Nummer 9
Zondag 30 Januari 1887.
10e Jaargang.
m
li W II*
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
De Burgemeester van Moerkleij.
BEKENDMAKING,
FEUILLETON.
ANTOON TIELEN,
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Iets over den parlementairen
regeer ings vorm
Schoenmaker blijf bij je leest.
Waalwijk.
Si
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
De Burgemeester der gemeente Waalwijkont
vangen hebbende het kohier der grondbelasting
op de gebouwde en ongebouwde eigendommen
over het jaar 1887,
Brengt ter kennis van belanghebbenden dat ge
zegd kohier op den 25 Januari jl. is executoir
verklaard en op heden aan den ontvanger der di
recte belastingen is toegezonden.
Waalwijk, den 29 Jan. 1887.
Burgemeester en wethouders voorn.
AUG. VAN GROTENHUIS.
De secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Slot.
Kiezer zijn is een voorrecht. Onze grond
wet ook erkent dit door de eischen, welke
zij stelt alvorens iemand gerechtigd is als
zoodanig indirect deel uit te maken van het
wetgevend gezag. Een voorrecht echter ver
onderstelt belangstelling in hemaan wien
het tebeurt valten nu zal het wel geen
tegenspraak uitlokken te beweren, dat die,
wat de verkiezingen betreft, bij velen in
warmte gedaald, bij niet weinigen verkoeld
is tot onverschilligheid. Inderdaad, met het
oog daarop lijkt ons volk wel „une nation
éteinte" een uitgedoofde natie, en het na
drukkelijk verlangen naar uitbreiding van het
kiezerskorps, herhaaldelijk uitgesproken in
deze dagen door waarlijk vaderlandslievende
mannen, door verschillende organen der pers,
vindt bij een niet gering gedeelte van het
publiek een koud onthaal. Toch is naar
onze meening die zorgeloosheid slechts schijn,
of liever, slechts het gevolg van grove on
wetendheid. Wat zou het getal klein zijn
als men eens nauwkeurig konde nagaan, hoe
veel kiezers, vooral op het platteland in onze
streek, een juist begrip hebben, van wat zij
doen, wanneer zij de treden van het raad
huis beklimmen om hunne stem uit te
brengen ter verkiezing van een volksverte
genwoordiger Is het daar geen regel, dat de
voorzitter van de stembus de onnoozele hal
zen op de eene of andere wijze aan 't ver
stand brengt, wiens naam zij hebben in te
vullen op het stembriefje Zij kennen den
man in het geheel niet, aan wien zij de op
dracht verstrekken in 's lands vergaderzaal de
Xll.
Met een van vreugde stralend gelaat kwam
vriend Peer bij Marten, den burgemeester van
Moerkley, om hem het verzoekschrift te over
handigen.
„Wel, burgemeesser", heb ik niet netjes en
vlug gewerkt?"
„Joa, moar ik ha wel gewild dè ge er wè
meer op hat loaten teekenen, Peer, en dan No
11 die hadde er wel af kunne loate."
„Wel, komaan dat maakt ook al aanmerkin
genbegrijp toch man, dat het er niets op aan
komt wie geteekend hebben, als er maar namen
op staan, en ik kon toch niet overal aaukloppen,
maar ben natuurlijk alléén gegaan bij degenen,
waarvan'ik zeker wist, dat ze teekenen zo"uder.
omdat ik het hun vroeg."
„O, kossen we er dan misschien nie wè namen
onder zetten, Peer?"
„Ik zou je danken, burgemeester, dan zoude
ge valschheid in geschriften pleegen, door er een
anders naam onder te schrijven, cn ik wil heel
wat voor je doen om je op de been te houden,
tolk te zijn hunner wenschen en behoeften
zij zijn eenvoudig willooze werktuigen, en van
deze, waarlijk, is het te veel gevergd, dat zij
belangstelling aan den dag zullen leggen.
Nog nooit heeft men de treffende opmer
king gemaakt, dat zoo weinig Noordbrabanters
waardig er; knap bevonden zijn in de tweede
kamer een zetel in te nemen, en slechts bij
booge uitzondering wordt er bij eene ver
kiezing voor dat gewichtig lichaam aangetoond,
waarom juist deze of die man aangewezen
wordt als de geschikte candidaatmen zegt
eenvoudig: „kiezers kiest hem!* enaldus
geschiedt het. Het spreekt van zelf, dat een
vertegenwoordiger op die wijze gekozen, weinig
behoefte gevoeltnu en dan op te treden
tegenover zijne kiezers, zich te rechtvaardigen
of zich te verklaren, wat niettemin van zeer
groot belang moet genoemd worden, daar het
de aankweeking bevordert van belangstellende
staatsburgers, en omdat het volk daardoor
beter dan door welk ander middel ook, zal
worden bekend gemaakt met de inrichting
en de samenstelling van onze parlementaire
regeering.
Bij onze in hooge mate practische naburen,
de Engelschen kunnen wij Nederlanders in
zake de verkiezingen nog heel wat leeren.
Daar legt elke candidaat, die als vertegen
woordiger des volks wil gekozen worden, ten
aanhoore van het kiezerskorps zijne begin
selen en gevoelens bloot en de gronden
waarop zij steunen en wat ons wel het
meest ontbreekt, daar is tevens de stemming
in werkelijkheid een geheim. Daar wordt
het walgelijk bedrijf niet vertoond dat een
kiezer, twee driemaal zijn stembriefje van
naam verandert vooreen borrel; daar ziet
men het even walgelijke schouwspel niet
dat een hypotheekhoudereen werkgever
zijn schuldenaarzijn ondergeschikte beveelt
en dwingtdat en wien hij stemmen zal
daar ontvangt de kiezer zijn biljet, vult het
in en werpt het in de bus op dezelfde plaats
op denzelfden tijd. Een verkiezing hier lijkt
op een comediewaarbij niet gesproken mag
worden, op een pantomine, maar zij is zoo
flauwdat men er bij in slaap valten bij
geen enkele publieke vertooning komt de
trage domheid, het gemis aan moed en ver
stand zoor zeer aan 't licht, als op den dag
eener stemming voor de volksvertegenwoor
diging
burgemeesterdat weet ge wel, maar dat zou
kasteuwerk kunnen worden."
Vriend Peer verliet Martens woning en ver
genoegde zich met de gedachtedatals de
zaak gelukte en de beuoeming van Janus den
Laarzenmaker als secretaris en ontvanger werd
te niet gedaan, hij immers weer kans van slagen
had om met de hulp van Marten tot gemeente
ontvanger te worden benoemd.
Marten wreef zich de handen van vreugde
over het request der 11 ingezetenen. Hij zou
het maar aanstonds opzenden naar de gedepu
teerde staten en de terugkomst van zijn zoon
den candidaat-secretarisdie voor eenige dagen
op reis was, maar niet afwachten.
De schrandere burgemeester nam een enve
loppe, stak er het verzoekschrift in en schreef
erop: „aan heerre gedippeteerde stoaten inden
Bosch."
„NetMie 1Nelwoar zeidc toch
loapt is goauw noar de post mè dezen brief!,...
Marten vond echter geen gehoor. Geen zijner
dochters kwam.
„Dan zak zelf moar goan," en Moerkleij's
burgervader voegde de daad bij het woord en
repte zich om den brief nog bij tijds op de post
te bezorgen.
Buiten adem kwam hij hijgend op het post
kantoor aanloopen en riep t is toch nog Die
te loat
--.■gayajjjgae^
Advertentiën 17 regels j 0,60 daarbo /en 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscli-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
A.DOLF Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Dat is de leus
en heetbloedige
„Algemeen stemrecht!"
van krijschende socialisten
radicalen. Men zou hun kunnen toevoegen:
/yweest bedaard en wachthelpt eerst het
volk een beetje helderder zien een beetje
scherper hoorenen beproeft mede, of ge
het zoover kunt brengendat het over
maatschappelijke vraagstukken met een beetje
gezond verstand gaat nadenken Zietde
helft van de kiezers in Noordbrabant blijft
eenvoudig thuis als er een gewichtige stem
ming plaats heeften de helft van de andere
helft gelijkt een kuddeke schapendie niet
eens durven blaten, als zij ter stembus ge
dreven worden. Wat wilt ge Algemeen
stemrecht Dan ook voor de vrouwen en
kindertjes niet waar? Wei zeker, die kunnen
even goed een briefje in de bas steken, als
de volwassen „burgers"! Wij voor ons
meenendat geen stemrecht in sommige
streken niet zoo slecht zou zijn als algemeen
stemrecht.
Aan het station te Béziers (België) had ver
leden week hei volgende voorval plaats. Een
dievenbende was bezig de goederenloods aan het
siatiou te plundereD, toen zij overvallen werden
door de beambten. De dieven kozen het ha
zenpad, doch één hunner werd door den beambte
Boulerand gegrepeu. Nu ontstond een gevecht,
waarbij Boulerand cu verscheidene toegeschoten
makkers door den sterken dief gewond werden,
die daarop vluchtte. Het brutaalste van de zaak
is, dat de dieven den volgeDdèn nacht hun aan
val op het station herhaalden en drie goederen
wagens openbraken, waaruit zij verscheidene voor
werpen stalen. Bij de nadering der wachters
gingen zij op de vlucht.
Het hooger beroep der vroedvrouw Rodelet,
den 3 December 11. door het hof van Brabant tot
15 jaar dwangarbeid veroordeeld, is verworpen.
Zij had, gelijk men weet, door zeer ongeoor
loofde praktijken, den dood van Emma Beeckman
veroorzaakt en vervolgens met haren minnaar,
Misquelier, het lichaam aan stukken gesneden en
de stukken op verschillende plaatsen weggeworpen.
Vooreerst zal de Fransche pers nog niet uit
gepraat zijn over het sensatiebericht, dat door de
Daily News betreffende den toestand tusschen
-Neen mijnheer de burgemeester, het is nog
alle tijdwas het antwoord van den postbe
ambte.
„Hier meneer hedde dezen brief."
„Is dit een dienstbrief burgemeester
„Joa, doar zit het rekest in van die elf man,
um mij de hand te houwen. Ge weet wel, mè
dè geval van Janus den Laarzenmaker."
„Dan moet het op het adre9 blijken dat het
een dienstbrief is burgemeester als ik hem zoo
verzend is de brief niet portvrij."
„Lankttem dan moar hier, dan zakket er op
zette."
En Marten schreef nog op de enveloppe
„hier zit het rekest in van de elf uit Moerkleij."
De postbeambte merkte lachend op dat de
zaak nu nog niet in den baak was, maar op het
adres moest vermeld worden dat het dienstzaken
betrof en dan moest bet blijken wie de afzender
wa9.
Moerkleij's burgemeester krabde zich eens
achter het oor en keek den postbeambte, die ziju
pince-nez eens opwipte, aan als een jongen, die
bij het schoolbezoek van den schoolopziener geen
antwoord kan geven op 's meesters vraag.
„Heeft de zaak dan zoo'n haast burgemeester?
waagde de postbeambte op te merken, dat u de
zaak zelf moet behandeleD, wanrom laat ge dat
ouder gewoonte niet aan meneer uw zoon over?"
„Joa meneer 't het groote hoasthoe eer dè
Frankrijk en Duitschland in de wereld is gezon
den. Nadat de ministers in den* Woensdag ge
houden kabinetsraad wederkeerig verklaard had
den, dat zij zich geen enkel feit bewust waren,
waardoor dergelijke geruchten gerechtvaardigd
worden, is de „Justice", het orgaan dat tot den
minister van oorlog iu betrekking staat, gekomen
met de medcdeeling, dat Duitschland van de
Fransche regeeriug onmogelijk inlichtingen kan
vragen over troepe .bewegingen, om de eenvou
dige reden dat aan de oostelijke grenzen geen enkele
troepenbeweging i9 geschied.
De „Bépubliqe Franchise," welke niet tot de
vrienden van Engeland behoort, beschouwt het
bericht der Daily News al9 een nieuwe poging
der Engelschen, om de Franscheu en Duitschera
aan het kloppen te brengen. O >s geweten is
goed zegt bet opportunistisch blad ons
volk wil den vrede. Wij hebben niemand bedreigd
en niemand bedreigt ons, waarom krasten dan
toch die Engelsche raven
Het bericht, dat ook de Nordd. Allg. Zeit,
het gerucht van Daily News tegensprak, heett
ook te Parijs een goeden -indruk gemaakt,
In de kamer van afgevaardigden i9, op
voorstel der royalistische rechterzijde, besloten
geen nieuwe belastingen te heffen. Ten opzichte
der invoerrechten van granen is besloten het
reclit op koren met 5 frs. te verhoogec.
De verkoop der Kroondiamanten zal in
hel begin van Mei plaats hebben.
Zondag jl. is in het Hippodrome het derde
of laatste bloedelooze stierengevecht, ten bate
der slachtoffers van den watersnood, gehouden.
De drie voorstellingen hebben gezamenlijk 205,000
fr. opgebracht.
Deze week zijn te Romorantin vrouw Tho
mas en haar man, die hunne moeder en schoon
moeder, vrouw Lebon, levend verbrand hebben
om zich meester te maken van haar gering ver
mogen, onthalsd. In zeer vele jaren is het niet
gebeurd, dat ir. Frankrijk eene vrouw door het
gerecht ter dood gebracht is.
Zooals men zich wellicht zal herinneren, waren
er nog twee beschuldigden in deze afgrijselijke
zaak de beide zoons van het rampzalige slacht
offer. Doch daar zij niet als hoofddaders, maar
als medeplichtigen werden beschouwd, zoo nam
de jury voor hen verzachtende omstandigheden
aan en werden zij mitsdien de een tot levens
langen, de ander tot twintig jaren dwangarbeid
veroordeeld.
Dc kamer nam in hoofdzaak het voorstel
van Boulanger aan, om jongelingen van 17 tot
20 jaar aan voorbereidende militaire oefeningen
te onderwerpen.
't weg is hoe beter."
„Hebt u er dan geen brief bijgevoegd voor
de gedeputeerde staten? de enveloppe komt me
zoo licht voor."
„Neejeik hè 't rekest ei zoa moar inge-
douwd."
„Met uw welmeenen, mijnheer de burgemeester,
dat zou ik u toch niet raden. Ik deed er een
begeleidend schrijven bij of hebt u al over deze
zaak aan de gedeputeerde staten geschreven
„Pardieu, doar zegde wèmaar onzen Tienus
kan nog wel drie daag weg blijven, moar dè
kan ik zelf ook wel, ik zal goauw noar 't road-
huis loapen, dan kan nic strak toch nog mee."
„Ja met de eerstvolgende post, en dan is de
brief even spoedig in den Bosch als met deze
post."
Marten liep haastig naai het raadhuis en
kwam ongeveer twee uur latei op het postkantoor
terug, met den brief, die hij als een product
van zijn taal- en schrijfkundeaan den post
beambte met een welbehagen ter lezing aanbood,
en luidde als volgt
„Aan heerre gedippeteerde staatten
van den Bosch."
„Hier hedde in rekest van elf veurname in-
gezeettene van Moerkleij, de bovenste die boven-
oan steed is een knappe raen9een goeije vrint
van mij en geleerd hij is vruuger lank op in
kantoor zooveul es schrijver gewist en goed
