Nummer 71. Zondag .7 September 1884. 7C Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. Li ANTOON TIELEN De Wereldtentoonstelling te Antwerpen. Frankrijk. De soldaat van de landweer. BUITENLAND. Belgie. Spanj UITGEVER Waalwijk. Eene Novelle. e. De Echo van het Zuiden, Tuut Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden/1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,60daarboven 8 cent per regel; groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, -worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duiscli- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De kamer van koophandel en fabrieken te Waalwijk heeft zich geconstitueerd als sub commissie voor de internationale tentoonstel ling in het volgend jaar te Antwerpen te houden. Deze tijding, die wij bereids in ons vorig nummer mededeelden, zal te Waalwijk en in de omstreken stellig met bijzondere ingeno menheid zijn begroet. Dezelfde man tochdie verleden jaar als president der locale commissie voor de in ternationale koloniale en uitvoerhandel ten toonstelling te Amsterdamtrouw ter zijde gestaan door de meeste leden dier commissie, met zulk een onvermoeiden ijver werkzaam js geweest ter bevordering eener waardige deelneming aan die tentoonstelling door de Langstraatsche lederindustrie staat nu als voorzitter der Waalwijksche kamer van koop handel weder aan het hoofd der commissie voor de Antwerpsche tentoonstelling. Men kan bij voorbaat verzekerd zijn, dat de looiers en schoenfabrikanten uit de nijvere Langstraat ook te Antwerpen even talrijk als glansrijk zullen vertegenwoordigd zijn. Immers, onder de leiding van onze wakkere kamer van koophandel en fabrieken onder aanroering van een veldheer als de heer Bernard Timmermanszal stellig niemand aarzelen opnieuw ten strijde te trekken. De overwinning is dan niet twijfelachtigal zal zij in Belgie ook duur bevochten moeten worden. De toebereidselen, welke daar voor de ten toonstelling gemaakt wordendoen een even uitgebreide als prachtige inzending verwachten. Men drage dus zorg dat men ook uit ons land in grooten getale en op alleszins waardige wijze opkome. De nationale eer onzer lederindustrie is er mede gemoeid. XXXVI. „Gij weet immersdat ik niet lezen kan voegde vrouw Fink er bij. „Hij verzoekt mij u wat geld te geven, vrouw Fink, daar hebt gij'een thaler." De oude bekeek het stuk geld, dat zij gekregen had. „Moet ik daarvan mijn man laten begraven?" vraagde zijterwijl zij den boer met een scherpen blik aanzag. „Ik heb niet meer bij mijmorgen kom ik wederdan zal ik u nog wat geven, omdat uw man gestorven is." „Staat er niets meer in den brief?" „Het gaat uw zoon goed hij laat u groeten en verheugt zich in een spoedige tehuiskomst. Ik zal hem den dood van zijn vader melden. Maar vrouw Fink ik moet u nog dit zeggen mocht gij weder een brief van Frans ontvangen zoo laat gij hem aan niemand dan mij lezen begrijpt gij laat niemand hem zien zoo het welzijn van uw zoon u ter harte gaat. Ook Frans vraagt om geldhij schrijft vreemde dingen, om veel van mij af te persen. Doch dat is onder ons. Morgen kom ik u nog opzoeken. Vaarwel en klap nietZoo mijn vader er een enkel woord van hoorde, was het geheel en al uit." Dirk verdween in de dorpstraat. De oude ging naar den schrijnwerkerdie naast de beek woonde en bestelde de kist voor den man, wiens dood der vrouw weinig scheen te smarten, daar zij op weg naar huis in de herberg aanging, om zieh eene groote brandewijnflesch te doen vullen. Onderweg bracht zij de flesch dikwijls aan de lippentoen zij het huisje bereikte tuimelde zij In overleg met den burgemeester van Brussel is de weg vastgestelddien Zondag a. s. de clcricale manifestatie in de straten der hoofdstad zal volgen. De plaats der samenkomst zal zijn de Avenue du MidiPlace de la Constitution en Boulevard du Midials plaats waar de stoet ontbonden wordtis het uiteinde der Rue Royale aan de poort van Schaerbeek bepaald. Te Molenbeek St. Jean een der voorste den van Brusselheeft men een geheime stokerij ontdekt. Het bedrog beliep dagelijks 400 francs. Op het oogenblik der ontdekking bevond zich niemand in de fabriek dan een 20-jarig jongroensch, die verklaardedat hij in dienst was van een heerwiens naam hij niet wilde opgeven. De jongeling ontving 20 francs daags. üe Brusselsche correspondent van de Figaro meldtdat een zeer belangrijke proef is gedaan met het oog op de tentoonstelling in het vol gende jaar te Antwerpen te houden. Men is voornemens om het tentoonstellingsterrein tele— phonisch met de opera te Brussel te verbinden. Men heeft reeds een proef genomen met de muziek in de Wauxhall te Brussel. Vier en twintig toestellen verbonden de Wauxhall met het station van Antwerpen en dat van Brussel. Ook zal het koninklijk paviljoen van Ostende met Brussel per telephoon verbonden worden. De Ohineezen schijuen nog in den waan te verkeeren dat zij op de rivier Min groote overwinningen op de Franschen hebben behaald. Particuliere dépêches uit Shanghai althans mel den dat in Chineesche steden biljetten aan de muren zijn geplaktwaarin gezegd wordtdat de Fransche vloot vernietigd en geen spoor er van meer in de rivier Min te vinden is. Berichten uit Pekiug schilderen de Chineesche regeering als zeer weinig verzoenendgeziud en tot het inwilligen der Fransche eischen in 't ge heel niet gestemd. Over de vloot van admiraal Courbet is niets anders bekenddan dat zij de ankerplaats aan het eiland Matsu verlaten heeft. Uit Hongkong wordt vermeld dat aldaar een oorlogschip is aangekomen om de Fransche handelsvloot te beschermen. Aan de Times wordt uit Foochouw geseind dat het in de stad en in de vreemdelingen-ko lonie thans rustig is. De Fransche vice-consul is naar de Pagode teruggekeerd, onder de hoede van Chineesche troepen. Hij zal weldra in de stad zelve terugkeeren. De Chineezen werken aan het herstel der forten. De orde wordt al leen gehandhaafd door de tegenwoordigheid van troepen die door Araerikaansche en Engelsche oorlogschepen aan land gebracht zijn. Havas maakt de volgende dépêche uit Hongkong openbaarDe strategische weg is doorgestoken. Op de Fransche begraafplaats te Canton is het mausoleum vernield en zijn de graven geplunderd. De schadevergoeding van 27000 piasters we gens het oproer te Canton in September 1883 is aan den Franschen consul Scherzer uitbetaald. Te Belfort is Zondag een gedenkteeken onthuld ter eere van Denfert-Rcchereaudie de stad gedurende den oorlog van 1870 tegen de Duitscliers verdedigde, en tevens ter eere van Thiers die haar bij het sluiten van het vre desverdrag voor Frankrijk wist te behouden. In onderscheidene Fransche bladen leest men 't volgende verhaal uit Bordeaux van 27 Aug. Gisteravond omstreeks 9 uur waren eenige bedienden van een drogist bezig den winkel op te pakken. Ongelukkigerwijs liet een van de jonge lui een fust met chloroform vallen en kwam een groot gedeelte daarvan op de straat terecht. De zeer vluchtige choroform vervulde de lucht terstond met zware slaapverwekkende dampen. De jonge man, die het ODgeluk had was hiervan het eerste slachtoffermaar lang— zamorhand werd de geheele buurt gechloroformi- seerd en weldra geleek de lieele St. Jamesstraat op het tooverslot uit de „Schoone slaapster in 't bosch." De lichte bleven overal branden maar de bewoners schenen eensklaps op geheim- zennige wijze van het leven beroofd. Toen ein delijk eenige voorbijgangers zich aan den invloed van het benevelde vocht onttrekken konden gelukte het eenige hulp te verleenen. Het zal echter nog eenige dagen duren eer al de on vrijwillige slapers van de matheid die zij nog voortdurend gevoelen geheel verlost zullen zijn. Gelukkig is er voor de meeste slachtoffers geen gevaar te vreezen. Slechts een meisje van twin tig jaren moet tot heden nog niet ontwaakt zijn. Men weet nog niet of haar slaap zal eindigen Dezen middag bleven de meeste winkels in de St. Jamesstraat gesloten. over den drempel in het vertrek en viel op haar stroobed nederdat naast het doodsbed stond. De oude lag welhaast in een vasten slaap. Tegen den avond zat Dirk in de woonkamer zijner ouders hij rookte zijn kort pijpje en trom melde tevens met zijne knokkige vingers op de tafel. Een dikke rookwolk omgaf hem. „Gaat gij met mij mede?" vraagde zijn vader, die naar buiten ging. „Waarheen „Ik ga eens naar het land kijken, dat morgen in de herberg verkocht wordt," zeide de schout. ,,'t Zal wel goedkoop verkocht worden, daar het wegens schuld is." „Wat mij aangaatik heb niet veel lust om te koopen wij hebben al zooveel land dat wij nog een knecht zullen moeten opzetten. Doch ga uw gang vaderkijken kost geen geld ik zalals het wat later is bij vrouw Fink gaan kijken wier man gestorven is. Gij keurt het immers goed als ik de vrouw eene ondersteuning geef „Zeer zeker mijn zoon! Het doet mij genoegen, dat gij een goed hart bezit; van de overige boeren van het dorp zal zich niemand om de weduwe bekommeren, ook niet de rijke Börner, bij wien de overledene zoo lang gewerkt heeft. Het is dus goedzeer goedblijf zulken beginselen getrouw. Weldoen brengt zegen aan en een paar thalers meer of min baat of schaadt ons niet. Verzwijg het echter voor uwe moederdie van het geld niet scheiden kan." „Waar is moeder?" vraagde Dirk, zonder op te zien. „Ja waar zou zij zijn bij onze buurvrouw, die altijd wat nieuws heeft te vertellen. Ik zal eerder van het land terug zijn dan uwe moeder tehuis komt." De schout nam hoed en stok vertrok: „Nu ben ik alleen fluisterde Dirk. „Beter kan ik het niet treffencn zal dus dadelijk Uit Madrid wordt gemeld dat sedert 29 Augustus de cholera heerscht in Alicante en vijf offers eischte. Het is echter bij de vijf cholera-gevallen te Alicante niet gebleven. Ook te Nevoldaeen plaatsje van 9000 inwoners in de provincie Ali canteheeft zij zich geopenbaard in een paar huisgeziunen waar vluchtelingen uit Marseille en Algerie gehuisvest werden, ofschoon deze eene quarantaine hadden ondergaan en berookt zijn. De regeering heeft op het bericht van die ziekte gevallen de afsluiting van de geheele provincie Alicante bevolen. De gouverneur te Madrid heeft zijnerzijds tot het gemeentebestuur en de directeuren der ziekenhuizen eene aanschrijving gericht om goede voorzorgsmaatregelen te nemen en alvast bijzondere ziekenzalen gereed te maken. Ook in de provinciën lluesca en Lerida, aan de Pyreneesche grenzen zijn verdachte gevallen van cholera waargenomen. handen aan het werk slaan. Verduiveldwat doe ik toch anders dan het geld van de eene bewaarplaats naar eene andere brengen of het hier of bij Suze ligtzal wel hetzelfde zijn, en zoo ik het stalwien doe ik er schade mede Mij zeiven want dat alles wordt eens mijn ei gendom. Vader komt zelden in de kast en is dat het geval, dan telt hij het papierengeld niet hij bevoelt slechts het pakket, dat is hem genoeg. Kom geen gekheid Ik moet Suze helpen al zou ik de geheele boerderij in brand steken. Ik zet geld op goede renten het brengt mij eene schoone vrouw op. Wat geven mij al die rijk dommen zonder Suze Ik heb A gezegd nu zal ik ook B zeggen. Ik behoef slechts de hand uit te steken en ik ben gelukkig gehuwdVoor den dag met die vodden Dirk stond op, zag uit het venster of zijne moeder niet in de nabijheid was sloot het ven ster weder en trad in de kamer. Daar stond tusschen twee bedden een zware houten kast, waarvan de deur met ijzer beslagen was. Het oude meubelstuk moest reeds lang dienst gedaan hebben want het had een zeer donkere kleur. Dirk haalde een haak uit zijn zakdien hij zelf gemaakt en reeds meermalen gebruikt had om kleinigheden aan geld weg te nemenwanneer hetgeen hij ontving niet toereikend was. Een vaste hand een duw aan den haak en een kleine slag deed zich hooren de deur knarste op hare zware hengsels, de inhoud der kast lag open voor den dief, die ijlings een pakket in handen had, het sterke bindgaren dat er omzat losmaakte en twaalf banknoten elk van duizend thaler er uitnam. Om het pakket niet kleiner te doen schijnen legde hij er eenige papieren tusschen, die hij in den zak had. Spoedig was het touwtje weder bevestigd en het paket weder op zijne plaats. In een mandje lag zilvergeld. „Het is ééne moeite," mompelde hij; „dan behoef ik zoo spoedig niet weder in de kamer te komen. Mijne gierige moeder mag den sleutel aan haren hals dragen. Verduiveld men dwingt er mij wel toe, ik ben toch geen kind meer De daad was volbrachtde dief was in het bezit der som die hij noodig had om eene mooie vrouw te krijgen. Hij gevoelde geen wroeging van zijn geweten daar hij meende, dat het goed zijns vaders ook het zijne was. Gierigheid kende Dirk niet, hij beschouwde, evenals alle verkwisters, het geld als een middelom zich het leven aan genaam te maken. Wij weten hoe hij op zijne wijze het leven beschouwde. Suze bracht een angstigen namiddag door; de som, die zij tot redding harer «riendin behoefde, scheen haar bijna onverkrijgbaar toe. Had zij den schout voor rijk gehouden toch twijfelde zijof hij zoo dadelijk over duizenden zou kunnen beschikken. Dirk was een pocher een licht zinnige knaapdie reeds dikwijls op dingen gesnoefd haddie hem geheel vreemd waren. „Achdacht de arme weduwe„had ik maar met een verstandig mensch te doen bij wien men zijn hart geheel kan uitstorten om hem voor het plan te winnen. Gaarne offer ik mij voor Hermine opwant mijn leven is ten einde, daar ik geen levensdoel meer heb. Brengt Dirk het geld nietdan geschiedt er een verschrikke lijk ongeluk dat begrijp ik wel. Hoe meer de beslissende ure nadertdes te angstiger wordt het mij aan het hart! Mijn vertrouwen op Dirk wordt zwakker en zwakker. Ik weet niet hoe het komimaar het is zoo Zij arbeidde met de oude moeder en werkte in den tuin om den tijd te verdrijven. Een naam- looze angst pijnigde de jonge vrouw, zij dacht aan Herminebracht zich het lijden van het arme meisje voor den geest en vreesde dat hare vriendin tot wanhoop gedreven een heillooze stap zou kunnen doen. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1884 | | pagina 1