Nummer 92. Donderdag 17 November 1887. 10e Jaargang.
•«foM-ii'fofom.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen,
GEWAAGD SPEL,
ANTOON TIELEN
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Engeland.
UITGEVER:
Waalwijk.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land"worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Zoodag nacht, te omstreeks twee uren, is er
brand ontstaan in het gebouw van het depar
tement van landbouw, in de rue de la Loi, te
Brussel. De vlammen grepen met ontzettende
snelheid om zich heen, en in den aanvang had
het allen schijn dat ook het aangrenzende ge
bouw, ia hetwelk het ministerie van financiën
gevestigd is, alsmede dat der kamer van afge
vaardigden zouden worden aangetast.
Dc brand is aangekomen in het kabinet van
den minister van landbouw zeiven, en werd
ontdekt door ecne zijner dochters, mejuffrouw
Marie de Moreau wier slaapkamer uitkwam op
eene plaats welke de woning van den minister
scheidde van het brandende gedeelte van het ge
bouw. De minister en zijn gezin werden juist
bijtijds gewekt om de vlucht te kunnen Demen.
De brandweer wa9 spoedig ter plaatse en
scheen met behulp van hare vier stoomspuiten
reea9 vrij spoedig den brand meester te zullen
worden, toen de watertoevoer plotseling sterk
verminderde door het ongeieede geraken van
een paar spuiten. Er werd daarop hulp ge
vraagd van Schaarbeek en Anderlech maar voor
deze was aangerukt en in werking kon komen,
had het vuur zich reeds met groote hevigheid
verspreid. Te vijf uren eindelijk was meB den
brand meester. De minister de Moreau en de
minister-president Beernaert, die vroeger minis
ter van landbouw geweest is, en dus de inrich
ting der bureaux nauwkeurig kende, hebben per
soonlijk alles gedaan wat. zij konden, om dc
brandweer den weg te wijzen en van de docu
menten te redden wat le redden viel.
Generaal Bonlanger was Zondagmiddag om
twaalf uur vrij. De wijngaardeniers in de om
streken van Glerrnoni wilden een manifestatie
organiseeren en de generaal den eerewijn aan
bieden, doch uit vrees voor ongeregeldheden is
dit plan opgegeven. Om 8 uur 's avonds ver
trok de generaal naar Parijs. Hij is aan het
station van Charenton aangekomen en van daar
naar het hotel du Louvre gereden. Geen in-
Vrii naar het Hoogduitsch van HERMINE
FRANKENSTEIN,
32 door LUCIFER.
Hoofdstuk XP.
LILY BORNE VINDT HULP IN DEN NOOD.
Neen, tegen eiken prijs wiide zij naar Rook-
ham gaan, om zich te vergewissen hoe de zaken
stonden, eerst dan kou zij weten wat zij moest
doen. Ja, zij wilde haren echtgenoot beschermen
maar nimmer meer zijn geluk in den weg
staan.
Zij sidderde bij de gedachtedat bij haar
werkelijk zou hebben kunnen verlaten, en alleen
in de wereld stooten om den zwaren strijd tegen
de armoede te strijden. En als om deze ver
schrikkelijke beelden te ontvluchten stond zij op
en verliet bet park.
De straten, waardoor zij than9 wandelde, wa
ren ledig en onder 't voortgaan kwam zij op de
gedachte eene vriendin uit hare meisjesjaren op
te zoeken eene wees, die met haren handen
arbeid zich alleen door de wereld sloeg. Bij
deze hoopte zij deelneming in hare smart en ook
een onderkomen voor den nacht te vinden, want
in hare thans eenzame woning wilde zij niet
terugkeeren.
Zij ging den tamelijk langen weg naar de
woning dezer vriendin terug, klopte eenigszin9
schuchter aan en wachtte tot er geopend werd.
Eene nijdige oude vrouw verscheen en vroeg op
krijschenden toon
cident kwam voor. De prefect van politie, Grag-
non, leidde de maatregelen tot handhaving der
orde.
Generaal Thibaudin is ook reeds het slacht
offer der jonste schandalen. Hij is als com
mandant van de stad Parijs vervangen door ge
neraal Gillon, toen gebleken is, dat hij in zeer
intieme betrekking gestaan heeft tot madame
Limousin.
Gaffarel is door verscheidene journalisten
geïnterviewd en aan allen heeft hij doen blijken
dat hij hoop heeft op een voor hem gunstigen
afloop vau het rechtsgeding. Hij zegt het werk
tuig geweest te zijn van handige oplichters. Het
meest heeft hem getroffen, dat hem het legioen
van eer ontnomen is.
Generaal Andlau i9 veroordeeld tot 5 jaren
gevangenisstraf, fr. 30000 boete en tien jaren
verlies van burgeirechten Rattazzi tot drie
maanden gevangenis en fr. 2000 boeteBayle
tot vier maanden en Gourteuil tot twee maan
den gevangenis. Saint Sauveur is vrijgesproken.
Ofschoon de Parijsche wereldtentoonstel
ling van 1889 door de Europeesche regeerit.gen
vrij wel „geboycot is, geven de luchthartige
franscben den moed niet op de Eifftltoren wordt
al aanlig hoog, eu de geraamten der benoodig-
de gebouwen maken belangrijke vorderingen.
Om er den moed in te houden, heeft deze week
in liet Louvre een schitterend banket plaits ge
had, waar 1900 gasten aanzaten, allen behoo-
rende tot de besten, die Frankrijk op het ge
bied van landbouw, kunsten en wetenschappen,
nijverheid en handel telt, en waarop de minis
ter van koophandel met geestdrift over het wel
slagen der grootsche onderneming sprak. Vooral
uit Italië, België en Engeland wordt, ondanks
de officieele niet-deelueming der Gouvernemen
ten, veel belangstelling betoond, en de franscben
zullen zeker bun uiterste best doen, om deze
vreedzame „revanche" tot een gewenschten uit
slag te brengen.
Een telegram uit Parijs van Maandag zegt:
In de couloirs der kamer heerscht eene groote
agitatie. Er werd veel gesproken over de mo-
gelijk.beid der aftreding van den heer Grévy.
Het gerucht daarvan krijgt zekere vastheid.
„Wie zoekt gij, miss
„Och, kunt gij mij niet zeggen of miss Au
brey nog hier woont", hernam Lilly zacht op
angstig wachtenden toon.
Dc oude vrouw keek haar onderzoekend aan
en antwoordde toen
„Ja, maar zij is nog Diet van haar werk tehuis
gekomen. Als gij misschien later
Op dezer, ooge.nblik kwam een slanke kleine
gestalte om den hoek en naderde het huis. Lilly
hoorde de schreden en eer de verstomde huis-
waardin haren volzin voleindigen kon, was de
jonge vrouw de aankomende te gemoel geijld,
en riep
/Susanna, zijt gij het?"
De andere stiet een kreet van de blijdste ver
rassing uit.
„Lilly, bij alles wat wonderbaar is!" riep zij.
„Ei, dat had ik toch niet kannen droomen u
heden te zien."
Zij zette een korfje, dat zij aan den arm had,
op den grond, liet hare paraplu vallen, sloeg
hare armen om Lilly's hals en kuste ze tallooze
koeren.
Toen de oude huiswaardin dit zag, trok zij
zich terug en liet de beide vriendinnen alleen.
Lilly was door deze hartelijke ontvangst zoo
geroerd, dat zij niets anders kon doen dan hare
vriendin sprakeloos de hand drukken. Toen deze
begroeting was afgeloopeu nam Suzanna haar
korfje van den grond op, greep hare paraplu en
trok hare vriendin met zich in buis de trappen
op naar de tweede verdieping en zonder te spre
ken volgde Lilly haar langzaam, maar haar hart
gevoelde zich verlicht bij de gedachte dat zij
thans iemand gevonden bad, wie zij al baar
leed kon toevertrouwen. Op de tweede verdie-
Het was Zondag een woelige dag in Londen
De socialisten hadden het voornemen te kennen
gegeven op Trafalgar-Square meetings te hou
den, evenals zij in de laatste weken zoo her
haaldelijk gedaan hebben. Op aandrang der
neringdoende bevolking uit den omtrek van Tra
falgar-Square had de politie deze meeting ver
boden eu was dus in grooten getale op de been
om alle optochten eu demonstraties te voorko
men. De socialisten kwamen ondanks het ver
bod, toch bijeen, hetgeen natuurlijk een botsing
tusschen de politie en de menigte tengevolge
had. Herhaalde charges zijn door de politie ge
maakt en ten slotte moest de hulp der gardes
te paard en der iufanterie ingeroepen worden
welke er in slaagden de menigte uit een te drij
ven. Verscheidene personen zijn onder den voet
geraakt, zoodat het aantal gewonden, dat in het
hospitaal gebrachf is, zeer aanzienlijk is. Niet
minder dan vijftig personen zijn gearresteerd,
waaronder Cunningham, lid van het lagerhuis,
en Burns, leider der socialisten.
Voor een groot deel kan de bekende Pall
Mall Ga*, van deze ongeregeldhedeu als de
schuld aangemerkt worden, want dit blad heeft
de domheid begaan, het volk aan te sporen zich
r.iet aan de politie-maatregelen te storen en te
manifesteeren wanneer het er lust in had. 't Is
te wenschen dat genoemd blad wal voorzichtiger
in 'r vervolg zal worden.
In Ierland blijft de strijd voortduren. Telkens
verneemt mer. van schermutselingen, waarbij een
of meer dooden valleD.
De zaak vau den lord-mayor van Dublin,
den nationalist T. D. Sullivan, wegens openbaar
making van het verslag eener verboden zitting
der League voor den rechter gedaagd, die den
burgemeester evenwel niet aandurfde, zal nu op
nieuw voorkomen. De hoogere rechter heeft den
Dublinschen rechter O'Donel, vermoedelijk een
geesivei want, in elk geval een onderdanige die
naar van den weerspannigen burgemeester op
zijn vingers getikt, en het proces tegen Sullivan
zal nu nogmaals voorkomeD.
Een politiekorps, dat naar het eiland
Shark (Ierland) was gegaan om achterstallige
huurpenningen te ontvangen, is met steenen
ontvangen. Een gevecht met de manifestanten
ping gekomen haalde Suzanna eenen sleutel uit
haren zak eu opende de deur eener kamer.
Suzanna verzocht Lilly een oogenblik te
wachten ontstak licht en riep toen Lilly toe
haar in de kamer te volgen.
Deze was klein en armoedig gemeubeld, maar
voorbeeldig netjes. Een kleine tafel, eeuge stoe
len, een groote en een kleine kast, een bed, een
kookkachel dit was al bet huisraad, maar
over de tafel lag een zuiver kleed, en om den
kleinen spiegel evenals om twee goedkoope
beelden hingen kransen vau droge bloemen.
„Dat is mijne woning, Lilly ze is niet heel
grootsch maar ik ben hier gelukkig eu tevreden
en dat is toch de hoofdzaak, niet waar?"
„Ja, dat is zoo", zuchtte Lilly, terwijl Suzanna
hare overkleederen aflegde en Lilly verzocht
hetzelfde te doen.
„Ik hoop," giDg zij voort, „nu gij eenmaal
hier zijt, niet zoo gauw weer weg zult loopen.
Ge moet heel lang blijven en dan breng ik u
weer naar huis" hoe sneed dat woord Lilly
door 't hart als gij het moede zijt en mij
niets meer weet te vertellen.
Werktuigelijk legde Lilly hare bovenkleederen
af, en als zij daarna hare vriendin in het eerlijke
goedmoedige gelaat blikte, wist zij zelve niet
reebt hoe zij het aan zou leggen om haar hare
treurige geschiedenis te vertellen.
Suzanna bespaarde haar echter voor hetoogen
blik die moeite, daar jij met hare heldere stem
eensklaps uitriep
„Barmhartige hemel wat ziet gij er bleek uit
Lilly. Gij moet moede zijn van het verre
loopen. We zullen eens zien of we iets voor
een avondmaal hebben. Ze ging naar eene kast
ia een hoek en haalde daaruit brood en boter
was onvermijdelijk. Do chef der politiemannen
werd gewond.
De agenten gingen er nu met de bajonnet op
los.
Een vrouw is gedood.
Door de rechtbank van Kilrush (Ierland) zijn
15 jongelieden tot een maand gevangenisstraf
veroordeeld wegens misdrijvenin de onder-
drukkingswet aangeduid. Zij verlieten het ge
rechtshof, schreeuwend: „Leve O'Brien," en
zingende „God redde Ierland
De Groote Jnbilee-Tentoonstelling te Man
chester is Zondag met een feest-concert des
namiddags te 4 uur gesloten, aan dit concert
nam ook de bekende zangeres Trebelli deel. De
tentoonstelling werd sedert bare opening in Mei
door meer dan vier en een half millioen personen
bezocht, o. a. den dag voor de sluiting per
extra trein uit Londen door een aantal gezanten
van vreemde mogendheden daartoe door het
bestuur uitgenoodigd.
Maandag werd een groot aantal personen
wegens deelneming aan de ongeregeldheden op
Zondagdoor den politie rechter tot 9traf ver
oordeeld, sommigen tot kleine geldboeten, anderen
tot gevangenis. De afgevaardigde Graham werd
onder borgstelling vrijgelaten.
Omtrent de ongeregeldheden te Londen
ontleenen wij het volgende aan een particuliere
correspondentie van de N. R. Ct.
Ik ben zooeven van Chariog Cros9 terugge
keerd waar de zaken eene dreigend aanzien
kregen, toen ik verplicht werd mij te verwijde
ren. Het was even na drieën, dat ik het plein
betrad van den kant der Waterloo Place. Destijds
reeds was het vrij dicht bezetvooral aan de
zijde van het Strand; maar eene geduchte politie
macht, te paard en te voet, hield het verkeer
open, terwijl een tweeduizend konstabels een
kordon hadden getrokken rondom de fonteinen
zoodat niemand daar doordringen kon. Omni
bussen en vigilantes reden over het plein als
naar gewoonte, cn waren flink bezet, vooral de
eerstevan welker dakplaatsen men misschieu
een nog beter panorama genieten kon, dan uit
de dicht bezette ramen en van de balkons der
logementen en sociëteiten rondom. De bereden
politie ging rond en voerde charges uit, waar
de volksmassas wat meer samengepakt stonden
Terwijl ik aan het oversteken was van het
Beide plaatste zij op tafel en sprak
„Kom, vertel mij nu eens wat, Lilly. Gij zijt
zoo waar niet meer dezelfde uw huwelijk heeft
u bedorven.
Op 't volgend oogeLblik zou zij zich voor
deze woorden de tong wel hebben willen afbijten,
want Lilly barstte in een zenuwachtig geween
uit en zonk van smart overstelpt op een stoel
neder.
Verschrikt snelde Suzanna op haar toe en
sloot haar liefdevol in hare armen.
„Liefste be9te Lilly, vergeef mij als ik u ver
driet heb aangedaan, 't Was mijn plan niet, ze
ker niet. Hoe kan ik weteu dat er iets met
n verkeerd was", ri«-p zij, terwijl de arme Lilly
steeds heviger snikte.
Op Suzanna's praten bedaarde zij eindelijk
langzamerhand en verhaalde baar de gansche
geschiedenis van hoar echtelijk leven, van Ralph's
grenzelooze toewijding, hunnen strijd, huune
armoede en hun geluk, totdat die noodlottige
brief gekomen was van Ralph's vader, die niets
dan jammer en leed over hen gebracht had.
Vervolgens vertelde zij van üigby Borne's be
zoek en de vreeselijke onthulling die hij haar
gedaan had en hoe zii den ganschen namiddag
troosteloos en vertwijfeld had rondgedwaald,
totdat zij besloten had naar haar te gaan en
haar om raad, bescherming en bijstand te vragen.
„Natuurlijk vindt gij by mij bescherming,
Lilly," riep Suzanna, die nog steeds hare ont
roering over Digby Borne niet meester kon wor;
den. „O, die oude Borne, ik wilde dat ik hem
eens hier hadde. Ik zou hem voor eenige weken
een duchtige gedachtenis op zijn gezicht schrijven,
den ouden schurk."
Wodrt vervolgd.