Nummer 26. Donderdag 29"Maart 1888. lle Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
GEWAAGD SPEL,
BUITENLAND.
Frankrijk.
ANTOON TIELEN,
Engeland.
Duitsehland.
UITGEV ER:
Waalwijk.
HoofdstükXXVIin.
NINA EN HARE VIJANDEN.
tone, Waal
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Bij de Zondag plaats hebbende herstem
ming in het departement Bouches-du-Rhöne
voor een afgevaardigde verkreeg Félix Pyat
40,204 stemmen, Edouard Hervé, monarchaal
23,638 Henry Fouqnier, republikein, 12440,
en Boulanger 983.
In het departement Aisne waar ingelijks
eene verkiezing plaats had, zijn 45,089 stem
men uitgebracht op Boulanger26,808 op
Doumer ;24,670 op Jacquemard radicaal
4530 op Carrémonarchaalen 2389 op
Langrandanarchist.
Te Marseille heeft de politie, uit krachte
van de wet op de drukpers proces-verbaal
opgemaakt tegen de uitdeeling van stem
biljetten met den naam van generaal Bou
langer.
Uit de bijeenverzamelde opgaven van
de ondercomités voor de wereldtentoonstel
ling van 1889 blijktdat er tot nu toe om
streeks 20,000 aanvragen uit Frankrijk zijn
ontvangen tot deelneming. Men denkt dat
dit cijfer binnenkort nog aanzienlijk vermeer
derd zal worden met aanvragen uit Algerie,
uit de andere Fransche koloniën, en voor de
afdeeling fraaie kunsten.
Verscheidene bladen melden dat de be
slissing van den raad van onderzoek ongun
stig is voor Boulanger.
Het hof van appèl heeft het eerste
vonnis vernietigd en Wilson en consorten
vrijgesproken.
Zekere Perron die met nog vier man
nen te Parijs terechtstond wegens diefstal
had, terwijl zijn medebeschuldigden alle mede
plichtigheid bleven ontkennen, voor den instruc-
tierechter schuld bekend. Hij heeft nu zijn be-
ring heeft dit al «te democratische voorstel
afgewezen en als tegemoetkoming beloofd
de pensioenen af te koopenwaarbij alle
rechten van de erfgenamen op deze subsidiën
vervallen.
Dit is de eerste concessie aan de liberale
politiek, door Bradlaugh en zijn partijgenoo-
ten voorgestaanverleend.
Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per
groote-letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
aw»Ma«—H"
kentenis weer ingetrokken en door zijn ver
dediger een aanklacht doen indienen tegen
den rechter van instructie die, naar hij ver
klaart hem door geweldadige middelen tot
het bekennen van schuld gedwongen heeft.
De zaak is verdaagd, totdat een onderzoek
zal zijn gedaan.
Vrij naar het Hoogduitscli van HERMINE
FRANKENSTEIN,
54- door LUCIFER.
Nina was onder begeleiding van mrs. Digby
Borne van Rookhurst vertrokken en in Lon
den aangekomen maar van het oogenblik dat
zij met hen het station verlaten had was haar
spoor op geheimzinnige wijze plotseling ver
dwenen.
Wat was er van haar geworden. Hoe had
zij zoo plotseling kunnen verdwijnen
Deze vraag welke de gemoederen van ha
ren verloofde en van de beheerders van haar
vermogen met zooveel angst en zorg vervul
de en tot welker oplossing zij vergeefsche
moeite gedaan hadden willen wij nu beant
woorden.
Toen zij den overvollen trein verlieten
bracht mr. Borne zijne jonge vrouwNina
en het kamermeisje vlug naar een gereed staand
rijtuig hield toezicht op het opladen der ba
gage en gaf daarna den koetsier bevel naar
Grevesend te rijden en voegde er op fluisteren
de toon nog eenige nadere aanwijzingen bij.
Vervolgens steeg hij ook in en voort rolde
het rijtuig.
«Waarheen rijden wij mrs. Borne vroeg
Nina door het raam kijkende. «Ik meen dat
mr. Borne Grevesend noemde."
«Dat is ook zoo mijne lieve antwoordde
mrs. Borne kalm. «Heb ik u niet gezegd dat
wij te water naar Yorkshire varen De herfst
is een zoo aangenaam seizoen het weder is
zoo heerlijk en eene zeereis past zoo goed
voor eene huwlijksreis. Daarom heb ik Digby
Borne verzocht voor eenigen tijd een net klein
yacht te huren en was hij zoo goed het te
doen. Wij zullen een heerlijken tocht hebben,
en ik verheug mij reeds bij voorbaat als een
Op cle door den minister Goschen in het
lagerhuis ingediende begrooting worden als
voornaamste wijzingen die voor het buiten
land van belang zijn voorgesteld jaarlijks
een recht te heffen van 1 shilling bij wijze
van plakzegel van alle waarden aan toonder;
voor het zegelrecht op de contract-notas der
makelaars van 1 penny te brengen op een
halven shilling; verder wordt voorgesteld een
registratierecht van 1 pond sterling per dui
zend te heffen van de maatschappijen op
aandeelen en een invoerrecht van vijf shilling
op wijn, per dozijn flesschen. Daarentegen
zal de incometax met een penny verminderd
worden alzoo te brengen op zes pence per
pond sterling inkomen.
In het parlement is gedebatteerd over
de afschaffing der eeuwigdurende pensioenen
welke de radicale afgevaardigde Bradlaugh
wenschte afgeschaft te zien. Dergelijke pen
sioenen verleent de staat van jaar tot jaar
aan afstammelingen van belangrijke personen,
voor diensten aan land of volk bewezen of
ook wel aan vorsten of hun gunstelingen uit
een soort beleefdheid. De heer Bradlaugh
vond die beleefdheid wat al te duur en te
bezwarend voor 's lands schatkist, waarbij nu
komtdat de oorsprong van het verleenen
dier pensioen meestal zeer twijfelachtig is.
In de eerste plaats stelde de afgevaardigde
voor een commissie te benoemen die al de
pensioenen aan een grondig nauwgezet on
derzoek moet onderwerpen maar de regee-
kind. Doet het ook u geen genoegen
«Maar Rokeby-IIouse is toch niet aan de
kust gelegen hernam Nina verrast.
't ls er nauwelijks twee uur sporens van
daan en 't zal bekoorlijk zijn van daar uit
watertochtjes te maken. Yindt ge ook niet?
Och, ik bid u, lieve Nina, werk mij niet te
gen in mijne kleine liefhebberij riep mrs.
Borne vleiend uit. Er bestaat geene enkele
reden waarom wij niet volkomen gelukkig
zouden zijn, als gij geene bezwaren opdringt.
Aldus aangezocht, wachtte Nina zich wel
verder «bezwaren op té dringen."
Zij stelde geen vertrouwen in Digby Borne
en was hem in 't minst niet genegen, maar
mrs. Digby Borne was de geliefde en geachte
echtgenoote haars vaders geweesten Nina
geloofde nog steeds in haar.
Het denkbeeld kwam volstrekt niet in haar
op dat zij iets kwaads konden vóór hebben;
ook zag zij niet in hoe geheel zij in hunne
macht was.
Hare kamenier had zij te huis gelaten op
verzoek van mrs. Digby Borne die opmerkte
dat zij beide aan ééne genoeg hadden en dat
zij Nina's kamermeisje niet mocht lijden.
Zoo was dan de jonge erfgename van Rook
hurst geheel .zonder beschermer of vriend in
de macht harer vijanden.
De rit naar Grevesend duurde tamelijk lang.
Toen zij eindelijk op de plaats hunner bestem
ming aankwamen stegen zij aan eene bocht
uitwaar een kleine met 2 roeiers bemande
boot lag te wachten. De roeiers waren als
matrozen gekleed en voor op hunne kielen
was eene pijl geweven.
«Yan welk schip zijt gij vroeg mr. Borne.
«Van «de Pijl", mijnheer", antwoordde een
der mannenop een aardige kleine stoomboot
wijzende, die verder stoomopwaarts tot afva
ren gereed lag. «Wij wachten op mr. Digby
Borne."
«Dat ben ik. 't Is goed mannen. Victo
ria mijne liefste laat mij u in de boot hel
pen. Kom miss Rokeby."
Het kamermeisje stapte alleen in de boot.
De bagage werd aan boord gebracht. Mr. Bor
ne ging zitten en de roeiers begonnen uit alle
Daar keizer Frederik niet ten volle de re
geling zijner zaken kan waarnemen, ingevolge
zijn gezondheidstoestand, heeft hij zijn zoon,
kroonprins Wilhelm, een deel ervan overge
dragen maar die overdracht is nog ver van
een regentschap waarvan gesproken is. De
keizer wenscht dat prins Wilhelm zich ver
trouwd maakt met den gang der zaken en
belast hem daartoe met de bestudeering en
behandeling van die zaken welke de keizer
zelf zal teekenen, dus behoudt laatstgenoem
de het volle beheer en zijn volle macht.
Misschien dat het een soort opleiding is voor
prins Wilhelm om ingeval van nood den kei
zer te kunnen vervangen zonder dat er
eenige staking of storing behoeft plaats te
hebben.
Overal in het rijk hebben er den 22 dezer
(verjaardag van wijlen keizer Wilhelm) bij
eenkomsten en plechtigheden ter gedachtenis
aar. den overledene plaats gehad. Wat betreft
de openbare demonstratiën van des avonds,
deze zijn in weinig steden zoo luisterrijk ge
gaan als te Munchen. Er werd een optocht
gehouden, verdeeld in 15 groote groepen, ver
licht door 5500 fakkels en bezet met een
aantal muziekkorpsen. Onder de tonen der
treurmarschen trok de stoet naar deSiegesthor.
Aldaar was een groote katafalk opgericht,
waarop een sarcophaag met de keizerlijke
kroon in een gouden stralenkrans prijkte.
Aan het voetstuk, dat rijkelijk met zinnebeel
dige figuren versierd en van een toepasselijk
opschrift voorzien was, stonden ridders te
paard met zwarte standaarden. De Siegesthor
en katafalk waren verlicht met twee elec-
trische reflectoren, 24 Bengaalsche vlammen
en 24 candelabrelichten. Rondom die plek
en van daar tot aan het universiteitsgebouw
hingen eene menigte rouwvlaggen. Eenige
afdeelingen van den Beierschen Zangersbond,
te zamen 1000 personen, op eene prachtig
gedrapeerde tribune op het universiteitsplein,
bracht een koorzang van Felix Dahn (muziek
van Fr. Lachner) ten gehoorewaarna de
schilder Eugen Stieler, eerste voorzitter der
Munchener kunstbroederschap, eene toepas
selijke rede hield, eindigende met de woorden
„Ontbloot de hoofden, laat dalen de vanen,
verheft de harten en gedenkt onder de tonen
des gebeds den grooten doode, den bij ons
allen beminden keizer Wilhelm Terstond
werd door de geheele volksmenigte hieraan
voldaanterwijl kanonschoten het signaal
gaven voor de melodie van het militair gebed,
hetwelk de muziekkorpsen intonneerden. Te
gelijkertijd naderden een aantal kransdragers
den katafalk, die nu door eene lijkwacht
eensklaps met een schitterend magnesium
licht werd bestraald, en legden de kransen
op het voetstuk neder. Met de beide bur
gemeesters en de overige hoofden van het ste
delijk bestuur voorop, ieder zelf een fakkel
dragende, defileerden de talrijke vereenigingen
waarna de stoet stilstond voor het paleis, al
waar de prins-regent met een aantal hoog
geplaatste militairen op het balkon verscheen.
Terwijl aldaar de geheele omtrek in een veel-
kleurigen gloed van Bengaalsche vlammen
schitterde, werd onder begeleiding der mu
ziek door de geheele volksmenigte het Beier-
sche volkslied aangeheven-waarmede de
demonstratie eindigde.
Van alle kanten komen verontrustende
berichten over hoog water, het ergste uit de
macht te roeien.
In weinige minuten waren onze reizigers
met hunne goederen op het dek van «de Pijl"
en mrs. Borne gaf luide hare tevredenheid te
kennen over de nette inrichting van het schip
en hield Nina's aandacht bezig terwijl mr.
Borne met de matrozen en hun kapitein sprak
en het schip zich in beweging stelde.
De «Pijl" was geen nieuw schip maar ge
heel opnieuw ingericht en zag er buitengewoon
prachtig uit. Ongeveer eene week geleden
was het schip aan billijken prijs te koop ge
boden en toen Digby Borne de betrekkelijke
advertentie lasoverlegde hij dadelijk met
zijue vrouw om Luttrel naar de stad te zen
den om het te koopenen mrs. Borne had
het daartoe noodige geld gegeven.
Mr. Luttrel was naar Londen gegaan en
had in vereeniging met een goeden bekende
van Digby Borne, een schurkachtigen advocaat,
het schip bezichtigd en gekochtook had de
advocaat een kapitein en twee matrozen aan
genomen die thans met het bestuur van het
yacht belast waren.
Wij moeten hier vermelden dat deze drie
zeelieden door den advocaat waren aangenomen,
minder om hunne degelijke zeemanschap, maar
meer omdat ze alle drie ontslagen misdadigers,
gewetenlooze schurken waren die voor geld
tot elke schanddaad gereed waren. Natuurlijk
pasten zulke lui het best voor de plannen van
Digby Borne.
Toen het sclïfp zoo langs de rivier gleed
zeide mrs. Borne tot Nina
«Laat ons naar beneden gaan Nina en on
ze woning eens in oogenschouw nemen. De
bagage en mijn meisje zijn reeds onder.
Nina stemde toe en beiden begaven zich in
de hut die geheel opnieuw was gemeubeld
en tamelijk onaangenaam naar verf rook. Zij
was klein en bevatte slechts ruimte voor de
tafel en de canapé's rondom.
Maardaarneveu had men nog drie zeer
nette en eveneens gemeubelde kamertjes waar
men bij ongunstig weder zich kon ophouden
of slapenen van alle gemakken voor dames
voorzien.
Een dezer kamers werd in beslag genomen
door mr. Bornehet tweede door Nina en
het derde- door de kamenier een frangaise
geheel aan de belangen harer meesteres ver
knocht.
„Wij zullen het hier gemakkelijk hebben,
zeide mrs. Borne met gehuichelde vroolijk-
heid. De zeelucht zal de rozen weder op uwe
wangen brengen. Ik vind dat. gij erdenlaat-
sten tijd niet goed hebt uitgezien."
„Ik 'wenschte dat gij mij gezegd hadtdat
wij over zee naar Yorkshire gingenzeide
Nina ernstig."
„Hoe kon ik vermoeden lief kind dat het
u niet onverschillig was of wij te water of te
land naar Yorkshire gingen, zeide mrs. Borne
schijnbaar verrast. „Uw goede vader zeide
mij eens dat gij eene zeer flinke zeevaarster
waarten ik ontwierp dit watertochtje als
eene verrassing voor uNina."
„Gij zijt zeer goed mevrouw," zeide het
jonge meisje „maar ik had dit liever vroeger
geweten. Mijne vrienden zullen ongerust om
mij worden als ik hun niet schrijf op den
afgesproken tijd."
„Uwe vrienden hernam mrs. Borne de
wenkbrauwen samentrekkende. „Zijn wij niet
uwe vrienden?"
„Ik geloof van ja mevrouw maar buiten
u heb ik er nog andere.
Ik laat er achter die mij dierbaar zijn en
die recht hebben te weten waar ik ben."
Mrs. Borne wierp een veelbeteekenenden blik
op den grooten brillantdie aan Nina's vin
ger schitterde. Zij had den kostbaren ring
wel vroeger opgemerktmaar zonder verder
er iets van te zeggen.
„Is die ring een geschenk van iemand die
recht heeft te weten waar gij u bevindt;"
vroeg zij lachend.
Nina bloosde maar antwoordde bevestigend.
„Is hij van Ralph Borne vroeg de oudste
dame zeer wel wetende dat dit niet het ge
val was.
„Neen mevrouw," sprak Nina kalm; 't is
een geschenk van Lord Stonefielden het
teeken onzer verlooving.
Wordt vervolgd.
