Nummer 17. Donderdag 28 Februari 1884.
7e Jaargang.
II
^^^LLEToir^
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
BUITENLAND.
Belgie.
HET SPEL KAARTEN.
Frankrijk.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
v saswjsf ^.ï-rS»CMw™ï«ts^M!si«BasiiKE™i!B»reji#t3!sr£rHKtfiMrferiyiï^<HieiHeBHaaB5öB!!!SssïK523ra!Stc»g
i-HEK2C=ttlESSï:
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal terplaat
sing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor
Duitschland worden alleen aangenomen door het advertentie
bureau va Adolf Steiner,Hamburg. Reclamesl5 centperregel
De Antwerpsche tentoonstelling heeft een
gewichtigen stap vooruit gedaan. Verleden week
is de bestuursraad in gehoor ontvangen bij den
koning. Deze heeft hun verklaarddat hij in
overeenstemming met zijn gouvernement het be
schermheerschap aanvaardde en die heeren tocliei
dit bekend te maken. Het staatsbestuur heeft
eene toelage van drie honderd duizend frank
toegestaan en zal door eeuen of meer commis
sarissen vertegenwoordigd worden.
De heer Stordiau is tot bouwmeester der
tentoonstelling benoemd. Binnen drie weken
zullen de werken aanbesteed worden den lsten
April zal men ze beginnen uit te voeren.
De inrichters hebben reeds een aanzienlijk
gebouw op een der bijzonderste leien der stad
gelegen gehuurd.
Bij de wisselagenten Plouvier en De Wilde
te Gent werd verleden week door iemand 25
loten in de leening stad Brussel van 1874 te
koop aangeboden, welke door de wisselaars werden
aangenomen. Nauwelijks was de verkooper ver
trokken of men zagdat een der loten in
September 1882 met een premie vau 100.000
francs was uitgeloot. De wisselaars gaven den
verkooper hiervan kennis en betaalden hem de
100.000 francs uit.
Een ambtenaar van het station Vaulx, op
de lijn DoornikBergenhad zich verleden
week 's avonds naar het dorp begeven, om met
zijn aanstaande vrouwmet wie hij den vol
genden dag in het huwelijk zou tredennog
eenige toebereidselen voor de plechtigheid te
bespreken. Huiswaarts keerendemoest hij de
spoorbaan oversteken en daar de ongelukkige
den in volle vaart aankomenden trein niet be
merkte werd hij aangereden en den volgenden
morgen werd zijn lijk op de rails gevonden.
Een verhaal uit de Amerikaanscke loonden
naar
WILLIAM GILMORE SIMMS.
II.
Wat speelt gij, vroeg hij mij, en noemde
wel twintig kaartspelen op, waarvan ik niet een
bij naam zelfs kende. Dit bracht hem eenigszins
in verlegenheid.
Ge kent dan licht wel heel geen spel
Jazoo een beetje jassen.
Goeddat is immers bekend genoegen
't is vreemddat ik daar niet aan gedacht heb.
Na het schiften en mengen der kaarten legde
hij ze nog eens weer nederom een klein rond
zilveren doosje uit den zak te krijgen. Hel was
met kleine witte kogeltjes, als van donkergroene
gom, opgevuld, waarvan hij een doorslikte. Zijn
oog bekwam daarop echter een geheel ongewonen
gloeddie mij bijna verblindde.
Het gevallen paard was onze tafel. Hij zette
zich op den achterbil neerik knielde daarbij
in het gras en onder het kaartgeren deed hij
mij vele vragen, hoe oud ik was, hoe ik heette,
waar ik woondp, kortom over al mijne omstan
digheden en dat wel met eene radheid vau
tongwaarvan ik u onmogelijk een begrip kan
geven. In 't eind zeide hij
Ge zijt een brave jongen vat thans uwe
kaarten op, zoodat we zien, of ge even gelukkig
als eerlijk zijt.
Ik speelde zeer langzaam gelijk ik dat bij
mijn vader, met wien ik het iederen avond deed,
gewoon was. Oude lieden houden van dit spel,
en licht is 't ook wel goed, dat zij zich daarmee
den tijd verkorten en 't hen van het te lange
slapen of misschien wel van den drank afhoudt.
Na afloop van den veldtocht iu de delta der
Roode rivier zal Hue een sterke Fransche be
zetting bekomen. De Fransche vloot in Tonkin,
die thans uit 12 kleine oorlogschepen bestaat
zal met 13 schepen vermeerderd worden. De
minister van marine zal een crediet van 300,000
francs aanvragen om het kader der marine-
infanterie met 100 officieren te vermeerderen.
*L)e president der republiek heeft de dood
straf, waartoe CyvoctWegens het werpen van
dynamictbömmen in een koffiehuis te Marseille,
door het hof van assise^ der Bouches du Rhone
was veroordeeldveranderd iu levenslangen
dwangarbeid.
Het gerechtelijk onderzoek omtrent de valschc
kaarten in de vóórname Parijsche club der Rue
Royale duurt voorten het bestuur der club
heeft besloten de uitkomst van dit ondcuzoek
af te wachten, alvorens te beslissen wat tc doen.
Omtrent de schuldigen verkeert men nog in
het onzekerewant de in hechtenis genomen
bediendej Monvoisinbewaart hardnekkig het
stilzwijgen. Maar er worden toch namen genoemd,
en er loopt een geruchtdat reeds drie leden
der club, waaronder een prins die met de aan
zienlijkste geslachten verwant ishnnne mede
plichtigheid bekend zouden hebben.
Uit Saint-Etienne wordt berichtdat de
syndicale kamers der passementwerkersmijn
werkers, metselaars, timmerlieden, steenhouwers
en metaalwerkers bij aanplakbiljetten de arbeiders
tot eene groote vergadering in het circus opge
roepen hebbenom te beraadslagen over de
middelendie aan hunnen toestand een einde
zouden kunnen maken.
De werkstaking in het departement du Nord
breidt zich uit. Te Anzin is zij om zoo te zeggen
algemeen. Vau de 11.400 werklieden zijn er nog
slechts 4600 aan 't werk. Een groot aantal
met wapenen, stokken, enz. gewapend, trachtten
deze laatste te beletten in de mijnen aan 't werk
te gaan maar zij werden door de gendarmerie
uiteengedreven. Ook te Valenciennes en te
Hoe 't zij, ik won maar ik verblijdde mij daar
niet over en raakte 'tgeld niet aan.
Ik zal de som moeten verdubbelen zeide
de vreemdelingen voordat ik begreep wat hij
daarmee meende kreeg hij vier andere goud
stukken voor den dagwat den inzet nu tot
veertig dollars bracht. Hij schudde de kaarten
opnieuw door. Was ik vroeger al niet op mijn
gemakthuns was ik dat nog veel minder
schoon niet om de winst of 't verlieswant ik
had 's mans geld veel liever niet gehad. Die
scheen intusschen volstrekt niet te merken, wat
mij verontrustte, zoodat hij mij bijna voorkwam,
alsof ik geen menschelijk maar een bovenna
tuurlijk wezen-tegenover mij had.
Het geluk wilde, dat ik voor de tweede maal
won waarop hij zijne beurs wederom uittrok
en de som opnieuw verdubbelde. Met beklemd
hart zag ik den hoop goud aan. Daar lagen
tachtig dollars voor mij en mijne wangen gloeiden,
toen ik bemerktedat de vreemde zijn oog op
mij gericht hield. Eene soort van vertwijfeling
overviel mij, waarin ik de kaarten als een dron-
kene rondwierp. De oude man lachte daarover,
wat mij 't bloed bijna in de aderen deed stollen;
maar noch zijne kunst en kalmte, noch mijne
ontzetting konden 't geluk doen wenden. Ik
won weder en sidderde, toen ik het goud aanzag
en hij weder zijne beurs trok, welke deze laatste
aanval tot den bodem ledigde.
Vreemdeling, zei ik thans, ik speel niet
langerbehoud gij uw geld en laat mij gaan.
-i- Waarom? zeide hij. Ge zijt een goede
jongen en hebt daarbij geluk. Waarom zoudt
gij niet mijn erfgenaam kunnen worden Ik wil
lieverdat een brave jongen mijn geld wint als
iemand anders. Uw oog zal er zich in verblijden.
Maar niet mijn hartantwoordde ik.
Dat hangt enkel van u zelf af, zeide hij
geld is eene gave Gods als ieder ander ding.
Wie rijk iskan veel goed doenwaar een
arme slechts wenschen en begeerten heeft. Zoek
Saint-Soupletnabij Kamerrijk, hebben velen
het work neergelegd.
Te Monte-Carlo heeft een Duitscher, die
zijn geheele fortuin aan de speeltafel verloren
had, zich het leven benomen, terwijl een andere
speler zich te Nizza in een bad trachtte te
verdrinken. Zij toeleg werd echter nog bijtijds
ontdekt.
Zooals men weet is door het wetgevend
lichaam een commissie ingesteld die onderzoek
moet doen naar de oorzaken van den slechten
toestand der industrie. Omtrent de moeielijk-
heden waarop die commissie stuitschrijft de
Temps het volgende
Men zegt dat de commissie van 44 diep
teleurgesteld en bedroefd is. Althans, zij heeft
er reden voor. Sedert acht dagen verschijnen
de een na den andervoor haar de gemach
tigden der werklieden-vereenigingen die men
gansch ten onrechte voor de vertegenwoordigers
der Parijsche arbeidersklasse zou houden en
niet mogelijk zich iets eentoniger, iets hopeloozer,
iets onvruchtbaarder voor te stellen dan de
verklaringen waarmede zij bij de commissie komen.
Wij tarten de rijkste verbeeldinguit die ver
klaringen wij zeggen nieteene slotsom of een
degelijk middel tegen de crisis maar eene lei
dende gedachte, een nieuwen en nuttigen wenk,
te putten iets auders dan een besef van den
zonderlingen toestand der hersenen van hen, die
met zulke klachten en voorstellen voor den dag
komen. Hoort b. v. de behangers. Een hunner
grieven is dat de huisschilders voer een goed
deel zich met hun werk belastenen zij willen
in allen ernst dat men middelen bezige om te
beletten dat de ééne corporatie het werk van
de andere bij de hand vat. De werklieden in
het bouwvak klagen op hunne beuitdat er
weinig meer gebouwd wordtdat de eigenaren
van huizen uit zuinigheid de noodige herstel
lingen niet meer laten doen en zij verlangen
dat de staat dezen de verplichting zal opleggen
om over te gaan tot de herstellingen die zij
noodeloos of overtollig achten eenig en alleen
om arbeid te verschaffen aan de lieden die geen
maar geld te winnen en gebruik het wijsgij
zult er zeker verstandiger mee omgaan dan ik
gedaan heb.
Bij deze woorden sÜkte hij nog een pilletje
uit de zilveren doos en gaf toen de kaarten weer
rond. Door zijn spreken had ik een weinig meer
vertrouwen in hem gekregendaar dat ver
melden van God mij althans een bewijs scheen,
dat hij de booze zelf niet was. Overigens ge
voelde ik mij niet behagelijker dar. te voren en
had slechts geen kracht, om hem te weerstaan.
Ik was als bewusteloos nam de kaarten gelijk
hij ze gaf, telde niet, dacht niet op mijn spel
en hoorde in 't eind slechts zijne woorden
't Geld is voor u gij zijt een gelukskind.
Meteen schoof hij mij den hoop goud toe en
wierp de ledige beurs daarop.
Neen antwoordde ik, neen, vreemdeling;
ik kan het geld niet nemen.
En waarom niet
Het is niet eerlijk verdiendik heb er
niet voor gearbeid.
Niet voor gearbeid Waarlijkals allen
die geld noodig hebbenzoo wilden denken
dan zou menigeeudie thans den grooten heer
speeltmet lege maag het etensuur moeten
zier. voorbijgaan. Strijk het goud gerust op.
Ik schoof alles teruguitgenomen de beide
stukken, waarmee ik begonnen was, en wilde gaan.
Blijf, sprak hij, gij zijt een goed mensch.
Ga zitten ga zitten weer.
Ik deed dat.
Ik kan het geld ook niet nemen, ging hij
hierop voort; dat komt van God en rechtswege
u toeen er bestaat nog slechts een middel
voor mij, om het terug te bekomen, als ik het
weder win. Ik wil het paard er tegen zetten.
Mijn hart klopte heviger toen hij op het
paard wees nietdat ik verlangd had het
weer te winnen daar ik 't slechts zou hebben
aangenomen, als hij het geld daarvoor behouden
hadmaar 't was mijalsof ik den ouden man
werk hebben zij verlangen voorts dat de staat
eene bijzondere belasting zal leggen op den bouw
grond, om dien te spoediger te doen bebouwen.
De porseleinschilders klagen over de mede
dinging van den vrouwenarbeid en van de vreem
delingen. Fluks de eersten beschermd. Allen
jammeren over het tractaat van Frankfort, maar
zonder te zeggen in welk opzicht art. 11 van
dat verdrag hunnen tak vau nijverheid benadeelt,
en zonder op te geven gesteld dat dit artikel
de gevolgen had die men het ren laste legt
hoe het mogelijk zou zijn het te wijzigen. Een
kind wil van zijn vader de maan hebbenen
het verwondert zich of gaat aan 't huilen als
de vader zegt dat hij er met zijne ladder niet
bij kan. Zoo de werklieden-gemachtigden tegen
over den staat. Zij kunnèn met geen mogelijk
heid begrijpen dat de staat den nieuwen god
dien zij aanbidden en aanroepen met het bijgeloof
van lang vervlogen tijden niet bij machte zou
zijn hunne wenschen te verhooren. Zij schrijven
den tegenstand dien zij ondervinden toe aan den
onwil der bestuurders en wetgeversdie er een
wreed vermaak in vinden hen te kwellen, terwijl
het toch zoo gemakkelijk zou zijn hen tevreden
te stellen.
De vergulders weer schelden den huisbazen
die nieuwe woniDgen bouwen, de huid vol, omdat
zij enkel de kamers op de eerste verdieping laten
vergulden. Waarom niet overal verguldsel aan
gebracht in alle kamersin de keuken van
binnen en van buiten Waarom maakt de staat
geen wetwaarbij bepaald wordt dat ieder
burger voortaan vergulde kamers zal hebben?
Dan zouden de vergulders tevreden zijn. Maar
wie zou de daaraan geëvenredigde huur betalen?
Ziedaar eene kleinigheid waaraan die lieden niet
denken.
Anderen vragen iwintig millioendie gestort
zouden worden in de kas der besturen van de
werklieden-vereenigingen. Zeker, daardoor zouden
die besturen op éénmaal de populariteit winnen
die hun thans schijnt te ontbreken. Maar als
de twintig millioen verbruikt zullen zijn zal de
crisis dan geweken of minder drukkend wezen
En wat zal men dan doen Weer twintig mil-
niets afslaan kon. Ik gevoelde een vreemd
medelijden met hemen beschouwde hem als
een goedaardigen rijken krankzinnige. Ik stemde
toe waarop hij een derde kogeltje nam en het
spel doorschudde.
Gij hebt veel gelukzeide hijen schijnt
me een brave knaap toeik zie dus geen reden,
waarom gij niet van mij erven zoudt. Gij zijt
niet getrouwd
Neen.
Maar hebt toch zeker een liefje Bij een
jongen borst van vijf-en-twintig jaar is dat ge
woonlijk niet anders.
Bij mij is het toch zoo niethernam ik.
Onze streek is zwak bevolkt en men vindt er
weinig deernen, ook zou ik onder haar niemand
weten die ik tot vrouw wenschte.
Gij zijt toch niet ijdel genoeg, om uzelf
te goed voor een arm meisje te houden ?x
Neen zeker niet, vreemdelingmaar mij
dunktmen moet een bijzondere soort van ge
negenheid voor een meisje gevoelen, voordat men
tot het besluit komtom haar tot vrouw te
nemen. En dat gevoel heeft nog niemand mij
ingeboezemd.
Zoo zijt gij dan vrij keurig, naar 't schijnt,
en dat met redeneeu huwelijk is lichter
gesloten dan weer ontbonden. Er zijn echter
meisjes
Hij brak afik verwachtte, dat hij meer zou
zeggen doch hij had de kaart rondgegeren en
het spel begon.
Er zijn meisjes begon hij nogmaals
als met zich zelf sprekenddaarop zweeg hij
weder een tijd langzag toen op en vestigde
zijn schitterend oog vast op mij.
Nu, Rayner, zeide hij vriendelijk, ik heb
uitmuntende kaarten; doe dus uw best en speel
goed, of anders krijgt gij uw edel paard niet terug.
Ik had insgelijks zeer goede kaarten en zoo
veel roem en troef, dat k het spel tamelijk
zeker in de hand had. (Wordt vervolgd.)
