Nummer 9. Zondag 29 Januari 1882 5e Jaargang I ijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. Bekendmaking. De Verstootene. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk. Hoe ongaarne ookzullen wij ons verplicht zien een paarabon- nés wegens wanbetaling te royee- ren. Wij zullen echter nog acht dagen wachten met hunne namen bekend te maken, om hun tijd te geven alsnog aan hunne verplich ting te voldoen. De administratie. (C Nationale Militie. De Echo van het Zui Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,00. daarboven 8 cent per repel groote letters naar plaatsruimte. Adverteutiën. 3iiianl ter plaat sing opgegeven, worden 2maul berekend. Advertentie» voor Duitschland worden alleen aangenomen door liet advertentie bureau van Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per reg. Burgemeester en wethouders der gemeente Waalwijk gelet hebbende op de artt. 26 en 99 der wet van 19 Augustus 1861, (Staatsblad no 7*2) en op het besluit van den heer commissaris des konings in de provincie Noordbrabant, van den 7 dezer, A., no 6, 3e afdeeliug, brengen ter kennis der belanghebbenden, dat de loting voor de lich ting der nationale militie van dit jaar zal plaats hebben te Waalwijk den 17 Februari aanstaande des voormiddags ten 10 ure, zullende de trekking voor die militieplichtigen, welke niet opgekomen, of wier vader, moeder of voogd mede niet tegen woordig zijn, door den burgemeester of het lid ▼an den raad, dat bij de loting tegenwoordig is, geschieden. En zal deze worden afgekondigd en aangeplakt waar zulks gebruikelijk is. Waalwijk, 27 Januari 1882. Burgemeester en wethouders voornoemd, De Secretaris, VAN DER KLOKKEN. F. W. VAN LIEMPT. De burgemeester der gemeente Waalwijk ter afkondiging ontvangen hebbende het kohier der grondbelasting op de gebouwde en ongebouwde eigendommen over het dienstjaar 1882, verwittigt de belanghebbenden, dat gezegd kohier door den heer inspecteur van 's rijks directe belastingen LXXXIII. Paul Ward. „Met het voorjaar zal er wel weder gras op groeiendacht zij met. zeker ongeduld. „Ik wetischte die plaats te kunnen vergeten waar ik hem het eerst zagO kon ik zelfs vergeten, hem ooit gezien te hebben Toen wendde zij zich met een zucht af en sloeg den weg naar Poynings in. De maand die sedert hare ontmoeting met Paul Ward verloopen was, had het jonge meisje veel onrust en zorg gebaard en aan haar gelaat een wel wat vroegen maar bekoorlijken ernst bijgezet. Voor zulk een jong, onschuldig meisje immer met zooveel zorg behandeld opdnt haar geen leed mocht genaken was de geheime oor zaak van zooveel zorg en twijfel een moeilijk te dragen last. Clara kon zich niet weerhouden steeds over het eenige geheim na te denken dat haar tot hiertoe zoo kalm en rustig leven was komen verstoren en hoe meer zij trachtte cr zich van los terukken, des te minder-gelukte het haar. Somtijds was de herinnering dagen •n weken achtereen onbestemd en zonder bepaal den vorm daarna verkreeg zij plotseling weder eene gestalte en kleur en vervulde haar met nieuwen sohrik. Vooral Was het één punt waarop r.ij telkens terugkwam. Had hij de waarschuwingdie zij hem had doen toekomen gezienen gelezen Waarschijnlijk niet; had hij ze gelezen dan moest hij weten dat de verschrikkelijke waar heid haar bekend was en hijt het niet wagen •mocht ooit weder aan haar te denken. Dat hij dit wel deed was eene der zwaarste beproevin gen -voor Clara. Op den eersten van elke maand ontving zij het nieuwe nominer van d<> Piccadilly, en op het titelblad stond telkens: „Van Paul Ward." Neen, deze te groote vrijheid het zich alleen daardoor verklaren dat hare waarechu- dezer provincie op den 21 Januari 1882 is execu toir verklaard, dat hetzelve op heden aan den rijks-ontvanger in deze gemeente, ter invordering is toegezonden en dat ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te vol doen. De belastingschuldigen, welke zich met hunnen aanslag bezwaard achten, kunnen hunne redenen bij verzoekschrift, binnen drie maanden na dato der executoir verklaring, indienen bij gedep. staten dezer provinciedesverkiezende door tussehen- korast van den betrokken controleur van 's rijks belastingen. Waalwijk, 27 Januari 1882. De burgemeester voornoemd! VAN DER KLOKKEN. De kamer heeft met 86 tegen 10 stemmen de geheele wet betreffende het handelstractaat met Frankrijk aangenomen. Omtrent het drama-Bernays is hoegenaamd niets nieuws mede te deelen. Alles wat de bladen er van melden bestaat in geruchten en praatjeswaarvan de juistheid door niets ge staafd wordt. Trouwens, zoolang de moordenaar niet uitgevonden is en men zelfs omtrent zijn identiteit niets met zekerheid weetzal de ge heimzinnige sluier, die d«-ze treurige zaak bedekt, wel niet kunnen worden opgeheven. De Brusselsche correspondent van de „N. R. Ct." zegt daarover het volgende: Nieuws omtrent den moord der Rue de la Lni kan ik u niet melden. Wel deelen sommige bladen eenige onkiesche bijzonderheden mede omtrent het particulier leven van den vermoorde, welke de instructie aan 't licht gebracht zou hebben en die de justitie allicht op het spoor zullen kunnen brengen van den moordenaar en van het motief zijner misdaad, maar deze indis creties zijn van te teederen aard en voor de wing hem niet onder de oogen gekomen was. Een tijd lang sloeg Clara geen oog op de bladen, welke dat opschrift droegen. Zij vernietigde ze nietmaar zij had ze ter zijde gelegd zoodat zij haar niet onder de oogen kwamen. Op zekeren dag echter verkreeg hare beschou wing van deze zaak die zulk eene verschrik kelijke aantrekkingskracht op haar uitoefende, eene plotselinge wending zij geloofde er niet meer aan. Er was in do daadzaken en omstan digheden niets veranderd maar haar verstand had zich op eer.s doen gelden en haar gevoel op den achtergrond geschoven. Zij weigerde te gelooven dat Paul YVard de moordenaar was van den ongelukkige met wien men hem gezien had en die zonder twijfel vermoord was geworden. „Ik wil het niet gelooven. Ik geloof het niet!" Deze woorden zijn reeds vaak over de lippen gekomen van menscher.die hardnekkig wor stelden maar zelden hebben zij iemand hunner meer troost gegeven dan Clare Carruthers. Het was bij haar de stem der jeugd die zich met kracht tegen het leed verzettedat hare ziel drukte en kwelde. Zij stond op, rekte de armen uit en schudde haar blonde kopjeals wilde zij die akelige begochelingen met inspanning van haren wil afschudden. „Ik zal hem nooit wederzien," dacht zij. Ik zal nooit iets van zijn lot vernemen, als wellicht dan als hij zich een naam maakt en zijn roem ook tot mij doordringt. Nooit zal ik de waar heid van dat verschriKkelijke voorval vernemen maar hoe krachtig de bewijzen tegen hem ge tuigen, ik zal nooit aan zijne schuld gelooven. NooitNeen nooit Dit gevoeldit besluit was met kracht op haar aangekomentoen zij op een schoonen herfstmorgen ontwaakte denzelfden morgen toen George Dallas met zijn oom te Homburg het eerste bezoek aan Mr. Carruthers bracht. En aan dat besluit was zij getrouw gebleven. Op dienzelfden dag had zij de bladen van den Picadilly te voorschijn gehaald en was begonnen de geschiedenis te lezen welke zij wist van hem te zyn. Zij vond het vreemd dat hy er aau familie vr.n den advocaat Bernays te kwetsend, dan dat ik er melding var: zou maken, vooidat de gegrondheid dier geruchten stellig gebleken is. Voor zoover mij bekend, is de justitie den moordenaar nog niet op 't spoorvan alle zijden komen personen opdie den naam Vaiighan dragen, maar die met den moordenaar van «Ie Rue de la Loi niets gemeen hebben. De Engelsehe rifleman Vaughan, die te Gent met verschillende personen vriendschap heeft aangeknoopt, heeft per telegram met verontwaardiging het vermoe den afgewezen, dat hij de moordenaar zou kun nen zijn en gemeld dat hij, ter bevestiging zijner onschuld onmiddellijk naar Gent zou komen. Het openbaar ministerie bij dc rechtbank te Brussel heeft conclusie genomen in het proces Van Beers tegen den kunstcriticus der „Gazette", «len heer Solvay. Het heeft de onwaarheid der beschuldiging, dat Van Beers op photographiën zou geschilderd hebben, als onweerlegbaar be wezen aangenomen, en zelfs het kwetsende dezer beschuldiging voor den schilder erkend. Maar, zoo redeneert het op nbaar ministerie verder, de heer Solvay was blijkbaar te goeder trouw, zoo- dat de eiseh tot schadevergoeding den heer Van Beers ontzegd behoort te worden. Men moet bekennen dat deze logica te hoog gaat, en is nieuwsgierig of de rechtbank er ook zoo over zal denken. Te Luik zullen in de volgende week voor het hof van assises terechtstaan twee ongehuwde moeders, waarvan de eene wordt beschuldigd van P 'ging tot moord op haar kind van twee maan den, dat zij.onder een mesthoop had r.ed-rg.— legd, en de andere van moord inet voornedaeh- len rade op haar kind van 18 maanden, dat zij moedwillig heeft verdronken. Te Brussel gaat een adres aan de kamer ter teekeuing rond waarbij een wet op het misbruik van sterken drank verzocht wordt. Het gaat uil van de B-lghche afschuif-rsvereeniging, en heelt reeds 18,000 handteekeningen gekregeir dacht de bladen zoo stipt te blijven zenden maai misschien had hij den uitgever daartoe den last gegeven. Hij z. II had Haar zeker reeds lang vergeten. Clara Carruthers was niet ijdel en daarom zag zij in de toezending niets meer dan eene beleefdheid. Zij las (ie Novelle en dacht over cien inhoud namaar deze verried haar niets. Slechts eene beschrijving deed haar denken aan Mrs. Carruthers, zoo als zij voor hare ziekte geweest was. Wel bracht het ver haal haar niet in verrukking, inaar het beviel haar en vond er zeker iets in, dat haar in haar besluit bevestigde en versterkte: „hij is onschul dig." Van dien tijd «f aan was Clara's som berheid verdwenen. Zij wachtte, zonder te weten waarop; zij hoopte, en toch wist Lij niet waarom zij was stil en nadenkend maar niet ongelukkig. Zij was nog zeer jong, glrèel onschuldig zoo vol vertrouwen en de moord had reeds zes maanden geleden plaats gehad. De gedachten van Clara b: paalden zich niet uitsluitend tot Paul Ward. Haar eigen leven scheen haar toe een veel ernstiger aanzien te hebben, dan weleer; alles was veranderd. De brieven van haren oom waren geheel anders geworden. Hij schieef haar nu, als aan iemand, dien rem vertrouwt, van wien men hulp verwachtwien men plichten wil opleggen. Hij schreef met eene bezorgde liefde over zijne vrouw en met hartelijke be langstelling over Mr. Dallasden vroeger uit— gestooten stiefzoon wiens naam Clara nooit van zijne lippen of i:i zijne tegenwoordigheid verno men had. Boven alles scheen hij veel rati haar zelve te verwachten. Zij kreeg in last, de noo- digetoebereidselen te maken tot de ontvangst van Mrs. Carruthers, daar. deze vurig verlangde naar Poynings en Clara terug te keeren. Het deed het jonge meisje een onuitsprekelijk genoegen zulbs te hoorendoch zij was ei eenigszins verbaasd over .Mrs. Carruthers had hare 'moe derlijke liefde voor haar met het oog op de zwakheid vau haren man steeds met zorg weten te verbergen en daatcoor was Clara er gehee onbewust van gebleven en daar zy het raadsej Bij het station La Iloipe bij Brussel zijn Woensdagochtend ten 4 ure een rang»erende personentrein en de van Antwerpen komende goederentrein met. elkander in botsing gekomen. Het vuur der locomotief van dezen laatster, trein deelde zich aan de wagens mede, tengetolge waarvan vijf goedcrenwagei s, geladen m» t spek, granen, vaten petroleum en koflie, benevens een ledige goederen- en een ledige personenwagen door de vlammen vernield zijn. De brand, die gelukkig tot dit materieel beperkt kon worden, leverde in den nacht eer. vrceselijk schouwspel op. Een remmer en de machinist en stoker van den goederentrein hebben slechts geringe kneuzingen bekomen. Lockroy viel in de kamer hevig het rapport der commissie der 33 aan en eischte voor het congresals souvereine machthet recht tot geheele herziening der constitutie. Bnrodet ver dedigde een amendement ten gunste dergmieele herziening, Het amendement werd verworpen met 29S tegen 173 stemmen. Gainhetta verscheen op het spreekgestoelte en zeide Men vegeet dat wij den senaat noodig hebben voor de heiziening der constitutie door een congres. Het is in strijd met de prece denten te zeggen dat het congres souvereine bevoegdheid heeft. De kamer en de senaat kunnen het wettige grenzen stellen. Gij zijt, de meesters. Ontbinding is onmogelijk. Indien gij niet gediend zijt van den scrutiu de liste die noodzakelijk is om de talrijke ontwerpen, door mijn im d» werkers reeds uitgewerkt te doen slagendan mijn velleden is bekend boven alle persoonlijke eerzucht gaat de bevor dering van den bloei van Int vaderland. In het voorstel der 33 wordt gezegd, dat "er reden is tot herzh ning der const it ut ioneele wet ten. De regeerii g veeuierp die stelling. De kamer nam haar aannut 2S2 tegen 227 siemuuin. niet oplossen kon was hare verwondering even groot als hare vreugde. Zij gevoelde als door instii.ctdat Mark Felton hier de hand in het spel trio» st hebben. D. ze bad op haar een even aangenam» li indruk gemaakt als /ij op lu m. Zij h id in hein een verstandig en hart» lijk meiisoh gevonden en zich (enigszins tol hem aangetrok ken gevoeld. Eu zij zelve zou zij werkelijk zoo gelukkig tnogi u worden een ander van nut te kunnen zijn? Zou zij mee: zijn dan de rijke Mi-s Cai- ruthers, de erfgename van IVynings, wie alle weelde t»n dienste stond, doch wie h»tontz»»d was voor iemand noodig ;e zij»i Zo i Poynings misschien voor haar een even aaeginaam ver blijf worden als de Kastai j-hnomen" en mis schien om een hetere reder. Clara heieed zich zrlve in «ie oprechtheid Van haar hart dat zij de voorkeur gaf na,, de ,/Kastanj-I,«mm, n,« om dat oom B.hlero haar in alles viij |i,-t terwijl de meester van Poynings het haar «likuijh lastig en onaangenaam maakte. Zij wist w.-l dat zulks ondankhaar van haar was, maar Int was nu eenmaal zoo. Z >u zij zich voortaan niet meer alleen gevoelen als d«: erfgenaam \;,,i P«»y.,j,-,t9 maar als de dochter eencr goedhartige vrouw', die hare kiudelyke verpleging en zorg noodig had en hare helde erkende tn aan haar beant woordde? Eu waarom niet, nu Mrs. Carruthers haar zoon l.y zich had en zij dus niet meer dat gevoel van onrecht hel.hcn kon, waarvan Clara de oorzamc of ten minste het voorwen,hel ge weest was Clara voelde als In t ware door die zoete, onbaatzuchtige hoop een nieuw leven in z.ch ontwaken. Haar jong hart kh pte van blijde aandoening en hare w„„ge„ werden honger ge kleurd Eens, als Mrs. Carruthers weder gehrc1 hersteld zijn zou wilde zij haar de ontmoeting mededeelen d.e haar zooveel smar, veroorzaak had en dan wanneer zij wederkeerig eikand. r haar vertrouwen geschonken hadden, dan kon zij haar ook zeggen op welke wijze zij Mrs Carruthers bekendheid met Paul YVard ontdekt had. YVordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1882 | | pagina 1