Nummer 53.
Zondag 4 Juli 1880.
3e. Jaargang.
DE OUDE STRIKER
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
llli
BUITENLAND.
Frankrijk.
Misdaad en Waanzin.
Li
Uitgever: ANTOON TIELEN teWaalwijk.
De Echo van
II
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
Met 173 tegen 64 steipmen keurde de Fran-
sche Senaat de voordracht goed waarbij de
14de Juli tot een nationale feestdag verklaard
wordt. Jules Simon heeft geweigerd President
of rapporteur der amnestie-commissie te worden,
daar hij zich voorstelt een groote redevoering
te houden over de algemeene staatkunde.
De Kamer heeft met 238 tegen 183 stemmen
eene voordracht goedgekeurd tot endersteuning
der koopvaardijvloot. Naar aanleiding eener
interpellatie van Baudry d'Asson over ongeregeld
heden voorgevallen bij het uitgaan eener gods
dienstige conferentie van Chesnelong, verklaarde
de Regeering, dat maatregelen van orde zullen
worden genomen om botsingen bij de tenuit
voerlegging der decreten van 29 Maart te ver
mijden.
Tot nu toe hebben 45 rechterlijke ambtenaren
ontslag gevraagd om niet genoodzaakt te zijn
deel te nemen aan de tenuitvoerlegging der de
creten van 29 Maart.
Voor 't geval dat de Senaatwat niet
geheel onwaarschijnlijk isde amnestie mocht
verwerpen stelt de Regeering zich voor onmid
dellijk aan alle nog resteerende veroordeelden
der Commune gratie te verleenen.
De commissie tot onderzoek van den
spoorweg door de Saharah heeft besloten aan
Flaters en Soleillet opnieuw eene zending op te
dragen en onverwijld over te gaan tot den aan
leg van eene telegraaflijn van Laghouat naar
Ouargla en van Biskra naar Guargla.
De deken der medische faculteit en al de
leden van den permanenten raad te Montpellier
hebben hun ontslag genomen.
Daar dit aftreden de studenten bevredigt
zouden den 30n Juni de lessen hervat worden.
De kapel der jezuïeten in de Rue de Sèvres
te Parijs is Dinsdag vergezeld.
Woensdag ochtend ten 4 ure zijn twee commis-
OF
X
VI. Gods Genade.
't Was avond geworden.
Het kleine huisje, te midden der tuinen, was
in dichte duisternis gehuld. De vensters waren
geslotenen in een eenvoudigvriendelijk ka
mertje brandde flauw een somber lampje. Het
verlichtte een sterfbed.
De oude, zieke Braun wentelde zich gejaagd,
ijlhoofdig op zijn legerstede rond. „Sterven
sterven kreunde hij. „Verdoemd, verdoemd
tot de eeuwige straffen der hel Bestaat er
dan geen mededoogen
De arme Geertruida weende bitter. En met
haar weende eene vrouw die nog ongelukkiger
was dan zij. 't Was mevrouw Ahlemann. Zij
was gekomen om het arme meisje te troosten
en ach, zij moest onwillekeurig met haar schreien.
Doch de beide vrouwen snikten zachtjes, en,
buiten het kermen van den ziekeheerschte
eene doodelijke stilte in de kamer. Plotseling
echter werd Braun onrustig; liet angstzweet parelde
°P zijn voorhoofd en hij wilde uit het bed
springen dóch zijne zwakte weerhield hem.
„Wie verlost mij van dien vloek?" riep hij
met luider stemme. „George, broeder, kunt gij
het niet Kan niemand het dan Moet, ach,
moet ik dar. ter helle varen Hu, hu, spoken
Zie, daar komt de dood reeds.... Weg van mij,
verwijder u
Herhaaldelijk wilde hij uit het bed springen,
sarissen van politie naar het jezuïeten-klooster
.gegaan, om de jezuiüten het gebouw te doen
ontruimen. Zij vonden er vele senatoren en
afgevaardigden der rechterzijde. Omstreeks 500
personen waren in de straat bijeen Zij riepen
Leven de jezuïeten Leve de vrijheid! Eenige
malen werden de kreten beantwoord met het
Leve de republiek leven de besluiten van 29
Maartl)e jezuïeten hebben het klooster te zes
ure verlaten vergezeld van de bedoelde senatoren
en afgevaardigden der rechterzijde, die den nacht
in het klooster hadden doorgebracht. Op straat
vroeg de menigte hun den zegen. Tot dusver
zijn te Parijs de besluiten enkel tegen de jezuïe
ten in de Rue de Sèvres toegepast.
In depêches uitDouai en Rijssel wordt gemeld;
dat Dinsdag avond de kapellen der jezuïeten
aldaar insgelijks vergezeld.
Volgens berichten uit de departementen
hebben de jezuïeten aller wege hunne inrichtin
gen verlaten, onder verklaring dat zij zwichten
voor de overmacht. Geweld is bijna nergens
gebezigd en de orde is op geen plaats verstoord.
Te Bordeaux wilden de jezuïeten bij den arm
hunne inrichting uitgezet worden ten einde te
kunnen constateerendat er geweld gepleegd is.
De superior overreikte den commissaris van
politie een protest tegen de schending van het
domicilie. Te Avignon waren de aanzienlijke
royalisten bij de jezuïeten en dreigden den com
missaris van politie met rottingslagen. Te Lyon
maakten de jeznïetenuit naam der burger
maatschappij proces-verbaal op van het ge
beurde en. verklaarden dat zij hem en den pre
fect gerechtelijk zullen vervolgen. Te Marseille
zongen jongelieden de Marseillaise en wilden de
deuren der jezuïetenkapel met geweld openen.
De commissaris verwijderde den hoop uit de
straat. Te Angers opende de commissaris de
deur der jezuïeteninrichting piet geweld. Mgr.
Freppel prosleerde en verklaarde dat hij alleen
voor overmacht zwichtte. Men hoorde er de
kreten Leve de jezuïeten Leve Freppel en
Leve de republiek Leve de wet Te Grenoble
verklaarden de jezuïeten dat zij Vrijdag een
aanklacht bij het gerecht zouden indienen. Te
doch hij kon niet. Wild schermde hij met de
handen in de lucht.
„Oeertruida riep hij, „help red bescherm
mij Het meisje ijlde tot henf. Zij trachtte
zijne hand te vatten. „Er is immers niemand,
vaderriep zij. „Blijf bedaard. God zal u ge
nadig zijn."
Tranen verslikten hare stem. Ach, zij had
zelve zooveel behoefte aan troost, en tevergeefs
poogde hare moederlijke vriendin haar op te
beuren.
De kranke had scherper gehoord dan de
vróuwen. Er naderden werkelijk voetstappen hel
huis zij traden door de gang en hielden voor
de ziekekamer stil. De aankomenden hadden
zachtjes geloopenals vreesden zij gehoord te
worden of de rust des zieken te storen. Toen
zij aan de deur tikten vatte 't meisje haars
vaders handterwijl mevrouw Ahlemann de
deur ging openen, om te zien wie er was. Zij
zag twee mannen voor zich staanMet ont
zetting deinsde zij achteruit en schier krank
zinnig van schrik bleef een der mannen op de
plaats genageld. Door het somber licht der lamp
beschenen stonden man en vrouw, de moorde
naar en zijn slachtoffer tegenover elkander. Zij
stonden vlak voor elkander, zagen elkaar in de
vefbleekte gezichten en doffe oogen. De generaal
was als verlamd. Zijne cchtgenootezijne eenige
rechtmatige echtgenoote doemde als een spook
beeld voor hem op, en met een kreet van schrik
deinsde hij achteruit.
„Breng mevrouw naar de zijkamer, Geertruida",
sprak Striker.... Reeds had de dame 's meisjes
hand gegrepen en ijlings verlieten de vrouwen
het vertrek.
„Volg mij", sprak de barbier tot de generaal,
terwijl hij de sponde naderde de generaal volgde
hem onwillekeurig. De zieke was weer woester,
onrustiger geworden hij kampte vreeselijk met
den dood. „Ik ben eeuwig verd..md riep hij.
Nautes protesteerden zij tegen de scbeuding van
domicilie en tegën den aanval op den eigen
dom.
De superiors van vele jeznïeteninrichtingen
hebben de commissarissen van politie bij de
rechtbank aangeklaagd wegens schending van
domicilie en aanranding van den persoonlijken
eigendom.
1 In eene nota der Agence Havas Avordt
geconstateerd dat de tenuitvoerlegging der de
creten nergens de rust verstoorde. De deóreten
zijn voorshands alleen op de Jezuïeten toegepast,
omdat hun bepaaldelijk was gelast uiterlijk 30
Juni hunne' vereenigingen te ontbinden. De.
andere niet-erkende vereenigingen hadden slechts
last ontvangen door aanvrage om erkenning
hunne positie in orde te brengen.
Ware de Regeering handelend opgetreden
tegenover al de vereenigingen tegelijk dus
heet het verder in de nota der Agence dan
hadden haar de materiëele middelen van uit
voering ontbroken. Immers de ontruiming van
elk klooster heeft tusschen de zes en zeven uren
vereischt. Maar de Rjgeering kent haar plicht
en zal dien te gelegener tijd met nadruk weten
te vervullen.
De Paiijsche correspondent van Daily News
beweert, dat'de Senaat de amnestie-aangelegen-
deid op de lange baan wil schuiven althans
haar niet voor 14 Juli, nationale feestdag ten
einde brengen. Wanneer dit duidelijk in 't oog
springt, zegt hij, zal de Regeering eenvoudig
van haar recht tot gratie gebruik maken en aan
alle communalisten voor 14 Juli kwijtschelding
van straf verleenen aan den Senaat eenvoudig
de magere taak overlatend om te beslissen of
ze al dan niet weer in het bezit zullen treden
treden van hunne burgerlijke rechten.
Vanwege het ministerie van koophandel
en landbouw is thans voor het eerst eene opgave
medegedeeld van den invoer van vee in Frank
rijk. Uit deze statistiek blijkt, dat gedurende
de vier eerste maanden van dit jaar in 't geheel
87,000 stuks hoornvee, 575,000 schapen en
95,000 varkens zijn ingevoerd. Hiervan werden
door Amerika slechts geleverd 131 ossen, 1405
„Wie verlost mij uit mijne hellepijn
De oude Striker stiet hem aan. „Hier is
iemand, die u zal verlossen, Braun fluisterde
hij. De zieke staarde den generaal aan, doch
wezenloos eu zonder hem te herkennen.
„Het is uw generaal, Braun", hervatte de
barbier. „Zie hem' aan. Hij is tot u gekomen
om u te zeggen dat hij alle schuld op zijne
schouders laadt. Gij zijt vrij en kunt in vrede
sterven."
De kranke zag den veldheer nogmaals doch
thans oplettender aan. Hij herkende hem. Eene
geweldige siddering voer door zijne leden. „Is
het waar riep hij. „Neemt gij alles voor uwe
verantwoording?" -Ik neem alles voor mijn
verantwoording", sprak de generaal. „Geef
mij de hand daarop", riep de kranke. De
generaal reikte hem de hand en krampachtig
drukte' de stervende die zijne laatste krachten
waren uitgeput. Doch nog eenmaal richtte hij
zich overeindsparde de oogen wijd open en
riep „Thans zijt gij vervloekt en ik ik kan
in vrede sterven." Zijn hoofd zonk op het kussen
neder hij was dood.
Nog hield de klamme hand des dooden die
des generaals als in een ijzeren schroef gekneld.
Met eene woede, welke schier op razernij geleek,
rukte de generaal zich los. liet werd (luister
voor zijne oogen.
„Ik kan gecne hand voor oogen zien riep
hij. „Breng mij naar huis." „Dadelijk", ant
woordde Striker en de deur der zijkamer ope
nende sprak hij plechtig„De Heer is den
armen lijder genadig geweest. Hij heeft hem
tot zich genomen.... Verlaat de kamer niet, bid
ik u aanstonds keer ik weder."
Toen Striker den generaal zijn arm bood,
voelde bij dat 's mans hand slap was en toch
gloeidealsof de koorts in Vgraven aderen
bruischte. De bleeke trekken hadden hunne span
ning verloren de kraclrtige gestalte was ineen
schapen en 26 varkens. Algerie heeft 62,000
schapen gezonden. Italië heeft verreweg het
meeste vee naar Frankrijk uitgevoerd, niet min
der dan bijna twee (leiden van den geheelen
invoer.
In een badinrichting te Havre stonden een
aantal toeschouwers op een steiger naar de ver
schillende toeren der zwemmers te zientoen
plotseling de steiger inzakte,, en vijftig personen
in zee stortten. De verwarring en ontsteltenis
waren onbeschrijfelijk, maar door spoedige hulp
van de zwemmers en met behulp van verschei
dene roeibootjes slaagde men er in allen te
redden, op een jong soldaat nawiens lijk bij
de eb op het strand werd gevonden.
De Illustration frangaise verhaalt de vol
gende anecdote omtrent den rijken Amerikaan
Van der Bildt, die de oogen van geheel Parijs
tot zich trok, toen hij eene schilderij van den
Spaansclien schilder Villega voor 150,000 frs.
aankocht.
Meissonnier, die bezig was Van der Bildt's
portret te maken, vertelde hem, al schilderende
hoe onaangenaam hij liet vond, dat een zijner
meest geliefkoosde doeken naar Berlijn verzeild
was. Het is misschien kinderachtig, voegde hij
er bij, maar het komt mij voor, alof mijn stuk,
dat daarenboven een Fransch militair onderwerp
behandelt, zich (laar in gevangenschap bevindt.
Hoe heet het stuk, vroeg Van der Bildt. Ge
neraal Desaix en zijn staf, de voorposten bezoe
kende, was het antwoord., Van der Bildt
zeide niets, maar vier dagen later, toen hij weer
voor den schilder gezeten was, vertoonde hij
hem de schilderij, waar zij over gesproken had
den. Van nu af, zeidë hij, zal uw stuk niet
langer te Berlijn, maar te New-York gezocht
moeten worden. De schatrijke Amerikaanin
zijn vaderland de spoorwegkoning genoemd, had
slechts even het volgende telegram naar Berlijn
gezonden: „Zend mij onmiddellijk de schilderij
van Meissonnier; ik zal alles betalen wat er voor
gevraagd wordt.
gezakt.... Eindelijk toch was de adeltrots gebroken.
Zie, de oude Striker moest den veldheer leiden
als een kind. Onderweg werd geen enkel woord
gewisseld.
De trotsche gravin zat in hare kamer op de
blauw fluweelen sofa. Zij had zich van het
groot toilet ontdaan, waarin zij dien dag aan
lafel was verschenen en hield zich bezig met
hare juweelen in de marokkijnen etuis te bergen.
Zij was daaromtrent zeer aan orde gehecht, de
trotsche dochter des voormaligen goudsmids, die
van toorn verbleekte als men haar herinnerde,
dat haar vader goudsmid was geweest. Ee» sklaps
hoorde zij iemand den trap opkomen. Zij luis
terde en herkende den tred haars echtgenoots.
Weidia trad deze binnen. Toen hij de tatel
naderde, waaraan zijne echtgenoote zat, werd op
straat eensklaps muziek gehoord, 't Was het
gedreun van een orgel geaccompagneerd door
schor gezang, 't Scheen hetzelfde orgel, dezelfde
stem, die den generaal reeds dien middag in
woede hadden doen ontsteken. De generaal bleef
aan het raam staan en luisterde. Kalm, zonder
zich om de muziek of de tegenwoordigheid haars
echtgenoots te bekommeren, ging de gravin met
liet poetsen en regelen harer sieraden voort.
De schorre mannenstem buiten zong
„En zij hij ook uw broeder
Of hoe hij anders liiet
Een krijgsman kent geen banden,
Hij volgt zijn plicht en schiet."
't Geweer barst losten lach
Het schot trof al te goed
Zie. uit een drietal wonden
Gudst 's offers rookend bloed.
Trotsch reed de officier weêr henen,
Ras sierde een kruis zijn borst....
Maar nimmer slinkt de smarte,
Die 't arme drietal torsclit
