Nummer 60.
Zondag 29 Juli 1888.
lle Jaargang.
S
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEULLETON.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
2 E. Werner.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
MlMiif—
Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarbo/eu 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
A.DOLÏ Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De keizer-bijeenkomst interesseert de poli
tieke en diplomatieke wereld evenals de pers
meer dan ooit j de meest tegenstrijdige en
ongegronde geruchten doen de ronde en zelfs
te St. Petersburg is de pers het alles behalve
eens over de resultaten.
In alle geval zal de verlenging van Wil-
helms verblijf te Peterhof wel mogen
gelden als een bewijs van de goede verstand
houding tusschen de beide keizersen van
beide zijden moet de wensch tot een spoe
dig weerzien zijn uitgedrukt. De Russische
pers is vol lof over den Duitschen keizer, zij
gaat op in betoogen over de vriendschappe
lijke verhouding maar wacht van Duitsch-
land den eersten stap tot regeling der Bul-
gaarsche quaestie. Het zou dus eigenlijk er
op uitloopen dat de reis heeft bewerkt een
kalmeering der gemoederen, men heeft tijd
gewonnen de quaesties zijn uitgesteldniet
afgestelddit zegt veel, zeer veelals
men de wel vriendschappelijke maar immer
zeer gereserveerde houding van Rusland in
aanmerking neemt. l)e czar heeft den Duit
schen keizer ontvangen als een broeder, maar
na het vertrek kan hij met zalige zelfvoldoe
ning zeggen dat hij zijn vrijheid van han
delen volkomen heeft behouden.
Het officieuse Journal de St. Pétersbourg
meentdat de keizer van Duitschland zijn
doel voor vele jaren heeft bereiktindien
het was relatiën aan te knoopen, die moeten
leiden tot de vriendschap der beide vorsten
en het vertrouwen in het behoud van den
vrede in Europa moeten versterken.
Te Weenen noemt men den Duitsch
Oostenrijkschen bond sterker dan ooit. ^Te
Parijs wenscht men zich geluk dat geen
verbond is aangegaan tegen Frankrijk.
Van officieuse zijde wordt te St. Peters
burg verzekerd, dat Rusland op verschillende
punten zal toegeven, daardoor blijk gevende
DOOK
„En waar denkt ge u te vestigen vroeg graaf
Morynski. „Ge weet dat mijn liuis ten allen
tijde
„Dat weet ik/ viel de vorstin hein in de rede.
„Ik dank u echter voor dat aanbod, 'tls mij in
de eerste plaats te doen om Leo's toekomst te
verzekeren en hem in de gelegenheid te stellen
zijn naam en positie in de wereld op te houden.
De laatste jaren viel mij dit reeds moeilijk genoeg;
nu is het een volslagen onmogelijkheid geworden.
Ge weet hoe 't met ons fortuin is gesteld en welke
offers onze verbanning ons gekost heeft. Er moet
een afdoende maatregel worden getroffen. Ter
wille van mijn zoon heb ik besloten een stap te
wagen, dien ik nooit om en voor mij zelve zou
gedaan hebben. Vermoedt ge niet waarom ik
mij juist dezen zoraer-hier te C. heb opgehouden?"
A-Neenmaar 't heeft mij wel verwonderd. Het
landgoed van Witold ligt slechts twee uren hier
vandaan en ik dacht dat ge die nabijheid liever
wenschtet te vermijden. Of hebt ge onlangs soms
eenige toenadering met Walderaar gehad?"
„Neen," antwoordde de vorstin koel. „Ik heb
hem niet meer gezien, sedert wij naar Frankrijk
gingen en in al dien tijd nauwelijks een enkelen
regel schrifts van hem ontvangen. Hij heeft zich
in al die jaren niet om zijne moeder bekommerd."
„Maar zijne moeder zich ook niet om hem,"
wierp de graaf haar tegen.
„Zou ik mij aan een afwijzing, aan een verne
dering blootstellen vroeg de vorstin wrevelig.
„Die Witold heeft mij altijd onaangenaam be
handeld en zijne onbeperkte rechten als voogd
óp do beleedigendste wijs tegen mij laten gelden.
Ik ben volkomen machteloos tegenover hem."
„Hij zou 't echter nooit gewaagd hebben, u
eiken omgang met Waldemar te verbieden daar
toe hadt ge als moeder ten allen tijde het recht,
als gij 't met uw gewone vastberadenheid ge
handhaafd hadt. Dit is echter, zooveel ik weet,
nooit geschied, want kom er rond voor uit,
van zijn vredesgezindheidwaarbij natuurlijk
een eerste voorwaarde is dat het Balkan-
schier-eiland niet het doel worde van eer
zuchtige plannen van andere mogendheden
en dat Bulgarije een vorst krijge die een
vaste waarborg geeft voor het behoud van
het land als Slavische en orthodoxe staat.
Duitschland zou in geval van eenen aanval
aan de westelijke grenzen voor zijn oostgren
zen geen vrees behoeven te koesteren. Vaste
bepalingen zijn echter niet gemaakthet
schijnt dat ieder een gedeelte van zijn eigen
belang heeft opgeofferd voor het algemeen
belangden Europeeschen vrede.
Het voorstel tot benoeming van een com
missie tot onderzoek van de beschuldigingen,
tegen Parnell c s., gerichtis aangenomen
ondanks alle protest der Parnellisten en
Gladstonianen die wel voor een commissie
van enquête warenmaar niet in den geest
zooals de regeering dit voorstelde er niet
alleen de zaken en personen uit het proces-
O'Donnell in betrekkende, maar de geheele
landligadus de Iersche agitatie van jaren
terug.
De positie van Parnell was zeer moeilijk.
In beginsel zelf een enquête eischend om
daardoor den volke te kunnen bewijzen hoe
ongegrond de beschuldigingen zijn tegen hem
en zijn partijgenooten gerichtmoest hij op
komen tegen het ministerieele voorstel en zou
daardoor allicht de beschuldiging kunnen op
zich ladendat hij een onderzoek duchtte.
De kloof tusschen Ieren en Engelschen
wordt door dergelijke handelingen nog bree
der de strijd nog meer verbitterd-
Het gerucht looptdat na de vacantie der
Fransche kamer in November de regeering
een wetsontwerp over de grondwetsherziening
zal indienen. Volgens dit voorstel zou de
senaat slechts het recht van controle behou
den over financiêele wettenterwijl de
president der republiek de bevoegdheid zou
verkrijgen, zelfstandig, maar door een in den
ministerraad vastgesteld decreet, de kamers te
ontbinden.
Jadwiga I ge hebt nooit veel van uw oudsten
zoon gehouden."
Jadwiga antwoordde niet. Zwijgend steunde
zij het hootd met de hand.
„Ik begrijp dat hij niet de eerste plaats in uw
hart inneemt," ging de graaf voort. „Hij is de
zoon van een onbeminden, u opgedrongen echt
genoot, kind uit een huwelijk, waarvan de her
innering u nog altijd bitter stemt; terwijl Loo
daarentegen uw geheele hart en al uwe'liefde
bezit.
„En zijn vader mij nooit eenige reden tot kla
gen heeft gegeven," vulde de vorstin op nadruk-
kelijken toon den volzin aan.
De graaf haalde de schouders op. „Gij be-
heerschtet Bax-atowski ook geheel. Maar dit is
thans de kwestie niet. Hebt ge een plan gemaakt?
Wilt ge de oude, half vergeten betrekkingen weer
aanknoopen
„Eindelijk wil ik de rechten doen gelden, waar-
van Nordeck's testament mij beroofd heeft, dat
rampzalig testament, waarvan elke regel door
den haat tegen mii in de pen is gegeven, waarbij
de weduwe zoowel als de moeder al hare wettige
aanspraken ontzegd zijn. Tot dusver is 't in al
zijn gestrengheid ten uitvoer gebracht; maar het
behelst ook de bepaling, dat Waldemar met zijn
eenentwintigste jaar meerderjarig zal zijn Welnu
hij heeft onlangs dien leeftijd bereikt en is nu
meester van zijn doen en laten. Ik wil de proef
nemen of hij 't zich laat welgevallen, dat zijne
moeder bij hare bloedverwanten een toevlucht
moet zoeken, terwijl hij tot de rijkste grondbe
zitters van het land behoort en 't hem slechts
één wooi'd behoeft te kosten om mij en zijn broe
der op een zijner landgoederen overeenkomstig
onzen ï'ang en stand te doen leven."
Morynski schudde twijfelachtig het hoofd. „Re
kent gij soms op kinderlijke liefde bij dien zoon?
Ik vrees dat ge u zult vergissen. Sedert zijn
vroegste jeugd is hij van u vervreemd en 't is
niet denkbaar, dat men hem geleei'd heeft zijne
moeder lief te hebben. Ik heb hem nooit anders
dan als kind gezien en toen een allerongunstigsten
indruk van hem gekregen. Eén ding althans
weet ik zekergemakkelijk was hij niet."
„Dat weet ik ook," antwoordde de vorstin
met volkomeix bedaardheid. „Hij is de zoon van
zijn vader, even ruw en onhandelbaar als deze.
Reeds als knaap had hij veel van hem in zijn
karakter, en wat de natuur begon, zal de opvoe-
Woensdag avond omstreeks 8 uur heeft er
boven Brussel een kort, maar hevig onweder
gewoed. De bliksem sloeg in het wereldbe
roemde stadhuis, en reeds kort na den slag
zag men eene rookwolk uit het dak opstijgen.
Maar slechts weinige oogenblikken daarna
was dé brandweer der hoofdwacht reeds boven
in het gebouw, en in minder dan een kwar
tier tij ds was elk gevaar voor het prachtige
gebouw geweken.
De veroorzaakte schade is gering, maar
groot is de teleurstelling, dat zelfs het stad
huis dat behalve op zijn toren, op het dak
met bliksemafleiders als bedekt is, toch tegen
vernieling door het hemelvuur niet beveiligd
blijkt.
De president der rechtbank heeft, ten
aanzien van den eisch der Boulangerie natio
nale, dat haar toegestaan worde met den
verkoop harer producten voort te gaan, zich
onbevoegd verklaarddaar deze eisch het
fond der zaak raakt, nl. het contract tus
schen de Boulangerie en het tentoonstellings
comité.
De Etoile beige verzekert thans, dat de
heer Cornéli Brussel niet verlaten heeft, zooals
gemeld was, terwijl de tentoonstellingscommis
sie de verantwoordelijkheid van zich schijnt
te willen afschuiven, daar zij in het Journal
de Bruxelles de volgende mededeeling heeft
doen plaatsen
„Men verzekert ons dat het niet op bevel
van de uitvoerende commissie van den Grand
Concours geweest is, dat men op onwettige
wijze tegen de Boulangerie te werk gegaan
is. Een onderzoek is geopend om nauw
keurig te bepalen wie in dezen verantwoor
delijk is. De beambten van den Grand
Concours, die hunne bevoegdheid te buiten
gegaan zijn, zullen worden gestraft."
ding bij zulk eeu voogd als Witold wel voltooid
hebben. Ik maak mij volstrekt geen illusies van
Waldemai*'» aard en ontwikkeling, maar toch heb
ik hoop, hem te kunnen brengen, waar ik hem
hebben wil. Dergelijke naturen onderwerpen zich
niet zelden aan een verstandelijke leiding, als
men slechts de kunst verstaat dit ongemei*kt en
op de rechte wijs te doen
„Hebt ge ook zijn vader kunnen leiden P" vroeg
haar broeder ernstig.
„Ge vergeet, Bronislaw, dat ik destijds een ze
ventienjarig kind zonder eenige ondervinding of
menschennis was. Nu zou ik ook zelfs met zulk
een karkter overweg kunnen en mij de heerschappij
daarover weten te verzekeren. Bij Waldemar kan
ik bovendien nog mijn moederlijke autoriteit te
hulp roepen. Hij zal zich buigen, wees daarvan
verzekerd."
De graal zag haar ongeloovig aan bij deze op
zoo beslisten toon gesproken woorden. Hij had
echter geen tijd om te antwoorden, want op dit
zelfde oogenblik hoorde men een lichten, vluggen
stap in het voorvertrek. De deur werd schielijk
geopend en een jong meisje vloog de kamer bin
nen en Morynski in de armen, die opgesprongen
was en zijne dochter nu met hartstochtelijke te
derheid aan zijn borst drukte.
Ook de vorstin was opgestaan. Het scheen alsof
ze die wel wat onstuimige begroeting van den
kant der jonge dame niet volkomen in den haak
vondze liet er zich echter niet over uit, maar
wendde zich tot haar zoon, die juist binnentrad,
zeggende
„Ge zijt geducht lang uitgebleven, Leo. We
hebben wel een uur op uwe terugkomst ge
wacht."
„Neem het niet kwalijk, mama. De zon ging
zoo prachtig onder, dat we er geen minuut van
verliezen wilden/
Met deze woorden trad Leo Baratowski op zijne
moeder toe. Hij was inderdaad nog zeer jong,
misschien zeventien of achttien jaren oud maar
men behoefde hem slechts even aan te zien om
de trekken der vorstin in zijnj gelaat terug te
vinden. De gelijkenis was zoo in het oogvallend,
als zij slechts tusschen moeder en zoon mogelijk
is, en toch maakte het schoone, jeugdige fiool'd
van den laatste met de donkere, licht krullende
haren een geheel anderen indruk. De koele,
strenge uitdrukking zocht men hier te vergeefs.
Hier was alles vuur en levenin de donkere
Goblet, minister van buitenlandsche zaken,
heeft de afgevaardigden Frederik Passy, Yves
Guvot, Gaillard en Sabatier bntvangen, die
den minister verzochten, zooveel als in zijn
vermogen is, de geschillen met de verschil
lende landen langs scheidsrechterlijken weg
op te lossen. De minister antwoordde, dat
hij gaarne daarnaar zal streven, wanneer de
gelegenheid zich aanbiedt, maar merkte op,
dat dergelijke oplossingen van geschillen in
de praktijk dikwijls op groote moeielijkheden
stuiten.
Het gerucht liep Dinsdag te Parijs, dat
Boulanger naar Rusland zou gaan. Tot dus
ver heeft dit gerucht zich niet bevestigd.
Onder de aard werkers te Parijs is eene
werkstaking ontstaan. De beweging is be
gonnen bij de arbeiders op het Champ de
Mars, die de toepassing van het tarief der
stad zijnde 60 centimes per uur, in plaats
van 45 en 50 centimes, die zij van de onder
nemers ontvingen, geêischt hebben. De be
weging heeft zich spoedig daarna uitgebreid,
zoodat zij thans algemeen onder de aarcU
werkers is geworden. Velen hunner, die er
niet aan wilden meedoen, werden onder be
dreigingen door anderen gedwongen gemeene
zaak met hen te maken.
De werkstakers hebben zich naar de Ar
beidsbeurs begeven om te overwegen wat
hun te doen stond om hunnen eisch inge
willigd te krijgen. Er is besloten eene com
missie van 12 leden naar den gemeenteraad
af te vaardigen en dezen te verzoeken krach
tig tusschenbeide te komen bij de aannemers,
om hun e.en loon van 60 centimes uit te
keerengelijk door de stad voor haar zelve
is bepaald.
Voorts is besloten de socialistische bladen
te verzoeken eene inschrijving voor hen te
openen, opdat zij in de gelegendheid worden
gesteld den strijd met goed gevolg vol te
houden.
oogen gloeide de hartstocht van een warm, nog
onbedwongen temperament en zijn geheele voor
komen getuigde van zooveel jeugdige kracht en
schoonheid, aat men den trots begreep, waarmede
de vorstin thans de hand van Txaar zoon in de
hare nam, om hem aan zijn oom voor te stellen.
„Leo heeft geen vader meer," zeide zij ernstig.
„Ik reken op u, Bronislaw, als hij in den loop
van zijn leven aan den raad en de leiding van
een man behoefte heeft."
De graaf begroette zijn neef, hoe hartelijk ook,
vrij wat kalmer dan zijne dochter. Dat weerzien
scheen bij hem voor het oogenblik alle andere
gewaarwordingen op den achtergrond te dringen.
Zijn blikken keerden telkens opnieuw naar het
jonge meisje terug, dat gedurende het jaar, waarin
liij haar niet gezien had, de kinderschoenen ge
heel ontgroeid wa3.
Wanda geleek niets op haar vader. De gelij
kenis, die zich tusschen Leo en zijne moeder zoo
in het oog vallend openbaai-de, ontbrak ten eenen-
male tusschen vader en dochter. De jonge gra
vin Morynska was inderdaad een merkwaardig
schepseltje. Hai-e tengere, sierlijk gevormde ge
stalte was nog half die van een kind en had zich
blijkbaar nog niet tot haar volle lengte en kracht
ontwikkeld; ook hare gelaatstrekken di-oegen nog
een kinderlijke uitdrukking, hoewel ze reeds nu
het gezegde der vorstin Baratowska ten volle
ï-echtvaardigden. Dat gelaat was min of meer
bleek en slechts een licht blosje kleurde de wan
gen, maar toch had die bleekheid niets ziekelijks
en benadeelde niet in het minst den frisschen,
jeugdigen indruk, dien hare geheele vei-schijning
maakte. Het weelderige, gitzwarte haar deed het
blanke teint des te beter uitkomenonder de
lange, zwarte wimpers tintelden twee donkere le
venslustige oogen. Wanda beloofde werkelijk
een gx-oote schoonheid te worden, maar voorhands
was zij 't nog nietin de plaats daarvan bezat
zij thans die eigenaardige bekoorlijheid, die juist
dan veie jonge meisjes eigen is, als zij zicli op
de grens tussclien kind en jonkvrouw bevinden,
't Was een allerliefste vereeniging van kinderlij
ken moedwil en eenvoud en den ernst eener jonge
dame, die zich bij elke gelegenheid herinnert,
dat zij zestien jaren oud is; en het waas van die
eerste jeugd, van dien nauwelijks ontloken knop
dat over hare geheele verschijning verspreid lag,
maakte haar dubbel aanti'ekkelijk.
De eerste blijdschap van het weerzien was
