Nummer 4. Donderdag 14 Januari 1886. 9C Jaargang. I, KMI* III BBffl EEN GOÜSliËRICIl T. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. BEKENDMAKING. FEUILLETON. ANTOON TIELEN, BUITENBAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. STAAT VAN BRIEVEN ETHEL's WRAAK. De Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. geadresseerd aan onbekenden. Verzonden gedurende de 2e helft van Nov. Van Waalwijk. H. Drukker Amsterdam. Kunnende de brieven door tussclienkomst van liet postkantoor terugbekomen worden. De directeur, BAGGERMAN. Burgemeester en wethouders van Waalwijk; gelet op art. 175 der gemeentewet maken bekend dat het besluit tot regeling van het gemeentelijk recht, te heffen voor het verleenen der vergunning tot het uitoefenen van den kleinhandel in sterken drank binnen de gemeente Waalwijk, alsmede de verordening op de invordering, waarvan de af kondiging op lieden heeft plaats gehad, gedurende drie maanden ter secretarie dezer gemeente voor een ieder ter lezing zijn nedergelegd en tegen betaling der kosten algemeen verkrijgbaar 'zijn gesteld. Waalwijkden 10 Januari 1886 Burgemeester en wethouders voorn. De burgemeester, Dr. DE HAAN l.b. De secretaris, F. W. VAN LIEMPT. Burgemeester en wethouders van Waalwijk brengen ter openbare kennisdat bij hen eén verzoekschrift is ingekomen om vergunning tot verkoop van sterken drank in het klein binnen deze gemeente van Aug. van Dijk, looier te Waalwijk, in het door hem bewoond huis, staande in de Groote straat, wijk A. no 32a. Waalwijk, 8 Januari 1886. Burgemeester en Wethouders voorn. Dr. DE HAAN l.b. De secretaris, F. W. VAN LIEMPT. De werkstaking te Gent is geëindigd tenge volge van onderhandelingen tusschen den burge meester en de directeuren der fabriek. Naar het Duitsch van G. Wild. 11e HOOFDSTUK. DE VLUCHT. XII Met eenen kreet zonk Minnie op de knie 'n. Maai reeds was lord Oswald tusschenbeide gesprongen, om de geliefde te beschermen. „Ik alleen ben de schuldige,'' riep hij, zich stoutmoedig tegenover den graaf stellende. Zwaar haalde de graaf adem een onderdrukt gebrul ontsnapte aan zijne borst; krachtig verhief zich zijne hooge gestalte en de dreigend gebalde vuist kwam loodzwaar neder op het hoofd van den weerloozen joDgen man. Minnie zag en hoorde niets van dit alles, want zij lag onmachtig op den grond. Zonder geluid te geven was lord Oswald nedergestort; 's graven vuist had goed getroffen. Stijf en levenloos lag daar Minnie's geliefde. Zijn hoofd was op een scherpen steen terecht gekomen en langzaam baanden zich eenige bloeddroppels eenen weg door zijne donkere lokken geen enkele ademtocht deed zijne borst zwellen en over zijn gelaat lag reeds de kalmte des doods verspreid. In zijnen toorn zag de graaf van dit alles niets. Hij tilde zijne in onmacht liggende dochter in het rijtuig en, de teugels grijpende, reed hij naar het slot Neville terug. 12e HOOFDSTUK. Ethel was met Francis Wilton, haren echt genoot in Parijs gebleven dat wil zeggenzy Advertentiën 1 7 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regeJ groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. In een hotel te Brussel heeft zich Don derdagmiddag een jongmensch met een revolver dood geschoten. Hij liet een brief achter, voor de politie, van den volgenden inhoud: „De ongelukkige, die zich gedood heeft, heet An- toine V., wonende te Amsterdam ten huize van zijn broeder." Door een bijzonder toeval zijn een man en een vrouw te Viel-Salm (Belgie), die gehuwd waren doch sedert 20 jaren gescheiden van el kander leefdennaast elkander begraven. De "rouw had een winkeltje en stierf den 31sten December. De man die vier dagen later door het dorp kwamwerd door eene beroerte op straat getroffen en was dientengevolge onmiddellijk een lijk. Daar er sedert den 31sten December geen ander sterfgeval was voorgekomen, kwamen de lijken van man en vrouw op het kerkhof naast elkander te liggen. fe Brussel zijn drie beruchte dieven Gor don Benson en Bechen allen ontsnapte ge vangenen gevat. Zij hadden, in de Belgische hoofdstad een „internationaal nieuwsbureau" gevestigd en stelden zich voor daar verschrider.e nieuwe „ondernemingen" uit te voeren. De drie boeven werden lang door de Engel- sehe politie gezocht, maar zij wisten steeds alle tegen hen genomen maatregelen te verijdelen door dien twee Londensche politiebeambten door hen omgekocht waren, en hen op de hoogte hielden. Zij beschikten over een vermogen van ruim f 500,000, dat bij verschillende bankiers te Lon den was belegd. De Londensche politie werd op het spoor der langgezochten gebracht door een pakje, dat aan Gordon geadresseerd was en naar Brussel ver zonden moest worden. Zij droeg een barer be ambten op met het pakje mee te gaan, en het gelukte dezen, met behulp der Brusselsche politie de drie mannen in handen te krijgen. Zij zittten nu voorloopig in de gevangenis Saint-Gilles te Brussei. Bijna de geheele radicale pers geeft hare iu- genomenbeid met het nieuwe kabinet te kennen; de heer Clémenceau wenscht het in zijn orgaan brachten daar eenige maanden des jaars door meest echter gingen zij reizen, want Wilton bleef niet gaarne lang op écne plaats. Ethel's verbinding met Francis was kinderloos gebleven, eene omstandigheid, die Ethel veel meer betreurde dan haar man. In weerwil harer overgroote liefde voor haren gade vond zij aan zijne zijde niet hel geluk, dat zij gedroomd had. Door de omstandigheden gedwongen met zijne vrouw te leven, had Wilton er spoedig genoeg van, steeds voor een van liefde gloeienden minnaar te spelen en niets dan liefelijkheden te zeggen. Wel moest hij nog altijd zekeren schijn van liefde bewarenwant geheel en al durfde hij het in geen geval bij Ethel te bederven. Maar de sluierwaarmede hij zijne onver schilligheid bedekte, was toch te doorzichtig dan dat Ethel niet de waarheid raadde, en deze ontdekking berokkende haar menig bitter uur. Nog steeds beminde zij haren echtgenoot met waanzinnigen hartstocht en deze liefde deed haar zijne koelheid verdragen en zich tevreden stellen met de kruimels, die spaarzaam genoeg van de tafel zijner liefkozingen afvielen. Niettegenstaande dit alles hoedde Wilton er wel voor de ijverzucht zijner echtgenoote gaande te maken; liij speelde en wedde tamelijk hoog hij had alieilei adellijke liefhebberijen,'die van Ethel's geld moesten betaald worden maar ontrouw kon hem niet ten laste worden gelegd. En dit rekende Ethel hem hoog aan. Mocht hij haar ook minder beminnen, mocht hij' al koeler en onverschilliger geworden zijn hij bleef haar toch trouw, en om die reden kon zij hem al het andere vergeven. Zoo ging de tijd voorbij en het vooruitzicht op de rijke erfenis werd voor Wilton steeds zekerder. Dokter Burton beweerde het kind overgeleverd „La Justice' een lang gelukkig leven toe. Hrj Doemt het kabinet een werkelijk veizoenings- ministerie en het komt er thans op aan, dat het zijn programma opstelt in overeenstemming met den nieuwen stand van zaken. De „Radical," het blad van den afgevaardigde Naretbetreurt het dat de heer Grévy een kabinet Floquet Freycinet heeft verhinderd; het thans opgetreden kabinet acht bij niet levensvatbaar. De oppor tunistische bladen laten zich weinig over de nieuwe regeering uitzij willen eerst hare plan nen vernemen voor zij een oordeel vellen. Het „Journal des Débats" is nog minderin genomen met het kabinet dan de „République Fraiujaise" en de „Siècle" Het blad merkt op dat vijf oud-ministers thans weder de gewichtigste posten in het kabinet bekleedcn, alsmede dat Baihat en Develle eveneens tot de vroegere meer derheid hebben behoorden. vooral laatstge noemde het ministerie Ferry, zeer beeft gesteund. O kan liet blad zich niet begrijpen dat de - net de keus heeft laten vallen op r '!ta' Bouget voor minister van oorlog, na de rol die de generaal in Tunis heeft gespeeld en het incident dat hij naar aanleiding van een vonnisdat hem niet beviel h -ef'. *eroorm»ct. D'j „Figaro" raêrtt op, dat De Is"weinet slechts als een voorspa# is te beschouwen, dóch dat in een lijdwaarin zoo hard gereden wordt een voorspan ook zijn nut kan hebben. De staatssecretarissen ziju nog niet off.ot.eol benopmd maar bijna allen zullen hoogstwaar schijnlijk wel uit de radicale partij gekozen worden. Het ministerie van marine behoudt hel bestuur over de koloniën, tot de regeling van verschillende takken vac dienst, die van het mi nisterie van oorlog onder andere leiding geplaatst worden geschied is. Volgens de „Temps" zal de gouverneur van Tunisda beer Catnbon niet teruggeroepen worden ofschoon generaal Boulanger, met wien hij oneenigheden heeft gehad, minister vaa oorlog is geworden. Generaal Boulanger minister van oorlog, heeft een dagorder tot het leger gericht, waarin hij o. a. zegt „Wij zullen vol geestkracht voort schrijden op den weg ons door onze bekwame voorgangers aangewezen, wat betreft de militaire wedergeboortewaaraan wij ons sedert vijftien jaren wijden. Leve Frankrijk! Leve de republiek!" Uit angst om door de politie gevat te wor den is te Saint-Pathem (Frankrijk) een wilddief op de volgende wijze om het leven gekomen. Toen hij op de jacht was, bemerkte hij plotseling dat de gendarmen hem op de hielen waren. Zonder zich te bezinnen sprong hij in de snelstroomende rivier de Lot en slaagde er in die over te zwem men. Maar toen daagde de gendarm aaD den overkant op. Op het punt van gepakt te worden, sprong de 22jarige jongeling weer in het water. De politie had nu niet lang meer te loopen, want. half ontzield bereikte de strooper den overkant en werd daar opgenomen. Spoedig daarna stierf de ongelukkige. Uit het van regeeringswege ingestelde on derzoek naar den dood van den artillerist Aubin te Van nes is gebleken dat hij niet het slacht offer is geweest van eene barbaarsche behandeling gelijk aanvankelijk is gemeld. Hij werd enkel, zooals Figaro reeds heeft berichtop last van den majoor Bazaine op dec zadel van het paard vastgebonden om hem verder te beletten zich 'willig van het paard te laten vallen, en is alleen daaraan toe te schrijven, hoofd terecht kwam, toen hij Qi weer naar beneden i' Uot schijnt, ■nt tan den zadel A ui zal cor.'&n.. voor de- te hebben aan eene zigeunerbende, welke sedert dien tijd nooit weer in Engeland geweest was van zijne stilzwijgendheid en die zijner zuster was men zeker en verder was er niemand, die iets van het gevaarlijk geheim wist. Ethel en Wilton wiegden zich in de volste zekerheid, en beiden konden nauwelijks den tijd afwachten, om de vrachten hunner misdaan te plukken. Toch moesten zij lang genoeg geduld oefenen, want de gezoudheid van graaf Neville scheen onverwoestbaar; van tijd tot tijd wonnen zij berichten in omtrent zijnen toestand, maar deze luidden steeds bevredigend 't scheen dat de graaf honderd jaar oud zoude worden. Ethel was gedurende eenige weken ongesteld geweest en graaf Wilton had tijd gehad om ongestoord naar zijn genoegen te leven. Wel had hij zijne vrouw dagelijks eeoige malen bezocht maar hij had zich toch eenige vrije uren weten te verzekeren, en Ethel liet hem zuchtend zijn gang gaan; zij wist toch hoe ver zijne liefde voor haar ging. Zoo verzette zij zich ook niet, toen hij, nadat zij reeds aan de betere hand was, den wensch uitsprak, eenen vriend in de nabijheid van Parijs te bezoeken; wel vergoot zij in 't geheim tranen over zijne liefdeloosheid want, nu zij reeds sterker begon te worden, viel haar de eenzaam heid die haar de geneesheer nog steeds aan beval, dubbel zwaar. Wjlton nam afscheid en vertrok. if lethelniet wetende waarmede zij haren tyd ftou dooden liep treurig door de kamer. In Wilton's studeerkamer aangekomen bleef zij nadenkend staan en beschouwde de schrijftafel welker verschillende vakken meest ongesloten waren. Zou hij toch nog niet een geheim voor haar hebben Zij ging zitten en opende de verschil- ondanks de: wierp. De majoor zal echt gestraft blijven omdat hij is gegaan, toen' hij last gaf vasv te binden De giaaf van Parijs rechtbank te Rouaan moeten v rrstibi schuldigd vanwilddievevij, De grondeigenaar Wallet, wiens landgoed aan dat van de.) "rootj- pretendent grenst, was met hem overeengekomen dat zij beiden met de hunnen op elkanders land goed mochten jagen. Maar hij heeft nu de ge noemde rechtsvervolging ingesteldomdat de graaf met de gravin en een vijftiental gasten hazen en konijnen met verboden middelennl. met strikken gevangen hebben. Er zijn reeds sinds lang allerlei hatelijkheden tusschen de twee buren gewisseld. De graaf liet o. a. onlangs proces-verbaal opmaken tegen den zoon van Wallet, omdat de jonkman bij het jagen lende laden. Briefjes van bekenden, vluchtige aanteekeningen rekeningen niets anders niets louter onschuldige dingen! Daar viel Ethel's blik op een stukje papier dat tusschen de voegen van een vak beklemd geraakt was. Voorzichtig beproefde Ethel het papier los te makeni was een briefje, waarop alleen de woorden stonden: „Mevrouw Gilbert, Nizza. Hotel S." Met eeu woesten kreet vloog Ethel op; het adres was onmiskenbaar door een dameshand geschreven geen twijfelzij werd door Wilton bedrogen en zij had hem toch zoo zeer bemind. Eenige oogenblikken bleef zy als versuft staan, maar raapte toen al hare geestkracht weder bijeen. „Ik moet de waarheid weten," sprak zij, „ik moet ze kennen, al zou ik daardoor ten gronde gaan." In dolle drift gaf zij nu hare bevelen want zij wilde zelve naar Nizza reizen om zich te overtuigen, wie die mevrouw Gilbert was en in welke betrekking zij tot Francis Wilton stond. De opgewondenheid verleende haar nieuwe krachten en reeds twee uren later was zij op weg naar Nizza. Vreelesijk opgewonden kwam zij daar aan; haar eerste werk was naar het hotel S. te rijden en naar mevrouw Gilbert te vragen. Genoemde dame woonde in het hotel en was te huis. „Ik moet haar onmiddellijk spreken zeide Ethel met gedrukte stem „breng mij spoedig bij haar. Een goede fooi maakte den bediende gewillig; zonder verder te vragen geleidde hij Ethel naar de kamer der dame. (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1886 | | pagina 1