Nummer 28. Donderdag 6 April 1882. 5e Jaargang «i Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. De Yerstootene. Engeland. Duitschland. Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk, De Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarboven S cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaat sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitschland worden alleen aangenomen door het advertentie bureau van Adolf Steiner,Hamburg. Reclames 15 cent per reg. De dieven die de diamanten en andere kost baarheden van de keizerin van Brazilië gestolen hadden zijn gepakt te Antwerpen, waar zij met de pakketboot van Brazilië waren aangekomen. De kostbaarheden waren nog in hun bezit. De beide kamers zijn Zaterdag tot 2 Mei uiteengegaan. In den senaat had eerst nog een levendig debat plaats over het reeds door de kamer aan genomen ontwerpwaarbij het gebruik wordt afgeschaft dat, bij gemeenteraads-stemmingover financieele aangelegenheden ook de hoogst-aan- geslagenen moeten gehoord worden. Chesnelong, Buffet en anderen protesteerden met den meesten nadruk tegen dezen onpractischen maatregel die echter ten slotte met 172 tegen 102 stemmen werd aangenomen. Niet minder stormachtig waren de debatten die nu volgden; lo over de regeerings-aan vrage om een verder krediet voor Tunis en 2o over het handelsverdrag met Italië. De Broglie bestreed het eerste. Na eenige ophelderingen van Freycinet evenwelwaaruit bleek dat het effectief van 35,000 man van lieverlede zal wor den verminderd en dat de bey de Franschen als bondgenooten beschouwt werd het krediet met algemeene stemmen bewilligd. Met 172 tegen 101 stemmen schonk vervol gens de senaat, na eene vinnige woordenwisse ling, zijne goedkeuring aan het handelsverdrag met Italië. In de kamer viel niets bijzonders voor. In de couloirs heette het algemeen en sedert heeft de uitkomst het bevestigd, dat Gambctta be noemd zal worden tot voorzitter der commissie voor de legerwet. Ook anderen dan hij zelf schijnen hèm in militaire zaken dus als een specialiteit te beschouwen. Overigens doet de ex-dictator in de laatste dagen van zich spreken, doordien hij links en rechts tegen bespottelijke LXXXXII. Ontvangen berichten. „Onmogelijk onmogelijk //Hoe zou ik het anders kunnen weten vervolgde Harriet„ik ben noch eene vertrou weling uwer kameniernoch bekend met den inhoud van uwe toilettafel. Maar gij houdt u, als geloofdet gij mij nieten in uwe ziel zijt gij overtuigd dat ik u de waarheid zegzoo gij mij voor eene ijverzuchtige vrouw houdt, die herwaarts kwam, om haar man aan eene mede dingster ten toon te stellen, en hem door zulk eene wanhopige poging van haar te scheiden dan zult gij mijne taak slechts verzwaren. Ik ben zonder eenige gedachte aan mij zelve hier gekomen en ofschoon ik door mijne komst u redlag zulks toch geheel buiten mijne bedoe ling want wat bekommer ik mij over u Wat zijt gij voor mij Niets dan een gevaarlijke struikelblok op zijnen weg. Dat zijne redding ook de uwe worden moestis uw geluk, mijne verdienste niet. Zoo uw verderf voor zijne red ding noodig wasdat zou mij geheel onver schillig zijn. Ik ben niet jaloersch op u, want gij zijt niets voor mij en hem heb ik reeds lang verloren maar hij hij moet van den onder gang gered worden en daartoe ben ik hier. Ik kan niets meer voor hem doen maar gij kunt hethij bemint u op zijne wijze en gij kunt hem redden." «Ik ik hem redden Van wat Hoe Zoo gij mij de waarheid gezegd hebthoe zou ik dan nog iets voor hem kunnen doen?" ,/Indien mijn man Engeland morgen niet prijzen een paar millioen samen is het zeker dagbladen opkooptzoowel te Parijs als in de provincie eene geldbelegging om weer aan t roer te komen. Op het oogenblik zou ge- schacherd worden met Petit Journal. De commissie der kamer voor het regeerings- yoorstel tot wijziging der eeds-formule heeft thans definitief besloten in afwijking van ge noemd voorstel, te adviseeren tot afschaffing van den geheelen eed en de vervanging daarvan door eene belofte. Zelfs wie zou willen zweren zal het dus in het vervolg niet kunnen altijd wanneer de kamer aan de commissie gelijk geeft. De heer Julien is tot rapporteur benoemd. Frankrijk leeft in een tijd van werksta kingen. Nadat d-e timmerlieden te Parijs en verschillende mijnwerkers eens een tijd van rentenierschap hebben doorgebracht, zijn nu ook de kleermakers van plan een poosje het werk te staken. En dat voor een modestad als Parijs waar men wel iederen dag naar den kleermaker kan gaan Wat de eischen van die heeren zijn Is nog niet bekend waarschijnlijk zullen zij die wel mededeelcn als definitief besloten is het werk te staken. De spoorwegmaatschappij ParijsLyon Middellandsche zee heeft nu eindelijk ingezien dat het aantal onheilen op haar lijn wel wat druk liep en zal nu van Parijs naar Charenton, waar tot dusverre een enkele lijn bestond, dubbel spoor maken. Hierdoor verwacht de maat schappij dat het aantal botsingen wat vermin deren zal. - Zekere Mathilde L., te Parijs als kamer meisje in dienstwas opgevoed in het Vóiide- lingshnis en had nooit iets van hare ouders géhoord tot zij dezer dagen een brief kreeg van een notaris in den omtrekhaar kennis gevende dat haar vaderde heer V., gestorven was en haar een vermogen had nagelaten van 600.000 fres. .Te Versailles is een man, Lantzgenaamd, die wegens vadermoord ter dood veroordeeld werd geguillotineerd. Hij wasvolgens de voorschriften in het witte hemd der vader moordenaars gekleed blootvoets en met een zwarten sluier over het hoofd. verlaten heeftzeide Harriet met een heldere, duidelijde stem „dan is het te laathem uit de klauwen der politie te redden. Niets is echter in staat hem te redden zoo gij hier blijft. Hoe?" riep zij plotseling, terwijl haar toon geheel veranderde en een gloeiend rood zich op haar gelaat verspreidde„hoe - Zijt gij voornemens op reis te gaan Zeg het mij oogen- blikkelijk oogenblikkelijkwat is het, dat ik daar op uw gelaat lees Mrs. Bembridge vatte Harriet verschriki bij hare japon. /,T)oc mij niets!" riep zij. „Ik zal u alles zeggen „Meent gij dat ik u wilde slaan of vermoor den meent gij .dat ik u ook slechts met een enkelen vinger zou aanraken vraagde Harriet, terwijl zij met de grootste bedaardheid hare japon uit de handen van Mrs. Bembridge be vrijdde. //Zeg mij alles en vrees niet. Gij wildet dus te zamen op reis gaan? Waarheen en waarom was de reis bepaald „Naar New-York op aanst. Zaterdag. Harriet keerde zich om en verborg voor een oogenblik haar gelaetdaarna hernam zij met een geluid dat half als een zucht, half als een snik klonk haar vorigen stand weder in. Mrs. Bembridge waagde het eerst niet haar aan te zien. Toen zij haar daarna aanzagwas het gelaat van Harriet gelijk aan dat eener marte laresstervende onder de verschrikkelijkste pij nigingen. „Ik dank u. Deze bekentenis getuigt ten minste van moed en waarheid en maakt mij het overige mijner taak gemakkelijk. Mag ik nu gelooven dat gij nu niet meer wenscht aan de uitvoering van dit plan gevolg te geven „O, neen, neen! Om Godswil, red mij!" „Zoo ik hem daardoor red, dan ben ik bereid. Blijkens bericht aan de Lloyd uit Corunna is de boot Douro, van Brazilië, Zaterdag-nacht bij de kust van Finisterre in aanvaring geko men met het Spaansche stoomschip Yrurac-Bat, op reis van Liverpool naar Portorico. Beide schepen zijn te gronde gegaan. Van de Douro zijn slechts^ 17 en van de Yrurac-Bat 67 per sonen gered. Zaterdag had onder begunstiging van het prachtigste weder en een geweldigen toevloed van menschen de gewone jaarlijksche roeiwed- strijd plaats tusschen Oxford en Cambridge. De roeiers van eerstgenoemde hoogeschool (donker blauw) wonnen ditmaal met vier bootslengten. Prins Leopold zal nog naar het altaar gesleept moeten worden. De benijdbare bruide gom van prinses Helena van Waldeck is alweer aan liet krukken, voelt zich zwak, enz. en deed zeker t verstandigst eerst eens te zorgen gezond en flink te wezen waartoe hij al den tijd en de gelegenheid heeftdan, gelijk nu gedaan schijnt te. zullen worden het huwelijk nog een weekje uit te stellen in de hoop dat hij dan niet al te ziek zal wezen voor wat men vroeger wel eens eerst recht het intreden in den mannelij- ken staat placht te noemen. Volgens den Observer vinden de voor stellen tot het weder-opvatten der onderhande lingen over het handelsverdrag met Frankrijk bij het Engelsche kabinet geen ingang. Gladstone vooral zou er tegen wezen. De vorige week heeft er weder te Castle Island in het graafschap Kerry een agrarische moord plaats gehad. De grondeigenaar Herbert, tevens vrederechter in die plaats, '"is op verrader lijke wijze door een geweerschot om het leven gebracht. V°n Bismarck die Zaterdag op Friedrichs— ruhe zijn 67sten verjaardag heeft gevierd, moet naar Berlijn hebben getelelegrafeerddat hij genoegen neemt met het kerkelijk ontwerp gelijk het thansdoor de samenwerking van Gij moet Engeland heden nog verlaten, en hij moet u morgen volgen. Verschrik niet ik zeidehij moet u volgenmaar mag u niet ontmoeten. Maar gij moet inderdaad vertrek ken met een louter voorgegeven reis is het niet gedaan. Dezen nacht moet gij het Kanaal over zijn eti hem morgen vroeg uit de eene of andere stad in Frankrijkwelke gij zoo gij wilt, onmiddellijk weder verlaten kunttele- grafeeren. Zoo gij wiltkunt gij morgen reeds weder in Engeland zijn en nog vroeg genoeg te Liverpool aankomen om Zaterdag naar New- 1 ork onder zeil te gaan. Op deze wijze ont vlucht gij hem en zijt gij vrij. Hij zal u tegen uwen wil niet naar New-York volgen waar gij door uw vrienden en uw positie beveiligd zijt. Gij behoeft dan slechts te schrijven en te ver bieden dat hij u volgt." „Nu nu geloof ik u te begrijpen zeide Mrs. Bembridge op onderdanigen toon. „Maar welke reden zal ik hem geven voor mijn vertrek?" „Hoe laat verwacht gij hem?" hernam Har riet, zonder op hare vraag acht te slaan. //Dezen avond ten negen uren." „Het is nog geen drie. De trein naar Folk- stone vertrekt ten zes ure. Gij hebt zekerlijk alles in gereedheid voor uw vertrek op aanstaan den Zaterdag „Ja," verwondering vrees en een vreerad ge- vod van afhankelijkheid werd in Mrs. Bem bridge steeds sterker. „Dan is alles gemakkelijk op voorwaarde dat gij uwe kamenier vertrouwen kunt*" „Dat kan ik. M aar wat moet zij doen //Al uwe zaken hier in orde brengen en dan uwe bagage naar Liverpool vervoeren. Gij zult bij uwe terugkomst hier geen oogenblik te ver liezen hebben maar genoodzaakt zijn zonder u op te houden naar Liverpool door te reizen. conservatieven en-katholiekenis tot stand ge komen. Dat de regeering dit doen zou was, tijdens het debat, reeds vrij duidelijk door den minis ter van eeredienst te kennen gegeven. Hij zeide wel, dat de regeering aan haar oorspron kelijk ontwerp de voorkeur gaf en o. a. met groot leedwezen artikel 4 en 5 zag schrappen maar beter altijddat althans het hoofddoel der wet werd bereikt (het einde van den ker- kelijk-staaikandigen strijd) dan dat iu het geheel niets werd verworven. Reeds eene belangrijke schrede was men verder gekomennu 'het centrum bereid scheen in zake de kerkelijk- staatkundige wetgeving zijn negatief standpunt te verlaten en positief wilde medewerken tot herstel van den vrede. Van liberale zijde wordt er natuurlijk met de noodige bitterheid op gewezen, dat die vrede waarschijnlijk wel nooit zou zijn verstoord geworden wanneer Von Bismarck niet zelf nu pas eenige jaren geledenden oorlog als iets volstrekt noodzakelijks had begonnen. En niet onduidelijk geeft men het vermoeden te kennen dat de hoop om het tabaks-monopolie er toch nog door te krijgenin deze den kan selier tot meer dan gewone toegevendheid heeft genoopt. Voor de hand ligt zeker de opmerkingdat dit alleen-zaligmakend monopoliewaarbij Von Bismarck op het oogenblik zweertmisschien over weinige jaren hem zeiven thans even on doeltreffend zal voorkomen als de veelbesproken kerkelijk-staatkundige wetten die eertijds heet ten Duischland van den ondergang te moeten redden en die thans feitelijk, na'jaren lang het land in beroering te hebben gebrachtbuiten werking zijn gesteld. - Dr. Nachtigalde bekende reizigerzal ad interim benoemd worden tot consul van Duitschland te Tunis. Deze benoeming zou eene tegenover Frankrijk vriendelijke beieekenis hebben. De Pruisische afgevaardigde von Griesheim, een der felste tegenstanders van het tabaks monopolie heeft verklaard dat hij zijn tegen standers als straf toewenschte de producten van de keizerlijke tabaksfabrieken te moeten rooken en bood zijn mede-afgevaardigden aau, hun een Gij meet ditmaal alleen, zonder bedienden reizen of neen uw knecht kunt gij medenemen. Het is beter dat hij hier niet blijft." „Ik wil alles doen, wat gij goed vindt, maar gij hebt mij nog niet gezegd welke reden ik hem voor mijn overhaast vertrek zal opgeven.,, „Gij hebt gelijk doch dat is niet moeilijk," hernam Harriet. „Hij zal u misschien voor eene zottin houden die zich licht schrik laat aanjagen doch dat moet gij kunnen verdragen zulk een prijs is voor uwe redding niet te hoog." In de kamer stond eene schrijftafel met aller lei snuisterijen bedekt. Harriet naderde die en opende eer. schrijfportefeuille. Eenige vellen, zwaar gesatineerd papier lagen er inop een daarvan schreef zij de volgende regelen „Alles is ontdekt. Zoo even was uwe vrouw hier en heeft mij door hare bedreigingen den grootsten schrik aangejaagd. Wij moeten or.s plan opgeven. Ik kan geen uur langer hier blijven en durf mij den tijd niet gunnen om raad te vragenwant ik vrees voor mijn leven. Volg mij dadelijk naar Amiens. Ik vertrek dezen avond derwaarts en zal onmiddellijk na mijne aankomst telegrafeeren. Zoo gij Zaterdag mor gen uiet bij mij zijt, moet ik liet er voor houden, dat gij mij verlaten hebt." Nadat Harriet deze regelen geschreven had stond zij op en noodigde Mrs. Bembridge hare plaats in te nemen. „Schrijf dit over," zei ze kort. Ms. Bembridge las het briefje over. „Dat waag ik niet te schrijven dat waag ik nietHij zal u vermoorden." „Dat is mijue zorg," hernam Harriet op ongevoeligen toon. „Schrijf." (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1882 | | pagina 1