Nummer 5. Zondag- 15 Januari 1888. lle Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. GEWAAGD SPEL. ANTOON TIELEN, 1889. BUITENLAND. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. Wij leven in een tijd van tentoonstellingen en 'tgaat daarom tegenwoordig niet meer om een bepaald jaar naar eene tentoonstel ling te noemen. Elk jaar is feitelijk een tentoonstellings jaar; 1887 was het jaar onzer Voedings tentoonstelling (treuriger gedachtenis 1888 is het jaar der Belgische tentoonstelling, die schitterend belooft te worden, maar on danks die menigvuldige tentoonstellingen zal 1889 toch bij uitzondering het Tentoon stellingsjaar worden genoemd. De Parijsche Tentoonstelling belooft te overschaduwen, al wat voorheen op dit gebied is tot stand gebracht. De Eranschen hebben de onhandigheid gehad om aan die Tentoonstelling het denk beeld te verbinden van een eeuwfeest der groote rovolutie van 1789. Daarmee schrikken zij velen af. ^Niet dat men thans nog niet geneigd zou zijn, om het goede te erkennen, dat onder hoogeren zegen is voortgesproten uit de be weging, die in 1789 heel Europa doortrilde, maar in een tijd, als wij beleven, waarin zoo menig vagebond, die niets te verspelen heeft, in elke verandering, zoo niet eene verbetering dan toch eene afleiding ziende, naar een relletje verlangt en zegt„laat ons maar eens revolutie-maken nu is het een misschien wel niet gevaarlijk, maar in elk geval een stuitend verlangen om ons een feest ter verheerlijking van eene geweldda dige, onbezonnen omkeering van zaken te doen vieren. Wie ernstig nadenkt kan, ook al neemt hij de revolutie van 1789 als een factor ten goede in den tegenwoordigen stand van zaken aan, toch niet het eeuwfeest dier revolutie mede willen vieren. Zeer begrijpelijk althans is, dat de regee ringen, wier macht en wier kracht schuilen Advertentien 1-7 regels J 0,60 daarbo/en 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentien voor Duitsch? 1™T wcorden all®en aangnomen ioor het advertentiebureau van ADOLr Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Vrij naar het Iloogduitsch van HER MI NE FRANKENSTEIN, 38 door LUCIFER. in een geleidelijke, ontwikkeling der dingen, geen roeping hebben gevoeld, om gevolg te geven aan de uitnoodiging om zich in 1889 officieel te Parijs te doen vertegenwoordigen. Van alle kanten ontving Frankrijk dan ook een weigerend antwoord. Maar er is maar één Parijs en dat Parijs vermag veel. Overal elders zou die algemeene weigering der verschillende regeeringen den moed heb ben doen zinken en het plan in duigen hebben doen vallen. Alleen in Parijs prikkelt ^jg teleurstelling tot dubbele krachtsinspanning. En als men in Parijs wil en de regeering werkt mede, dan is het scheppend vermogen der bevolking, de genialiteit, waarmede alle bezwaren ter zijde worden gezet, zoo machtig, dat het onmogelijke bijna tot stand zou wor den gebracht. Nu reeds worden ons wonderen beloofd. Ruim 9000 Franschen hebben reeds plaats voor hunne inzendingen besproken en af gaande op de ervaring bij vroegere tentoon stellingen opgedaan, durft men de voorspel ling te wagen, dat er in deze maand nog ruim ÏOOOU aanvragen uitsluitend uit Frankrijk zullen inkomen. Ook uit het buitenland komen duizenden aanvragen. En terecht! De regeeringen mogen bezwaar maken om zich te laten vertegenwoordigen op een eeuw feest der revolutie, voor particulieren, voor handelaren en industriëelen geldt niet de vraag VVelke beteekems wordt aan die Tentoon stelling gehecht? maar: wat beteekent die Tentoonstelling op zich zelve Belooft zij belangrijk te worden Belooft zij veel bezoek te trekken Belooft zij ons wat te leeren, en onze artikelen bij anderen bekend te maken Hebben wij kans, door iuzending, nieuwe afnemers te vinden Zoo ja, dan moeten wij er wezen; we zouden ons laten ^overvleugelen en van de wereld markt laten verdringen, wanneer wij niet Hoofdstick X VIff. vertegenwoordigd waren daar, waar de ge heele wereld zich rendez—vous zal geven. Dat bevestigend antwoord op al die vragen belooft de Parijsche Tentoonstelling van 1889 volmondig te zullen geven. Daarom mogen ook onze industrieelen niet achter blijven. T Is wel waar, dat al die Tentoonstellin gen op menigeen een vrij drukkende belas ting leggen, dat zij schatten geld kosten meestal zonder terstond duidelijk waarneem bare yoordeelen te bieden, dikwijls zelfs zon der die ook maar in de toekomst te leveren doch 't gaat met tentoonstellingen als met liet adverteeren de vruchten kan men niet altijd onmiddellijk zien, maar zij openbaren zich toch vrij spoedig daarin, dat het publiek van hem, die er niet aan doet, zegt: hij gaat niet met zijn tijd mee en dat zich al lengs de overtuiging gaat vestigen, dat een firma die niet van zich hooren of zien laat aan het uitdrogen, aan 't indommelen is. Voor de meening moet ieder waken Men kan er zeker van zijn: Wie als in dustrieel op de Parijsche Tentoonstelling ontbreekt, heeft alle kans om van de baan geschoven te worden. Daarom hopen wij dat de Nederlandsche industrie er haar beste beentje voor zal weten te zetten en dat alle takken van ons volks bestaan er kranig vertegenwoordigd zullen wezen. T Is niet meer mogelijk om alle tentoonstellingen na te loopen, maar Parijs is en blijft uniek; wie daar ontbreekt, telt niet meer mee, dat geldt ook zeker voor de leder- en schoenenindustrie, de voornaamste nijverheidstak der Langstraat. En erkennen wij ook het volle recht van hen, die het betreuren, dat Frankrijk den onvoorzichtigen inval heeft gehad, 0111 zijne tentoonstelling te verbinden aan het eeuwfeest dei revolutie, met dergelijke overwegingen zou niemand het goed kunnen maken tegen over anderen en voor zich zeiven, indien hij op deze reusachtige wereld jaarmarkt niet ge vonden werd. (ff. v. N.) Het Fransche parlement heeft Dinsdag we der de werkzaamheden hervat. Zoowel in de kamer als in den senaat heeft het oudste hd in jaren de openings rede gehouden welke niet volgens den smaak der radicalen bleek te zijn. Zij althans lieten nogal enkele kreten van protest hooren. Het is te wen- schen voor het landdat de radicale partij met den heer Clémenceau, niet al te stijf op haar stuk blijft staandaar het anders wel eens op een ontbinding der kamer zou kunnen uitloopen. In de Siècle het orgaan, dat doorgaat voor te zijn van president"Car- not, wordt er herhaaldelijk op gezinspeeld. Er mag echter thans wel eens aan de afdoe ning van belangrijke zaken gedacht worden, er ligt een massa werk te wachten. Zooals men weetmoet zelfs dc begrooting voor 1888 nog behandeld wordentengevolge der „politiek" werd dit in het vorige jaar onmo gelijk. Door de kamer werd gelijk verwacht was, als voorzitter herbenoemd de heer Floquet met 256 tegen 151 stemmen. Delaforge, Lefèvre Casimir Périer en Deville werden benoemd tot onder-voorzitters respectieve lijk met 247 232184 en 183 stemmen. Le Roy er is gekozen tot voorzitter van den senaat. Onder de vele adressen welke de kamer reeds bereikt hebben behoort een van den volksman-afgevaardigde Basly die de regee ring zal interpelleeren over het verleenen van amnestie aan personendie wegens po litieke misdrijven enz. veroordeeld zijn. De voornaamste reden dezer interpellatie zal zijn om aanmerking te maken op het besluit van den president der republiekwaarbij op Nieuwjaarsdag aan een viertal gevangenen, die een paar jaren geleden veroordeeld zijn wegens den moord op den ingenieur Watrin bij gelegenheid van de werkstaking te Deca- zeville, vermindering van den straftijd is verleend. De wensch der radicalen was dat aan die veroordeelden geheele kwijtschelding van den overigen straftijd zou worden ge schonken terwijl de president aan twee vier jaren en aan nog twee veroordeelden twee jaren straf heeft geschonken. „De hertog van Nottingham is een verre bloed verwant van Mr. Borne, en noodigde hein uit bij zich, in de hoop, hem daardoor van zijn liederlijken levenswandel of te brengen zeide sir Georee ernstig. b Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden^1,00. Franco per post door het geheele rijk 1" 1,15. „„f rieJen> ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan aen Uitgever. 50P« NINA ONTSLAAT ZICH VAN EEN MINNAAR. i af en £in£ met een trotsclien groet lady Rokeby voorbij en het huis binnen. Borne steeg insgelijks af en gaf zijn paard over aan den rijknecht, die dat van Nina reeds vast had genomen en trad daarna met zijne verloofde op de glazen deur toe, die naar het salon geleidde. /Wat is er toch tusschen u en Nfna voorge- ïffw F?7*.' v,r0e§:lady Rokeby jaloersch. „Gij n i i do.nker en z"».j ziet er uit als eene beleedigde koningin. Wat hebt gij haar gezegd?' «-Ik hield den tijd voor gekomen haar ons ge- eim mede te deelen, mijne liefste/ zeide Digby huichelend. Onze trouwdag is zoo nabij, dat het mij t beste scheen haar er mede in kennis te stellen. Ik ontmoette haar op haren morgenrit en maakte van die gelegenheid gebruik om haar op de hoogte te brengen. „En wat zeide zij.' .»0, zij heeft mij met hoon en smaad overladen- zij beval mij aan met Luttrell te trouwen en scheen mijn huwelijk met de weduwe haars vaders voor een heiligschennis te houden. O, Ik 'iaat 5 1' S13fe hij tusschen de tanden. Lady Rokeby lachte zeer vergenoegd. «En ik haat haar eveneens/ verklaarde zij openhartig. «Maar 'tis in ons belang haar vriend schap te huichelen. Eens zuller wij haren trots diep in 't stof buigen.' «Wat zullen wij doen als zij mocht weigeren luilph te huwen.' «Wij zullen spoedig getrouwd zijn Digby en in onze vereeniging ligt onze kracht. Zeg Ralph aan Nina te schrijven, dat hij haar nog eene maand tijd geeft om zijn aanzoek te overwegen Na verloop van dien tijd zullen wij door het huwelijk verbonden zijn. Als zij dan weigert uwen zo< n tot echtgenoot te nemen zullen wij wel een middeltje vinden om haar tot gehoor zaamheid Ie dwingen. Ik ben hare stiefmoeder en persoonlijke hoedster, en ik bezit eene macht over haar, waarvan ik, in geval van nood, gebruik zal maken. Ik beloof u, Digby, dat wij van Nina's vermogen jaarlijks onze "tienduizend pond zullen hebben en dat wij haar zullen dwingen uwen zoon te huwen. Wacht maar en zie toe. Hoofdstuk XX. N I N A'S KEUS. Overeenkomstig den raad zijns vaders schreef Ralph Borne aan Nina Rokeby eenen brief, waarin hij haar verzocht zijn aanzoek langer in overwe ging te houdenen liever eene maand of zes weken te laten verstrijken alvorens een besluit te nemen. Dankbaar nam Nina dit uitstel aan. Nu Nina er toch eenmaal mede bekend was, werd de verloving van lady Rokeby en Digby Borne ook niet langer meer voor de wereld ge heim gehouden. Men kan zich licht voorstellen dat de tijding van lady Roke'oy's ophanden zijnd huwelijk alge meen opzien baarde. De drie beheerders van Ninas vermogen zagen in 't geheel niet gaarne dat Digby Bornegedurende hare minderjarig heid als heer en meester op Rookhnrst zou ge bieden zij begaven zich daarom te zamen naar het slot, om een onderhoud met lady Rokeby en Nina te hebben. Miss Rokeby kwam het eerst in het salon, maar voordat Nina tijd gehad had met de lieeren te spreken, trad lady Rokeby binnen en groette de bezoekers levendig. .,Dat is onverwacht genoegen, mijne heeren/ zeide iady Rokeby, hare zwarte oogen op den een na den andere vestigende. „Gij zijt zeker geko men om mij geluk te wénsclien: Ik heb de laatste weken tallooze bezoeken gehad.' De drie heeren waren gekomen met het doel om met lady Rokeby en Nina het verder verblijf der jonge dame te bespreken, maar de kalme driestheid in toon en houding der schoone weduwe bracht hen eenigermate van de wijs. Sii* George Markham, de oudste van hen, nam eindelijk het woord. „Ik was een oude vriend van sir Henry, lady Rokeby/ zeide hij eenigszins stijf. Ik was reeds een mantoen sir Henry nog een knaap was, maar ik kende hem goed en hield van hem. Als de meest vertrouwde vriend van uw overleden echtgenoot, zij 't mij vergund u te vragen of gij de« stap, dien gij doen wilt, wel hebt overwogen?' Lady Rokeby knikte koel toestemmend. „Gij kunt Mr. Borne's karakter maar opper vlakkig kennen'ging sir George voort. Pas eemge maanden houdt hij verblijf in Rookliam. "ji i -aU Uwe verl°ving hoorde, schreef ik onmiddellijk naar Londen, om inlichtingen om trent Mr. Borne in te winnen; het antwoord dat ik kreeg was zoo. dat ik Mr. Harpe en lord Sto- nefield onmiddellijk moest verzoeken met mij herwaarts te gaan om u den onaangenamen uit slag mede te deelen. Lady Rokeby, deze Digby Borne, met wien gij verloofd zijt, is een schurk, een speler, een man, die uwe achting geen oogen- blik verdient.' fa Werkelijk?" zeide lady Rokeby, up licht spot ten den toon. „Voor zoover ik weet bewoog Mr. Borne zich in de beste kringen. Verleden jaar nog was hij de gast van den hertog van Nottingham, en men weet dat de hertog ten ten opzichte van zijnen omgang zeer streng is.' „Maar 'tis niet met mr. Borne's voorname be trekkingen maar met den man zelf, dat gij uw lot wilt gaan verbinden, lady Rokeby. Ik bezweer u dien stap nog rijp te overwegen. Blijf liever uw gansche leven sir Henry Rokeby's geachte weduwe dan dat gij de vrouw zoudt worden van een Digby Borne.* «Ik denk er niet zoo over, antwoordde lady Rokeby hoonend. Ik acht mij zelve heel goed in staat om eene keuze te doen, sir George. Bin nen veertien dagen trouw ik met mr. Borne en als gij het met mijn huwelijk niet eens zijt kunt ffij uw ongenoegen te kennen geven, door van de bruiloft weg te blijven. En thans verzoek ik u over de zaak niet verder te spreken. Ik ben niet in eene stemming om uwe verdachtmakingen van een man van eer kalm aan te hooren, en uwe ijverzucht voor de nagedachtenis van sir Henry Rokeby mag u niet blind maken voor het feit, dat deugd en eer niet met hem zijn uit gestorven." Ontzet en verward staarde sir George haar aan. Nina werd bleek en verontwaardiging was in hare oogen te lezen; maar zij zweeg. „Met alle achting voor uwe meening, sir George/ sprak nu mr. Harpe, houd ik het voor beter in gevolge den wensch van lady Rokeby, niet verder over sir Borne te spreken. In een geval als het tegenwoordige is het steeds moeilijk onaangename mededeelingen te doen. Willen we thans over gaan tot de aangelegenheid, die ons eigenlijk hierheen voerde? Veroorlooft gij mij u te vra gen, lady Rokeby, of gij denkt op Rookhurst te blijven, ook nadat gij Mrs. Borne geworden zult zijn.' (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1