Nummer 15. Zondag1 19 Februari 1888. lle Jaargang.
~m
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
GEWAAGD SPEL
ANTOON TIELEN
BUITENLAND.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
Groothandel en Kleinhandel-
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per pos door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
■MjWBMMBMgWMIMM i» 111 jMWHUI jjl'I j llli Ml 11
gBHVQHBii
Advertentiön 17 regels f 0,60 daarbo en 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscli-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Toen in den strijd met Spanje onze voor
ouders eenmaal zoover gevorderd waren, dat
zij niet meer onvoorwaardelijk den landvoogd
naar de oogen behoefden te zien, zoodat zij
zelfs een wapenstilstand op voordeelige voor
waarden konden bedingen, kon men niet
meer rustig zich ueerleggen bij een sla
perige rust, maar moest men tot krachtigen
inspannenden arbeid zich aangorden, waartoe
trouwens de zacht om Spanje afbreuk te
doen niet weinig bijdroeg. Van dien tijd
dagteekenen onze ondernemingstochten naar
die landen, waar Spanjaarden en Portugeezen
hunne rijkdommen verzamelden. Ook wij
kregen een aandeel in den rijken buit
door den zwarten man in het zweet zijns
aanschijns vergaderd, en het aandeel in"dien
buit werd zoo groot, dat wij weldra de we
reldmarkt beheerschten. Kijk beladen vlo
ten stevenden onze havens binnen, pakhuizen
verrezen, Amsterdam, Enkhuizen, Stavoren
en tal van andere plaatsen verheugden zich
in zulk een bloei en waren tevens zoo rijk,
dat de roep van het rijke Holland eeuwen
lang, terend op den roem dier Vaderen,
zich kon staande houden, zoo zelfs dat de
Pruisen, die den smaad aan Prinses Wille-
mijntje aangedaankwamen wrekenzich
verbeeldden dat ten onzent alles van goud en
zilver was, tot dc- koperen doofpotten incluis.
Holland werd de stapelplaats van alle we
reldproducten, van heinde en ver stroomdmen
naar hier om die producten te koo-pen en
de Hollandsche groothandelaar bestond. De
groothandelaar, ja, de man,die een scheepje
van 10 ton kon bevrachten met één artikel,
maar die eveneens een handelsvloot kon
uitzenden met duizende tonnen vrachts. Dat
Vrij naar het Iloogduitsch van HER MI NE
FRANKENSTEIN,
45 door LUCIFER.
Hoofdstuk XXIV.
LILLY VINDT EEN ONDERKOMEN.
Hij was geschreven door eene dame die
aich mrs. Bridge noemde, zij verklaarde vijf
kinderen te hebben voor welke zij eene gou
vernante noodig had. Als L. L. onder deze
letters had Lilly geadverteerd goede aan
bevelingen konde overleggenmuzikaal was
en in staat de grondbeginselen te onderwijzen,
kon zij zich den volgenden ochtend om 10
uur aan het opgegeven adres aanmelden.
Natuurlijk bevond Lilly zich op het bepaal
de uur ter aangewezen plaatse.
Het huis was eene kleine tamelijk eenvou
dige villa, nogal ver buiten de stad Canter-
burry gelegen en door een hoogen muur van
de straat gescheiden.
Lilly belde en werd door het dienstmeisje,
dat haar om hare armzalige kleeding met arg
waan beschouwde eerst binnengelatennadat
zij haren naam had genoemd en verklaard
dat zij door de dame des huizes verwacht
werd.
Daarna geleidde het meisje haar in huis en
eene trap opopende eene deurwaardoor
zij Lilly liet binnen treden en riep met luider
stemme «Mevrouw mies Lark en sloot
daarna de deur weder.
Eene kleine dikke damewelke in een
zwaar rood zijden kleed op de sofa lag, richtte
zich achteloos op keek Lilly een oogenblik
lang vragend aan en wenkte haar daarna met
de hand te gaan zitten. Lilly voldeed hieraan,
en mrs. Bridge want dit was de dame
begluurde nogmaals door haar in goud gevat
lorgnet de arme jonge vrouw die daar zoo
bescheiden in bange verwachting zat.
een
van
dorp
leef-
was de ware handelaar en gros, die jaarlijks
millioenen pondenzoowel als mil-ioenen
guldens omzettede man die
maar zoo noodig een geheel rijk
tocht kon voorzien.
De tijden veranderen en de menschen
doen zulks ook. De tijden veranderen, met
de tijden de zeden en gewoonten, waarmede
de behoeften gelijken tred houden. Wanbe
heer, partijzuclit, heerschzucht en geloofshaat,
achterdocht en naijver, maar niet het minst
de verslapping door den grooten nationalen
rijkdom teweeggebracht, zij allen hebben het
rijke Holland wel niet arm gemaaktmaar
toch de bron van rijkdom verstopt. Hollands
vloot ging ten gronde en daarmede Hol
lands wereldhandel. De bloeiende steden aan
de Zuiderzee vervielen, zij werden toen wat
Havard ze thans noemt, de doode steden
aan de Zuiderzee.
Kan men dan den huidigen groothan
delaar niet op een lijn stellen met dien
van vorige eeuwentoch bestaat er nog
een groothandelaarsstand, die den kleine
ren handelaar van zijne benoodigdheden
voorziet, zonder zich in te laten met den
verkoop aan particulieren, een middel waar
toe de groothandelaren gedrongen door de
tijdsomstandigheden hun toevlucht hebben
moeten nemen. Juist dit drukt het zegel
op de bloedarmoede, welke den groothande-
laarsstand ten grave zal voeren. De fabrikant
en groothandelaarzij zijn concurrenten
geworden van hunne afnemersen concur-
reeren daarbij zóó dat de particulier bijna
voor denzelfden prijs koopt als de kleinhan
delaar. Het einde is gemakkelijk te voor
zien. De groothandelaar van vroeger ver
kocht slechts bij groote hoeveelheden aan
weerverkoopers, de groothandelaar van he-
«Ah gij heet dus Lark zeide zij achte
loos toen zij eindelijk het lorgnet van de oo
gen nam. »'l Is mij als hadde ik dien naam
reeds vroeger gehoord maar ik kan mij niet
herinneren bij welke gelegenheid. Gij hebt
natuurlijk aanbevelingen medegebrachtmiss
Lark
«Ik heb slechts aanbevelingen van de dames,
aan wie ik muziekles gegeven hebzeide
Lilly. «Ik was tot dusverre slechts muziek-
onderwijzeresmaar ik bezit alle door u ver
langde kundigheden,"
Zij haalde net reeds tamelijk versleten pa
pier voor den dag dat zij tot nu toe steeds
met groote zorgvuldigheid bewaard had, om
dat het getuigde dat zij zeer fatsoenlijk en
volkomen bevoegd was om muziekles te geven,
en legde het in de vette handen der dame.
«De dagteekening is reeds tamelijk oud"
zeide mrs. Bridge. «Hoe kan ik weten dat
dit getuigschrift niet valsch is Ik heb reeds
meermalen gehoord dat zulke dingen vervalscht
worden."
Lilly's eerlijk gezicht gloeide en hevige ont
roering maakte zich van haar meester.
Zij wilde opstaanmaar de dame wenkte
haar te blijven zitten, en Lilly besloot te blij
ven zoolang er nog vooruitzicht bestond de
betrekking te kunnen krijgen.
«Nu, het getuigschrift schijnt echt te zijn,"
voer mrs. Bridge voort, het vluchtig doorloo
pend. «Gij ziet er ook eerlijk uitmaar
lieve God het uiterlijk is zoo bedriegelijk
Ik had eens een kindermeisje, met een Ma
donnagezicht, dat zich als buitengewoon valsch
en boosaardig deed kennen. Welke bezoldi
ging verlangt gij «Ik ik weet zelf niet
wat ik moet vragen, mevrouw. Ik was vroe
ger nooit gouvernante."
«Nu daar gij zoo onervaren zijt, kunt ge
ook niet veel eischen," zeide mrs. Bridge. Ik
wil mij blootstellen aan 't gevaardat gij
blijkt ongeschikt te zijn, en bied, wanneer gij
als gouvernante over mijne vijf jongste kin
deren wilt optreden, ik heb nog vier andere,
die elders op school zijn een jaargeld van
twintig pond met geheele verpleging.
den verkoopt bij partij aan weerverkoopers
en aan particulieren, de groothandelaar van
de toekomst zal winkelier worden, gelijk
thans zijn afnemers zijn.
Het lot van den kleinhandelaar wordt
hierdoor niet beter. De afbreukwelke
hem door den nu eveneens kleinhandelaar
geworden groothandelaar zal worden aan
gedaan heeft reeds voor menigeen zeer
nadeelige gevolgen gehad. Het wordt ook
hier weder de strijd van het kapitaal tegen
den middenstandeen strijd die op den
ondergang van den laatsten moet uitloopen.
Het behoeft toch wel geen betoogdat de
groothandelaardie op veel minder lasten
zit als de kleinhandelaarzijne waren goed-
kooper kan afzetten en diewanneer hij
bovendien nog aan particulieren tegen den
zelfden prijs verkoopt als die waarvoor hij
aan den wederverkooper levertgeene con
currentie in het leven roept, maar eenvou
dig den kleinhandelaar vernietigt.
Wij zouden daarom iederen kleinhan
delaar aanraden goed uit de oogen te
zienwaar hij zijne artikelen koopt. Eene
coöperatie op dat punt zou volstrekt niet
kwaad zijn, want, wanneer men eensge
zind besloot eenvoudig niet meer te koo-
pen bij den groothandelaar, die zich als con
current opwerpt van den wederverkooper
dan zal aan deze handelwijze spoedig een
einde komenen zal men zich een even
onwaardige als lastige concurrentie van den
hals geschoven hebben. (B.)
Dat de Fransche kamer niet onwrikbaar
vaststaat, blijkt dagelijks en de russische
Wat moest de arme Lilly doen. 't Was
weinig genoeg; maar de strijd met de armoede
was nog veel bitterder. «Ik neem uwe voor
waarden aan, mrs. Bridge," zeide zij met be
vende stem «dat wil zeggen als gij mij wilt
nemen als ik u zeg dat ik niets bezit, dan
de kleederen, welke ik aan heb, en ik u moet
verzoeken mij mijne bezoldiging een tijd lang
wekelijks te betalen, om mij in staat te stellen
nieuwe kleederen te koopen."
«Nu ja," zeide mrs. Bridge, «uwe kleederen
zien er armzalig uit; gij moet onmiddellijk
betere aanschaffen. Als gij mij belooft het
geld voor niets anders te besteden, zal ik u
vijf pond een kwartaal voorschieten.
Hoe zijt gij zoo in verval geraakt?"
«Ik was langen tijd zonder betrekking,"
antwoordde Lilly, en ik geraakte in nood. De
adressen der dames, bij wie ik onderwijs heb
gegeven staan hier op en gij kunt bij' haar
inlichtingen vragenhiermede gaf zij mrs.
Bridge een papier over, waarop verscheidene
adressen voorkwampv|-
«Nog heden zal ik aan deze dames schrijven,"
verklaarde mrs. Bridge. «Zorg thans voor
uwe inkoopen en kom tegen het tweede ontbijt
terug. Ik wensch dat gij nog heden uwe
betrekking aanvaardt, daar de kinderen tegen
woordig zonder onderricht zijn."
Zij wenkte Lilly te gaan en deze verwijder
de zich met hare vijfpondsnoot. Zij had nu
ten minste een tehuis gevonden, en, hoewel
het zich niet liet aanzien dat het een aange
naam of behagelijk leven zou zijn dat haar
wachtte, zoo was het toch altijd beter dan de
hittere nood waarmede zij de laatste maanden
te kampen had gehad.
Zij deed de noodige inkoopenen keerde
naar het huis van mrs. Bridge terug.
Daar aangekomen werd zij door het dienst
meisje op de bovenste verdieping naar een
achterkamertje gebracht.
«Dat is uwe kamermiss" sprak de dienst
bode de kinderkamer en de leskamer zijn
daarneven. Mevrouw verlangt dat gij onmid-
delijk naar heneden komtals gij u hier in
gericht hebt."
officieuse pers zegt dat het ministerie-Floquet
nu duurzaam gevestigd zou kunnen worden
en een internationale beteekenis zou hebben.
Die veronderstelling is zeer gewaagd, meer
dan men wel zou denken. Gingen tot nog toe
steeds radicalen en intransigenten met de mo
narchisten samen tegen de opportunisten, er
bestaat veel kans dat nu monarchisten en
opportunisten zullen samenwerken om de ra
dicale levenmakers tegen te werken in hun
politiek. Bij de verkiezing van 26 Februari
a. s. moet in een negental zetels worden
voorzien.
Tusschen Frankrijk en Italië is alles ook
geen couleur de rose en de redevoering, door
Flourens, den Franschen minister van buiten-
landsche zaken te Brianqon gehouden, heeft
in Italië alles behalve een gunstigen indruk
gemaakt, en als nu wordt bewaarheid wat uit
Massowah wordt gemeld, dat de kanonnen
der Abessiniers uit Fransche fabrieken af
komstig zijn, zal de stemming er zeker niet
op verbeteren en al wat betrekking heeft op
de tarieven-quaestie tusschen Frankrijk en
Italië of op de militaire voorbereidingen van
het een of andere land, zal nauwkeurig wor
den uitgepluisd en aller oog zal ongetwijfeld
op alles gericht zijn, wat in het zuiden van
Europa geschiedt, te meer nu reeds gezegd
wordt dat de houding van Italië het begin
van uitvoering is van een plan, te Berlijn
sedert lang gesmeed.
De Voltaire behelst in verband hiermede
het bericht uit Rome, dat de Italiaansche
minister president Crispi zich naar het Quirinaal
heeft begeven om 's konings aandacht te ves
tigen op zekere verklaringen in de rede, door
den heer Flourens op zijne verkiezingsreis
in het departement der Boven Alpen gehou
den. Ophelderingen dienaangaande zullen
naar men zegt, door generaal Menabrea, Ita-
lie's gezant te Parijs, worden gevraagd.
De heer Flourens heeft onder anderen te
Brianqon verklaard, dat hij deze gelegenheid
Hierop verdween het meisje wedereen
jongen bracht het kleine kofter boven waarin
Lilly's geringe eigendom zich bevonden
zoodra zij alleen in hare kamer was nam zij
dezelve met eenige belangstelling op. De vloer
was niet bedektalleen voor het eenvoudig
ijzeren ledikant lag een smalle tapijtstrook.
Een kleine sofa en een eenvoudige armstoel t
beiden met bont katoen overtrokkeneene
kast en eene tafel maakten het gansche meu
blement uit. De kamer had slechts een ven
ster en zag er tamelijk somber en onvrien
delijk uitmaar aan Lilly scheen zij de ka
mer der rust.
Zij sloot de deur, knielde neder en bad God
om kracht om haar eenzaam treurig lot te
dragen en de op zich genomen plichten naar
geweten te kunnen vervullen.
Bedaard en gesterkt stond zij op kleedde
zich en begaf zich naar mrs. Bridge.
Deze ontving haar met groote voorkomend
heid en betuigde hare tevredenheid dat Lilly
haar niet voor de vijf pond nad opgelicht,
maar werkelijk teruggekomen was.
Daar zij verlangde dat Lilly dadelijk met
hare werkzaamheden begon ging zij met haar
naar de kinderkamer, waar drie jongens en
twee meisjes van zes tot elf jaar oud als
wilden stoeiden sprongen en schreeuwden.
Lilly was geheel verschrikt. Bridge had
hare kinderen als voorbeelden van beminnens
waardigheid en welopgevoedheid afgeschilderd»
Toen zij de nieuwbenoemde gouvernante
zagen, kropen zij schuw iu een hoek en fluis
terden tot elkander en wierpen schuinsche
blikken op de teederekinderlijke gestalte
tegenover hen, aan wie de zware taak was ten
deel gevallen hen aan gehoorzaamheid en orde
te gewennen.
Mrs. Bridge stelde de kinderen aan Lilly
eenvoudig met hun namen voor, en daar zij
meende hiermede volkomen geno% te hebben
gedaan, liet zij de jonge vrouw met hare kin
aeren alleen.
Wordt vervolgd.