Nummer 5.
Donderdag 15' Januari 1880. 3e. Jaargang
0 1
rr
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETOM.
Grootmoedigheid en Zegepraal,
Li
ilL
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Uitgever: AMÏGON TXELEN te Waalwijk.
Gemeenteraad van Waalwijk.
Krvwifï-r«*aTrrTtritfrv'
r' *"-f» rimarr^rjur -tt~~ rr ■l.T.UUJi^liWil'IIK WHi
De Echo ra
D't blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden./1,00, franco per post door
liet geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën I7 regels J 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
OPENBARE VERGADERING
van. Maandag; 12 Jan. 1880, nam, 7 ure.
Tegenwoordig alle leden, behalve de deer V.
d. Klokken.
Voorzitter de lieer Van Es, oudste weth.
De Voorzitter opent de- vergadering waarna
de notulen der vorige worden gelezen en goed
gekeurd. (Gedurende die voorlezing verschijnt
de heer Van der Klokken ter vergadering).
Wordt voorgelezen het rapport der Guscom-
missie over eene bijeenkomst door de leden
dier commissie op 7 Januari, ouder leiding1 van
den Wethouder Van Esgehouden met den
firmant Vos.
Uit dit rapport blijkt, dat de commissie aan
de eigenaars voorgesteld heeltde fabriek -met
toebehooren, als: buisleidingen lantaarns gas
meters, in één woord alles behalve de losse
gereedschappen en den voorraad steenkolen en
cokes, over te nemen voor f12,000.- Daar de
lieer Vos echter f22,000 vroeg en zeker een
bod van 20,000 verwacht had, kon men het op
dit punt niet eens worden.
Nu stelde de commissie voor den duur der
concessie te verlengen met S jaar; voor de
straatlantaarns zou de fabriek moeten leveren
1000 uren licht per lantaarn tegen f 11,60 a
f 12,de uren te verdoelen naar goedvinden
van B. en W.voor de openbare gemeente-ge
bouwen en voor particulieren zpu de prijs zijn
11 cent per M. tot 18S8 en des noods 12 et.
tot 1886. Dl- lieer Vos wilde echter bepaald
de concessie verlengd hebben voor 15 jaar; het
gas zou voor particulieren 12 et. per M. en
voor de straatlantaarns U/s ct.- per uur kosten.
Daar men het over het verlengen der conces
sie ook niet eens kon worden verklaarde de
heer Vos ten slotte er genoegen mede te nemen,
dat de fabriek nogmaals voor gezamelijke reke
ning werd geschatzonder dat de Gemeente
zich hierdoor in het allerminste tegenover de
eigenaars verbond.
Na voorlezing van het rapport besloot de
gemeenteraad bij acclamatie, de fabriek nogmaals
te doen schatten op de voorwaarden in het
rapport aangeduid.
mr lirfTfFV' "iL~r
VI.
Judith was in een te gelukkige stemming dan
dat zij aan den wensch barer oude vriendin niet
voldoen zoudedaarom sprong zij ijlings op
stak de kaars aan het nog brandende vuur aan,
teneinde de opgenoemde schatten op te zoeken.
„Nu heb ik licht, moeder", zeide zij. „Waar
kan ik al die fraaiigheden vinden
„In een doos in de kast", antwoordde zij,
„ge zult de sleutels in den zak van mijn jas
vinden. Het is de grootste sleutel van den bos."
„Ik heb hem", zeide Judith, maar welke van
die twee doozen moet ik hebben
„O, in die oude zwarte eikenhouten doos is
niets dan linnen en eenige nesterijen", zeide
Ruth, „maar wacht, ja, daarin is toch ook iets,
dat ik u wilde laten zien. Open haar voor
zichtig met dien krommen sleutelwant het
slot is vrij. slecht."
„Ik heb het open", zeide Judith, „Maar
hierin liggen alleen eenige oude brieven bovenop.
Welk een aantal brievenGij moet vroeger eene
eerste briefschrijfster geweest zijn, min."
„Och neen, dit zijn geene brieven van mij
of de mijnen", zeide Rnth. „Het zijn meestal
papieren, die ik gekregen heb om t.e verscheuren,
ik vul kussens op met papiersnippers en brei
er den overtrek voor van gekleurde wol. Ik
wilde er u een laten zien, dat ik juist afgemaakt
heb. liet ligt ook in die doos onder het papier.
Men zegt dat het zeer fraai is, maar ge begrijpt
dat anderen mij behulpzaam moeten zijn in het
schikken der kleuren."
„Het is dan ook zeer fraai", zeide Judith,
„Wat zijn die kleuren fraai gekozen en sinaak-
v.t-.v".-.v-s-v--.".xraw .r,
I)e Voorzitter deelt mede, dat zijn ingekomen:
1. Missives van Ged. St., houdende goedkeu
ring van
a. de Geineei.te-begroot.ing voor- 1880
b. van het raadsbesluit, waarbij aan den hoofd
onderwijzer de Bree, over LS79 eene gratificatie
van f 50 wordt toegekend
c. van het suppletoir kohier van den hoofdei,
omslag.
2. Schrijven van den heer J. Van Doorn
waarin hij verklaart de benoeming tot arm mees
ter aan te nemen.
De stukken sub 1 en 2 voor kennisgeving
aangenomen.
Aan de orde
De benoeming van een wethouder in plaats
van den heer C. G. Van der Heijden.
Uitgebracht werden
op den heer O. G. Van der Heijden 6 en op
den heer A. Rubbers 2 stemmen terwijl 3
briefjes blanco werden ingeleverd, zoodat geko
zen is de heer C. G. Van dei Heijden, die nog
staande de vergadering verklaarde, de benoeming
aan te nemen.
Hierna sluit de voorzitter de Vergadering.
De bladen te Bergen bevestigen de heuchelijke
tijding, dat de werkstaking in de Borinage als
geëindigd te beschouwen is.
Naar gemeld wordt, is Zaterd. te Calmthout
de spoortrein die ten 9 uur 30 min. van
Rott erdam is vertrokken met een stilstaan den
passagierstrein in botsing gekomen.
De gevolgen hebben zich volgens de Bel
gische bladen bepaald tot eene niet onbelangrijke
schade aan het materieel en een oponthoud van
ongeveer een uur voor de passagiers.
In -afwachting dat de Kamers bijeenkomen
en nog vóór men het definitief eens geworden is
over het programma begint het nieuwe Fran-
vol gearrangeard. Iloe kunt ge dat zoo doen?"
„Wel, ik brei ze in strooken en een van de
dames zoekt de kleuren uit en legt de kluwens
als zij gewonden zijn in eene doos met hokjes,
daartoe opzettelijk gemaakt. Ik behoef slechts
te voelen naar welken kant liet deksel opengaat
om te weten welke kleuren ik hebben moet. Ik
brei omtrent twintig strooken en voeg er dan
de volgeiide kleur bij. Gij kunt niet begrijpen
hoe gemakkelijk mij dat valt. Mevrouw heeft
verscheidene mijner kussens aan hare vriendinnen
verkocht en dit is reeds besteld. Voor de op
brengst daarvan koop ik mijne kleederen, want
ge kunt wel begrijpen dat hetgeen ik toen ik
diende, bespaard heb, reeds uitgegeven is. Op
dezelfde wijze heb ik ook kralen matjes gemaakt
en dit geeft nog eenige variatie. Maar deze
kosten mij meer dan de wollen kussens, want
zoo cr een kraal valt vind ik haar zelden terug."
„Is dit uw kraal werk in die kleine roode
doos?" vraagde Judith. „Ik zie er eenige dra
den buiten hangen."
„Ja", zeide Ruth, „zoo ge wilt kunt ge het
wel eens zien."
Toen Judith op de kleine veer gedrukt had,
sprong het deksel open dat door zijne zwaarte
de doos deed omvallen en een aantal losse kralen
op den grond rollen.
„Kijk eens wat ik daar heb uitgevoerd
riep zij, „maar ik zal het kwaad spoedig her
stellen als ik slechts een paar stukjes stijf
papier uit uwen voorraad, in de eiken doos ge
bruiken mag,"
„O, is het deksel achterover geslagen vroeg
Rnth. „Ik vergat u te zeggen er eerst het kus
sen, dat er boven op is, af tc nemen. Het zit
er slechts met spelden op en maakt het zoo
zwaar. Maar het is niets, neem zoo/eel papier
als ge denkt noodig te" hebben raap slechts de
grootste kralen opdan zal Jessie de overige
morgen wel vinden;"
sclie Kabinet, reeds -nu eene duchtige opruiming
te hóuden onder het personeel der ambtenaren.
Zoo zijn o. a. vervangen onderscheidene hoofd
beambten aan het Ministerie van Binneulandsche
Zaken eu de chef van het' persoifeel aan het
Ministerie van Justitie.
Ook heeft de Minister van Oorlog eenvoudig
aan allo hoofdbeambten bij zijn departement hun
congé gegeven, een maatregel zeker waarbij de
dienst meer lijden zal dan baat vinden.
Omtrent liet ministeriëéle programma hecrscht
nog steeds dezelfde onzekerheid. Niettemin wij
den thans reeds de radicale bladen geheelè arti
kelen aan de plannen der llegeeringen o. a.
veroordeelen ze met groote felheid het aan haar
toegeschreven voornemen om een Ministerie van
Politie in te stellen of wel aan het Ministerie
van Binneulandsche Zaken een afzonderlijk de
partement voor Openbare Veilligheid tc verbinden,
aan welks hoofd de Heer Andrieux zou staan.
Volgens de .Bonapartistische Gaulóis heb
ben sommige Afgevaardigden zich bij de llegee
ring bezwaard over de omstandigheid, dat eenige
leden van In t. corps diplomatique op Nieuwjaars
dag hunne opwachting zijn wezen maken bij Prins
Napoleon. Volgens den Gaulois achtten som
mige leden van het Kabinet dit een ernstige
zaak terwijl daarentegen anderen daaraan niet
de minste waarde hechtten. liet blad meent
verder te kunnen verzekeren dat in de volgende
zitting door een der leden 't voorstel zal worden
gedaan, om allo Prinsen uit Frankrijk te vel
bannen die verwant zijn aan de Vorstelijke
Huizen welke over Frankrijk geregeerd hebben.
Eene commissie, die den aanleg van een
spoorweg door de Sahara te onderzoeken heeft,
is uit Parijs naar Marseille vertrokken. Een
tweede commissiedie een andere richting door
de Sahara zal opnemen zal later vertrekken
Zooals indertijd gemeld is hebben de Kamers
hiervoor een crediet van 600,000 fr. toegestaan.
Uit Algerie wordt gemeld dat de post
wagen tusschen.-Geulma eu Jemmapes door de
sterk gezwollen wateren van de rivier Seybousc
medegesleept is. Van de zeven personen die
in de wagen zaten zijn zes verdronken.
De mijnwerkers in het bekken der Loire
EKJta—rfB*pasMapoatsBaRgsBgB5gEflas»flvaacc»
Na eenige dei weinige losse, brieven ter zijde
gelegd te hebben, bemerkte Judith een rol stijf,
verschoten papiermet een draad foegebonden,
en het losmakende ontdekte zij dat het om een
rol. perkament gewikkeld was.
„Ha, ha! hier heb ik u testament gevonden,
min!" riep zij schertsend. „Nu kan ik eens zien
wat gij zooal bezit,"
„Wat is-het, mijn kind?" vraagde de min op
.dien welbekenden ongeduldigen toon dien men
somtijds bij de blinden waarneemt.
„Het is behoorlijk op perkament geschreven,"
voegde Judith er bij. „Mag ik er eens in zien?"
„Perkament?" vroeg Ruth. „O, ik denk dat
het een papier isdat ik reeds voor jaren ge
kregen heb om te gebruiken maar dat te taai
was om gemakkelijk te verscheuren daarom
dacht ik dat het beter was om er iets in _,te
pakken en liet het daarom liggen. Ik heb het
reeds dikwijls in handen gehad -als ik iets in
mijne doos zochtdoch het is mij nog nooit
te pas gekomen."
„Wel, min", zeide Judith, die, noorendc dat
het nérgens toe diende het intusschen geopend
had „het is inderdaad een testament
„Een testament, kind?" vroeg de blinde.
„Onmogelijk Gij droomt,
„Neenik ben zeer goed wakker", zeide
Judith. „Luister slechts en ge zult nieuws
hooren,"
„Zoo", zeide Ruth „staat er dan iets op te
lezen r"
Judith's antwoord op deze vraag was, dat zij
met eene duidelijke stem de mededceling las
dat dit het testament was van Robert John
Winchley den dertienden graaf van dien'naam
en hetwelk opgemaakt bleek te zijn drie maan
den voor den dood "des graven.
Met een kloppend hart en zonder acht te
geven op de uitroepen van verbazing der blinde,
keerde Judith het document om teneinde de
hebben sedert, eenige dagen den arbeid gestaakt,
en het is cr ook t«>fc cvnige gewëlddaddigheden
gekomen. Zoo werd de directeur van de mijn
werken te Lachaux met steenen begroet.
Te nuuwernood heeft hij zich kunnen redden.
Een gedeelte der bezetting van Saint-Etienne is
gereed op te rukken.
Te Ricainarie ivaar onder het keizerrijk de
troepen op de mijnwerkers geschoten en een
bloedbad onder hen aangericht hebben is het
tot dusver "rustig gebleven.
Het handelstractaat met Nederland niet
opgezegd zijnde, is nog van kracht tot 3 Decem
ber 1880. Dit verzuim is oorzaak dat de groote
liaastdie de douanencomniissis der Kamer in
den laatsten tijd met haar rapport maakte had
kunnen gespaard blijven.
Twee Nimrodsleden van een bekende
Parijscke club gingen verleden jaar een wedden
schap aan. De heer O. zou het geheele jaar
niet jagen. De heer de V. hield hem aan zijn
woord en men zette over en weer 25000 fr. op
het spel. Maar wat gebeurt? In den loop van
het jachtsaisoen stierf de heer V., en de andere
zich van de weddenschap ontslagen rekenende
kon niet langer weerstand bieden aan de ver
leiding en ging op de jacht. De erfgenamen
van den lieer de V. vonden onder diens pa
pieren ook het proces-verbaal der weddenschap
en reclameeren' nu 25000 fr. van den heer O.,
die h. i. die som verloren heeft, omdat hij ge
jaagd heeftrin den loop van 't jaar, terwijl hij
zich op poene van 25000 fr. dat vermaak ont
zegd had.
De lieer O. ontkent nietdat hij gejaagd
heeftrïian.i hij weigert de 25000 fr. te betalen
aan een ander dan den heer de V.
Ziedaar de quaestiedie tot een proces aan
leiding. zal geven.
'Het blijkt nu dat het vermaarde Murcia-
feestin het Hippodrome te Parijs niet alleen
geen batig saldo voor -de Spaarische overstroom
den ende Parijsche armen heeft opgeleverd
maar dat er integendeel een deflict van 35.000
fr. is.' Moge dit navolgers tot leering strekken,
om vooral de kosten goed te berekenen.
gJ»:. ■-ac-r. ry.gasaKaaga*'— t*—i
handtcekening te zien en daar stond zij duidelijk
en juist.
„Dat is inderdaad eene ernstige zaak min"
zeide zij over het geheele lichaam bevende.
„Lees het, lees het, juffrouw Judith," zeide
de blindehalf uit het bed leunende. „Wat
staat -er in? Die goede oude heer! Ik heb toch
wel gelijk gehadhij maakte een ander testa
ment voor hij stierf."
„Maar waarom hebben de getuigen het niet
bekend gemaakt, zou men haast zeggen?"
vraagde Judith op twijfelenden toon.
„Getuigen Wie zijn de getuigen vraagde
de oude Ruth verlangend.
„Richard Wicombeassistent cliirurgien
Thomas J. Fleming en Thomas Fleming Junior",
las Judith overluid.
„Lieve hemel riep de oude dame. „De
arnii- jongeneer Wicombe Wel hij stierf juist
een dag na den graaf en mijnheer Fleming en
zijn zoon wonen te Londen. Maar zij waren
een buitenlandsche reis gaan doentoen zij
Winchley verlieten en misschien hebben zij later
nooit weder aan het testament gedacht, 't Is
een vreemd geval waarlijk een vreemd geval:"
„Moeder", zeide Judith ernstig, terwijl zij
het testament weder oprolde zonder er verder
een blik in te slaan „zoo ge het mij wilt af
staandan zal ik het morgen zelve bij een der
zaakverzorgers van den overleden graaf brengen,
en hem er inzage van geven, opdat hij mij
zegge of het een authentiek stuk isvoor wij
aan eer.ig lid der familie er iets. van zeggen.
Dunkt het u ook nietdat dit het beste plan is
„Maar ge zult het toch eerst lezen, juffrouw
Judith; gij zult het eerst lezen, niet waar?"
„Neen, mijne goede oude vriendin, n.een",
hernam Judith. „Ik zoude gaarne naar waarheid
kunnen zeggen dat zijn inhoud mij geheel en
al onbekend is."
fVordt Vervolgd.