Nummer 92.
Zondag 21 November 1886. 9e Jaargang.
i
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
In
II
ANTOON TIELEN,
De werklieden-beweging.
JilUj lliiu 1U11J
Ik
I
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
UITGEVER:
Waalwijk.
Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarbo /eu 8 cent per regeJ,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, morden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
and worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel
Wanneei men de werklieden-beweging aan
dachtig gadeslaatdie zich in onzen tijd in
het meerendeel van de beschaafde landen
der oude en nieuwe wereld in meerdere of
mindere mate openbaart, dan komt men tot
de slotsom dat overal de leiders dezer be
weging kunnen worden verdeeld in drie
klassen.
In Europa evenals in Amerikahebben
wij de anarchistische aanvoerders, vervolgens
de socialistischeen ten derde diewelke
wij hervormers zullen noemen.
Deze laatsten de hervormers nemen
de vrijzinnige beginselen aanwaarop de
tegenwoordige maatschappij gegrondvest is
maar zij leggen er zich op toe de toepassing
er van gunstiger te maken voor de werkende
klasse.
Hun doel is in de maatschappij, zooals zij
is samengesteldeen beter lot te bereiden
aan de werkende klasse. Dit zijn dikwijls
verstandige en praktische lui, tot de werk
lieden behoorende, hunne behoeften en hunne
rechtmatige verlangens kennende mannen
die verzekeringen vragen, kassen voor de inva
liden van den arbeid, rechters, die als bemid
delaars optreden tusschen patroons en werk
lieden een billijk loon, een goed, kosteloos
vakonderwijs enz. enz.
Deze personen hebben in zich veel goeds,
en verdienen, dat men naar hen luistert.
Vanaf het oogenblik dat wij zijn begonnen
het onderwijs meer algemeen te maken, eene
betere opvoeding te geven aan de arbeidende
klasse, hebben wij het tijdstip voorbereid,
waarop dezewaardiger gewordenmeer
achting zou verdienen.
't Is dus billijk dat de werklieden beter
behandeld worden dan vroeger 't geval was; dat
de tegenwoordige maatschappijdie hen de
school heeft doen doorloopen hun gunsten
toesta, die zij in vroegere tijden niet hebben
genotendat wij hen helpen eenige treden
te stijgen op de maatschappelijke ladder.
Hierna komen de socialistische leiders.
Opmerkelijk is 'tdat zij bijna- nergens
tot de klas der werklieden behooren. Die
van Duitschland, b. v., zijn bijna allen rede
naars, schrijvers, staatkundigen van beroep,
liefhebbersals men 't zoo mag uitdrukken,
die zich de verdedigers der werklieden noemen
en wier burgerlijke verschijning als 't ware
beschermend tot de lagere klassen afdaalt.
Deze lieden hebben nooit eenig gereed
schap gehanteerdzij hebben geen vereelte
handen.
't Zijn advocaten die zich aan het volk
opdringen.
Ook in Belgie zijn er_socialistische op
ruiers wanneer men ze achter elkander op
noemt zal men weinig werklieden onder hen
aantreffen.
Ook bij ons te lande zijn de hoofden der
socialistische beweging geen werklieden, gelijk
algemeen bekend is.
Een gevolg hiervan is, dat de socialistische
leiders de ware belangen van den werkman
niet begrijpen, 't Zijn slechts heerschers
die hem van de onafhankelijkheid en de
vrijheid willen berooven, welke hij na jaren
strij"lens eindelijk veroverd heeft. Het soci
alisme is voor den werkman de dienstbaar
heid. Men belooft hem brood, op voorwaarde
dat hij gehoorzame. Het socialisme ontneemt
den werkman zijne vrijheidzijne persoon
lijkheid het maakt hem tot een onderdeel
van een corps en geeft hem meesters.
Het socialisme staat lijnrecht tegenover
het vrijzinnig stelsel; het zijn twee theorieën,
die elkander uitsluiten; zoodra het volk het
wezen van het socialisme zal hebben leeren
kennen zal het er niets meer van willen
weten. Dit stelsel heeft geen toekomst in
onze eeuw van vrijheid. Toen men onlangs
de Engelsche werklieden die behooren tot
de klasse der hervormers, in aanraking bracht
met de Eransche socialistenbegrepen die
twee scholen elkander nietzij waren ver
wonderd te zien dat een wereld hen scheidde.
De afgevaardigden der Trade's Unions keer
den hoofdschuddend huiswaarts, zeggende
„Wij begrijpen die lui niet; zij spreken
eene ons onbekeude taal."
De derde klasse der werklieden-opruiers
zijn de anarchisten. Zij dachten een gunstig
terrein te vinden in de Yereenigde Staten
en zijn er in massa heengetrokken. Ge zult
zien, ze zullen er niet blijven.
Bij het proces te Chicago tegen Spies
ParsonsFielden Schwab EngelFischer
wat al Duitsche namen Ling, Neebe
enz., die ter dood zijn veroordeeld geworden,
heeft de rechter Gary de volgende woorden
gesproken
„Onder de verdrietelijkheden der arme
„werklieden die niets liever wenschen dan
„vreedzaam te arbeiden, is, naar mijne mee-
„ning, eene der on verdragelijkste, de tyrannie,
„uitgeoefend door massa's luiaardsdie ge-
„weldadig hunnen wil aan anderen willen
„opleggen. Iedere regeeringwelke dien
„naam waardig is, moet er zich op toeleggen
„voor alle burgers de vrijheid te bewaren te
„handelen naar hun goeddunkenen hun
„eigendom en de veiligheid voor hun persoon
„te verzekeren. Hij, die iemand aanzet om
„een misdaad te begaan, is zelf een misdadi-
„ger vanaf het oogenblik, dat zijne ophitsin-
„gen een strafbaar uitwerksel hebben.
„Hij, die zich niet ontziet personen, door
„hunne maatschappelijke positiedoor de
„plaatswelke zij op het gebied van handel
„en industrie innemen, tot de beste krachten
„van een land, van een gemeente behoorende,
bij hunne minder ontwikkelde medeburgers
„door allerlei lage insinuaties verdacht te
„maken blijkbaar met het doel om de
„menigte tegen hen op te zetten hen in
„hunne eer en goeden naam te benadeelen
„en in hunne zaken schade te berokkenen
„is even schuldig als, ja ipinder te verde
digen dan eeG straatroover, die, door nood
„gedrongen u uwe beurs afeischt.
„Het is eene misdaad den moord aan te
„raden van personen van eene andere klasse,
„het is evenzeer eene misdaad andersdenken
den door laster en verdachtmaking te schaden.
„Het Amerikaanscke volk heeft zijne instel
lingen lief, het is gehecht aan zijn eigen
dom. Nooit zal het dulden dat deze in
stellingen door geweld worden vernietigd,
„en ons volk is sterk genoeg om dezelve
„te handhaven,
„De bestaande maatschappelijke toestand
„kan niet worden veranderd dan door den
„wil der meerderheid. Ieder heeft het recht
„zijne denkbeelden door woord en schrift te
„verdedigen. Maar vanaf het oogenblik, dat
„hij verdachtmaking, wanorde of moord
„prediktheeft hij het recht niet meer de
„vrijheid des woord in te roepen. De vrij
heid heeft niet het recht te vernielen. Ieder
„burger moet de verdraagzaamheiddie hij
„genietook jegens anderen in toepassing
„brengen; hij mag zich in zijne opgeblazen-
„heid niet aanmatigende meerderheid te
„willen dwingen zijne omverwerpende denk
beelden aan te nemen.
Ziedaar hoe men in Amerika in de
vrije Yereenigde Staten denkt over de
anarchisten en hunne handlangers.
De werklieden-beweging heeft dus drie
richtingen: die der regeeringloosheid, die reeds
vooraf is veroordeeld; die van het sociaslisme,
die niet zal slagen omdat het de vrijheid zoude
dooden, en die der practische hervormingen,
strekkende om het lot der toekomst te ver
beteren.
Alleen aan deze laatste behoort de toekomst.
iSiSSSSÉSSSSSii
