Nummer 76. Zondag 23 September 1888. 11" Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
VHsTETA,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
15
E. Werner.
Waalwpsck en Laiigslraalxdir Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden./1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
A.DOLÏ Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
In republikeinsche kringen in Frankrijk
hecht men vrij groot gewicht aan het
feitdat overalwaar de republikeinsche
afgevaardigden voor de kiezers optreden
zij eenparig de grondwetsherziening be
strijden en dat die redevoeringen allerwe
gen een gunstige ontvangst wordt bereid.
De republikeinen wijzen er op dat het ka
binet alzoo uit den doolhof zou kunnen ge
raken waarin het zich onvoorzichtig genoeg
gewaagd heeft. Men schijnt echter niet ge
noegzaam rekening te houden met de ove
rige partijen, en die hebben op dat punt ook
nog wel een woordje mede te spreken.
De nota van Spanje over de Massowah-
quaestie is van gelijken inhoud als die van
Rusland. Het betreurt de moeielijkheden
die tusschen Italië en Frankrijk gerezen zijn,
en koestert den wensch, dat zij uit den weg
geruimd worden.
Enkele officieuse Duitsche bladen mcgen
nog steeds een houding aannemen, alsof zij
van veranderingen in de hooge regeerings-
lichamen des rijks niets afweten of ten min
ste de geruchten dienaangaande, zoo niet ge
heel lochenen dan toch zeer in twijfel trekken
dat de jonge Duitsche vorst het met de
veranderingen in het leger ernstig meent
valt niet te ontkennen. Nu wederaan het
eind der manoeuvres heelt hij een aantal
veranderingen bevolen in de hooge militaire
ambten hij heeft verschillende generaals het
bevel over andere legercorpsen opgedragen
en den generaal der infanterie von Werden
op diens verzoek op pensioen gesteld. Ook
werd in de laatste dagen weer gehoord van
plannenvolgens welke vorst Bismarck ver
schillende zijner functien zou overdragen aan
anderen. Wat er van die geruchten ook waar
zijin ieder geval zal den rijkskanselier wel
steeds over moeilijke quaesties van overwe
gend belang de beslissing in hoogste ressort
blijven toevertrouwd.
De Oostenrijksche minister-president Kal-
noky is Dinsdagmiddagop Friedrichsruhe
aangekomen.
Von Bismarck zelf, van zijn schoonzoon
Von Rantzau vergezeld, wachtte hem aan het
spoorwegstation op en geleidde hem naar
zijn huis.
Evenmin als tijdens Crispi's bezoek ont
breekt het ook nu in de dagbladen aan gis
singen omtrent het doel der bijeenkomst zon
der dat men natunrlijk in staat is het ware
ook maar aan te duiden.
Eigenaardig treft het,dat Von Schlösser, de
Pruisische gezant bij het Vaticaan, juist ook
in dezen tijd door Von Bismarck op Friedrichs
ruhe was ontboden.
Volgens de „Italia" zal de pauselijke kar
dinaal-secretaris van staat zijne medewerking
verleenen aan eene groote demonstratie, welke
door de katholieke partij georganiseerd
wordt ten gunste van 's pausen wereldlijke
macht. Te dien einde zouden eerst ver
schillende congressen in FrankrijkSpanje
en Oostenrijk worden gehoudengevolgd
door een groot internationaal katholiek
congres.
Tegenover deze demonstratie nemen de
Italiaansche bladen nog het stilzwijgen in
acht. Bij wijze van protest echter is de 20e
September de verjaardag der inneming
van Rome, dit jaar buitengewoon plechtig ge
vierd.
Indien de geruchten waarheid bevatten
zou na koning Milan's terugkeer in zijn hoofd
stad, heden Zaterdag, onmiddellijk tot de vor
ming van een nieuw kabinet worden overge
gaan en zou een verzoening zij het dan
ook slechts voor den schijn tusschen het
vorstelijke echtpaar niet onmogelijk zijn. Voor
den inwendigen toestand des rijks zou dit
DOOR
Wanda slaakte een diepen zucht en streek met
de hand over het voorhoofd. //De zon is onder,"
zeide zij zacht. ,ffe moeten aan den terugtocht
gaan denken.'
Aan den terugtocht?' herhaalde Waldemar, als
uit een droom ontwakend. „Nu al?"
Het jonge meisje stond schielijk op, alsof zij
een angstig gevoel van zich wilde afzetten, //t
Wordt al gauw donker en als wij niet voor het
invallen van de schemering te C. terug zijn, ver
geeft tante ons nooit onzen eigendunkelijken
tocht."
„Dat zal ik wel tegenover mijne moeder ver
antwoorden," zeide Waldemar; maar ook hem
scheen het moeite te kosten, zulke onverschillige
woorden te spreken„als ge echter naar huis
wilt.
„Ja, ik verzoek u er om."
De jonge man wendde zijne schreden naar de
boot. Op eens bleef hij echter staan.
„Ge gaat al schielijk neen? Nietwaar, Wanda?'
Die vraag klonk haastig en# gejaagd en ook de
stem van de jonge gravin was minder vast en
ongedwongen dan anaers, toen zij antwoordde
,Ik moet naar papahij heeft mij al zoolang
gemist.'
„Mijne moeder en Leo gaan naar Wilicza
Waldemar wachtte even, alsof de adem hem in
de keel stokte. 'Er is sprake van dat ik hen
daarheen vergezel mag ik dat doen
„Waarom vraagt ge mij dat?" vroeg Wanda
met een ongekend gevoel van verlegenheid. „'t
Hangt immers van u zelf af, of ge uwe goederen
al dan niet wilt bezoeken
De jonge man stoorde zich niet aan deze te
genwerping hij boog zich tot haar over en zijne
stem beefde van opgewondenheid
„Maar ik vraag t aan u, Wanda, aan u alleen
mag ik op Wilicza komen
„Ja,' klonk het onwillekeurig van hare lippen,
maar op hetzelfde oogenblik schrikte zij zelve
daarvan, want Waldemar had opgetogen hare
hand gegrepen en hield deze vast alsof hij ze
nooit weer wilde loslaten. De jonge gravin be
greep de diepe beteekenis, die hij aan dat „ja"
toekende, en dit deed haar ontstellen. Een ge
weldige angst maakte zich plotseling van haar
meester. Waldemar merkte dat ze onwillekeurig
achteruitweek.
„Ben ik weer te driftig geweest vroeg hij
zacht. „Neem 't mij niet kwalijk, Wanda
vandaag niet. Ik kon de gedachte niet verdra
gen dat ge lieengingt. Maar nu weet ik dat ik
u mag terugzien nu zal ik geduldig wachten,
totdat we op Wilicza zijn.'
Zij gaf geen antwoord. Zwijgend gingen bei
den naar de aanlegplaats van de boot. Walde
mar gaf aan het zeil de verlangde richting, nam
de roeispanen ter hand en deed het kleine vaar
tuig weldra met een paar krachtige slagen ver
in zee afdrijven. Nog waren de golven lichtrood
getint, toen de boot er over lieengleed. Zij spra
ken niet gedurende de vaart, alleen de zee ruischte
haar eentoonig lied, terwijl het laatste vluchtige
avondrood aan de kimmen verbleekte en de sche
mering zich allengs over den Beukenheuvel uit
breidde, die al verder in het verschiet terugweek.
De droom bij zonsondergang was ten eind, maar
de oude sage, die hem nad doen ontstaan, ver
haalt ook, dat ieder, die eens het verzonken Vi-
neta aanschouwdeens dat klokgelui uit de
diepte gehoord heeft, levenslang blijft smachten,
dat die oude, aan wonderen zoo rijke stad weer
tot hem opstijgt of hem met haar medesleept
in de diepte.
De diplomatische zending, waartoe de lieer Wi-
told doctor Fabian had uitverkoren, scheen den
eersten niet half zoo moeilijk tor wat de uitvoe
ring als wat het begin betrof. Ten einde nauw
keurige berichten te kunnen mededeelen omtrent
hetgeen „er eigenlijk daar te C. voorviel", moest
de doctor natuurlijk toegang tot de vorstin Ba-
ratowsky hebber, en dit kou alleen door Wal
demar geschieden. Witold peinsde er vruchteloos
over, hoe hij de zaak aan zijn koppigen pleeg
zoon zou kunnen voorstellen, zonder reeds hal
verwege door een afdoend neen van zijn stuk
gebracht te worden. Daar kwam hem onverwachts
het toeval te hulp. De vorstin had bij hun laatste
samenzijn haar verlangen uitgedrukt om den gou
verneur van haar zoon persoonlijk te leeren ken
nen. Waldemar maakte hiervan met een enkel
verloop boven alles gewenscht zijn, want het
is in verschillende deelen des lands lang niet
pluis.
Ook voor den algemeenen toestand van
Europa zou eene schikking heilzaam werken,
daar, zooals men weet de mogendheden
partij gekozen hebben deels voor, deels tegen
koning Milan, en dus de handelingen van den
vorst over het kleine Servische rijk zeer op
den voorgrond treden en hem een veel be
langrijker rol wordt toebedeeld dan hem eigen
lijk van rechtswege toekomt.
De annexatie-ideeen aangaande Canada
door de Vereenigde Staten, zijn, zooals te
voorzien was, door de visscherij quaestie we
der verlevendigd en zelfs is nu in den Ame-
rikaanschen senaat gesproken over een vol
komen vereening van beide staten waarbij
ieder zijn eigen plaatselijke regeering zou
worden geladen.
Voor de Vereenigde Staten zou deze ver-
eeniging niet anders dan voordeel kunnen
aanbrengen maar men zal zich in Canada
zoo maar niet laten inslikken. De Canadeezen
zeiven zullen ook nog wel een hartig woordje
willen medespreken.
Het gaat slecht met de inschrijvingen voor
de beweging tegen de slavernijop touw
gezet door den kardinaal Lavigerie. De vierde
lijst, welke openbaar gemaakt is, wijst slechts
eene som van 11000 francs aan. In het ge
heel heeft het comité tot dusver nog niet
meer dan ongeveer honderd duizend francs
bijeen kunnen brengen, d. w. z. het tiende
gedeelte van hetgeen er noodig is.
Van de nachtboot van Ostende naar
Dover is een heer uit Londen overboord
geslagen en verdronken. Tien minuten vóór
woord melding en de landheer greep deze zoo
zeer gewenschte gelegenheid met beide handen
aan. Voor de eerste maal van zijn leven was
hij geneigd, eene begeerte van mevrouw Jadwiga
verstandig te vindenliii hield den doctor on
verbiddelijk aan zijn woord, en deze, die nog
altijd gehoopt had, dat de eigenzinnigheid van
zijn leerling het geheele plan zou verijdeld heb
ben, moest reeds den volgenden ,jdag Waldemar
vergezellen, om te C. plechtig te worden voor
gesteld.
Waldemar ging ook ditmaal te paard derwaarts.
Hij was een hartstochtelijk ruiter en verafschuwde
het rijden in wagens over zandige of steenachtige
landwegen, die hij in galop aflegde. Het kwam
niet bij liera op, uit consideratie voor zijn leer
meester, bij dezen in het rijtuig plaats te nemen.
Doctor Fabian was aan dergelijke onbeleefdhe
den gewoon en, van nature beschroomd en in
schikkelijk, had hij den moed niet zijn stem hier
tegen te verheffen of zijn positie er aan op te
offeren. Hij bezat geen fortuin een betrekking
was dus voor hem een levensvraag. De omge
ving op den Oldenhof trok hem weinig aan,
maar over het geheel had hij er weinig mede te
maken. Hij kwam alleen aan tafel en hield van
tijd tot tijd den landheer 's avonds een uur ge
zelschap zijn kweekeling roofde hem weinig
tijd. Waldemar was altijd blij al9 hij de lessen
achter den rug had, en zijn onderwijzer was 't
nog meer. Overigens was hij volkomen meester
van zijn tijd en kon zich ongestoord aan zijn
stokpaardje, de studie van het Germaansche wij
den. Alleen aan deze liefhebberij had de heer
Witold het te danken, dat de tegenwoordige gou
verneur van zijn pleegzoon niet het voorbeeld
zijner zes voorgangers volgde en evenals deze
wegliep, daar hij zichzelf zeer verstandig voor
hield, dat in een andere betrekking.' waar hij
voortdurend een wakend oog op zijn discipels
zou moeten houden, weinig of niet van studee-
ren zon kunnen inkomen. Wel is waar moest
men zoo geduldig en verdraagzaam van aard
zijn als Fabian, om zich het leven onder zulke
omstandigheden te laten welgevallen. Hij schikte
er zich ook ditmaal zwijgend in, dat Waldemar
vooruitreed en hem bij het begin van C. op
wachtte, waar zij tegen den middag aankwamen.
Hier troffen zij alleen freule Wanda in het
salon aan en doctor Fabian stond de eerste pre
sentatie wel is waar niet zonder groote verle
genheid, maar toch tamelijk goed aoor. Onge-
de aankomst der boot, was hij nog volkomen
wel op het dek gezien.
In een sterfhuis te Luik hebben twee
neven, woedend omdat hun pasgestorven oom
hen onterfd had, het stoffelijk overschot van
den overledene op de schandelijkste wijze
mishandeld. De politie maakte ten laatste
een eind aan het ergerlijk tooneel, en bleef
daarna den doode bewaken.
De werkstakende bakkers te Saint-Ouen
hebben zich tot de prefectuur der Seine ge
wend met hunne bezwaren tegen de brood
zetting. Hunne grieven, kregen zij ten ant
woord, zullen onderzocht wordenmits zij
eerst hunne winkels tot verkoop van het brood
tegen den door het gemeentebestuur bepaalden
prijs heropenen. Aan dien eisch hebben zij
ten slotte verklaard te zullen voldoen, zoodat
ook te Saint-Ouen op dit oogenblik het
bakkersbedrijf weer in gewonen gang is.
Een broodbakker te St. Ouen, Chrétien
Weber genaamd, is gestikt in zijn slaapkamer
gevonden. Hij had door kolendamp een einde
aan zijn leven gemaakt, hiertoe gedreven door
slechte zaken en de verlaging der broodprijzen,
welke zijn positie verergerden. Een onder
zoek is ingesteld.
De instructie in de zaak van Kilian von
Hohenburg, die te Nice gevangen is geno
men als spion, nadat hij een patroon van het
Lebel-geweer in een pakketje of bus aan het
postkantoor had bezorgd, is afgeloopen. Hij
zal, om verder vervolgd te worden, voor de
rechtbank verschijnen.
Het schijnt wel dat er een prijs is uit
geloofd voor het vinden van Boulanger. Waar
toch wil men hem al niet gezien hebben
Thans bericht het Madridsche blad El Liberal,
dat het van zijn correspondent te Malaga
een telegram heeft ontvangen, meldende dat
de generaal aldaar, onder den naam van de
lukkig maakte zijn zichtbare, min of meer ko
mische angst spoedig den spotlust van het jonge
meisje gaande.
„En dus, doctor," begon zij, „zijt gij de gou
verneur van mijn neef Waldemar? Ik betuig u
mijn oprechte deelneming en beklaag u van
ganscher harte."
Fabian zag verschrikt op en vervolgens niet
minder ontsteld naar zijn kweekelingdeze
scheen de opmerking echter niet gehoord te heb
ben zijn gelaat verried althans niet de minste
verontwaardiging.
„Hoe bedoelt u dit, freule stamelde de doctor.
„Ik bedoel, dat 't voorwaar geen gemakkelijke
post is, mijnheer Waldemar Nordeck op te voe
den," ging Wanda onbekommerd voort, volop
genietende van de grenzelooze verlegenheid, die
nare woorden teweegbrachten.
Als in doodsangst zag doctor Fabian Walde
mar aanhij wist hoe weinig deze een grap,
een spotternij kon verdragen. Dikwijls genoeg
had een vrij wat onschuldiger gezegde van mijn
heer Witold zijn drift gaande gemaakt, maar nu
liet hij niets daarvan blijken, 't Was merkwaar
dig De jonge man leunde bedaard met zijn
hand op den stoel van freule Morynski, ja, zeif9
zweefde hem een glimlach op de lippen, toen hij,
zich tot haar overbuigendende, vroeg:
„Gelooft ge dat ik zoo lastig ben P'
„Ja, zeker,' verklaarde Wanda. 'Nog eergi9te-
terer, bij dien twist over dat roer, heb ik gezien
hoe driftig ge kunt worden."
„Maar toch niet tegen u?' zeide Waldemar
verwijtend.
De doctor liet zijn hoed vallen, dien hij tot
hiertoe met beide handen had vastgehouden.
Wat was dat voor een toon, die daar zoo zacht
en goedaardig zijn wilden pupil over de lippen
kwam, en wat moest de blik beteekenen, die
hom vergezelde Het gesprek werd op deze wijs
voortgezet. Wanda plaagde den jongen man op
haar gewone manier en Waldemar liet 't zich
met grenzeloos geduld welgevallen, dat ze aldus
met hem speelde. Hier scheen niets zijn toorn
of zijn verontwaardiging te kunnen opwekken;
voor alles had hij een glimlach over en hij was
letterlek een ander mensch, 9edert hij zich in
het bijzijn der jonge gravin bevond.
„Doctor Fabian luistert aandachtig naar alles
wat we zeggen,* spotte deze. „Doet 't u geen
pleizier dat we zoo vroolijk zijn
(YVordt vervolgd.)
