Duitscliland.
Italië.
Amerika.
BINNENLAND.
UITVOERINGEN.
slaven zon worden binnengesmokkeld. De „Os-
prcy„, juist van Madagascar gekomen, zond
booten uitdie spoedig kanoos met 2 tot 6
slavenkinderen aan boord, opvingen. Men maakte
daaruit op, dat de handel in vollen gang was
het duurde ook niet lang, of men was de mis
dadigers op het spoor.
Op den 28 November zag men nabij Pemba
van een der scheepsbooten een sloep, die poogde
te landen. Deze sloep werd genomen. Zij hield
50 ton in en bevatte 169 slaven, behalve 30
passagiers en slavenhouders. De sloep was acht
dagen geleden uit Mombassa vertrokken de
slaven hadden slechts eten voor vijf dagen en
drinken voor drie. Zij bevonden zich in een
deerniswaardigen toestand. De ongelukkigen be
proefden hun dorst onder de brandende zon met
zout water te lesschec.
Na de buitmaking stierven onmiddellijk vier
kinderen. De atmosfeer op de sloep was zoo
afschuwelijk, dat pikbroeken wier reukorganen
juist niet zoo teergevoelig zijn, toen zij na de
landing der slaven de sloep wilden schoonmaken,
er van walgden. Er bevonden zich meuschea van
verschillenden leeftijd aan boord, vanaf zuigelin
gen tot oude mannen en vrouwen.
Zij waren bijna allen naakteenigen hadden
vuile lompen om, anderen konden van zwakte
niet staan in een woord het was een vreese-
lijk gezicht. Te Mombassa werd de geheele partij
slaven, 240 in getal, ontvangen door zekeren
Handford.
Toen de „Osprey" den volgenden morgen
Mombassa verliet, zag men twee kanoos en een
sloep, die op Poruba aanhielden. Zoodra men er
jacht op maakte hoorde men een kreet boven
het water en tegelijkertijd het geroepman over
boord. Dadelijk werd een kleine boot uitgezon
den en een slaafje, een jongen van 12 jaar, op-
gevischt. Bij het zien van de „Osprey" was hij
van de sloep over boord geworpen.
Op deze boot^waren 8 slaven, zeven wierpen
zich in zeezes verdronken de jongen, dieu
men opvischte, en een ander, die onder matter,
in de s'oep lag, waren de eenige geredden. Had
men dien jongen niet opgevischt, dan zouden
er geen slaven aan boord gevonden zijn en de
kanoos hadden even goed kunneu doorgaan voor
gewone visschersbooten. Er waren nu omstreeks
30 a 40 gevangenen; die naar Zanzibar overge
bracht en aan sir John Kirk overhandigd
werden.
Nadat zij schuldig bevonden en hunne goede
ren verbeurd verklaard waren, werden zij ter
bestraffing aan den sultan overgeleverd, daar ons
hof daartoe geen recht had. Welke straf deze
verachtelijke ellendelingen bekomen hebben weten
wij niet.
In 14 dagen waren 180 slaven genomen en
tien booten.
Dat de slavenhandel opnieuw uitgebroken is
wordt voor ee i groot deel toegeschreven aan de
terugroeping der „London", welk schip eenige
jaren geleden gestationneerd was op de reede van
Zanzibar.
De rijksdag-commissie voor de gesubsidièerde
stoomvaartlijnen heeft alle vragen omtrent de
richting der hoofdlijnen onbeantwoord gelaten.
Het aandoen van Rotterdam is thans twijfelachtig.
De regeering behoudt zich een nadere omschrij
ving voor.
In den rijksdag werd behandeld het voorstel
van Kablé om op te heffen de buitengewone
machtden stadhouder over Elzas-Lotharingen
toegekend. De onderstaatssecretaris Puttkamer
zeidedat de toespraken van Anloine bij de
verkiezingen bewezen hoe weining de regeering
de vrije uiting van meeningen beperkt. De
beweging tegen Duitschland verhindert de bevol
king van Elzas-Lotharingen aan haar nieuwen
toestand te gewennen. Wanneer de afgevaardigde
van den Rijksdag Dollfusz in open brieven aan
zijne waarde medeburgers te Parijs uitkomt voor
„En waarom niet?"
„Zie dat gij uwe ouders nog een weinig op
houdt morgen breng ik u het geldik geef
u mijn woord Verre zij het van mij u te
willen misleideD, Dirk. Gij wantrouwt mij immers
nietMorgen breng ik u het geld tot op den laat-
sten penningzoo waar ik hier voor u sta."
De roode zag haar vertrouwend aan.
„Ik had gedachtbromde hij„dat ik alles
nog dezen avond in orde had kunnen brengen
opdat al dat misbaar en krakeel bij ons uit ware...
Suzehebt gij het geld begraven dan zal ik
helpen dat kan spoedig genoeg opgegraven
worden."
„Neen neen
„Hoe zijt gij zoo op eens veranderd?"
„Zoo gij mij lief hebtheb dan geduld."
„God weet hetdat ik u bemin; maar bedenk
eens wat opspraak het zal verwekken als de
geheele zaak eens uitkomt."
Een plotselinge inval gaf Suze weder nieuwen
moed.
„Dirk, gij zijt het eenige kind uwer ouders!"
riep zij.
„Dat ben ik ook."
„Uw vader zal u niet aanklagen."
„Daar denkt hij niet over hij gelooft dat een
ander de dief is. Zoo men aan het onderzoeken
gaat
„Zoo ver laat gij het niet komen. Gij zegt
aan awen vader dat gij het geld ter leen ge
geven hebt en het spoedig weder terug zult ont
vangen. Mij moet gij echter geheel buiten spel
latenGij behoeft niet te zeggen aan wien
gij het geleend hebt. Toon nudat gij mij
bemintgij bewijst mij daardoor een grooten
diensten zoodra mijn rouwtijd voorbij is, word
zijne sympathie voor Frankrijk dan kan de
reegeering onmogelijk represaille-maatregelen vaar
wel zeggen.
De rijksdag heeft geweigerd het voorstel
van den Deen Jiinggreen tot het doen bezigen
van de volkstaal bij verhandelingen tusschen
overheid en bevolking in zoodanige gedeelten
van Duitschland waar de Duitsche taal niet
volkstaal is na ïr eene commissie te verwijzen.
Schilling verklaarde dat de regeering niet treden
kan in het voorsteldatwat de rechtsbedeeling
betreftin vele streken Duitschers dwingen zou
bij Duitsche rechtbanken recht te zoeken in eene
vreemde taai.
Het luchtballon-detachementvan het Duitsche
leger beproefde onlangs een voor militaire doelein
den nieuw geconstrueerde!) ballon captif. De
ballon, die appelvormig en uit zijdestof vervaardigd
is1400 M3 gas bevatten en acht personen
dragen kaü werd onder de leiding van den
majoor Bucholz gevuld en was tegen 12 uur
's middags gereed om opgelaten te worden. De
strenge vorst en een buiteugewoon hevige wind
namen niet alleen de krachten der gezamelijke
manschappen van het detachement in beslag
maar ook eene bepaa'd voor dit doel opgestelde
locomobile. Hei netwerk loopt bij deze construc
tie nietzooals tot dusver gebruikelijk was, in
een ring bijeenmaar wordt aan eene 10 M.
lange 5cM. dikke ijzeren staaf op bepaalde
afstanden bevestigd. Aan de uiteinden der staaf
is de kabei vast gemaakt waarmede de ballon
met de aardoppervlakte in verbinding blijft. Die
kabel is van ijzerdraad heeft een dikte van I
cM. en de beide uiteinden loopen over eene lengte
van 20 M. gaffelvormig ineen. Aan het midden
der staaf haDgt de gondel die bovendien nog
door middel van veiligheidskabels met de beide
uit einden verhouden is. Door deze bevestigings-
wijze worden de gevaarlijke standen die de
gondel bij andere captif-inrichtingen inneemt
vermeden eu blijft deze geheel rustig hangen.
De geheele ballon met de daarbij behoorende
uitrusting met uitzondering van de kabels
zijn door het detachement vervaardigd dat uit
vrijwilligers van het leger is samengesteld en
waarbij bij voorkeur die handwerkers ingedeeld
zijn, die geschiktheid bezitten voor dergelijk werk.
Te Rotweil in Wurtemburg is Dinsdag
middag in een kruitfabriek eene ontploffing ont
slaan, waardoor vijf personen zijn gedood.
Ook uit Duitschland komen weer dyna-
mietberichten. De politie te Hamburg is door
een ongeteekend schrijven gewaarschuwd dat er
een plan is beraamd om de beurs aldaar op het
oogenblikdat de kooplieden er vergaderd zijn
door dynamiet in de lucht te doen springen. Een
onderzoek van de kelders bracht niets verdachts
aan het licht en men is geneigd den brief voor
een soort van grap te houden. Maar er worden
toch allerlei voorzichtigheidsmaatregelen genomen.
Een paar jongelieden te Breslau die
's nachts wat „opgewonden" van een partijtje
thuiskwamen gingen bij ongeluk een trap te
hoog eu morrelden met hun sleutel aan de deur
der dienstbodenkamer van hun bovenbuurman
een kapitein. De meisjes, meenende dat er in
brekers en moordenaars waren, schreeuwden om
hulp. De kapitein kwam er op aan met een
geweer gewapend en lostte drie hagelschoten op
de jongelieden. Een hunner werd daardoor zoo
ongelukkig getroffen, dat hij levenslangs een stij
ven arm zal behouden.
De kapitein werd wegens die overijlde han
delwijze door een krijgsraad gestraft en hij aam
dientengevolge ontslag uit den dienst. Daareubo-
ven stelde de gewonde jonkmau een eisch tot
schadevergoeding tegen hem in. Die eisch werd
toegewezenen thans is de kapitein ook in
laatster instantie veroordeeld om den gewonde al
de kosten zijner verpleging en genezing te ver
goeden en hem levenslang een toelage van 70
mark per maand uit te keeren.
Berlijn is in zijn noordelijk gedeelte bezocht
ik uwe vrouw."
De weduwe had zoo snel gesproken, dat Dirk
haar nauwlijks verstaan kon.
„Suze ik wantrouw u waarachtig niet," riep
hij„maar betel zou het echter zijn zoo ik
dezen avond nog zeggen kon daar zijn die el
lendige papieren hier liggen zij in den hoek der
lade.
„Dat kunt gij immers morgen ook nog zeggen,
voor heden zuk gij hen wel een weinig kannen
gerust stellen."
„Het is eene netelige zaak."
„Meent gij dat ik u met het geld bedriegen
wil
70 daaraan denk ik niet eens!"
„Zoo doe dan wat ik u gezegd hebmor
gen avond breng ik u het geld, zoo niet vroeger.
Had ik echter geweten dat het geld van uwen
vader wasdan zou ik het niet aangenomen
hebben."
„Ziet gijzeide hij bevende, „om u tot vrouw
te krijgen laat ik mij voor den dief houden
Ik weet ook niet waar gij de papieren hebt
maar zorg slechts ze mij morgen te geven, dan
komt alles weder te recht. Met de twee ouden
zal ik het wel klaar spelen. MaarSuze zoo
gij mij bedriegtzoo gij een ander trouwt
„Ik trouw geen ander; maar kom mede, ik
ben koud
Dirk hield haren arm in den zijne. Zoo gingen
beiden snel voort tot zij het dorp na tien mi
nuten bereikten. Het was reeds geheel duister
geworden en de nachtwind blies scherp over de
velden. Voor het huisje nam Dirk afscheid, nadat
hij bezorgd gevraagd had of zijne geliefde zich
niet wel gevoeldeomdat zij zoo hevig beefde.
Suze stelde hem geru9tliet toe dat hij haar
met een der plagen van Egypte nl. een lieir-
leger van ratten. Deze dii ren dringen in grooten
getale op klaarlichten dag in de huizen door en
maken het den bewoners 7- er lastig. Zij zijn af
komstig van de gemeent ijke vilplaatsmaar
het bestuur daarvan deed niets om hen te ver
delgen, en alle pogingen, daartoe door de bewoners
van den omtrek aangewend bleven vruchteloos.
De burgers zullen zich nu tot het gemeentebestuur
wenden met verzoek het ongedierte op groote
schaal te doeu uitroeien.
De discussie over de koloniale, politiek der
regeering is in de kamer van afgevaardigden geslo
ten. Door geen der sprekers werd eene motie
ingediend de minister Mancini betuigde zijne
ingenomenheid daarmedehij richtte tot de ka
mer het verzoek haar oordcel op tc schorten en
inmiddels aan de regeering haar vertrouwen te
schenken. De kamer stemde hiermede door toe
juiching in eu de zitliug werd opgeheven.
Paus Leo heeft nu in het Vaticaan eeu
boekdrukkerij laten inrichten. Hij betaalde daar
voor een half millioen lire uit eigen middelen.
De drukkerij is voornamelijk voor het groote werk
over de Roomsche pausen, dat Z. 11. laat uitgeven
onder oppertoezicht van pat< r Tosti. Maar die
uitgave gaat zeer langzaam, en om nu de druk
kerij van werk te voorzien, zullen al de akten eu
stukken der pauselijke miuisteriën welke vroe
ger naar de drukkerij der „Propaganda" gezonden
werden in het Vaticaan gedrukt worden.
Een bericht uit South Norwalk Conn., meldt
dat de werkstaking onder de hoedenmakers aldaar
nog blijft voortdureu. De fabrikanten zijn echter
daardoor niet uit 't veld geslagen maar hebben
hunne vrouwen er toe overgehaald, om het maken
van hoeden te verrichten. Iu plaats van de scha
mel gekleede vrouwen en meisjes die zich des
morgens naar hun werk spoedden ziet men
thans elke morgen koetsen voor de fabrieken
stilstaan waaruit de vrouwen en de dochters
der fabrikanten gekleed in sealskin, stappen en
de fabrieken binnengaan. Daar zetten zij zich te
werk en ^arbeiden den geheelen dag met zooveel
ijver alsof daarvan hun dagelijksch brood afhan
kelijk was.
De volgende mededeeling verscheen in the
American Register van deze week. Een zekere
Lendert de Brayn (Leendert de Bruin een
Hollander, mag de prins van de Amerikaansche
selderijmarkt genoemd worden. Vijftien jaar
geleden was Brayn een arme tuinier, die uit
moerasgronden in Michigan zijn onderhoud dacht
te halen. Na alles geprobeerd te hebben, legde
hij zich op seldery toe; thans is zijn gewas het
geheele land door beroemd en Brayn is een rijk
man. Wat twaalf jaargeleden in Allegan County
slechts een moeras was is nu een uitgestrekt
selderijveld waarbij een grond van L00 acres
een tuintje zou genoemd worden. De oogst van
1884 werd op 5000 tons gerekend. Op een en
kelen acre teelt Brayn 20,000 stokken die op
de markt 45 cent (in Nederlandsch geidj per
doziju opbrengen. (D.)
WAALWJK.
Zondag 1 Febr. 's middags, ten 12 ure
zal door de harmonie PEsperance op de
harmoniezaal worden uitgevoerd
1. Le héros du Niagara. G. Tack.
2. Concert-ouverture. Hofmau.
3. Le cadeau de Noces. v. d. Bogaart.
4. L'Etoile du matin. (Redowa.) Kessels.
KAATSHEUVEL.
Op Zondag 1 Februari des namiddags 6
urein de zaal van den heer C. Mombers,
door het muziekgezelschap „Eaphonia".
Waalwijk 31 Januari 1885.
Onze gemeente heeft een zwaar verlies
geleden door In t afsterven van den om zijne
werken door ons gansche vaderland beroemden
teekenaarden weledelen heer Adrianus
Benedictus vau Lieshout, oud-ambtenaar van
het kadaster die gisteren in den hoogen
ouderdom vau 83 jaren, na eene kortstondige
ongesteldheid overleed, tot zijne laatste oogeu-
blikken nog met jeugdigen ijver bezield.
Wat hij voor Waalwijk, wat hij voor
Noordbrabantja, laat ons vrij zeggen,
wat hij voor heel Nederland geweest is, ge
tuigen zijne talrijke kadastrale kaarten en
andere teekeningen, die alle ware juweelen
van pennevruchten kunnen genoemd worden.
Dr. Wapp en andere geleerden noemden
hem in het gedenkboek der koninklijke school
voor nuttige eu beeldende kunsten een voor
naam kunstenaar, een uitstekend calligraaf,
landkaartteekenaar en bouwkundige, den ver
vaardiger van de uitgebreide en beroemde
kaart van Noordbrabant.
Reeds in 1820, 21 en 22 werd de heer
Van Lieshout met de eerste prijzen bekroond;
sedert heeft hij met zijne talenten gewoekerd
en is hij een kunstenaar geworden, waarop
Waalwijk met recht roem mag dragen. Daarbij
genoot hij om zijn aangenamen omgang, om
zijne bereidwilligheid om alles te steunen op
het gebied van kunst, om zijn helder door- 1
zichtin de hoogste mate de algemeene
achting.
Geen wonder dan ook dat zijn heengaan
de algemeene deelneming in onze gemeente
wekt.
Wij hopen nader op den levensloop van
dezen beroemden W aalwijker terug te komen.
Zijne assche ruste in vrede
De adviezen van de betrokken gedeputeerde
staten der provinciën over de voorgenomen wij
ziging van de kiestabelzijn bij het ministerie
van binnenlandsche zaken iugekomen.
De aanmerkingen of bezwaren zijn thans in
onderzoek ten einde zoo noodig, het oorspron
kelijke plan daarmede in overeenstemming te
brengen.
Voor de verkiezing van een lid van den
gemeenteraad te Breda moet herstemd worden
tusschen de heeren Ant. Smits* en H. A. Sassen.
De heer J. F. de Booij een der candidaten
die slechts 35 stemmen miuder verkreeg dan de
heer Sassen teekende protest aan wegens onjuiste
aanduiding van personen, zonder qualificatie bij
gelijkluidende namen.
De voorloopige commissie der Centrale
Vereeniging van Nederlandsche induslrieelen
waarvan het doel is de bevordering van de be
langen der Nederlandsche nijverheid in het al
gemeen en meer in 5t bijzonder de waarneming
der belangen van de Nederlandsche inzenders
op tentoonstellingen noodigt alle belanghebben
den en belangstellenden uit tot eeu vergadering,
te houden te Amsterdam, op Dinsdag 3 Februari
e. k., des namiddags ten 2 urein eene der
zalen van het lokaal KRASNAPOLSKY.
De onderwerpen op die vergadering te be
handelen zijn
lo. Constitutie der vereeniging
2o. Behandeling der statuten
3o. Benoeming van een bestuur
4o. Bespreking der belangen van de ver
eeniging.
In de maand Maart a. s. hoopt de heer
H. A. van Dooren pastoor der parochie Korvel,
te Tilburg, zijn gouden jubilé als priester te
vieren. Reeds thans is men druk bezig met de
toebereidselen voor het feestdat echter, wegen9
Dirk Slarke was om en door haar misdadig en
een dief geworden, had zijne eigene ouder9 eene
groote som gelds ontstolen. Eu in welken toe
stand zou Hermine zich bevinden indien het
geld niet dadelijk kon uitbetaald worden.
Dien zelfden morgen had er een hevig too-
neel plaats in het huis van den dorpsschout.
DirkStarke zat met zijn ouders in het woonvertrek.
„Ik heb nog eens nageteldzeide de vader,
„de papieren zijn weg."
Hij bracht in vertwijfeling de gebalde vuist
aan zijn voorhoofd en riep uit
„Twaalf duizend thaler dat is geene kleinig
heid
De moeder zat schreiende aan de tafel.
7Dat ik zoo iets moet beleven snikte zij.
„Het verlies van het geld zou mij zoo zeer niet
smartenmaar dat mijn eenige zoon
Dirk sprong op.
„Moedermaak mij niet voor een dief uit 1"
riep hijterwijl hij de pijp uit den mond nam.
„Gij zijt bij de schrijftafel geweest, niemand
anders! Uw ongebonden leven kost geld, zoowel
als uw omgang. Gij brengt met dien gemeenen
Frans Fink geheele nachten doorhut gansche
dorp heelt er den mond vol van...."
„Wat gaan mij die domme boeren aan
antwoordde de zoon op trot9chen toon. „Ik doe,
wat mij behaagt en laat anderen doen wat zij
willen
Zijne moeder bleef echter volhouden.
„Gij hebt Frans veel geld gegeven."
„Wie zegt dat?
„De deugnietdie niet werkt, heeft immer de
zakken volslechts van u kan hij het geld heb
ben, dat hij verkwist."
(Wordt vervolgd.)
een kus gaf en opende de deur harer woning.
Op den drempel schenen al hare krachten haar
te begeven. Het ontbrak haar aan kracht naar
ziel en lichaam beiden. Met moeite bereikte
zij de kamer. Hare moeder was nog niet naar
bed gegaan zij gaf eeu gil, toen zij hare schoon
dochter waggelende zag binnen treden die de
oude vrouw echter zoo goed zij kon zocht gerust
te stellen.
„Ach ik ben maar een weinig vermoeid door
het hard loopen!" fluisterde zij. „Het waait
zoo hard en de wind sneed mij zoo scherp in
het gezichtmaar ga naar bed moederhet
is reeds meer dan tijd voor u."
„Neen gij zijt ziek lief kind begon de
moeder weeneude.
„Het zal weer voorbij zijn als ik geslapen
heb."
„Dat God zich uwer erbarme Gij zijt zoo
ble k en uwe oogen zijn rood van het weenen."
„Moederdat komt van den wiuddie de
bladeren reeds van de boomen schudt."
Suze beefde van koude. Het gelukte haar
eindelijk de oude vrouw ter ru9te te brengen.
Toen zette zij zich neder in haar kamertje en
begon over haren toestand na te danken. Na
een uur zoo gezeten te hebben scheen zij een
besluit genoraeu te hebben; zij ging te bed. Nadat
zij haren kommer in een vurig gebed tot God
had opgezonden, viel zij in een onrustigen slaap,
die tot den morgen voortduurde. Afgemat stond
zij op, toen de eerste stralen der zon door het
venster vielen. Zij zorgde voor het ombijt en
kleedde zich aan. Hoe bleek en vervallen was
het voorkomen der arme weduwe! Het was haar
als had zij eene groote misdaad begaandie
van eene zware straf moest gevolgd worden.
