Nummer 16. Zondag 24 Februari 1889. 12e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
VHsTETA,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
UITGEVER:
Waalwijk.
54
E. Werner.
Waalwpsclie en Langstraatsclie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ,/l,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels J 0,60 daarbo /en 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De politieke toestand in Frankrijk was de
laatste dagen een en al verwarringer
heerschte een chaos om van te bevengeen
enkele partij, die weet wat zij eigenlijk wil,
uitgezonderd natuurlijk de boulangisten die
nu eerst recht op dreef waren en meer dan
ooit kans kregen hun hoop verwezenlijkt te
zien dat namelijk velen ten einde raad
geen uitweg meer wetend zich aan den
boezem werpen van den generaal met zijn
ruim gemoedwaarin plaats is voor alles en
allen.
Méline's fiasco is voor een groot deel te
wijten aan de weigering van De Freycinet om
de portefeuille van buitenlandsche zaken te
aanvaarden, een taak die dan ook zeer zwaar
is bij den tegenwoordigen staat van zaken in
Europa.
De Freycinet heeft daarna de opdracht
van den president tot vorming van een ka
binet aangenomen, maar voorwaardelijk, daar
hij eerst wilde zien hoe zijn vrienden er over
denken.
De republikeinsche groepen uit den senaat
zijn sterk gekant tegen De Freycinetdie
verdacht wordt van Boulangisme en daarom
hebben zij dadelijk een hunner naar Carnot
gezonden om hem hun bezwaren bloot te
leggen. Nauwelijks vernam De Freycinet dat,
of hij veranderde zijn taktiek en heeft toen
geconfereerd met Méline, wien hij voorstelde
het presidentschap in het nieuwe kabinet te
aanvaarden.
De Freycinet en Méline hebben toen geza
menlijk pogingen aangewend om een minis
terie samen te stellen. Ten slotte heeft de
president der republiek Donderdag het besluit
geteekend tot benoeming van een ministerie,
waarin Méline niet is opgenomen.
President van den ministerraad en minis
ter van koophandel is Tirard; binnenlandsche
zaken Constans financien Rouvierjustitie
Thevenotonderwijs en eeredienst Fallières;
DOOR
//Ge hebt mij in lang niets van uw beroemden
ooin te J. verteld. Hoe maakt hij 't tegenwoordig?'
De assessor, die deze vraag als een blijk van
hare belangstelling in zijn familie beschouwde,
was gaarne bereid haar te antwoorden.
vMijh oom heeft in den laatst-en tijd veel er
gernis en verdriet gehad," begon hij. „Hij heeft
te kampen met een tegenpartij welk waarlijk
froot man heeft niet zijne benijders en vijan-
en aan welker hoofd professor Weber staat,
Deze doet al zijn best om populair te worden
de studenten zijn allen op zijne hand; de geheele
wereld roemt en prijst hem, en mijn oom, die al
dergelijke kunstgrepen versmaadt en zich boven
dien nooit om de openbare meening bekommert,
wordt van alle kanten aangevallen. Nu heeft de
tegenpartij, om hem te ergeren, een geheel on
bekend man in de hoogte gestoken en verstout
zich diens eerste werk op dezelfde lijn te plaat
sen met de geschriften van Schwarz over de
Germanen"
.Hoe is het mogelijkluidde Greta's ver
zuchting.
.Met de geschriften van mijn oom," herhaalde
de assessor met diepe verontwaardiging. Ik weet
noch den naam, noch de nadere omstandig
heden. Mijn oom houdt er niet van in zijne brie
ven in bijzonderheden te treden, maar het geval
heeft hem zoo geducht geërgerd en zijn twist
met professor Weber is tot zulk een hoogte ge
klommen, dat hij er over gedacht heeft zijn ont
slag te vragen, 't Is natuurlijk maar een bedrei
ging; men zal hem niet licht laten gaan. 't Zou
een groot verlies voor de academie zijn als hij
heenging, maar hij vond het toch noodzakelijk
de betrokken personen vrees aan te jagen,"
.Ik wilde dat 'thielp," zeide Greta op zulk
een wraakzuchtigen toon, dat de assessor ontsteld
een stap achteruitweek: maar onmiddellijk trad
hij twee schreden naderbij.
landbouw Faye; openbare werken Yves Guyot;
oorlog Freycinet en marine Jaurès. De mi
nister van buitenlandsche zaken zal spoedig
benoemd worden.
Een belangrijk nieuwtje voor de politieke
en financieele wereld komt uit Manchester
De Engelsche regeering zou haar programma
aangaande de nationale verdediging ernstig
opvattenja in haar eischen al het tot nu
toe voor oorlogstoebereidselen gevraagde
verre overtreffen, daar zij wil voorstellen een
leening te sluiten van 1200 millioen gulden
Het blad dat dit sensatienieuwtje brengt,
treedt in nadere bijzonderheden en spreekt
van een 22-tal oorlogsschepen en 5U
kruisers, voor 1895 te bouwen, waarmede
de torpedo's gelijken tred zouden houden
Daarbij komt de aanschaffing van nieuwe
kanonnen en geweren tot zulk een groot aan
tal dat de Engelsche fabrieken 't niet zou
den af kunnen.
Wij gelooven, dat deze geruchten schromelijk
overdrijven zijn en meer geloof is te hechten
aan andere mededeelingen dat namelijk het
plan zou zijn jaarlijks een 25 millioen gulden
uit te geven gedurende de eerstvolgende vijt
jaren.
In de troonrede ter opening van het par
lement wordt ook op dit punt gezinspeeld.
Wij laten hier den voornaamsten inhoud
volgen.
Er wordt in gezegd dat de betrekkingen
met het buitenland vriendschappelijk zijn.
De militaire operatien in Egypte, welke eenige
dagen voor de sluiting der vorige zitting ge
ëindigd waren, hebben tot het doel geleid
waarmede zij ondernomen waren. De ko
ningin ziet geen enkelen grond om te vree
zen voor eene hernieuwing der troebelen in
den omtrek van Suakin.
De onderhandelingen met Thibet betrek
kelijk Sikkin hebben nog tot geen gunstigen
uitslag geleidmaar de koningin hooptdat
geen nieuwe militaire maatregelen noodig
zullen zijn.
De koningin heeft er in toegestemd deel
„'t Verheugt mij zeer dat gij zooveel belang
stelt in het lot van mijn oom. Ook hij interes
seert zich al voor u. Ik heb hem dikwijls van
dit huis en deze familie geschreven, waar ik altijd
zoo gastvrij ben ontvangen, en zeker zou hij blij
zijn te hooren, dat ik in de familie
Daar was het dus alweer zoover 1 Het jonge
meisie sprong in wanhoop van haar stoel op,
snelae naar de openstaande piano en begon te
spelen. Zij kende de volharding van haar pre
tendent echter nog slechts ten halve, want reeds
het volgend oogenblik stond hij nevens haar te
luisteren.
„Aha, de Sehnsuchtswals Mijn lievelingsstuk!
Voorzeker, de toonen der muziek kunnen beter
dan woorden uitdrukkenwat er in het hart
omgaat! Vindt ge dat ook niet, juffrouw Mar-
garetha
Juffrouw Margaretha vond dat alles dien dag
tegen haar had samengespannen, 't Was toevallig
het eenige stuk dat zij van buiten kende, en zij
durfde niet opstaan om haar muziekboek te krij
gen, daar stem en houding van den assessor maar
al te zeer verrieden, dat hij slechts op een pauze
in het pianospel wachtte om uitdrukking te geven
aan de gevoelens van zijn hart. Zoo speelde ze
dus die Sehnsuchtswals met daverend geweld en
in het tempo van een oorlogsmarsch. 't Klonk
vreeselijk en bovendien sprong er een snaar,
maar het geraas werd gelukkig zoo ergdat het
elke mogelijke liefdesverklaring moest overschet-
teren.
.Zou hier wel fortissimo vereischt worden
waagde Hubert op te merken. „Ik dacht altijd,
dat dat stuk pianissimo moest gespeeld worden."
„Ik speel 't fortissimoverklaarde Greta, ter
wijl ze zoo driftig op de toetsen sloegdat er
een tweede snaar sprong.
De assessor werd ietwat zenuwachtig en kon
een rilling niet bedwingen. „Ge zult dat fraaie
instrument bederven," zeide hij, zijn best doende
om zich te laten verstaan.
„Waarvoor zijn er pianostemmers in de we
reld?" riep Greta. En toen zij merkte dat haar
oorverdoovende muziek den assessor begon te
hinderen, voerde zij ze met behulp van het pe
daal tot een ongelooflijke hoogte op en bracht
koelbloedig de derde snaar ten offer. Dit had
eindelijk het gewenschte gevolg. Hubert begreep
dat zij hem heden niet aan het woord wilde la
te nemen aan een conferentie te Bérlijn met
Duitschland en de Vereenigde Staten om
ter zake van Samoa het werk der conferen
tie van Washington voort te zetten.
De steeds vermeerderende uitgaven voor
krijgstoerustingenwelke door de andere
volken van Europa gedaan wordenhebben
eene uitbreiding noodzakelijk gemaakt der
voorzorgsmaatregelen tot bescherming van
de kusten en den handel van Groot-Brittan-
nië. De beweegreden waardoor de andere
mogendheden zich laten leidendie haar
tot uitbreiding harer reeds omvangrijke strijd
macht nopen ademen alle een jegens Enge
land yriendschappelijken geestmaar zoo
voegt de koningin hieraan toe ik heb niet
het recht te onderstellendat deze staat van
zaken van de mogelijkheid van wijziging
noodzakelijk bevrijd zou moeten blijven.
Het verdere deel der troonrede is van zui
ver plaatselijk belang.
Er loopen te Berlijn geruchten volgens
welke de rijksdag veel vroeger zijn werk
zou hervatten dan oorspronkelijk het plan
was en wel in verband met het voorstel tot
versterking der artillerie; men spreekt van
de eerste dagen van Maart, opdat deze zaak
kan afgehandeld worden vóór het nieuwe
dienstjaar, dal 1 April ingaat.
De socialistische partij is reeds lang bezig
propagande te maken met het oog op de
aanstaande verkiezingen voor den rijksdag.
Naar aanleiding daarvan heeft de politie reeds
bij verschillende leden der partij huiszoekin
gen gedaan. Een groot aantal brochures en
en pamfletten z'jn in beslag genomen.
Met groote meerderheid is Donderdag art.
14 der legerwet, volgens het voorstel van den
minister Tisza gewijzigd, door de Hongaar -
sche kamer aangenomen.
Ernstige geschillen zijn gerezen tusschen
den Italiaansche minister-president en den
minister voor de schatkist. Crispi stelde
Grimaldi den eisch de nieuwe belastingen in
hoofdsom aanmerkelijk te verminderen om
ten komen en nam den terugtocht aan, eenigs-
zins gemelijk, maar toch nog aliijd met onver-
wrikt vertrouwen op de toekomst. Ze had hem
immers zoo liefderijk verpleegd toen hij verkou
den was, en nu had ze hem een knap man ge
noemd en hem gebrek aan zelfvertrouwen ver
weten. 't Is waar, ze was soms wonderlijk eigen
zinnig, maar toch had ze hem lief.
Zooffra hij vertrokken was, stond Greta op en
sloot de piano. „Drie snaren gesprongen zeide
zij bedroefd, maar toch met een zekere voldoe
ning. „Die declaratie heb ik ten minste weer
behendig afgewend. En nu zal papa wel voor
de re.^t zorgen." Hiermede ging zij weer aan haar
werktafeltje zitten, haalie het boek opnieuw te
voorschijn en verdiepte zich nogmaals in de Ge
schiedenis der Germanen.
't Was eenige uren later, toen Waldemar Nor
deck uit L. terugkeerde, waarheen hij zich 's mor
gens had begeven. Hij reed tegenwoordig dikwijls
dien weg, want het verkeer tusschen het kasteel
en de stad was in de laatste tijden veel drukker
geworden. De omstandigheid dat de bosschen
van Wilicza juist de grensscheiding vormden, en
dat men de bevolking van die streken het minst
vertrouwde, lokte telkens overleggingen en be
raadslagingen omtrent de te nemen maatregelen
uit, en de president wist te goed, welk een vas
ten, krachtigen steun hij in den jongen landheer
had, om hem niet steeds met dc grootste voor
komendheid te behandelen. Ook heden was Wal
demar bij hem geweest in gezelschap van eenige
ambtenaren en officieren uit L., en de gezamen
lijke heeren werden bij deze gelegenheid opnieuw
in hunne vroegere meening bevestigd, dat Wal
demar in den grond van de zaak toch koel en
ongevoelig van aard was. Ieder ander zou die
geawongen vijandelijke verhouding met zijne
moeder tn broeder hebben neergedrukt en ge
hinderd, maar hem scheen dit niet in 't minst te
deren. Hij was evenals altijd ernstig en karig
met zijn woorden, maar vastberaden en bereid
om de ee»s gekozen stelling tot het uiterste te
handhaven.
Waldemar had wel is waar alle reden, om zich
bij vreemden zoo kalm voor te doen hij wist
dat de verhouding, waarin hij tot zijne moeder
stond, het praatje van den dag te L. uitmaakte
en dat de avontuurlijkste verhalen hieromtrent
van mond tot mond gingen; van zijn kant wenschte
te trachten de kamer over te halen deze aan
te nemen de laatste verklaarde zonder de
verhoogde inkomsten niet in den dienst te
kunnen voorzien. Eene wijziging in het ka
binet wordt nu verwacht, daar eene kamer
ontbinding op dit oogenblik der regeering
zeker geene meerderheid zou verschaffen. Het
land gaat nu reeds gebukt onder de bestaande
belastingen. De koning wenscht Crispi te
handhaven.
De beide eerste dagen van de financieele
debatten in de kamer zijn betrekkelijk kalm
verloop n. Er zijn een vijftal moties gesteld:
een tot het doen der tweede lezing, een tot
besparing van 9 millioen op de Afrikaansche
expeditie in plaats van wederinvoering van
een tiende op de grondbelasting, een tot be
perking der actie in Afrika, een tot algemeene
bezuinigingen en tot een votum van wan
trouwen.
De regeering heeft in 't parlement een
wetsvoorstel ingediend om de recruteering
van dit jaar voor onbepaalden tijd uittestel
len, otndat de nieuwe militaire wet nog niet
is vastgesteld. Bij de behandeling van para
graaf 25 worden nieuwe protesten door 't
gansche land geducht.
In tegenspraak met de loopende geruchten
wordt uit Servie gemeld, dat de koning, na
een onderhoud met den Oostenrijkschen ge
zant, het tegenwoordige ministerie handhaaft
tot de volledige uitslag der verkiezingen be
kend is.
Uit Bulgarije wordt de kerkelijke vrede
bericht. De exarch Joseph verklaarde uit
naam der Bulgaarsche kerk iedere regeering
te erkennen, die de bevolking kiest. De synode
is bijeengeroepen die verklaring te bekrach
tigen, waarvoor de regeering den metropoli-
taan een 10000 francs jaarlijks verhooging
toezegt, zoomede een bedrag voor de bezol
diging van mindere priesters.
hij er althans geen nieuw voedsel aan te geven.
Nu hij alleen was en niemand op hem letteler-
toonde zijn gelaat een uitdrukking van verbeten
smart, die daarvan niet wilde wijken, en was
zijn voorhoofd even somber bewolkt, als het
straks helder was geweest. Hij reed stapvoets
voort, zonder op de omgeving te letten, en hield
zijn paard bij een kruisweg werktuiglijk aan,
om een slede te laten passeeren, die in vollen
galop kwam aanrennen en hem bijna rakelings
voorbijreed.
Noorman begon eensklaps te stijgeren. Zijn
berijder had den teugel zoo driftig aangetrokken,
dat het dier schrikte en plotseling op zijde sprong.
Hierbij kwam het met de achterpooten in een
met een dunne sneeuwlaag bedekte sloot terecht,
die zich langs den rijweg uitstrekte; het strui
kelde en 't scheelde niet veel, of paard en ruiter
waren beiden neergeploft
Waldemar bracht het dier schielijk genoeg weer
uit de sloot en op den weg, maar dit lichte on
geval scheen hem, den ervaren, onverschrokken
ruiter, ten eenenmale van zijn stuk gebracht te
hebben. Nog was hij zijne ontsteltenis niet te
boven gekomen, toen hij ae slede naderde, die op
het bevel van de hierin zittende dame was blijven
stilstaan.
„Neem mij niet kwalijk, freule Morynski, als
ik u heb doen schrikken Mijn paard werd
schuw door die onverwachte ontmoeting met de
uwen."
Wanda was niet schrikachtig van aard; en
misschien was het minder de schrik dan wel die
onverwachte ontmoeting de eerste sedert drie
maanden waaraan de bleekheid op haar gelaat
was toe te schrijven, die er nog over verspreid
lag, toen zij antwoordde:
„Hebt ge'geen letsel gekregen?"
„Ik niet, maar Noorman Hij voltooide den
zin niet, maar sprong schielijk uit den zadel.
Het paard had blijkbaar een kwetsuur aan een
zijner achterpooten gekregen. Hij trok dezen
pijnlijk op en weigerde hem neer te zetten.
Waldemar onderzocht vluchtig de wond en wendde
zich daarop weer tot de jonge gravin.
„'t Heeft wenig tc beduiden," zeide hij op den
zelfden koelen, gedwongen toon als straks. .Mag
ik u verzoeken u niet langer op te houden." Te
vens groette hij en week op zijde, om de slede
te la^en voorbijgaan. Wordt vervolgd.
