Nummer 27. Donderdag 4 April 1889. 12e Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
H, Industriëelen en Fabrikanten!
FEUILLETON.
TINETA,
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
UITGEVER:
Waalwijk.
De kamer van koophandel en
fabrieken, te Waalwijk, zich on
ledig houdende met het opmaken
van het verslag omtrent den han
del, de scheepvaart en nijverheid
over 1888, houdt zich aanbevolen
voor uwe opgaven en mededee—
lingen.
De kamer wenscht dezelve te
ontvangen vóór 5 April a. s.
WAALWIJK, 26 Maart 1889.
63
E. Werner.
De Echo van het Zuiden,
Waalwyksclie en Langstraalsche Courant,
>Ss
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 1—7 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land°worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
In de Fransche kamer heeft Labuissière
het verslag ingediend over het door den se
naat aangenomen voorstelwaarbij de druk
pers-delicten worden overgebracht bij de cor-
rectioneele rechtbank. Door de Boulangis-
ten werd tegenstand gebodendoch met
266 tegen 259 werd de urgentie aangenomen.
Onder levendige toejuichingen ter linker
zijde heeft de senaat met 207 tegen S3
stemmen het ontwerp aangenomen, waarbij
de regelen worden vastgesteld door den
senaat in acht te nemen wanneer deze zich
constitueert als hoogst gerechtshof.
Deze toejuichingen vinden hierin haar
grond datnaar als zeker gemeld wordt, de
regeering binnen zeer kort bij de kamer
eene aanvrage zal indienen tot gerechtelijke
vervolging van Boulanger en eenige andere
afgevaardigden [Laguerre, Turquet, Laisant],
wegens complotteeren tegen de veiligheid des
staatsen dat geding zal dan moeten
gevoerd worden voor den senaat.
Onmiddellijk na goedkeuring der aanvrage
zouden de vier worden in hechtenis ge
nomen.
Door het parket zal eene vervolging wor
den ingesteld tegen de leden van het zoo
genaamd nationaal comitémede wegens
samenspanning tegen de veiligheid van den
staat.
Intusschen maakt Havas eene ietwat duis
tere nota bekend omtrent het verhandelde in
den jongsten ministeraad, waaruit men zou
mogen opmaken dat de regeering voor het
oogenblik althans er niet aan denkt Boulan
ger en eenigen der zijnen voor den senaat
als liof van justitie te vervolgen wegens
samenspanning tegen de veiligheid des staats.
De militaire maatregelen echterdie ge
nomen worden wijzen er op dat ernstige
gebeurtenissen worden verwacht. Men voorziet
een pronunciamento van Boulanger.
Generaal Saussier inspecteert dagelijks de
kazernes en ontvangt per telefoon 's avonds
de rapporten of de voorgeschreven maatre
gelen worden genomen. Officieren zijn inde
kazernes geconsigneerd en compagnieën wor
den marschvaardig gehoudenzoowel over
dag als 's nachts.
De prefecten hebben order ontvangen alle
brochures en strooibiljetten in beslag te ne
men die zij vermoeden, dat van de Boulan-
gistische partij komen.
Naar uit Frankfort a/d M. gemeld wordt
heeft aldaar eene conferentie plaats gehad
van den hertog, erfprins van Nassau, met den
Luxemburgschen minister Eyschen. De her
tog heeft zich bereid verklaard het regent
schap te aanvaardennadat de vereischte
voorzieningen getroffen zijn in verband met
het buiten staat verklaren van den koning
om de regeering waar te nemen.
In de Zaterdagavond gehouden vergadering
van den Luxemburgschen staatsraad is be
sloten dat er, vóór de aankomst van den re
gent in het land eene proclamatie zal wor
den uitgevaardigd de instelling van het re
gentschap aankondigende. De kamer zou
daarvan akte nemen en den regent uitnoo-
digen den eed af te leggen.
De ministers van H. M. de koningin van
Engeland hebben een warme week achter
zich. Trots de urgentie ten opzichte van de
vaststelling der begrooting liet de oppositie
zich niet van haar stuk brengen. Zij onder
wierp de regeering aan een soort inquisitie
naar aanleiding van de zaak TimesPigott
Parnell.
Uren lang duurden bij iedere zitting de
heftige aanklachten door de oppositie gere
leveerd en het kruisverhoor der ministers
die er toch nog vrij goed zijn afgekomen.
Van beide zijden werden de debatten in
het lagerhuis met buitengewone heftigheid
gevoerd buiten alle regels der parlementaire
welvoegelijkheid om, met een woede,die haar
gelijke niet kent.
Het staat nu vast, dat sir Richard Webster
als procureur-generaalals wettelijke raad
gever van de kroon, en sir Richard Webster
in zijn qualiteit van advocaat van de Times,
een dubbele rol heelt gespeeld. Aan de regee
ring heeft hij de verzekering gegeven, dat de
aan Parnell ten laste gelegd brieven authen
tiek waren zonder welke verklaring nimmer
een enquête-commissie zou zijn ingesteld, en
van geheime stukken van het ministerie en
de hulp der uitvoerende macht in Engeland
en Ierland heeft hij ge- of liever misbruik
gemaakt tot ondersteuning van de zaak van
de T im es,
Hiervan en van nog veel meer aangaande
het beruchte T i m e s-Parnel-proces wilde
de wat al te nieuwsgierige oppositie zeker
heid hebben, als het openstellen van de ge
vangenissen voorde agenten van de Times,
die den ongelukkigen de keus stelden be
loond te worden of voor altijd gevangen te
blijven.
Waar deze en dergelijke feiten zijn aan
't licht gekomenis 't geen wonder dat de
openbare meening zich allengs kant tegen de
regeeringdie al haar beambten in dienst
stelt van een courant.
De »Reichs-Anzeiger« bevat eene keizer
lijke aanschrijving aan den rijkskanselier
waarbij het opperbevel over de marine ge
scheiden wordt van het beheer. Het opper
bevel wordt gevoerd door den commandee
renden admiraal volgens de beschikkingen
des keizershet beheer geschiedt onder ver
antwoordelijkheid van den rijkskanselier door
den secretaris voor de marine. Tot deze
waardigheid wordt de schout bij nacht Heusner
benoemd.
In verband met het nieuwe supplementaire
krediet van 21,885,00 mark,door de regeering
van Duitschland aan de vertegenwoordiging
gevraagd en welke nieuwe eisch zeer weinig
tegenkanting vindt - alleen bij de oppositie -
rekent een der voornaamste Berlijnsche bladen
uit, dal de kredieten, zoo successievelijk in het
Duitsche parlement aangevraagd na 1 Januari
1872 tot nu toe, dus in 17 jaar tijds,tezamen
negen en een half milliard beloopen
(9;500,000,000.)
De gewapende vrede kost nogal iets!
Het wetsvoorstel, in de kamer van Italië
ingediend, waarbij het ministerie gemachtigd
wordt bij decreet een aantal artikelen van
het douane-tarief te wijzigen is vergezeld
van een toelichting van den nieuwen minister
van financiëndie duidelijk doet uitkomen
dat de; e maatregel wordt genomen op grond
van de noodzakelijkheid om een handels
overeenkomst te treffen met Frankrijkals
zijnde het voor het oogenblik onmogelijk een
nieuw tractaat te doen sluiten.
Uat is zeer openhartig van het kabinet
maar ongelukkig vormen politieke redenen
een hinderpaal, waar het geldt de verwezen
lijking van de vredelievende plannen, die den
grond vormen van het progiamma, uitgaande
van het nieuwe Italiaansche ministerie.
Frankrijk is nog eenigszins wantrouwig en
meentdat een te sluiten handelsconcordaat
vooral zou strekken tot de verschaffing van
de noodige middelen aan Italië om aan zijn
verplichtingen tegenover de triple-alliantie
te voldoen.
Te Parijs zijn er stroomingen, die zeer
tegen een regeling met Italië zijn gekant
zoolang het deel uitmaakt van den Duitsch-
Oostenrijkschen bondmen wil de natie doen
boeten voor de diplomatieke dwalingen van
de regeeringspe»sonen die de triple-alliantie
DOOIt
//Terug, Wandal' fluisterde Waldemar, terwijl
hij haar op zijde trachtte te duwen, rit Koint
tot een uitbarsting. Zelfs gij kunt die niet meer
verhinderen. Geef mij ruimte om mij te kunnen
verdedigen.'
Wanda voldeed niet aan dit verzoek; integen
deel bleef ze hardnekkig naast hem staan. Zij
wist dat hij voor de overmacht moest bezwijken,
dat haar onmiddellijke nabijheid zijn eenige red
ding was. Nog vreesde men de hand aan haar
te slaan, nóg waagde niemand het, haar van
zijne zijde weg te rukken maar het oogenblik
naderde dat ook die laatste schroom ophield.
„Ga op zijde, freule Morynskiklonk de stem
van den houtvester snel en onheilspellend boven
het getier van de anderen uit. „Op zijde of
mijn kogel treft ook u!"
Hij hief zijn geweer op. Wanda zag dat hij
den vinger op den trekker legdezij zag het
van woede en haat misvormde gelaat van den
man en dat gezicht deed haar alle bedacht
zaamheid en zell'beheersching uit het oog verlie
zen. Nog slechts eene gedachte stond haar dui
delijk voor den geest: liet doodsgevaar, waarin
Waldemar verkeerde, en het laatste middel dat
haar overbleef aangrijpend, wierp ze zich aan
zijne borst en beschermde hem met haar eigen
lichaam.
't Was te laat het schot knalde en reeds de
volgende seconde werd het door Nordeck's wa
pen beantwoord. Met een doften kreet stortte de
houtvester neer en bleef onbeweeglijk op den
grond liggen. Waldemar's kogel had met ont
zettende zekerheid doel getroffen, hijzelf stond
overeind en Wanda met hem De schielijke be
weging, waarmede ze hem had trachten te be
schutten, had hem uit de baan van het doode-
lijk schot gerukt en hem zoowel als haar gered.
Dit alles geschiedde zoo snel, dat aan geen der
overigen de tijd overbleef om aan den strijd deel
te nemen. In een en dezelide minuut zagen zij
freule Morynski zich daarin mengen,; den hout
vester op den grond uitgestiekt en den landheer
met hoog opgeheven wapen voor zich staan, be
reid om dat eerste schot door een tweede te laten
volgen. Eenige seconden heerschte er een dood-
sclie stilte niemand bewoog zich.
Waldemar had onmiddellijk, nadat hij zijn re
volver had afgeschoten, Wanda in zijn eigen,
eenigermate gedekte stelling gedrongen en zich
voor haar geplaatst. Alet een enkelen blik over
zag hij den toestand. Hij was omsingeld men
belette hem heen te gaan tegenover zes geladen
geweren had hij niets dan zijn wapen alleen.
Als het tot vechten kwam, was hij reddeloos
verloren en Wanda met hem, zoodra zij het nog
eens beproefde om hem te beschermen. Aan een
afdoende verdediging was niet te denken. Hier
kon slechts onverschrokkenheid, wellicht verme
telheid uitredding geven en dit moest in elk ge
val beproefd worden.
Hij hief zich in zijne volle lengte op, wierp
met een krachtige beweging de haren terug, die
hem over het voorhoofd fladderden, en de beide
geweerloopen, die het dichtst iu zijn bereik wa
ren, met de hand op zijde slaande, trad hij mid
den onder de aanvallers. Zijne reusachtige ge
stalte stak boven al de anderen uit en zijn blik
schoot vonken, terwijl hij dezen op zijne weer
barstige onderhoorigen liet rusten, alsof hij hen
hiermede alleen kon verdelgen.
//De wapens neer 1" riep hij met donderende
stem. „Ik duld geen muiters op mijn territoor.
Daar ligt de eerste, die 't beproefd heeft. Wie
zijn voorbeeld volgt, deelt ook zijn lot. Legt de
geweren neer, zeg ik
Als verlamd van schrik en ontzetting staarden
de mannen sprakeloos hun meester aan. Ze haat
ten hemze waren tegen hem opgestaan en hij
had zoo even hun aanvoerder gedood; het was
natuurlijk dat ze zich hierover wilden wreken,
hier en op dit oogenblik, terwijl de wraak nog
in hun macht stond. Ze hadden ook het stellig
voornemen zich op Waldemar te werpen, maar
toen hij nu in hun midden trad en hun wapens
met de bloote hand ter zijde sloeg, alsol hij wer
kelijk kogelvrij wastoen hij onderwerping van
hen eischte met het voorkomen en op den toon
van een onbeperkt gebieder, toen ontwaakte weer
de oude, blinde gehoorzaamheid, die zonder naar
het //waarom" te vragen, zich buigt voor den
keen wien de macht toekomt; toen zegevierden
moed en beleid over de instinctmatige volgzaam
heid van lage, ondergeschikte naturen. Zij beef
den schuw terug voor die bliksemende oogen,
die zij sedert lang hadden leeren vreezen, voor
dat dreige: de voorhoofd met de thans hoog op
gezwollen blauwe ader. En Waldemar stond on
gekwetst voor hen. De kogel van Osiecki, die
nooit doel miste, was machteloos langs hem af
gegleden, maar de houtvester lag dood ter aarde,
midden in het hart getroffen het was met een
soort van bijgeloovigen afschuw, dat de omstan
ders allengs achteruit weken. Langzaam gingen
de dreigende buksen uaar beneden. De kring
rondom den landheer werd al wijder en wijder;
het waagstuk om, geheel alleen, een zesvoudige
overmacht het hoofd te bieden, was gelukt.
Waldemar keerde zich om en, Wanda bij den
arm grijpende, trok hij haar mede. //En nu, gaat
uit den weg!" beval hij op denzelfden gebieden
den toon. „Ruim baan!"
Een paar van de lieden bieren stokstijf staan,
maar de beide voorsten weken aarzelend achter
uit en lieten hierdoor inderdaad den toegang tot
de deur vrij. Geen van de anderen verzette zich
hiertegen. Geen onwillig woord werd vernomen;
zwijgend lieten zij hun heer en meester en freule
Morynski passeeren. Waldemar verhaastte zijn
stap* in het minst niet. Hij wist dat hij het ge
vaar slechts voor het oogenblik meester was en
dat het in dubbele mate zou terugkeeren, zoodra
de lieden tot bezinning kwamen en zich van
hunne overmacht bewast werden maar hij ge
voelde tevens dat het geringste teeken van vrees
gewichtige gevolgen kon hebben. Nog werd de
geheele straks zoo teugellooze bende door de
macht van zijn oog en zijn stem beheerscht
't was zaak haar te ontkomen eer die betoove-
ring ophield, en dit kon reeds het volgend oogen
blik geschieden.
Hij tr d met Wanda de voordeur uit. Hier
wachtte de slede. De koetsier ijlde hen bleek van
schrik tegemoet. De schoten hadden hem naar
het venster gelokt; hij scheen het voorgevallene
gedeeltelijk mede te hebben aangezien. Walde
mar hief zijne gezellin schielijk in de slede en
volgde zelf
„Voorwaarts!" zeide hij kortaf en haastig. „Tot
aan gindsche boomen stapvoets; maar laat de
paarden zich dan reppen, zoodat we zoo schielijk
mogelijk het bosch Dereiken."
De koetsier gehoorzaamde. Waarschijnlijk was
zijn eigen leven hem niet het minst dierbaar.
Binnen weinige minuten hadden zii het beschut
tend geboomte bereikt en nu ging het met ra-
zendeu spoed voorwaarts. Waldemar hield nog
altijd de pistool met overgetrokken haan in de
rechterhand, terwijl zijn linker Wanda's vingers
zoo vast omknelde, alsof hij ze nc^>it weer wilde
loslaten. Eerst toen de houtvesterswoning reeds
een groot eind achter hen lag en 'alle vrees voor
nagezonden kogels verdwenen was, gaf hij die
defensieve houding op en wendde zich tot zijne
gezellin. Eerst thans zag hij dat de hand, die
hij in de zijne hield, met bloed was bevlekt
het kwam nog met dikke droppels uit de mouw
van haar kleed te voorschijn, en de man, die zoo
even nog met onwrikbare bedaardheid het ge
vaar getrotseerd had, ontroerde zoo, dat zelfs
zijne lippen verbleekten.
rit Is niets," zeide Wanda, haastig zijne vraag
voorkomende. „Die kogel van Osiecki moet ra
kelings langs mij heen zijn gegaan. Tot nu toe
heb ik het niet eens gevoeld dat ik gewond was.'
Waldemar haalde zijn zakdoek uit en wa9 haar
behulpzaam om den gewonden arm hiermede te
verbinden. Hij wilde spreken daar hief de
jonge gravin het doodsbleek gelaat tot hem op.
Ze vroeg niets, ze verzocht niets, maar ze zag
hem met zulk een angstig smeeltende uitdruk
king aan, dat Nordeck verstomde; hij begreep
dat hij haar voor het oogenblik althans moest
ontzien. Alleen sprak hij haar naam uit, maar
iu dat eene woord lag meer dan eene lange, harts
tochtelijke liefdesverklaring had kunnen bevat
ten „Wanda
Zijn blik zocht den hare, maar tevergeefs ze
hief de oogen niet weer op en hare hand lag
zwaar en koud in de zijne.
UIoop niets," zeide zij op doffen toon en zoo
zacht, dat het hem als de laatste ademhaling van
een stervende in de ooren klonk. „Gij zijt de
vijand van mijn volk en ik ben de verloofde
van Leo Baratowski.'
(Wordt vervolgd.)
