Nummer 100. Zondag 19 December 1886, 9e Jaargang rn Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ^FEUILLETON. De Burgemeester van 1/loerklei], ANTOON TIELEN, nBiïi in NATIONALE MILITIE. Schoenmaker blijf bij je leest. XI. Iets over de toepassing der doodstraf in vroeger en tijd. UITGEVER: Waalwijk. De Eeho van het Zuiden, mi DU blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. «COU»-. Oproeping tot inschrijving. Burg. en wethouders van Waalwijk gelet op art. 19 der wet van 19 Augustus 1861 (Staats blad no 72), betreffende de inschrijving voor de nationale militie, brengen ter kennis van de be langhebbenden dat alle mannelijke ingezetenen, die op deu 1 Januari van het jaar 1887 hun 19e jaar zijn ingetreden namelijk die geboren zijn in het jaar 1868, onverschillig of zij redenen van vrijstelling hebben of niet, verplicht zijn zich in de maand Januari 1887 voor de militie te doen inschrijven dat voor ingezden wordt gehouden: 1°. hij, wiens vader, of, is deze overleden, wiens moeder, of, zijn beiden overleden, wiens voogd ingezeten is volgens de wet van 28 Juli 1850 (Staatsblad No 44); 2°. hij die geen ouders of voogd hebbende gedurende de laatste achttien maanden, den 1 Januari 1887 voorafgaande, in Nederland verblijf hield 3°. hijvan wiens ouders de langstlevende ingezeten was al is zijn voogd geen ingezeten mits hij binnen het rijk verblijf houdt dat voor ingezeten niet wordt gehouden: de vreemdeling behoorende tol een staat, waar de Nederlander niet aan de verplichte krijgsdienst is onderworpen, of waar ten aauzien der dienst plichtigheid het beginsel van wederkeerighcid is aangenomen terwijl daarentegen hij, die eerst na het intreden van zijn 19e doch voor he' volbrengen van zijn 20ste jaar, ingezeten wordt, verplicht is zich zoodra dit plaats heeft ter inschrijving aan te geven dat voor de militie niet wordt ingeschreven: 1°. de in een vreemd rijk achtergebleven zoon van een ingezeten, die geen Nederlander is en De door den driftigen burgemeester aan vlar- den gescheurde stembriefjes 'naddan dus beslist, dat Janus do Laarzenmaker zou worden voor gedragen tot^secretaa^^i^^^^0J^w«hfl£b^£?-~ 2°. de iu een vreemd rijk verblijf houdende ouderlooze zoon van een vreemdeling, al is zijn voogd ingezeten dat. de inschrijving geschiedt 1°. van een ongehuwde in de gemeente, waar de vader, ofis deze overleden, de moeder, of, zijn beiden overleden, de voogd woont 2°. van een gehuwde en van een weduwnaar in de gemeente waar hij woont 3°. van hem die geen vadermoeder of voogd heeft, of door dezen is achtergelaten of wiens voogd buiten 's lands gevestigd is in de gemeente waar hij woont 4°. van den buiten 's lands wonenden zoon van een Nederlander, die ter zake van 's lands dienst in een vreerad land woont, in de gemeente, waar zijn vader^of voogd het laatst in Nederland gewoond heeft. Bij ongesteldheid, afwezigheid of ontstentenis is de vader, of, is deze overleden de moeder of, zijn beiden overleden, de voogd tot het doen van die aangifte verplicht. Mot waarschuwing dat diegenen, welke zich op den 31 Januari 1887 niet hebben aangegeven, overeenkomstig de wet zullen worden gestraft- Waalwijk, 11 December 1886. Burgem. en weth. van Waalwijk, AUG. VAN GROTENHUIS. De secretaris F. W. VAN L1EMPT. (Slot.) Valsche munters echter, zoowel als ont aarde kinderen, die hun vader of moeder om 't leven hadden gebracht, werden geworpen in een ketel met kokend water of ziedenden olie, eti iu sommige gevallen werd hun eerst een hand of een voet afgehouwen, of met een gloeiende tang stukken vleesch uit het lichaam gerukt. Werden verzachtende om standigheden in aanmerkiug genomen, dan kreeg de beul van den rechter last, den ver oordeelde op den brandstapel te worgen op 't oogenblik dat zijn kleederen in vlam ge raakten. Soms ook werd hem een zakje inet buskruit op de borst gehangen, dat dan bij do ontploffing den dood van den ongelukkige verhaastte. Was deze doodstraf afgrijselijk, toch peinsde de gerechtigheid iu vroegere dagen op middelen, nog veel meer on men— schelijk teneinde liet voltrekken van een doodvounis zoo afschrikwekkend mogelijk te maken. Daaronder behoort in de eerste, plaats genoemd tc worden het empaleeren waartoe bij voorkeur vrouwen werden ver oordeeld, die schuldig verklaard werden aan kindermoord. Het slachtoffer werd in een ondiepen kuil gelegd en bedekt met een laagje aarde, en dan dreef de beul een pun- tigen paal door het levende lichaam, om dit daarna een langzauien, sinartelijken dood te doen sterven. In sommige landen stond op echtbreuk het levend hegraven, en de bedrogen echtgenoot (echtgenoote) had het recht met den zwaren hamer de eerstedrie slagen te doen op den paal. De geschiedenis verhaalt ons meer'dan een geval, waarin een edelman, die op zijn kasteel tevens rechter was, zijn ontrouwe gade, of die hij van overspel ver dacht hield, levend in de dikke muren van Advertentiën 17 regels J 0,60 daarbo en 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruiaite. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Adrert'entiën voor Duitsch- and worden alleen aangnomen loor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel beef er nog aftoe schenk me nog inoar een bekske in, dè doe me goed." Zijne vriendin schonk ook haar zelve nog eens in, ging op haar geraak zitten en zette ter meerdere klem harer overwegingen, de beide handen in de zijden. „Ge mot me nou is nie kwèlek r.eme, burge- raisterge weet ik meiu 't goed met oe, moar ziede dè hak nou nie kunnen denken, dè ge zoovcul ura dè uiettig sikkretarrisbaantje gaaft Ge hel me zelf gezeet dè ge er geen bliksem lè ure alles most loaten neerkomrae op zijn slot metselde en haar zoo aan een lang- difiniiieve keuze. „Doar hebbe we nog tijd zat toe, bmper doar ge zijt, hoe langer dè we dè rekke, hoe langer w: trekke." „Ja, maar, vader, 't is eenmaal tijd en dan hedde oe regt om tegen de keuze op te kommen." „O joa doar daacht ik zoo gaauw nie aan, schrijf dan mar de vergaj jring uit, hoe eer hoe liever." De vergadering, waarin de raad de keuze moest doeu lot benoeming van een secretaris ontvanger. vond weldra plaats. zamen hongerdood prijs gaf. Het verdrinken in een zak was mede een straf, welke vooral werd toegepast op vrouwen, beschuldigd van landverraad, kindermoord, her haalden diefstal en van tooverij. Zoo werd den 12 October 14?35 de ongelukkige Agnes Beruaüer, een schoon meisje, maar van bur gerlijke afkomst, waarmede de hertog Albrecht van Beieren in het geheim en tegen den wil zijns vaders gehilwd was, als toovenares ter dood veroordeeld en in den Donau verdron ken. Men verdacht haar, dat zij den jongen hertog door middel van een geheimen min nedrank betooverd had. Waarschijnlijk met het oog op de liooge waardigheid van haar gemaal, werden hare handen en voeten ge bonden en zij zoo alleen in een zak genaaid. In andere gevallen kreeg de ongelukkige een zwaren steen aan den hals en werd met een slang, een hondeen haan en een kat in den zak gestopt en daarmede in het water geworpen. Alben de heidenen kenden de straf van het steenigen, en liet behoeft wel Diet her haald te worden, dat bij de hevige vervol gingen in de eerste jaren van het christen dom meer dan een martelaar en martelares met de grootste gelatenheid deze vreeselijke straf hebben ondergaan. Bij sommige hei— densclie volksstammen was men gewoon de gevangen genomen vijanden in tijd van oorlog door midden te zagen. De meest verschrikkelijke buitensporigheid, welke de justitie vroeger pleegde, was wel doen. „Luister eens, vader, wat art. 98 der gemeente wet wel zegt „De bediening van secretaris is met die van ontvanger derzelfde gemeente onvereenigbaar." „Wè zegde doar onvereenigbaar dè wil toch zegge dè 't nie kan, dan zijn we er al kloar mee." „Wacht even, vader, verder staat er „In gemeenten echter van 5000 zielen en daar beneden, (en Moerkleij hitter zoo ongeveer 3000,

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1886 | | pagina 1