Nummer 66. Zondag 22 Augustus 1880. 3e. Jaargang. UI, Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLET Cm BUITENLAND. Belgie. Mijne eerste minnarij. Frankrijk. Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk. De Echo van het Zuiden. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden, enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel. De Kamer heeft Dinsdag haar zitting gesloten. Met eenparige stemmen heeft zij het wetsontwerp aangenomen waarbij de jaarlijksclie feesten in Augustus worden gesteld. De gelden, door den minister van onderwijs aangevraagd, ten bedrage van 4,663,000 fr., en waarover de stemming in de vorige zitting onmogelijk was door de ont houding der rechterzijde werden thans met 64 tegen 9 stemmen toegestaan. Evenzoo met 65 tegen 9 het credietvoor raeubileering van schoollokalen aangevraagd. Eindelijk met 73 tegen 1 stem het suppletoire crediet van 1,800,000 fr. voor de nationale feesten. Het koninklijk besluit waarbij kwijtschel ding van straften wordt geschonken betreft in de eerste plaats hendie tot gevangenisstraf van niet meer dan 3 maanden of tot boete van niet meer dan 500 francs gezamelijk of afzon derlijk zijn veroordeeld. In de tweede plaats wordt gratie geschonken aan alle gevangenen wier straftijd te rekenen van 16 Augusus geen 3 maanden meer bedraagt. Voortvluchtigen en recidivisten zijn niet in de gratie begrepen. De koning bracht Dinsdag ochtend een bezoek aan den heer Charles Rogier, bij wien hij een uur vertoefde. De heer Rogier is het eenige lid van het voorloopig bewind dat bij de feest viering Maandag tegenwoordig was. Doch nog twee zijner collega's zijn in leven nl. de heeren Jolly en de Coppin. De algemeene illuminatie is uitstekend geslaagd. De Koning en de Koningin met de beide Prinsessen maakten een wandelrit door de voornaamste straten. De te Brussel gehouden historischallego- rische optocht is, begunstigd door prachtig weder, goed geslaagd en in de beste orde afgeloopen. it. De vriendelijke lach van het meisje de zachte toon waarop zij mij voor mijne beleefdheid dankte en ook natuurlijk de uitwerking van den champagneboezemden mij zooveel moed in dat ik mijne vrienden de vrouw des huizes en mij zeiven vergat en ofschoon met zekeren schroom de jonge dame om de eer verzocht mij hare hand voor den volgenden dans te willen geven. Haar zwijgende toestemming gaf mij meer moed en zonder aan de driestheid van mijn gedrag te denken maar wel aan den onbestem- den argwaan dat zoo ik nu in de balzaal trad, Mirtenfeld op zijne onkiesche wijze mijne eerste minnarij in de kiem zou trachten te verstikken, wendde ik mij naar de glazendeurdie naar den tuin geleidde bood mijne dame den arm en gaf haar te kennen dat eene wandeling te zamen in den tuin in den zachten maneschijn veel aangenamer zijn zou dan in de drukkende hitte der balzaal te vertoeven. Eèrst verzette zij zich f.gen mijn voorstel, doch toen ik aanhield gaf zij met een betoo- verend wantrouwend optrekken van haar be koorlijken mond toe baalde hare schouders op en reikte mijmet een smeekenden zijdelingschen blik op mijharen arm blijkbaar bezorgd, wat men wel van haar verdwijnen zeggen zou. Toen vergunde zij mij dat ik haar uit den atmosfeer der beperkte ruimte naar de zachte, verfrisschende lucht van een heerlijken Engelschen tuin zou geleiden. O, wat gevoelde ik mij gelukkigIk de baardlooze jongelingde speelbal mijner oudere vrienden v ikdie naar hunne meening te laf hartig was om tot een gans „ba" te zeggen hoeveel te minder met eene jonge dame een gesprek te voerenik had eene overwinning 'sAvonds was er gala-voorstelling in de opera ter eere der Vertegenwoordigers der verschillende vreemde gemeenteraden. De koning legde bezoeken af bij de heeren Jolly oud lid van het voorloopig bewind en Nothomb oud-lid van het congres, gevolmach tigd minister bij het hof van Berlijn. Des avonds dineerden alle oud-leden van het congres ten paleize. In het Théatre de la Monnaie had eep. gala-voorstelling plaats ter eere der vreemde gemeenteraden van welke iutnsschen naar het schijnt alleen vertegenwoordigd waren die van Londen en van Parijsde laatste door den prefect van politie. Maandag zijn de zittingen der Eransche Ge nerale raden geopend en hun eerste werk is geweesthet verkiezen van hun bestuur. Nu in de samenstelling van onderscheidene Raden zoo belangrijke wijzigingen zijn gekomen, is bet niet onnatinulijk dat er veel meer Republikei nen tot Voorzitter werden gekozen dan vroeger het geval was. De Ministers werden overal tot Voorzitters van hun raad gekozen. De President der Eransche Republiek is voor een maand naar zijn landgoed in de Jura vertrokken. Op zijn reis derwaarts is hij o. a. aan het station te Dyon door de autoriteiten' feestelijk opgewacht. In antwoord op een door den maire op hem gehouden lofrede zeide Grévy: Het is niet een man dien gij prijzen moet, het is Frankrijk dat zich verstandig gedraagt. Laat het zich niet medeslepen 't zij tot ongeduld 't zij tot overdrijving 't zij tot daden van ge weld dan zal liet gelukkig tijdperkdat we zijn ingetreden van zeer langen duur wezen. Te Montauban heeft de Minister-President Freycinet tot gedelegeerden van den arbeiders kring die hem een adres kwamen aanbieden eene toespraak gehoudenwaarin hij o. a, zeide, behaald op het beminnelijkste, meisje dat ooit haren arm op dien eens mans heeft laten rusten, ik drukte hare zachte hand zag haar in hare donkere oogen fluisterde haar teedere woorden in het oor cn zag mij niet afgewezen. Integen deel zag ik in hare blikken eene stomme be antwoording mijner woorden, in bet zwijgend aanhooren mijner liefdesverklaring de duidelijkste teekenen van aanmoediging. Onwillekeurig kozen wij zulke paden die het allerminst van uit liet huis konden gezien wor den en dit was geenszins gemakkelijk want de" tuin ofschoon grootbestond bijna geheel uii bloembedden en grasperken doch had weinig lommerrijk geboomte. Ieder pad en elke bocht in de paden lagen zoo geheel open voor het gezicht en de volle "maan scheen zoo helder dat er een zekere wrevel in mij opkwam dien ik niet kon onderdrukken. Mijne schoone gezellin scheen in hetzelfde gevoel te deelen zij dwong mij door mijn arm zachtkens te drukken een zijpad in te slaan datzooals ik bemerkteaan het einde door een traliehek was afgesloten. Mijne dame kende echter het geheim van het te openen. Zij ging er door en leunde tegen de dunne ijzeren spijlen, om er ook mij door te laten. Hare vroolijkheid scheen toe te nemen hoe meer wij ons van het huis, de lichten, de tonen der muziek en het gegons der stemmen verwij derden. Hare oogen fonkelden en er lag iets wilds in haar gelaattoen zij zich eensklaps tot mij wendde, zeggende-. „Nu, mijnheer, zeg mij als het u belieft, wie gij zijtvan waar gij komt en hoe gij hier gekomen zijt?" „Ik ben uw meest onderdanige", hernam ik, hare hand giijpende, „en van de stad herwaarts gekomen alleen om het genoegen te hebben u te zien." Dit antwoord scheen haar te bevredigen. Wij kwamen in eën grooten vruchtentuin. „Nu zullen wij kruisbessen plukken", zeide zij, „ik weet de beste plaatsen en zoo gij in derdaad zijtdien gij voorwendt te zijn mijn onderdanige dan zult gij niet aarzelen er eenige dat de Regeering trachten zal voor het land den vrede naar buiten te bewaren die gelukkig niet bedreigd wordten binnenslands den eerbied voor de wet te verzekeren, die de beste waarborg is voor de vrijheid van allen. Dn Minister prees het leger welks heldhaftigheid hij verklaarde te waardeeren. Hij twijfelde er niet aan, zeide hijof wanneer wat God verhoeden mocht, een wreede noodzakelijkheid het eischtehet zich met denzelfden heldenmoed voor 'tvaderland zou opofferen. Herhaaldelijk is de laatste tijden door de conservatieve en gematigd liberale bladen ge klaagd over de vrijheiddoor de Regeering gelaten aan zekere walgelijk onzedelijkedoor de drukpers vermenigvuldigde producten van pen en teekenstiftdie ongehinderd in het openbaar verkocht worden terwijl de onschuldigste poli- - tieke grappen en caricaturcn dadelijk door in beslagneming worden gevolgd. De meer geavan ceerde organen kunnen dit moeilijk tegenspreken, al trachten zij 't ook en een feit is hetdat b. v. de schooljeugd gretig deze verpestende bladen en platen koopt. Thans echter schijnt de Regeering maatregelen te willen nemen. Althans Le Gilblasdat echter nog betrekkelijk hoog staat in dezen vunzigen tak van letterkun de is wegens „outrage aux moeurs" tot 500 francs boete veroordeeld. Onderscheidene begenadigde eommunalisten hebben Maandag in de Salie d'Anas te Parijs een bijeenkomst gehouden onder voorzitterschap van Blanqui. Doel der bijeenkomst was mid delen te beramen om een onderzoek te verkrijgen naar de slechte behandelingwaaraan sommige eommunalisten tijdens hunne gevangenschap zouden hebber, blootgestaan. Men kwam echter tot geen resultaatdaar de vergadering zeer stormachtig was en de sprekers niets deden ban elkander beschuldigen niet radicaal genoeg te zijn of tot de politie te behooren. Vechtende ging men uiteen. voor mij te plukken. Maar in Gods naam, neem u in acht, dat gij u niet steekt!" Deze laatste woorden sprak zij op een toon vol schrik en angst. Ik moet ronduit bekennen, dat ik nooit een bijzonderen smaak voor kruis bessen gehad had maar ze altijd voor eene zeer alledaagsche vrucht heb gehouden. Zelfs hield ik er niet eens van goed toebereid aan het des sert, en zou ze nu in den maneschijn te-middén der doornen moeten zoeken. Dit was inderdaad de ongelukkigste taak die men mij had kunnen opleggen. Doch wat doet men al niet in den zwijmel eener eer6te liefde voor een schoon, bruinoogig, blondliarig meisje in een lichtgolvend balkleed Ik trok dus mijne handschoenen uit.naderde de doornenstruikenzocht de grootste bessen uit en gaf ze mijne schoone gebiedsterdie ze met den meesten smaak at. Ik plukte en plukte, zij at en aten de oogenblikken van tusschen- poozen werden met verliefde blikken en hand drukken aangevuld. In mijne opgewondenheid vergat ik weldra den ontvangen raad cn greep te wild en on voorzichtig naar de doornige takken. Ik bezeerde een mijner vingers en hield met eene onwille keurige halfluid uilgesproken verwensching met plukken op. Terwijl ik de weinige beziën, die ik nog in de hand had aan het meisje gaf, wist ik niet dat mijn vinger reeds zoo lievig bloedde zoodat een droppel van mijn bloed op hare schoone blanke hand viel. Als met een tooverslag veranderde nu de uit drukking van haar gelaat wat was dat Haar bekoorlijke mond vertrok zich woesthare oogen rolden hare tanden knarsten. „Bloed bloed", gilde zij met eene verschrikkelijke stem. Ik zag haar een weinig zijwaarts snellen, uit een naburig boschje een tuinmes le voorschijn halen cn er mede zwaaiend op mij toesnellen. Dit gezicht was zoo verrassend hare gestalte geleek zoo geheel op eene furie en haar door een dol zinnig lachen afgebroken woest geschreeuw „bloedbloed", sneed mij zoodanig door de zieldat ik haar ontvluchtte. Zij liep mij met Van de Bonapartisten op Napoleonsdag gearresteerd, zijn de meestcu weer losgelaten, en alleen in hechtenis gehouden zij die op erger lijke wijze de agenten van politie hadden uitge scholden. De spinnerij van den heer Charles Huot te Troyes is eene prooi der vlammen geworden. De schade wordt begroot op 400,000 fr. Er is eene inschrijving geopend om de werklieden, die door den brand tot armoede zijn geraaktte ondersteunen. Een geruchtmakend proces heeft dezer- dagen weder de openbare meening bezig gehou den. Eene groote dame, een edele figuur in den waren zin des woords stond in Charente voor het hof van assises terecht, beschuldigd van een jonge vrouw, door het werpen van vitriool in liet aangezicht, ernstige wonden te hebben toe gebracht, met gevaar voor het leven van het slachtoffer. Mevrouw de gravin de Tilly erkende het feit: maar,uit de omstandigheden bleek dat zij er toe was gebracht door het hoogst lichtzinnig ellendig en uittartend gedrag van haar echtgenoot en dat zij, zonder de miuste bedoeling om 'het meisje te dooden, en dan nog in een opwelling van lang verkropt leed, waarover die dame nog innig berouw gevoelde, deze minnares van haar gewetenloozen man vau haar schoou uiterlijk had willen berooven, teneinde te voorkomen dat zij eenmaalmisschien binnen kort, (want de beschuldigde lijdt aan eene doodelijke kwaal) als moeder zou optreden voor haar kinderen over wie zij met onbegrensde moederlijke zorg steeds had gewaakt. De juiy heeft mevrouw de Tilly vrijgesproken en het talrijk publiek dat het proces volgde, gaf luide zijne tevredenheid over de uitspraak te kennen, Drie spoorwegongelukken. De spoorweg maatschappij P. L. M. bericht, dat dc sneltrein Maandagavond van Parijs bij het station van een ongeloofelijke snelheid en het mes zwaaiend na ik liep naar het ijzeren hek opende het en wilde verder gaan doch zij haalde mij in ik gevoelde haar warmen adem in mijn hals, ik zag neen ik voelde de punt van het mes in mijne wang. Ik had hier met een woeste" moordzieke vrouw te doen. Er bleef mij geen keus overhare sexè te ontzien zou eene groote dwaasheid zijndaar het hier een strijd gold op leven en dood. Met mijn eenen arm omvatte ik de rankevlugge gestalte, met de andere greep ik haar vuist aan, waarin zij het mes gekneld hield. Het gelukte mij haar dit uit de hand te wringen. Ik wierp het wegmaar zij vond het weder, waarna zij haren loop voortzette. Nauwelijks had ik de schitterend verlichte balzaal bereiktof ik hoorde dicht achter mij liet gillend geschreeuw van „bloed bloed Als eene tijgerin met fonkelende oogen en schuimenden mond verscheen het meisje in den vollen glans der lichten. Onmiddellijk vertoon den zich twee gespierde oppassers en droegen haar spoedig wegzonder op haar voortdurend geschreeuw acht te geven. „Nooit zal ik weder zulk een bal in een krankzinnigenhuis bezoeken", zeide een lieer, die dicht bij mij stond tot een ander. „Ik had ge dacht dat men althans de gevaarlijke en moord zieke krankzinnigen niet op dit bal dulden zou. Wie kan zulke tooneelen verdragen Nu begreep ik alles. De treurige grap, welke mijne vrienden hebben wilden bestond daarin, dat men mij op zulk een bal gebracht had waarvan ik in mijne weinige ervaring niets had vermoed. De gevolgen hunner daad hadden zij daarbij niet overwogenwant voor de eerste maal zag ik Mirtenfeld dezen avond niet lachen en spotten maar vol verbazing en ontsteltenis. Hetongelukkige wezen wier gelaat eene eerste liefde in mij had opgewekt was zijne eigene krankzinnige zuster. Einde.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1880 | | pagina 1