Nummer 66.
Zondag 22 Augustus 1880.
3e. Jaargang.
UI,
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLET Cm
BUITENLAND.
Belgie.
Mijne eerste minnarij.
Frankrijk.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
De Echo van het Zuiden.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
De Kamer heeft Dinsdag haar zitting gesloten.
Met eenparige stemmen heeft zij het wetsontwerp
aangenomen waarbij de jaarlijksclie feesten in
Augustus worden gesteld. De gelden, door den
minister van onderwijs aangevraagd, ten bedrage
van 4,663,000 fr., en waarover de stemming in
de vorige zitting onmogelijk was door de ont
houding der rechterzijde werden thans met 64
tegen 9 stemmen toegestaan. Evenzoo met 65
tegen 9 het credietvoor raeubileering van
schoollokalen aangevraagd. Eindelijk met 73
tegen 1 stem het suppletoire crediet van 1,800,000
fr. voor de nationale feesten.
Het koninklijk besluit waarbij kwijtschel
ding van straften wordt geschonken betreft in
de eerste plaats hendie tot gevangenisstraf
van niet meer dan 3 maanden of tot boete van
niet meer dan 500 francs gezamelijk of afzon
derlijk zijn veroordeeld. In de tweede plaats
wordt gratie geschonken aan alle gevangenen
wier straftijd te rekenen van 16 Augusus geen
3 maanden meer bedraagt. Voortvluchtigen en
recidivisten zijn niet in de gratie begrepen.
De koning bracht Dinsdag ochtend een bezoek
aan den heer Charles Rogier, bij wien hij een
uur vertoefde. De heer Rogier is het eenige
lid van het voorloopig bewind dat bij de feest
viering Maandag tegenwoordig was. Doch nog
twee zijner collega's zijn in leven nl. de heeren
Jolly en de Coppin.
De algemeene illuminatie is uitstekend
geslaagd. De Koning en de Koningin met de
beide Prinsessen maakten een wandelrit door de
voornaamste straten.
De te Brussel gehouden historischallego-
rische optocht is, begunstigd door prachtig weder,
goed geslaagd en in de beste orde afgeloopen.
it.
De vriendelijke lach van het meisje de zachte
toon waarop zij mij voor mijne beleefdheid
dankte en ook natuurlijk de uitwerking van den
champagneboezemden mij zooveel moed in
dat ik mijne vrienden de vrouw des huizes en
mij zeiven vergat en ofschoon met zekeren
schroom de jonge dame om de eer verzocht mij
hare hand voor den volgenden dans te willen
geven.
Haar zwijgende toestemming gaf mij meer
moed en zonder aan de driestheid van mijn
gedrag te denken maar wel aan den onbestem-
den argwaan dat zoo ik nu in de balzaal trad,
Mirtenfeld op zijne onkiesche wijze mijne eerste
minnarij in de kiem zou trachten te verstikken,
wendde ik mij naar de glazendeurdie naar
den tuin geleidde bood mijne dame den arm
en gaf haar te kennen dat eene wandeling te
zamen in den tuin in den zachten maneschijn
veel aangenamer zijn zou dan in de drukkende
hitte der balzaal te vertoeven.
Eèrst verzette zij zich f.gen mijn voorstel,
doch toen ik aanhield gaf zij met een betoo-
verend wantrouwend optrekken van haar be
koorlijken mond toe baalde hare schouders op
en reikte mijmet een smeekenden zijdelingschen
blik op mijharen arm blijkbaar bezorgd, wat
men wel van haar verdwijnen zeggen zou. Toen
vergunde zij mij dat ik haar uit den atmosfeer
der beperkte ruimte naar de zachte, verfrisschende
lucht van een heerlijken Engelschen tuin zou
geleiden.
O, wat gevoelde ik mij gelukkigIk de
baardlooze jongelingde speelbal mijner oudere
vrienden v ikdie naar hunne meening te laf
hartig was om tot een gans „ba" te zeggen
hoeveel te minder met eene jonge dame een
gesprek te voerenik had eene overwinning
'sAvonds was er gala-voorstelling in de opera
ter eere der Vertegenwoordigers der verschillende
vreemde gemeenteraden.
De koning legde bezoeken af bij de heeren
Jolly oud lid van het voorloopig bewind en
Nothomb oud-lid van het congres, gevolmach
tigd minister bij het hof van Berlijn. Des avonds
dineerden alle oud-leden van het congres ten
paleize. In het Théatre de la Monnaie had eep.
gala-voorstelling plaats ter eere der vreemde
gemeenteraden van welke iutnsschen naar het
schijnt alleen vertegenwoordigd waren die van
Londen en van Parijsde laatste door den
prefect van politie.
Maandag zijn de zittingen der Eransche Ge
nerale raden geopend en hun eerste werk is
geweesthet verkiezen van hun bestuur. Nu
in de samenstelling van onderscheidene Raden
zoo belangrijke wijzigingen zijn gekomen, is bet
niet onnatinulijk dat er veel meer Republikei
nen tot Voorzitter werden gekozen dan vroeger
het geval was. De Ministers werden overal tot
Voorzitters van hun raad gekozen.
De President der Eransche Republiek is
voor een maand naar zijn landgoed in de Jura
vertrokken. Op zijn reis derwaarts is hij o. a.
aan het station te Dyon door de autoriteiten'
feestelijk opgewacht. In antwoord op een door
den maire op hem gehouden lofrede zeide Grévy:
Het is niet een man dien gij prijzen moet, het
is Frankrijk dat zich verstandig gedraagt. Laat
het zich niet medeslepen 't zij tot ongeduld
't zij tot overdrijving 't zij tot daden van ge
weld dan zal liet gelukkig tijdperkdat we
zijn ingetreden van zeer langen duur wezen.
Te Montauban heeft de Minister-President
Freycinet tot gedelegeerden van den arbeiders
kring die hem een adres kwamen aanbieden
eene toespraak gehoudenwaarin hij o. a, zeide,
behaald op het beminnelijkste, meisje dat ooit
haren arm op dien eens mans heeft laten rusten,
ik drukte hare zachte hand zag haar in hare
donkere oogen fluisterde haar teedere woorden
in het oor cn zag mij niet afgewezen. Integen
deel zag ik in hare blikken eene stomme be
antwoording mijner woorden, in bet zwijgend
aanhooren mijner liefdesverklaring de duidelijkste
teekenen van aanmoediging.
Onwillekeurig kozen wij zulke paden die het
allerminst van uit liet huis konden gezien wor
den en dit was geenszins gemakkelijk want de"
tuin ofschoon grootbestond bijna geheel uii
bloembedden en grasperken doch had weinig
lommerrijk geboomte. Ieder pad en elke bocht
in de paden lagen zoo geheel open voor het
gezicht en de volle "maan scheen zoo helder
dat er een zekere wrevel in mij opkwam dien
ik niet kon onderdrukken.
Mijne schoone gezellin scheen in hetzelfde
gevoel te deelen zij dwong mij door mijn arm
zachtkens te drukken een zijpad in te slaan
datzooals ik bemerkteaan het einde door
een traliehek was afgesloten. Mijne dame kende
echter het geheim van het te openen. Zij ging
er door en leunde tegen de dunne ijzeren spijlen,
om er ook mij door te laten.
Hare vroolijkheid scheen toe te nemen hoe
meer wij ons van het huis, de lichten, de tonen
der muziek en het gegons der stemmen verwij
derden. Hare oogen fonkelden en er lag iets
wilds in haar gelaattoen zij zich eensklaps tot
mij wendde, zeggende-. „Nu, mijnheer, zeg mij
als het u belieft, wie gij zijtvan waar gij komt
en hoe gij hier gekomen zijt?"
„Ik ben uw meest onderdanige", hernam ik,
hare hand giijpende, „en van de stad herwaarts
gekomen alleen om het genoegen te hebben u
te zien."
Dit antwoord scheen haar te bevredigen. Wij
kwamen in eën grooten vruchtentuin.
„Nu zullen wij kruisbessen plukken", zeide
zij, „ik weet de beste plaatsen en zoo gij in
derdaad zijtdien gij voorwendt te zijn mijn
onderdanige dan zult gij niet aarzelen er eenige
dat de Regeering trachten zal voor het land den
vrede naar buiten te bewaren die gelukkig niet
bedreigd wordten binnenslands den eerbied
voor de wet te verzekeren, die de beste waarborg
is voor de vrijheid van allen. Dn Minister prees
het leger welks heldhaftigheid hij verklaarde
te waardeeren. Hij twijfelde er niet aan, zeide
hijof wanneer wat God verhoeden mocht, een
wreede noodzakelijkheid het eischtehet zich
met denzelfden heldenmoed voor 'tvaderland zou
opofferen.
Herhaaldelijk is de laatste tijden door de
conservatieve en gematigd liberale bladen ge
klaagd over de vrijheiddoor de Regeering
gelaten aan zekere walgelijk onzedelijkedoor
de drukpers vermenigvuldigde producten van pen
en teekenstiftdie ongehinderd in het openbaar
verkocht worden terwijl de onschuldigste poli- -
tieke grappen en caricaturcn dadelijk door in
beslagneming worden gevolgd. De meer geavan
ceerde organen kunnen dit moeilijk tegenspreken,
al trachten zij 't ook en een feit is hetdat
b. v. de schooljeugd gretig deze verpestende
bladen en platen koopt. Thans echter schijnt
de Regeering maatregelen te willen nemen.
Althans Le Gilblasdat echter nog betrekkelijk
hoog staat in dezen vunzigen tak van letterkun
de is wegens „outrage aux moeurs" tot 500
francs boete veroordeeld.
Onderscheidene begenadigde eommunalisten
hebben Maandag in de Salie d'Anas te Parijs
een bijeenkomst gehouden onder voorzitterschap
van Blanqui. Doel der bijeenkomst was mid
delen te beramen om een onderzoek te verkrijgen
naar de slechte behandelingwaaraan sommige
eommunalisten tijdens hunne gevangenschap
zouden hebber, blootgestaan. Men kwam echter
tot geen resultaatdaar de vergadering zeer
stormachtig was en de sprekers niets deden ban
elkander beschuldigen niet radicaal genoeg te
zijn of tot de politie te behooren. Vechtende
ging men uiteen.
voor mij te plukken. Maar in Gods naam, neem
u in acht, dat gij u niet steekt!"
Deze laatste woorden sprak zij op een toon
vol schrik en angst. Ik moet ronduit bekennen,
dat ik nooit een bijzonderen smaak voor kruis
bessen gehad had maar ze altijd voor eene zeer
alledaagsche vrucht heb gehouden. Zelfs hield
ik er niet eens van goed toebereid aan het des
sert, en zou ze nu in den maneschijn te-middén
der doornen moeten zoeken. Dit was inderdaad
de ongelukkigste taak die men mij had kunnen
opleggen.
Doch wat doet men al niet in den zwijmel
eener eer6te liefde voor een schoon, bruinoogig,
blondliarig meisje in een lichtgolvend balkleed
Ik trok dus mijne handschoenen uit.naderde
de doornenstruikenzocht de grootste bessen
uit en gaf ze mijne schoone gebiedsterdie ze
met den meesten smaak at. Ik plukte en plukte,
zij at en aten de oogenblikken van tusschen-
poozen werden met verliefde blikken en hand
drukken aangevuld.
In mijne opgewondenheid vergat ik weldra
den ontvangen raad cn greep te wild en on
voorzichtig naar de doornige takken. Ik bezeerde
een mijner vingers en hield met eene onwille
keurige halfluid uilgesproken verwensching met
plukken op. Terwijl ik de weinige beziën, die
ik nog in de hand had aan het meisje gaf,
wist ik niet dat mijn vinger reeds zoo lievig
bloedde zoodat een droppel van mijn bloed op
hare schoone blanke hand viel.
Als met een tooverslag veranderde nu de uit
drukking van haar gelaat wat was dat
Haar bekoorlijke mond vertrok zich woesthare
oogen rolden hare tanden knarsten. „Bloed
bloed", gilde zij met eene verschrikkelijke stem.
Ik zag haar een weinig zijwaarts snellen, uit een
naburig boschje een tuinmes le voorschijn halen
cn er mede zwaaiend op mij toesnellen. Dit
gezicht was zoo verrassend hare gestalte geleek
zoo geheel op eene furie en haar door een dol
zinnig lachen afgebroken woest geschreeuw
„bloedbloed", sneed mij zoodanig door de
zieldat ik haar ontvluchtte. Zij liep mij met
Van de Bonapartisten op Napoleonsdag
gearresteerd, zijn de meestcu weer losgelaten, en
alleen in hechtenis gehouden zij die op erger
lijke wijze de agenten van politie hadden uitge
scholden.
De spinnerij van den heer Charles Huot
te Troyes is eene prooi der vlammen geworden.
De schade wordt begroot op 400,000 fr. Er is
eene inschrijving geopend om de werklieden, die
door den brand tot armoede zijn geraaktte
ondersteunen.
Een geruchtmakend proces heeft dezer-
dagen weder de openbare meening bezig gehou
den. Eene groote dame, een edele figuur in den
waren zin des woords stond in Charente voor
het hof van assises terecht, beschuldigd van een
jonge vrouw, door het werpen van vitriool in
liet aangezicht, ernstige wonden te hebben toe
gebracht, met gevaar voor het leven van het
slachtoffer.
Mevrouw de gravin de Tilly erkende het feit:
maar,uit de omstandigheden bleek dat zij er
toe was gebracht door het hoogst lichtzinnig
ellendig en uittartend gedrag van haar echtgenoot
en dat zij, zonder de miuste bedoeling om 'het
meisje te dooden, en dan nog in een opwelling
van lang verkropt leed, waarover die dame nog
innig berouw gevoelde, deze minnares van haar
gewetenloozen man vau haar schoou uiterlijk
had willen berooven, teneinde te voorkomen dat
zij eenmaalmisschien binnen kort, (want de
beschuldigde lijdt aan eene doodelijke kwaal)
als moeder zou optreden voor haar kinderen
over wie zij met onbegrensde moederlijke zorg
steeds had gewaakt. De juiy heeft mevrouw de
Tilly vrijgesproken en het talrijk publiek dat
het proces volgde, gaf luide zijne tevredenheid
over de uitspraak te kennen,
Drie spoorwegongelukken. De spoorweg
maatschappij P. L. M. bericht, dat dc sneltrein
Maandagavond van Parijs bij het station van
een ongeloofelijke snelheid en het mes zwaaiend
na ik liep naar het ijzeren hek opende het
en wilde verder gaan doch zij haalde mij in
ik gevoelde haar warmen adem in mijn hals, ik
zag neen ik voelde de punt van het mes
in mijne wang. Ik had hier met een woeste"
moordzieke vrouw te doen.
Er bleef mij geen keus overhare sexè te
ontzien zou eene groote dwaasheid zijndaar
het hier een strijd gold op leven en dood. Met
mijn eenen arm omvatte ik de rankevlugge
gestalte, met de andere greep ik haar vuist aan,
waarin zij het mes gekneld hield. Het gelukte
mij haar dit uit de hand te wringen. Ik wierp
het wegmaar zij vond het weder, waarna zij
haren loop voortzette. Nauwelijks had ik de
schitterend verlichte balzaal bereiktof ik hoorde
dicht achter mij liet gillend geschreeuw van
„bloed bloed
Als eene tijgerin met fonkelende oogen en
schuimenden mond verscheen het meisje in den
vollen glans der lichten. Onmiddellijk vertoon
den zich twee gespierde oppassers en droegen
haar spoedig wegzonder op haar voortdurend
geschreeuw acht te geven.
„Nooit zal ik weder zulk een bal in een
krankzinnigenhuis bezoeken", zeide een lieer, die
dicht bij mij stond tot een ander. „Ik had ge
dacht dat men althans de gevaarlijke en moord
zieke krankzinnigen niet op dit bal dulden zou.
Wie kan zulke tooneelen verdragen
Nu begreep ik alles. De treurige grap, welke
mijne vrienden hebben wilden bestond daarin,
dat men mij op zulk een bal gebracht had
waarvan ik in mijne weinige ervaring niets had
vermoed. De gevolgen hunner daad hadden zij
daarbij niet overwogenwant voor de eerste
maal zag ik Mirtenfeld dezen avond niet lachen
en spotten maar vol verbazing en ontsteltenis.
Hetongelukkige wezen wier gelaat eene
eerste liefde in mij had opgewekt was zijne
eigene krankzinnige zuster.
Einde.