De Sirene loeit
Politiek van de week
waarin opgenomen„NIEUWSBLAD voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard"
van alt ena
LEZING
door Mr. Dr. B. SENS.
Ondank is 's werelds loon.
3E JAARGANG, No. 8
DONDERDAG 4 APRIL. 1946
Uitgever: K. VELTMAN, Drunen Algem. Redacteur: J. H. ROZA, Heusden Drukkerij: FIRMA L. J. VEERMAN, Heusden - Tel. 19, Giro 61525
Verschijnt Maandag en Donderdag Abonnementsprijs: f 1.95 per 3 maanden; per week 15 ct.losse nummers 10 ct Advertentiën 20 cent per regel
Advertentiën en berichten worden ingewacht: Voor het Maandagnummer tot Zaterdagmorgen uiterlijk 10 uur; voor het Donderdagnummer tot Woensdagmiddag uiterlijk 2 uur
Het geval Iran en de Veiligheids
raad der UNO hebben deze week een
vuurproef te doorstaan gehad, en zij
zijn deze nog niet geheel te boven ge
komen. Het veiligheidsapparaat zal zijn
deugdelijkheid nog moeten bewijzen.
Het hoofd der Russische delegatie,
Gromyko, zorgde reeds in een der
eerste zittingen voor een onaangename
verrassing door resoluut op te staan
en de vergadering met zijn delegatie te
verlaten, daar de overige leden van den
Raad, Polen uitgezonderd, niet genegen
waren de bespreking van de Perzische
kwestie uit te stellen.
Twee dagen tevoren had Stalin ver
klaard, dat er een overeenkomst was
gesloten tusschen de Russische en Iraan-
sche regeering. Naar aanleiding hiervan
merkten de leden van den Veiligheids
raad ojp, dat deze wijze van regeling
in ieder geval zoo spoedig mogelijk de
goedkeuring behoefde van de Vereenig-
de Volkeren.
In de zitting van den Raad, die hier
op volgde, sprak Gromyko als zijn
meening uit dat bepaalde elementen be
zig waren een nieuwe wereldoorlog voor
te bereiden. De Sovjettroepen waren
naar ^yjn zeggen op 24 Maart hun
terugtocht uit Iran begonnen. Zoodoen
de was hij van meening dat er geein
redenen aanwezig waren de Perzische
kwestie op de agenda der vergade
ring te plaatsen.
Byrnes, Sir Alexander Cadogan en
van Kleffens waren een andere meening
toegedaan. Iran had een klacht inge
diend betreffende een geschil ien ingeval
van overeenstemming zou de Raad wel
een gemeenschappelijke verklaring van
Rusland en Iran ontvangen hebben. Iran
moest dus tot de besprekingen wor
den toegelaten en deze zouden onver
wijld doorgang moeten vinden.
Bij de hierna gehouden stemming
werd het Russische voorstel met 9 te
gen 2 stemmen verworpen, waarop Gro
myko antwoordde, dat de minimumeisch
van zijn regeering was: uitstel tot 10
April.
Ook dit voorstel werd met gelijk aan
tal stemmen verworpen. Hierop verliet
Gromyko de vergadering, terwijl een
der leden van zijn delegatie nog ver
klaarde, dat de Russen wel die bespre
kingen zouden blijven bijlwonen, die
met de kwestie Iran niets tje maken
hadden.
Desondanks werd in de vergadering
de bespreking der kwestie voortgezet.
De Iraansche ambassadeur te Washing
ton. Hussein Ala, lichtte het standpoint;
van zijn regeering toe, waarbij hij de
Russische voorstellen mededeelde van
bezetting van bepaalde gedeelten van
Perzië voor onbepaalden tijd, interne
autonomie van Azerbeidsjan en de op
richting van een Iraans-Russische olie:
maatschappij, waarin de Sovjet 51 pCtv.
der aandeelen zou bezitten. Dit had
Iran (noeten weigeren. Zoodoende be
stond er absoluut geen verdrag tus
schen Perzië en Rusland.
Donderdagavond hield de Veilig
heidsraad een geheime zitting, waarbij
in aanzienlijke mate overeenstemming
werd bereikt. De russen waren na
tuurlijk niet tegenwoordig. President}
Truman verklaarde overigens niet be
vreesd te zijn voor een permanent weg
blijven der Sovjets.
In de zitting van Vrijdagavond werd
men na een uiteenzetting door Hussein
Ala het er over eens, dat zoowel aan
Rusland als aan Iran een verzoek om
nadere inlichtingen zou moeten wor-
gericht, teneinde de zaak beter tie kun
nen beoordeelen. Het secretariaat der
Vereenigde Volkeren zorgde voor het
verzenden der officiëele brieven, waar
op het antwoord zou worden ingewacht
voor de vergadering van 3 April.
Hussein Ala verklaarde Dinsdag dat
hij zijn antwoord klaar had en in de
vergadering zou bekend maken. Van
Russische zijde werd nog niets verno
men en men twijfelt er zelfs hard aan
öf er wel een antwoord zal binnenko
men.
Door Britsche verkenningsvliegers
werd intusschen gemeld, dat het er
naar uit ziet, dat de Russen inderdaad
bezig zijn Iran te ontruimen, gezien
de activiteit der Russische troepenbe
wegingen in Noordelijke richting en
de aanwezigheid van Sovjettroepentrans
portschepen in de Zwarte Zee-havens.
In ons overzicht van vorige week
werd abusievelijk vermeld dat de Fran-
schen Spanje weer voor den Veiligheids
raad willen brengen. Zij wenschen ech
ter de toepassing van economische sanc
ties, met name het ontjiouden van ben
zine aar. de Spanjaarden.
Het Britsche Foreign Office zou de
kwestie liever voorgelegd zien aan den
raad van ministers van Buitenlandsche
Zaken.
Engeland houdt ook niet van verbre
king der politieke betrekkingen en veren
gelooven evenmin aan het nut van sanc
ties. omdat zij vreezen Franco en de
bezittende klassen toch niet te treffen.
Er komt op deze manier niet bijzon
der veel schot in de Spaansche kwestie.
De Schrijver beeft in België niet
kunnen slagen met zijn poging voor ee,n
nieuwe regeering. De CVP wilde niet
aan 'n minderheidsreg. meewierken geziien
de ervaring van Spaak en tot een zaken
kabinet kon zij niet komen door de
weigering der communisten om mee te
werken.
Na een nieuwe opdracht van den
Prins-Regent heeft de socialist Achille
van Acker dit laatste ook willen prc-
beeren, maar daar de CVP van mee
ning was dat het feitelijk in züjln be
doeling lag een coalitieregeering van
vier partijen te vormen, wat zij1 noch
in het nationaal belang achtte, noch
overeenkomend met de waardigheid der
partij, zegde zij haar steun niet toe.
Met den s^eun der liberalen heeft
v. Acker nu toch een meerderheidsre-
geering gevormd, bestaande uit 6 soci
alisten, 6 liberalen, 4 communisten en
3 partijlooze deskundigen. Van de 19
ministers zijn er 17 Walen en 2 Vlamin
gen.
Bovendien zitten zij nu met een ster
ke oppositie van de zijde der katholie
ken. die 44 procent der bevolking ach
ter zich hebben, zoodat de regeering
nooit een weerspiegeling kan fijn van
den volkswil.
Volgens v. Acker zal de regeering
zich ^lechts met economische, finan-
ciëele en sociale zaken bezighoudeh,
wat waarschijnlijk de koningskwestie en
andere politieke kwesties uitsluit-
Welke ontvangst zal de Kamer van
Afgevaardigden deze regeering berei
den en hoe lang zal zij zich kunnen
handhaven?
Zaterdagavond hield Mr. Dr. J.
B. Sens, geboren Heusdenaar in café
„Central' aan de Vischmarkt, op uit-
noodiging van de R.K. Middemstands-
vereeniging een lezing over het heden
van Heusden en Heusdens toekomstmo
gelijkheden.
De zaal was geheel bezet, toen de
Voorzitter van de R.K. Middenstands-
vereeniging dhr. A. Verschuur opende
met een woord van welkom tot de
aanwezigen en in het bijzonder den
spreker van dezen avond en deze bij
het publiek inleidde.
De Spr. begon met te herinneren,
dat de geschiedenis-Heusden rijk en
grootsch is, Heusden kan daar trots
op zijn.
Waar Pater Dr. Heijman in zijn
rede van 18 Februari, meer de oude
geschiedenis van Heusden behandelde,
wil spr. het van 19001940 bezien.
Spr. haalde hierop aan een artikel
in de Maasbode van 19 Juni 1938 van
Uni Nooteboom, waarin vooral de
schoonheid en de stilte van Heusden
faerd belicht. Spr. vertelde daarna, ver
schillende steden in het binnen- en bui
tenland te hebben bezocht, doch zelden
'n plaats te hebben gezien, van zoo'n zeld-
Deze titel kan, wanneer we de loop
der gebeurtenissen na de bevrijdingen
eens onder de loupe nemen, zoo schit
terend van toepassing gebracht worden
op ons zoo dierbaar Zuiden.
Het Zuiden, dat, we mogen wel zeg
gen, als het zwaartst getroffen deel van
Nederland beschouwd kan worden; en
dat toch bijna het derde"'deel van ons
land uitmaakt.
Hebben ook wij niet gestreden tegen
het satanisch geweld van den duitschen
overheerscher
Tellen ook onze gelederen niet de
bloedgetuigen van het verzet, gevallea
door het verraad der Gestapo-handlan-
gers!
Hebben ook de onzen niet alles wat
hun dierbaar was, geofferd, niet alleen
voor hun welzijn, maar voor dat van
ons geheele Nederlandsche volk!
Diverse leden van de zich in ons
Zuiden bevindende organisatie tot hulp
aan geallieerde piloten moesten hun
heldenmoed betalen met den dood, hen
die hun dierbaar waren in droefheid
achterlatend.
Niet alleen zij, maar met hen zoovele
anderen uit ons midden warden in/
kampen gesmeten om daar de meest
onmenschelijke folteringen te ondergaan.
Folteringen, waarbij velen met hun
strijdleuze „Leve de Koningin, leve het
Vaderland'' op de lippen, het leven lie
ten. Hoe solidair hebben onze Zuide
lijke boeren zich over het algemeen ge-c
dragen, in vergelijking met het gros
van hun collega's in het Noorden, die
niet alleen, zooals algemeen bekend is,
niet tevreden waren met hooge prijzen,
maar de bevolking zelfs het hoogst noo-
dige huisraad en linnengoed afpersten,
om op die manier aan hun nooit te be
vredigen zucht naar rijkdom te voldoen.
Het Zuiden was ten koste van on
noemelijk leed en ellende bevrijd, ge
zinnen waren uit elkaar gerukt, wonin
gen totaal vernield of beschadigd, ei
gendommen of bezittingen die ons zoo
dierbaar waren totaal weggevaagd. Nie
mand heeft tijd gehad hier lang bijl stil'
te blijven staan.
Er moest gewerkt worden.
En waaraan moest er gewerkt wor
den?
Er moest uitvoering gegeven worden
aan het zoo grootsch opgezette plan
„Zuid helpt Noord''. Eendrachtig heeft
men zijn krachten daaraan gegeven. Kos
ten nog moeiten werden gespaard. Aan
gegrepen door de onnoemelijke ontbe
ringen waaraan het Noorden door het
afschuwelijk hongerspook overgeleverd
was, werden inzamelingen gehouden en
deed men zijn uiterste best om de bijf-
eengebrachte levensmiddelen zoo spoe
dig mogelijk op zijn plaats van bestem
ming te krijgen.
Voordat de mof het slagveld moest
verlaten wist hij evenwel nog vele van
de in de oorlogsjaren reeds zoo
schaarsch geworden en goed verstopte
auto's mee te slepen. Even later vor
derde het M.G. een ontzagwekkend aan
tal vervoermiddelen, eveneens bestemd
voor de Noordelijke provincies. Hoe
groot was echter onze verwondering,
na de totale capitulatie, de Noordelingen
niet alleen met onze wagfens, maar
tevens met door de duitschers achterge
laten en ook door hen zelf verstopte
vervoermiddelen, waarvan de bezetter
geen gebruik meer had "kunnen maken,
te zien rondrijden.
Maar niet alleen dit heeft onze ver
bazing opgewekt.
Waar vond men de prachtigste
C.N.V. goederen?
Het was niet in het zwaar getroffen
Zuiden, dat toch zeker de meeste aan
spraken hierop kon doen geelden.
Wat is>achteraf gebleken over de ver
deeling van het vee?
Voor het Zuiden kwam het zoo nauw
niet.
De woningnood!
Na meer dan anderhalf jaar bevrijd
te zijn moeten nog honderden gezin
nen zich op zeer primitieve wijze behel
pen, worden daarbij vaak financiëel
uitgezogen en hebben niet eens een
noodwoning tot hun beschikking.
We zouden ons naar aanleiding van
datgene dat we tot op heden onder
vonden hebben het best kunnen verge-*
lijken met het stiefmoederlijk misdeelde
kind.
Deze opsomming zou tot in der treu-
re vervolgd kunnen worden. Dit is ech
ter niet noodig, we hebben de feiten
van dag tot dag zelf kunnen consta-
teeren.
Moge echter met steun van de over
heid, de tijd spoedig aangebroken zijn
dat we ons één kunnen voelen, zooals
we ons in de vijf oorlogsjaren één ge
voeld hebben, om zoo een hechte een
heid te vormen, die opgewassen is tegen
alles wat ons mogelijk nog van binnen
uit zoowel als van hittenat bedreigen
kan.
(Onder verantwoordelijkheid van
den Uitgever).
zame schoonheid als Heusden bezit j
Spr. haalde eenige tafereelen uit zijn
jeugcf naar voren, heel Heusden was
toen speelplaats, slechts verstoord door
Dirk van Kuijk en Bart je v. d. Wiel.
Het was er schoon, lief, gezellig en
gemoedelijk.
Wie in Heusden zijn bestaan kan
vinden, doet verstandig de wereld te
laten voor wat zij is, en in Heusden
te blijven. De innerlijke rust en schoon
heid zooals Heusden die biedt, vindt
men nergens. Schoon is Heusden, maar
ook stil, nu zelfs is het er wel wat te
stil. Zoo was het ten tijde van spr.'s
jeugd nog niet, toen was er een groen*
te en botermarkt, met het ruime café
„De Koornbeurs' van Jan Koot. Heer
lijk en gezellig was 't 3 maal per week op
de markt voor inkoopen, ware dit niet
te herstellenmet een verbod om tie
venten, komt dit terug.
De Vischmarkt ook weg, de vischbank
meet weer de plaats worden waar visch
yerkocht wordt.
JDe Veemrkt waaar is die gebleven?
Wie durft het aan met de veeteeltor
ganisatie in het Land v. Heusden en
Altena contact te zoeken. Men moet er
voor vechten en er wat voor doen.
De binnenhaven, thans Wilhelmina-
plein, een juweel van stedelijk schoon,
onvergetelijk schoon, met al die stoom
bootjes en schepen, en het draaibrug-
getje bij den haveningang.
Dit alles is voorbij, de buitenhaven
een prul van een haven zonder behoor
lijke kademuren, aanlegplaatsen en toe
voerwegen. Thans meer een vluchtha-
haven dan haven voor goederenvervoer.
Deze haven dient te worden uitgediept
en van kademuren te worden voorzien.
De tramverbinding met zijn tram
huisje aan het Burchtplein, schoon en
idylisch, weer een stuk van Heusden
verdwenen en wat kwam er voor in de
plaats. Een electrische tram van Heus
den in de richting van Sleeuwijk ware
te overwegen.
Heusden moet door markt, winkels
en handel en i/zdustrie de omgeving
iets bieden en tot zich trekken.
Bierbrouwerij, Cichorei fabriek, Grut-
terij, alles is verdwenen, terwijl de fa
brieksgebouwen nog aanwezig zijn. 'Daar
moet een onderneming inkomen, stap er
op uit. Weg is onze windmolen;, een
pracht sieraad, stel U in verbinding
met de vereeniging Holl. Molens, want
deze molen moet terugkomen. Waar
zijn de turfschippers, klompenmakerijen
en andere kleine industrieën.
Eenig terrein voor die industrie en
andere industrieën diene er te komen.
In spr.'s jeugd werd het economisch
leven van Heusden beheerscht door 2
factoren, n.l. die van het koopend pu
bliek uit de omtrek en de scheepswerf.
Het eerste zal worden bevorderd door
goede en goed bevoorrade winkels met
flinke reclame, men moet ook eens wat
durven.
Naast de nu bestaande industrieën
moet gezocht worden naar nieuwe.
