Nummer 50. Donderdag 23 Juni 1881.
4e. Jaargang
I
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Bekendmaking.
BUITENLAND.
Frankrijk.
De Verstootene.
Uitgever: ANT00N TIELEN te Waalwijk.
Loting voor de Schutterij.
■■■■re ZMBDBSBasw »»a
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
'.TWHt
Advertentiën 1—7 regels ƒ0,GO, daarboven 8 cent per rege1
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal ter plaat1
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voo
Duitscbïand worden alleen aangenomen door het advertentie
bureau van Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per reg
De burgemeester der gemeente "Waalwijk maakt
aan de belanghebbenden bekend
Dat de loting voor de schutterij tusschen de
ingeschrevenen van dit jaar zal plaats hebben
onder toezicht eener commissie uit het bestuur,
ten raadhuize dezer gemeente, op Maandag den
27 Juni 1881, des voormiddags ten 11 ure precies,
wordende de belanghebbenden bij deze gelast,
zich ter plaatse en op dato vermeld te laten
vindenteneinde aldaar voor den dienst der
schutterij te loten of zulks door behoorlijk ge
machtigden te laten doen, zullende voor hen, aie
persoonlijk afwezig blijven en zich niet op
voorafgaande wijze hebben doen vertegenwoordi
gen, door een der leden van de commissie worden
getrokken.
En dat eindelijk de belanghebbende personen,
bij de loting de gelegenheid zal worden openge
steld om ae redenen van vrijstelling, waarop
sommigen aanspraak zouden mogen makenter
kennisse van genoemde commissie te brengen
met aanduiding van het artikel der wet en het
onderdeel van dien, waarop zij hunne reclame
hebben gegrond.
En opdat niemand hiervan eenige onwetendheid
zoude kunnen voorwenden, zal aeze worden af
gekondigd en aangeplakt, waar zulks in deze
gemeente gebruikelijk is.
Waalwijk, 18 Juni 1881.
De burgem. voorn.,
VAN ES. LB.
Gambetta is op zijn dineer-compagne thans
tot het ambacht der kunstdraaiers genaderd.
Gisteren verkeerde hij met de leden van dit
eerzamemaar voor een staatsman misschien
beter te vermijden gilde te Saint-Mandé en at
met hen. Natuurlijk dat hij ook weer hier zijn
gewoon dessert medebracht en tot hen sprak
zijn eerste optreden in het openbaar sedert zijn
nederlaag. Met geen enkel woord trouwens werd
door hem daarop gezinspeeld.
In zijn toespraak (lade zooveelnummer
XLVIII.
Een Dilemma.
South-Moltonstreet had naar het scheen eene
groote aantrekkelijkheid voor Jim Svrain. Zijn
verwilderd hoofd en armoedig gekleede gestalte
vertoonden zich dagelijks twee- of driemaal in
de straatwaar hij bij voorkeur in den omtrek
der woning van Routh omzwierf. De poort, die
tegenover het huis lag, had hij tot zijne eetzaal
verkozen en gebruikte daar met grooten eetlust
in de ongeloofelijkste standen zijn tarwebrood
met worst, of, wanneer de verdiensten slecht
geweest waren zijn roggebrood met kaas. Het
gelaat van Jim Swain was niet vrij var. die uit
drukking van nauwlettende opmerkzaamheid, den
straatjongens van Londen eigen maar het on
derscheidde zich bovendien door eene buitenge
wone sluwheid vroolijkheid en onbeschaamdheid.
Mrs. Routh scheen voor den knaap een zekere
voorliefde te gevoelen. Zij lachte hem toezoo
dikwijls zij hem op de straat ontmoetteknikte
hem toeals hij voorbij haar venster ging en
belastte hem nu en dan met kleine boodschappen,
voor welke zij hem, naar zijne wijze van zien,
rijkelijk beloonde.
Jim Swain had een gevoelig hart, ofschoon
hij maar een straatjongen was en de deelnemende
vriendelijkheid met welke Harriet hemin
weerwil van den angst en de onrust, die on
miskenbaar uit hare blauwe oogen spraken, voor
de eerste maal had aangesproken, had een diepen
indruk op hem gemaakt. Zijne belangstelling in
de familie Routh was overigens van vroegeren
datum dan deze laatste ontmoeting, en wanneer
een arme straatjongen, als Jim Swain de op
merkzaamheid ven den een of anderen opletten-
zooveel gelijk Figaro dezer dagen spotte) ver
klaarde hij allereerstdat hij het niet over de
politiek zou hebben hij constateerdedat het
volk gelukkig was en vrij. Sedert tien jaren
zeide hijzijn we op den goeden weg. Wel
hebben we enkele stormen ondervonden maar
het zijn tegenwoordig geen nietswaardigeper
soonlijke kibbelarijen meerdie thans in de
republiek in aanmerking komen. Wanneer een
zaak waarvoor men zich moeite heeft gegeven,
niet geluktwelnu dan onderneemt men haar
den volgenden dag met te racer ijver.
Men spreekt er van dus vervolgde Gambetta,
dat ik mij op onderscheidene plaatsen candidaat
zou willen stellen. Maar ik ken slechts een
arrondissement dat mij waarschijnlijk wel niet
zal betwist worden (groot applaus van de draaiers).
Ook Jules Ferry, de minister-president, was
dien dag aan het woord en wel te Epinal.
Hij verklaarde in zijne redevoering, dat de
nieuwe verkiezingendie over eenige weken
zouden worden gehoudenvrij zouden wezen
van elke inmenging der regeering. Die verkie
zingen zullen zijn gematigd en republikeinsch,
en noch dc qusestie van herziening der grond
wet noch die van eenige andere verdeeldheid
zullen daaraan ten grondslag liggen. Herziening
wordt gewenscht door de monarchale partijen.
Ferry wees vervo'gens op wat de gematigd
republikeinsche partij had tot stand gebracht en
noemde de radicale partij onmachtig. De be
lastingen waren met 280 millioen verminderd.
Hoeveel reden e en wel de republikeinsche partij
ook hebben moge om zich te verheugenin
kamer en senaat is nog steeds eene zeer aanzien
lijke monarchaalgezinde meerderheid, die zooveel
mogelijk moet verzwakt worden opdat niet te
avond of morgen een monsterverbond ontsta van
raonarchalen en radicalen. Gelukkig is het land
kalm en bedaard en voldaan over de tot stand
gebrachte hervormingen en het behoud van den
vredeeene omstandigheid die Frankrijk nooit
tot oneer kon strekken.
Daarna zong Ferry den lof van Grévy, „dien
verstandigsten onder verstandigen", onder wiens
hoede de republikeinsche instellingen steeds meer
zouden worden bestendigd.
Reeds hoort men hier en daar van beginnende
den waarnemer had opgewektzou zoodanig een
al spoedig ontdekt hebben dat er een strijd
in de ziel van den ijverigen bezoeker van South-
Moltonstreet plaats greep.
Ook Routh stelde belang in Jim en misschien
sloeg hij nog meer acht op hem dan Harriet
maar zoo hij dat deed geschiedde het met
geheel andere gevoelens. Routh bezat de grootste
zeltbeheersching en kon hoe zijne gezind
heden ook zijn mochten tegen iedereen be-
leeld en vriendelijk zijn, zoodra zijn belang zulks
medebrachtmaar hij was er dc man niet naar
menschendie beneden hem stonden beleefd
te behandelen of zich van ruw- en hardheid
te onthouden wanneer hij dezen zonder gevaar
kon uitoefenen.. Daarom was hij bij dienstboden
en andere slachtoffers zijner onvriendelijkheid
bitter gehaat en ook Jim [Swain, dien hij van
tijd tot tijd kleine diensten had laten verrichten,
had afgezien van eenige bijzondere omstan
digheden die hij zich herinnerde een zeer
slechte meening van het karakter en den aard
van dezen gentleman opgevat.
„Hij is ecu schoft", bromde de knaap in zich
zeiven toen Routh op zekeren dag den brief
besteller een hand vol brieven uit de hand nam
en toen snel in huis gingna zelf de deur te
hebben geopend. „Een schoft en een onbe
schofte hond dat is hij Heeft hij de brieven
niet aangenomen als wilde hij ze verslinden
Misschien zijn het minnebrieven Het zou mij
niet verwonderen of die dame had een ander
liever dan hem, en misschien is hij jaloersch en
tracht hij al hare brieven op te vangen."
Deze verstandige inval waarop Jim Swain
door het lezen der Penny Romance gekomen
kon zijn, was woor hem het'uitgangspunt van
rijp overleg en hij had terwijl hij zich hierin
verdiepte reeds een geheele braadworst gebruikt,
toen Harriet llouth naar buiten trad en hem
voorbij ging. Zij was zeer bleek en scheen in
verkiezings-agitatie. De bonapartisten werken
sterk voor Emile Ollivier.
De president der republiek van verschil
lende kanten aangezocht om gedurende de par
lementaire vacantie deze en geen'e provincie te
bezoeken, heeft die uitnoodigingen van de hand
gewezen. Hij heeft verklaard dat hij met het
oog op de aanstaande verkiezingenniet op reis
wil gaandaar het den schijn zou hebben, alsof
er achtei die reis electorale bedoelingen verscho
len waren.
liet ministerie van oorlog heeft bericht
onlvangeu uit Algerie dat dc Fransche troepen
in het gevecht, dat zij den 14 dezer bij Madena
hebben gehad met den stam. der Laghouats
1000 kameel ui 5000 schapen en 250 ezels
buit gemaakt hebben. 150 gevangenen vielen in
hunne handen en 85 opstandelingen bleven
dood op het slagveld. De Franschen hadden
een verlies van 6 dooden en 22 gekwetsfen
Mustapha de eerste minister van den bey
van Tunis is met zijn uit elf personen bestaand
gevolg te Parijs aangekomen. Men gelooft, dat
hij omstreeks eene maand er blijven zal. Van
Parijs zal hij zich naar Engeland begeven.
Uit Oran wordt gemeld de overblijfselen
der stammen Lagbouahts en Stettem?, in het
geheel uitmakende 300 voetknechten en 250
ruitershadden na reeds den 14den geslagen
'te zijn den volgenden dag opnieuw eene ont
moeting met den koramandant Balin die Lag-
houat had verlaten. De insurgenteu werden
andermaal geslagenzij lieten een honderdtal
dooden en 19 gevangenen achter.
Nu er kans schijnt te bestaan op de uit
voering van een tunnel door het kanaal, worden
er al dadelijk allerlei bezwaren tegen geopperd.
The Times vreestdat er bij het eerste oorlogs
alarm paniek-makers bij de hand zouden zijn
die uit vrees voor den vijand den raad zouden
geven om de boel maar te laten onderloopen.
The Spectator zegtdat de Fenians slechts
-wachten tot de tunnel voltooid is, om. hem in
de lucht te laten springen.
In het Champ de Mars in eene proef ge
nomen met eene uitvinding om vuur ooger.blik-
diepe gedachten verzonken, ofschoon hij toch
even aan zijn haar trok, om haar te groeten.
„'t Is dezelfde juffrouw niet meer" zeide
Jim Swain in zich zelvcn. „Zij is bleek en
mager geworden en ziet er uit alsof zij zooveel
niet had om zich te verzadigen. Zoo ik het
wistdat hij daarvan de schuld is zoo ik
wist, dat hij haar slecht behandeltdan zou ik
dadelijk alles aangeven wat ik weet. Maar neen,
neen dat gaat niet dat kan nietwant dan
voerde hij mij mede in zijn val. Maar toch
moet ik het weten of zij misschien niet zoo
ongelukkig is, als ik mij verbeeld."
In geheel Londen was niemand die met zoo
veel deelneming aan Harriet Routh dacht als
Jim Swain. Zij was zoo geheel verlaten, deels
omdat zij het zelve zoo had gewild deels omdat
de leefwijze baars echtgenoots haar daartoe hai
gedwongen. De vrienden van haar man zagen
haar zelden en bemerkten dus de verandering
nietwelke met haar plaats had en dio.de straat
jongen zoo juist had opgemerkt. Ook had Routh
het waargenomen, maar met ongeduld en weer
zin. Hij had er niet de minste aanmerking op
gemaakt en voor de eerste maal iu het leven
wist Harriet niet wat er in hem omging.
Zij was veranderd, verouderd naar het uit
wendige in gelaat, in stem, in gewoonten van
het dagelijksche leven. Zelfs de zorg voor haar
toilet, waarop zij vroeger zoo zorgvuldig acht
gaf was geheel veranderd. Wel zag zij er nog
zindelijk en ordentlijk uitmaar ook niets meer
dan dat. Vroeger had zij met smaak de kleuren
van hare kleeding gekozen en contrasten ver
meden, thans echter sloeg zij er geen acht meer
op. Met betrekking [tot haar gemoed had er
geen verandering plaats gehad, dan dat alle hoe
danigheden waren versterkt. Haar wilskracht
was onbuigzaamheid geworden hare toegene
genheid voor Routh zelfverloochening. Hare
hartstochtelijke liefde voor haar echtgenoot had
kelijk te blusschcn. De opmerkelijkste proef
was dat eene zee van vuur, ontstaan door het
in brand steken van 7000 pond teer (de vlammen
hadden de hoogte bereikt van eene derde ver
dieping) in eene minuut werd gebluscht.
Te Marseille heelt een bedenkelijk opstootje
plaats gehad. Toen eene afdeeling waarschijn-
uit Tunis terugkcerende troepen door de Rue
de la Rcpublique defileerde, werd gefluit gehoord
uit de vensters der Italiaansche club. De troepen
marcheerden door maar toen ze voorbij waren
verzamelde zich eene volksmenigte voor het ge
bouw en poogde het wapenschild af te rukken.
Toen ondanks den tegenstand van den prefect
en eenige gendarmes twee personen er in ge
slaagd waren het schild los te krijgen werden
de troepen ontboden om de menigte uiteen te
drijven. Alle mogelijke maatregelen zijn geno
men tot handhaving der orde.
Nadat de prefect Zaterdag de sluiting der
Italiaansche club had gelastwaarvan eenige
leden door hun gefluit aanleiding tot het op
stootje hadden gegeven, hadden op straat telkens
uitjouwerijen en mishandelingen van Italianen
plaatsen dat is steeds crescendo gegaan, totdat
bloedige botsingen tusschen Franschen en Itali
anen er het gevolg van warenwaarbij zelfs
dooden vielen. De prefect liet onmiddellijk de
koffiehuizen sluiten en partrouilles de stad door
kruisen maar niettemin hielden, op verschillende
punten der stad de vechtpartijen aan. Volgens
eene verklaring in de kamer van den minister
Constans vielen er 4 dooden en 17 gewonden.
't Blijktdat men het beeld van Thiers
te Saint-Germain heeft willen doen springen
op tamelijk kinderachtige wijze namelijk door
middel van oude sadinerblikjes met kruit ge
vuld. Het feit geeft aan Rochefort gelegenheid
om te verklaren dal het beeld niet in 't geheim
moet woaden vernield maar op klaarlichten dag,
ten aansclmuwe van duizenden neergehaald in
het slijk.
Te Commentry iu het Fransche depar
tement Allierwaar 1600 mijnwerkers het werk
gestaakt hebben heeft de socialistisch gezinde
gemeenteraad het merkwaardige besluit genomen
hm«h—H
niet meer kunnen toenemen maar hare gemoeds
rust was haar ontvloden. Ook de hartelijke
omgang, de vrijheid en gelijkheid waren uit
hunnen omgang verdwenen, en ofschoon Harriets
deelneming in de belangen haars echtgenoots
nog even groot was hare werkzaamheid voor
dezen nog grooter scheen dan ooitzoo waren
die deelneming en werkzaamheid niet het resul
taat van vrije neiging, maar waren het gevolg
van een besluitdat slechts eene vrouw kan
nemen en volvoeren. Zij was in den laatsten
tijd. veel alleen geweest. Routh had steeds zijne
bezigheid buiten 'shuis. Zijne zaken met zijne
actiën-compagnie namen goed op; daarna had
hij nog andere ondernemingen bij de hand die
insgelijks welslaagdenen zoo geraakten zijne
financien in den meest bloeienden toestand.
Stewart Routh was op den weg des voorspoeds
en zoo het geluk hem nu met den rug toekeerde,
bestond voor hem het vooruitzicht tot dat aan
zien te geraken dat het gevolg is van verstandige
speculatiën. Hij durft het natuurlijk niet ver
wachten zijn vroeger standpunt in de maatschappij
weder in te nemen doch hierheen strekte zijn
verlangen ook niet uit en wellicht zou -hij het
ook niet hebben ingenomen, zoo het hem ook
mogelijk was geweest. Plannen maken, worste-
leu, wagen en alle inspanning, welke daarmede
samengaan waren hem eene behoefte geworden;
hij speelde een wanhopig spel. Hoeveel de in
zet was wist niemand dan hij zelf en Harriet
en nu zelfs begon hij ook deze. eenige deel
genoot daarin te vreezen. Niet dat hij aan haar
trouw, volharding en toegenegenheid twijfelde
Stewart Routh was vast overtuigd dat zijne
vrouw even gewillig haar leven voor hem geven
zou, als zij hare beste vermogens aan zijne be
langen wijddemaar zijn geheele wezen was van
nature slecht en de oorspronkelijke adel harer
ziel, slechts door hem bevlekt en zoo diep ge
zonken hinderde hem. Zoolang zij arm waren,