Nummer 100.
Zondag 19 December 1886,
9e Jaargang
rn
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
^FEUILLETON.
De Burgemeester van 1/loerklei],
ANTOON TIELEN,
nBiïi in
NATIONALE MILITIE.
Schoenmaker blijf bij je leest.
XI.
Iets over de toepassing der doodstraf
in vroeger en tijd.
UITGEVER:
Waalwijk.
De Eeho van het Zuiden,
mi
DU blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
«COU»-.
Oproeping tot inschrijving.
Burg. en wethouders van Waalwijk gelet op
art. 19 der wet van 19 Augustus 1861 (Staats
blad no 72), betreffende de inschrijving voor de
nationale militie, brengen ter kennis van de be
langhebbenden dat alle mannelijke ingezetenen,
die op deu 1 Januari van het jaar 1887 hun
19e jaar zijn ingetreden namelijk die geboren
zijn in het jaar 1868, onverschillig of zij redenen
van vrijstelling hebben of niet, verplicht zijn zich
in de maand Januari 1887 voor de militie te
doen inschrijven
dat voor ingezden wordt gehouden:
1°. hij, wiens vader, of, is deze overleden,
wiens moeder, of, zijn beiden overleden, wiens
voogd ingezeten is volgens de wet van 28 Juli
1850 (Staatsblad No 44);
2°. hij die geen ouders of voogd hebbende
gedurende de laatste achttien maanden, den 1
Januari 1887 voorafgaande, in Nederland verblijf
hield
3°. hijvan wiens ouders de langstlevende
ingezeten was al is zijn voogd geen ingezeten
mits hij binnen het rijk verblijf houdt
dat voor ingezeten niet wordt gehouden:
de vreemdeling behoorende tol een staat, waar
de Nederlander niet aan de verplichte krijgsdienst
is onderworpen, of waar ten aauzien der dienst
plichtigheid het beginsel van wederkeerighcid is
aangenomen terwijl daarentegen hij, die eerst
na het intreden van zijn 19e doch voor he'
volbrengen van zijn 20ste jaar, ingezeten wordt,
verplicht is zich zoodra dit plaats heeft ter
inschrijving aan te geven
dat voor de militie niet wordt ingeschreven:
1°. de in een vreemd rijk achtergebleven zoon
van een ingezeten, die geen Nederlander is en
De door den driftigen burgemeester aan vlar-
den gescheurde stembriefjes 'naddan dus beslist,
dat Janus do Laarzenmaker zou worden voor
gedragen tot^secretaa^^i^^^^0J^w«hfl£b^£?-~
2°. de iu een vreemd rijk verblijf houdende
ouderlooze zoon van een vreemdeling, al is zijn
voogd ingezeten
dat. de inschrijving geschiedt
1°. van een ongehuwde in de gemeente, waar
de vader, ofis deze overleden, de moeder, of,
zijn beiden overleden, de voogd woont
2°. van een gehuwde en van een weduwnaar
in de gemeente waar hij woont
3°. van hem die geen vadermoeder of
voogd heeft, of door dezen is achtergelaten of
wiens voogd buiten 's lands gevestigd is in de
gemeente waar hij woont
4°. van den buiten 's lands wonenden zoon
van een Nederlander, die ter zake van 's lands
dienst in een vreerad land woont, in de gemeente,
waar zijn vader^of voogd het laatst in Nederland
gewoond heeft.
Bij ongesteldheid, afwezigheid of ontstentenis
is de vader, of, is deze overleden de moeder
of, zijn beiden overleden, de voogd tot het doen
van die aangifte verplicht.
Mot waarschuwing dat diegenen, welke zich
op den 31 Januari 1887 niet hebben aangegeven,
overeenkomstig de wet zullen worden gestraft-
Waalwijk, 11 December 1886.
Burgem. en weth. van Waalwijk,
AUG. VAN GROTENHUIS.
De secretaris
F. W. VAN L1EMPT.
(Slot.)
Valsche munters echter, zoowel als ont
aarde kinderen, die hun vader of moeder om
't leven hadden gebracht, werden geworpen
in een ketel met kokend water of ziedenden
olie, eti iu sommige gevallen werd hun eerst
een hand of een voet afgehouwen, of met
een gloeiende tang stukken vleesch uit het
lichaam gerukt. Werden verzachtende om
standigheden in aanmerkiug genomen, dan
kreeg de beul van den rechter last, den ver
oordeelde op den brandstapel te worgen op
't oogenblik dat zijn kleederen in vlam ge
raakten. Soms ook werd hem een zakje inet
buskruit op de borst gehangen, dat dan bij
do ontploffing den dood van den ongelukkige
verhaastte. Was deze doodstraf afgrijselijk,
toch peinsde de gerechtigheid iu vroegere
dagen op middelen, nog veel meer on men—
schelijk teneinde liet voltrekken van een
doodvounis zoo afschrikwekkend mogelijk te
maken. Daaronder behoort in de eerste,
plaats genoemd tc worden het empaleeren
waartoe bij voorkeur vrouwen werden ver
oordeeld, die schuldig verklaard werden aan
kindermoord. Het slachtoffer werd in een
ondiepen kuil gelegd en bedekt met een
laagje aarde, en dan dreef de beul een pun-
tigen paal door het levende lichaam, om dit
daarna een langzauien, sinartelijken dood te
doen sterven. In sommige landen stond op
echtbreuk het levend hegraven, en de bedrogen
echtgenoot (echtgenoote) had het recht met
den zwaren hamer de eerstedrie slagen te
doen op den paal. De geschiedenis verhaalt
ons meer'dan een geval, waarin een edelman,
die op zijn kasteel tevens rechter was, zijn
ontrouwe gade, of die hij van overspel ver
dacht hield, levend in de dikke muren van
Advertentiën 17 regels J 0,60 daarbo en 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruiaite. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Adrert'entiën voor Duitsch-
and worden alleen aangnomen loor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel
beef er nog aftoe schenk me nog inoar een
bekske in, dè doe me goed."
Zijne vriendin schonk ook haar zelve nog
eens in, ging op haar geraak zitten en zette ter
meerdere klem harer overwegingen, de beide
handen in de zijden.
„Ge mot me nou is nie kwèlek r.eme, burge-
raisterge weet ik meiu 't goed met oe, moar
ziede dè hak nou nie kunnen denken, dè ge
zoovcul ura dè uiettig sikkretarrisbaantje gaaft
Ge hel me zelf gezeet dè ge er geen bliksem
lè ure alles most loaten neerkomrae op
zijn slot metselde en haar zoo aan een lang-
difiniiieve keuze.
„Doar hebbe we nog tijd zat toe, bmper doar
ge zijt, hoe langer dè we dè rekke, hoe langer
w: trekke."
„Ja, maar, vader, 't is eenmaal tijd en dan
hedde oe regt om tegen de keuze op te kommen."
„O joa doar daacht ik zoo gaauw nie aan,
schrijf dan mar de vergaj jring uit, hoe eer hoe
liever."
De vergadering, waarin de raad de keuze
moest doeu lot benoeming van een secretaris
ontvanger. vond weldra plaats.
zamen hongerdood prijs gaf.
Het verdrinken in een zak was mede een
straf, welke vooral werd toegepast op vrouwen,
beschuldigd van landverraad, kindermoord, her
haalden diefstal en van tooverij. Zoo werd
den 12 October 14?35 de ongelukkige Agnes
Beruaüer, een schoon meisje, maar van bur
gerlijke afkomst, waarmede de hertog Albrecht
van Beieren in het geheim en tegen den wil
zijns vaders gehilwd was, als toovenares ter
dood veroordeeld en in den Donau verdron
ken. Men verdacht haar, dat zij den jongen
hertog door middel van een geheimen min
nedrank betooverd had. Waarschijnlijk met
het oog op de liooge waardigheid van haar
gemaal, werden hare handen en voeten ge
bonden en zij zoo alleen in een zak genaaid.
In andere gevallen kreeg de ongelukkige een
zwaren steen aan den hals en werd met een
slang, een hondeen haan en een kat in
den zak gestopt en daarmede in het water
geworpen.
Alben de heidenen kenden de straf van
het steenigen, en liet behoeft wel Diet her
haald te worden, dat bij de hevige vervol
gingen in de eerste jaren van het christen
dom meer dan een martelaar en martelares
met de grootste gelatenheid deze vreeselijke
straf hebben ondergaan. Bij sommige hei—
densclie volksstammen was men gewoon de
gevangen genomen vijanden in tijd van oorlog
door midden te zagen.
De meest verschrikkelijke buitensporigheid,
welke de justitie vroeger pleegde, was wel
doen.
„Luister eens, vader, wat art. 98 der gemeente
wet wel zegt
„De bediening van secretaris is met die van
ontvanger derzelfde gemeente onvereenigbaar."
„Wè zegde doar onvereenigbaar dè wil toch
zegge dè 't nie kan, dan zijn we er al kloar
mee."
„Wacht even, vader, verder staat er
„In gemeenten echter van 5000 zielen en daar
beneden, (en Moerkleij hitter zoo ongeveer 3000,