Nummer 69. Donderdag 30 Augustus 1888. lle Jaargang. feuilleton! Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. 11 E. Werner. De Echo van het Zuiden, Waalwijksclie en Lunptraalsclic Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De Fransche minister van financien Pey- tral brengt een ontwerp in gereedheid, be treffende de afschaffing der stedelijke accijn zen. Klinkt ons Hollanders die belasting als eene verouderde instelling in de ooren, geen enkele minister van Frankrijk is er in ge slaagd dit stelsel te vervangen, hoewel de praktijk in andere landen reeds jaren lang heeft bewezen, hoe heilzaam het is die be lasting, welk een heirleger van hoogere en lagere beambten ter inning vereischt, door eene zooveel redelijker directe belasting te vervangen en daardoor niet den minderen man doch den meer gezegende het leeuwen aandeel in de lasten te laten dragen. Zoo ingeworteld als de accijnzen in Frankrijk zijn is het echter zeer de vraag, of de overige ministers hun ambtgenoot zullen volgen in deze hervorming. Waait er betreffende het Massowahvraag- stuk een gunstiger, vredelievender koeltje, de verhouding tusschen Frankrijk en Italië laat nog veel te wenschen over. Moeten wij nog vermelden, dat Russische politici er voor ijveren om Deensche en Russische consuls te Massowah te benoemen, wellicht om het der Italiaansche regeering aldaar lastig te maken, voornamelijk vestigen wij de aan dacht op een bericht uit het Petit Journal, waarin medegedeeld wordt dat talrijke Ita liaansche spionnen in Corsica ronddolen. Het ministerie van marine te Parijs heeft dan ook order gegeven aan het eskader torpedo booten de kusten van Algiers, de eilanden en de haven van Biserta te bewaken, daar een buitengewoon sterke Italiaansche vloot zich in de Middellandsche zee bevindt. Het Fransche evolutie-eskader is mede, zoo men weet, met acht pantserschepen versterkt, die buitengewoon spoedig waren uitgerust. De Opinione meldt intusschen, dat alle Ita- DOOR Witold had het kussen van de sofa, waarop hij juist het hoofd wilde neerleggen, bijna van schrik op den grond laten vallen. „Naar de academie?" herhaalde hij. „Zeker. Dokter Fabian heeft er al maanden lang op aangedrongen." „En gij hebt er u maanden lang tegen verzet." „Dat was vroegernu denk ik er anders over. Leo gaat het volgend jaar studeeren, en als hij op zijn achttiende jaar al daarmede begint, dan is 't voorwaar hoog tijd voor mij. Ik wil mijn geheele volgend leven niet bij mijn jongeren broe der achterstaan. Morgen spreek ik er met doctor Fabian over. En nu zal ik zelf maar eens naai den stal gaan zien of Noorman eindelijk gereed ii. Mijn geduld is ten eind." Bij deze laatste woorden had hij zijn hoed van de tafel gegrepen en snelde haastig naar buiten. Witold bleef op de sofa zitten; hij had het kus sen nog in de hand, maar hij dacht er niet meer aan zien dit onder het hoold te schuivenmet zijn middagrust scheen 't vooreerst gedaan te zijn. „Wat is er met den jongen voorgevallen? Doctor, wat hebt ge met den jongen aangevan gen riep hij toornig doctor Fabian toe, toen deze, niets kwaads vermoedend, de kamer bin nentrad. „Ik vroeg deze verschrikt. „Niets, mijnheer Witold. Waldemar kwam mij juist hier bij de deur tegen." yOch, ik meen ook eigenlijk niet gij,' zeide de landheer gemelijk, „Ik dacht aan al die Bara- towski's. Sedert zij Waldemar in handen heb ben, is hij in het geheel niet meer te regeeren. Verbeeld u, hij wil naar de academie!" „Wezenlijk?" riep de doctor verheugd. Dit antwoord ontstemde den heer witold nog des te meer. „Doet u dat zoo bijzonder veel ple zier?' knorde hij. „Vindt g 't zoo allerprettigst, hier vandaan te komen en mij moederziel alleen op den Oldenhof achter te laten liaansche oorlogschepen, die oefeningen moes ten houden, bevel hebben ontvangen om pro viand aan boord te nemen en daarna bijeen te komenom naar de Levant te vertrekken. De Opinione voegt er bij, dat het Italiaansche gouvernement, door verwij dering der vloot uit de Middellandsche zee, een bewijs van vredelievende bedoelingen heeft willen geven. Zooals de telegraaf reeds meldde, heeft Crispi zijn oponthoud te Carlsbad niet lang gerekt en zijn tijd aldaar niet in ledigheid doorgebracht daar toch moet het antwoord zijn opgesteld op de nota van Goblet, dat verzonden zou worden na het onderhoud met den Oostenrijkschen minister Kalnoky, dat hoewel haastig zeer aangenaam geweest moet zijn aan het station te Eger. Het is anders eigenaardig, terwijl de mi nisters betuigingen van hechte vriendschap wisselen, wordt in het zuiden van Oostenrijk de bisschop van Trente op eene confirmatie- reis uitgejouwd, omdat men hem beschuldigt tegen de irredentie te ijveren, dat wil zeg gen de vereeniging van zuidelijk Oostenrijk en de kustlanden met Italië. Ook Bohemen baart der Oostenrijksche kroon weder zorg en wel wegens de krachtsontwikkeling der jong Czechische partij, die oppositie wil voe ren evenals de Ieren dit doen totdat Bo hemen tot een koninkrijk verklaard is met den keizer als koning. Omtrent het contrabezoek van den czaar hoort men weinig meer, wel worden nu de bezoeken van keizer Wilhelm te Rome en Weenen besproken De reis zal drie weken duren en in October plaats hebben. Naar Londen gaat hij niet daar de koningin haar kleinzoon volstrekt niet wenscht te ont moeten, wegens zijne houding tegenover de keizerin-weduwe. Uit China wordt geschreven, dat de noor delijke zeehavens belangrijk versterkt wor den en dat de vloot wordt uitgebreid. Zou China plan hebben de Vereenigde Staten „Ge weet immers wel dat ik er altijd op heb aangedrongen, dat hij de eene of andere hooge- school zou bezoeken,* voer de gouverneur tot zijne verontschuldiging aan. „Mijn woorden heb ben, helaas, nooit ingang bij hem gevondenen als het werkelijk de vorstin is, die Waldemar er eindelijk toe gebracht heeft, dan kunnen we dien invloed niet anders dan gezegend noemen." Loop naar den koekoek met dien gezegenden invloedriep de landheer, terwijl nij het be wuste kussen midden in de kamer wierp. ,We zullen eens zien wat er achter steekt. Iets, het een of ander, is er met den jongen voorgevallen. Hij loopt rond, alsof hij op helderlichten dag geesten ziet, bekommert zich om niets of niemand meer en geeft op alles verkeeide antwoorden. Als hij op de jacht gaat, komt hij met leege handen terug, hij, die anders nooit misschiet, en nu is dat studeeren hem op eens in den zin ge komen en is hij daarvan niet weer af te bren gen. Ik moet te weten komen wat hem zoo heeft doen veranderen en gij moet mij daarbij helpen, doctor. Ge moet hem den volgenden keer naar C. vergezellen." „Om 's hemels wil, dat nietprotesteerde doc tor Fabian. „Wat zal ik daar uitvoeren?" „Een oog in het zeil houdenzeide de land heer op gewichtigen toon. „En mij dan van alles op de hoogte brengen. Daar ginds gebeurt iets, dat laat ik mij niet uit het hoofd praten. Ik kan er zelf niet heengaanwant ik sta met de vorstin om zoo te zeggen op den voet van oorlog, en als wij in botsing komen, geeft het ruzie. Ik kan haar streken en zij mijn ruwheid niet uitstaan, maar gij, doctor, zijt neutraal in de zaak. Gij zijt de rechte man om het geval eens op te nemen.' De doctor verweerde zich met alle kracht tegen deze opdracht. „Maar ik heb niet het minste verstand van dergelijke zaken," jammerde hij. „Ge weet immers hoe angstig, hoe verstrooid ik in den omgang met vreemden ben en dan tegen over die mevrouw, die vorstin1 Ook zal Wal demar nooit toestaan dat ik met hem medega „'t Baat u niets 1' viel Witold hem dictatorisch in de rede. „Ge moet en ge zult naar C. Gij, doctor, zijt de eenige man, dien ik vertrouw. Ge zult mij toch niet in den steek laten?" En nu bestormde hij den armen man met zulk een stroom van verzoeken, verwijten en voorstellingen dat deze, half verbijsterd, zich eindelijk gewonnen nieuwe wetten voor te schrijven Den zonen van het Hemelsche rijk wordt het verblijf aldaar onmogelijk gemaakt door de nieuwe wetten, die, evenals in Australië, het impor teeren toestaan met zooveel beperkende be palingen, dat een volkomen verbod dezelfde werking zou hebben. Men vraagt zich af of de steeds toene mende bevolking van China, niet meer door emigratie verminderende, geen gevaar wordt voor Britsch-Indië. Na eenigen tijd zal het land de bevolking niet meer kunnen voeden en zullen de nabij gelegen streken over stroomd worden. De heer de Bruyn afgevaardigde in de Belgische kamer en burgemeester van Den- dermonde, is benoemd tot minister van land bouw en openbare werken. De eerste inschrijvingen in Belgie voor kardinaal Lavigerie's kruistocht tegen de slavernij in Afrika bedragen 25339 francs een som die ver beneden de verwachtingen bleef. De kardinaal zelf geeft 2000 francs, met verontschuldigingen, wegens het geringe bedrag dat hij geven kon. De Turksche gezant in Belgie, Curatheodory- Efendi, die zelf geen Muzelman is, komt op tegen de voorstelling van den kardinaal, als zouden de gruwelen der slavernij in Afrika niet alleen aan Mahomedanen, maar aan den Mahomedaanschen godsdienst te wijten zijn. De leerstellingen van den Islam zegt hij, rechtvaardigen volstrekt niet gruwelen als aan den Boven-Congo worden gepleegd, en ieder goed Muzelman zal instemmen met 's kardi naals bestrijding van den slavenhandel. Twee Belgische bladen melden terzelfder tijd dat de socialistische partij een manifest uitwerktwaarin zij het Belgische volk tot gaf en alles beloofde wat er van hem verlangd werd. Daar hoorde men hoefslagen op het voorplein. Waldemar zat reeds te paard hij gaf het dier de sporen en snelde als een pijl uit den boog voorwaarts, zonder zelfs een blik achterom naar de vensters te werpen. „Daar jaagt hij heen," zeide Witold, half ver stoord en half verrukt over zijn pleegzoon. „Zie eens, hoe die jongen in den zadel zit man en paard als uit een stuk gegoten £n 't is waarlijk geen kleinigheid, Noorman te breidelen." „Waldemar schijnt er bijzonder op gesteld te zijn alleen jonge en wilde 'paarden te berijden," merkte de doctor angstig aan. „Ik begrijp niet, waarom hij Noorman altijd boven de anderen verkiest, 't ïs het ontembaarste en weerspannigste dier van den geheelen stal-" „Daarom juist!» antwoordde de landheer lachend. „Ge weet immers dat hij iels te over winnen en te beteugelen moet hebben en dat de zaak hem anders niet schelen kan. Maar nu, komaan, doctor, nu zullen we uw zen ding eens gaan overwegen. Ge moet de zaak diplomatisch aanleggen." Hiermede greep hij den doctor bij den arm en trok hem met zich naar de sofa. De arme Fa bian volgde geduldig. Hij had zich in zijn nood lot geschikt en zeide slechts op half luiden, klagenden toon „Ik een diplomaat, mijnheer Witold God ze- gene mij De familie Baratowski had van het begin af weinig deel genomen aan de vermaken, aie de badplaats C. opleverde, en sedert den laatsten tijd trok zij zich nog meer dan anders terug. Waldemar trof haar, bij zijne herhaalde bezoe ken, steeds onder zich aan. Alleen graaf Mo- rynski was reeds na weinige dagen weer ver trokken. Hij had plan gehad zijue dochter ter stond met zich mede te nemen, maar de vorstin achtte een langer verblijf aan de zee volstrekt noodzakelijk voor Wanda's gezondheid en wist haar broeder over te halen, haar nog een poos hier achter te laten. Hij had gehoor gegeven aan hare wenschen en was alleen naar Rakowicz teruggekeerd, waar allerlei bezigheden zijne te genwoordigheid vereischten. De jonge Ncrdeek had ondanks de brandende middagzon den rit in vliegende vaart afgelegd en trad nu de kamer der vorstin binnen, aie hij verjaging der dynastie uitnoodigt. De politie houdt ijverig een oog in het zeil en heeft in den laatsten tijd, vooral in de provincie He negouwen, een groote krachtsinspanning onder de socialistische partij meenen op te merken. Het antwoord van Goblet aan de Itali aansche regeering, betreffende Massowahis aan de gezanten bij de verschillende mogend heden verzonden. Goblet vergenoegt zich met in het kort de onhoudbaarheid der Ita liaansche theorieën aan te toonen. Hij bewijst door den tekst der verdragen en door pre cedenten, dat het volstrekt onwaar is, dat door het feit eener militaire bezetting, de internationale overeenkomsten ipso facto op houden te bestaan. Daarbij blijkt uit Itali aansche bescheiden, dat de tegenwoordigheid van een troepenmacht te Massowah, door Italië zelf als een eenvoudige bezetting be schouwd werd. „Volgens de République francaise heeft de kamer het noodzakelijk geacht een onder zoek te openen naar de Boulangistische ver kiezingscampagne in de Somme en Beneden- Charente, in verband met het omkoopen van kiezers. De Matin berichtdat Boulanger te Prangins prins Victor Napoleon heeft bezocht. Hij moet te Nyon gezien zijn. Het blijkt, dat de monarchalen tegen hun zin te ver gegaan zijn met het steunen van Boulanger. Aan een Orleanistisc.h banket deed de hertog d'AudiffretPasquier duide lijk uitkomen, dat de Bonapartisten de goe deren der Orleansen geconfisqueerd hadden, terwijl Boulanger de hoofden der familie uit de gelederen verdrongen en verbannen had, dus met andere woorden, dat voortdurende samenwerking niet mogelijk is. In den nacht van Zaterdag op Zondag heeft een hevig onweder boven Toulon ge- aan liaar schrijftafel vond. Was Leo haar zoo verhit onder de oogen gekomen, dan zou ze hem al licht een bezorgd of vermanend woord heb ben toegevoegd. Indien zij 't al merkte, nam ze nu echter geen notitie van Waldemars voorko men. 't Was zonderling, zooals ook thans, nu moeder en zoon elkaar toch zoo dikwijls zagen, niet de minste vertrouwelijkheid tusschen hen scheen te ontkiemen. De vorstin deed altijd haar best om Waldemar te ontzien en hij van zijn kant spande zich in om zijne ruwe manieren eenigszins te verzachten, maar er lag niet de minste hartelijkheid ten grondslag aan dit we- derzijdsch pogen om een goede verstandhouding te doen voortduren. Ze konden niet over de onzichtbare kloof heenstappen, die tusschen hen lag, al had een onbekende macht voor het oogen- blik hierover ook een brug geslagen. De onder linge begroeting was even koel als bij het eerste weerzienalleen zwierven Waldemar's oogen nu onrustig vragend door het vertrek. „Zoekt ge Leo en Wanda?" vroeg de vorstin. „Ze zijn al naar het strand gegaan en wachten u daar. Ge hebt immers afspraak gemaakt om een zeiltochtje te ondernemen?" „Ja ik zal de anderen maar niet laten wach ten." En Waldemar wilde de deur weer uitsnel- len. Zijne moeder legde hem echter de hand op den arm. „Kunt ge niet een paar minuten hier blijven Ik heb iets gewichtigs met u te bespreken." „Kan dat niet later geschieden vroeg Walde mar ongeduldig, „ik wensclite „Ik ben er op gesteld u onder vier oogen te spreken. De anderen zullen niet gaan zonder u. Ge kunt hen wel een kwartier laten wachten." De jonge Nordeck gaf slechts wrevelig en met blijkbaren tegenzin gehoor aan de uitnoodiging om plaats te nemen. Van belangstelling of op merkzaamheid scheen voorhands geen sprake bij hem te zijn, daar zijn blik gedurig naar het venster dwaalde, in welks nabijheid hij zat en dat het uitzicht bood op het strand. „Ons verblijf te C. loopt ten eind, begon de vorstin. „We zullen ons vertrek schielijk moe ten bepalen." Waldemar maakte eene beweging van schrik. „Nu al? De maand September belooft nog zoo veel schoone dagenwaarom zoudt ge die hier niet doorbrengen (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1888 | | pagina 1