Nummer 17. Donderdag 28 Februari 1889. 12e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. YIjSTETA, ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. UITGEVER: Waalwijk. 55 E. Werner. Echo van het Zuiden, Waalwyksclic ra Laiigslraalsche Courant, D't blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1>00. Franco per posi door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarbo.eu 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Nieuwe oorlogskredieten hier, nieuwe oor logskredieten daar. Men hoort van nieuwe kredieten in Engeland en Duitschland en in andere landen zucht men onder den zwaren last, door den gewapenden vrede opgelegd waaronder Italiëdat met een jaarlijksch tekort van 200 millioen het staatsbankroet tegemoet gaat. De wapeningen zijn een wond, die steeds verder invreet in ons werelddeel, een slokop, die landen en volken verarmt en waarvan het einde niet te voorzien is. Een algemeene ontwapening kan slechts voortvloeien uit een grooten oorlog en daarvan wil op het oogenblik niemand de verantwoordelijkheid dragen. Na den oorlog van 187071 heeft Frank rijk aan de oorlogsbegrooting de kleinigheid van dertien en een half milliard uitgegeven en die sommen zullen door de steeds kost baarder werktuigen voortdurend toenemen. Een geheel leger uitvinders en geleerden zoekt met een ijver, een betere zaak waardig, naar nieuwe inrichtingen om binnen een mi nimum van tijd een maximum van men- schenlevens af te snijden. Met dat verdien stelijke werkje tot samenstellen van moord tuigen is dan ook meer te verdienen dan met eenig ander. Wegens familie-omstandigheden heeft ba ron De Courcelles de portefeuille van buiten- landsche zaken afgewezen en na tal van mis lukte pogingen is de premier Tirard haar eindelijk kwijtgeraakt aan Spuller. Het Fransche ministerie is dus compleet maar het zou misschien wel wat overmoedig zij te bewerendat de ministerieele crisis in Frankrijk is opgelost, waar wij staan voor een samenraapsel uit de vroegere minis teries Tirard en Floquet, met een vrij scherp geteekend opportunistisch karakter en toch niet homogeen. Nu zal het toch zeker gunstig ontvangen DOOR zijn door de gematigde republikeinsche pers, zou men meen en maar neen het kabinet is koel ontvangen door zijn pseudo-vrienden en ongunstig door de besliste vijanden. Het is den opportunisten niet krachtig genoeg, niet beslist opportunistisch genoeg (er zitten zooals men weet twee radicalen in) en den radicalen juist te opportunistisch. 't Hardst schreeuwen de boulangistendie echter in hun hart juichen want de algemeene onte vredenheid komt hun ten goede. Boulanger wordt steeds brutaler, hij laakt het kabinet waardoor Carnot een oordeel over zich zeiven uitsprak zoodat hij 't best deed maar kalm heen te gaan, tenzij hij liever met geweld wordt verwijderd." Men verwacht echter, dat de ontevredenheid zich vooreerst zal blijven bepalen tot woorden, onmiddelijke aanvallen ducht men niet. Zaterdag is in de beide kamers eene ministerieele verklaring voorgelezen. Het ministerie ontveinst zich de moeilijkheden van den toestand niet. De tegenwoordige wetgevende vergadering heeft nog in tweeerlei opzicht een belangrijke taak te vervullen namelijk de begrooting voor 1890 vaststellen, en door eene in ruimen zin verdraagzame en beleidvolle politiek het slagen der wereld tentoonstelling verzekeren. De regeering rekent er op, dat de in be handeling zijnde legerwet naar behooren zal worden afgedaan. De voornaamste taak van het ministerie zal zijn voor alle republikeinen een gemeenschappelijken grondslag te vin den om daarop een stelsel van vrede en vooruitgang te bouwen en te bevestigen. Al zal pogingen zullen tot doel hebben het land in de gelegenheid te stellen in een tijdvak van kalmte zijne wenschen te doen kennen. Men kan staat maken op de waakzaamheid der regeering die als een streng rechter het oog zal houden op alle fouten en zwakheden, en alle maatregelen nemen zal om de wette lijke orde te verzekeren. Kamer en senaat hebben de verklaring van het nieuwe ministerie gehoord, en heug- „Wilt ge dan niet weer opstijgen vroeg Wanda toen zij zag dat hij den teugel om den arm sloeg. «Neen, Noorman heeft zich aan den voet ge kwetst en kan nu slechts hinkende voortkomen, 't Is hem al pijnlijk genoeg den poot neer te zetten. Onmogelijk kan hij er nog een ruiter bij dragen.' «Maar ge zijt twee uren gaans van Wilicza verwijderd,* bracht Wanda hiertegen in. «Die kunt ge toch niet te voet afleggen met dat hin kende paard achter u aan." ,/t Zal wel moeten," antwoordde Nordeck be daard. «Noorman moet ik althans naar het naaste dorp brengen, waar ik hem kan laten afhalen." «Maar dan is het donker, eer ge thuiskomt." «Dat doet er niet toeik ken den weg." De jonge gravin wierp een blik op den weg naar Wilicza, die zich in het verschiet tussclien de boomen verloorzij wist dat het liout- en struikgewas zich tot in de onmiddellijke nabij heid van het kasteel uitstrekte. «Was 't niet beter dat gij van mijn slede ge bruik maaktet," zeide zij zacht en zonder op te zien. «Mijn koetsier kan uw paard dan onder wijl naar het dorp brengen." Waldemar zag haar verwonderd aandit aan bod scheen hem zeer te verrassen. «Ik dank u. Gij rijdt toch zeker naar Rako- wicz «De omweg over Rakovvicz is niet groot," merkte Wanda haastig aan, «en van daar hebt ge het vrije gebruik van de slede." Zij zeide dit op zonderling gejangden, bijna angstigen toon. Waldemar liet langzaam den teugel zinken, maar er verliepen eenige seconden eer hij hernam r't Is toch misschien beter, regelrecht naar Wilicza te gaan." «Ik smeek u echter dat niet te doen, maar met mij mede te rijden." 'Ditmaal drukte Wanda's stem zoo onmisken baar zorg en angst uit, dat de weigering niet herhaald werd. Nordeck gal' den koetsier, die op een wenk zijner meesteres was afgestegen, zijn paard over met het bevel, dit zoo voorzichtig mogelijk naar het naaste dorp te voeren, waar het afgehaald zou worden. Hij zelf besteeg de slede, maar ging achter op het koetsiersbankje zitten en nam ae teugels ter hand. De plaats naast de jonge gravin bleef leeg. Beiden zwegen gedurende den rit. H^t aanbod was zoo eenvoudig en eigenlijk niet meer dan natuurlijk; een besliste weigering zou vreemd, ja, zelfs beleedigend hebben geklonken tusschen bloedverwanten, die elkaar van zoo nabij be stonden maar beiden hadden reeds sedert lang verleerd, vrij en ongedwongen met elkaar om te gaan en dit onverwachte weerzien was niet ge schikt om hen meer op hun gemak te doen zijn. Waldemar wijdde al zijn belangstelling aan het rijden en Wanda hulde zich dichter in haar pels, zonder ook slechts een enkele maal om te zier.. Meu was reeds in het begin van Maart, maar de winter scheen ditmaal geen afscheid te willen nemen. Nog even voor zijn vertrek liet hij der arme aarde, die reeds met smachtend verlangen lente's adem tegemoet zag, al zijne verschrikkin gen ondervinden. Een sneeuwjacht, die dagen achtereen duurde, bedekte haar opnieuw met het witte lijkkleed, dat zij zich met moeite van de schouders had geworpen. Weer lag de geheele landstreek onder sneeuw en ijs bedolven en stre den storm en vorst om de opperheerschappij. De wind en de sneeuwjacht waren wel is waar sedert den ochtendstond bedaard, maar niettemin was 't zulk een sombere, koude namiddag, alsof men nog in December schreef. De paarden snel den als een pijl uit den boog voorwaarts en de slede scheen over de gladde baan heen te vlie- gen maar de kille adem van dien winterachti- gen Maartschen dag deed de beide hierin zit tende personen als het ware yei'stijven. Zij volhardden in hun stilzwijgen, 't Was de eerste maal, dat zij weder alleen waren na die ontmoeting bij het kleine meer in het bosch, en hoe duister en melancholiek die herfstavond ook mocht geweest zijn met zijn vallende bladeren en dijnenden nevel, zoo had de natuur destijds toch nog geleefd ware 't ook slechts om te ster ven. Thans was 't met alle leven gedaan. Niets lijk mag het feit heeten, dat zoo niet be- bepaald warm ontvangen, die verklaring toch met minder terughouding is begroet dan het kabinet zelt. Dit kabinet des vredes heeft een gema tigd karakter, 't is een overgangs-ministerie, alleen bestemd om de orde te bewaren ge durende de tentoonstelling, een politieke vlag voert het niet. Een bepaald anti-boulangis- tisch ministerie, zulk een, dat onmiddellijk tegenover het cesarisme een aanvallende hou ding aanneemt, is het niet, maar het is, wat het eenigszins wezen kan met het oog op de samenstelling der kamer. Onmiddellijke ontbinding en daarmede samengaande ver kiezingen was het dreigende spook en dat heelt men gemeden. De verklaring is in den senaat gunstiger ontvangen dan in de kamer. De Spaansche Cortès beraadslaagt druk over de plannen, betreffende de militaire hervor mingen. Romero-Robledo beweert, dat de voorge stelde wijziging niet practisch zyn. Een hoofdgebrek is dat er te veel officieren zijn in het Spaansche leger. Frankrijk vier offi cieren voor honderd soldatenDuitschland drie Italië vijf en Spanje zestiem Bij de Spaansche infanterie is een officier voor vijf soldatenterwijl bij de artillerie het aantal officieren betrekkelijk minder is dan in Frankrijk. Romero-Robledo dringt op bezuinigingen in de begrooting aan, waartoe hij gaarne wil medewerken. Het is te verwachten, dat in het Engelsche parlement weder menig hartig woordje zal vallen over de Iersche quaestiemaar of eenig resultaat zal worden verkregen waar de Ieren staan tegenover den bond van con servatieven en unionisten mag ernstig wor den betwijfeld ondanks de meerdere popu lariteitdie het lot der Ieren ten deel valt in den laatsten tijd. De uitslag van het Parnell-proces is in deze beslissend, want blijkt Parnell onschuldig te zijn aan de brieven dan is de mishandeling, den Ierschen afge- dan een doodelijke stilte over velden en bosschen niets dan sneeuw en nog eens sneeuw, zoover het oog reikte. Het verschiet was in dichten ne vel gehuld en de hemel met dikke, donkere wol ken bedekt, die zwaar en laag voorbijtrokken anders was alles dood en verstijfd in die een zame, winterachtige woestenij. Tot hiertoe had men over het vrije veld ge reden, maar thans slingerde de weg zich door de bosschen, die zich tot dusver aan een kant had den uitgestrekt Op het door den wind beschutte psd in het woud lag de sneeuw zoo hoog, dat de paarden slechts stapvoets konden voortgaan. Nordeck liet de teugels zinken, die hij tot hiertoe strak had gehouden, en de duizelingwekkend snelle rit ging in een lichte schommeling over. De donkere dennen aan weerskanten bogen de kruin onder den sneeuwlast, dien ze droegen. Een van de laag neerhangende takken kwam met Walde mar's hoofd in aanraking en een geheele wolk van dichte vlokken ontlastte zich boven hem en zijne gezellin. Deze wendde zich thans voor de eerste maal halverwegen tot hem om en zeide. op de boomen wijzende „Door zulk 'een dicht bosch loopt de weg naar Wilicza altijd voort Waldemar glimlachte even. „Dat weet ik wel. Ik heb hem dikwijls genoeg afgelegd." «Maar niet te voet en bij het vallen van den avond. Weet ge 't niet of wilt ge 't niet weten, dat dit gevaarlijk voor u kan zijn De glimlach verdween van Nordeck's gelaat en maakte voor de gewone ernstige uitdrukking plaats. «Als ik daaraan nog getwijfeld had, zou de kogel mij wel hebben ingelicht, die onlangs, toen ik van de houtvesterswoning op de grenzen terugkwam, zoo dicht voorbij mijn hoofd snorde, dat hij bijna mijn haar aanraakte. De schutter liet zich niet zien waarschijnlijk schaamde hij zich over zijne onhandigheid." „Nu, als ge die ondervinding reeds hebt opge daan, dan staat het gelijk met een uitdaging om zoo alleen te rijdenriep Wanda, niet in staat om hare ontsteltenis bij dit bericht geheel te verbergen. „Ik ga nooit ongewapend, „antwoordde Walde mar bedaard,«en tegen een schot uiteen hinderlaag kan mij niemand beschermen. Zooals de omstan digheden te Wilicza op het oogenblik zijn, is per soonlijke moed nog het eenige, dat indruk maakt. vaardigden ten deel vallend, een sterk wapen in de hand der Ieren om 't volk voor hun zaak te winnen. y In officieele kringen te Berlijn wordt het bericht tegengesprokendat Duitschland grondgebied in Marokko zou hebben verkre gen. Hoogstwaarschijnlijk handelt de con cessie over een steenkolenstation op het grondgebied van het keizerrijk Marokko. De Duitsche regeering heeft aan den ge zant te Londen opgedragen opheldering te vragen over het aanvaarden van de pacht der tollen te Witu van den sultan van Zan zibar door den Engelschen consul daar te lande want al strekt die pacht tot afbetaling van voorschottende belangen der Duitschers worden te zeer geschaad door de differentieele rechten voor Engelsch en vreemd goed. Volgens de „National Zeitung" wordt het bericht bevestigddat er een Duitsch oefe ningseskader naar Samoa gezonden zal wor den. De tuchtiging, welke Mataafe zal worden toegediend zal in de goede betrekkingen met Engeland en de Vereenigde Staten geene verandering brengendewijl het recht van Duitschland om tusschenbeide te komen, door niemand bestreden wordt. De Italiaansche minister-president Crispi heeft, in antwoord op eene vraag van de be- grootingscommissieverklaarddat noch Saatinoch Massowah ontruimd en aan an deren overgelaten mag worden. Het kabinet zal alle bezuinigingen voorstellen, die moge lijk zijn met behoud tegenwoordige bezetting in Afrika. De minister van oorlog heeft in denzelfden zin gesproken, Door de regeerinhsbode wordt het uit Pa rijs afkomstige bericht van den 22en dezer in zake de expeditie van Askinoff bevestigd. Het blad voegt daarbij dat de verantwoor delijkheid voor de botsing welke er heeft plaats gehad geheel op Askinoff rust. Het voorgevallene zal intusschen van geen invloed Als ik vree9 aan den dag leg en voorzorgen neem, dan is het met mijn gezag gedaan. Indien ik voortga de aanvallen alleen liet hoofd te bie den, zal men er het eerst mede ophouden." „En als die kogel nu eens doel had getroffen?" vroeg Wanda met een lichte beving in haar stem. „Ge ziet hoe dreigend het gevaar is." De jo; ge man boog zich half tot haar over. „Wildet ge mij aan een dergelijk gevaar ont rukken, toen ge er straks op aandrongt, dat ik u zou vergezellen „Ja," was het nauwelijks hoorbare antwoord. Hij scheen iets te willen zeggen, maar alsof een herinnering hem onverwachts te binnen schoot, richtte hij zich plotseling weer op en greep de teugels met vaster hand, terwijl hij zich niet zonder bitterheid liet ontvallen „Dit zult ge moeilijk voor uwe partij kunnen verantwoorden, freule Morynski." Nu keerde ze het gelaat geheel naar hem toe; hare oogen ontmoetten de zijnen. „Ja, want ge hebt u openlijk als haar vijand laten kennen, 't Lag aan u. ons den vrede te bieden. Gij ver- klaardet ons den oorlog." „Ik deed wat ik doen moest. Ge vergeet, dat mijn vader een Duitscher was," „Uwe moeder is een Poolsche." „Ge behoeft mij dit niet op zulk een verwij tenden toon te herinneren." zeide Waldemar. „Dat rampzalig verschil van landaard heeft mij al te veel leed gekost, om het slechts eene mi nuut te kunnen vergeten. Het had reeds de schei ding tusschen mijne ouders ten gevolge't heeft mijne kindsheid vergiftigd, mijne jeugd verbit terd, mij mijne moeder geroofa. Misschien zou zij mij evenveel liefde hebben toegedragen als haar Leo, indien ik een Baratowski was geweest, gelijk hij. Dat ik de zoon van mijn vader was, heb ik bij haar wel het zwaarst moeten boeten. Als wij thans ook op staatkundig gebied te- fenover elkander staan, zoo is dit niets anders an het natuurlijk gevolg van wat er is vooraf gegaan." „Een gevolg dat gij met een ijzeren consequen tie wilt doorarijven," riep Wanda, vuur vattend. „Ieder ander had een verzoening een schik king tot stand zien te brengen; deze zou tusschen moeder en zoon toch niet onmogelijk zijn ge weest." (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1889 | | pagina 1