Nummer 9.
Zondag 29 Januari 1882
5e Jaargang
I
ijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Bekendmaking.
De Verstootene.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
Hoe ongaarne ookzullen wij
ons verplicht zien een paarabon-
nés wegens wanbetaling te royee-
ren. Wij zullen echter nog acht
dagen wachten met hunne namen
bekend te maken, om hun tijd te
geven alsnog aan hunne verplich
ting te voldoen.
De administratie.
(C Nationale Militie.
De Echo van het Zui
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,00. daarboven 8 cent per repel
groote letters naar plaatsruimte. Adverteutiën. 3iiianl ter plaat
sing opgegeven, worden 2maul berekend. Advertentie» voor
Duitschland worden alleen aangenomen door liet advertentie
bureau van Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per reg.
Burgemeester en wethouders der gemeente
Waalwijk gelet hebbende op de artt. 26 en 99
der wet van 19 Augustus 1861, (Staatsblad no 7*2)
en op het besluit van den heer commissaris des
konings in de provincie Noordbrabant, van den
7 dezer, A., no 6, 3e afdeeliug, brengen ter kennis
der belanghebbenden, dat de loting voor de lich
ting der nationale militie van dit jaar zal plaats
hebben te Waalwijk den 17 Februari aanstaande
des voormiddags ten 10 ure, zullende de trekking
voor die militieplichtigen, welke niet opgekomen,
of wier vader, moeder of voogd mede niet tegen
woordig zijn, door den burgemeester of het lid
▼an den raad, dat bij de loting tegenwoordig is,
geschieden.
En zal deze worden afgekondigd en aangeplakt
waar zulks gebruikelijk is.
Waalwijk, 27 Januari 1882.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
De Secretaris, VAN DER KLOKKEN.
F. W. VAN LIEMPT.
De burgemeester der gemeente Waalwijk ter
afkondiging ontvangen hebbende het kohier der
grondbelasting op de gebouwde en ongebouwde
eigendommen over het dienstjaar 1882, verwittigt
de belanghebbenden, dat gezegd kohier door den
heer inspecteur van 's rijks directe belastingen
LXXXIII.
Paul Ward.
„Met het voorjaar zal er wel weder gras op
groeiendacht zij met. zeker ongeduld. „Ik
wetischte die plaats te kunnen vergeten waar
ik hem het eerst zagO kon ik zelfs vergeten,
hem ooit gezien te hebben
Toen wendde zij zich met een zucht af en
sloeg den weg naar Poynings in.
De maand die sedert hare ontmoeting met
Paul Ward verloopen was, had het jonge meisje
veel onrust en zorg gebaard en aan haar gelaat
een wel wat vroegen maar bekoorlijken ernst
bijgezet. Voor zulk een jong, onschuldig meisje
immer met zooveel zorg behandeld opdnt haar
geen leed mocht genaken was de geheime oor
zaak van zooveel zorg en twijfel een moeilijk te
dragen last. Clara kon zich niet weerhouden
steeds over het eenige geheim na te denken
dat haar tot hiertoe zoo kalm en rustig leven
was komen verstoren en hoe meer zij trachtte
cr zich van los terukken, des te minder-gelukte
het haar. Somtijds was de herinnering dagen
•n weken achtereen onbestemd en zonder bepaal
den vorm daarna verkreeg zij plotseling weder
eene gestalte en kleur en vervulde haar met
nieuwen sohrik.
Vooral Was het één punt waarop r.ij telkens
terugkwam. Had hij de waarschuwingdie zij
hem had doen toekomen gezienen gelezen
Waarschijnlijk niet; had hij ze gelezen dan
moest hij weten dat de verschrikkelijke waar
heid haar bekend was en hijt het niet wagen
•mocht ooit weder aan haar te denken. Dat hij
dit wel deed was eene der zwaarste beproevin
gen -voor Clara. Op den eersten van elke maand
ontving zij het nieuwe nominer van d<> Piccadilly,
en op het titelblad stond telkens: „Van Paul
Ward." Neen, deze te groote vrijheid het zich
alleen daardoor verklaren dat hare waarechu-
dezer provincie op den 21 Januari 1882 is execu
toir verklaard, dat hetzelve op heden aan den
rijks-ontvanger in deze gemeente, ter invordering
is toegezonden en dat ieder verplicht is zijnen
aanslag op den bij de wet bepaalden voet te vol
doen.
De belastingschuldigen, welke zich met hunnen
aanslag bezwaard achten, kunnen hunne redenen
bij verzoekschrift, binnen drie maanden na dato
der executoir verklaring, indienen bij gedep. staten
dezer provinciedesverkiezende door tussehen-
korast van den betrokken controleur van 's rijks
belastingen.
Waalwijk, 27 Januari 1882.
De burgemeester voornoemd!
VAN DER KLOKKEN.
De kamer heeft met 86 tegen 10 stemmen de
geheele wet betreffende het handelstractaat met
Frankrijk aangenomen.
Omtrent het drama-Bernays is hoegenaamd
niets nieuws mede te deelen. Alles wat de
bladen er van melden bestaat in geruchten en
praatjeswaarvan de juistheid door niets ge
staafd wordt. Trouwens, zoolang de moordenaar
niet uitgevonden is en men zelfs omtrent zijn
identiteit niets met zekerheid weetzal de ge
heimzinnige sluier, die d«-ze treurige zaak bedekt,
wel niet kunnen worden opgeheven.
De Brusselsche correspondent van de „N. R.
Ct." zegt daarover het volgende:
Nieuws omtrent den moord der Rue de la Lni
kan ik u niet melden. Wel deelen sommige
bladen eenige onkiesche bijzonderheden mede
omtrent het particulier leven van den vermoorde,
welke de instructie aan 't licht gebracht zou
hebben en die de justitie allicht op het spoor
zullen kunnen brengen van den moordenaar en
van het motief zijner misdaad, maar deze indis
creties zijn van te teederen aard en voor de
wing hem niet onder de oogen gekomen was.
Een tijd lang sloeg Clara geen oog op de bladen,
welke dat opschrift droegen. Zij vernietigde ze
nietmaar zij had ze ter zijde gelegd zoodat
zij haar niet onder de oogen kwamen.
Op zekeren dag echter verkreeg hare beschou
wing van deze zaak die zulk eene verschrik
kelijke aantrekkingskracht op haar uitoefende,
eene plotselinge wending zij geloofde er niet
meer aan. Er was in do daadzaken en omstan
digheden niets veranderd maar haar verstand
had zich op eer.s doen gelden en haar gevoel
op den achtergrond geschoven. Zij weigerde te
gelooven dat Paul YVard de moordenaar was van
den ongelukkige met wien men hem gezien had
en die zonder twijfel vermoord was geworden.
„Ik wil het niet gelooven. Ik geloof het niet!"
Deze woorden zijn reeds vaak over de lippen
gekomen van menscher.die hardnekkig wor
stelden maar zelden hebben zij iemand hunner
meer troost gegeven dan Clare Carruthers. Het
was bij haar de stem der jeugd die zich met
kracht tegen het leed verzettedat hare ziel
drukte en kwelde. Zij stond op, rekte de armen
uit en schudde haar blonde kopjeals wilde zij
die akelige begochelingen met inspanning van
haren wil afschudden.
„Ik zal hem nooit wederzien," dacht zij. Ik
zal nooit iets van zijn lot vernemen, als wellicht
dan als hij zich een naam maakt en zijn roem
ook tot mij doordringt. Nooit zal ik de waar
heid van dat verschriKkelijke voorval vernemen
maar hoe krachtig de bewijzen tegen hem ge
tuigen, ik zal nooit aan zijne schuld gelooven.
NooitNeen nooit
Dit gevoeldit besluit was met kracht op
haar aangekomentoen zij op een schoonen
herfstmorgen ontwaakte denzelfden morgen
toen George Dallas met zijn oom te Homburg
het eerste bezoek aan Mr. Carruthers bracht.
En aan dat besluit was zij getrouw gebleven.
Op dienzelfden dag had zij de bladen van den
Picadilly te voorschijn gehaald en was begonnen
de geschiedenis te lezen welke zij wist van hem
te zyn. Zij vond het vreemd dat hy er aau
familie vr.n den advocaat Bernays te kwetsend,
dan dat ik er melding var: zou maken, vooidat
de gegrondheid dier geruchten stellig gebleken
is. Voor zoover mij bekend, is de justitie den
moordenaar nog niet op 't spoorvan alle zijden
komen personen opdie den naam Vaiighan
dragen, maar die met den moordenaar van «Ie
Rue de la Loi niets gemeen hebben. De Engelsehe
rifleman Vaughan, die te Gent met verschillende
personen vriendschap heeft aangeknoopt, heeft
per telegram met verontwaardiging het vermoe
den afgewezen, dat hij de moordenaar zou kun
nen zijn en gemeld dat hij, ter bevestiging zijner
onschuld onmiddellijk naar Gent zou komen.
Het openbaar ministerie bij dc rechtbank
te Brussel heeft conclusie genomen in het proces
Van Beers tegen den kunstcriticus der „Gazette",
«len heer Solvay. Het heeft de onwaarheid der
beschuldiging, dat Van Beers op photographiën
zou geschilderd hebben, als onweerlegbaar be
wezen aangenomen, en zelfs het kwetsende dezer
beschuldiging voor den schilder erkend. Maar,
zoo redeneert het op nbaar ministerie verder, de
heer Solvay was blijkbaar te goeder trouw, zoo-
dat de eiseh tot schadevergoeding den heer Van
Beers ontzegd behoort te worden. Men moet
bekennen dat deze logica te hoog gaat, en is
nieuwsgierig of de rechtbank er ook zoo over
zal denken.
Te Luik zullen in de volgende week voor
het hof van assises terechtstaan twee ongehuwde
moeders, waarvan de eene wordt beschuldigd van
P 'ging tot moord op haar kind van twee maan
den, dat zij.onder een mesthoop had r.ed-rg.—
legd, en de andere van moord inet voornedaeh-
len rade op haar kind van 18 maanden, dat zij
moedwillig heeft verdronken.
Te Brussel gaat een adres aan de kamer
ter teekeuing rond waarbij een wet op het
misbruik van sterken drank verzocht wordt. Het
gaat uil van de B-lghche afschuif-rsvereeniging,
en heelt reeds 18,000 handteekeningen gekregeir
dacht de bladen zoo stipt te blijven zenden
maai misschien had hij den uitgever daartoe
den last gegeven. Hij z. II had Haar zeker reeds
lang vergeten. Clara Carruthers was niet ijdel
en daarom zag zij in de toezending niets meer
dan eene beleefdheid. Zij las (ie Novelle en
dacht over cien inhoud namaar deze verried
haar niets. Slechts eene beschrijving deed haar
denken aan Mrs. Carruthers, zoo als zij voor
hare ziekte geweest was. Wel bracht het ver
haal haar niet in verrukking, inaar het beviel
haar en vond er zeker iets in, dat haar in haar
besluit bevestigde en versterkte: „hij is onschul
dig." Van dien tijd «f aan was Clara's som
berheid verdwenen. Zij wachtte, zonder te
weten waarop; zij hoopte, en toch wist Lij niet
waarom zij was stil en nadenkend maar niet
ongelukkig. Zij was nog zeer jong, glrèel
onschuldig zoo vol vertrouwen en de moord
had reeds zes maanden geleden plaats gehad.
De gedachten van Clara b: paalden zich niet
uitsluitend tot Paul Ward.
Haar eigen leven scheen haar toe een veel
ernstiger aanzien te hebben, dan weleer; alles
was veranderd. De brieven van haren oom
waren geheel anders geworden. Hij schieef haar
nu, als aan iemand, dien rem vertrouwt, van
wien men hulp verwachtwien men plichten
wil opleggen. Hij schreef met eene bezorgde
liefde over zijne vrouw en met hartelijke be
langstelling over Mr. Dallasden vroeger uit—
gestooten stiefzoon wiens naam Clara nooit van
zijne lippen of i:i zijne tegenwoordigheid verno
men had. Boven alles scheen hij veel rati haar
zelve te verwachten. Zij kreeg in last, de noo-
digetoebereidselen te maken tot de ontvangst
van Mrs. Carruthers, daar. deze vurig verlangde
naar Poynings en Clara terug te keeren. Het
deed het jonge meisje een onuitsprekelijk genoegen
zulbs te hoorendoch zij was ei eenigszins
verbaasd over .Mrs. Carruthers had hare 'moe
derlijke liefde voor haar met het oog op de
zwakheid vau haren man steeds met zorg weten
te verbergen en daatcoor was Clara er gehee
onbewust van gebleven en daar zy het raadsej
Bij het station La Iloipe bij Brussel zijn
Woensdagochtend ten 4 ure een rang»erende
personentrein en de van Antwerpen komende
goederentrein met. elkander in botsing gekomen.
Het vuur der locomotief van dezen laatster, trein
deelde zich aan de wagens mede, tengetolge
waarvan vijf goedcrenwagei s, geladen m» t spek,
granen, vaten petroleum en koflie, benevens een
ledige goederen- en een ledige personenwagen
door de vlammen vernield zijn. De brand, die
gelukkig tot dit materieel beperkt kon worden,
leverde in den nacht eer. vrceselijk schouwspel
op. Een remmer en de machinist en stoker
van den goederentrein hebben slechts geringe
kneuzingen bekomen.
Lockroy viel in de kamer hevig het rapport
der commissie der 33 aan en eischte voor het
congresals souvereine machthet recht tot
geheele herziening der constitutie. Bnrodet ver
dedigde een amendement ten gunste dergmieele
herziening, Het amendement werd verworpen
met 29S tegen 173 stemmen.
Gainhetta verscheen op het spreekgestoelte en
zeide Men vegeet dat wij den senaat noodig
hebben voor de heiziening der constitutie door
een congres. Het is in strijd met de prece
denten te zeggen dat het congres souvereine
bevoegdheid heeft. De kamer en de senaat
kunnen het wettige grenzen stellen. Gij zijt, de
meesters. Ontbinding is onmogelijk. Indien
gij niet gediend zijt van den scrutiu de liste
die noodzakelijk is om de talrijke ontwerpen,
door mijn im d» werkers reeds uitgewerkt te
doen slagendan mijn velleden is bekend
boven alle persoonlijke eerzucht gaat de bevor
dering van den bloei van Int vaderland.
In het voorstel der 33 wordt gezegd, dat "er
reden is tot herzh ning der const it ut ioneele wet
ten. De regeerii g veeuierp die stelling. De
kamer nam haar aannut 2S2 tegen 227
siemuuin.
niet oplossen kon was hare verwondering even
groot als hare vreugde. Zij gevoelde als door
instii.ctdat Mark Felton hier de hand in het
spel trio» st hebben. D. ze bad op haar een even
aangenam» li indruk gemaakt als /ij op lu m.
Zij h id in hein een verstandig en hart» lijk meiisoh
gevonden en zich (enigszins tol hem aangetrok
ken gevoeld.
Eu zij zelve zou zij werkelijk zoo gelukkig
tnogi u worden een ander van nut te kunnen
zijn? Zou zij mee: zijn dan de rijke Mi-s Cai-
ruthers, de erfgename van IVynings, wie alle
weelde t»n dienste stond, doch wie h»tontz»»d
was voor iemand noodig ;e zij»i Zo i Poynings
misschien voor haar een even aaeginaam ver
blijf worden als de Kastai j-hnomen" en mis
schien om een hetere reder. Clara heieed zich
zrlve in «ie oprechtheid Van haar hart dat zij
de voorkeur gaf na,, de ,/Kastanj-I,«mm, n,« om
dat oom B.hlero haar in alles viij |i,-t terwijl
de meester van Poynings het haar «likuijh lastig
en onaangenaam maakte. Zij wist w.-l dat zulks
ondankhaar van haar was, maar Int was nu
eenmaal zoo. Z >u zij zich voortaan niet meer
alleen gevoelen als d«: erfgenaam \;,,i P«»y.,j,-,t9
maar als de dochter eencr goedhartige vrouw',
die hare kiudelyke verpleging en zorg noodig
had en hare helde erkende tn aan haar beant
woordde? Eu waarom niet, nu Mrs. Carruthers
haar zoon l.y zich had en zij dus niet meer dat
gevoel van onrecht hel.hcn kon, waarvan Clara
de oorzamc of ten minste het voorwen,hel ge
weest was Clara voelde als In t ware door die
zoete, onbaatzuchtige hoop een nieuw leven in
z.ch ontwaken. Haar jong hart kh pte van blijde
aandoening en hare w„„ge„ werden honger ge
kleurd Eens, als Mrs. Carruthers weder gehrc1
hersteld zijn zou wilde zij haar de ontmoeting
mededeelen d.e haar zooveel smar, veroorzaak
had en dan wanneer zij wederkeerig eikand. r
haar vertrouwen geschonken hadden, dan kon
zij haar ook zeggen op welke wijze zij Mrs
Carruthers bekendheid met Paul YVard ontdekt
had.
YVordt vervolgd.