Nummer 9.
Zondag 31 Januari 1886,
9e Jaargang.
MD 11
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON,
ANTOON TIELEN,
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
ZEVEN MILLIOEN.
UITGEVER:
Waalwijk.
STAAT VAN. BRIEVEN
Novelle door MAX RING.
De Echo 7an het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
A.DOLF Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
geadresseerd aan onbekenden.
Verzonden gedurende de 2e helft van Dec.
Van Waalwijk.
J. A. Boom. Oosterwijk.
Kunnende de brieven door tusschenkomst van
het postkantoor terugbekomen worden.
De directeur,
BAGGERMAN.
Zonder eenig verder incident heeft de kamer
de begrooting van justitie aangenomen met 73
tegen 23 stemmen.
Het hof van appel te Brussel heeft in raad
kamer geweigerd, den burggraaf Dupleix de Ca-
dignan tegen een borgtocht van fr. 10,000 op
vrije voeten te laten. Hij blijft dus in voorloopige
hechtenis maar de behandeling van zijn proces
in hooger beroep zou, naar gemeld wordt, reeds
over drie weken plaats hebben.
De jongste telegrammen uit Saigon bevestigen
de laatste berichten over den ernstiger, toestand
in Cambodscha. De opstandelingen hebben na
het einde van den regeutijd overal weder naar
de wapens gegrepen en verontrusten het geheele
land. De gouverneur van Cochinchina, generaal
Begin, die de hervatting der vijandelijkheden met
zekerheid verwachttehad reed3 vooraf maatre
gelen genomen. Hij zond kolonel Baders als
resident generaal met alle beschikbare troepen
naar Pnom-Penh, de hoofdstad van Cambodscha,
en liet in de omgeving der stad blokhuizen op
lichten. Aan de grens van Cochinchina en Cam
bodscha hebben reeds ontmoetingen met de op
standelingen plaats gehad.
De regeering is zeer verbolgen op generaal
Courcy. Toen de opperbevelhebber bericht ont
ving, dat hij moest terugkeeren en generaal War-
II
Verrast bleef hij staan om te luisteren. Daar
hij echter niets meer vernam, en in weerwil van
zijn scherp gezicht geen menschelijk wezen kon
ontdekken, geloofde hij zich vergist te hebben.
Reeds wilde hij voortgaan, toen het angstig ge
roep nog duidelijker en dringender werd her
haald.
Haasiig snelde hij nu in de richting, vanwaar
hij het geroep had vemomen het bosch in, en
kwam weldra aan eene van die moeielijk toe
gankelijke woudkloven waarin een wandelaar,
die met de streek niet bekend is, licht kan ver
dwalen. Opnieuw bleef hij staan, daar hij zich
niet kon voorstellen, dat een bekende van hem
in dezen onbegaanbaren afgrond vrijwillig zou
vertoeven.
Mijnheer van Bergen klonk het thans
ten derden male zeer duidelijk in zijne nabijheid.
Nu was er geen twijfel meer mogelijk.
Ik kom riep hij luid.
Dit was echter gemakkelijker gezegd dan ge
daan, daar hij van de hoogte, waarop hij ach
bevond, niet zonder gevaar in de diepte kon
komen, hoe bedreven in lichaamsoefeningen hij
ook was. Nu eens aan een boomstam, dan weder
aan een buigzamen tak zich vasthoudende, ge
lukte het hem eindelijk langs de steile helling,
die met afgevallen dennennaalden bedekt en
daardoor zeer glad was, naar beneden te komen,
tot hij den vlakken grond onder de voeten had.
Eerst thans bemerkte hij twee jonge dames,
die op hare wandeling door het bosch verdwaald
waren, en door hare vruohtelooze pogingen om
net tot zijn opvolger was benoemd, had Warnet
Tonkin reeds verlaten. Courcy had zonder mede
weten der regeerir.g den generaal naar huis ge-
zondeu en hem door ecu ander vervangen. Ge
lukkig lag de bootwaarmede Warnet was ver
trokken nog op de reede van Saigon zoodat
de generaal onmiddelijk naar Hanoi kon terug
keeren.
De commissie tot onderzoek van het am-
nestievooistel is gekozen. Zes leden er van zijn
tegeu de amnestiedrie wenschen een beperkte
amnestie terwijl slechts twee leden der commis
sie mgr. Freppel en Laguerre voor de geheele
amnestie zijn.
In den ministerraad is het decreet, rege
lende het protectoraat over Tonkin en Madagas
car goedgekeurd.
In de couloirs der kamer verzekert men,
dat de regeering besloten heeft ten aanzien der
amnestie in de houding te volharden, die zij bij
de beraadslaging over de urgentie heeft aange
nomen.
Ferdinand De Lesseps is Donderdag te
Southampton scheep gegaan naar Panama, met
zijn genoodigdeu afgevaardigden van eenige
kamers van koophandel eu deskundigen uit Frank
rijk en het buitenland wien hij den staat der
werken van het kanaal zal laten zien.
Men beschouwt in Frankrijk die reis als een
zekere waarborg voor de voltooiing van het groote
werk dat in 1889 gereed moet zijn.
Zooals men weet zijn er vooral van Ameri-
kaansche zijde, veel ongunstige berichten omtrent
de kansen van het Panama-kanaal verspreid.
Maar De Lesseps twijfelt volstrekt niet of de
aangevoerde bezwaren zullen s chitterend gelo
genstraft worden evenals bij ziju eerste reuzen
werk het Suez-kanaal is geschied.
Welke voordeelen die onderneming heeft opge
leverd, toonde de wakkere grijsaard eenige maan
den geleden aan toen hij zich verdedigde tegen
verscheidene beschuldigingen en lasterlijke aan
tijgingen.
Men had gezegd, dat hij voor het Suez kanaal
Frankrijk 600 millioen francs ontnomen had, om
die aan het buitenland te geveu. Maar hij toonde
aan dat de voordeelen, door Frankrijk van het
•ig—Mg
den rechten weg terug te vinden uitgeput, zich
in de grootste onrust bevonden.
Mijn hemelriep de luitenant verrast,
toen hij zijne beide buurdamesde energieke
nicht en de schuwe gezelschapsjuffer van mevr.
Grund herkendehoe komen ae dames hier?
Wij wilden een uitstapje doen naar den
Golm, die wegens zijn heerlijk uitzicht beroemd
is, en zijn daarbij verdwaald, antwoordde juffr.
Richter.
Dat verwondert mij nietgij zijt in plaats
van rechtuit te gaan te veel links afgeslagen, en
in de zoogenaamde Wolfskloof terecht gekomen.
Welk een geluk, dat Flora u terstond ge
zien en herkend heeft 1
De luitenant richtte zijn blik onwillekeurig
naar dé blozende gezelschapsjuffer.
Indien het mij vergund is, zal ik de dames
den weg wijzen en naar den Golm vergezellen,
zei hij.
Gij zijt al te goed, maar dat mogen wij
niet aannemen. Indien gij ons slechts uit de
kloof en op den rechten weg brengen wildet.
Zeer gaarnel hernam hij een weinig geraakt.
Ik vreesde slechts dat u eenig nieuw ongeval
mocht overkomen, en gij andermaal zoudt kunnen
verdwalen. Maar indien mijn gezelschap u on
aangenaam is.
Hoe kunt gij dat denken Wij willen
slechts mijnheer geen overlast aandoen.
Integendeel, voegde de gezelschapsjuffer er
bij, het zal ons zeer aangenaam zijn, indien gij
ons wilt vergezellen.
Niet zonder bezwaren en hindernissen van
allerlei-aard gelukte het den luitenant, die door
zijn menigvuldige uitstapjes met den geheelen
omtrek bekend wasden uitgang uit de diepe
kloof te vinden en de dames op een wel is waar
begaanbaar, maar toch moeielijk pad te brengen,
zoodat deze zich genoodzaakt zagen dikwijls van
kanaal getrokken, 1,250 millioen francs bedroe
gen. De bruidschat zijner tweede vrouw, 100.000
francs, dien hij in aandeelen van het Suezkanaal
geplaatst h--d is nu tot 2 millioen aangegroeid
enz. En van het Panama-kanaal verwacht „de
groote Franschman," zooals Gambetta hem, in de
dagen van zijn tegenspoed, noemde, niet minder
goede uitkomsten.
In het station van Saint-Denis bij Parijs
ontstond een eigenaardige brand. Door vonken,
die uit een locomotief ontsnapten geraakte een
trein ge'aden met petroleum aether en chlo
roform in brand. Drie waggons zijn geheel ver
brand doch persoonlijke rampen zijn gelukkig
niet te betreuren.
De zaak Barrême belooft nog hee' wat
hoofdbrekens te kosten. De rechercheurs, belast
met de opsporing van den moordenaarblijven
nog altijd even vergeen spoor is door hen
ontdekt. Het schijnt nu weder dat volgens de
verklaringen van mevrouw Barrême van geen
wraakoefening door een der familieleden sprake
kan zijn. De politie heeft er zich op toegelegd
om een juist signalement van den moordenaar
te geven en dit mag als goed gelukt beschouwd
worden.
Een luchtballon, „Le Fugitif" is, aan zijn
naam getrouwop de vlucht. In het schuitje
zaten 3 heeren. Het laatst zag men hen boven
Brest toen echter konden de reizigers door den
sterken wind niet landen. Zij lichtten den ballon
zooveel mogelijk, die daarop snel in de hoogte
gingdoch daar medegevoerd werd naar volle
zee door een oogenschijr.lijk zeer snelle luckt-
strooming. Na dien tijd heeft men niets meer
van de luchtreizigers gehoord. Een Russisch
schip heeft op den Oceaan de overblijfselen van
een ballon gezien zoodat alle hoop vervlogen is.
Te Parijs liep het geruchtdat weder een
moord in een trein was gepleegd, doch het bleek
slechts een poging tot zelfmoord te zijn geweest.
Een 25jarig man had een revolverschot op het
hoofd gelost. Op den onbekende is een briefje
gevonden mededeelende dat hij den dood zocht
wegens een ongeneeslijke ziektewaaraan hij
lijdende was.
zijne hulp gebruik te maken. Nu eens moest
hij de eene, dan weder de andere de hand
reiken en zijn krachtigen arm tot steun aan
bieden. Vooral had de zwakkere en minder
moedige Flora zijne hulp noodig.
Natuurlijk moest men onder deze omstandig
heden vertrouwelijker met elkander worden
waardoor de vroegere terughouding langzamer
hand verdween. Er ontstond een levendig ge
sprek, waaraan vooral de interressante nicht
deelnam, terwijl de bescheiden gezelschapsjuftei,
gelijk hare betrekking meebracht, zich slechts
zelden daarin mengde. Met het lieve kopje naar
den grond gericht luisterde zij met zichtbare
belangstelling naar de raededeelingen van haar
gids uit den laatsten veldtocht, en haar zachte,
zielvolle oogen glinsterden van geestdrift en iunig
medegevoel bij zijne beschrijving van den slag
van Sedanwaar hijdoor een vijandelijken
kogel getroffen, die wond had opgedaan, waaraan
zijn nog altijd niet geheel verdwenen zenuwlijden
mede te wijten was.
Evenzoo boezemden de berichten van de dames
hem belangstelling in over hare Opper-Silezische
woonplaats, vooral de grootsche bergwerken
kolenmijnen zink- en ijzerhutten, waarvan Flora
met een bewonderenswaardige kennis en begrip
van zaken eene beschrijving gaf, zoodst hij den
wenscb niet kon onderdrukken, dit gedeelte van
het rijk, dat tot dusverre nog zoozeer was ver
waarloosd, nader te leeren kennen.
Dat moet gij eens doen, zei zij vriendelijk,
al ware het maar om u te overtuigen, dat mijn
arm geboorteland beter is dan er van gezegd
wordt.
En dat zijne bewoners, voegde juffrouw
Richter er sarcastisch bij, geen wilde barbaren
zijn.
Daaraan twijfel ik niet, hernam de luitenant,
na alles wat ik heden ran u heb vernomen.
Te Agen (Frankrijk) heeft een notaris van
Pamiers getracht zich het leven te benemen. Hij
was in een hotel afgestapt en had zich in zijn
karner opgesloten. Toen men hem 's morgens
badende in zijn bloed vond werd onmiddellijk
geneeskundige hulp alsmede de justitie gehaald,
aan welke de ongelukige verklaarde, dat hij sedert
tien jaren te Pamiers als notaris was gevestigd
en dat de zaken steeds waren vooruitgegaan. Hij
Lad zich echter in den laatsten verkiezingsstrijd
gemengd waarvan het gevolg was geweest, dat
een gedeelte zijner clientèle hem verlaten had.
Üit vrees dat hij later te kort zou komen had
de notaris zich van het leven willen berooven.
Te Decazeville hebben 2000 mijnwerkers
den arbeid gestaakt; de werkstaking is ontstaan
uit tweeërlei oorzaken.
Vooreerst ligt er eene quaestie van loon aan
den grondslagten andere had een hoop werk
lieden grieven tegen den onderdirecteur der
maatschappijden heer Watrin. Eene groep
arbeiders, die de werkstaking wilde doordrijven,
verhinderde de mijnwerkers uit Palayrac aan den
arbeid te gaan. Vervolgens ging een troep naar
de mijnen van Comoes Lavaysse en Boize en
sleepte daar alle werklieden mede in de beweging.
Zoo klom het aantal werkstakers reeds tot een
paar duizend. Deze gingen nu naar den heer
Watrin die zich in het raadhuis bevond. Daar
ontving hij eene deputatie van werkliedendie
hem hunne eischen bekend maakten. Een der
voorwaarden was het aftreden van den onder
directeur. De heer Watrin verklaarde geen
volmacht te hebben om dadelijk een antwoord
te geven. l)e arbeiders trokken nu af, en de
gemoederen schenen voorshands tot bedaren te
zijn gekomen. Doch toen de heer Watrin kort
daarna het raadhuis verliet, zag hij zich omringd
door eene dreigende menigtezoodat hij het
raadzaam vond de wijk te nemen in een naburig
huis. Daar begon nu een regelmatig beleg, en
nadat de bende herhaaldelijk vergeefs getracht
had het huis bin zien te diiugen was haar dit
ten slotte gelukt. De onderdirecteur werd daarop
gegrepen geducht geslagen en uit het venster
op straat geworpen. Hier lieten de woestelingen
nog niet af. Zij trapten den ongelukkigedie
kort daarna overleed.
Onder aangename gesprekken naderden de
wandelaars allengskens hun doel. Met iedere
schrede werd de weg schooner en romantischer.
Aan beide zijden stonden zware eiken en hooge
beuken, die met lichte berken en donkere pijn—
boomen schilderachtig afwisselden. Door het
loof der dooreecgeslingerde takken speelde het
getemperde zonlicht op den grond, die met
zacht mos, sierlijke varens, fijn gras, en geurige
bonte woudbloemen als met een tapijt was bedekt.
In zulk eene omgeving en in zulk een aan
genaam gezelschap vergat ook van Bergen zijne
zorgen, en liet aan zijn natuurlijke vroolijkheid
den vrijen loop. Eerst zacht, daarna luider, hief
hij met een krachtige bariton het heerlijke lied
van Mendelssohn „Aan het woud" aan, en
onwillekeurig accompagneerden hem de dames
met een heldere sopraan, en een welluidende alt.
Zoo trokken zij vroolijk door het groene woud
tot zij den top van den Golm bereikten, die
inderdaad een heerlijk uitzicht aanbod en de
doorgestane gevaren en vermoeienissen rijkelijk
beloonde.
Voor hen lag de zacht bewogen zeein den
helderen zonneschijn glinsterende en zich noord
waarts onbegrensd uitstrekkende, terwijl zich
oostelijk en westelijk het lachende kustland met
zijn witte duinen en groene heuvels en met
schilderachtige visschersdorpeu in afwisselende
verlichting aan het verrukte oog vertoonde. Dit
verhoogde nog de vertrouwelijke stemming, die
door het kleine avontuur was te voorschijn
geroepen en hoe langer van Bergen op deze
wijze met de beide dames verkeerdedes te
beter bevieleu zij hem.
Wie hr.d dat kunnen denken, zei juffrouw
Richter na een lange pauze, dat wij heden met
u zulk een aangenamen dag zouden doorbrengen,
waarvoor wij mijnheer den luitenant veel dank
schuldig zijn.
