Nummer 84.
Zondag 24 October 1880.
3
m
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
IIUÜU
BUITENLAND.
Belgie.
De Verstootene.
x.
Frankrijk.
e
Uitgever: ANTOQN TIELEN te Waalwijk;
Si
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels ƒ0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
Aartshertog Rudolf is Woensdag-oclitend ten
7 ure per extra-trein naar de polders van Kiel-
drecht vertrokken om op het grondgebied van
Prins Karei "van Aremberg te jagen lie daar
5U00 bunders jacht heeft liggen. Ondanks het
slechte weder zal de jacht wel goed zijn. De
Aartshertogdie nooit de polders gezien heeft
zal daarvan niet het minste idee gehad hebben.
De Koning heeft bij hem aangedrongen om
de uitnoodiging aan te nemen.
De Aartshertog was vergezeld van luitenant-
generaal van der Smissen van den Oostenrijk-
schen gezantvan graaf Lannoy en van al de
prinsen de Ligne van de verschillende takken.
Ten 5 ure 45 keerde de prins op het paleis
van Brussel terug.
Volgens l'Etoile Beige zijn de koning en
de ministers eenstemmig over den inhoud der
troonrede. De koning zal vooral spreken over
de jubelfeesten en de oorzaken blootleggen van
de breuk met het Vatikaan.
De minister Erère Orban bewerkt een com
plete uiteenzetting van Belgie's betrekkingen, met
het Vaticaan sedert 1831 tot aan de breuk.
De lieer Barade minister van juistitie
heeft aan de procureurs-generaal bij de hoven
van appèl een circulaire gerichtwaarin hun
aandacht gevestigd wordt op den verkoop van
dagbladen en geschriften van vreemde afkomst
waarin de goede zeden beleedigd worden.
De minister verzoektde wet in haar volle
gestrengheid op de verspreiders toe te passen
in geval de schrijvers niet getroffen kunnen
worden.
Deze maatregel was noodig. Men verzekert
mij dat één enkele verkooper dagelijks 1200
exemplaren van verschillende schandelijke ge
schriften verkooptdie te Parijs in den handel
worden gebracht. Dit feit reeds alleen wettigt
den maatregel des ministers ten volle.
Stewart Routli.
„Verdoemd maar die schijnen alleen mijne
rekeningen te zijn„, bromde Routk. „Waar zijn
de uwe Of hebt gij er geen
Harriet Routli lachte.
„Gij weet dat ik niet veel behoeften heb",
antwoordde zij op de halt verwonderde half
driftige vraag haars echtgenoots. „Ik behoef
niet even als gij op den uiterlijken schijn acht
te geven. Gij moet goed gekleed zijn voor
mij is dat minder noodig."
„Ja, ik kon het wel begrijpen dat gij weder
eene dergelijke reden, die al uw zelfverlooche
ning doet ziengereed zoudt hebben. Ik begrijp
echter niet, hoe gij het aanlegt, u altijd zoo
goed te k-leeden Gij zijt de spaarzaamste1 en
tevens de allerliefste vrouw die ik ken Harriet."
Een blijde lach vertoonde zich op haar gelaat,
doch zij antwoordde slechts door een ontkennend
hoofdknikje.
„Wat denkt gij te doen, zoo Dallas het geld
niet bezorgt
„Zoudt ge denken dat hij het krijgen zal
Harriet? Hij heeft met u over zijn uitzichten
gesproken."
„Daarvan valt niets te zeggen. Alles hangt
van zijne moeder af. Heeft zij den noodigen
moed en bemint zij haren zoon dan zal zij
raad weten te schaffen. Heeft zij geen moed
dan zal hare liefde hem weinig baten en
vrouwen zijn meest altijd lafhartig. Doch zoo
hij u niet bevalt, Stewart?"
„Üahrop heb ik eigenlijk niet gerekend
Harriet. Ja het ware zelfs dwaasheid het geld
van hem aan te nemen ook wanneer hij diet
ontvangtwant hij is ons in vele opzichten nut
tig en zijn schuld zou hem aan ons boeien. Zijn
„Verdere maatregelen tegen de niet-erkende
congregaties zijn tot heden te Parijs niet geno
men. Wel te Renueswaar de Carmelieten
met geweld uit hun kloosters werden verdreven,
nadat men de deur had opengebroken en een
bataljon infanterie had moeten gerequireerd wor
den om de orde te handhaven. Tengevolge van
een en ander heeft de hoofdcommissaris van
politie zijn ontslag genomen.
Dat te Parijs gepauseerd wordt geschiedt op
verlangen van den minister van binnenlandsche
zaken den heer Oonstansdie weer veronder
steld wordt van Gambetta order te ontvangen.
Laatstgenoemde wil aan de kloosterbroeders
alle gelegenheid lot demonsteeren of manifesteeren
ontnemen. De regeering verkeert echter in
eene illusiewanneer ze denkt de volgende
congregaties te zuilen kunnen overompelen als
ze dit met de Barnabiten enz. gedaan Heeft. De
vrienden der kloosterbroeders hebben zich in
elkander aflossende afdeelingen verdeeldcn
betrekken nu aan de bedreigde kloosters geregeld
de wacht,, teneinde zooal niet zich te verdedi
gen dan toch met kracht en klem te kunnen
protesteeren wanneer gevaar nadert.
De Pauselijke nuntius heeft opnieuw een
onderhoud gehad mot den minister van buiten-
landsche zaken Barthélemy-Saint-Hillaire. Een
half uur duurde deze audentie, die zonder twijfel
over de quaestie der orden heeft geloopen.
Naar verzekerd wordt zal de bisschop van
Montpellier voor den staatsraad zich moeten
verantwoorden wegens zijn ex-communicatie van
den prefect van zijn departement cn misschien
ook wegens schending van domicilieaangezien
hij tegen den vertegenwoordiger der Regeering
in diens eigen huis den banvloek uitsprak on
danks de prefect geweigerd had hem te ont
vangen.
Op de dagvaarding in het kort geding
door de Carmelieten ingebracht tegen den prefect,
betrekking bij de dagbladpers bewijst ons de
beste diensten inzonderheid zoo hij onder onze
leiding blijft en gij hem zulke uitmuntende
diensten bewijst als onlangs.
„Gij zoudt dus eene formeele teruggaaf van
het geld moeten vermijden. Zoo hij echter de
som in handen heeftdan zal het niet lang
duren of hij geeft ze aan u
Een kloppen aan de deur legde haar opeens
het stilzwijgen op en een oogenblik later trad
George Dallas binnen.
Hij zag er moede en neerslachtig uit en voor
nog de gewone groeten waren gewisseld, wisten
Routli en Harriet dat zijne reis te vergeefs was
geweest. De oogen van Harriet ontmoetten die
haars mans. Zij las er eene groote teleurstelling
in en de blik dien zij op Dallas sloeg, drukte
vijandschap uit. Doch dit gevoel wist zij zoo
danig te beheerschen dat zij hem met vriende
lijke stem uitnoodigde bij het vuur plaats te
nemen en zich van zijn overjas te ontdoen. Hij
voldeed aan hare uitnoodiging. Als hij de jas
over een stoel hing, zeide hij met eene zwakke
poging tot schertsen
„Dit fraaie kleedingstuk is alles, wat de reis
mij heeft aangebrachtmr. Routh."
„Dus geen klinkende specie?" vraagde Routh,
terwijl hij de sigaar uit 1 den mond nam en op
den schoorsteen legde.
„Geen penning", hernam Dallas.
„Dat is erg Dallas."
„Maar al te erg", vervolgde de jongeling. „Ik
weet nu niet wat aan. te vangen. Ik heb mijne
moeder gesproken
„Zoo viel Harriet hem in de reden „en
welk antwoord heeft zij u gegeven
„Ik heb haar gesproken maar zij is helaas
niet in staat, mij dadelijk te helpen. Het ligt
niet aan haar", vervolgde hij als hij een scham
peren lach om de lippen van mrs. Routh zag
spelen. „Het ligt niet aan haar zij bezit
waarachtig de middeleu niet. Ik heb mij zoo
iets vroeger niet kunnen voorstellen maar sedert
ten einde in het bezit van het huis der vereeni-
ging hersteld te worden, heeft de president dei-
rechtbank heden e«.n vonnis gewezenwaarbij
hij zich onbevoegd verklaarde.
De minister van oorlog heeft op den brief
van generaal de Cissy geantwoord als volgt
Daar gij de echtheid van de beide brieven, die
in het proces Jung-Woestyne zijn overgelegd
en. die u toegeschreven zijn niet hebt betwist,
zoo heeft de regeering het niet noodig geacht
een raad van onderzoek deswege in te stellen.
"Zij heeft mitsdien besloten u van het komman
dement te ontslaan niet op uw verzoek, zooals
gij in de dugorde tot afscheid aan uwe troepen
gezegd hebtmaar bij wijze van disciplineren
maatregel. Met het oog op de door u bewezen
militaire diensten en op de hooge positie die
gij inneemtis dat een gewichtige maatregel.
De andere zaken door de dagbladen u te laste
gelegd behoore.n niet- tot. het ressort van een
raad van onderzoek maar enkel en alleen van
een krijgsraad. Ik heb noch in die aanvallen
noch in die leiten reden gevonden om een on
derzoek te gelasten, liet bevel daartoe te geven,
op uw verzoek zou met de onbetwiste rechts
beginselen strijden. Het precedentwaarop gij
u beroeptbestaat niet. Als gij u over de
aantijgingen der dagbladen beklaagt, blijft u
niets anders overdan die bladen voor de
rechtbanken te vervolgen.
Luitenant-kolonel Jung moet, den dag voor
zijn berucht proces, 600 nog onbekende brieven
van Napoleon Bonaparte hebben ontdektdie
belangwekkende bijzonderheden bevatten omtrent
zijn huiselijk leven.
Een inspecteur van den veiligheidsdienst
te .Parijs keerde Woensdagnacht huiswaarts, toen
hij onverwachts door eenige mannen overvallen
werd, die hem voor dood op straat lieten liggen.
Een ander politie-agent werd in een kroeg
van een beruchte straat vermoord. Een aantal
kerels viel op hem aan en een hunner schoot
uit den eigen revolver van den agent twee ko
gels op hem af.
gisteren begrijp ik haren toestand. Zij is
!>ij zweeg. Zijn beter ik verzette er zich tegen tot
deze lieden van den toestand zijner moeder te
spreken. Haar invloed beheerschte hem nog
de betere voornemens hadden bij hem nog de
overhand. Harry Routh begreep even goed als
hij zelf, wat hem verhinderde om verder te
gaan.
//Gi.' zult mij dat alles later vertellen", dacht
zij maar geen enkel teeken verried haar
ongeduld.
„Het is niet noodig", vervolgde Dallas „in
bijzonderheden te treden. Het was haar on
mogelijk mij het. geld te geven en zij zeide mij
de reden waarom. Maar zij beloofde het mij
binnen; eenigen tijd op de eene of andere wijze
te bezorgen. Ik weet dat zij doen zal wat zij
kan maar wij moeten haar en gij moet mij
den tijd laten."
„Dat treft zeer ongelukkig, Dallas", hernam
Routh. „En hetgeen gij zegt van tijd laten is
wel en goed raanr wat zal ik moeten doen.
Het eenige wat wij doen kunnen is den ouden
Schadrach om uitstel vragen en ik geloof dat
het beste is zulks dadelijk te gaan doen." Hierop
verliet hij het vertrek en Harriet volgde hem.
In diepe neerslachtigheid bleef Dallas bij het
vuur. zitten. Hij gevoelde zich recht ongelukkig.
„Zoo ik mij sleehts uit al die moeielijkheden
redden kon", zuchtte hij, „maar ik ben in hun
net verward cn kan er mij niet uit redden."
„Kom George", zeide Routh die net gekleed
weder binnen traden thans in veel betere
stemming scheen dan te voren. „Gij moet het
u niet te veel aantrekken de oude vrouw zal
haar woord houden en wij moeten intusschen
zienhoe wij er ons door helpen: Trek uw
jas aan en ga met mij. Ik hoop dat, als wij
terugkomenhet. middagmaal gereed zijn zal.
Mocht Deane komen vraag hem dan bij ons te
blijven eten, ofschoon ik niet geloof dat hij het
zal aannemen want hij eet liever in het loge
ment."
Niet het publiek maar de politie heeft in de
hoofdstad onveiligheid te vreezen. Ten laatste
zullen nog be burgers een corps moetan vormen
om de rust der prefectuur te bewaren.
Blaine, een gewezen drukkersknecht, maar
die sedert eenigen tijd fortuin had gemaakt met
het schrijven en uitgeven van een vuil blaadje,
„le Petit Republicain", is wegens het plaatsen
van een onzedelijk feuilleton tot een jaar gevan
genisstraf en 500 francs boete veroordeeld. De
directevr kreeg 500 francs boete en 4 maanden
gevangenisstraf. -
Uit Cahors (Lot) bericht men, dat op den
in aar.leg zijnden spoorweg naar Bouzies een
uitgestrektheid van 13000 kub. meter ïotsgrond
in de rivier gestort is.
De scheepvaart zal er ten minste een maand
gestremd zijn en de omliggende streek verkeert
in graat gevaar, bij hoog water overstroomd te
worden.
Bij een wisselaar te Parijs vervoegde zich
een Engelschman, om een banknoot van 5 -pd.
.te wisselen.
De kassier telde het geld uit, maar de En
gelschman nam het zoo onhandig op, dat twee
goudstukken in het kantoor, door het traliewerk
van de bezoekers afgescheiden, neervielen.
De kassier bukte om het op te rapen en van
deze gelegenheid maakte de Brit gebruik om eer.
pak bankbiljettenter waarde van omstreeks
20,000 francs weg te kapen.
Eer de kassier uit zijn bureau op straat k°n
zijn, was de dief reeds uit het gezicht.
In een der theaters te Marseille had, bij
de opvoering van „la Dame de Montsoreau",
het volgende plaats
In het zevende tafereel liet de tooneelspeler
Dauvray, die de rol van Chicot vervulde, zich
zoodanig door zijn vuur medeslepen, dat hij zijn
dolk in de borst van ziju collega Rcynald stak,
die de rol van Livarot vervulde.
Toen hij zijn kameraad zag vallensnelde
Dauvray op hem toe, om hem de stukken te
ontrukken, die hij bij zich had gelijk de rol
De onderhandelingen met Schadrach hadden
den gewenschten uitslag en toen Dallas met
Routh naar huis terugkeerde, was hij door de
vermeerderde schuld des te meer aan hem ver
bonden.
„Is Deane hier geweest vraagde Routh
nadat hij Harriet op hare angstige vraag mede
gedeeld had dat Schadrach uitstel van betaling
had toegestaan.
„Neen Stewarthij is hier niet geweest."
„Een bewijs dat hij mij niet van noode heeft,"
zeide Routh somber.
„Hebt gij Deane in den laatsten tijd dikwijls
gezien vraagde Dallas toen zij aan tafel zaten.
,,Ik bedoel in de laatste acht of veertien
dagengedurende welken tijd ik ik hem
zocht te ontwijken", voegde hij er met een
zenuwachtigen lach bij.
„Arme jongen het geluk schijnt u den nek
toegekeerd te hebben", hernam Routh. „Gij
vraagt of ik Deane dikwijls gezien heb O ja,
nogal, hij is bijn'a dagelijks eiken voormiddag
hier geweest."
„Eiken voormiddag? Dat verbaast mij bij zijn
nachtbraken."
„Mij niet. Hij is van ijzer en staal en geniet
eene gezondheiddie. nog nimmer iets heeft
geleden. Het drinken schijnt hem in het minst
geen kwaad te doen."
„Hij is een vreemd mensch. Met welk eene
koelbloedigheid wist hij mij mijn geld af te
winnen. Ik zou wel eens willen weten of hij
liet aan anderen met dezelfde kalmte weder zou
verliezen."
„Ongetwijfeld", hernam Routh. „Hij troostte
zich zeker met de hoopvan zijn schade op
eene andere wijze weder te zullen herstellen. Hij
is niet alleen een vreemd mensch, maar naar
mijn oordeel ook een verduiveld onaangenaam
mensch."
(Wordt vervolgd.)
