Nummer IT. Zondag 26 Februari 1888. 11" Jaargang. Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen, B' GEWAAGD SPEL. ANTOOM TI ELEN Do Russische voorstellen. BUITENLAND. Belgie. ■■t UITGEVER: Waalwijk. STAAT VAN BRIEVEN De Echo van het Zuiden, ItU inzzx-, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden/1,00. Franco per posi door het geheele rijk t 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. „I,uur nr ttnn 2\in: l .-eiin-j- Advertentiën 1—7 regels 0,G0 daarbo /en 8 cent per rcgeJ, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2raaal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. wag—9* Verzonden gedurende de 2e helft der maand Januari 1887, geadresseerd aan onbekenden. Van Waalwijk. W. Mannis. Tilburg. Kunnende de brieven door tusschenkomst van het postkantoor terugbekomen worden. De directeur, VIS. Het officieel Russisch regeeringsblad be vat een communiqué, in hetwelk wordt ge zegd dat de regeering eiken maatregel van geweld in Bulgarije van de hand wijst. Het communiqué gaat uit van het tractaat van Berlijn, als de erkende grondslag van de re geling der zaken in Bulgarije, en als de eenige internationale waarborg tegen eene omverwerping van die regeling. Van dit standpunt heeft de regeering den gang van zaken sedert het aftreden van prins Alexan der gadegeslagen. De regeering heeft daarom geweigerd prins Ferdinand te erkennen, en getracht de overige mogendheden over te halen zich in denzelf den zin te verklaren. Met het oog op den algemeenen wensch dat er een einde kome aan den verontrus tenden toestand, waarvan de hoofdoorzaak in Bulgarije is, acht de regeering zich ver plicht eene poging te doen om de mogend heden over te halen eene verklaring af te leggen betreffende de onaantastbaarheid van het tractaat van Berlijn in zake Bulgarije, en Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE FRANKENSTEIN, 47 door LUCIFER. Hoofdstuk XX V. NINA'S ANTWOORD VOOR LORD STONE- FIELD. Ralph Borne wandelde den ganschen dag als een wanhopige in het park rond en kwam een uur voor het eten met een somber en hopeloos gelaatafgemat en hongerig op het slot terug. Zijn vader ontmoette hem in liet voorhuis en ging met hem naar zijne kamer. „Dat is een mooi gezicht, Ralph," sprak Digby Borne spottend „om het hart van een meisje als miss Rokeby te winnen. Ge ziet er uit als of ge u met alle geweld in 't verderf wilt storten." „Dat is ook zoo," antwoordde Ralph onver schillig. „Wat, gij waagt het mij te antwoorden?" „Ja, wien zou ik beter de waarheid kunnen zeggen dan u?" schreeuwde Ralph vertwijfeld. „Gij hebt mij gemaakt hetgeen ik hen. Ik trouwde met een rein, schuldeloos jong meisje, dat buiten mij geen enkelen vriend ter wereld had. Gij hebt mij van haar losgescheurd gij hebt mij aangepraat dat mijn huwelijk on wettig was." „En was het dat dan niet?" „Misschien wel, maar daarom zou het toch niet heel en al ongeldig verklaard zijn gewor den, en ik weiger te gelooven dat het gansch ongeldig- was. Ik heb mijne arme Lilly nooit liet onrecht aangedaan dat gij voorgeeft." „Waartoe die plotselinge uiting van deugd zaamheid," vroeg Digby Borne met hoonenden lach. „Het meisje is toch dood, niet waar?" „Ja, zij is dood de hemel erbarme zich mijner." „Wat een tragisch geschreeuw! Dezen mor gen waart gij vol vertwijfeling omdat miss Rokeby u afwees. Nu jammert gij om de dochter van een marskramer. Ik begrijp u waarachtig niet. Wie vau beide geldt eigenlijk uwe droefheid, miss Rokeby ot Lilly Lark „Wie? schreeuwde Ralp met wijd geopende oogen. „Het meisje, dat gij en ik vermoord betreffende de noodzakelijkheid dat een wet telijke toestand in het leven worde geroepen. Op grond van zoodanige verklaring zouden de mogendheden den sultan bewegen den Coburger niet als wettigen regent maar als usurpator aan te duiden. Bulgarije heeft zijn bestaan en zijne vrij heid aan Rusland te danken, dat in de ver wijdering van den usurpator eene oprechte tegemoetkoming zou zien. Rusland zou in geen opzicht inbreuk willen maken op de bij tractaat geregelde vrijheid van Bulgarije. Wil het Bulgaarsche volk dit inzien, dan zou iedere vreemde inmenging overbodig worden en de aanstelling van den toekomstigen vorst geschieden in overeenstemming met het tractaat. Deze voorstellen van Rusland zijn nu aan al de mogendheden beteekend. Het Euro peesch concert zou dus dadelijk een aan vang kunnen nemen, maar nu reeds blijkt dat de muzikanten zeer slecht gestemd heb ben en dat dus meer dissonanten dan schoone ineenvloeiende accoorden zullen worden ten gehoore gebracht. De Oostenrijksche regeering heeft geen bezwaar tot de Russische voorstellen toe te treden, onder beding echter dat vooraleer er besluiten tot het verwijderen van prins Fer dinand uit Bulgarije genomen worden, men het er over eens zij wat na zijn vertrek al daar gebeuren moet, op welke wijze de voorloopige toestand te Sofia moet worden geregeld en wie er prins Ferdinand zal op volgen. Is omtrent deze punten niet vooraf eene beslissing genomen, dan bestaat er, naar het oordeel der regeering aldaar, gee nerlei grond om het feitelijk bestuur in Bul- hebben. Om haar treur ik. Als ik denk hoe de vertwijfeling haar in de rivier iu deu dood gedreven heeft, is 't of mij het hart breekt. Haar beeld vervolgt mii dag en nacht. Ik word uit den slaap wakker om ze vast aan mijn hart te drukken, en mijne armen omvatten slechts de ledige ruimte, 't Is mij, als voelde ik den druk harer handen op mijne wangen maar, o hemel, nooit zal ik dien meer voe len Ik was een ellendige, armzalige lafaard! Maar, wat kon ik tegenover u doen Ja, gij en ik, wij zijn Lilly's moordenaars." Digby Borne sidderde onwillekeurig. „Gij 'spreekt, als waart gij door dronkemans waanzin bevangen. Hebt ge den dag wellicht in eene kroeg te Canterburry doorgebracht „Neen, ik heb slselits in 'tpark rondgewan deld en mijn best gedaan om naar te vergeten. Gij behoeft niet te vreezen, dat ik mij nog ooit zal bedrinken „De gedachten, waarmede gij u bezig hieldt, waren toch wat zonderling voor den afgewezen minnaar van miss Rokeby" spotte Digby Borne; „ik meende dat gij de erfgename bemindet." „Ik bemin haar ook maar niet zóó als ik Lilly heb lief gehad. Als miss Rokeby zich mijner niet erbarmt, ben ik verloren. De liefde een er goede vrouw alleen zou mij van waanzin en vertwijfeling kunnen redden. Met der tijd zoude ik haar kunnen leeren beminnen, zoo als ik Lilly bemind heb en in alle geval zou ik haar uit dunkbaarheid eeren." „Nu, de hemel is mijn getuige dat ik u niet begrijpen kan zeide Digby Borne ge- ergerd „gij bemint eene doode en eene levende vrouw en treurt om de eene terwijl gij de andere wilt huwen, 't Is zeer vreemd, 't Is jammer dat gij geen Mahomedaan zijtdan kondt gij heide nemen," „Houd op riep Ralph op gebiedenden toon. „Spreek met zulke woorden in verband met de namen van miss Rokeby en LillyIk wil met Nina trouwen en mij daardoor van waan zin redden." „Om eene andere Heel lief. Geen wonder dat miss Rokeby dankbaar de eer afwijst." „Morgen ga ik van hier sprak Ralph. Dat zult gij uiet doen. Gij zult deze week op Rookhurst 'blijveuu steeds als verliefd aanstellen en geen middel onbeproefd laten om miss Rokeby s hart te winnen. Die niet waagtwint niet, zegt een oud spreekwoord. Meisjes wijzen dikwijls een man bij het eerste aanzoek af en nemen hem later toch. Zie garije omver te stooten en Europa aan de kans van een oorlog bloot te stellen. De regeering acht het volkomen onnut, en zelfs gevaarlijk om op de Russische voor stellen in te gaan, zoolang niet de hierbo- vengenoemde punten zijn uitgemaakt. Aan den anderen kant gelooft men hier niet, het met Rusland over deze preliminaire punten eens te zullen worden, zoodat ook deze on derhandelingen wel weder op niets zullen uitloópen. Maar wat dan Ook wil Oostenrijk wel meedoen aan een congres of een conferentie, als eerst maar een doeltreffend programma is opgemaakt en Engeland en Italië deelen die opvatting volkomen. Heerlijke woorden „een doeltreffend pro gramma" dus een afdoend, niet dubbelzinnig programma, dat allen bevredigt. Dat is juist de steen der wijzen, welken de Europeesche diplomatie zoo maar niet langs den weg zal vinden. De Oostenrijksche pers is zeer pessimis tisch gestemd en er wordt gezegd dat Rus land het er voor alles op toelegt tijd te winnen en het bewijs te leveren dat Europa zelfs de meest gepaste wenschen afslaat en Rusland dus alle schuld bij een moge lijke uitbarsting van zich kan afwerpen. Er wordt zelfs gevreesd dat door de gedach- tenwisseling over Ruslands voorstellen, zeer licht diplomatieke verwikkelingen zouden kunnen ontstaan en de toestand zou dan verergeren in plaats van verbeteren. Wat de Porte aangaat, in berichten uit Konstantinopel wordt gezegd, dat de be trokken mogendheden vooraf onderling het eens moeten zijn geworden, alvorens zij den daarom uiet van uwe plannen af." „Zij zegt dat haar vader haar in een brief geschreven heeftdat hij mij jkentbegon Ralph nu plotseling. „Zij ondervroeg mij daar over en ik zeide haar dat ik sir Ilenry nooit gezien had." „Hebt gij dat werkelijk gezegdvroeg Borne ontzet. „Ja dat heb ik gezegd." „Nudat is een mooie geschiedenis. Ik wist dat gij een dwaas zijt, maar dat gij zóó dom zijn kondt, dat daclit ik niet. Heb ik u niet bevolen wat gij zeggen moest als het meisje ooit met u over haren vader spreken zou." „Ja, maar 't was mij niet mogelijk haar in de eerlijke oogen te zien en haar te beliegen. Ik begrijp de geschiedenis met den brief. Gij hebt hem geschreven." „Zwijg Ik had grooten lust u aan uw lot over te laten en u te laten verhongeren" sprak Digby Borne toornig. „Een domkop zoo als gij is in 't geheel het leven niet waard. Hoe kunt gij denken dat dit meisje u zal nemen als gij u zeiven hinderpalen in den weg legt?" „Zeg eensbegon Ralph „welke winst wilt gij uit mijn huwelijk met Nina Rokeby te trekken? „Een jaarrente van tienduizend pond die gij mij schriftelijk uit haar inkomen zult ver zekeren." „Ik dacht het wel dat zoo iets uw doel was in deze zaak. Nu ik zoude u die som gaarne betalen als zij mij nam; maar zij zal het niet doen." „Zij zal het wèl doenals gij maar wat vermeteler zijt in uw aanzoek. Wij mijne vrouw Nina en ik gaan aanstaanden Maan dag naar Rokeby-house. Mr. Borne zal ge durende onze afwezigheid al haren invloed op Nina gebruiken om haar te bewegen u aan te nemen en ik ben overtuigd dat zij zal slageu. Gij moet u gereed houden op het eerste bevel tot ons te komen." „Waar ligt Rokeby-house?" „In Yorkshire," „Zeer góed. Ik zal komen als gij mij roept; geloof echter niet dat het iets zal helpen. Miss Rokeby zal met licht van inzicht^ veranderen. Daarbij zij za zeker lord Stonefield huwen." „Dat geloof ik niet," sprak Digby Borne veelbeteekenend.«Zij is minderjarig en zal het zeker niet vagen tegen denzin liarer stiefmoeder in deu echt te treden." aMamwamnin sultan er toe kunnen brengen, prins Ferdi nand van den troon vervallen te verklaren. In het zeer weinig waarschijnlijke geval, dat de sultan deze taak aanvaardde, zou men er niet zeker van zijn, dat het Bulgaarsche volk en zijne regeerders zich daaraan zouden onderwerpen. Intusschen schijnen ItaliëEngeland en Oostenrijk-Hongarije het te zamen volkomen eens te zijn, omtrent hetgeen op Ruslands voorstellen moet geantwoord wordenbij identieke nota, maar elk afzonderlijk, zullen zij daarop antwoorden. Frankrijk heeft, zooals te denken was de voorstellen dadelijk aangenomen. De Times zegt, dat de door Rusland voor gestelde maatregelen vernietigen wat bestaat, zonder er iets voor in de plaats te stellen men heeft het recht aan Rusland te vragen, wat zijne denkbeelden omtrent den lateren toestand zijn, waaromtrent voorafgaande over eenstemming van Europa volstrekt noodza kelijk is. Uit St. Petersburg meldt de Times, dat verschillende Russische bladen Duitschland van dubbelhartigheid beschuldigen. Alles te zamen genomen zijn wij dus nog niet veel verder. In België zijn op het oogenblik met het oog op Europa's politieken toestand twee stremmingen waar te nemen, geheel onaf hankelijk van de verschillende partijen. De „'t Is de vraag of uwe vrouw nog hare stiefmoeder is," merkte Ralph op, nog steeds hevig opgewonden, 't Is zeer waarschijnlijk dat de gansche verwantschap nu een' einde neemt en het plichtgevoeldat miss Rokeby wellicht de weduwe haar vaders toedroeg, zal ophouden nu liet op de vrouw van Digby Borne overgaat." M „Wij zullen over kleinigheden niet twisten, zeide Borne koel. „Als gij het meisje tot vrouw verlangtmoet gij volhouden. De aan houder wint.' „Ja, maar wat die jaarrente van tienduizend pond aangaathernam Ralph nadenkend „het komt mij in geenen deele billijk voor zulk een bedrag van haar inkomen te nemenook acht ik dit bijna onmogelijk." „Laat dat aan mij over. Iemanddie een valscheu eed gedaan heeftis niet bevoegd over billijk of onbillijk te oordeelen. Bepaal u tot wat gij begrijpt. Nu is het echter tijd om toilet te maken voor het eten; zorg met een vroolijk gezicht beneden te ko men." Met dezen raad ging Digby Borne naar zijne eigene kamer. Ralph besloot de raadgevingen zijns vaders te volgen, en toen hij met zijn bleek melancho liek gezicht aau tafel kwam, zag hij er zoo kalm opgeruimd uit, dat Nina er door getroffen werd. Dien avond zong hij met haar, terwijl zij piano speelde, en was vol teedere opmerkzaam heid voor haar. Den volgenden morgen vond Nina, toen zij aan het ontbijt kwam, op hare plaats een prachtigen ruiker viooltjes, dien Ralp voor haar geplukt had, eu deu ganschen dag verzuimde hij geeu eukele gelegenheid om zich opmerkzaam en beminnenswaardig tegen over Nina te toonen. Zij was zeer vriendelijk voor hem, maar nam steeds een zekere terughouding in acht, die hem belette met haar over liefde en huwelijk te spreken. Den volgenden dag legde lord Stonefield een bezoek af op Rookhurst, en mr. en mrs. Borne ontvingen hem allerliefst; zij namen hem echter zoo in beslag, dat het hem niet mogelijk was een enkel vertrouwelijk woord met Nina te wisselen. Natuurlijk ging de graaf eenigszins verstoord en ontstemd naar huis. Twee dagen latei- reed hij weder naar Rookhurst, maar kon Nina weder niet alleen te spreken krijgen. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1