Nummer TO.
Zondag 5 September 1880.
3e. Jaargang.
IJl,
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
De Verstootene.
Spanje.
Engeland.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk
STAAT VAN BRIEVEN
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het gelieele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 Tegels 0,60. daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
geadresseerd aan onbekenden.
Gedurende de tweede helft der maand Juli 1880.
Van'_ Waal wijk.
A. Abrahams. Lekkerland
G. Matzdorff. Lichtenveld.
Van Baardwijk.
J. Muscli. Amsterdam.
Drunen.
Mej. Trui. Rotterdam.
Kunnende de brieven door de afzenders aan
het Postkantoor alhier worden terugontvangen.
De Directeur,
BAGGERMAN.
Aan het strand van de Belgische badplaats
Blankenberghe zijn onlangs twee jongelieden
van 17gen 22 jaren bij het nemen van een
bad verdronken.
Dat ongeluk heeft aldaar groote opschudding
verwektomdat het moet worden toegeschreven
aan het ontbreken van alle toezicht bij het baden,
daar de hiermede belaste personen een eind van
het strand op een dijk bezig waren en aan den
onvoldoenden toestand van de reddingboot.
Toen men na verloop van eenigen tijd de
noodkreten der jongelingen vernam, begaven
zich eenige mannen te water, maar dezen moesten
weldra zei ven geholpen worden door de eindelijk
in gereedheid gebrachte reddingsboot, en lieten,
toen zij weer aan land waren de drenkelingen
aan hun lot over.
Onder de badgasten heerscht algemeene ver
ontwaardiging. Men hooptdat liet gemeente
bestuur maatregelen zal nemen om voor het
vervolg dergelijke gevallen te voorkomen.
Bij"de viering der onafhankelijkheidsfeesten
in de Belgische gemeente Binche zal men een
grooten internationalen zangwedstrijd van.
vinken houden waarbij aan den best zingenden
vink een zilveren medaille toegekend wordt.
Te Brussel mag men waarlijk wel afgeven
op de stierengevechten in Spanje en op andere
barbaarsche spelen en genoegens in minder be
schaafde landen. Zaterdag avond drong het pu
bliek zich bijna dood om eer. plaatsje in de
menagerie-Bidel ten einde gptuige te zijn van
het afschuwelijk schouwspelden tenor Tainville
drie coupletten van het lied Buvons a la gloire!
te hooren en te zien voordragen in de leeuwen-
kooi.
Vergezeld van Bideldie de brullende leeuwen
in bedwang hieldbracht hij dit waagstuk ten
uitvoer onder de oorverdoovende toejuichingen
van een publiek dat zich alleen door de groote
kans om hem levend te zien verscheuren naar
deze afgrijselijke voorstelling had laten lokken.
i.
„Dus moet ik rechtuit gaan
„Ja, altijd rechtuit, mijnheer; dc weg loopt
over gindschen heuvel en dan rechtstreeks naar
Poynings. Hebt gij geen bagage, mijnheer?"
Neenik dank u."
„Bagage heeft hij zeker niet. Hebt gij dan
niet bemerkt dat hij niet eens een overjas aan
heeftThomas niet eens een overjas, ofschoon
hij van de koude beeft. Ik zou wel eens willen
weten wat hij daar moet jagen. Hij ziet er
mij niet naar uitom tot de genoodigden op
Poynings te behooren of dat hij daar iets te
halen heeft een maal eten misschien."
De beleefde besteller die de vraag gedaan
en de spotzieke spoorwegwachter die ze beant
woord had, zagen den vreemdeling nog een
oogenblik na, die op de Zuid-Ooster baan op
den trein gekomen en op het station Amherst
er uitgestapt was daarop keerden zij weder naar
hun werk terugwaarvan het fluiten van den
naderendent trein hen had afgeroepen.
De spoorwachter had gelijk; de jongeling
beefde van koude. Het was een buitengemeen
koude avond in Februari. De bevrozeu grond
tusschen de rails over welken de vreemdeling
met lichtesnelle schreden zich voortspoedde
<rü{ zelfs een klinkenden toon onder zijne dunne
Faarzcn. De scherpe, snijdende wind drong
door zijne dunne afgedragen kleöderen en nog
voor hij den heuvel bereikt bad bleef hij een
oogenblik staan en sloeg zich met zijne armen
tegen de schouders maar luj deed het op
eene wijze als iemanddie er uiet aan gewoon
is en zijn best doet eene beweging na te bootsen,
die bij eens gezien heeft. Daarna vervolgde hij
even snelmet- korteongelijke schreden zijn
wegop eene wijzedie maar al te zeer ge
tuigde hoe slecht een voetganger hij was. Nu
De sluiting der Jezuïten-scholen in Frankrijk
had tot heden overal op rustige wijze plaats.
De politie vond bij haar binnentreden doorgaans
het gebouw in handen eener burgerlijke maat
schappij en de kapel dicht gemetseld.
Met een enkel woord is onder de telegram
men gemelddat het voornemen bestond -om
de niet-erkende congregaties ongemoeid te laten
wanneer ze, in plaats van de erkenning aan le
vragen eene schriftelijke verklaring wilden af
leggen inhoudende dat op hunne scholen noch
over staatkunde gesproken noch tegen de be
staande instellingen zou worden geagiteerd. Het
bericht van dergelijke schipper-voornemens klonk
vreemdmaar toch schijnt het waar te wezen.
De goed ingelichte Parijsche correspondent toch
van de Kölnische schrijft, dat alle vrouwelijke
en mannelijke chefs van niet-erkende orden
de Jezuïeten uitgezonderd aan de Regeering
eene verklaring hebben gezonden waarin ze
hunne hoogachting voor en onderwerping aan
de nieuwe instellingen des lands betuigen. Het
is geenszins hun voornemen de Republiek tegen
te werken. Wanneer ze de erkenning niet heb
ben aangevraagd, dan geschiedde dit niet wegens
staatkundige redenen. Men had zich ook niet
willen verzetten tegen de wet.
Aan 't slot wordt nogmaals verzekerd, dat
men- geheel leeft buiten de politiek en slechts
de Christelijke liefde wil beoefenen.
Thans zijn de Jeznïten in Frankrijk ijverig
bezig naamlooze maatschappijen op te richten
ter besturing der aan hun rechtstreeksche leiding
onttrokken inrichtingen. Zoo is er onlangs zulk
een naamlooze vennootschap opgericht voor
voorbereidende scholen met een kapitaal van
1.100.000 fr. in 1100 aandeelenelk van
1000 fr.
De werkliedenvereniging te Havre, heeft
in de vorige week een vergadering gehouden
om te spreken over het gedrag van haar afge
vaardigde Drouetop het jongste werklieden
congres waar deze is opgekomen tegen dc
omverwerpende theorieën, die door sommigen
verkondigd werden.
De vergadering hechte haar goedkeuring aan
Drouet's gedrag en verklaarde dat hun afgevaar
digde door deze heillooze theorieën te bestrijden,
volkomen in den geest der werklieden van Havre
gehandeld heeft.
Door een Parijsche vrijmetselaarsloge is
een adres aan de Kamer van afgevaardigden ter
teekening gelegd waarin verzocht wordtdat
ieder man of vrouw die voor de derde maal
w gens diefstallandlooperij of eenig ander mis
drijf veroordeeld is levenslang verbannen worde
naar een overzeesche strafkolonie.
Men zou daar dan den veroordeelde als bij
zich voortdurend goed gedroeg kunnen voort
helpen b. v. door hem een stuk gronds in
eigendom te schenken.
Het doel van het verzoekschrift- is Qntslagen
te worden van een aantal doortrapte misdadigers,
die in gevangenissen zeiven niet verbeteren en
hun medegevangenen nog slechter maken.
- Tervijl Zondag-avond een jeugdige vrouw,
aan den arm van een heerop den boulevard
Montmartre bet Theatre de3 Variétés wilde bin
nentreden wierp een jongman die genaderd
was, haar plotseling een groote hoeveelheid
zwavelzuur in het gezicht.
Nadat hij in hechtenis genomen was bleek
de jongman zijn daad uit jalousie bedreven te
hebben.
De jongste stormen in Frankrijk schijnen
even uitgestrekt als vernielend te zijn geweest.
Te Lyon vindt men hun spoor in honderden
ongewaaide boomen en duizenden gebroken ven
sterruiten. E?n circus woei er geheal onderst
boven en het dak van een olicfanten hok in
een menagerie werd als een veer weggeblazen.
Een schouwburg en het anatomisch museum
werden gedeeltelijk vernield.
Te Riom in Puy de Dome, moest de zitting
van het gerechtshof wegens de duisternis ge
schorst worden. Te Thiers hagelde het twintig
minuten achtereenen in het dorp Barbarin
raakten drie huizen door den bliksem in brand.
Ook uit RochefortMeules Douai en andere
plaatsen komen dergelijke berichten, Maar het
meest schijnen de departementen Haute Marne,
YonneNièvre en Loire geleden te hebben.
Daar verloren verscheidene menschen liet leren,
en werden een aantal huizen door den bliksem
of door overstrooming beschadigd.
eens struikelde hij over de bevrozon wagensporen,
dan weder gleed hij onderuit over een ijsklomp
dan weder bleef hij eensklaps staan om adem
te scheppen en zijne hand op zijn luidkloppend
hart te drukken. Toen hij den heuveltop had
bereikt, door den besteller hem aangeduid,
hoorde hij een kerkkloktoren uit de nabuurschap
tien uur slaan. Het geluid klonk hem helder,
door de koudeveerkrachtige lucht in het oor.
Hij bleef staan telde de slagen en vervolgde
zijn weg mei nog sneller schreden.
„Tien uur", zeide hij half zacht. „Ik zal
mij moeten reppen zoo ik ze niet allen reeds
te bed vinden wil. Zooveel ik van hen weet is,
dat Carruthers tot de respectabelste menschen
behoortdie des avonds met hunne huisgenooten
zich in stille aandacht godsdienstig vereenigen.
Gelukt het mij niet hen voor dien tijd van
mijne tegenwoordigheid kennis te geven dan
bestaat er geen kans meerhen nog heden te
spreken. -En de wind is zoo seherp als een scheer
mes. Pas opezels Waartoe dienen u uwe
lantaarnsals gij daarbij niet zietdat er men
schen voor u op den weg zijn
Bij deze woorden was bij ter zijde gesprongen
en stond nu tegen de kale haag gedrukt, terwijl
een rijtuig met brandende lantaarns en dampende
paarden hem zoo van nabij voorbij reed, dat
zij bijna zijn arm raakten. De koetsier sloeg geen
acht op zijn woorden. Evenmin ook de palfrenier,
die in een dikken mantel gedoken slapend achter
op zat. De koets rolde zonder oponthoud voort,
maar de voetganger die den slapenden toestand
van den palfrenier bemerkt had sprong achter
op de trede terwijl hij zich met beide handen
aan het rijtuig vasthield eu achter de plooien
van den mantel des bedienden tenminste eenige
beschutting tegen den snijdenden wind vond
terwijl hij snel zijn doel bereikte. Hij bleef op
de trede staan tot het stilhouden van het rijtuig
en het roepen van den koetsier om de poort te
openen hem herinnerde dat hij moest af stijgen-
Weldra was hij weder op den harden grond en
plaatste zich ter zijde van het rijtuigdat hem
tegen het licht in de woning des portiers be
schutte, voor welker deur zich een aantal be
woners des landgoeds hadden verzameld om de
gasten te zien aankomen, Éen oogenblik later
was de equipage verder gereden en de vreem
deling met baar ongemerkt binnengeslopen, was
in de schaduw van het hout verdwenen. Hier,
aan den ingang der olmenlaan, welke naar het
heerenhuis leidde bleef hij een oogenblik staan.
De nacht was helderde starren fonkelden
aan den hemelde lucht was ijzigscherp
snijdend. Men hoorde den wind uietdoch
deze was niettemin voelbaar en doordringend.
Eene rilling beving den vreemdeling toen hij
door het geboomte beschut, het rijtuig met zijn
glinsterende lantaarns nazag.'
„Zie daar het beeld van mijn lot," sprak hij
binnen 's monds. „Niets ontbreekt hier om mij
te doen gevoelen dat ik een verstootene ben.
Een vreemdeling in het huis mijner moeder,
verstoeten door haren man moet ik achter de
equipages hunner aanzienlijke gasten hier als
een dief binnensluipen. Maar ik wil mijne
moeder zien, ik nioet baar zien het is het
eenige om mij tegen vertwijfeling te behoeden
wel is het eene wanhopige daad maar ik kan
niet anders ik moet. Aan haar en hare goed
heid twijfel ik nietGod zegene haardoch ik
vrees dat zij de macht niet heeft om mij mijne
bede toe te staan."
Eindelijk verliet hij de schaduw van het ge
boomte en trad bevend van koude de olmenlaan
uit. Snel ging hij voorwaarts want zijn weg
waszooals hij bij het stergeflonker zien kon,
nog vrij lang. Bittere gedachten hielden hem
bezigin zijne diepedonkere oogen brandde
een dof vuur en zijne handen die hij in zijne
zakken verborg balden zich van toornig onge
duld.
„Een schoon oord en een prachtig huis, voor
waar", vervolgde hij in zijne alleenspraak; „alle3
wat mep zich voor geld verschaffen kan en bij
dat alles is er geene plaats voor een eenigen
zoon Ik ben nieuwsgierig lioe het haar in haren
Door de jongste stormen en regens is in Spanje
groote schade toegebracht aan spoorwegen, land
en wijnbouw met name in het Zuiden, Murcia
b. v, Alicante en Albacet. Menschen zijn er
weinig omgekomen. De Regeering heeft hulp
gezondèn.
Een telegram uit Quetta meldtdat Generaal
Roberts gisteren voor Candahar is aangekomen
en dat Ajub-Khan tracht onderhandelingen aan
te knoopen.
Van Roberts zijn berichten ontvangen dd.
stand bevaltMaar neen neen ik weet
het immers dat zij niet gelukkig is en wij,
hij en ik zijn er de schuld van." Zijn gelaat
werd somberder en dreigend hief hij de gebalde
vuist op naar het statige huiswelks breede
helder verlichte gevel voor hem stond.
„Jahet is zijne schuld de schuld van
hemdie mijne moeder hnwde en haar eene
hoop deed koesteren welke hij nimmer voor
nemens was te verwezenlijken. Mijn slecht gedrag
was een geschikt voorwendsel mij het huis te
ontzeggen Hij haat mij en heeft mij reeds
gehaatvoor hij mij kendevoor hij het wist
dat ik juist niet een zachtzinnig lamgeen
voorbeeld was van kinderlijke deugd en onder
werping. Hij haat mijalleen omdat ik besta
omdat, ik de zoon mijner moeder ben en al
ware ik de volgzaamste stiefzoon geweest dan
zou hij mij toch gehaat hebben en hij had mij
op eene andere wijze doen gevoelen dat ik te
veel was in plaats van mij thans de keuze te
laten tusschen den bedelstaf en den hongerdood
zie daar het eenige onderscheid. Ik geloof
zeker dat het beter iszooals het is."
Een koude lach vertoonde zich op zijn gelaat.
„Ik ben alles geweestbijna een schelm, maar
geen bedelaar", vervolgde bij, „en ook nu nog.
niet ben ik een bedelaar want het is aan mijne
moederdat ik iets vragen wilterwijl ik als
een dief en spion haar fraai huis binnensluip
een verloren zoon die niet het minste voor
uitzicht heeftdat men hem welkom heeten zal
maar die integendeel verwachten kan de deur
uitgeworpen te worden zoodra men hem her
kent. Bovendien schijnt men hier slechts iederen
avond partijen te geven, en da', maakt het nog
moeielijker de oude Brooks aan het lijf te komen,
doch mijne tegenwoordigheid zal er minder door
opgemerkt worden. Nieuwsgierigen zullen er
ook wel bij die feesten zijn. Eindelijk heb
ik dan het buis bereiktHet ziet er bij het
sterrenlicht vrij somber uit. Maar de lichten
schijnen zoo warm. Groote God, hoe koud is
het hier buiten
Wordt Vervolgd.