Nummer 23. Donderdag 22 Maart 1883.
6e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Een gesproken woord.
x.
Spanje.
Engeland.
O
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk
i
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f Ï^Jö, franco per post-door
het gtheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Het appèltegen hel vonnis der Peltzers
aangeteekend wegens verschillende informaliteiten,
is Maandag, 19 Maart, voor het hof van cas
satie te Brussel in behandeling gekomen.
Zondag18 Maartwas het de verjaardag
der Parijsche commnne cn gelijk men weet
werden bij die gelegenheid in de hoofdstad en
elders ongeregeldheden gevreesd. Maar er is
niets van dien aardalthans niets van eenig
belangvoorgevallen.
Te Parijs was het volkomen rustig, rustiger
dan gewoonlijk zelfs. Het was prachtig weder,
en van een Zondag met goed weêr maakt de
Parijzenaar altijd gaarne gebruik om naar buigen
te gaan. De regeering was ook zoo verstandig
geweest nergens door vertoon van politie o
militaire macht de aandacht te doen trekken.
Alleen in de wijk St. Etienne trachtten enkele
personen door een 'honderdtal nieuwsgierigen
vergezeldeene manifestatie te houdenmaar
de lieden lieten zich zonder tegenstand te bie
den door de politie uiteenjagen.
Elders werd een beschonken vrouwspersoon
ingerukt die den zonderlingen kreet Vive l'a-
narchie had doen hooren en op de Place de
la Bastille werden drie mannen diemede in
kennelijken staat, Leve de 18dc Maart! schreeuw
den door de straatjongens uitgejouwd. Eenige
groepen nieuwsgierigen die zich voor de mili
taire school bevonden werden door de politie
zonder moeite tot uiteengaan bewogen.
Alleen te Roubaix heeft iets plaats gehad
wat naar ongeregeldheden geleek. Vierhonderd
lieden doorliepen daar met een roode vlag de
stad en lieten zich eerst na een hardnekkig ge
vecht met de politie waarbij vijf hunner wer
den in hechtenis genomen uiteendrijven.
Binnenshuis evénwel lieten de heeren anar
chisten zich lang niet onbetuigd. Het was voor
hen een dag van veel vergaderens en banket-
teerens, waar duchtig, doch alleen met woorden,
werd geschermd.
Ophelderingen.
Ik zou toch denken van ja. Daar gij met
Marianne Herbot verloofd zijthebt gij haar
papa tot schoonvadei. Ik hoop niet, dat gij
u thans reeds zoozeer baron gevoeltom den
wakkeren landman te willen verloochenen
Frederik stond met wijd opgespalkte oogen
den notaris aan te kijken ook zijn mond had
zich verbreed en hij zag er in alle opzichten
recht dom uit.
Hoorviel de barones in, dat zou afschu
welijk wezen. Ik heb van juffronw Schommel-
berg reeds gehoord dat gij met Marianne ver,
loofd zijtdie u in de stad, toen zij daar Was,
heeft moeten leeren kennen. Daarmede heb ik
u bij mijzelven van harte geluk gewenscht; want
Marianne ken ik zeer goed ik heb haar een
jaai bij mij gehad. Zij is een braaf, allerliefst
meisje van een edel karakter en die zich wel
mag laten zien ook. Wat haar aan beschaving
ontbreektzal zij mettertijd wel inhalenwant
een boerendeern zooals men wellicht zou den
ken is zij in het geheel niet. Voor u zal zij
eene goede vrouw wezen en ik wil u we) zeggen,
indien gij mocht terugtreden mijne belangstel
ling in u geheel zou ophouden...
Bravo mevrouwviel de notaris haar in
de rede. Gij slaat den spijker juist op den kop.
Ook ik kan niemand uitstaan die zijn eenmaal
gegeven woord verbreekt.
Maar, barst Frederik uit, wanneer ik u
nu eenmaal zeg...
Advertentiën 1—7 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal tcrplaat-
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor
Duitschland worden alleen aangenomen door liet advertentie
bureau van Adolf Steiner,Hamburg. Reclamesl5 centperregel
In de Parijsche wijk La Chapelle hield het
gemeenteraadsljd Joffrin eene lofrede op de
commune. Hij ontraadde openbare manifestatiën
maar spoorde aan tot ijverige verbreiding der
socialistische beginselen.
Elders, in de Rue du Temple hadden gewe
zen verbannenen van 1871 een „Punch" geor
ganiseerd van welken opwekketiden drank door
250 personen werd gebruik gemaakt. Men
toostte op de commune en wensckte hot volk
van Parijs geluk met zijne kalme en verstandige
houding. Aangenomen werd verder op eene
centrale mairie voor de hoofdstad gelijk dit te
Lyon het geval was. Het feest eindigde met
een daad den genoten dronk waardigmet de
„revolutionnaire doop" namelijk van een pasge
boren kind dat bij deze gelegenheid den naam
Juarez ontving.
Op een ander banketdoor den gewezen
commune-man Eudes gepresideerd en waaraan
800 personen aanzaten, werd in tal van rede
voeringen de commune verheerlijkt en een brief
van de zuster van Blanqui voorgelezen waarin
ze er tegen protesteerde, dat men bij baar
huiszoeking had gedaan naar Louise Michel. Er
werd druk „Leve de commune geschreeuwd
en vol geestdrift maar kalm genoeg om niet
ingerekend te worden ging men uiteen onder
het zingen van de Carmagnole.
Te Lyon en te Reims hadden dito feestelijk
heden plaats waaruit duidelijk blijktdat de
genomen maatregelen en arrestaties den lust tot
manifesteeren op straat voor een goed deel
hadden uitgedoofd.
Een manifest aan het legerdoor de anar
chisten uitgevaardigdheeft niet den minsten
indruk gemaakt.
Zaterdag besloot de ministerraad tot ge
rechtelijke vervolging voor den staatsraad var.
eën viertal bisschoppen die zich aan macku-
oversenrijding en belëediging der gestelde machten
hadden schuldig gemaakt.
In de kamer stelde Baudry voor, twee
raillioen te besteden ter tegemoetkomiug van de
arbeidende klassevan welker toestand hij een
somber ^tafreel ophing. Ferry protesteerde tegen
Baudry's voorstelling als overdreven en deelde
mede dal de regeering, in overeenstemming met
liet gemeentebestuur, besloot tot eene aanzien
lijke bestelling van ameublementen voor de
Hij bleef steken toen bij zag dat de twee
gezichten, die met zooveei ernst op hem gericht
waren zich met ongeloof en verachting zouden
afwenden indien hij verder tegensprak. Hij
bromde derhalve slechts tusscken de tanden
Derhalve heeft de boer mij met zijn twee dui
zend gulden inderdaad tot schoonzoon gekocht!
Het is waarachtig om dol te worden
Gij hebt u bedacht? vroeg mevrouw von
Thorbach.
O zeker, antwoordde Frederik bitter la
chende. Zoo zeker, dat ik van hier dadelijk
naar mijne verloofde zal gaan. Ik brand van
ongeduld om haar te spreken. Hebt gij mij
nog iets te zeggenmijnheer Rostmeyer
Als gij maar even deze volmacht wilt
teekenen dan zijn wij gereed.
De notaris haalde een half bedrukt, half
beschreven papier uit zijn borstzak en legde dit
op de tafel, vervolgens kreeg hij schrijfgereed
schap van den schoorsteenmantel en zette dit
cr naast.
Mevrouw von Thorbach vatte intusschen Fre-
deriks hand en zeide op een vriendelijken toon!
Tot weerziens mijnheer de baron! Wanneer gij
Marianne spreekt groet haar dan van mij en
zeg haar, dat zij mij eens spoedig komt op
zoeken. Zult ge? Met deze woorden ver
dween zij.
IIet niet verloofde paar verloofden.
Nadat Frederik afscheid van den notaris had
genomen en met hem had afgesproken dat hij
zoolang zijn verlof duurde, in de dorpsherberg
ou vertoeven en daar verdere berichten van
hem afwachten bracht hij zijn voornemen ten
uitvoer en sloeg terstond den weg naar de Her-
bothoeve n.
ministerieele gebouwen het stadhuis enz. In
studie is een plan om 5000 woningen op staats-
grond te doen bouwen dit plan zal bij de kamer
na het reces worden ingediend. De urgentie var.
Baudry's voorstel werd vervolgens verworpen.
De chef van het station Ambéricu be
merkte in den nacht van 8 Maart dat een
waggon geopend en een kist, bevattende 25 kilo
dynamieter uitgenomen was. De kist was
volgens de gebruikelijke voorschriften geëmbal-
leerd en was van het opschrift „ontvlambare
stof" voorzien. De dieven heeft men nog niet
kunnen ontdekken.
De ontworpen binnenzee in Tunis ten-
behoeve waarvan Ferd. De Lesseps thans, in
gezelschap van verscheidene' ingenieurs en aan
nemers een onderzoekingstocht onderneemt door
de woestijn tusschen Gabes en de moerassen in
het Zuiden des lands zou 15 malen grooter
worden dan het meer van Genève.
De vochtigheid aan het meer te danken, zou
uitgestrekte woestijngronden bebouwbaar en het
aanplanten van bosschrm mogelijk maken. De
maatschappij die het verbindingskanaal zou
graven zou daarvoor het uitsluitend recht krij
gen op dat land en die bosschen.
Bij een voorloopig onderzoek van commandant
Roudaire is gebleken dat de oppervlakte der
meersn 14 meter lager is dan die der zee.-Het
voornaamste puntdat nu nog opheldering be
hoeft, is de aard van den grond tusschen Gabes
en de meren.
De Lesseps denktdoor zijn thans ingesteld
onderzoekbet lot van het plan te beslissen.
Als de grond rotsachtig is zal erzegt hij
geen bezwaar bestaan tegen de spoedige uitvoe
ring vau het plan dat zijn aandacht heeft be
ziggehouden sedert den dag, toen de keizerin
der Franschen hem voor het eerst er van sprak,
bij de opening van het Suez-kanaal.
Abd-el-Kader heeft De Lesseps een brief
meegegeven aan de stamhoofden van Zuidelijk
Tunis en Algeriëwaarin hij hen wijst op de
groote voordeelen van de binnenzee en hen op
wekt De Lesseps een krachtigen steun te ver-
leenen. Het schrijven zal in het officieel blad
gedrukt en in de moskeeën voorgelezen worden.
Het veelbesproken parelsnoer van koningin
Marie Antoinette zouvolgens den Franschen
journalist Schollin de bouwvallen van de
Tuileriën gevonden zijn. Hij verhaalt daarom
trent in de Evenement het volgende, dat wij
geheel voor zijn verantwoording laten.
Door een der arbeiders, die bij het afbreKen
van de Tuilerieën werktenwerd een ijzeren
cassette met geheim slot gevonden. Men bracht
haar naar het ministerie van 'binnenlandsche
zaken ontbood de prinses Amélie van Bourbon
(Mej. Naundorff), die per sneltrein uit Amster
dam naar Parijs kwam en in tegenwoordigheid
van de ministers en den prefect van politie, met
een sleuteltjedat zij medebrachtde cassette
opende.
Men vond daarin onder een aantal andere
kostbaarheden ook het beruchte „parelsnoer der
koningin", dat men door de Rohans in Oostenrijk
gestolen waande. Voorts zouden nog in die
cassette papieren zijn gevonden die bewijzen
dat de Naundorffs de echte Bourbons zijn.
Van de omstreeks 1600 beklaagden die in
hechtenis genomen waren als beschuldigd van
te behooren tot de bende der Zwarte Hand of
tot de Internationale, zijn reeds een 250 weer
op vrije voeten gesteld.
Het was reeds na den middag, toen hij er
aankwam. De boer deed zijn slaapje als naar
gewoonte en het volk was aan den arbeid.
Marianne zat op de bank achter het huis en
telde strengen garendie zij naar den wever
wiide zenden. Van tijd tot tijd stond zij op,
om met een gieter water uit de beek te schep
pen en daarmede het linnen te begieten dat
op het bleekveld was uitgespreid.
Daar Frederik niemand in huis vondliep
hij dit van buiten al zoekende rond. Op deze
wijze sloeg hij een hoek om en stond plotse
ling voor Marianne.
Het meisje werd bleek, bleeker dan het linnen,
dat voor haar lag. Zij gaf een gil van verras-
sing, ja, van schrik en zonk op hare bank
neder, terwijl het garen aan hare handen ontviel.
Zij had Frederik niet aan zijne gelaatstrekken
en ook niet aan zijne gestalte herkend; haar
geweten zeide haar echter, dat hij het was.
Doe ik u schrikken? dus sprak Frederik
haar aan terwijl hij goedhartig glimlachte en de
rechterhand even aan zijne neus bracht.
In eene andere stemming zou hij voorzeker
zeer ernstig en bitter van het meisje rekenschap
verlangd hebben bij zijne schitterende vooruit
zichten echter nam hij de zaak luchtiger op en
was genegen het als eene grap te behandelen.
Marianne vouwde de handen en met een uit
roep van smart barstte zij in een stroom van
tranen losterwijl zij met een smeekenden blik
den rijzigen jonkman aanzag, die voor haar stond.
Nu ween nietzeide deze door haren
roerenden blik getroffen,, en zette zich naast haar
op dc bank neder. Ik kwam toch niet om u
leed te doen. Gij zijt immersvoegde hij er
lachende bij, mijne verfoofdeen nu kwam ik
eens hooren hoe dal alles samenhangt...
De volgende bijzonderheden worden nog over
de ontploffing gemeld. Tegenover de plaats°, waar
de ontploffing plaats had bevindt zich een po
litiebureau. Juist toen de klok van het parle
mentsgebouw negen unr sloegdeed een hevig
gekraak zich hooren. Zware stukken steen werden
in het politiegebouw geslingerd. Twee rytuigen,
die juist voorbij reden vielen om.
Een vreeselijk geknetter en angstkreten uit
alle huizen werden vernomen.
In een kamer van het ministerie van binnen
landsche zaken is alles gebroken. Eveneens is
de kamerwaar ae onder-secretaris van staat
zat te werken erg beschadigd de schrijftafel
werd omvergeworpen maar de secretaris zelf
bleef ongedeerd. De politie zette onmiddelijk
alle aangrenzende straten af en nam post in de
Downingstreet. Het onderzoek heeft niets bij
zonders opgeleverd. Het geheele front van het
gebouw naar den kant der Cuarlesstreet is zwaar
Oriep het meisje vol smartwas ik
maar dood en begraven Hoe zal ik... Zij kon
niet verder sprekenzoo werd zij door hare
tranen overstelpt.
Het ging Frederik als zoo menig man die
uitgaat met het oogmerk om eene vrouw eens
goed de waarheid te zeggen en weldra ziet dat
de zaken juist omgekeerd staan en hij de ver
wijten verdientterwij! het hem past vergiffenis
te vragen. Hij greep een der handen, welke
Marianne als in het diepste leed en in grenzen-
looze beschaming voor haar aangezicht had om
slagen en zeide
Bedaar toch, Marianne en bezondig u niet
met zulke woorden 1 Zieik begrijp zeer goed
hoe de zaak in elkander zit. Het is eene af
spraak tusschen uw vader en den notaris geweest-
is het niet zoo De notaris heeft zich te vroeg
iets over mij laten ontvallen en toen zal uw
vader gedacht hebben Dat is juist een goed
postuur voor mijn dochter. Vervolgens heeft hij
de zaak als uitgemaakt beschouwd en overal
gaan rondvertellen. Maar aan dat gepraat van
de menschen moet ge u niet storen...
O neen neen neen barstte Marianne
hartstochtelijk uit. Zoo is het niet Ik beb al
de schuld alleen, alleen voor mijne rekeningen
zij kunnen niet anders dan mij diep verachten...
Ik... ik... maar indien gij wist hoe het kwam!..'
hoe het mij werd afgeperst.
Nu, ging Frederik voort, vertel mij dan
eens hoe de zaak in elkander zit... maar houd
u nu vooral bedaard! Waarachtig, de zaak is
zooveel tranen niet waard. Verhaal mij alles
Marianne en ik zweer u, dat ik u niet ver
achten zal.
(Wordt vervolgd.)
