Engeland.
Duitschland.
Denemarken.
Zwitserland.
Oostenrijk,
Italië.
Turkije.
Amerika.
BINNENLAND.
en die vier uren lang onafgebroken te paard ia
blijven zitten, ondanks zijne 87 jaren. Het is
inderdaad een treffend schouwspel, dat deze met
jaren en roem overladen vorst met eiken dag
aan.zijn geroerd volk en aan het verbaasde Europa
geeft, déze grijsaard, die niet wil dat zijn hooge
ouderdom hem ontheft van zijn beroep als ko
ning die er op staat tot zijn laatsten ademtocht
het voorbeeld te geven van gehoorzaamheid aan
den plicht en van eerbied voor de krijgs
tucht, en die, evenals een Romeinsch keizer,
overeind sterven zal.''
^an de Standard wordt uit Kaïro bericht, dat
in de regeeringskriugen geen geloof wordt 'om
slagen aan de tijdingen uit'Dongola, volgens
welke Berber zon zijn teruggewonnen. Volgens
de laatste berichten rukt de mahdi naar "den
Witten Nijldien hij te Duem zou willen over
steken.
Naar de Times uit Durban verneemt, heeft
ivruger in den Transvaalschen volksraad mede
gedeeld dat hij te Berlijn Duitschland's bescher
ming heeft ingeroepen welke echter alleen te
pas zou komen in geval van oorlog. In het
algemeen vroeg hij Duitschland's ondersteuning.
Er wonen in Canada, volgens officieele
opgaven 105,000 Indianen. Daarvau zijn 81 933
landbouwers. Het door hen bebouwde beslaat
67,000 morgen gronds. Hun veestapel bestaat
uit 14,955 paarden, 5768 koeien 1552 ossen
3000 schapen en 6813 varkens. Verleden jaar
brachten hunne landerijen 300,000 bushels graan
en 200,000 bushels aardappelen op.
Een allerzonderlingste geschiedenis wordt
door een grijsaard in de Cornishman verhaald
van een moord die vijftig jaar geleden plaats
had. De schrijver, toen 26 jaren oud had
toevallig den moord ontdekt en het slachtoffer
zien begraven. Hij werd toen door de moordenaars
gevangen genomen. Zij wilden ook hem vermoor
den maar zij schonken hem na lang smeken
genadehij moest echter onder eede beloven
dat hij eerst na vijftig jaren het geheim bekend
zou maken.
_De schrijver verklaart, dankbaar te zijn dat
hij September 1884 heeft mogen beleven om
zijn vreeselijk geheim te kunnen openbaren. Hij
is deze week naar dezelfde plek gereisd, waar de
moord plaats had en het lijk in den grond begra
ven werd, rn wil de autoriteiten behulpzaam zijn
om zoo mogelijk iets van deze, als een sprookje
klinkende duisiere geschiedenis opgehelderd te
krijgen.
Het groote breach of promise proces te
Londen van Miss Fortescue tegen lord Garmoyle,
zou volgens gerucht in der minne geschikt zijn,'
en wel zoo, dat de jeugdige actrice als schade
vergoeding 25,000 pd. st. (f 300,000) zou ont
vangen tegen overgave van de correspondentie.
Den 22 dezer zal sir Moses Moutefiorein
zijn woonplaats, Ramsgate, zijn 1 OOstengeboor
tedag vieren.
Blijkens een telegram van majoor Kitche
ner is de Ambukol, stoomschip van Stewart,
komende uit Khartoembij den waterval van
Wadegarna op eene rots gestoten en gezonken.
Stewart heeft een bode naar Kitchener gezonden,
die versterking uit Dongolo heeft aangevraagd.
Majoor Kitchener meldt in een officieel bericht';
Na het vergaan van het stoomschip had de
sheikh aangeboden, Stewart dwars door de
woestijn^ tot Merawi te begeleiden. Doch on
derweg is de sheikh verraderlijk te werk gegaan
en heeft hij Stewart en diens onderhoorigen doen
vermoorden.
waardoor de ridderzaal vernield werd en waar
schijnlijk ook de lokalen van den rijksdag eene
prooi der vlammen zullen worden. Men hoopt
de verzameling schilderijen te redden.
Een later bericht meldtdat liet kastaal vol
komen vernield is. Dc schilderijen-verzameling
en verscheidene kostbaarheden zijn gered. Het
vuur is nog niet bedwongen maar het weder is
stil en de stad wordt niet be dreigd. De bezetting
van het Russische oorlogsschipin de haven
aanwezigheeft aan de pogtügen tot blussching
ijverig deel genomen.
De berichten uit IJsland melden, dat daar
pp den 14en September een verschrikkelijke storm
neerschte tien uren lang. Negentien schepen
voornamelijk Noorsche vergingen, twee en dertig
schepen werden zwaar beschadigd. Ontzaglijk
groot zijn de verliezen te land en op zee. Vele
menschen kwamen, om. De IJslandschen vische-
rijen zijn zoo goed als vernietigd.
gevallen dat zij na eenige uren stierf. Zij was
moeder van 7 kinderen.
In het kanton VVaadtland is eene jonge En-
gelsche dame van een hoogte gestort200 voet
naar beneden en heeft het leven verloren.
De leden van den grooten raad van het
Zwitsersch kanton Schaffhauseu maakten onlangs
een uitstapje naar het eiland Reichenau. Zij
doen nog al vreemd als ze uit zijn. Immers
tengevolge eener weddenschap sprong de president
van de stoomboot in den Rijngevolgd door
den secretaris. Doornat kwamen beidén te
ochaffhausen aan. De vice-president viel van de
trappen in het scheepsruim en kwetste zich aan
de wang. Een waardig bureau, inderdaad.
welijk nanl. een zoon en een dochter- H
en Grete. 5
Zondag na aankomst van een regiment
infanteriete Assouan werd bij de manschappen
een geval van pokziekte ontdekt. Een geheel
bataljon is onder quarantaine gesteld.
Vrijdagnamiddag te 4V, uur brak in het kas
teel Christiansborg te Kopenhagen een brand uit,
z/Het ismet Börner reeds ver gekomen,"
mompelde hij,/uit dezen grond was wel nut te
trekken, zoo er een klein kapitaal met verstand
aan ten koste gelegd werd. Zoo gaat hetals
men niet naar goeden raad hooren wil, als men
meent de wijsheid in pacht te hebben. Iedereen
is de bewerker van zijn eigen ongeluk. Ik wensch,
dat Börner zich weder moge herstellen. Waarom
laat hij zich aan deze steengroef zoo weinig ge-
legen liggen? Ongetwijfeld omdat het hem aan
geld ontbreekt. Ik beklaag den verblinden man,
die zijn oor voor goeden raad gesloten houdt."
Langzaam reed hij verder.
Reeds na eenige minuten ontmoette hij vrouw
Fink die hare woning trachtte te bereiken. Zij
droeg eene oude mand op den rug en leunde op
den dorentak dien zij gewoon was op hare lange
wandelingen met zich te nemen. Een verschoten
roode doek was om haar hoofd geknoopt. Hare
naakte voeten staken in zware schoenendie
met stof bedekt waren. De vrouw zag er vervallen
uit.
„Goeden avond, vrouw Fink riep de op
perhoutvester, zijn paard stilhoudende.
De oude zag naar hem op.
„Ik dank u fluisterde zij met eene heesche
stem.
„Gij zult wel vermoeid zijn vrouwtje
„Ja, zoo gaat het als men zwaar te draden
heeft."
Zij waggelde.
„Van waar komt gij dan
„Van het dorp."
„En wat hebt gij in uwe mand?"
„Broodvleeschboter en eieren. Men moet
Een aantal geneesheeren zoowel uit Duitsch
land zelf, als uit andere landen van Europa zijn
in den laatsten tijd naar Berlijn vertrokken
om nader kennis te maken met de methode van
prof. Koch tot onderzoek ven bacteriën vooral
met het oog op die bij cholera voorkomen.
De toevloed is intusschen zoo groot geworden,
dat de beschikbare ruimte en hulpmiddelen reeds
onvoldoende zijn, om aan de billijke eischen
van officieele afgevaardigden en aanbevolen per
sonen te voldoen en is eene spoedigezij het
dan ook tijdelijke vergrooting en uitbreiding der
bestaande inrichtingen reeds eene dringende be
hoefte eeworden.
7 ?eu Duitscl^e geleerde Von Pettenkofer
heeft zich de moeite gegeven om detemperatuur
iu een zaal nategaan bij gaslicht eu electrisch
licht. Bij zijne proefnemingen in het residentie
theater te Munchen heeft hij gevonden dat bij
een ledige zaal op den hoogsten rang de tem
peratuur bij gaslicht tienmaal hooger is, dan
bij electrisch licht. Op de lager gelegen rangen
was het verschil geringer.
Windthorst, de aanvoerder der Duitsche
centrum-partij, bracht dezer dagen een bezoek
aan zijne kiezers te Meppen en werd er als een
vorst ontvangen. Hij hield bij deze gelegenheid
eene redevoeringwaarin hij o. a. verklaarde
dat zijne partij er geenszins naar streefdeaan
het bewind te komen maar wilde de ministers,
die Z. M. gekozen hadmet raad en daad
ondersteunen hen slechts telkens weder wijzend
op bestaande nadeelen en gebrekeD.
De katholieke kerk in Duitschland dus be
toogde W indthorstmoest weder in het bezit
women gesteld van hare vrijheid en hare eigene
geestelijken mogen opleiden. Van deze eischen
Kon mets worden afgedaan.
Windthorst besloot met de verklaring, dat
zijne partij der regeering dankbaar was voor
hare bereidwilligheid om de zonden van het
liberalisme langzamerhand goed te maken. Maar
hij kon met nalaten daarbij te kennen te geven,
dat het hem wel wat langzaam ging.
- Een stoutmoedige diefstal is eenige dagen
gleden op de mijn Scharnhorst bij Brakel in
Westfahm gepleegd. Van den vrij hoogen toren
namelijk is des nachts de bliksemafleider geno
men Dat geen der dieven hierbij den hals
heeft gebrokenverwondert iedereen. Men
vraagt of voortaan de haan op den kerktoren
ook wel voor diefstal gevrijwaard zal zijn.
■p ^e.fc statÜe Saaiburg, in het vorstendom
Keuszis voor de helft door brand vernield
Ongeveer 60 huizen werden werden in de asch
gelegd. De langdurige droogte maakte het blus-
schingswerk zeer bezwaarlijk.
*n ^et Zwitsersch kanton Ap-
penzell Buiten-Rhodeu is een kurgast, de vrouw
van een predikant te Neurenberg, met haar 4
jarig zoontje zoo ongelukkig van een berghelling
zorgen zoo men van honger niet wil omkomen.
De opperhoutvester bemerkte weldra den toe
stand waarin de vrouw verkeerde, die hem met
dofte oogen aanstaarde.
„Dus gaat het u goed vervolgde hij.
„Ik mag niet klagen, ik heb genoeg voor mij
alleen. Toen Fink nog leefde, moest ik voor
hem ook zorgen daar hij niet meer werken kon,
doch daar is nu een eind aan gekomen. De zieke
was mij een zware lastik kon niets beginnen,
maar moest altijd te huis blijven, 't Is nu voorbij
nu kan ik gaan waarheen ik wil."
„Hebt gij dan tegenwoordig ferdienste?"
„Watverdienste
„Ja."
„'k Zou niet weten van waar die komen moest.
Daar ligt de oude steengroef, en niemand komt
er meer op om iets te halen."
„11a dan zal Börner u ondersteunen."
De oude stiet een schellen, terugstootende lach
"Corner?mij helpen?Die vrek doet
als of de groeve zijn eigendom niet warehet
ia den rijkaard onverschillig of ik te eten heb of
met."
„Van waar haalt gij dan de dingen die gii
daar bij u hebt?"
Grasberg wees met zijn zweep op de mand
welser inhoud hij van zijn paard geheel overzien
Kon. De hals eener groene flesch stak boven het
stroo uit daarnaast lag een stuk rookvleesch en
een brood. Dit waren geen dingen die zij met
bedelen had gekregen.
„Die dingen herhaalde de vrouw.
„Eene mooie provisie 1"
Hans Makartde groote schilderis Vrijdag
te Weenen overleden in den ouderdom van 44
jaren.
Dc onrustbarendemaar telkens tegengesproken
berichten omtrent den toestand van den
kunstenaar blijken gegrond te zijn geweest. Zijn
ziekte (hersenontsteking) nam plotseling een ern-
stigcn keer. Sedert Woensdag lag hij bewusteloos.
Maar eenige dageu te voren deed hij nog een
rijtoer in gezelschap zijuer vrouw, (zijne tweede)
de gewezen danseres Linda, nog slechts korten
tijd met hem gehuwd. Kort geleden nog schertste
hij met Munkaczy over de treurige geruchten, die
omtrent zijn gezondheidstoestand en dien van
dezen kunstenaar liepen. Hij heeftnaar men
zeëJ zijn dood verhaast door tegen den raad
der geneesheeren invlijtig aan het werk te
blijven.
Makart s dood is een onherstelbaar verlies voor
de kunst Wordt hem vaak gebrek aan diepte*
aan denxbeelden in zijn werken verweten, in de
kleuren was hij'een ongeëvenaard meester eu zijn
schilderijen worden dan „kleursymphonieën„ ge
noemd. Als de voornaamste zijner schilderstukken,
waarvan vele door hunne rondreizen ook hier
te lande bekend zijn moeten genoemd worden-
vde Pest te Florence,/, of „de Zeven hoofdzonden",
„Latharina Cornaro,, (wier beeld een portret moet
zijn van zijn eerste vrouw), de „Intocht van
Karei V te Antwerpen,, de „Jaargetijden,, „de
Vijt zinnen,, enz., en behalve die groote stukken
scniep zijn bijzonder vruchtbaar genie no»- een
groot aantal kleinere schilderijen o. a. een
ltahaansch landschap, dat tot zijn meesterstukken
gerekend wordt, en voorts portretten, architec
tonische ontwerpenschetsen voor decoratiën
enz. Ook de middeneeuwsche optocht ter vierino-
der 25jange echtvereenig. van Oostenrijk's keizer
en keizerin (1S79), waarvan hij de leiding tot in
de minste bijzonderheden op zich nam wordt
onder zijue triomfen gerekend.
Makart maakte fortuin door zijn kunst. Hij-
werd te Salzburg geboren als zoon van een be
diende op het kasteel Mirabell aldaar. Het begin
van zijn loopbaan was ook zooals bekend is
met veelbeloovend. Op 16-jarigen leeftijd werd
bij var. de Weener akademie weggezonden a!s
„zonder eenig talent,,. Later kwam hij onder
leiding van Piloty, met DefreggerLenbach
Grabriel Max e. a. Or.der leiding van dezen
meester, die zijn talent erkende pn waardeerde
ontwikkelde hij zich tot hij een wereldberoemd'
vermogend kunstenaar was, wiens prachtig atelier
tot de merkwaardigheden van Weenen gerekend
werd en van wien men nog dc de schoonste
verwachtingen had.
Makart's moeder en echtgenoote waren zoo
diep verslage^ bij zijn dood, dat zij eerst na
verloop van drie uren de droeve tijding aaneen
der huisgenooten konden meedeelenvandaar
zeierdat het bericht betrekkelijk zoo laat tot
ons kwam. Geheel Weenen treurt een groot
aantal vrienden en vereerders van den kunstenaar
kwamen in de kunstrijk versierde sterfkamer een
laatsten blik op zijn gelaat werpen en het Ge
nootschap voor beeldende kunsten beraamt reeds
plannen om zijn nagedachtenis te eeren.
plaats31^6" (Z0Ddag~) midda° had de begrafenis
Makart laat twee kinderen uit zijn eerste hu-
In het zuiden van Italië hebben no» telt
ongeregeldheden plaats, veroorzaakt door7
bijgeloof en vrees voor de cholera. Het i
verbeeldt zich namelijk, dat de meer gegoed?
de vreeselijke ziekte met opzet trachten te yfj
spreiden en in verscheidene plaatsen werden
gewaande verbreiders van de plaag aangeval^
Te Milaan had dezer dagen een dnJ
tusschen twee kellners plaats, waarvan de uitsl,!
veel stof tot lachen heeft gegeven. Twee kellneR
uit een bekend bierhuis geraakten met elkann('
in twistwelke tot handtastelijkheden over»iJ
zoodat men ten slotte eindigde met een uitda°in!
tot een tweegevecht op pistolen. De afstand'w*
op tien passen bepaald. Op den bepaalden dj
verschenen de partijen op de strijdplaats. C
De wapens werden geladen de partijen te»?
over elkander geplaatst en op het gegeven i
ken knalden twee schoten met het gevolg, dat een
der kellners nederstortte terwijl uit zijn borst
een roou vocht vloeide, dat bloed scheen te zijn
De andere snelde grootmoedig tot deu versh
gene, terwijl hij tot zijne secondanten zeids-
„Wanneer aan de eer is voldaan, moet men den
ongelukkige te hulp komen." Maar ziet, eensklam
richt de bloedende zich lachende op en reikte zijc
bekommerden tegenstander de hand met de
woorden „Het gaat mij beter dan u." DÉ
pistolen waren met los kruid geladen en het
vochtdat uit de borst scheen te stroomen
was^ ossenbloed uit een blaas welke op een
geven oogenblik opengestokeo was. De gefopte
wilae eerst deze daad kwalijk nemen doch ten
slotte moest hij er zelf om lachen en de vrede
werd met een diner voor zes personen bezegeld
Naar men verneemtzijn de moeielijkheden
uit den weg geruimd die tusschen de Porteen
de mogenheden dreigden te ontstaan, ten aanzien
van den gezondsheidraad. De grootvizier moet
gelast hebben dat de zeven Turksche geneeshee
ren die in dien raad zitting genomen en daar
door aan de Porte de meerderheid verzekerd
hadden zich niet zouden mengen in adminis
tratieve en financieele aangelegenheden; de
buitenlandsche leden van den raad daarentegen
schijnen bereid te zijn om met die Turksche
geneesheeren in beraadslaging te treden over de
beste middelen om het binnendringen der cholera
te voorkomen.
„Dat i3 waar
„Van waar hebt gij dat dan vrouw Fink?"
„Goede menschen hebben het mij gegeven."
„Wie zijn dan die goede menschen?" vervolgde
Grasberg. 6
„De herbergier en de schout. Maar ik moet
voort. Mijne oude beenen kunnen mij niet lang
dragen... Zoo gij mij eens bedenken wilt, mijn-
heer." J
„Hebt gij al tijding van uw zoon
Vrouw Fink bleef nogmaals staan.
„Van Frans bedoelt gij?"
„Ik geloof dat uw zoon Frans heet."
„Hij is nog altijd bij het leger er. laat sedert
lang niets van zich hooren. Misschien hebben
zij hem doodgeschoten even als den armen Peters,
die ook niet meer aan zijn vrouw schrijft."
Zooder zich verder om den hontvester te be
kommeren waggelde zij voorwaarts. Toen zij
de omheiniug harer woning had bereikt, sloe»
zij zoo lang met den stok op de deur tot deze
open ging. In den tuin gekomen wierp zij de
mand op den grond.
„Een lerugstootend wijf!" bromde de opper
houtvester. „Ik zal er voor zorgen, dat die vrouw
hier niet langer alleen woontmaar dat eer. ge
schikt menscli dit huisje betrekke. Hoe licht zou
het eene plaats van bijeenkomsten worden van
allerlei gepeupelzoo het zulks al niet geworden
is. Wie geeft dit wijf zoo rijkelijk van alles?
De voorraad dien zij bij zich had was nog al
van belang. De wilddieverij neemt op eene
schrikbarende wijze toe en nergens kan ik een
stroopcr ontdekken. Dat huis ginds komt mij-
zeer verdacht voorik zal het in het oog houden.
lc Saiinos aan de Mexicaansche grens, is een
oproer uitgebroken tegeu het hoofd der gemeente,
den alcade Santos die zich door verscheidene
handelingen gehaat had gemaakt. Een volksme
nigte nam het raadhuis stormenderhand in en
doodde den alcade. In het gevecht met de
politie, die den aanvallers weerstand bood, wer
den de hoofdcommissaris en twintig andere
personen gedood.
Waalwijk, 8 October 1884.
Openbare vergadering van den gemeenteraad
op Vrijdag 10 October n.m. 7 uur.
Aan de orde
I. Ingekomen stukken.
II. Aanbieding der gemeenterekening 1883.
III. Aanleg van trottoirs.
Bij konl. bes), is benoemd tot ontvanger
der belastingen, rechten en accijnsen te Baarle-
Nassau A. J. M. Demaghée, verificateur tijdelijk
aldaar verplaatst de controleurs dor directie
belastingen enz. G. II. J. Souman van Hansweert
naar Vlaardingen L. de Fouw van Valkenburg
naar Hansweert, G. H. W. Canten, van de waarn,
controle Eindhoven naar Valkenburg; de contro
leur H. Pel te Coevordenbelast met de waar-
Misschien kookt zij den pot voor hen en deelt
dan in hunne maaltijden. Geduld maar, ik zal
het nest van tijd tot tijd bezoeken! Börner zal
dan wel weder in mijne handelwijze een indringen
m zijne zaken zien maar ik moet mijn plicht
doen de dwaas moge er van denken wat hij
wil." Hij reed voort.
Vijf minuten verder liep de weg het bosch in,
waar het reeds donker was geworden. De hoef
slagen van zijn paard weerklonken als in een
gewelf. Van alle kanten heerschte eene diepe
stilte. De ruiter kende vrees noch angst, zijne
pistolen waren goed geladen en een scherpe harts
vanger hing aan zijne zijdewelke hem reeds bij
verschillende gelegenheden goede diensten bewe
zen had. Bedaard zijn pijp rookende vervolgde
Grasberg zijn weg, die naar den linkeroever van
de bergbeek voerde. Hij moest tot in de na
bijheid van het dorp rijden om de brug te be
reiken die voor het druk verkeer was gebouwd
Nu bevond hij zich tegenover den vonder, van
welken wy reeds vroeger gesproken hebben.
De beide jachthonden die hem vergezelden
vatten aldaar postzij blaften niet, maar spitsten
hunne ooren en wachtten. Er moest iemand over
den vonder komen. Grasberg kon niets onder
scheiden daar de duisternis reeds over den vloed
gedaald was. Het gedrag der honden wekte
zijne opmerkzaamheidhij deed hel paard stil
staan. Daar naderde een man over'den vonder,
welke onder den dreun der voetstappen een
krakend geraas deed hooren. De opperhoutvester
gaf door^ een zacht gefluit zijnen honden een
teeken stil te zijn. De gehoorzame dieren stonden
als beelden zoo stil. (Wordt vervolgd.)