Nummer 5.
Zondag- 15 Januari 1888.
lle Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
GEWAAGD SPEL.
ANTOON TIELEN,
1889.
BUITENLAND.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
Wij leven in een tijd van tentoonstellingen
en 'tgaat daarom tegenwoordig niet meer
om een bepaald jaar naar eene tentoonstel
ling te noemen.
Elk jaar is feitelijk een tentoonstellings
jaar; 1887 was het jaar onzer Voedings
tentoonstelling (treuriger gedachtenis 1888
is het jaar der Belgische tentoonstelling, die
schitterend belooft te worden, maar on
danks die menigvuldige tentoonstellingen zal
1889 toch bij uitzondering het Tentoon
stellingsjaar worden genoemd.
De Parijsche Tentoonstelling belooft te
overschaduwen, al wat voorheen op dit gebied
is tot stand gebracht.
De Eranschen hebben de onhandigheid
gehad om aan die Tentoonstelling het denk
beeld te verbinden van een eeuwfeest der
groote rovolutie van 1789.
Daarmee schrikken zij velen af.
^Niet dat men thans nog niet geneigd zou
zijn, om het goede te erkennen, dat onder
hoogeren zegen is voortgesproten uit de be
weging, die in 1789 heel Europa doortrilde,
maar in een tijd, als wij beleven, waarin
zoo menig vagebond, die niets te verspelen
heeft, in elke verandering, zoo niet eene
verbetering dan toch eene afleiding ziende,
naar een relletje verlangt en zegt„laat ons
maar eens revolutie-maken nu is het een
misschien wel niet gevaarlijk, maar in elk
geval een stuitend verlangen om ons een
feest ter verheerlijking van eene geweldda
dige, onbezonnen omkeering van zaken te doen
vieren.
Wie ernstig nadenkt kan, ook al neemt
hij de revolutie van 1789 als een factor ten
goede in den tegenwoordigen stand van zaken
aan, toch niet het eeuwfeest dier revolutie
mede willen vieren.
Zeer begrijpelijk althans is, dat de regee
ringen, wier macht en wier kracht schuilen
Advertentien 1-7 regels J 0,60 daarbo/en 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voor Duitsch?
1™T wcorden all®en aangnomen ioor het advertentiebureau van
ADOLr Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Vrij naar het Iloogduitsch van HER MI NE
FRANKENSTEIN,
38 door LUCIFER.
in een geleidelijke, ontwikkeling der dingen,
geen roeping hebben gevoeld, om gevolg te
geven aan de uitnoodiging om zich in 1889
officieel te Parijs te doen vertegenwoordigen.
Van alle kanten ontving Frankrijk dan ook
een weigerend antwoord.
Maar er is maar één Parijs en dat Parijs
vermag veel.
Overal elders zou die algemeene weigering
der verschillende regeeringen den moed heb
ben doen zinken en het plan in duigen hebben
doen vallen. Alleen in Parijs prikkelt ^jg
teleurstelling tot dubbele krachtsinspanning.
En als men in Parijs wil en de regeering
werkt mede, dan is het scheppend vermogen
der bevolking, de genialiteit, waarmede alle
bezwaren ter zijde worden gezet, zoo machtig,
dat het onmogelijke bijna tot stand zou wor
den gebracht.
Nu reeds worden ons wonderen beloofd.
Ruim 9000 Franschen hebben reeds plaats
voor hunne inzendingen besproken en af
gaande op de ervaring bij vroegere tentoon
stellingen opgedaan, durft men de voorspel
ling te wagen, dat er in deze maand nog
ruim ÏOOOU aanvragen uitsluitend uit
Frankrijk zullen inkomen.
Ook uit het buitenland komen duizenden
aanvragen.
En terecht!
De regeeringen mogen bezwaar maken om
zich te laten vertegenwoordigen op een eeuw
feest der revolutie, voor particulieren, voor
handelaren en industriëelen geldt niet de
vraag
VVelke beteekems wordt aan die Tentoon
stelling gehecht? maar: wat beteekent die
Tentoonstelling op zich zelve
Belooft zij belangrijk te worden Belooft
zij veel bezoek te trekken Belooft zij ons
wat te leeren, en onze artikelen bij anderen
bekend te maken Hebben wij kans, door
iuzending, nieuwe afnemers te vinden Zoo
ja, dan moeten wij er wezen; we zouden
ons laten ^overvleugelen en van de wereld
markt laten verdringen, wanneer wij niet
Hoofdstick X VIff.
vertegenwoordigd waren daar, waar de ge
heele wereld zich rendez—vous zal geven.
Dat bevestigend antwoord op al die vragen
belooft de Parijsche Tentoonstelling van 1889
volmondig te zullen geven.
Daarom mogen ook onze industrieelen niet
achter blijven.
T Is wel waar, dat al die Tentoonstellin
gen op menigeen een vrij drukkende belas
ting leggen, dat zij schatten geld kosten
meestal zonder terstond duidelijk waarneem
bare yoordeelen te bieden, dikwijls zelfs zon
der die ook maar in de toekomst te leveren
doch 't gaat met tentoonstellingen als met
liet adverteeren de vruchten kan men niet
altijd onmiddellijk zien, maar zij openbaren
zich toch vrij spoedig daarin, dat het publiek
van hem, die er niet aan doet, zegt: hij
gaat niet met zijn tijd mee en dat zich al
lengs de overtuiging gaat vestigen, dat een
firma die niet van zich hooren of zien laat
aan het uitdrogen, aan 't indommelen is.
Voor de meening moet ieder waken
Men kan er zeker van zijn: Wie als in
dustrieel op de Parijsche Tentoonstelling
ontbreekt, heeft alle kans om van de baan
geschoven te worden.
Daarom hopen wij dat de Nederlandsche
industrie er haar beste beentje voor zal weten
te zetten en dat alle takken van ons volks
bestaan er kranig vertegenwoordigd zullen
wezen. T Is niet meer mogelijk om alle
tentoonstellingen na te loopen, maar Parijs
is en blijft uniek; wie daar ontbreekt, telt
niet meer mee, dat geldt ook zeker voor de
leder- en schoenenindustrie, de voornaamste
nijverheidstak der Langstraat.
En erkennen wij ook het volle recht van
hen, die het betreuren, dat Frankrijk den
onvoorzichtigen inval heeft gehad, 0111 zijne
tentoonstelling te verbinden aan het eeuwfeest
dei revolutie, met dergelijke overwegingen
zou niemand het goed kunnen maken tegen
over anderen en voor zich zeiven, indien hij
op deze reusachtige wereld jaarmarkt niet ge
vonden werd. (ff. v. N.)
Het Fransche parlement heeft Dinsdag we
der de werkzaamheden hervat. Zoowel in
de kamer als in den senaat heeft het oudste
hd in jaren de openings rede gehouden
welke niet volgens den smaak der radicalen
bleek te zijn. Zij althans lieten nogal enkele
kreten van protest hooren. Het is te wen-
schen voor het landdat de radicale partij
met den heer Clémenceau, niet al te stijf
op haar stuk blijft staandaar het anders
wel eens op een ontbinding der kamer zou
kunnen uitloopen. In de Siècle het orgaan,
dat doorgaat voor te zijn van president"Car-
not, wordt er herhaaldelijk op gezinspeeld.
Er mag echter thans wel eens aan de afdoe
ning van belangrijke zaken gedacht worden,
er ligt een massa werk te wachten. Zooals
men weetmoet zelfs dc begrooting voor
1888 nog behandeld wordentengevolge der
„politiek" werd dit in het vorige jaar onmo
gelijk.
Door de kamer werd gelijk verwacht was,
als voorzitter herbenoemd de heer Floquet
met 256 tegen 151 stemmen. Delaforge,
Lefèvre Casimir Périer en Deville werden
benoemd tot onder-voorzitters respectieve
lijk met 247 232184 en 183 stemmen.
Le Roy er is gekozen tot voorzitter van
den senaat.
Onder de vele adressen welke de kamer
reeds bereikt hebben behoort een van den
volksman-afgevaardigde Basly die de regee
ring zal interpelleeren over het verleenen
van amnestie aan personendie wegens po
litieke misdrijven enz. veroordeeld zijn. De
voornaamste reden dezer interpellatie zal zijn
om aanmerking te maken op het besluit van
den president der republiekwaarbij op
Nieuwjaarsdag aan een viertal gevangenen,
die een paar jaren geleden veroordeeld zijn
wegens den moord op den ingenieur Watrin
bij gelegenheid van de werkstaking te Deca-
zeville, vermindering van den straftijd is
verleend. De wensch der radicalen was dat
aan die veroordeelden geheele kwijtschelding
van den overigen straftijd zou worden ge
schonken terwijl de president aan twee vier
jaren en aan nog twee veroordeelden twee
jaren straf heeft geschonken.
„De hertog van Nottingham is een verre bloed
verwant van Mr. Borne, en noodigde hein uit bij
zich, in de hoop, hem daardoor van zijn liederlijken
levenswandel of te brengen zeide sir Georee
ernstig. b
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden^1,00.
Franco per post door het geheele rijk 1" 1,15.
„„f rieJen> ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan aen Uitgever.
50P«
NINA ONTSLAAT ZICH VAN EEN MINNAAR.
i af en £in£ met een trotsclien groet
lady Rokeby voorbij en het huis binnen.
Borne steeg insgelijks af en gaf zijn paard
over aan den rijknecht, die dat van Nina reeds
vast had genomen en trad daarna met zijne
verloofde op de glazen deur toe, die naar het
salon geleidde.
/Wat is er toch tusschen u en Nfna voorge-
ïffw F?7*.' v,r0e§:lady Rokeby jaloersch. „Gij
n i i do.nker en z"».j ziet er uit als eene
beleedigde koningin. Wat hebt gij haar gezegd?'
«-Ik hield den tijd voor gekomen haar ons ge-
eim mede te deelen, mijne liefste/ zeide Digby
huichelend. Onze trouwdag is zoo nabij, dat het
mij t beste scheen haar er mede in kennis te
stellen. Ik ontmoette haar op haren morgenrit
en maakte van die gelegenheid gebruik om haar
op de hoogte te brengen.
„En wat zeide zij.'
.»0, zij heeft mij met hoon en smaad overladen-
zij beval mij aan met Luttrell te trouwen en
scheen mijn huwelijk met de weduwe haars vaders
voor een heiligschennis te houden. O, Ik 'iaat
5 1' S13fe hij tusschen de tanden.
Lady Rokeby lachte zeer vergenoegd.
«En ik haat haar eveneens/ verklaarde zij
openhartig. «Maar 'tis in ons belang haar vriend
schap te huichelen. Eens zuller wij haren trots
diep in 't stof buigen.'
«Wat zullen wij doen als zij mocht weigeren
luilph te huwen.'
«Wij zullen spoedig getrouwd zijn Digby en
in onze vereeniging ligt onze kracht. Zeg Ralph
aan Nina te schrijven, dat hij haar nog eene
maand tijd geeft om zijn aanzoek te overwegen
Na verloop van dien tijd zullen wij door het
huwelijk verbonden zijn. Als zij dan weigert
uwen zo< n tot echtgenoot te nemen zullen wij
wel een middeltje vinden om haar tot gehoor
zaamheid Ie dwingen. Ik ben hare stiefmoeder
en persoonlijke hoedster, en ik bezit eene macht
over haar, waarvan ik, in geval van nood, gebruik
zal maken. Ik beloof u, Digby, dat wij van
Nina's vermogen jaarlijks onze "tienduizend pond
zullen hebben en dat wij haar zullen dwingen
uwen zoon te huwen. Wacht maar en zie toe.
Hoofdstuk XX.
N I N A'S KEUS.
Overeenkomstig den raad zijns vaders schreef
Ralph Borne aan Nina Rokeby eenen brief, waarin
hij haar verzocht zijn aanzoek langer in overwe
ging te houdenen liever eene maand of zes
weken te laten verstrijken alvorens een besluit
te nemen. Dankbaar nam Nina dit uitstel aan.
Nu Nina er toch eenmaal mede bekend was,
werd de verloving van lady Rokeby en Digby
Borne ook niet langer meer voor de wereld ge
heim gehouden.
Men kan zich licht voorstellen dat de tijding
van lady Roke'oy's ophanden zijnd huwelijk alge
meen opzien baarde. De drie beheerders van
Ninas vermogen zagen in 't geheel niet gaarne
dat Digby Bornegedurende hare minderjarig
heid als heer en meester op Rookhnrst zou ge
bieden zij begaven zich daarom te zamen naar
het slot, om een onderhoud met lady Rokeby
en Nina te hebben.
Miss Rokeby kwam het eerst in het salon, maar
voordat Nina tijd gehad had met de lieeren te
spreken, trad lady Rokeby binnen en groette de
bezoekers levendig.
.,Dat is onverwacht genoegen, mijne heeren/
zeide iady Rokeby, hare zwarte oogen op den een
na den andere vestigende. „Gij zijt zeker geko
men om mij geluk te wénsclien: Ik heb de laatste
weken tallooze bezoeken gehad.'
De drie heeren waren gekomen met het doel
om met lady Rokeby en Nina het verder verblijf
der jonge dame te bespreken, maar de kalme
driestheid in toon en houding der schoone weduwe
bracht hen eenigermate van de wijs.
Sii* George Markham, de oudste van hen, nam
eindelijk het woord.
„Ik was een oude vriend van sir Henry, lady
Rokeby/ zeide hij eenigszins stijf. Ik was reeds
een mantoen sir Henry nog een knaap was,
maar ik kende hem goed en hield van hem. Als
de meest vertrouwde vriend van uw overleden
echtgenoot, zij 't mij vergund u te vragen of gij
de« stap, dien gij doen wilt, wel hebt overwogen?'
Lady Rokeby knikte koel toestemmend.
„Gij kunt Mr. Borne's karakter maar opper
vlakkig kennen'ging sir George voort. Pas
eemge maanden houdt hij verblijf in Rookliam.
"ji i -aU Uwe verl°ving hoorde, schreef ik
onmiddellijk naar Londen, om inlichtingen om
trent Mr. Borne in te winnen; het antwoord dat
ik kreeg was zoo. dat ik Mr. Harpe en lord Sto-
nefield onmiddellijk moest verzoeken met mij
herwaarts te gaan om u den onaangenamen uit
slag mede te deelen. Lady Rokeby, deze Digby
Borne, met wien gij verloofd zijt, is een schurk,
een speler, een man, die uwe achting geen oogen-
blik verdient.' fa
Werkelijk?" zeide lady Rokeby, up licht spot
ten den toon.
„Voor zoover ik weet bewoog Mr. Borne zich
in de beste kringen. Verleden jaar nog was hij
de gast van den hertog van Nottingham, en men
weet dat de hertog ten ten opzichte van zijnen
omgang zeer streng is.'
„Maar 'tis niet met mr. Borne's voorname be
trekkingen maar met den man zelf, dat gij uw
lot wilt gaan verbinden, lady Rokeby. Ik bezweer
u dien stap nog rijp te overwegen. Blijf liever uw
gansche leven sir Henry Rokeby's geachte weduwe
dan dat gij de vrouw zoudt worden van een
Digby Borne.*
«Ik denk er niet zoo over, antwoordde lady
Rokeby hoonend. Ik acht mij zelve heel goed
in staat om eene keuze te doen, sir George. Bin
nen veertien dagen trouw ik met mr. Borne en
als gij het met mijn huwelijk niet eens zijt kunt
ffij uw ongenoegen te kennen geven, door van
de bruiloft weg te blijven. En thans verzoek ik
u over de zaak niet verder te spreken. Ik ben
niet in eene stemming om uwe verdachtmakingen
van een man van eer kalm aan te hooren, en
uwe ijverzucht voor de nagedachtenis van sir
Henry Rokeby mag u niet blind maken voor
het feit, dat deugd en eer niet met hem zijn uit
gestorven."
Ontzet en verward staarde sir George haar aan.
Nina werd bleek en verontwaardiging was in
hare oogen te lezen; maar zij zweeg.
„Met alle achting voor uwe meening, sir George/
sprak nu mr. Harpe, houd ik het voor beter in
gevolge den wensch van lady Rokeby, niet verder
over sir Borne te spreken. In een geval als het
tegenwoordige is het steeds moeilijk onaangename
mededeelingen te doen. Willen we thans over
gaan tot de aangelegenheid, die ons eigenlijk
hierheen voerde? Veroorlooft gij mij u te vra
gen, lady Rokeby, of gij denkt op Rookhurst te
blijven, ook nadat gij Mrs. Borne geworden zult
zijn.'
(Wordt vervolgd.)