Nummer 28.
Donderdag 6 April 1882.
5e Jaargang
«i
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
De Yerstootene.
Engeland.
Duitschland.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk,
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarboven S cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaat
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor
Duitschland worden alleen aangenomen door het advertentie
bureau van Adolf Steiner,Hamburg. Reclames 15 cent per reg.
De dieven die de diamanten en andere kost
baarheden van de keizerin van Brazilië gestolen
hadden zijn gepakt te Antwerpen, waar zij met
de pakketboot van Brazilië waren aangekomen.
De kostbaarheden waren nog in hun bezit.
De beide kamers zijn Zaterdag tot 2 Mei
uiteengegaan.
In den senaat had eerst nog een levendig
debat plaats over het reeds door de kamer aan
genomen ontwerpwaarbij het gebruik wordt
afgeschaft dat, bij gemeenteraads-stemmingover
financieele aangelegenheden ook de hoogst-aan-
geslagenen moeten gehoord worden. Chesnelong,
Buffet en anderen protesteerden met den meesten
nadruk tegen dezen onpractischen maatregel
die echter ten slotte met 172 tegen 102 stemmen
werd aangenomen.
Niet minder stormachtig waren de debatten
die nu volgden; lo over de regeerings-aan vrage
om een verder krediet voor Tunis en 2o over
het handelsverdrag met Italië. De Broglie
bestreed het eerste. Na eenige ophelderingen
van Freycinet evenwelwaaruit bleek dat het
effectief van 35,000 man van lieverlede zal wor
den verminderd en dat de bey de Franschen
als bondgenooten beschouwt werd het krediet
met algemeene stemmen bewilligd.
Met 172 tegen 101 stemmen schonk vervol
gens de senaat, na eene vinnige woordenwisse
ling, zijne goedkeuring aan het handelsverdrag
met Italië.
In de kamer viel niets bijzonders voor. In
de couloirs heette het algemeen en sedert heeft
de uitkomst het bevestigd, dat Gambctta be
noemd zal worden tot voorzitter der commissie
voor de legerwet. Ook anderen dan hij zelf
schijnen hèm in militaire zaken dus als een
specialiteit te beschouwen. Overigens doet de
ex-dictator in de laatste dagen van zich spreken,
doordien hij links en rechts tegen bespottelijke
LXXXXII.
Ontvangen berichten.
„Onmogelijk onmogelijk
//Hoe zou ik het anders kunnen weten
vervolgde Harriet„ik ben noch eene vertrou
weling uwer kameniernoch bekend met den
inhoud van uwe toilettafel. Maar gij houdt u,
als geloofdet gij mij nieten in uwe ziel zijt
gij overtuigd dat ik u de waarheid zegzoo
gij mij voor eene ijverzuchtige vrouw houdt, die
herwaarts kwam, om haar man aan eene mede
dingster ten toon te stellen, en hem door zulk
eene wanhopige poging van haar te scheiden
dan zult gij mijne taak slechts verzwaren. Ik
ben zonder eenige gedachte aan mij zelve hier
gekomen en ofschoon ik door mijne komst u
redlag zulks toch geheel buiten mijne bedoe
ling want wat bekommer ik mij over u Wat
zijt gij voor mij Niets dan een gevaarlijke
struikelblok op zijnen weg. Dat zijne redding
ook de uwe worden moestis uw geluk, mijne
verdienste niet. Zoo uw verderf voor zijne red
ding noodig wasdat zou mij geheel onver
schillig zijn. Ik ben niet jaloersch op u, want
gij zijt niets voor mij en hem heb ik reeds lang
verloren maar hij hij moet van den onder
gang gered worden en daartoe ben ik hier. Ik
kan niets meer voor hem doen maar gij kunt
hethij bemint u op zijne wijze en gij kunt
hem redden."
«Ik ik hem redden Van wat Hoe
Zoo gij mij de waarheid gezegd hebthoe zou
ik dan nog iets voor hem kunnen doen?"
,/Indien mijn man Engeland morgen niet
prijzen een paar millioen samen is het zeker
dagbladen opkooptzoowel te Parijs als in
de provincie eene geldbelegging om weer aan
t roer te komen. Op het oogenblik zou ge-
schacherd worden met Petit Journal.
De commissie der kamer voor het regeerings-
yoorstel tot wijziging der eeds-formule heeft
thans definitief besloten in afwijking van ge
noemd voorstel, te adviseeren tot afschaffing
van den geheelen eed en de vervanging daarvan
door eene belofte. Zelfs wie zou willen zweren
zal het dus in het vervolg niet kunnen
altijd wanneer de kamer aan de commissie gelijk
geeft. De heer Julien is tot rapporteur benoemd.
Frankrijk leeft in een tijd van werksta
kingen. Nadat d-e timmerlieden te Parijs en
verschillende mijnwerkers eens een tijd van
rentenierschap hebben doorgebracht, zijn nu ook
de kleermakers van plan een poosje het werk
te staken. En dat voor een modestad als Parijs
waar men wel iederen dag naar den kleermaker
kan gaan Wat de eischen van die heeren zijn
Is nog niet bekend waarschijnlijk zullen zij die
wel mededeelcn als definitief besloten is het
werk te staken.
De spoorwegmaatschappij ParijsLyon
Middellandsche zee heeft nu eindelijk ingezien
dat het aantal onheilen op haar lijn wel wat
druk liep en zal nu van Parijs naar Charenton,
waar tot dusverre een enkele lijn bestond, dubbel
spoor maken. Hierdoor verwacht de maat
schappij dat het aantal botsingen wat vermin
deren zal.
- Zekere Mathilde L., te Parijs als kamer
meisje in dienstwas opgevoed in het Vóiide-
lingshnis en had nooit iets van hare ouders
géhoord tot zij dezer dagen een brief kreeg
van een notaris in den omtrekhaar kennis
gevende dat haar vaderde heer V., gestorven
was en haar een vermogen had nagelaten van
600.000 fres.
.Te Versailles is een man, Lantzgenaamd,
die wegens vadermoord ter dood veroordeeld
werd geguillotineerd. Hij wasvolgens de
voorschriften in het witte hemd der vader
moordenaars gekleed blootvoets en met een
zwarten sluier over het hoofd.
verlaten heeftzeide Harriet met een heldere,
duidelijde stem „dan is het te laathem uit
de klauwen der politie te redden. Niets is
echter in staat hem te redden zoo gij hier
blijft. Hoe?" riep zij plotseling, terwijl haar
toon geheel veranderde en een gloeiend rood
zich op haar gelaat verspreidde„hoe - Zijt gij
voornemens op reis te gaan Zeg het mij oogen-
blikkelijk oogenblikkelijkwat is het, dat
ik daar op uw gelaat lees
Mrs. Bembridge vatte Harriet verschriki bij
hare japon.
/,T)oc mij niets!" riep zij. „Ik zal u alles
zeggen
„Meent gij dat ik u wilde slaan of vermoor
den meent gij .dat ik u ook slechts met een
enkelen vinger zou aanraken vraagde Harriet,
terwijl zij met de grootste bedaardheid hare
japon uit de handen van Mrs. Bembridge be
vrijdde. //Zeg mij alles en vrees niet. Gij
wildet dus te zamen op reis gaan? Waarheen
en waarom was de reis bepaald
„Naar New-York op aanst. Zaterdag.
Harriet keerde zich om en verborg voor een
oogenblik haar gelaetdaarna hernam zij met
een geluid dat half als een zucht, half als een
snik klonk haar vorigen stand weder in. Mrs.
Bembridge waagde het eerst niet haar aan te
zien. Toen zij haar daarna aanzagwas het
gelaat van Harriet gelijk aan dat eener marte
laresstervende onder de verschrikkelijkste pij
nigingen.
„Ik dank u. Deze bekentenis getuigt ten
minste van moed en waarheid en maakt mij het
overige mijner taak gemakkelijk. Mag ik nu
gelooven dat gij nu niet meer wenscht aan de
uitvoering van dit plan gevolg te geven
„O, neen, neen! Om Godswil, red mij!"
„Zoo ik hem daardoor red, dan ben ik bereid.
Blijkens bericht aan de Lloyd uit Corunna
is de boot Douro, van Brazilië, Zaterdag-nacht
bij de kust van Finisterre in aanvaring geko
men met het Spaansche stoomschip Yrurac-Bat,
op reis van Liverpool naar Portorico. Beide
schepen zijn te gronde gegaan. Van de Douro
zijn slechts^ 17 en van de Yrurac-Bat 67 per
sonen gered.
Zaterdag had onder begunstiging van het
prachtigste weder en een geweldigen toevloed
van menschen de gewone jaarlijksche roeiwed-
strijd plaats tusschen Oxford en Cambridge. De
roeiers van eerstgenoemde hoogeschool (donker
blauw) wonnen ditmaal met vier bootslengten.
Prins Leopold zal nog naar het altaar
gesleept moeten worden. De benijdbare bruide
gom van prinses Helena van Waldeck is alweer
aan liet krukken, voelt zich zwak, enz. en deed
zeker t verstandigst eerst eens te zorgen gezond
en flink te wezen waartoe hij al den tijd en de
gelegenheid heeftdan, gelijk nu gedaan schijnt
te. zullen worden het huwelijk nog een weekje
uit te stellen in de hoop dat hij dan niet al
te ziek zal wezen voor wat men vroeger wel
eens eerst recht het intreden in den mannelij-
ken staat placht te noemen.
Volgens den Observer vinden de voor
stellen tot het weder-opvatten der onderhande
lingen over het handelsverdrag met Frankrijk
bij het Engelsche kabinet geen ingang. Gladstone
vooral zou er tegen wezen.
De vorige week heeft er weder te Castle
Island in het graafschap Kerry een agrarische
moord plaats gehad. De grondeigenaar Herbert,
tevens vrederechter in die plaats, '"is op verrader
lijke wijze door een geweerschot om het leven
gebracht.
V°n Bismarck die Zaterdag op Friedrichs—
ruhe zijn 67sten verjaardag heeft gevierd, moet
naar Berlijn hebben getelelegrafeerddat hij
genoegen neemt met het kerkelijk ontwerp
gelijk het thansdoor de samenwerking van
Gij moet Engeland heden nog verlaten, en hij
moet u morgen volgen. Verschrik niet ik
zeidehij moet u volgenmaar mag u niet
ontmoeten. Maar gij moet inderdaad vertrek
ken met een louter voorgegeven reis is het
niet gedaan. Dezen nacht moet gij het Kanaal
over zijn eti hem morgen vroeg uit de eene of
andere stad in Frankrijkwelke gij zoo gij
wilt, onmiddellijk weder verlaten kunttele-
grafeeren. Zoo gij wiltkunt gij morgen reeds
weder in Engeland zijn en nog vroeg genoeg
te Liverpool aankomen om Zaterdag naar New-
1 ork onder zeil te gaan. Op deze wijze ont
vlucht gij hem en zijt gij vrij. Hij zal u tegen
uwen wil niet naar New-York volgen waar gij
door uw vrienden en uw positie beveiligd zijt.
Gij behoeft dan slechts te schrijven en te ver
bieden dat hij u volgt."
„Nu nu geloof ik u te begrijpen zeide
Mrs. Bembridge op onderdanigen toon. „Maar
welke reden zal ik hem geven voor mijn vertrek?"
„Hoe laat verwacht gij hem?" hernam Har
riet, zonder op hare vraag acht te slaan.
//Dezen avond ten negen uren."
„Het is nog geen drie. De trein naar Folk-
stone vertrekt ten zes ure. Gij hebt zekerlijk
alles in gereedheid voor uw vertrek op aanstaan
den Zaterdag
„Ja," verwondering vrees en een vreerad ge-
vod van afhankelijkheid werd in Mrs. Bem
bridge steeds sterker.
„Dan is alles gemakkelijk op voorwaarde
dat gij uwe kamenier vertrouwen kunt*"
„Dat kan ik. M aar wat moet zij doen
//Al uwe zaken hier in orde brengen en dan
uwe bagage naar Liverpool vervoeren. Gij zult
bij uwe terugkomst hier geen oogenblik te ver
liezen hebben maar genoodzaakt zijn zonder u
op te houden naar Liverpool door te reizen.
conservatieven en-katholiekenis tot stand ge
komen.
Dat de regeering dit doen zou was, tijdens
het debat, reeds vrij duidelijk door den minis
ter van eeredienst te kennen gegeven. Hij
zeide wel, dat de regeering aan haar oorspron
kelijk ontwerp de voorkeur gaf en o. a. met
groot leedwezen artikel 4 en 5 zag schrappen
maar beter altijddat althans het hoofddoel
der wet werd bereikt (het einde van den ker-
kelijk-staaikandigen strijd) dan dat iu het geheel
niets werd verworven. Reeds eene belangrijke
schrede was men verder gekomennu 'het
centrum bereid scheen in zake de kerkelijk-
staatkundige wetgeving zijn negatief standpunt
te verlaten en positief wilde medewerken tot
herstel van den vrede.
Van liberale zijde wordt er natuurlijk met de
noodige bitterheid op gewezen, dat die vrede
waarschijnlijk wel nooit zou zijn verstoord
geworden wanneer Von Bismarck niet zelf
nu pas eenige jaren geledenden oorlog als
iets volstrekt noodzakelijks had begonnen. En
niet onduidelijk geeft men het vermoeden te
kennen dat de hoop om het tabaks-monopolie
er toch nog door te krijgenin deze den kan
selier tot meer dan gewone toegevendheid heeft
genoopt.
Voor de hand ligt zeker de opmerkingdat
dit alleen-zaligmakend monopoliewaarbij Von
Bismarck op het oogenblik zweertmisschien
over weinige jaren hem zeiven thans even on
doeltreffend zal voorkomen als de veelbesproken
kerkelijk-staatkundige wetten die eertijds heet
ten Duischland van den ondergang te moeten
redden en die thans feitelijk, na'jaren lang het
land in beroering te hebben gebrachtbuiten
werking zijn gesteld.
- Dr. Nachtigalde bekende reizigerzal
ad interim benoemd worden tot consul van
Duitschland te Tunis. Deze benoeming zou eene
tegenover Frankrijk vriendelijke beieekenis hebben.
De Pruisische afgevaardigde von Griesheim,
een der felste tegenstanders van het tabaks
monopolie heeft verklaard dat hij zijn tegen
standers als straf toewenschte de producten van
de keizerlijke tabaksfabrieken te moeten rooken
en bood zijn mede-afgevaardigden aau, hun een
Gij meet ditmaal alleen, zonder bedienden reizen
of neen uw knecht kunt gij medenemen.
Het is beter dat hij hier niet blijft."
„Ik wil alles doen, wat gij goed vindt, maar
gij hebt mij nog niet gezegd welke reden ik
hem voor mijn overhaast vertrek zal opgeven.,,
„Gij hebt gelijk doch dat is niet moeilijk,"
hernam Harriet. „Hij zal u misschien voor
eene zottin houden die zich licht schrik laat
aanjagen doch dat moet gij kunnen verdragen
zulk een prijs is voor uwe redding niet
te hoog."
In de kamer stond eene schrijftafel met aller
lei snuisterijen bedekt. Harriet naderde die en
opende eer. schrijfportefeuille. Eenige vellen,
zwaar gesatineerd papier lagen er inop een
daarvan schreef zij de volgende regelen
„Alles is ontdekt. Zoo even was uwe vrouw
hier en heeft mij door hare bedreigingen den
grootsten schrik aangejaagd. Wij moeten or.s
plan opgeven. Ik kan geen uur langer hier
blijven en durf mij den tijd niet gunnen om
raad te vragenwant ik vrees voor mijn leven.
Volg mij dadelijk naar Amiens. Ik vertrek dezen
avond derwaarts en zal onmiddellijk na mijne
aankomst telegrafeeren. Zoo gij Zaterdag mor
gen uiet bij mij zijt, moet ik liet er voor houden,
dat gij mij verlaten hebt."
Nadat Harriet deze regelen geschreven had
stond zij op en noodigde Mrs. Bembridge hare
plaats in te nemen.
„Schrijf dit over," zei ze kort. Ms. Bembridge
las het briefje over.
„Dat waag ik niet te schrijven dat waag
ik nietHij zal u vermoorden."
„Dat is mijue zorg," hernam Harriet op
ongevoeligen toon. „Schrijf."
(Wordt vervolgd.)