Nummer 43 .Donderdag' 28 Mei 1885. 8e Jaargang. Dg Nederlandsche Drankwet, Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. ANTOON ÏIELEN BUITENLAND. Frankrijk. Engeland. UITGEVER: Waalwijk. JWUJ .UÜllillWU, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. .Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco tc zenden aan den Uitgever. ^vertentien 17 regels 0,60 daarboven 8£cent per regel; gioo e letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsin g °Pgegeven, worden 2maal berekend. Adrertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van A.dolf Steineb, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Het is zeker heel grappig dat men thans in de bladen van 1 1 !/2 en 2 lieemskerkjes leest, zooals men tijden lang van een of twee schaep- mannetjes heeft gehoord. Beide benamingen zullen nog jaren lang ee.i zeker burgerrecht be houden. Terwijl men bij eer» schaep r.annetje aan een ouderwetschen borrel zal denken zal men aan een heemskerkje de voorstelling ver binden van een borrel in een fleschje met beu gelsluiting, stop of kurk. lie N. R. O. heeft onlangs den wensch geuit, dat na de jongste wijziging onze reguering zich vooreerst niet meer met de drankwet bemoeien mocht. Juist de jongste wijziging maakt dat men eerder dan vroeger geneigd zou zijn om met den heer Fransen van de Putte mee te gaan en de geheele drankwet zou willen afschaffen. Niemand kan ontkennen, dat de wet zegenrijk heeft gewerkt voor zoover ze de openbare dronkenschap ten deele reeds heeft beteugeld. Maar die zegen ivo dt een vloek wanneer men nagaat hoe noodlottig en het doel voerbijstrevend de wet werkt èn tot welke absurditeiten zij leidt wat betreft de gecombineerde neringen. De gecombineerde bedrijven moeten het vooral ontgelden. Zij schijnen de oorzaak van veel kwaad te zijn. Men heeft hier een geheel an dere opinie dan in andere landen, waar men ook gezegend is met een drankwetdaar is gecom bineerd bedrijf verplichtend. Ed daar is veel voor te zeggen. De gecombineerde bedrijven waar iets ver kocht en waar tevens getapt wordt, mogen hier binnenshuis geen gemeenschap hebben. Alle mogelijke en onmogelijke vertimmeringen zag men in de laatste dagen. Welk een last onder vinden die menschen iu hun door den staat ge patenteerd en dus alleszins geoorloofd bedrijf! 't Wordt hun bijna onmogelijk gemaakt. Dan moeten ze hun bedrijf maar staken Heel ge makkelijk gezegd. In dit geval verkeeren ze in dezelfde positie als de staatja nog in veel moeielijker. Indien de helft waar was wat op rekening var. den sterken drank wordt gezet indien werkelijk 't kwaad in den drank zat, dan moest dc staat de fabricage verbiedeu en den invoer beletten, en de drank alleen in de ver- gifkas van den apotheker een plaats vinden. Niemand durft dit voorstellen, zelfs mr. H. Goe man Borgesius niet. De staat kan de 40 millioen accijns van het gedistilleerd niet missen. Maar kan een burger zijn inkomen dan wèl missen De staat kan zich nieuwe inkomsten scheppen maar kan de burger dat ook in deze dagen van algemeene malaise? Dat die neringdoenden nu de publieke straat over moeten om hunne beide takken van bestaan aan te houden en ouophou- lijk van het eene in het andere lokaal moeten loopen dat doen ze niet voor hun pleizier, ook niet om de wet te trotsecren maar eenvoudig omdat ze dit middel van bestaan nog niet kunnen missen. Vooral ten platte landewaar alleen gecombineerde bedrijven kunnen bestaan ziet menig neringdoende zich in zijn rechten bedroe vend verkort. 't Algemeen belang gaat boven het particu liere redeneert men. En dat is waar. Maar 't algemeen belang wordt door deze wet niet ge baat. Men kan gerust zijn, de 40 millioen zul len onder deze wet evengoed in de schatkist blijven vloeien. Het zal er eer slimmer op wor den, omdat het gebruik en misbruik in de huis gezinnen zal worden overgebracht. De gecombineerde bedrijven waar niet getapt wordt (dat zijn de meest fatsoenlijke inrichtin gen, waar men met open deuren en ramen ver koopt) mogen elke hoeveelheid verkoopen mits in gesloten flesschen zij mogen in hun winkel geen aangebroken vaten kannen of kruiken in voorraad hebben. Dit laatste vooral is een veel te ver gaand inbreuk maken op de vrijheid van bedrijfsuitoefening. Ook is hierin een groote tegenstrijdigheid met de bestaande drankwet. Als kleinhandelaar heeft men vergunning noodig en mag men geen vaten in den winkel hebben; men is tevens groothandelaar of slijter en heeft als zoodanig met de drankwet niets te maken en men mag wel vaten in den winkel hebben. Dus het mag niet en het mag wel. Stel eens dat iemand een gecombineerd bedrijf uitoefent iu een groote stad waar de woningen niet altijd uitmunten door veel ruimte, en geen andere opslagplaats heeft als zijn winkel. Het is hem natuurlijk onmogelijk om zijn verschillende vloeibare artikelen vooruit af te meten in die hoeveelheden welke zijn afnemers respectievelijk zullen verlangen zoodat hij daarmede moet wachten tot dc artikelen worden besteld. Heeft bij nu in zijn buis behalve zijn daartoe inge- richten winkel geen andere plaats beschikbaar dan zal hij gedwongen zijn een pakhuis in de Sjuurt te huren altijd als hij dat kan krijgen. Deze maatregel staat echter gelijk met ondergang van zijn debietwant de kooper zal telkens 10 a 15 minuten moeten wachten wanneer hij een quantum verlangtdat nu juist niet afgemeten voorhanden is. Zeer velen leggen hunne vaten in een aan grenzende kameren moeten telkens om een hoekje om de bestelling klaar te maken. Wat nut nu die bepaling heeft is moeielijk te vatten. Alleen de knoeierij kan er door bevorderd worden nu meu niet meer voor het oog van het publiek de orders mag klaar maken. Het vordert meer bediening en is in de practijk allerbelachelijkst. Die bepaling wordt nu toegepast op de netste zaken terwijl de kroeghouderswier bedrijf dikwijls ergernis verwekt en voor wie men zou denken dat de wet gemaakt is alle mogelijke vrijheid genieten terwijl hun daarenboven een zakelijk recht van 20 jaren wordt toegekend. Waarom dit zakelijk recht ook niet aan dc gecombineerde neringen toegekend? Allengs waren dar. die gelegenheden verminderd en de uitvoering der wet had een rustig verloop. Indien die rustige afloop den voorstanders der wet niet vlug genoeg gingwaarom dan niet zooveel mogelijk die zaken aangekocht, waartoe dagelijks gelegenheid bestaat, en wat volstrekt niet zoo kostbaar is als het oppervlakkig schijnt, omdat die gebouwen voor andere doeleinden kunnen worden bestemd. Men voegde dan de daad bij bet woord en het was veel edeler dan pogingen aan te wenden om de maatschappij te hervormen ten koste van het bestaan van anderen. Ook het rechtsgevoel van menigeen werd niet zoo pijnlijk aangedaan. Een en ander zal er echter toe leiden zeker zeer tegen den geest der wet dat de gecom bineerde neringen wanneer hun andere artikelen zijn opgeruimd de plagerijen" een andere naam is er niet voor de bepalingen der drankwet moeuitsluitend drankzaken en tapperijen zullen worden. De wet dwingt er hen toe en neemt hen alsdan bovendien in bescherming. Die nadeelige ommekeer had misschien al plaats gehad indien niet de gecombineerde bedrijven met te grooten voorraad van andere artikelen zaten. Ze hadden geen enkelen dag voor over gang. Wrel heeft hun het zwaard 4 jaren boven het hoofd gehangen maar niemand geloofde dat deze onmogelijke wet ooit in toepassing zou worden gebrachtte meer omdat men in den laatsten tijd reden had om le gelooven dal de jenever-politiek onzer regeering „om" was. Op de Congo-conferentie, onlangs te Berlijn gehouden, was het vooral aan den invloed der Nederlandsche diplomatieke vertegenwoordigers te danken of te wijten dat de maatregelon tot wering van den handel in sterken drank op de Afrikaansche kust zijr» afgesprongen. Hoe dit met de Neder landsche drankwet is te rijmen laat zich niet licht vatten. Dit is echter zekerwanneer alle leden dei- tweede kamer zich zoo goed op de hoogte hadden gesteld als b. v. de hh. v. d. Feltzv. d. Kaay Lieftinck en De Bruyn Kopsdan ware dit uitvloeisel van een „ziekelijke volksverbravings- manie" nimmer wet geworden en waren er ten minste bij de behaudeling der voorstellen geen 16 leden afwezig geweest, toen er over de wel vaart van duizenden in den lande werd beslist. Aan kinderen beneden den leeftijd van 16 jaren mag voorts geen sterke drank toegediend of verkocht worden. Dit is een gunstige bepaling maar had moeten toegepast worden op lokaliteiten waar geschonken en gedronken wordt. Dat b. v. een 15jarig dienstmeisje geen l/% flescii likeur of cognac voor mevrouw mag halen maar daar entegen de 13jarige loopjongen van den verkooper het wel mag bezorgen is nogal vermakelijk. Hier echter kan men zich wel bij neerleggen, 't Ware echter beier geweest den kooper in plaats van den verkooper strafbaar te stellen, 't Gaat moeielijk den leeftijd altijd aan 't gezicht te zien, en een artikel, dat ieder beneden den leeftijd van 16 jaren een geboorte-extract in den zak moet dragen staat niet in de wet. Het is daD ook te hopen dat de wensch van den heer Fransen v. d. Putte, dat de geheele drankwet spoedig moge verdwijnen bewaarheid wordt. Zulke wetten maken het volk slechter. Zij doen den eerbied voor den wetgever verliezen en leeren op alle manieren de wet te ontduiken. Het volk gevoelt dat die wet voor hem gemaakt is en is zich bewust en durft het uit le spreken, dat de onmatigheid en onzedelijkheid bij het volk op geen lager trap staat dan in de hoogere standen al neemt het kwaad in die kringen ook fijnere vormen aan. Men wil het wel doen voor komen dat die 40 millioen accijns bijna geheel door deu werkenden stand wordt opgebracht. Die 't meent is de plank glad mis. Men vergeet de groote hoeveelheid belastbare spiritus, die als parfumerie door de dames wordt gebruikt; men vergeet wat voor andere industrieele doeleinden noodig is mou vergeet de belangrijke cognac accijns een artikel den werkmap, slechts bij name bekend. Wordt dan door den werkman niet te veel sterke drank gebruikt? Helaas ja! verschillende omstandigheden werken daartoe mede. Maar wij kenner» groote werkgevers, die nimmer hebben te klagen over misbruik van sterken drank bij hunne minderen. Hunne meerdere kennis, hunne hoogeie zedelijke positie hun leven met en voor hel volkoefent daarop zulk een weldadigen invloed. Dien weg moeten op. Er moet meer gedaan worden voor de zedelijke ontwikkeling van het volk opdat het door een gevoel van eigenwaarde worde terug gehouden zich te stellen beneden het redelooze dier. Met voor alle volkszonden wetten te maken komen wij er nietten minste niet met wetten van het gehalte als de Nederlandsche drankwet. Dan is het geneesmiddel veel slimmer dan de kwaal. V. Parijs is geheel onder den indruk van Victor Hugo's overlijden. De dagbladen waarvan do meeste met oen rouwrand verschenen, zijn bijna geheel gewijd aan de terdiensten van deu grooten dichter wiens dood betreurd wordt en aan wiens nagedachtenis men hulde brengt. President Grcvy zond aan Hugo's schoonzoon, den afgevaardigde Lockroy een brief van rouw beklag en de ministers stelden zich met de familie in betrekking tot regeling der begrafenis, die van staatswege zal geschieden. Het stoffelijk overschot is gedurende drie dagen onder den Are de triomphe tentoongesteld. Bij uitersten wil vermaakte de dichter aan de armen 50,000 francs. Hij bepaalde voorts, dat bij begraven wil worden in den wagen die bij de teraardebestelling der armen dienst doet en, schoon aan God geloovende zonder den bijstand der kerk. De kardinaal-aartsbisschop van Parijs heeft den 21sten dezer aan mevrouw Lockroy die in eerste huwelijk getrouwd was met eer.'zoon van Victor Hugo deu volgenden brief geschreven //Ik neem innig deel aan het lijden van den heer Victor Hugo en aan de bekommering zijner familie. Ik heb bij het heilig misoffer gebeden voor den beroemden zieke. Indien hij een dienaar van onzen heiligen godsdienst verlangt te zien dan zou ik hoewel zelf nog zwak en herstellende van eene ziektedie veel overeen komst heeft met de zijoehet mij tot een zeer aangenamen plicht rekenenhem den bijstand ea de troostredenen te bieden waaraan men in zulke harde beproevingen zoo groote behoefte heeft. „Gelief enz. De heer Edouard Lockroy heeft den prelaat onmiddellijk het volgende antwoord geschreven: „Mevrouw Lockroy die het bed van haren schoonvader niet kan verlaten verzoekt mij u haren dank te betuigen voor de gevoelens die gij haar zoo welsprekend en tevens zoo welwil lend hebt kenbaar gemaakt. „Wat den heer Victor Hugo aangaathij heeft nog dezer dagen verklaard dat hij gedu rende zijne ziekte geen bijstand van een priester wil. Wij zouden aan al onze plichten te kort doen indien wij zijn wil niet eerbiedigden." "Gelief," enz. Onze lezers vinden hierachter eene korte levensschets van den grooten dichter. Op 21 Februari laatstleden begaf Karei Courtin, oud 19 jaren zich naar Donas (Maine- en Loire) bij de weduwe Suzanne zijne tante. Hij had sedert eene maand de gevangenis van Fontevroult verlaten waar bij twee jaren straf wegens diefstal had ondergaan. Hij kroop over den muur eu geraakte binnen. Zijne tante ver schrikte noemde hem dief en baanstrooper en dreigde hem mei een hooivork. Courtin ontnam haar dit werktuig en dreef^haar achterwaarts tot in het diepste van den kelder. Daar wierp hij haar op den grondsloeg haar met de hielen eener laarsbrak haren schouder en drukte vervolgens hare ribben en hare borst plat. Daarna sleepte hij de ongelukkige bij de haren voort en poogde haar den hals af te snijden met een snoeimes. Het mes, dat verroest en bot wassneed niet. De moordenaar werd toeo woedend bracht zijn slachtoffer meer dan dertig messteken toe en liet zijne tanle stervende in eenen afgrijselijken bloedplas liggen. Vervolgens wierp hij door het huis alles overhoop. Hij zegt slechts 22 fr. gevonden te hebben. Voor aleer het tooneel dier ijselijke misdaad te ver laten at de moordenaar zeer gerust van de soep, welke de wed.Snzanne voor zich had bereid. Die zaak werd verleden week voor het assisen hof van Angers behandeld. Courtin werd ter dood veroordeeld. PARIJS24 Mei. Heden den verjaardag van den val der communehebben de revolu tionairen en de overgebleven aanhangers der Communne zich naar Père-Lachaise begeven, om eene manifestatie aan den dag te leggen op de graven der gesneuvelde soldaten. Er had een ernstig conflict plaats tusschen de manifes- teerenden en de politiedie het ontplooien en tentoonstellen van oproerige zinnebeelden wilde verhinderen. Verscheidene personen werden ge wond omstreeks dertig lieden zijn in verzekerde bewaring genomen. Ondanks de tegenspraak houdt de Standard hare berichten omtrent de geschillen tusschen Engeland en Rusland staande. Deze zijn thans, naar genoemd blad mededeeltvier in getal lo. de vestiging van een Russischen agent te Kaboel2o. de ontruiming van Zoelfikar door de Russen3o. het opnemen van Meroechab biunen de Afghaansche grenslijn 4o. het staken der toerustingen door den emir. Daily News echter noemt de geschilpunten van ondergeschikten aard en verklaartdat de onderhandelingen bepaaldelijk vorderen. Dit blad bevestigt voorts dat in het Engelsch ministerie oneenigheid heerscht wegens de lersche dwaugwet. Een deel van het kabinet wil die vernieuwd zieneen ander deel wenscht haar zoo niet geheel afgeschaftdan toch aanmerke lijk verzacht te hebben. Tot deze laatsten be- hooren Chamberlain en diens radicale geestver wanten Charles Dilke vooral. Men gelooft evenwel aan eene schikkingkrachtens welke b. v. de wet slechts nog voor een enkel jaar zou worden vernieuwd. Daarmede zal men evenwel bezwaarlijk den loom der Homerulcrs kunnen bezweren die zich nu reeds uit door het stel selmatig rekken der beraadslagingen, waarvan zij het geheim hebben.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1885 | | pagina 1