Nummer 10. Donderdag 2 Februari 1888. lle Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen^
ANTOON TIELEN
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
CCe&ttv.
Spanje.
Engeland.
Duitsrhland.
UITGEVER:
Waalwijk.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden y 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 1—7 regels J 0,G0 dnarbo en 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Ad ver ten tien 3 ui aal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscn-
land"worden alleen aar.gnomen loor het advertentiebureau van
Adolf Stkiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
HWP»
Verleden week heeft voor de correctioneele
rechtbank te Brussel terecht gestaan de on
trouwe 22jarige ambtenaar van het Brusselsche
stadhuis, Adolphe Baudet, die zich een aantal
obligaties der oude stadsleeningen, welke door
een verzuim niet waardeloos gemaakt waren,
heeft toegeeigend en van de opbrengst ge
durende enkele weinige weken „en grand
seigneur" geleefd heeft. Zijne moeder en
tante, die wegens heling terecht stonden, zijn
bij gebrek aan bewijs vrijgesproken, terwijl
ten aanzien van Baudet, overeenkomstig de
conclusien van zijnen verdediger den advo
caat De Broux, de rechtbank een geneeskun
dig onderzoek bevolen heeft naar de geest
vermogens van den beklaagde. De schade,
door Baudet's ontrouw veroorzaakt, bepaalt
zich, volgens de niet weersproken verklaring
van zijn verdediger, tot een bedrag van fr.
15,700, hetwelk nog verminderd zal worden
door hetgeen de kostbaarheden zullen op
brengen, welke Baudet gekocht heeft en die
de justitie bij hem of zijne vriendinnen in be
slag genomen heeft.
Het tegenwoordige Fransche kabinet staat
nog maar niet vast in zijne schoenen. Het
heeft feitelijk nog niets gedaan en er wordt
toch telkens van wijzigingen gesproken. Thans
is het afgevaardigde Ranc, die het kabinet
weder eens besproken heeft. Het kabinet-
Tirard is nog niet het ware ministerie. Slechts
twee personen acht Ranc in staat een goed
kabinet te vormen, namelijk De Freycinet en
Floquet. Aan laatstgenoemde geeft hij nog
de voorkeur, omdat hij nog nooit minister is
geweest, zoodat men hem nog niet vijandig
gezind is of rancunes tegen hem heeft. Het
ideaal van den heer Ranc is een kabinet met
Floquet, minister-president en minister van
binnenlandsche zakenFlourens, buitenland-
sche zaken; Rouvier,financien, Goblet,justitie,
en Spuller, onderwijs. Een dergelijk ministerie
zou tegenover het buitenland een schitterend
figuur maken. Het zou macht, gezag en
prestige bezitten. Hoe lang dit kabinet nog
op zich zal laten wachten, zegt Ranc niet.
Wanneer men echter de verschillende be
schouwingen nagaat, moet men toch zeggen
dat Frankrijk rijk aan staatslieden is, die in
staat worden geacht het land te regeeren. Niet
overal gaat het zoo gemakkelijk telkens mannen
te vinden, die rijp voor een portefeuille zijn.
Zaterdagavond heeft men in alle vier
hoeken van Parijs gedanst. In het stadhuis
had een bal plaats, door de gemeenteraads
leden gegeven, waaraan vijftien duizend per
sonen deelnamen. De pachter der buffelten
heeft minstens geleverd behalve het onmo
gelijke aantal porden ijs, verschillende siropen
enz., 20.000 sandwichen en broodjes, 5000
portien bouillon, 5000 flesschen Bordeaux en
2500 flesschen champagne. Bovendien zijn
in een rooksalon nog 50.000 glazen bier uit
gereikt. Het bal werd ook bijgewoond door
den president der republiek en mevrouw
Carnot.
Het tweede bal vond in de opera plaats,
terwijl het derde gegeven werd in het Grand
Hötel, ten voordeele van de Oostenrijksche
Weldadigheidvereeniging. Ten slotte nog een
bal in het Hotel Continental, tenbehoeve van
arme schoolkinderen en een weldadigheids
feest te Passy onder leiding der prinses De
Rohan, der barones De Rothschild en me
vrouw Floquet. Geheel Parijs was dus uit.
Uit Konstantinopel wordt gemeld, dat
volgens eene dépêche uit Damascus een Turk-
sche politie-officier aldaar, vergezeld van 15
gewapende agenten, den 25en 11. in het Fran
sche consulaat is gedrongen en er eenen
Franschen burger, van Algiersche geboorte,
in hechtenis heeft genomen. De Fransche
consul zond terstond eene nota van protest
aan graaf Montebello, die eveneens eene nota
tot de Porte richtte en voldoening eischte.
Verscheidene dagbladen meenen dat
de schout bij-nacht Aurbey, commandant van
het Fransche eskader in de wateren van de
Levantbevel heeft ontvangenom naar
Beyruth te stevenen om de Fransche onder
danen te beschermen en aan boord te nemen.
Dit bevel is een gevolg van hetgeen te Da
mascus is gebeurd.
Isabella, de koningin-moeder, of eigenlijk
grootmoeder, is eergisteren naar Sevilla ver
trokken, waar zij vooreerst zal blijven. Men
houdt het er voor, dat dit vertrek op bevel
heeft plaats gehad dat namelijk de regeering
zich op deze wijze voor hare kuiperijen heeft
willen vrijwaren. Alzoo een soort van tijde
lijke verbanning binnenslands.
Volgens een telegram uit Madrid aan den
Temps, zal de gewezen koningin, na eenige
weken te Sevilla gebleven te zijn, zich te
Parijs gaan vestigen.
In Spanje wil men algemeen stemrecht
hebben. Men beeft aldaar zeker zooveel van
de ztgeningen gehoord, welke dit kiesstelsel
in andere landen heeft medegebracht, dat
men niet langer wil achterblijven. De president
van het congres heeft er op gezinspeeld, toen
hij de koningin-regentes complimenteerde met
den naamdag van den jongen koning en men
hoopt bij de vorstfn geen tegenstand te zullen
ontmoeten.
Tengevolge van een lek in de gasleiding
is Zaterdag te Madrid de schoone Variété
schouwburg tot den grond toe afgebrand.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor.
Te zes uur in den morgen ontstond de
brand en hij breidde zich zeer spoedig uit,
zoodat weldra van het schoone gebouw niets
over was dan een rookende puinhoop.
Vrii naar het Hoogduitsch van HERMINE
J FRANKENSTEIN,
41 door LUCIFER.
Hoofdstuk XXI.
DROOM EN WERKELIJKHEID.
„Zoo en met welk doel deedt gij ditspits
boef
„Naar Surrah's lieden vele mijlen van hier,
om te laten zeggen dat Surrah niet naar huis
kwam verklaarde de Hindoe voorzichtig.
„'t Is ook hetzelfde waarom Surrah den
bode zond. Surrah blijft dan nog drie dagen
bij Sahib sir Iienry en ziet hem sterven. Se
dert dien tijd is Surrah bij Sahib overste."
„Ik hoop dat gij ook mij niet haatzeide
de overste huiverend. Ik veronderstel dat uw
haat even doodelijk is als die eener slang. Als
men den tijger niet gevonden had zou ik kun
nen gelooven maar 't is belachelijk Maar
toch Surrah zeg wist gij dat dien morgen
een tijger in het bosch zoude zijn
„Surrah heeft er niets van geweten ant
woordde de Hindoe, Surrah is een goedmensch.
Hij heeft vijanden zij sterven toevallig.
Dat is alles. Surrah heeft geen tijger af
gezonden. Surrah is geen vriend van tij
gers. Wil Sahib nog sorbet hebben?"
„Neen, niet meer; ge kunt gaan, Surrah."
De Hindoe gleed zonder gedruisch om den
hoek der veranda.
„Ik geloof dat ik den kerel zal moeten weg
zenden mompelde de overste onrustig, ,,zijn
gelaat en hetgeen hij zegt bezorgen mij een
heel onbehagelijk gevoel. Ik zal er voor op
passen hem te beleedigenwant anders doet
hij soms binnenkort vergif in mijn sorbet.
Wat fonkelden zijn oogen toen hij zeide sir
Henry te haten. Er lag bloeddorstigheid in
Wilfred Blunt, die tot twee maanden ge
vangenisstraf veroordeeld is, omdat hij te
Woodfort een verboden meeting heeft gepre
sideerd, is lijdende aan rhumatiek, tengevolge
van de vochtigheid in zijn cel. Men wil hem
echter niet in het hospitaal opnemen.
De boeren van Donegal wapenen zich
en dreigen de bruggen in de lucht te laten
springen, om te verhinderen, dat de troepen
er over zullen trekken, welke de regeering
naar Dunfanaghy ontboden heeft om er de
orde te bewaren, gedurende het proces tegen
den katholieken priester Mac Fadden die
Zaterdag te Armagh gearresteerd is.
De socialistenwet, weike in den Duitschen
rijksdag in behandeling isis reeds veroor
deeld. De nationaal-liberalen hebben zich
tegen verscherping van de wet gekant, zoodat
Bismarck het doodvonnis over dit plan kan
teekenen. Vermoedelijk zal hij zelf niet eens
in den rijksdag verschijnen om zijn ontwerp
te verdedigen en wanneer dat het geval is,
dan kan men zeker overtuigd zijn dat hij
het lot vooruit reeds wist. Zaterdag heeft
het bij de behandeling van dit ontwerp nogal
gespannen. Richter zeide den minister Von
Puttkamer niets minder dan dat hij aan den
leiband van Bismarck liep, waarop deze
verklaarde dat het hem een eer was onder
leiding van den rijkskanselier werkzaam te
zijn.
Bismarck is Zaterdagavond te Berlijn te
ruggekeerd.
De rijksdag heeft Maandag besloten
het ontwerp tot verlenging en verscherping
der socialistenwet aan eene speciale com
missie te verzenden. De heer Bebel [socialist]
heeft in eene rededie drie uren duurde
het ontwerp bestreden. De heer Kardorft
heeft zich namens de rijkspartij (vrije con
servatieven) voor verlenging en verscherping
zijn blik. Eene rilling voer mij door de leden.
Als men niet zoo bepaald wist dat sir Henry
door den tijger verscheurd werd en als dr.
Cooper en ik niet de versche sporen van den
strijd gezien hadden en de tijger daarna niet
gedood was zou ik gelooven neen was
ik zeker een angstige uitdrukking kwam
op zijn gelaat en hij voleindigde den volzin
met een zucht.
„Zonderling." zeide hij vervolgens aan zij
ne geheimste gedachten uitdrukking gevend;
„mijne vrouw heeft Surrah nooit mogen lijden,
ofschoon ik geen onderscheid kon vinden tus-
schen hem en de andere leden van zijn stam.
Zij beweerde steeds dat hij valsch en wreed
is. Ik zal hem wegzenden en zeggen dat ik
het om harent wille gedaan heb. Maar de
waarheid is dat ik niet meer gerust durf te
slapen sedert ik hem doorzien heb. Neen
hij moet weg
Toen dit besluit genomen was sloeg hij zijne
oogen op en keek van onder zijne koele ve
randa den weg opeensklaps zag hij daar
een ruiterdie in gestrekten galop op de
bungalow aanrende.
„Misschien is 't wel dr. Cooper dien ik
verzocht eene maand bij mij te komen door
brengen dacht de overste flegmatiek. „Maar
de dokter is te slim om zoo te rennen, 't Is
ofwel een bode uit het hoofdkwartier met
een boodschap voor mij of een krankzinnige
Hindoe. In alle geval loopt die man gevaar
een zonnesteek of een beroerte op te loopen
door zoo te rijden. Doch dat raakt mij met.
Ik zal liever mijn sorbet uitdrinken eer mis
schien een order om op mijn post terug te
keerenmijn eetlust bederft.
Langzaam gebruikte hij zijn sorbet en keek
niet eens meer naar den ruiterdie steeds
nader kwam en die zijn paard dat reeds de
duidelijkste sporen van vermoeidheid verried,
met spoor en zweep aanzette om zijne laatste
krachten tot grooter snelheid te gebruiken
terwijl de ruiter zelf van tijd tot tijd angstig
omkeekals duchtte hij vervolgers achter zich.
De overste keek eerst op toen de ruiter
voor de bungalow ophield van 'tpaai'd sprong
en dit aan een paal vastbond.
Daarna trad ae vreemde langzaam met wan
kelende schreden op de veranda toe en toen
eerst zette de overste zijn glas weg en keek
hem aan.
De eerste oogopslag ging weldra over m
een wild ontzet staren.
Langzaam trad de vreemde onder de scha
duw der veranda en bleef sidderend en met
gejaagde gelaatstrekken staan.
Hij zag er moede en afgetobd uit en zijne
oogen waren smeekend op den bewoner der
bungalow gevestigd.
Met eene bijna werktuigelijke beweging stond
de overste langzaam op en ging met een
sneeuwwit gelaat wijd geopende oogen en
bevende lippen den vreemde te gemoet.
„Kent ge mij dan niet, overste!" vroeg de
vreemde op matten toon
"Barmhartige hemelriep de overste ge
heel verbleekende. „'t Is geen geestIk droom
niet De dooden keeren tot het leven terug
Het is het is sir Henry Rokeby
Hoofdstuk XXII.
VAN DEN DOOD OPGESTAAN.
De vreemdeling die onder de veranda stond
der buugolow van overste Krigger was lang
en mager met een afgemat gezichtwaarin
groot leed diepe voren gegroefd had.
De vermoeide oogen waren diep iu hare
kassen teruggezonken en met blauwe kringen
omgeven. Zijn haar was grijs even als zijn
lange, stoppelige, verwilderde baard. Zijn ge
laat was doodsbleek en buitengewoon door
verdriet verouderd. Zijne kleederen hingen
in wijde plooien om zijn vermagerd lichaam.
Had overste Krigger gelijk? Kon dit uit
geteerde ellendige mensch sir Henry Rokeby
zijn een der rijkste baronets van Engeland
dien men als slachtoffer eens tijgers dood
waande
't Scheen ongelooflijk onmogelijk
En toch, toen de zware oogleden zich goed
openden en een volle blik den overste trof
was het sir Henry's ziel die hem daaruit te-
genblikte. Het waren die heldere blauwe
oogen die de overste wel kende die oogen,
die zoo streng en toch zoo teeder konden kij
ken waaruit de groote edele ziel en het fiere
karakter spraken die den baronet eigen wa
ren,
Jade vreemde was sir Henry Rokeby
in levenden lijve.
„Gij herkent mij dus overste zeide hij.
„Ik ben dan nietzoo als ik vreesdetot
onkennelijkheid toe veranderd?"
Hij reikte hem de hand. De overste greep
haar en drukte ze schier buiten zich zelve
van verbazing.
„Ik hield u voor dood sir Henry," stamel
de hij. ,,Wij allen gelooven dit Cooper en
de anderen ook. Wij meenden dat een tijger
u verscheurd had. Ik ik wist niet wat ik
moest denken:" sir Henry liet de hand des
oversten los en viel op de bamboes sofa
waarop hij geheel afgemat neerzonk.
„Hij is niet dood maar stervend mom
pelde de overste. O hemel wat moet ik doen?"
Hij klapte in de handen op 't zelfde oogen-
blilt verscheen Surrah.
„Breng brandewijn, sorbet, al wat ge wilt,"
riep de oversteop zijn gast wijzend, Hij
ligt in onmachtSurrah."
Sir Henry hief uitgeput het hoofd op en
keek den Hindoe aan.
Deze blik scheen hem nieuwe kracht te
geven. Hij sprong op en bliksemstralen scho
ten uit zijne blauwe oogenterwijl hij met
zijn lange magere vingers op den inboorling
wijzend riep
„Verrader! Neem hem gevangen, majoor;
ik klaag hem aan."
Een oogenblik stond de Hindoe bewegingloos;
maar toen de laatste woorden hem m 't oor
klonken wierp hij den baronet een blik van
duivelachtigeu haat toe; vervolgens keerde hij
zich snel om en vluchtte zoo snel hij kon uit
de bungalow en verdween in het bosch.
Wordt vervolgd.
