Nummer 34. Donderdag 26 April 1888.
lle Jaargang.
Duitschland—Frankrijk.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
GEWAAGD SPEL.
ANTOON TIELEN,
BUITENLAND.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
De Echo van
JUU,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden/1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60 daarbo ren 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau vam
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De regeerings-crisis in Duitschland, welke
onlangs zoo zeer de gemoederen bezighield,
heeft plaats gemaakt voor niet minder ernstige
bezorgdheid. De strijd tusschen de kroon
en Bismarck heeft alle belangrijkheid verlo
ren en op 't oogenblik is er van niets sprake,
dan van de staatkundige gevolgen, welke een
nieuwe verandering van hoofd des staats zou
na zich slepen. Aller blikken zijn op 't oo
genblik op Charlottenburg gevestigdwaar
binnenkort keizer Frederick III onder alge-
meene deelneming zal sterven.
Welke echter de neigingen zijn van den
vorst, geroepen om hem op te volgen, het vol
komen vertrouwen, dat hij niet opgehouden
heeft den groeten kanselier te betoonen
verzekert dezen het behoud der hooge
betrekking, welke hij reeds lang zoo glans
rijk bekleedt. De openbare meening schijnt
overigens in de ophanden zijnde gebeurte
nissen niets anders te zien, dan de bevesti
ging der vreedzame denkbeelden, welke zij
hem, ten rechte of ten onrechte, toeschrijft,
en een grootere eenheid van inzicht in het
bestuur der staatszaken. Misschien zal
Duitschland zich eerst laterrekenschap geven
van het groote verlies, dat het dreigt. De
helpers, die Wilhelm I zoo machtig bijgestaan
hebben bij de stichting van het keizerrijk,
hebben een leeftijd bereikt, die doet vreezen
ook hen spoedig te zien verdwijnen. Het
lot van Duitschland en de vrede van Europa
zullen dan zijn in handen van een souverein,
min of meer beneveld door het succes en
den roem van zijn voorzaat, en wiens auto
ritaire neigingen wel geschikt zijn zorg voor
de toekomst te wekken.
De vrees, welke van den anderen kant de
tegenwoordige toestand in Frankrijk inboe
zemt wordt meer en meer levendig. De
Vrij naar het Hoogduitsch van HERMINE
FRANKENSTEIN,
59 door LUCIFER.
heeft
BS?
Hoofdstuk XXXII.
EENE VERRASSING VOOR MISS ROKEBY.
Toen miss Nina zich aan de deur van rar.
Borne's eenzame bergwoning plotseling tegenover
mrs. Luttrell bevond, begreep zij onmiddellijk,
dat zij door hare vijanden verraden en in een
valstrik gelokt was, met één woord, dat zij in
den letterlijken zin eene gpvangene was.
Maar na den eersten schrikna den eersten
vragenden blik op hare vijanden, onderdrukte
zij met geweld ieder teeken van angst of verras
sing en, hoewel haar fier gezicht bleeker was
dan gewoonlijkverried het toch in 't minst
geen vrees.
„Mrs. Luttrell hier?' zeide zij. «Datis eene ver
rassing. Gij zeidet toch dat zij zich bij vrienden
te Londen bevond, niet waar mrs. Borne
Een booze lach speelde om de volle, zinnelijke
lippen van mrs. Borne en zij keek Nina door
dringend aan terwijl zij met de geveinsde onver
schilligheid antwoordde
„Ik geloof dat ik het gezegd heb maar 't was
mijn plan u te verrassen. Gij hebt zulk eene
voorliefde voor mrs. Luttrell, Ninadat ik wensch-
te dat zij ons gezelschap hield. Ik verheug mij
u zoo aangenaam verrast te zien.'
Nina antwoordde nietsmaar zij richtte hare
slanke gestalte plotseling trotsch op en haar bleek
gelaat nam eene strenge uitdrukking aandie
eigenlijk mrs. Borne schrik had moeten inboeze
men; Victoria echter lachte slechts, en, naar het
Nina voorkwambijna hoonend.
„Kom nu in het salon, mijne liefsten," riep
Luttrell uit.
«Ik heb het huis bewoonbaar gemaakt en wensch
door u om mijne bemoeiingen geprezen te wor
den."
Mrs. Borne ging vooruit de kamer binnen. Ni-
na volgde haar en Digby Borne kwam achteraan.
Nina had een onbehagelijk gevoel alsof zij eene
gevangene was. Het zoogenaamde salon was
verdeeldheid der partijen heeft onstandvas-
in de regeering veroorzaakten de onder
voorwendsel van hervormingen achtereenvol
gens aan het radicalisme gedane concessies
hebben de instellingen geschokt en al de
takken der administratie in de war gebracht.
De openbare schuld is in tien jaar tijds in
vollen vrede in onzinnige verhoudingen toe
genomen de belastingen zijn verpletterend
en het tekort groeit van jaar tot jaar aan.
Dit is het werk van het algemeen stem
recht
Om uit dezen, door eigen toedoen in 't
leven geroepen toestandte geraken vindt
het ontmoedigde en ontgoochelde land niets
beters te doen dan zich op sleeptouw te
laten nemen door een ongedisciplineerd sol
daat, niet om zijne dapperheid, zijne onder
vinding of de door hem bewezen diensten
van dat alles heeft hij niets maar omdat
hij is het onbekende, en omdat het Fransche
volk altijd een sterke voorliefde heeft gehad
voor avonturen.
Ook duurt de plebiscitaire veldtocht van
den ex-generaal met goed gevolg voort. Hij
is in het Noorder departement met groote
meerderheid gekozen en 't is te vreezen dat
hij of zijne partijgenooten binnenkort- overal
zullen slagen, waar zij zich aanbieden.
Tegenover een zoo hachelijk en staat van
zaken is de regeering zonder kracht en
zonder invloedwei heeft het ministerie
Floquet een votum van vertrouwen gekregen;
maar 't had ook nog aan den roem dezer
kamer ontbroken het omver te werpen voordat
het geleefd had. In alle geval is 't maar
uitstel; binnenkort zal het als slachtoffer van
zijn onmacht op zijn beurt verdwenen zijn.
En waar is nu het redmiddel? 'tls te
vreezen dat er geen is. Frankrijk toch schijnt
niet zoo spoedig den man te zullen voort
brengen, die aan hetzelve standvastigheid zal
geven van denkbeelden en den regeeringszin
en die het zal verlossen van de ziekte
waaraan het sterfthet algemeen stemrecht.
een langwerpige kamermet wit gekalkte wan
den waaraan eenige staalgravures hingen. De
meubels waren oud, maar goed onderhouden
voor de vensters hingen verschoten damasten
gordijnen en in een hoek stond een oud modische
boekenkast, met een kleine maar uitgelezen ver
zameling boeken.
Nadat dit vertrek bezichtigd was werd Nina
door Luttrell naai hare kamer geleid.
„Gij hebt hier neven een kleine kleedkamer
miss Rokeby," zeide mrs Luttrell, terwijl Nina
zonder iets te zeggen het voor haar bestemde
vertrek in oogenscnouw nam. „Dit is een be
koorlijke, van de wereld afgescheidene plaats,
niet waar?"
Nina onderzocht nauwkeurig de kleine kleed
kamer.
frik zie aan deze kamer nergens een uitgang
als door de voorkamer," zeide zij plotseling.
//Er is ook geen andere. Deze oude huizen
zijn zoo komiek gebouwd; maar eene voorkamer
is toch ook voldoendemijne liefste
Met een trotsch gebaar sneed Nina de vertrou
welijkheid van mrs. Luttrell af.
Zij had die vrouw nooit mogen lijden, zoolang
zij lady Rokeby's stille, bescheidene, in 't grijs
gekleede gezelschapsjuffrouw geweest was thans,
nn zij in eene modepop veranderd was en een
vertrouwlijken, beschermenden toon aansloeg,
had zij er een bepaalde afkeer van.
,,'t Valt mij op, mrs. Luttrell«zeide zij kalm,
«dat het huwelijk van lady Rokeby met mr. Bor
ne u volkomen veranderd heeft; gij lijkt in 't
geheel niet meer dezelfde persoon."
„En ik ben het ook niet," verklaarde mrs
Luttrell. „'t Dient nergens voor nog langer ge
heim te houden, dat ik de nicht ben van Digby
Borne en daardoor ook aan zijne vrouw verwant.
Het volgende seizoen zal ik met Digby Borne's
vrouw gezelschappen bezoeken, en 't is zeer wel
mogelijk dat ik eene even schitterende partij
maak als Victoria Leeds, toen zij met sir Henry
Rokeby trouwde."
Nina verschrok.
Deze los daar heen geworpen woorden wekten
in hare ziel nieuwen argwaan en achterdocht
Zij herinnerde zich thans dat mrs. Luttrell reeds
Victoria Leeds gezelschapsjuffrouw geweest was,
eer deze met sir Henry trouwde en zij was de
nicht van Digby Borne.
Misschien was Digby Borne door bemiddeling
van mrs. Luttrel met lady Rokeby bekend gewor
den na sir Henry's dood. Of had Digby Borne
De eensgezindheid der republikeinen in de
fransche kamer schijnt niet van bijzonder
langen duur te zijn. Is de motie van ver
trouwen met zulk een aanzienlijke meerder
heid aangenomen, het voorstel over de grond
wetsherziening bracht weder een scheiding.
Floquet wenschte uitstel tot een meer ge
schikt tijdstip, maar de kamer besloot met
een meerderheid van ruim 100 stemmen da
delijk een commissie te benoemen tot onder
zoek der verschillende artikelen. Boulanger
kan zich dus in de handen wrijvendat
juist op het punt grondswetherziening de
aaneensluiting der republikeinen weder ver
broken werd. Zelfs wordt nu reeds gespro
ken over een verandering van het kabinet
om een aaneengesloten republikeinsche meer
derheid te vormen en zelfs wordt de samen
stelling ervan reeds genoemd. De regeering
doet alles om uit den doolhof te komen en
Boulanger wacht ondertusschen het oogen
blik af om zijn slag te slaan en zijn popu
lariteit neemt maar steeds toe; alle ontevre
denen op welk gebied dan ook, zien in hem
den man, die verlossing zal brengen.
Vrijdag avond is er op de Place de la
Victoire eene kloppartij geweest tusschen
studenten, die „weg met Boulanger!" schreeuw
den, en het grauwdat Boulanger vereert
als een Roi des Halles.
Zaterdag begon het lieve leven opnieuw,
's Namiddag te 3 uren waren ongeveer 2000
studenten in den tuin van het Luxemburg
vereenigd. Een hunner klom op een stoel en
las het verhaal voor van de manifestatien
van Vrijdag avond. De studententot
eene dichte kolonne aaneengesloten, gingen
daarop naar den senaatroepende„Weg
met BoulangerVerscheidene senatoren
kwamen voor de vensters en juichten de
Victoria Leeds reeds gekend voor haar huwelijk
met sir Henry? Deze gedachte, deze twijfel, was
voor haar eene marteling.
«Ik had geen vermoeden van uwe verwantschap
met mr. Borne," zeide zij koel„maar onmid
dellijk zag ikdaags na het huwelijk van mrs
Borne, dat uwe verhouding tegenover haar ver
anderd was."
Heel gaarne had zij haar gevraagd hoe lang
Victoria Digby Borne gekend had; maar hare
trots hield haar daarvan terug. Hoogmoedig
wendde zij zich van Luttrell af en gaf haar te
verstaan dat zij alleen wenschte te zijn.
Het gelaat dier vrouw gloeide en met kwalijk
verholen ergernis keerde zij zich om.
„Er is geen klok in deze kamer, miss Rokeby"
zeide zij, „maar gij zult de bel voor het eten hier
ook wel kunnen hooren. Er zal eene bediende
in het voorhuis zijn, om u in de eetkamer te
brengen."
Zij ging naar buiten en sloot de deur achter
zich.
„Ik weet, dat ik van vijanden omringd ben,"
zeide Nina, zoodra zij alleen was. „'t Dient tot
niets de Oogen voor de waarheid te sluiten.
Heden avond is mij alles duidelijk geworden,
ik moet mij argeloos aanstellen om mijne viian-
den te misleiden. Hoe vreemd dat ik, die nie
mand haat, vijanden moet hebben."
Zij stond op, want zij waagde het niet de vrees
die haar vervulde, langer voedsel te geven, maar
zij waschte zich uangezicht en handen en bracht
haar glanzend haar in orde.
Vervolgens nam zij een schoonen boord en,
manchetten, en juist was zij daarmede gereed
toen het luiden der bel verkondigde dit het eten
opgediend was.
Zij ging door de voorkamer naar het voorhuis
en vond aaar de Fransche kamenier Celeste, die
haar opwachtte om haar naar de eetzaal te
brengen.
//Wacht een oogenblik," zeide Nina in 't Fransch,
het meisje een goudstuk in de hand stoppend.
„Hoever is 'tnaaste postkantoor hier vandaan,
Celeste
„Vijftien mijlen door 't gebergte, miss," ant
woordde de kamenier, het goudstuk snel opste
kend. „Er ligt, ongeveer vijftien mijlen van hier,
in een daleen klein dorpmaar om dat te be
reiken heeft men een lieelen dag noodig. Tot
Inverness zijn twintig mijlenmaar daar kan
men te water komen en dat duurt bij gunstig
weder maar een halven dag, maar in Inverness
studenten toe. De secretaris van den se
naat kwam naar buiten en richtte tot de
studenten de uitnoodiging om rustig heen te
gaan.
Eenige omstanders riepenleve Boulan
ger De studenten wierpen zich op hen en
wilden hen in den vijver van het Luxemburg
gooien De politie moest krachtig optreden
om dit te verhinderen.
De studenten, wier aantal steeds toenam,
trokken daarop af langs den boulevard Saint
Michel, zingende
„Spuwt Boulanger uit
Na den senaat verlaten te hebben, ver
zamelden de studenten zich voor de phar-
maceutische school op den boulevard, doch
werden door eene charge der politie uiteen
gedreven. Zij trokken daarop in wanorde
langs den boulevardom zich te begeven
naar het gebouw der kamer. In de rue de
Lille was eene groote politiemacht aanwezig
die alle straten afzette. Tegen uur ont
stond er eene beweging in de Salie des pas
perdus in de kamerdaar de studenten
voor het gebouw waren aangekomen met
den afgevaardigde Hubbard aan het hoofd.
De quaestoren lieten de deuren sluiten, maar
Hubbard verzocht eene delegatie der stu
denten te mogen binnenbrengen. Mahy ant
woordde, dat hij er slechts vijf kon binnen
laten. De overigen bleven op het trottoir
wachten, zich van elke manifestatie ont
houdende.
In de kamer werd de deputatie der stu
denten ontvangen door de afgevaardigden
der Seine. Zij protesteerde tegen de par
tijdigheid der politie, en betuigde liefde voor
de vrijheid en de republiek.
Daarna begonnen de manifestaties der stu
denten opnieuw. Te 9 uren werden zij op
den boulevard Saint Germain door de po
litie uiteengedreven, waarna zij bij de ge
neeskundige school zich weder verzamelden.
Hier had een hevig tumult plaats. Er zijn
talrijke gekwetsten.
is een groot postkantoor, miss.»
De moed ontzonk Nina.
„Gelooft gij, dat ik eenen brief naar Inverness
zou kunnen zenden?» vroeg zij.
„O ja, miss. De matrozen kunnen in eene boot
daarheen varensir Borne zal hen er heen zen
den, als gij dat verlangt, miss.»
„Ik geef de voorkeur aan een vluggere bezor-
fing," zeide Nina, die in 't geheel niet zeker was
at mr. Borne aan zulk een verzoek van hare
zijde zoude voldoen. „Ik zou aan een oud vriend
mijns vaderseen der beheerders van mijn ver
mogen, sir George Markham, willen schrijven.
Is er hier niemand in huis, die in 't geheim en
snel voor mij naar Inverness zou willen gaan?
Als gij mij zoo iemand kunt bezorgen, zal ik
hem vijf pond geven en gij zult even veel krijgen.
Celeste," voegde zij er bij.
„Ik zal het doen miss!' riep Celeste opgewon
den. „Beneden in de keuken is een jongmensch,
een bloedverwant der keukenmeid, dien zal ik
zenden. Schrijf van avond uwen brief, miss Ro
keby, en ik zal zorgen, dat hij op de post komt.-'
Nina drukte hare tevredenheid uit over deze
overeenkomst, en ging de trappen af, zonder het
eigenaardig fonkelen in de oogen der Fran^aise
op te merken, noch het verraderlijk lachje, dat
om haren mond speelde.
Celeste geleidde haar naar de eetzaal, een groot
eenvoudig vertrekwaar mr. en mrs. Borne en
Luttrell zich reeds bevonden.
Alle drie begroetten Nina hoffelijk en Digby
Borne ging haar tegemoet om haar naar hare
plaats te brengen.
Nina was, niet alleen gedurende den maaltijd,
maar ook daarna, zoolang zij met hare vijanden
in 't salon bleef, zeer weinig spraakzaam en vol
gedachtenzij trok zich ;zeer vroeg op hare kamer
terug.
Na rijp beraad besloot zij liever aan haren
verloofde te schrijven dthi aan sir George Mark
ham.
Zij gaf hem een nauwkeurig verslag van den
toestand, waarin zij zich bevond, van den argwaan
dien zij koesterde, en verzocht hem onmiddellijk
tot haar te komen. Zij verzegelde en adresseerde
den brief, en gaf hem daarop aan Celeste, met
de opdracht het stilzwijgen te bewaren; zij stelde
haar de toegezegde belooning ter hand en beloofde
haar deze te verdubbelen, zoodra het antwoord
zou gekomen zijn.
Wordt vervolgd.
