Nummer 79. Donderdag 4 October 1888. lle Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
VÏÏTËTA,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Frankrijk.
UITGEVER:
"Waalwijk.
►Heeren medewerkers
van dit blad zij her
innerd dat de redactie aan het
einde van ieder kwartaal gaarne
opgaaf inwacht van het verschul
digde voor geleverden arbeid.
Na verificatie wordt het bedrag
ten spoedigste overgemaakt.
18
E. Werner.
De Echo ran het Zuiden,
Mwijksciic «n Lugstrulsrbe Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden.ƒ1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15.
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 1—7 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adole Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Volgens de in parlementaire kringen in
omloop zijnde geruchten zou de Fransche
regeering hare gedragslijn met betrekking tot
de herziening der constitutie op nagenoeg de
finitieve wijze hebben vastgesteld.
Men weet, dat de heer Floquet bij de ver
klaring die hij vóór het reces aan de par
lementaire commissie voor de herziening
heeft gegevengezegd heeftdat hij het
initiatief zou nemen tot een herzienings-
voorstel, hetzij vóór het einde van het loo-
pende jaarhetzij uiterlijk voor den afloop
van het mandaat der tegenwoordige kamer, al
naar de in- en uitwendige omstandigheden
zouden toelaten. Thans zou de heer Flo
quet om te voorkomen dat anderen het ini
tiatief nemen besloten hebben bij de ope
ning van de volgende zitting een vodVstel
tot herziening bij de kamer in te dienen. Bij
de indiening van dit voorstel zou hij voor
het ministerieaan welks hoofd hij staat
een votum van vertrouwen vragen hetzij dan
dat de kamer zijn voorstel urgent verklare
hetzij een voorstel van tegenovergestelde
strekkingdoor de oppositie ingediend, ver-
werpe. Zijn doel zou daarbij zijn eene
scheiding te maken tusschen de verschillende
DOOR
«Wat hebt ge, Waldemar?' vroeg Leo getrof
fen en met een opwelling van berouw, terwijl
hij hem poogde te naderen. //Als ik had gewe
ten, dat gij de zaak zoo ernstig zoudt opvatten,
dan had ik gezwegen."
Walöemar richtte zich op. Zwijgend wees hij
zijn broeder met de hand af en maakte zich daarop
even zwijgend gereed om heen te gaanelke
droppel bloeds was uit zijn gelaat geweken.
Juist vertoonde de vorstin zich aan de kamer
deur, door doctor Fabian vergezeld. De steeds
luider en luider wordende stemmen, die tot in
haar vertrek doordrongen, hadden baardoen ver
moeden, dat er iets buitengewoons in het salon
gaande was. Zij trad schielijk binnen, zonder
dat een der aanwezigen haar bemerkte. Wanda
stond nog altijd bij de tafel, weifelend tusschen
trots en angst, maar nu behield de laatste de over
hand en op den toon van een kind, dat vergiffe
nis vraagt voor een begane verkeerdheid, riep zij:
„Waldemar 1
Hij bleef staan. „Hebt ge mij nog iets te zeg
gen, freule Morynski
De jonge gravin kromp ineen't was de eerste
maal dat die toon van ijskoude, diepe minach
ting haar in de ooren klonk, en de gloeiende blos,
die eensklaps haar gelaat overdekte, bewees, hoe
geweldig hii haar hinderde. Thans trad de vorstin
haar zoon in den weg.
„Wat is er gebeurd? Waldemar, waar wilt
ge heen
„Ik wil wegl' antwoordde hij somber en zon
der op te zien.
„Maar zeg mij dan eerst
„Dat kan ik niet. Laat mij gaan. Ik kan niet
hier blijven en zijne moeder op zijde du
wend snelde hij de kamer uit.
,/Nu, dan zal ik mij wel tot u beiden om de
verklaring van dat zonderling tooreel moeten
wenden," dus sprak de vorstin de achtergeble
venen aan. Blijf hier, doctor," ging zij voort,
toen Fabian, die tot hiertoe angstig aan de deur
had gestaan, een beweging maakte om zijn kwee-
keling te volgen. „Zeker heeft hier een misver
partijen, die uit uiteenloopende beweegredenen
de herziening vragen.
Men voegt er bij dat het kabinet bij de
toelichting der motieven het voornemen zal
aankondigen, om in het congres zich te ver
zetten tegen elk voorsteldat de herziening
zou willen uitstrekken tot andere punten
dan in het regeeringsvoorstel zijn opgeno
men.
Het kabinet sluit van het herzieningspro
gramma uit de opheffing van het president
schap der republiek en de opheffing van den
senaat.
De N o r d houdt zich bezig met de sa
menkomsten die de keizer van Duitschland
zal >hebben met den keizer van Oostenrijk
en den koning van Italië.
Het orgaan der Russische kanselarij ge
looft, dat zij een natuurlijk aanvulsel zullen
zijn van het bezoek te Peterhof. Willem II
heeft zich te Peterhof kunnen overtuigen
van de gematigheid en rechtvaardigheid van
hetgeen het Russische gouvernement vraagt
ten opzichte der Bulgaarsche quaestie, en men
mag hopen dat hij deze overtuiging zal wil
len doen deelen door de vorstendie hij
gaat bezoeken en me« name Frans Jozef.
Slaagt hij hierin en de zaak die hij zal ver
dedigen is zoo rechtvaardigdat het bijna
niet is aan te nemen, dat dit niet het geval
zou zijn dan zal de tegenwoordige reis de
ontknooping hebben voorbereid eener crisis,
die reeds al te lang duurt, en nieuwe waar
borgen hebben gegeven voor den Europee-
schen vrede.
Uit Madrid wordt bericht dat daar se
dert eenige dagen de opmerkzaamheid wordt
getrokken door in de stad genomen militaire
voorzorgen. De officieren van dienst hebben
in last de kazernes niet meer te verlaten
zelfs des nachts, en de generaals komen
er dikwijls. De regeering zou, naar men zegt,
stand plaats gehad en ik verzoek u mij de noo-
dige opheldering te geven. Wat is er gebeurd?
Wanda, ik wil het weten
Wanda gat geen gehoor aan dit bevelin plaats
van iets te zeggen, wierp zij zich op de sofa en
barstte in hartstochtelijk snikken uit. Op een
wenk zijner moeder, trad Leo echter met haar
naar het venster en deelde haar zacht het voor
gevallene mede. Het gelaat der vorstin betrok
bij elk woord al meer en meer en het kostte
haar moeite hare kalme houding; te bewaren
toen zij zich eindelijk tot den doctor wendde en
schijnbaar bedaard zeide
//Juist wat ik dacht: een misverstand en niets
anders. Een plagerijtje tusschen mijne nicht en
mijn iongsten zoon heeft Waldemar aanleiding
gegeven om zich beleedigd te gevoelen. Ik ver
zoek u hem te zeggen dat 't mij zeer spijt, maar
dat ik van hem hoop en verwacht, dat hij aan
de dwaasheid dier beide kinderenzij legde
den klemtoon op dit laatste woord //niet meer
gewicht zal hechten dan ze verdient
w't Was zeker het best als ik hem nu terstond
opzocht," waagde Fabian op te merken.
„Juist doe dit dadelijk!" stemde de vorstin
hem toe, die er op het oogenblik zeer op gesteld
was, den even onschuldigen als onwelkomen ge
tuige van dit familietooneel te verwijderen. „Tot
weerziens, doctorIk reken er op, u spoedig met
Waldemar hier terug te zien."
Zij sprak deze laatste woorden met een aller-
beminlijksten glimlach en beantwoordde den af
scheidsgroet van den gouverneur allervriende
lijkst; doch zoodra de deur zich achtei hem ge
sloten had, stapte de vorstin op Wanda en Leo
toe met een gelaat, dat een storm verkondigde,
zooals de strenge moeder en tante hun slechts
zeer zelden liet zien.
Doctor Fabian had intusschen van Pawlick
vernomen, dat de jonge heer Nordeck te paard
gestegen en weggereden was. Er bleef den doc
tor dus niets anders over dan ook naar den 01-
denhof te rijden, wat hij ook in allerijl deed
bij zijne aankomst hier vernam hij echter dat
Waldemar nog niet thuis was gekomen. De on
derwijzer kon niet nalaten zich eenieszins onge
rust te maken over dit uitblijven, dat hem on
der andere omstandigheden minder zou hebben
getroffen. Het eind van het opgewonden looneel,
aat hij mede bijgewoond had, deed hem min of
meer ae waarheid vermoeden. De vorstin had
wel is waar slechts van een misverstand gespro
ken, van een plagerij, die haar zoon kwalijk had
genomen; maar diens onstuimig heengaan, de
de lucht gekregen hebben van een complot,
door „Ruiz Zarilla" en de democraten ge
smeed.
Reeds in Augustus zouden zij plan gehad
hebben een beweging te doen ontstaan, maar
zij zouden nog juist bijtijds opgehouden heb
ben want de federalisten en Pi y Margal
zouden hunne medewerking hebben beloofd,
als zij de onderneming eenige weken uit
stelden. Er zouden onderhandelingen zijn
aangeknoopt gewordende reis van Pi y
Margal zou daarvan een onderdeel zijn ge
weest in de laatste dagen zouden zij de
voorgestelde overeenstemming hebben opge
leverd.
De regeering is hierom op hare hoede.
'tZou trouwens kunnen gebeuren dat de ge
nomen maatregelen de uitbarsting van het
complot belettenen als men al te lang
wacht is hier wel kans voor.
Het onderzoek inzake keizer Frederiks
dagboek is in vollen gang en de polemiek
dienaangaande in de bladen houdt daarmede
gelijken tred en doet meer en meer uitkomen
dat het is geworden een strijd tusschen re-
actionair-conservatief en liberaal.
Reeds is de schrijver der uitreksels in
handen der justitie Zaterdagavond is hij te
Hamburg in hechtenis genomen onder be
schuldiging de openbaarmaking van 's keizers
dagboek in de Deutsche Rundschau
te hebben bewerkt en mogelijk gemaakt.
Was ieders aandacht eerst op de bijzon
derheden zelve gevestigddaarna op Bis
marck's rapportnu is het de man die al
die beweging heeft veroorzaaktwelke aller
aandacht trekt. Dr. Geffkenzoo is zijn
naamis streng conservatef zoowel op poli
tiek als kerkelijk gebied en dat is in zekeren
zin een slag in het aangezicht van de of-
ficieusen die met alle geweld den schrijver
van het dagboek in vrijzinnige kringen zoe
ken en de geheele openbaarmaking ervan een
koele en bittere wijs, waarop hij de jonge gra
vin had geantwoord, toen ze hem bij zijn naam
riep en bovenal de uitirukking van zijn ge
laat bewees voldoende, dat er hier van geheel
iets anders sprake was. Er moest iets gewichtigs
zijn voorgevallen, dat Waldemar, die zich straks
nog zoo geduldig en met verloochening van zijn
geheele karakter voor Wanda's luimen had ge
bogen, haar en de haren in zulk een opgewon
den stemming den rug toekeerde en het huis
zijner moeder op een wijs verliet, alsof hij geen
plan had er ooit terug te keeren. Maar ook op
aen Oldenhof ging de gansche namiddag voorbij
zonder dat Waldemar zich liet zien. Doctor Fa
bian wachtte tevergeefs. Hij was blij dat de
heer Witold van de afwezigheid zijner beide
huisgenooten gebruik gemaakt had,om naar de stad
te gaan, van waar hij eerst tegen den avond
werd teruggewachtzoo behoefde hij althans
vooreerst zijne onvermijdelijke vragen niet te
beantwoordden.
Uur op uur verliep; de avond begon te val
len, maar noch de rentmeester, die naar de hout
vesterswoning was geweest, noch de daglooners,
die van het veld huiswaarts keerden, hadden den
jongen heer gezien. Nu dreef de angst den doc
tor het huis uit; hij wandelde een eind den
rijweg op, die naar het landgoed voerde, en waar
van ieder, die derwaarts ging, gebruik moest ma
ken, Op eenigen afstand bevond zich een zeer
breede en diepe sloot, die meestal met water ge
vuld was, maar de hitte van den laatsten zomer
had haar geheel doen uitdrogen en de groote
steenen, waarmede de bodem als geplaveid was,
lagen open en bloot. Van de brug, die hierover
voerde, had men een uitgebreid vergezicht over
de landerijen in het rond. Op de vlakte was 't
nog geheel licht, maar in het bosch begon Let
al te schemeren. Radeloos stond doctor Fabian
op de brug en overlegde bij zichzelf of hij ver
der gaan zou toen hij eindelijk in de verte
een ruiter gewaar werd, 'die in galop naderde.
De doctor haalde diep adem; hij wist eigen
lijk zelf niet recht, wat hij gevreesd had, maar
de vrees was in elk geval overbodig geweest, en
vol blijdschap ijlde hij nevens de sloot zijn
pupil tegemoet.
„Goddank, dat ge terug zijt, Waldemar!" riep
hij. „Ik heb grooten angst over u uitgestaan."
Waldemar bracht zijn paard tot staan, toen hij
zijn gouverneur gewaar werd. //Waarom?" vroeg
hij. „Ben ik soms een kind, dat ge mij niet uit
de ooecn kunt laten gaan
Ondanks zijne gedwongen bedaardheid was er
kies-manoeuvre dier partij achtten. Reeds
zijn namen genoemd die aan de geheele
beweging een buitengewoon groote beteeke-
nis gaven.
De officieusen meenendat Geffcken ge
handeld heeft óf uit blinde vooringenomen
heid tegen vorst Bismark en zijn politiek,
öf uit politieke kortzichtigheid, waardoor hij
en dat zit den officieusen dwars in de
maag den vrijzinnigen een krachtigen
steun heeft gegeven in den aanstaanden
s t r ij d.
Uit Belgrado wordt aan de „Temps" ge
seind dat koning Milan te Gleichemberg
een wezenlijk congres gehouden heeft, om de
echtscheidingsquaestie op te lossen. Het
denkbeeld van een schikking is geheel ter
zijde gesteld en daar het consistorie niet ge
negen is de echtscheiding uit te spreken, zal
verstootingmet bekrachtiging door de ka
mer de aangenomen oplossing zijn.
De Dailey News verneemt uit Konstanti-
nopel datofschoon de Porte de Grieksche
nota betreffende het gebeurde te Calymnos
in verzoenenden geest beantwoordde, Tricou-
pis toch maar half bevredigd schijnt, terwijl
hij verklaarde dat Turkije de verzoenende
stappen van Griekenland beantwoordt door de
zaken telkens erger te maken. Op het oogen
blik zijn er tusschen Griekenlanden de Porte
niet minder dan veertien geschilpunten aan
hangig.
De minister van landbouw schijnt zijn col
lega's al vast op een mogelijken strijd te
willen voorbereiden naar aanleiding van de
invoerrechten van 5 francs op de granen
een vreemde klank in zijne stem, die de bezorgd
heid van den doctor weer opnieuw gaande maakte.
Hij zag eerst thans, dat het paard doodelijk ver
moeid en uitgeput was; zijn geheele lichaam
was met zweet bedekt, het schuim vloeide uit
bek en neusgaten, de borst ging hijgend op en
neer. Het dier scheen her- en derwaarts gejaagd
te zijn. De ruiter toonde evenwel geen spoor
van vermoeienis; hij zat vast in den zadel, hield
de teugels als met een ijzeren greep omvat en
maakte nu, in plaats van zijwaarts af naar de
brug te zwenken, aanstalten om de greppel over
te springen.
„In Gods naamZoo roekeloos zult ge toch
niet zijn kwam Fabian hiertegen op. Ge weet
immers dat ge Noorman nooit; tot aien sprong
kunt bewegen
„Dan zal ik 't van daag doen I" verklaarde
Waldemar, terwijl hij het paard de sporen inde
zijden drukte. Het steigerde, maar schrikte te
rug voor den hinderpaal en voelde waarschijn
lijk, dat de uitgeputte krachten hem den dienst
zouden weigeren.
„Luister toch naar goeden raad!' riep de doc
tor op smeekenden toon, terwijl hij ondanks zijne
vrees zich dicht in de nabijheid van het weer
barstige dier waagde. „Ge vergt iets onmoge
lijks de sprong mislukt en ge stoot u het hoofd
op de steenen te pletter."
Als eenig antwoord spoorde Waldemar Noor
man opnieuw aan. „Ga uit den weg!" barstte hij
uit. „Ik wil er over uit den weg, zeg ik
Uit dien zenuwachtigen, heeschen toon bleek
den doctor genoegzaam, wat er op het oogenblik
in de ziel van zijn kweekeling omging, en dat
't hem vrij onverschillig was, of hij zich het
hoofd al dan niet tegen de steenen verbrijzelde.
Doodelijk bezorgd voor het ongeluk, dat, naar
hij meende, niet kon uitblijven, verstoutte zich
de anders altijd zoo angstige man, het paard bij
den teugel te erijpen: en zijn berijder nogmaals
een vermanend, woord toe te voegen. Op het
zelfde oogenblik evenwel deed een geweldige
zweepslag het weerspannige dier hoog opsprin
gen het sloeg wild met ae voorpooten voor zich
uit, maar weigerde den sprong te doen. Tevens
weerklonk een zwakke kreet; de ruiter schrikte
en rukte ijlings het dier achteruit te laat!
Doctor Fabian lag reeds op den grond, en toen
Waldemar de volgende seconde van het paard
steeg, zag hij zijn leermeester, bloedend voor zich
uitgestrekt, zonder eenig teeken van leven te
geven.
(Wordt vervolgd.)