Nummer 17. Donderdag 28 Februari 1889. 12e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
YIjSTETA,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
UITGEVER:
Waalwijk.
55
E. Werner.
Echo van het Zuiden,
Waalwyksclic ra Laiigslraalsche Courant,
D't blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1>00.
Franco per posi door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarbo.eu 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Nieuwe oorlogskredieten hier, nieuwe oor
logskredieten daar. Men hoort van nieuwe
kredieten in Engeland en Duitschland en in
andere landen zucht men onder den zwaren
last, door den gewapenden vrede opgelegd
waaronder Italiëdat met een jaarlijksch
tekort van 200 millioen het staatsbankroet
tegemoet gaat.
De wapeningen zijn een wond, die steeds
verder invreet in ons werelddeel, een slokop,
die landen en volken verarmt en waarvan
het einde niet te voorzien is. Een algemeene
ontwapening kan slechts voortvloeien uit
een grooten oorlog en daarvan wil op het
oogenblik niemand de verantwoordelijkheid
dragen.
Na den oorlog van 187071 heeft Frank
rijk aan de oorlogsbegrooting de kleinigheid
van dertien en een half milliard uitgegeven
en die sommen zullen door de steeds kost
baarder werktuigen voortdurend toenemen.
Een geheel leger uitvinders en geleerden
zoekt met een ijver, een betere zaak waardig,
naar nieuwe inrichtingen om binnen een mi
nimum van tijd een maximum van men-
schenlevens af te snijden. Met dat verdien
stelijke werkje tot samenstellen van moord
tuigen is dan ook meer te verdienen dan met
eenig ander.
Wegens familie-omstandigheden heeft ba
ron De Courcelles de portefeuille van buiten-
landsche zaken afgewezen en na tal van mis
lukte pogingen is de premier Tirard haar
eindelijk kwijtgeraakt aan Spuller.
Het Fransche ministerie is dus compleet
maar het zou misschien wel wat overmoedig
zij te bewerendat de ministerieele crisis
in Frankrijk is opgelost, waar wij staan
voor een samenraapsel uit de vroegere minis
teries Tirard en Floquet, met een vrij scherp
geteekend opportunistisch karakter en toch
niet homogeen.
Nu zal het toch zeker gunstig ontvangen
DOOR
zijn door de gematigde republikeinsche pers,
zou men meen en maar neen het kabinet
is koel ontvangen door zijn pseudo-vrienden
en ongunstig door de besliste vijanden. Het
is den opportunisten niet krachtig genoeg,
niet beslist opportunistisch genoeg (er zitten
zooals men weet twee radicalen in) en den
radicalen juist te opportunistisch. 't Hardst
schreeuwen de boulangistendie echter in
hun hart juichen want de algemeene onte
vredenheid komt hun ten goede. Boulanger
wordt steeds brutaler, hij laakt het kabinet
waardoor Carnot een oordeel over zich
zeiven uitsprak zoodat hij 't best deed maar
kalm heen te gaan, tenzij hij liever met
geweld wordt verwijderd." Men verwacht
echter, dat de ontevredenheid zich vooreerst
zal blijven bepalen tot woorden, onmiddelijke
aanvallen ducht men niet.
Zaterdag is in de beide kamers eene
ministerieele verklaring voorgelezen. Het
ministerie ontveinst zich de moeilijkheden
van den toestand niet. De tegenwoordige
wetgevende vergadering heeft nog in tweeerlei
opzicht een belangrijke taak te vervullen
namelijk de begrooting voor 1890 vaststellen,
en door eene in ruimen zin verdraagzame
en beleidvolle politiek het slagen der wereld
tentoonstelling verzekeren.
De regeering rekent er op, dat de in be
handeling zijnde legerwet naar behooren zal
worden afgedaan. De voornaamste taak van
het ministerie zal zijn voor alle republikeinen
een gemeenschappelijken grondslag te vin
den om daarop een stelsel van vrede en
vooruitgang te bouwen en te bevestigen. Al
zal pogingen zullen tot doel hebben het land
in de gelegenheid te stellen in een tijdvak
van kalmte zijne wenschen te doen kennen.
Men kan staat maken op de waakzaamheid
der regeering die als een streng rechter het
oog zal houden op alle fouten en zwakheden,
en alle maatregelen nemen zal om de wette
lijke orde te verzekeren.
Kamer en senaat hebben de verklaring
van het nieuwe ministerie gehoord, en heug-
„Wilt ge dan niet weer opstijgen vroeg
Wanda toen zij zag dat hij den teugel om den
arm sloeg.
«Neen, Noorman heeft zich aan den voet ge
kwetst en kan nu slechts hinkende voortkomen,
't Is hem al pijnlijk genoeg den poot neer te
zetten. Onmogelijk kan hij er nog een ruiter bij
dragen.'
«Maar ge zijt twee uren gaans van Wilicza
verwijderd,* bracht Wanda hiertegen in. «Die
kunt ge toch niet te voet afleggen met dat hin
kende paard achter u aan."
,/t Zal wel moeten," antwoordde Nordeck be
daard. «Noorman moet ik althans naar het naaste
dorp brengen, waar ik hem kan laten afhalen."
«Maar dan is het donker, eer ge thuiskomt."
«Dat doet er niet toeik ken den weg."
De jonge gravin wierp een blik op den weg
naar Wilicza, die zich in het verschiet tussclien
de boomen verloorzij wist dat het liout- en
struikgewas zich tot in de onmiddellijke nabij
heid van het kasteel uitstrekte.
«Was 't niet beter dat gij van mijn slede ge
bruik maaktet," zeide zij zacht en zonder op te
zien. «Mijn koetsier kan uw paard dan onder
wijl naar het dorp brengen."
Waldemar zag haar verwonderd aandit aan
bod scheen hem zeer te verrassen.
«Ik dank u. Gij rijdt toch zeker naar Rako-
wicz
«De omweg over Rakovvicz is niet groot,"
merkte Wanda haastig aan, «en van daar hebt
ge het vrije gebruik van de slede." Zij zeide dit
op zonderling gejangden, bijna angstigen toon.
Waldemar liet langzaam den teugel zinken, maar
er verliepen eenige seconden eer hij hernam
r't Is toch misschien beter, regelrecht naar
Wilicza te gaan."
«Ik smeek u echter dat niet te doen, maar met
mij mede te rijden."
'Ditmaal drukte Wanda's stem zoo onmisken
baar zorg en angst uit, dat de weigering niet
herhaald werd. Nordeck gal' den koetsier, die op
een wenk zijner meesteres was afgestegen, zijn
paard over met het bevel, dit zoo voorzichtig
mogelijk naar het naaste dorp te voeren, waar
het afgehaald zou worden. Hij zelf besteeg de
slede, maar ging achter op het koetsiersbankje
zitten en nam ae teugels ter hand. De plaats
naast de jonge gravin bleef leeg.
Beiden zwegen gedurende den rit. H^t aanbod
was zoo eenvoudig en eigenlijk niet meer dan
natuurlijk; een besliste weigering zou vreemd,
ja, zelfs beleedigend hebben geklonken tusschen
bloedverwanten, die elkaar van zoo nabij be
stonden maar beiden hadden reeds sedert lang
verleerd, vrij en ongedwongen met elkaar om te
gaan en dit onverwachte weerzien was niet ge
schikt om hen meer op hun gemak te doen zijn.
Waldemar wijdde al zijn belangstelling aan het
rijden en Wanda hulde zich dichter in haar pels,
zonder ook slechts een enkele maal om te zier..
Meu was reeds in het begin van Maart, maar
de winter scheen ditmaal geen afscheid te willen
nemen. Nog even voor zijn vertrek liet hij der
arme aarde, die reeds met smachtend verlangen
lente's adem tegemoet zag, al zijne verschrikkin
gen ondervinden. Een sneeuwjacht, die dagen
achtereen duurde, bedekte haar opnieuw met het
witte lijkkleed, dat zij zich met moeite van de
schouders had geworpen. Weer lag de geheele
landstreek onder sneeuw en ijs bedolven en stre
den storm en vorst om de opperheerschappij.
De wind en de sneeuwjacht waren wel is waar
sedert den ochtendstond bedaard, maar niettemin
was 't zulk een sombere, koude namiddag, alsof
men nog in December schreef. De paarden snel
den als een pijl uit den boog voorwaarts en de
slede scheen over de gladde baan heen te vlie-
gen maar de kille adem van dien winterachti-
gen Maartschen dag deed de beide hierin zit
tende personen als het ware yei'stijven.
Zij volhardden in hun stilzwijgen, 't Was de
eerste maal, dat zij weder alleen waren na die
ontmoeting bij het kleine meer in het bosch, en
hoe duister en melancholiek die herfstavond ook
mocht geweest zijn met zijn vallende bladeren
en dijnenden nevel, zoo had de natuur destijds
toch nog geleefd ware 't ook slechts om te ster
ven. Thans was 't met alle leven gedaan. Niets
lijk mag het feit heeten, dat zoo niet be-
bepaald warm ontvangen, die verklaring toch
met minder terughouding is begroet dan het
kabinet zelt.
Dit kabinet des vredes heeft een gema
tigd karakter, 't is een overgangs-ministerie,
alleen bestemd om de orde te bewaren ge
durende de tentoonstelling, een politieke vlag
voert het niet. Een bepaald anti-boulangis-
tisch ministerie, zulk een, dat onmiddellijk
tegenover het cesarisme een aanvallende hou
ding aanneemt, is het niet, maar het is, wat
het eenigszins wezen kan met het oog op
de samenstelling der kamer. Onmiddellijke
ontbinding en daarmede samengaande ver
kiezingen was het dreigende spook en dat
heelt men gemeden.
De verklaring is in den senaat gunstiger
ontvangen dan in de kamer.
De Spaansche Cortès beraadslaagt druk over
de plannen, betreffende de militaire hervor
mingen.
Romero-Robledo beweert, dat de voorge
stelde wijziging niet practisch zyn. Een
hoofdgebrek is dat er te veel officieren zijn
in het Spaansche leger. Frankrijk vier offi
cieren voor honderd soldatenDuitschland
drie Italië vijf en Spanje zestiem Bij de
Spaansche infanterie is een officier voor
vijf soldatenterwijl bij de artillerie het
aantal officieren betrekkelijk minder is dan
in Frankrijk. Romero-Robledo dringt op
bezuinigingen in de begrooting aan, waartoe
hij gaarne wil medewerken.
Het is te verwachten, dat in het Engelsche
parlement weder menig hartig woordje zal
vallen over de Iersche quaestiemaar of
eenig resultaat zal worden verkregen waar
de Ieren staan tegenover den bond van con
servatieven en unionisten mag ernstig wor
den betwijfeld ondanks de meerdere popu
lariteitdie het lot der Ieren ten deel valt
in den laatsten tijd. De uitslag van het
Parnell-proces is in deze beslissend, want blijkt
Parnell onschuldig te zijn aan de brieven
dan is de mishandeling, den Ierschen afge-
dan een doodelijke stilte over velden en bosschen
niets dan sneeuw en nog eens sneeuw, zoover
het oog reikte. Het verschiet was in dichten ne
vel gehuld en de hemel met dikke, donkere wol
ken bedekt, die zwaar en laag voorbijtrokken
anders was alles dood en verstijfd in die een
zame, winterachtige woestenij.
Tot hiertoe had men over het vrije veld ge
reden, maar thans slingerde de weg zich door de
bosschen, die zich tot dusver aan een kant had
den uitgestrekt Op het door den wind beschutte
psd in het woud lag de sneeuw zoo hoog, dat
de paarden slechts stapvoets konden voortgaan.
Nordeck liet de teugels zinken, die hij tot hiertoe
strak had gehouden, en de duizelingwekkend snelle
rit ging in een lichte schommeling over. De
donkere dennen aan weerskanten bogen de kruin
onder den sneeuwlast, dien ze droegen. Een van
de laag neerhangende takken kwam met Walde
mar's hoofd in aanraking en een geheele wolk
van dichte vlokken ontlastte zich boven hem en
zijne gezellin. Deze wendde zich thans voor de
eerste maal halverwegen tot hem om en zeide.
op de boomen wijzende
„Door zulk 'een dicht bosch loopt de weg naar
Wilicza altijd voort
Waldemar glimlachte even. „Dat weet ik wel.
Ik heb hem dikwijls genoeg afgelegd."
«Maar niet te voet en bij het vallen van den
avond. Weet ge 't niet of wilt ge 't niet weten,
dat dit gevaarlijk voor u kan zijn
De glimlach verdween van Nordeck's gelaat
en maakte voor de gewone ernstige uitdrukking
plaats. «Als ik daaraan nog getwijfeld had, zou
de kogel mij wel hebben ingelicht, die onlangs,
toen ik van de houtvesterswoning op de grenzen
terugkwam, zoo dicht voorbij mijn hoofd snorde,
dat hij bijna mijn haar aanraakte. De schutter
liet zich niet zien waarschijnlijk schaamde hij
zich over zijne onhandigheid."
„Nu, als ge die ondervinding reeds hebt opge
daan, dan staat het gelijk met een uitdaging om
zoo alleen te rijdenriep Wanda, niet in staat
om hare ontsteltenis bij dit bericht geheel te
verbergen.
„Ik ga nooit ongewapend, „antwoordde Walde
mar bedaard,«en tegen een schot uiteen hinderlaag
kan mij niemand beschermen. Zooals de omstan
digheden te Wilicza op het oogenblik zijn, is per
soonlijke moed nog het eenige, dat indruk maakt.
vaardigden ten deel vallend, een sterk wapen
in de hand der Ieren om 't volk voor hun
zaak te winnen. y
In officieele kringen te Berlijn wordt het
bericht tegengesprokendat Duitschland
grondgebied in Marokko zou hebben verkre
gen. Hoogstwaarschijnlijk handelt de con
cessie over een steenkolenstation op het
grondgebied van het keizerrijk Marokko.
De Duitsche regeering heeft aan den ge
zant te Londen opgedragen opheldering te
vragen over het aanvaarden van de pacht
der tollen te Witu van den sultan van Zan
zibar door den Engelschen consul daar te
lande want al strekt die pacht tot
afbetaling van voorschottende belangen
der Duitschers worden te zeer geschaad door
de differentieele rechten voor Engelsch en
vreemd goed.
Volgens de „National Zeitung" wordt het
bericht bevestigddat er een Duitsch oefe
ningseskader naar Samoa gezonden zal wor
den. De tuchtiging, welke Mataafe zal worden
toegediend zal in de goede betrekkingen
met Engeland en de Vereenigde Staten geene
verandering brengendewijl het recht van
Duitschland om tusschenbeide te komen, door
niemand bestreden wordt.
De Italiaansche minister-president Crispi
heeft, in antwoord op eene vraag van de be-
grootingscommissieverklaarddat noch
Saatinoch Massowah ontruimd en aan an
deren overgelaten mag worden. Het kabinet
zal alle bezuinigingen voorstellen, die moge
lijk zijn met behoud tegenwoordige bezetting
in Afrika.
De minister van oorlog heeft in denzelfden
zin gesproken,
Door de regeerinhsbode wordt het uit Pa
rijs afkomstige bericht van den 22en dezer
in zake de expeditie van Askinoff bevestigd.
Het blad voegt daarbij dat de verantwoor
delijkheid voor de botsing welke er heeft
plaats gehad geheel op Askinoff rust. Het
voorgevallene zal intusschen van geen invloed
Als ik vree9 aan den dag leg en voorzorgen
neem, dan is het met mijn gezag gedaan. Indien
ik voortga de aanvallen alleen liet hoofd te bie
den, zal men er het eerst mede ophouden."
„En als die kogel nu eens doel had getroffen?"
vroeg Wanda met een lichte beving in haar
stem. „Ge ziet hoe dreigend het gevaar is."
De jo; ge man boog zich half tot haar over.
„Wildet ge mij aan een dergelijk gevaar ont
rukken, toen ge er straks op aandrongt, dat ik
u zou vergezellen
„Ja," was het nauwelijks hoorbare antwoord.
Hij scheen iets te willen zeggen, maar alsof
een herinnering hem onverwachts te binnen
schoot, richtte hij zich plotseling weer op en
greep de teugels met vaster hand, terwijl hij
zich niet zonder bitterheid liet ontvallen
„Dit zult ge moeilijk voor uwe partij kunnen
verantwoorden, freule Morynski."
Nu keerde ze het gelaat geheel naar hem toe;
hare oogen ontmoetten de zijnen. „Ja, want ge
hebt u openlijk als haar vijand laten kennen, 't
Lag aan u. ons den vrede te bieden. Gij ver-
klaardet ons den oorlog."
„Ik deed wat ik doen moest. Ge vergeet, dat
mijn vader een Duitscher was,"
„Uwe moeder is een Poolsche."
„Ge behoeft mij dit niet op zulk een verwij
tenden toon te herinneren." zeide Waldemar.
„Dat rampzalig verschil van landaard heeft mij
al te veel leed gekost, om het slechts eene mi
nuut te kunnen vergeten. Het had reeds de schei
ding tusschen mijne ouders ten gevolge't heeft
mijne kindsheid vergiftigd, mijne jeugd verbit
terd, mij mijne moeder geroofa. Misschien zou
zij mij evenveel liefde hebben toegedragen als
haar Leo, indien ik een Baratowski was geweest,
gelijk hij. Dat ik de zoon van mijn vader was,
heb ik bij haar wel het zwaarst moeten boeten.
Als wij thans ook op staatkundig gebied te-
fenover elkander staan, zoo is dit niets anders
an het natuurlijk gevolg van wat er is vooraf
gegaan."
„Een gevolg dat gij met een ijzeren consequen
tie wilt doorarijven," riep Wanda, vuur vattend.
„Ieder ander had een verzoening een schik
king tot stand zien te brengen; deze zou tusschen
moeder en zoon toch niet onmogelijk zijn ge
weest."
(Wordt vervolgd.)