Staatkundig overzicht
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
Engeland.
Duitschland.
Italië.
De heer Van der Heijden „de schade
vergoeding is toegekend, omdat dat spel op
de markt had kunnen staan, en dit niet ge
schied is."
De voorzitter„ik herhaal wat ik reeds
meermalen gezegd heballe plaatsen op het
marktterrein waren besproken.
Dat de menschen, aan wie een plaats is
aangewezen, niet komen, daaraan kan ik niets
doen. U zelf zoudt in 't zelfde geval ver-
keeren als ikwanneer een spelleman, wien
een plaats is toegezegd, komt en vindt die
ingenomen dan kan hij schadevergoeding
vragen. De helft blijft gewoonlijk weg, maar
het voor hen bestemde terrein moet toch
worden vrijgehouden."
De heer QuirijnsIs toch zeker dat de
marktmeester door een en ander veel schade
heeft geleden."
De voorzitter: „Wat den marktmeester aan
gaat, als die netjes had gehandeld en vrien
delijk bij B. en W. was komen klagen, dat
hij schade had geleden, dan zouden B. en
W. wel gunstig over een schadevergoeding
hebben gedachtmaar in plaats daarvan
heeft hij een rekest vol leugens aan den raad
ingediend dat een beleediging voor B. en
W. zou zijn als beleediging van die zijde
mogelijk was."
De heer Van der Heijden „dat is kin
derachtig; u erkent zelf dat ge hem schade
vergoeding zoudt hebben toegestaanmaar
dat het achterwege blijft om den vorm."
De voorzitter„ik heb gezegd dat als hij
zich vriendelijk bij B. en W. had komen
beklagen over geleden schade, B. en W. wel
gunstig over een schadevergoeding zouden
hebben gedachtmaar zoo niet."
De heer Verbunt„de handelwijs door
Bogaerts van het dag. bestuur ondervonden
vóór dien tijd, was waarlijk niet geschikt
om hem vriendelijk te stemmen. Men plaatste
hem een tent vlak voor zijn huis, waardoor
hij ook al schade leed."
De voorzitter: „Toen de marktmeester
vroeger zelf de plaatsen aanwees, hield hij
al die tenten en kramen zoo dicht mogelijk
voor zijn huis, omdat hij er zijn voordeel in
zagdie menschen kwamen dan bij hem in
zijn herberg en winkel."
De heer Zijlmans aan de beurt zijnde om
zijn stem uit te brengen zegt„ik ben het,
die indertijd heb voorgesteld de aan Bogaerts
toe te kennen vergoeding te berekenen naar
de ruimte door dat spel ingenomenen
volgens het markttarief. Toen ik dat
deed was ik niet bekend met het bestaan
van het voorgelezen koninkl. besluit, evenmin
als de voorzitter. Het voorgaande raadsbe
sluit nuisgenomen geheel in strijd met dit kon.
besluitik ben dus voor intrekking."
Dc heer Verbunt„bij dat koninkl. besluit
is aangewezen wat als marktterrein moet wor
den beschouwd. Daarbij behoort ook het
bestrate gedeehe vóór de huizen. Nu heeft
het dag. bestuur aan de eigenaars, die hoo
rnen voor hun deur hebben laten planten,
toezegging gedaan dat ze geen uitstallingen
van marktgoederen voor hun deur zullen krij
gen. Coppens betaalt nooit marktgeld."
De voorzitter„dat hoort hier niet tehuis.
Hebt u dienaangaande iets voor te stellen,
dan kunt u dit tegen de volgende vergade
ring schriftelijk doen
Verder stemmen de heeren Gragtmans
Mombers, Baijens en Hoffmans vóór, de hee
ren Quirijns en Verbunt tegen, terwijl de
heer van der Heijden onder protest zich ont
hield en zich verwijderde.
Het slot van deze stemming met hinder
nissen was, dat het voorstel tot intrekking
van het raadsbesluit, waarbij aan den oud
marktmeester Bogaerts schadevergoeding was
toegekendis aangenomen met 7 tegen 2
stemmen en 1 onthouding.
De voorzitter: heeft iemand van de heeren
nog iets te zeggen of te bespreken, wat in
een openbare vergadering kan worden be
handeld Niemand
De voorzitter geeft het sein tot h^t sluiten
der deuren.
Zooals men weetkan een overwinning
soms een nederlaag zijn en zulk een over
winning is verleden week door Floquet be
haald in de Fransche kamer. Het voornaam
ste feit was het indienen van het voorstel
tot wederinvoering van de scrutin d'arron-
dissement, nadat de afgevaardigde Jou vencel
geïnterpelleerd had over de te nemen maat
regelen om het openbaar gezag te doen res
pecteeren.
Een levendige discussie zonder eenige orde
en telkens dreigende in een tumult uit te
barsten volgde. Een bepaald plan tegen de
plebiscitische woelingen heeft de premier niet
aangekondigd alleen liet hij doorschemeren,
dat de herziening der perswet noodig zal
zijn en was overigens in zijn aanduidingen
zeer vaag. Het votum van vertrouwen in
de tegenwoordige regeering werd aangenomen
met een meerderheid van 60 stemmen met
300 tegen 240 stemmen. Die schijnbare
overwinning is een nederlaag voor de repu
blikeinen en een ware overwinning voor het
boulangisme. De gematigde republikeinen
en het centrum der linkerzijde hebben vol
strekt geen aeelgenomen aan de discussie
die voor de republikeinsche partij allertreu
rigst is afgeloopende regeering heeft een
brevet van onvermogen gekregen in den vorm
van een overwinning.
De stemming met 60 stemmen meerderheid
is niet van dien aard, dat het kabinet er zich
door versterkt en bevestigd kan rekenen
integendeel. De kamer of liever de republi
keinen c. s. hebben Floquet gehandhaafd
omdat zij van twee kwaden het minst slechte
wilden kiezen liever voor het oogenblik een
krachteloos ministerie met Floquet dan een
beslist radicaal met Clémenceau.
Hoe lang dat nog zoo duren zal bij de
steeds driester en machtiger wordende bou-
langisten valt niet te zeggen, maar heel lang
zeker niet.
In den Dnitschen rijksdag is de beraad
slaging geopend over het voorstel van de
sociaal-democratische partij aangaande op
heffing der invoerrechten op de granen
krachtig verdedigd door den sociaal-demo
craat Bedel en heftig bestreden door den
regeeringsgezinden afgevaardigdeVonKardoff.
Duitschland heeft volgens een bericht van
Reuters bureau koning Mataafaden vorst
van Samoaofficieel den oorlog verklaard.
Een proclamatie zou reeds zijn gepubliceerd,
waarbij de controle der Duitschers wordt
uitgeoefend over alle zaken Apia betref
fende.
Deze stappen moeten zijn genomen na een
mislukte poging van den Duitschen consul
cm koning Mataafa tot een verzoening over
te halen. Deze heeft nu 6000 man onder
zich en dagelijks neemt zijn macht toe.
In de Duitsche bladen wordt het bericht
aangaande een oorlogsverklaring op ver
schillende gronden tegengesproken. Veeleer
denkt men dat Bismarck's voorstellen aan
gaande een conferentie van de Vereenigde
Staten en Duitschland over Samoa, te Was
hington ingang zullen vinden.
De dood van den troonopvolger van Oos
tenrijk Hongarije heeft allerwegen een ver
pletterenden indruk gemaakt, een indruk, die
alleszins gerechtvaardigd is door de schitte
rende hoedanigheden, waaraan de jonge vorst
zijn populariteit te danken hadalsook door
de politieke gevolgen die zulk een onvoor
ziene catastrophe voor den staat van zaken
in Europa kan hebben.
Prins Karei Lodewijkdie nu troonopvol
ger is, zou naar alle waarschijnlijkheid groote
veranderingen brengen zoo in de binnen-
als buitenlandsche politiek des rijks en hoewel
volgens menschelijke berekening die gebeur
tenis nog ver verwijderd is, hebben wij door
den plotselingen dood van den krachtigen
jongen man weder gezien hoe de dood niet
vraagt of zijn slachtoffer jong is of oud, hoog
of laaggeplaatst.
Tal van Fransche en Russische bladen
schilderen den overleden prins als een te
genstander van Duitschlandja men gaat
zoover te beweren, dat zijn dood Duitschland
hoogst welkom is en zelfs dat sluipmoord van
Duitsche zijde de oorzaak is van 's prinsen
dood die een groot tegenstander was van
het DuitschOostenrijksch verbond-praatjes,
die geen hout snijden.
Aangaande de oorzaak van 'svorsten dood
blijven de zonderlingste geruchten de ronde
doen. Zoo goed als officieel staat nu vast
dat de vorst niet is gestorven aan een be
roerte of iets dergelijks, maar dat hij een
gewelddadigen dood is gestorven en om dien
dood blijft de grootste geheimzinnigheid heer-
schende, wat ten gevolge heeft, dat wordt
gesproken van onvrij willigen zelfmoord van
sluipmoord zelfs.
Voor Oostenrijk is de slag in ieder geval
verpletterend omdat met prins Rudolf een
einde komt aan de regeering van den oudsten
tak van het huis Habsburg.
Er loopen te St. Petersburg geruchten, dat
de czaar, ondanks de verwerping met groote
meerderheid (39 tegen 13 stemmen) van het
reactionaire voorstel van minister Tolstoi
bedoeld voorstel toch zal ten uitvoer bren
gen, een handelwijzedie de vraag op
werptwat dan de rijksraad voor een be-
teekenis heeft.
In het Italiaansche huis van afgevaardig
den heerscht een sterke oppositie tegen de
nieuwe verhooging der belastingen. De af
gevaardigden uit LombardijeVenetie en
Piemont, welke provinciën het meest opbren
gen, verklaren verhooging eenvoudig voor on
mogelijk daar een algemeene verarming het
gevolg moet zijn.
Spoorwegongeluk bij Brussel.
Met het oog op den te verwachten groo
ten toevloed van reizigers te Parijs ter gele
genheid van de wereldtentoonstelling, wordt
het stationsgebouw bij het Champ de Mars
verbouwd. Reeds beginnen de voor de ten
toonstelling bestemde goederen aan te komen.
Voor expeditie naar het tentoonstellingster
rein zijn de sporen van de Westerlijn ver
lengd en is er verder een nieuw lijntje bijge
bouwd.
Het vervoer van de bezoekers der ten
toonstelling van het eene einde naar het an
dere van het terrein zal geschiederr door een
spoorweg met dubbel spoor, volgens het door
den minister van oorlog voor de uitrusting
der forten bevolen stelsel-Decanville. De
spoorwijdte van dezen weg is 60 cM de sta
len rails rusten op stalen dwarsliggers. Het
centraalpunt (hoofdstation) zal zich bevinden
aan den hoek van „Esplanade des Invalides,"
tegenover het ministerie van buitenlandsche
zaken.
De spoorweg kruist de „Place", volgt den
„Quai d'Orsay" tusschen de zich bij de Seine
bevindende boomenrj, en krijgt op dien weg
twee halteneene tegenover de „Rue Jean
Nicot" en de andere bij het „Palais d'ali-
mentation". Daarna loopt de weg langs den
toren van Eiffelwaar weder eene halt komt,
en gaat verder langs de „Avenue Suffren" tot
het eindstation tusschen de Machinenhal en
de Bastille. De spoorweg heeft twee tunnels,
een van 20 meter lengte bij de „Pont d'Alma"
en een van 106 meter bij de Pontdejena."
Tot exploitatie van den spoorweg zullen
15 locomotieven dienen die door stoom
samengeperste lucht of electriciteit
gedreven zullen wordenen 100 rijtuigen
van verschillende soort. Het tarief voor ie
dere rit is vastgesteld op 25 centimes, onge
rekend den afstand. De treinen zullen van
9 uur 's morgens tot middernacht om de 10
minuten in beide richtingen vertrekken, zoo
dat er dagelijks 180 treinen af en aan zullen
loopen.
PARIJS5 Februari. De president der
republiek heeft aangenomen het verzoek om
ontslag van de heeren Ferouillot en Delaparte.
Guyot Dessainge is benoemd tot minister van
justitie.
Een groote diefstal is in het Engelsche
graafschap Berkshire gepleegd, te Ramslade,
het verblijf van den heer White len secre
taris van het gezantschap der Ver. Staten.
Er werd daar voor een waarde van 7000
(f84,000) aan juweelen gestolen.
De dieven moeten op de gewone manier
te werk zijn gegaan. Zij wachtten het uur
af, waarop de leden der familie en de be
dienden het avondeten gebruikten, klommen
op een ladder naar een bovenvenster, braken
dat open en namen een kistje met juweelen
sieraden weg uit de slaapkamer van mevrouw
White. Zij lieten verscheidene kostbaarhe
den, welke zij op hun weg vonden, liggen.
Men heeft nog geen spoor van hen ontdekt.
De onder-staatssecretaris heeft te Straats
burg in eene zitting van den landraad open
lijk verklaard, in antwoord op de interpellatie
v.in Zorn Bulachdat de regeeriug wist, dat
industrie en landbouw groote schade lijden
door de strenge paspoortbepalingen die ge
nomen zijn tegen kwade praktijken van
Fransche zijde. Het intrekken van dezen
maatregel zou echter zwakte toonen tegenover
het Fransche element en daartoe kon de re
geering niet besluiten.
Het personeelbelast met het toezicht
op de grenzen in den Elzas zal belangrijk
gewijzigd worden daar uit een onderzoek
gebleken is dat de klachten gegrond waren
van den afgevaardigde Petri uit Metz.
De „Standard" ontvangt uit Rome bericht,
dat de ourustbarende berichten omtrent de
gezondheid van den paus overdreven zijn
maar dat deze wel tijdelijk onpasselijk is ge
weest, nadat hij eene vergadering der kardi
nalen had gepresideerd welke zeer levendig
was geweest, en die bijeengeroepen was voor
"eene discussie over hei vraagstuk van 's pau
sen wereldlijke macht. Sedert is echter de
paus hersteld.
Op een uur afstands van Brussel heeft Zondag
een verschrikkelijk spoorwegongeluk plaats ge
had. De trein, die om 9 uur 's morgens van
Brussel naar Ottignies, Namen en Ciney vertrok
en uit 16 waggons bestond, derailleerde tusschen
de stations La Hulpe en Groenendael, juist voor
een brug. De locomotief kwam tegen een pilaar
der brug terecht en daar de trein groote snelheid
had, omdat die niet voor Ottignies behoefde te
stoppen, stortten de tender en de vi^f volgende
personenwaggons op de locomotief. Doch tegen
zulk een schok en een zoo zware vracht was de
brug niet bestand, zoodat zij instortte, den
zwaren last in haar val medenemende. Het ver
schrikkelijke tooneel te beschrijvendat zich
thans voordeed, is niet mogelijk. Te midden der
kreten van de gewonden, den schrik van hen,
die ongedeerd waren gebleven, waren gelukkig
nog eenige reizigers, die hun koelbloedigheid be
houden hadden en naar het begin van den trein
snelden om den ongelukkigen gewonden, die tus
schen de vernielde 9poorwegrijtuigen beklemd
zaten, hulp te bieden. Twee geneeskundigen, de
heeren VVarnots en Hauben, bevonden zich in
den trein en, gelukkig voor lien, in een der laatste
rijtuigen, zoodat zij ongedeerd bleven. Onschat
bare diensten konden beiden bewijzen. Bijgestaan
door den treinchef boden beiden de eerste ge
neeskundige hulp. Toen de wanorde, door de
paniek veroorzaakteen weinig hersteld was,
werd van Groenendael al het materieel ontboden
dat aanwezig was tot het vervoer der gewonden.
Aanhoudend werden geheele stukken vleesch
van onder de 'verbrijzelde wagens gehaald. De
lijken werden voorloopig op zijde gelegd, want
vóór alles moest gezorgd worden voor de talrijke
slachtolïers, die een prompte verzorging nog van
den dood zou kunnen redden. De wanhoopskre
ten, die door de ongelukkigen geuit werden, ver
scheurden het hart. Onmiddellijk was hulp uit
Brussel ontboden en tegen half een kwamen twee
geneeskundigen op de plaats des onlieils aan,
voorzien van alle noodige instrumenten en ver
bandmiddelen. De dooden en gewonden, die te
verminkt waren om hen ver te kunnen vervoe
gen, werden naar Groenendael en Boitsfort over
gebracht, terwijl de overigen en zij, die het be
paald verlangden, per trein naar Brussel werden
vervoerd. De eerste trein met gewonden kwam
tegen half twee aan het Luxemburger 3tation te
Brussel aan. Zes der gewonden waren reeds on
derweg overleden, waaronder een kindje van drie
jaar, dat hevige brandwonden had bekomen, en
welks gelaat dientengevolge geheel zwart was,
te midden waarvan een dubbele rij parelwitte
tanden schitterde. De lijken werden in een ka
binet gebracht, dat aan het kantoor van den sta
tionschef grenst, waar zij op kussens uit de 2e
klasse - waggons werden uitgestrekt. De arme
kleine werd tusschen haar vader en moeder ge
legd, die onder het vervoer eveneens waren over
leden. De vier overige overledenen waren twee
flinke, stevig gebouwde mannen, een oude dame
en een vrouw van ongeveer 25 jaar. Weinige
oogenblikken later werd ook het lijk van den
stoker binnengebracht, waarna in het station spoe
dig ook het achtste slachtoffer overleed.
Ten einde te Brussel een te grooten oploop van
menschen te voorkomen bij de aankomst der
slachtoffers, was de tweede trein met dooden en
gewonden te Etterbeek opgehouden, van waar de
feblesseerden per ziekewagens van het regiment
er guides en der artillerie, rechtstreeks naar de
ziekenhuizen werden vervoerd, terwijl de lijken,
naar gelang de identiteit was vastgesteld, naar
de morgue en de lijkenhuizen werden vervoerd.
In de stad had het bericht van het spoorweg
ongeluk eene groote sensatie teweeggebracht en
iedereen stroomde naar de stations, om den treu-
rigen stoet te zien aankomen. In het Luxem
burger station waren tal van doctoren, die hun
hulp kwamen aanbieden. Onder de autoriteiten
bevonden zich de ministers van openbare werken
en van justitie.
Zij, die gered zijn geworden, doen de meest
hartverscheurende verhalen. Een boer, die nog
half verstijfd was van schrik, vertelde dat hij
zich in een der eerste rijtuigen had bevonden en
de eenige zijner n.akkers was, die ongedeerd er
afgekomen is. Zoodra de trein derailleerde
opende hij het portier en sprong op den weg.
Toen hij eenige oogenblikken later getuige was
van het verschrikkelijke schouwspel op de brug,
ging hij in allerhaast op de vlucht, een hoed,
dien hij vond, medenemende. Als een krankzin
nige liep hij tot Boitsfort, waar hij uitgeput
neerviel. De hoed was met bloed bevlekt.
Tegen één uur werd men in het hospitaal
Saint-Jean te Brussel van het ongeluk in ker.nis
gesteld en verzocht bedden in de zaal der ge
wonden gereed te maken. Een half uur latei-
kwam de eerste stoet aan, bestaande uit 9 per
sonen, die allen een amputatie moesten onder
gaan.
Het aantal slachtoffers is nog niet met zeker
heid op te geven, doch na zoover Zondag in de
verwarring kon geconstateerd worden, waren er
14 dooden en ruim een vijftigtal gewonden, waar
van er in het ziekenhuis reeds zijn overleden.
Tegen 4 uur werd men in het hospitaal Saint-
Jean verwittigd, dat nog 46 gekweteten onder
weg waren.
Zoowel in het ziekenhuis te Brussel als te Groe
nendael en Hoeylaert hebben zich roerende too-
neelen voorgedaan. O. a. kwam in de zaal, waar
te Hoeylaert de gewonden verpleegd werdan, een
Brusselsche koetsier, die van het ongeluk gehoord
had en-wist dat zijne dochter in den trein was.
In de kamer gekomen, waar een 13jarig meisje
lag, sloeg hij den deken op en riep „neen, dat
is ze niet! Mijn dochter heeft niet zulk lang
haar." Hierna volgde de wanhopige vader den
directeur naar een ander vertrek, waar een jong
meisje zoo even was overleden. De arme man
durfde niet binnengaan. Vervolgens al zijn moed
verzamelende, loopt hij de kamer binnen en ziet
zijn dochter liggen, die hij onder het uiten van
een wanhoopskreet een kus drukt op de van
bloed bevlekte lippen.
Men heeft opgemerkt, dat de raeesten aan de
beenen zijn geblesseerd. Er zijn er onder de
slachtofferswier voet geheel van het been is
gescheiden.
Een later bericht geeft nog de volgende bijzon
derheden
De toestand der gewonden, die in de verschil
lende ziekenhuizen verpleegd worden, is over 't
algemeen bevredigend. Eenige zijn er echter, die
na de amputatien, welke noodig waren, bezwe
ken. Onder de eerste slachtoffers van het ongeluk
behoorden de machinist en de stoker. De laatste
zat beklemd tusschen twee ijzeren staven. Het
lichaam van den ongelukkige was verschrikkelijk
verminkt. Niemand kon inlichtingen verschaffen
omtrent de identiteit der slachtoffers. Vrouwen
en mannen waren op het bericht van het ongeluk
te voet uit Brussel gekomen en wendden zich te
vergeefs tot den procureur des konings, tot den
spoorwegingenieur en tot de gendarmen om te
weten te komen of hun bloedverwanteen echt
genoot. een bioeder, een kind zich ook onder de
slachtoffers bevonden. De vrouw van den machi
nist, wiens lijk zoo spoedig mogelijk naar Brus
sel was gezonden, was per telegraaf gewaar
schuwd, hat haar man dood was en het lijk naar
Hoeylaert was vervoerd. De ongelukkige was
toen, omdat er geen trein was, te voet naar ge
noemde plaats gekomen, waar men haar moest
mededeelen, dat zij de reis te vergeefs gedaan
had, daar het lijk van haar man reeds per eerste
gelegenheid naar Brussel was vervoerd.
Onder de reizigers, die zich in den trein be
vonden, telde men ook mejuffrouw Dyna Beumer,
de beroemde zangeresdie zich te Brussel
meermalen heeft doen hooren. Zij was met eenige
andere artisten op reis naar Namen, waar zij des
avonds op een weldadigheidsconcert moest zingen.
Eerst ging het gerucht, dat zij onder de slacht
offers behoorde, hetgeen gelukkig gebleken is
onwaar te zijn. Zij had in een der achterste wag
gons plaats genomen en is er, evenals haar ge
zellen, ongedeerd afgekomen. Wat nog sterker is:
den zelfden avond heeft zij nog te Namen gezon
gen en met dubbel succes, tengevolge van de
onzekerheid, waarin men te Namen verkeerde, of
men haar nog levend zou zien.
De advocaat-generaal Jansscns ging op jacht
en daar hij zijn hond bij zich had, meende hij
plaats te nemen in de derde klasse. Aangezien
er geen plaats meer was, nam hij een kaartje
eerste klasse en liet zijn hond in het comparti
ment voor honden. De hond, die in den eersten
waggon was, werd gedood, en de meester, die
aan net einde van den trein plaats gekregen had,
kwam er ongedeerd af.
Ook bij dit spoorwegongeluk is het bewezen,
dat het steeds goed is bij het geringste onrust
wekkende, dat men in een trein hoort, de bee
nen op te heffen en deze zoo mogelijk op de bank
uit te strekken.
Er wordt druk gewerk aan het ontruimen van
den spoorweg. Tot het verwijdex*en van de groote
stukken steen, moet men gebruik maken van
dynamiet.
