Nummer 30. Donderdag 12 April 1888. lle Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. GEWAAGD SPEL. ANTOON ÏIELEN BUITENLAND. Frankrijk. «SWi C Ce-tot*. >anje. Engeland. Duitschland. UITGEVER: Waalwijk. Spj jllU, "miLMIlOll, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per posr door het. geheele rijk f 1,15. Brieven, iugezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën ,1—7 regels J 0,60 daarbo /en 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Er schijnt eenige verbetering te komen in de publieke opinie aangaande het nieuwe Fransche kabinet en zelfs nu reeds is er een wending ten goede merkbaar bij personen die waarlijk niet onder de personen met twee aangezichten behoeven gerekend te worden. In den Matin neemt de heer Ranc de partij op voor de leden van het nieuwe kabinet en voor hun programma, en in regeerings- aangelegenheden is de stem van den heer Ranc van groot gewichthij heeft een helder inzichtis volbloed republikein en bekend om zijn onpartijdigheid. Op ironische wijze behandelt hij de vrees van hen,die alles verloren achten met het nieuwe kabinet. Het is te hopen-dat het gezond verstand, dat in het artikel van den heer Ranc doorstraalt ingang vinde bij hen die teleurgesteld dat zij niet werkzaam hebben deelgenomen aan den grooten omkeer, alles doen om het nieuwe kabinet in discrediet te brengen, nog voor het iets gedaan heeft. De kabinets- verandering schijnt een goeden invloed uit te oefenen op de tarieven- quaestie tusschen Italië en Frankrijk. De onderhandelingen tusschen de kabinetten te Rome en Parijs aangaande een handelsver drag zijn hervat. Goblet heeft Menabrea, den Italiaanschen gezant te Parijs, beloofd hem binnenkort zijn antwoord te dóen kennen op de Italiaansche tegenvoorstellen. De nieuwe minister van handel bestudeert op het oogenblik die voor stellen. Het bombardement der Maroccaansche havens door het fregat der Vereenigde Staten, zal niet plaats hebben, ten minste wordt ge meld dat de Amerikaansche staats secretaris zich moet bedacht hedben, hij vindt de zaak zooveel ophef niet waard, m. a. w. wil hij niet in conflict komen met de belanghebbende mogendheden. Het is dus ook geweest een storm in een glas water, van al de wraak nemingen van Amerikaansche zijde blijft nie*.s Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE FRANKENSTEIN, 55 door LUCIFER. Hoofdstuk XXX. WAAR NINA'S REIS EINDIGDE. „Gij vergist u," zeide Nina ernstig «ik ver lang niet mijne wenschen door te drijven. Het voorstel om het Hoogland te bezoeken, verrast mij wel, maar ik heb er niets tegen in te brengen. Ik wenschte echter wel, voegde zij er blozende bij, dat gij mij ergens aan de kust aan wal kondet zetten, vanwaar ik naar Rook- hurst terugkeeren kan. „Wat? Alleen en zonder geleide?" schreeuwde mrs. Borne. „Gij wilt ons verlaten, terwijl ik op uw gezelschap en uw geleide gerekend heb Als gij er op staat naar Rookhurst terug te keeren, Nina, kunt gij natuurlijk gaan, en wij zullen u vergezellen. Maar die baatzuchtige tyranuie excuseer het woord verschilt veel van uwe gewone grootmoedigheid. Ik had u niet voor zoo onvriendelijk gehouden. Mijn genoegen is thans geheel bedorven. Lieve Digby, wij zullen naar Londen terugkeeren." Mr. Borne stond op om naar het dek te gaan. Met een gebiedend handgebaar hield Nina hem terug, terwijl haar fier gelaat kleurde. „Mijnentwege behoeft gij geen bevel tot om- keeren te geven," zeide zij op trotschen toon. „Ik zal mr3. Borue naar de „Wildernis" ver gezellen. Ik wil volstrekt niet onbeleefd schij nen maar gij zult u herinneren, dat mijne vrienden niet weten waar ik ben, en bezorgd over mij zullen zijn." over dan het afbreken der relatiën. Een weinig minder geschreeuw en wat flinker op- treden zou voor het prestige van Amerika tegen het half beschaafde Marocco veel beter zijn geweest. Amerika is nu de boeman, die alle kracht om vrees in te boezemen verspeeld heeft. Boulanger is in het departement Dor- dogne tot licl der kamer gekozen met 69900 stemmen tegen 38700 stemmen, die op Cler- jouny zijn uitgebracht. De exgeneraal weigert echter het mandaat voor dit departement te aanvaarden, daar hij alleen voor het Noorder departement zitting wil nemen. De Figaro schrijft dat de verkiezing een publiek gevaar oplevert, en het blad keurt de houding der conservatieven af, die op Bou langer gestemd hebben. Uit Valenciennes wordt gemeldtdat Laguerre, die er in eene door een 4000 per sonen bezochte kiesvergadering het woord heeft- gevoerd ter aanbeveling van de candi- datuur van Boulanger, eene onbeschrijfelijke geestdrift heeft gewekt. Foucart, candidaat der gematigde republi- keinsche partij, zou na Laguerre spreken om zijne beginselen uiteen te zetten- Maar of schoon hij meer dan een kwartier op het spreekgestoelte bleef, kon hij geen woord aan den man brengen. Het was gedurig een roepen „Leve Boulanger! Weg met Ferry!" Het was den voorzitter niet mogelijk de orde te herstellen. De vergadering ging uiteen onder eene groote opgewondenheid en zonder dat er een besluit genomen werd. Het be sluit lag intusschen in de manifestatien. La guerre werd uitgeleide gedaan naar zijn hotel. Natuurlijk herhaalden zich op straat de kreten te zijnen gunste en ten gunste van zijn can didaat. Het oude gedeelte van het spoorweg station Saint Lazare, waar de administratie kantoren gevestigd zijn en dat de hand des sloopers nog onaangetast had gelaten, is in de vorige week in brand geraakt en ten deele vernield. Nadat de vlammen bijna een uur lang om zich heen gegrepen hadden, is de trap met een vreeselijk gekraak inge- „0 Nina," riep mrs. Borne op verwijtenden toon„zijn wij niet uwe beste vrienden Maar ik ben reeds zoo gelukkig door uwe toestem ming, dat ik over uwe woorden niet wil vallen. Digby, wij gaan naar uwe lieve, oude „Wil dernis" en, als zij mij bevalt, zal ik ze geheel nieuw laten inrichten, en jaarlijks zullen wij in 't goéde seizoen er eenige weken met, een vroolijk gezelschap gaan doorbrengen." Nina bleef niet langer in de salon, maar begaf zich op het dek, waar zij geruimen tijd op en neer wandelde, terwijl hare blikken onderzoekend over de eindeloozê watervlakte gleden. Toen zij moede werd, ging zij op eene bank zitten en gaf zich weder over aan hare ang.- stige gedachten, welke zij niet van zich kon afschudden. Zij waren nu ver op de Noordzee, en ner gens was een spoor van land te ontdekken. De nacht was weder helder en klaar, en Nina ging te bed en sliep vast zonder droomen tot aan den volgenden morgen die dag verliep als de vorige, maar nog steeds kwam er geen land in 't zicht. Een derde nacht verliep en Nina verlangde reeds ongeduldig in eene haven aan te komen. Zij wist dat lord Stonefield angstig op eenen brief van haar wachtte, en gaarne zou zij hem op de hoogte gesteld hebben van de veranderde reisplannen van mrs. Borne en van de plaats waarheen zij zich begaf. Eindelijk, den vierden dag nadat zij Londen verlaten hadden, wendde het yacht landwaarts en ankerde eindelijk in eene baairondom dicht ingesloten door heuvelketens en hooge kale rotsen. De streek maakte een wildromantischen maar afschuwelijken indruk, nog daardoor verhoogd, dat nergens een spoor van een menschelijke woning te vinden was. „Maar Digby," zeide mrs. Borne verwon derd, „ik zie nergens een huis;" „kijk eens stort. Verscheidene brandspuitgastendie boven stonden om eene richting te geven aan de waterstralen, vielen naar beneden, bedekt met steenblokken, puin en hout. Niet dan met veel moeite en na geruimen tijd werden zij te voorschijn gehaald. De meesten zijn deerlijk gewond en twee zijn gedood. Den brand, die zich een half uur na mid dernacht geopenbaard hadwas men eerst ten 3 ure meester. De Spaansche troepen op de Philippijnen hebben de inboorlingen overwonnen. Vele vestingen en dorpen zijn door hen genomen. De Spanjaarden hebben hierbij 15 dooden en 60 gewonden te betreuren, de inboorlingen daarentegen hebben 150 dooden en vele ge wonden aan hunne zijde._ Hevige sneeuwstormen hebben de mid- den-provincien geteisterd. Te Calamar, provincie Huelva, is een dynamietpatroon ontploft in de nabijheid van het huis van den burgemeester. De materieele schade is aanzienlijk, persoonlijke ongelukken hebben er niet bij plaats gehad. De daders dezer misdaad zijn niet bekend. Ook te Grenada Avorden werklieden- manifestaties gehouden met het doel werk te bekomen. De Guadalquivir heeft te Sevilla zëven mecers hoogte bereikt. De spoorwegen zijn op verscheiden plaatsen overstroomd. Andermaal zijn eenige Iersche provinciën door de Britsche regeering onder de dwang- we»" gesteld. Een pastoor en 12 pachters, die te Neelin een verboden vergadering hadden bijgewoond, zijn deswege ieder tot drie maanden gevan genisstraf veroordeeld. Te Limerick werden drie man tot twee maanden veroordeeld we gens het aanvallen van soldaten. Het nieuw gevormde korps wielrijders van het Engelsche leger is bij de jongste naar boven naar den rotswand," zeide haar echtgenoot, met den vinger de richting aan gevende ziet gij daar dat breede met zwarte dennen omzoomde uitstek? Achter dat uitstek, bijna een halve mijl er vandaan, verheft zich een hooge rotskegel. Nu, op dat wildroman- tische hoog plateau staat het huib, dat een mijner voorouders daar voor zich gebouwd heeft, om daar zijn leven te eindigen. „Maar, lieve Digby, 't is toch niet mogelijk dat de „Wildernis" op dat rotsplateau staat," onderbrak hem Victoria. „Nergens is er een toegang, en wij zouden er alleen kunnen komen als wij vleugels hadden." „Gij zult nu begrijpen, waarom ik het huis noch verkoopeu noen verhuren kan," zeide Borne. „Maar wij kunnen er toch komen. Een zeer smal, gevaarloos maar zeer vermoeiend voetpad voert er heen. De mannen zullen de bagage wel naar boven slepen en wij zullen ons op weg begeven. Komt Zij werden aan land gezet en nadat Digby Borne den zeelieden bevolen had in de bocht te blijven tot nader order, voerde hij zijne vrouw, Nina en het kamermeisje langs het steile pad naar boven. „Hier zijn wij levend begraven!" zuchtte de- Frangaise, angstig rondkijkend. „Wij zijn in een graf!" Deze woorden vonden weerklank iii Nina's hart. Het met boomeu dicht bezette plateau zag er zelfs bij den helderen maneschijn, ongewoon duister en onheilspellend uit. In 't midden stond een eenyoudig breed uitloopend steenen huis, dat in zijne hatelijke naaktheid heel goed bij de omgeving paste. De deur stond opener scheen lient door de ramen en als in verwachting bewogen zich gestalten voor dezelve. 't Ziet er bijna uit of wij verwacht worden," Paasch-manoeuvres gebleken, het leger van niet veel dienst te kunnen zijn. Een groot en moeilijk te overwinnen bezwaar is, dat de wielrijders niet op elk terrein te gebruiken zijn. Een paar rijwielen braken bij het vervoeren van kanonnen en instrumenten. De „moonlighters" zetten hunne nach telijke avonturen voort. Donderdagmorgen heeft men bij Ballyhoolchan een kudde scha pen vermoord gevonden. Aan de staart van een der slachtoffers was een bord vastge hecht waarop met bloed geschreven stond „Na de schapen zullen wij de tijgers doo den Bismarck's plannen van aftreding als rijks kanselier vormen nu weder den hoofdschotel van den dag. Geen week is er in de laat ste drie maanden voorbijgegaan dat niet wat nieuws op het gebied der politiek te melden waswaarover dan weder eenigen tijd heel wat inkt werd vermorst om zoodra de aar digheid er af was, door een ander evenement te worden vervangen 't was of alles er op toegelegd was om den persmannen hun taak gemakkelijk te maken; er behoefde niet naar nieuws te worden gezocht, neen, de politieke schikgodinnen zorgden dat er steeds overvloed was en zelfs wel eens al te veel om met zorg te worden verwerkt. Ook nu weder is de voorraad groot en 't is den cou- ranten-schrijver tot taak gesteld het belang rijkste ook met de meeste aandacht uit te werken. Dat belangrijkste is nu zeker het gerucht, door de Köln. Ztg. het eerste de wereld ingezonden en sedert door dit blad stijf en strak staande gehouden dat Bismarck een verzoek om ontslag heeft gericht tot keizer Frederik. Eerst geloofde men er niets van en werd het bekende Keulsche b'ad heftig aan gevallen maar hoe gaarne men ook gelooft wat men het liefst wil, in dit geval moet men rekening houden met het feit, de crisis is er. Bismarck zou moeielijk langer aan het hoofd der zaken kunnen blijven zegt de „Köln. Ztg." na zijn houding in de Russisch- Oostersche quaestie, wanneer prins Alexander zeide Nina verrast. Het huis is niet gesloten, zooals gij zeidet, Mr. Borne. Victoria brak in een eigenaardigen hoonenden lach uit, die Nina's hart ijskoud aandeed. „Rijk Nina uwen arm, liefste," zeide zij vroolijk. „Welk een idéé van u, Nina, dat men ons zou verwachten Wij hebben pas be sloten hierheen te gaan toen wij reeds op zee waren. Mijn God, ik ben bijna uitgehongerd, en hoop maar dat men iets voor ons te eten zal hebben." Toen de reizigers het huis naderden ver dwenen de gestalten, die Nina'gezien had. De aangekomenen stegen twéé breede trappen op en traden het voorhuis binnen. Het was verlicht door. eene van den zolder hangende lamp aan beide zijden zag men naar de vertrekken voerende deuren, en een trap die naar de verdieping geleidde. Zij hieven midden in het voorhuis staan op 't zelfde oogenblik ging er eene deur open, door welke eene vrouw lachend en groetend naar buiten kwam eene vrouw in grijze klee ding, met aschgrauwe haren en een aschgrauw gezicht. Deze vrouw was mrs. Luttrell. Nina herkende haar tot haar grooten schrik; op dat oogenblik begreep zij, dat haar bezoek aan de „Wildernis" door hare vijanden vooraf beraamd was en dat hare overdrevenste ver moedens omtrent de valschheid en slechtheid van Victoria Borne der waarheid maar al te na waren gekomen dat men haar in een val gelokt had dat zij eene gevangene was Het gevoeldat zich in dit oogenblik van haar meester maakte, was onbeschrijfelijk. Als in een maalstroom woelden hare gedachten door elkander en met verschrikte vragende blikken zag zij de omstanders aan. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1