Nummer 63. Donderdag 11 Augustus 1887. 10eJaarga ng. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. GEWAAGD SPEL, CeLm. ANTOON TIELEN, BUITENLAND. Belgie. UITGEVER: Waalwijk. De Echo van het Zuiden, s- li Jtwiu «k lm fjin, tan» h in Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ./1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. RAPPORT omtrent den toestand der leder industrie te Waalwijk, gezonden door de commissie aldaar aan de kamer van koophandel enz. te Waalwijk. LEERLOOIERIJ. De ondergeteekenden, uitmakende de com missie benoemd in de vergadering van be langhebbenden bij de lederindustrie gehou den te Waalwijk den 21 Juli j.l. ten einde rapport uit te brengen omtrent den toestand van dien nijverheidstak te Waalwijk, hebben de eer het volgende mede te deelen: Zooileder. Het jaar 1872, dat beschouwd kan worden als het meest voordeelige voor de leerlooierij, werd opgevolgd door andere, hoe langer hoe minder gunstige. Er kwam minder vraag naar zooileder, de prijzen liepen achtereenvolgens terug, onder de overal heerschende malaise ging de looierij ten zeerste gedrukt en door het sluiten der grenzen van Duitschland geraakte zij in zeer slechten toestand. Dientengevolge werden verscheiden looie- njen gesloten, hier door looiers, die door den slechten gang van zaken hun kapitaal te klein bevonden dAar door anderen die sinds» eenigen tijd gewoon aan gemakkelijk gemaakte winsten, zich niet meer konden tevreden stellen met karige verdiensten bij zwaren, arbeid. Een gedeelte echter der looiers liet zich niet ontmoedigen; dezen vonden in den be- staanden toestand geen aanleiding om hunne zaken in te krimpenmaar wèl integendeel, om uit te zien naar middelen om hunne belangrijke industrie voor ondergang te be waren en daarin verbetering te brengen. Aan eenigen hunner gelukte dit. Door zich toe te leggen op de nieuwere looiwijze, door het bedachtzaam en oordeelkundig ge bruik van vreemde looistoffen slaagden zij er in een deugdelijk stuk leder te maken in korteren tijd en aan minder prijs dan vroeger. Op deze wijze werd het in de looierij gestoken kapitaal veel vlugger omgezetde productie nam aanmerkelijk toe en hoewel per huid veel minder wordt verdiend dan vroeger Vrij naar het Hoogduitsch van HER MINE FRANKENSTEIN, 18 door LUCIFER. wordt dit eenigszins vergoed door het veel grooter aantal dat verwerkt wordt. Hieruit blijkt intusschen dat de looierij in die jaren een standpunt heeft ingenomen, geheel onbereikbaar voor personen zonder beduidend kapitaal. Velen zijn daardoor verplicht geweesteen ander middel van bestaan te zoeken. Indien met deze groote productie echter aldus wordt voortgegaan, zullen wij in den loop van korten tijd voor een overproductie staan, die onze industrie in een waarschijnlijk onhoudbaren toestand dompelen zal. Waren de grenzen van het buitenland niet voor ons geslotenbestond hiervoor geen vrees en konden wij op betere tijden hopen. Overleder. Het vervaardigen van overleder, dat vroeger hier in nog al beduidende mate geschieddeheeft geheel opgehouden ten gevolge der hooge invoerrechten van het buitenland. De looiersdie zich vroeger daarmede bezig hieldenbepalen zich thans uitsluitend tot zoolleder, waardoor de produc tie van dit artikel ook al weder is toegenomen. Paardcnleder. De paardenlederlooierijen gaan betrekkelijk goed ofschoon deze ook zeer veel te kampen hebben met de concur rentie van het buitenland. Tengevolge der moeiten en opofferingen, die onze fabrikanten zich hebben getroost om hunne fabrieken naar de eischen des tijds in te richten kon hun fabrikaat, wat qualiteit betreft, zeer goed den strijd met het buitenland aanbinden. Het tegenwoordig alhier gefabriceerd wor dend leder in 't algemeen iswat qualiteit en deugdelijkheid aangaateven goed als vroeger en behoeft in geen opzicht voor de meest gerenommeerde buitenlandsche produc ten onder te doen. De productiekosten zijn niet hooger dan in t buitenlanddank den vrijen invoer van ruwe huiden en vreemde looistoffen. Het arbeidsloon is even hoog als vroeger. Met het oog op de daling der levensmiddelen mag de werkman zich in een zekere mate van welstand verheugen. ^^ADOiJ&TEiMEB^^barg. Reclames 15 cent per regel. Hoofdstuk IX. EENE SPOEDIG OPGELOSTE VRAAG. Ralph's hart werd hoe langer hoe meer be klemd en de vreesdie zich van hem had meester gemaakt, nam steeds toe terwijl hij met den sneltrein de reis naar Canterbury maakte. Hij zat bij het portier, en vier of vijf reizigers waren met hem in de coupé; maar hij gevoelde zich even eenzaam alsof niemand bij hem be zeten had. Zijn reisgezellen praatten, iachten en schertsten met elkander, terwijl hij door het raampje naar het landschap keek en de armoede en ontberin gen gedachtdie hem en zijn jonge vrouw te wachten stonden. „Als 't mij alleen betrof", dacht hij vol bit terheid, „dan zou ik het kunnen verdragen maar 't vali mij zoo zwaar Lilly te zien lijden'- en ik weet dat zij lijdt, ofschoon zij zich moedig en opgeruimd toont. Mijn arm, klein vrouwtje. Ach welke piaats neem ik in in deze wereld van vroolijke lediggangers en menschen die zwaar arbeiden.Ik ben noch het een noch het ander. Wat zal 't einde van dit alles zijn Afgunstig beschouwde hij eeuige werklieden bezig aan een gebouw waarlangs de trein heen- vloog. 't Waren ruwe, onwetende, maar sterke, krachtvolle mannen en er waren ook kinderen onder, jongens en meisjes van jeugdigen leeftijd, die vlijtig voor een karig loon arbeiddenmaar zij werkten allen en zagen er uit alsof zij met hun lot tevreden waren. „Met al mijn academische opleiding" dacht de jonge man met bitterheid, „ben ik veel min der in staat voor mijn levensonderhoud te zor»en dan deze onwetende metselaars. Waarom heeft mijn vader mij opgevoed met kostbare neigingen en als den erfgenaam van een groot vermogen, als hij mij op 't eerste oogenblik dat ik iets tegen zijnen wil deed, verstiet en aan den honger prijs gaf. Wat beteekeut de bloote naam van gentleman, als men hem geen eer kan aandoen en ook geen werkman kan zijn Had hij mij een of andar ambacht laten leeren, dan was ik nu niet half zoo ellendig. Ik ben een en twin tig jaar oud en mijn leven is reeds bij den aauvang verloren." En voort vloog de trein, steeds andere beelden vertoonende; maar hoewel de gedachten des jongen mans een andere richting namen waren zij toch even bitter als vroeger. „Ik zou wel willen weter. wat mijn vader van mij kan verlangen" vroeg hij zich zelve plotseling af. „Hoe kan hij mij aan een vermogen helpen. Hi; beloofde mij advocaat te laten worden, maar vergat zijn belofte. Kende ik een beroepdan kon ik mij eeu positie scheppen. Wellicht heeft hij mij bij zich ontboden om mij daarover te spreken. Waarlijk, hij kan toch niet verlangen en de joage man kleurde dat ik^ een speler worde zooals hij is geweest. Als hij met zulk een voorstel voor den dag komt weiger ik beslist. Ter wille van mijne onschuldige Lilly wil ik mij vrijhouden van zijne ondeugden." Dit besluit stond bij hem vast, toen hij te Canterburry uit deu trein stapte en een rijtuig nam om hem naar Rookham tc brengen. Gedurende den tamelijk langen rit Jacht hij er onafgebroken over na wat zijn vader toch Op welke wijze in de hierboven beschreven toestanden nog verbetering zou zijn te bren gen wagen wij niet uit te maken. Eenigen zullen dezen gang van zaken toeschrijven aan de hooge invoerrechten van het buitenland en de daarmede niet in verband staande in voerrechten van ons landanderen zijn een tegenovergesteld gevoelen toegedaan. Aldus opgemaakt te Waalwijk den 2 Augus- stus 1887. De commissie Get. L. MOMBERS. FICQ Co. T. GRAGTMANS. H. WITLOX. SCHOENMARERIJ. In de vergadering van 21 Juli j.l., door uwe kamer belegd, ontvingen ondergeteeken- de schoenfabrikanten alhier, in commissie de opdracht gegevens te verzamelen waaruit kan blijken of en zoo ja welken invloed door de buitenlandsche handelspolitiek wordt uitge oefend op den staat onzer nijverheid. Zij hebben de eer u mede te deelen, dat de commiss:e in de onmogelijkheid verkeert met cijfers den waren toestand van nu en van voor de wet van 15 Juli 1879 (Duitsch tariet) aan te geven zij meenen echter te moeten rapporteeren dat onze industrie na het inwerking treden van bedoeld tarief en de daarop gevolgde invoeren van Duitsch schoeisel in kwijnenden toestand kwam en de fabrikanten alhier, zich ernstig bedreigd zien de, langzamerhand tot de overtuiging kwamen dat het dringend noodig was zich door het aanschaffen van alle hulpmiddelen, die nieuwe vindingen op hun terrein aanboden, in staat te stellen de concurrentie het hoofd te bieden; dit geluktezonder dat loonsvermindering noodig wasde toestand van patroons en werklieden mag hier dus zeer bevredigend genoemd worden. Onder de hulpmiddelen moet in de eerste plaats verstaan worden het uitbreiden van zaken door eenige firma's en het daaruit gevolgd grooter verbruik van grondstoffen, waardoor deze uit de eerste hand konden worden aangekocht; het in hun zaken opnemen van bekwame en ontwikkelde bin- nenlandsche en buitenlandsche coupeurs; het aansporen der werklieden tof het meer nauwkeurig uitvoeren hunner verplichtingen als zoodanigdoor hen te wijzen op de sierlijkheid en soliditeit van het buitenland sche fabrikaat en het daardoor opwekken van een geest van naijver, waardoor de gunstigste resultaten zijn verkregen." Een grooten steun vonden de schoenfabri kanten hierbij in de teekenschoolwaar de jongelui, zoowel werklieden als zoons van patroons, onderricht krijgen in de juiste kennis van den vorm van den menschelijken voet smaak, en het scheppen van nieuwe modellen enz waardoor hun schoonheidsgevoel wordt ontwikkeld. Een en ander heeft een gunstigen invloed uitgeoefend op onzen tak van nijver heid zoodat de concurrentie van het buitenland zich minder scherp doet gevoelen en het binnenlandsche fabrikaat meer en meer het buitenlandsche verdringt. Zij zouden zich zeer benadeeld gevoelenindien van het benoodigde buitenlandsche leder en andere grondstoffen invoerrechten werden geheven integendeel dringen zij bij uwe kamer aan pogingen aan te wenden om den vrijen invoer te verkrijgen van eenige artikelen, als: Engel- sche elastiek. serges enz. Fransche gekleurde en fijne ledersoorten Duitsche pluche, trijp en viltwaren; hierdoor zoude onze industrie gebaat worden en onze uitvoeren naar Indie en de koloniën vergemakkelijkt. Geteekend: J. LEIJTENS. A. H. VAN SCHIJNDEL. FRIE VAN IERSEL. TIMMERMANS VAN TURENHÖ'Ü wel van hem zou verlangen en lette niet op de streek waardoor hij reed totdat de koetsier zich omkeerde en met de hand links wijzende zeide „Dat huis daar op den heuvel, mijnheer, is Rookhurst, het verblijf der familie Rokeby. Sir Henry Rokeby is verleden jaar in Indie gestorven, en de bezitting behoort thans aan zijn eenig kind eene dochter. Eene mijl van hier is het dorp Rookham." Ralph Borne wendde zijne blikken naar de heerlijke bezitting der Rokeby's, Zoover zijne oogen reikten strekte zij zich aan beide zijden van den weg uit. Het trotsche slot met zijn grootsche neven gebouwen en zijn heerlijke omgeving van park en weilanden, vormde het allerschoonste tafereel dat Raiph ooit had gezien. „Hoe heerlijk zeide hij onwillekeurig. „En dat alles behoort aan eene dame!" „Ja, mijnheer een zeer jong meisje," hernam de koetsier. Zij is nog in Frankrijk op school. Dat Rookhurst is een heerlyk goed." Hij zweeg weder. Ralph keek echter onafgewend met nijdige blikken naar het prachtige slot. Waarom moest dat alles aan een enkel wezen behooren terwijl hem het allernoodigste ontbrak. Zijne ziel werd met bitterheid vervuld en somber staarde hij voor zich uit. Eenige minuten later was het rijtuig in het dorp Rookham aangekomen en hield stil voor het logement, dat Ralph den koetsier had op gegeven. Hij sprong uit het rijtuig; de dikke waard kwam aanloopen en vroeg hem waarmede hij hem kon dienen. De jonge man vroeg naar zijn vader en men antwoordde hem dat deze waarschijnlijk op zijn kamer wa.s in het logement." Op het terrein voor den internationalen wed strijd voor nijverheid en kunst ie Brussel is alles druk in de weer. Honderden arbeiders vinden daar werk, men heeft alle hoop dat alles op den bepaalden tijd hereed zal zijn. Ralph zond den koeteier weg na hem te hebben betaald en volgde den waard in huis. Deze geleidde hem de trappen op naar eene' kamerwaar Ralph dadelijk aanklopte. Toen hy geen antwoord kreeg opende Ralph zonder zich te bedenken de deur, trad binnen en deed dezelve achter zich dicht. 't Was een vroolijke vriendelijke kamer, de zonnestralen drongen door het venster binnen en beschenen de bloemendie op het kozijn slondon te bloeien. Mijnheer Digby was niet te huis, maar overal vertoonden zich sporen, dat hij hier woonde. Zijn elegante toiletdoos voor den spiegel, zijn kostbare rooktafel, zijn prachtvolle schrijfmappe verrieden, dat hij zich zeer reel in deze kamer ophield. Al die voorwerpen bewezen echter ook duidelijk (lat Digby Borne zich geene weelde ontzegde, welke in staat was hem het leven te veraangenamen. Ralph's lippen plooiden zich tot een bitteren lach toen hij berekende welke waarde deze kostbaarheden vertegenwoordigden. Hij was nog in deze berekening verdiept, toen zijn vader binnenkwam met een met goud gestikt fluweelen mutsje op het hoofd en in elegante huiskleeding gekleed. Zijne lichte oogen openden zich iets meer dan gewoonlijk, toen hij zyne zoon gewaar werd en een onheilspellende lach speelde orii zijnen mond. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1887 | | pagina 1