Nummer 76. Donderdag 22 September 1881. 4e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Eene treurige gedachte.
De Yerstootene.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs pér 3 maanden J 1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven,ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal ter plaat
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor
Duitscnland worden alleen aangenomen door het advertentie
bureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per reg.
[Ingezonden.)
Het gebeurde mij dezer dagen, dat een braaf,
oppassend vader op mjjne vraag hoe bij het
stelde antwoordde „ochzooals u wel kunt
„nagaanmoet ik bijna dag en nacht werken
„om voor vrouw en kinderen een schamel stukje
„brood te verdienendoch al mijn zwoegen en
„tobben zou ik weinig achtenindien niet eene
„treurige gedachte mij dikwijls overmeesterde",
bij deze woorden schoten den armen man
de tranen in de oogen „ik heb", zoo ging
hij voort, „een ongelukkig zoontje, van wien ik
„zeker weetdat hij nimmer met gewonen han
denarbeid in zijn onderhoud zal kunnen voor
dien terwijl mij de middelen ontbreken om
„hem voor iets anders te bekwamen, zoodat
„wanneer mij*e krachten te kort zullen schieten,
„hij van de liefdadigheid zal moeten leven."
Treurige gedachte voorzeker voor zulke ouders,
en dat den man dikwijls wanneer hij zijn kind
ziet spelen met andere door God meer bevoor
rechte kinderen een traan ontvaltdat de moe
der menigmaal haar bed met heete tranen be
sproeit ouders wie uwer kan dit verwonderen?
Wie uwer gevoelt geen diep medelijden met zulk
een ongelukkig kind met zulke deerniswaardige
ouders
Treurige gedachte dubbel treurig wanneer
too'n vader of moeder bij zich zeiven overwegen,
waarom hun kind zulk eene donkere toekomst
te gemoet gaat
Het kind is gebrekkigmaar moet het daarom
noodwendig voor zijn leven tot armoede en
ellende gedoemd zijn Moet misschien later dat
gebrek dienen om het medelijden op te wekken,
moet zoolang de liefdadigheid werkeloos blijven?
Heeft zij misschien nu niet reeds te lang ge
wacht? Wanneer men zich tijdig het lot van dat
kind had aangetrokken ware het dan mogelijk
wel zoover gekomen Wanneer men dien vader,
die met moeite in zijn onderhoud voorziet, wan
neer men dien vader tijdig de zorg voor zijn
kind ontnomen had en men bekwame heelkun-
LXII.
De Taunus.
Het berichtdat Mr. Carruthers aan den zoon
en den broeder aangaande den toestand zijner
echtgenoot geven konwas niet troostrijk en
deed George dubbel smartelijk aandoor de
verwachtingen, welke zijn stiefvader op de ont
moeting van moeder en zoon scheen gebouwd
te hebben. Zoo Mr. Carruthers in een minder
weeke stemming geweest wasdan zou hij
waarschijnlijk het stilzwagen en de terughouding,
waarmede George zijne verzekeringen ontving
voor trotschheid gehouden hebbenmaar hij
begon te rechtertijd in te zieD dat men ook op
het gevoel van anderen acht geven moet.
Mr. Felton en zijn neef waren den vorigen
avond in Homborg aangekomen. Mr. Felton
had aan Mr. Carruthers van zijne aankomst
per brief kennis gegeven en deze had het uur
bepaaldwaarop hij zijn onbekenden schoon
broeder en. zijn stiefeoon ontvangen zou. Hun
gesprek had reeds eenigen tijd geduurdtoen
Mr. Carruthers zeidedat hij van eene ontmoe
ting tusschen George en zijne moeder groote
verwachtingen koesterde.
De jongeling keerde zich om en gaf geen
antwoord.
„Bovenal zullen wij eerst den geneesheer raad-
digen er bij had geroepen zou het kind dan
misschien niet radicaal genezen zijn De over
weging hiervan is pijnlijk en ware het niet, dat
er door tijdige hulp wellicht nog menig ander
lijdend kind van arme ouders te onttrekken was
aan een leven van armoede en ellende wij zou
den deze vragen die als zoovele verwijten voor
de liefdadigheid ziju niet gesteld hebben.
Maar bovendien is er buiten de liefda
digheid geen hulp voor zulke misdeelde kinde
ren Zou het zelfs niet voor eene góed
begrepen staathuishoudkunde pleiten wanneer
bijv. gemeentebesturen het zich ten plicht re
kenden met goedvinden der ouderszulke
hulpbehoevende kinderen onder hunne bescher-
iming te nemen.
Ofzou het niet alleszins beter zijn zoodanige
kinderen, langs den weg eener goede opvoeding
en van een deugdelijk onderwijs een nuttigen
maatschappelijken werkkring te bezorgen, dan
hen maar aan het lot over te laten totdat zij
beroofd van anderen steunvoor hun leven ten
laste der armenkas komen
Het zou mij eene ware voldoening zijn door
deze in dienst geweest te zijn van die liefdadige
en overheidspersonen die slechts een wenk
behoeven om hulp te verleenen, waar deze recht
nooaig is. Op het door mij aangegeven ter
rein is helaas genoeg te doen, (om zeer velen
het genot te doen smaken van waarlijk nuttig
werkzaam geweest te zijn. Op die wijze zult
gij u zeiven eene eerezuil stichten die meer dan
eenige andere tot navolging zal wekken.
De president der republiek is naar Parijs ge
komen om den jongsten ministerraad te presi-
deeren. Deze ook werd door den Tunesischen
residentden bekenden Roustanbijgewoond.
Hij moet een zeer uitvoerig overzicht van den
toestand gegeven hebben en daarbij niet hebben
verheeld, dat groote fouten zijn begaan en dat,
bij voldoende strijdkrachten, de geheele expeditie
binnen vijf weken zou zijn afgeloopen.
Thans is het anders en op het oogenblik is
plegen en zijne vergunning daartoe uoodig heb
ben merkte Mr. Felton aan. „Ik vertrouw
dat mijne zuster hierwat geneeskundige hulp
aangaatin goede handen is."
„In de bestehernam Mr. Carruthers
„Dr. Merle is eene celebriteit in de behandeling
van dergelijke zieken en het was alleen om hem
te raadplegen dat ik mijD reisplan veranderd
heben niet naar het zuiden van Frankrijk
gegaan ben."
„Dat heeft Miss Carruthers mij ook gezegd,"
hernam Mr. Felton. George was bij deze enkele
woorden in het oogloopend rood geworden.
„Ha, ik wist niet dat gij mijne nicht gespro
kén hadt," zeide Mr. Carruthers.
„Niet Zij heeft er u dus zeker niets van
geschrevenin de verwachting dat ik er zelf
van spreken zou zeide Mr. Felton. „Na uwe
huishoudster gesproken en van haar gehoord te
hebben dat mijne zuster mijne brieven niet had
ontvangen en niets van mijn terugkeer naar
Engeland wisthad ik onmiddellijk het besluit
opgevat u na te reizen. Daar nu Miss Carrut
hers met u correspondeerde en dus in staat zijn
konmij alle noodige inlichtingen te geven
zoo begaf ik mij onmiddellijk naar de „Kastan-
jeboomensprak haar zij is inderdaad een
schoon meisje en vernam van haar alles wat
zij wist. Daarop keerde ik naar de stad terug,
om kennis met mijn neef te maken."
Mr. Carruthers was gedurende dit verslag
niet zeer op zijn gemak. Clara toch was eens
deels de onschuldige oorzaak van de verwijtingen
de toestand der Fransche troepen in Tunesië'
de Fransche bladen geven het zeiven toe wel
eenigszins critiek. De colonne Sabatier zit op
het plateau van den Zaghuanberg op de Tune
sische waterleiding te passen en verdedigt haar
en zich met tamelijk succes maar feitelijk is zij
geheel ingesloten wat te bedenkelijher is, daar
zij slechts een kleinen voorraad met zich voert.
De colonne van Corréard die Sabatier te hulp
zou komen is teruggedreven en moet eerst ver
sterkingen afwachten zoodat de toestand tame
lijk bedenkelijk mag heeten. Moge er al geen
rechtstreeksch gevaar voor de Fransche troepen
bestaan het werk der pacificatie zal door het
gebeurde zeker wederom aanmerkelijk vertraagd
worden.
Welke besluiten de ministerraad *en slotte
in deze heeft genomen is nog niet bekend maar
naar alle waarschijnlijkheid zal men thansnu
het rijkelijk laat is geworden alle krachten gaan
inspannen. Onzeker is het mede nog of Albert
Grévy als gouverneur zal gehandhaafd worden
(Bou-Albert heet hij spottend in tegenstelling
met Bou-Anema) dan wel vervangen zal worden
door generaal Clianzy.
Verder moet de ministerraad zich nog heb
ben bezig gehouden met de vragen wanneer de
kamer moet bijeenkomen en of veranderingen
moeten gebracht worden in het ministerie.
Naar La France verzekert is door Gambetta
„bepaald", dat Brisson binnenlandsche zaken zal
nemen en Paul Bert onderwijs, terwijl Ferry
wanneer hij zich goed houdtin Gambetta's
plaats, kamerpresident zou worden de heer
'Grévy evenwel heeft in deze eerst ook nog een
'woordje te spreken.
Le Napoléon, die 't weten [kan, verklaart
het bericht van L'Ordre, als zou prins Jérome
Napoleon afstand hebben gedaanvoor onge
grond.
De Fransche regeering heeft er in toege
stemd dat het handelsverdrag met Engeland, te
rekenen van 8 Novembermet drie maanden
zal worden verlengd. Maandag werden de onder
handelingen over het nieuwe verdrag hervat. De
minister Tirard drukte de hoop uitdat de
onderhandelingen spoedig haar definitieve sanctie
zullen ontvangen, en dat zij gemakkelijk zullen
worden gemaakt door een wederzijdschen geest
van toegefelijkheid. Dilke hernieuwde de ver
zekering van den levendigen wensch van de
Engelsche regeering om een handelstractaat te
sluiten onder voorwaardenvoordeelig voor de
beide landen.
die hij zich zeiven doen moest.
Zijne vrouw was om haar als een offer ge
vallen en de herinnering daaraan pijnigde hem.
George was bij het noemen van den naam van
Clare in diepe gedachten verzonken waaruit hij
door eene rechtstreeksche toespraak van zijn oom
gewekt werd.
„Uwe moeder was immers altijd in het bezit
Van uw adres George vroeg Mr. Felton.
„Gewis," hernam Dallas. „Zij had mijn adres
tot in den laatsten tijd tot zij ziek werd.
Ik had kort voor dit plaats had Londen verlaten
en mij naar Amsterdam begeven waar ik van
haar niets meer vernam voor ik, Mr. Carruthers,
uwen brief ontving."
Reeds bewijs genoegvervolgde Mr. Felton,
het gesprek met Mr. Carruthers voortzettende
dat hij door de vraag aan George had gestaakt.
„Zoo mijne zuster iets van Arthur vernomen
hadzou zij zekerlijk George daarvan kennis
gëgeveu hebben. Het eenige dat ik nog denkeu
kan isdat hij Engeland weder verlaten heeft
en naar het vaste land gegaan zal zijn waar
hij betrekkingen had aangeknooptdie den toets
niet konden doorstaanen dat hij later niet
weer naar Engeland teruggekeerd is. Ik kan
dus niets doen dan wachten en dat kan ik even
goed hier als te Londen."
„Zeer zeker," hervatte Mr. Carruther. „Het
doet mij van harte leed dat bij de smartdie
u het lijden uwer zuster veroorzaaktook nog
de ongerustheid over uw zoon komt."
Op hetzelfde oogenblik diende een bediende
Aan den bey van Tunis wordt het voor
nemen toegeschreven zijn ontslag te nemen. Men
zou het om minder deen. En wanneer dan
achtereenvolgens alles zal zijn afgetreden volgt
waarschijnlijk met groote welwillendheid en het
betoog van onvermijdelijke noodzakelijkheidde
Fransohe annexatie.
In Algerie begint men te vreezen voor
hongersnood in den aanstaanden winter. Als
voorzorgsmaatregel heeft het Fransche ministerie
van binnenlandsche zaken den gouv.-generaal
een som van 500.000 francs toegestaan, tot
ondersteuning van de inwonersdie het meest
door de droogte geleden hebben.
Om de uitwerking der hooge graanprijzen te
verzachten zal men ook in geval van nood, op
groote schaal werk verschaffen aan behoeftigen,
zoowel kolonisten als inboorlingen.
De Parijsche bladen in het algemeen ne
men geen nota van de mededeeling der Ordre,
volgens welke prins léröme Napoleon besloten
heeft van zijne rechten op de keizerlijke erfop
volging afstand te doen ten behoeve van zijn
zoon Victor. Zonderling, als men bedenkt, dat
de Fransche dagbladpers de nietigste bijzonder
heden de ongerijmdste geruchtenzoodra zij
in verband staan met de staatkunde niet onver
meld laat.
Te Tunis wordt verzekerd dat de prinsen
van het regeerend huis een adres aan den bey
gericht hebbenwaariu deze dringend wordt
verzocht Mustapha pachaden gewezen eersten
ministerdie eerstdaags naar Frankrijk denkt
te vertrekken niet te laten gaanvoordat hij
rekenschap zal hebben gegeven van zijn bestuur.
De prinsen namelijk bewerendat Mustapha
eigendommen aan hen toebehoorende, voor eene
aanzienlijke som verkocht heeftzonder hen het
bedrag er voor uitgekeerd te hebben. De bey
geeft echter geen gevolg aan het verzoek, omdat
hij zelf de bedoelde eigendommen aan Mustapha
ten geschenke had gegeven.
Eene depêche van den minister van oor
log zegt, dat geen militair der lichting van 1876,
bij anticipatie te zendenvan heden af naar
Afrika zal worden gezonden. Bijgevolg zal men
niet meer trachten de bataillons infanterie in
Afrika op 600 mar. te brengen.
De Parijsche politie heeft de hand gelegd
op een jonkman van een geachte familiedie
als kassier bij een voornaam handelshuis werk
zaam was en eenige dagen geleden met stille
trom verdween, een tekort van fr. 100.000 in
Dr. Merle aan en daar men overeengekomen
was dat Mr. Carruthers dezen alleen zou raad
plegen namen oom en neef hunne hoeden en
begaven zich door den kleinen tuin naar de
lommerrijke allée.
„Zoo ik niet wistdat hij nog gelden genoeg
in bezit hadom nog een geruimen tijd te
kunDen levenen hij bovendien een bijzonder
talent heeft overal op de eene of andere wijze
geld te maken dan zou ik mij reeds dadelijk
bij de politie vervoegd hebbenzeide Mr. Fel
ton terwijl zij langzaam onder de schaduwrijke
boomen heen en weder liepen.
„Ja," hernam George, „maar het ergste is,
dat wij niet weten of wij ons tot de Eugelsche
politie moeten wenden of tot die v an het vaste
land. Zoo hij zijn geld in de Liverpool-bank
niet had opgenomen dan zou ik kunnen denken
dat hij niet in Engeland was. Onder zulke
omstandigheden is het moeilijk tot een bepaald
besluit te komen."
„Gij hebt gelijk," zeide Mr. Felton. „Het
eenige puntwaaraan ik mij nog vasthoud is
dat hij het geld heeft opgenomen en mij daarna
de weinige regels schreef, waarvan ik u reed3
gesproken heb en die mij de volgende mail
verlangend deed te gemoet zien. Intusschen is
het hoogst onwaarschijnlijkdat hij zich in
Engeland bevinden en mij niet schrijven zou.
De brieven die ik hem zond en aan de Liver
pool-bank adresseerdezijn niet afgehaald; den
eenen heeft hij te gelijker tijd met het geld
ontvangen."
