N ummer 40.
Zondag 19 Mei 1889.
12e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
-V"I2sT:ET.A
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Engeland.
UITGEVER:
Waalwijk.
73 E. Werner.
Waalwijksdic en Langsfraatsche Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden/1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolï Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Voor de tweede maal is gisteren in den
Franschen Senaat de discussie aangevangen
over het voorstel van de militaire wet, dat
de Kamer heeft teruggezonden, de oorspron
kelijke bepalingen handhavende. De Minister
van Binnenlandsche Zaken, Constans, is door
zijn collega's belast met de nadere toelichting
voor den Senaat van de bepaling, door de
Kamer aangenomen.
De Spaansche regeering heeft door een
officieuse nota alle geruchten omtrent een
ongunstigen toestand van 's lands financien
of aangaande uitstel, eventueel afstel, van
het voorstel tot invoering van algemeen stem
recht doen logenstraffen.
Ook de militaire hervormingen krijgen een
beurt en dan heeft Sagasta, naar hij meent,
elk het zijne gegeven.
Heel mooi op - 't papier, maar in werke
lijkheid heeft Sagasta hard werk om zijn
volgelingen bijeen te houden, zooals weder
is gebleken bij de discussie over de invoer
rechten op de granen. De premier wil van
dit protectionistische voorstel zelfs een kabi-
nets-quaestie maken.
Als de ministers op ongewonen tijd reisjes
gaan maken, komen zij wel eens niet meer
terug. Niet, dat zij onder het moordend staal
gevallen zijn of dynamiet-mannen of nihilisten
hun het leven hebben benomen, maar dat reisje
staat gelijk met den voorbode van den nade
renden politieken dood der betrokken heeren.
Zoo heeft nog onlangs de Duitsche minister
van oorlog gedaan, Bronsart van Schellendorf,
en nu loopen in parlementaire kringen te
Berlijn geruchten, dat de minister van finan
cien, Von Scholz, ingevolge zijn inkomsten
belasting-fiasco plan heeft dat voorbeeld te
volgen.
't Wordt meer en meer zekerheid, dat de
Samoa-conferentie te Berlijn 't eens is ge
worden over de quaestie van landbezit, over
de controle van het stedelijk bestuur van
DOOR
„Om het evenriep Leo, eensklaps uit zijne
verstijving tot woeste wanhoop overslaande, „op
de eene of andere wijs zal ginds nog wel ge
vochten worden en meer den ééne gelegenheid
om den dood te vinden heb ik niet noodig. Als
ge wist, hoe moeder mij met hare ontze'.tende
woorden heeft gegriefd 1 Zij weet immers toch
ook, dat zoo ik al den ondergang der onzen op
hetgeweten heb, ik ook het verpletterend ge
wicht, het helsche leed van dat bewustzijn heb
te dragen; ze had barmhartig moeten zijn, en ze
heeft mij o, mijn God, ze is toch mijne moeder
en ik ben zoolang alles en alles voor haar ge
weest!"
„Ik zal Wanda roepen/ zeide Waldemar, diep
ontroerd door deze uitbarsting van smart. ♦Mis
schien zal zij
♦Zij zal evenzoo handelen. Ge kent de vrou
wen van ons volk niet. Maar juist daarom
en te midden van zijne vertwijfeling klonk er
iets zegevierende in de stem van den jongen
vorst«maar juist daarom behoeft ook gij niets
van haar te hopen. Wanda zal nooit, nooit de
uwe worden ook niet als ik u niet meer in
den weg sta. En al heeft ze u lief, en al kwijnt
ze weg aan die liefde gij zijt de vijand van
haar volk, gij helpt mede om het te onderdruk
ken, hierdoor is ook uw vonnis geveld. Een
Poolsche vrouw wordt nooit de uwe. En dat is
foed ook/ liet hij er met een zucht van vera-
eming op volgen. «Ik had nooit rustig kunnen
sterven, als ik mij haar in uwe armen had moe
ten voorstellennu kan ik dat wel voor u is
ze even goed verloren als voor mij.'
Hij wilde wegsnellen, maar bleef plotseling als
verlamd staan. Eene seconde scheen hij te wei
felen toen ging hij langzaam aarzelend naar de
deur, die toegang gaf tot het sclirijfkabinet der
vorstin.
Daar binnen bleef alles stil.
Apia en over den invoer van spiritualiën en
schietwapenen.
De controle, over de inlandsche regeering
uit te oefenen, is nu nog een punt van belang.
Er loopen in regeerings-kringen te Rome
geruchten, dat de begrootings commissie
2,900,000 lire zou hebben geschrapt van het
jaarlijksch krediet voor Afrika. Het feit ,dat
de commissie dit zou hebben gedaan zonder
de regeering te raadplegen en zooals bij de
discussie over Afrika is gebleken, bepaald
tegen haar zin, mag als bewijs gelden dat
de Afrikaansche quaestie nog lang niet uit
de wereld of liever uit de Kamer is.
Volgens melding van Engelsche zijde is
men op het Vatikaan lang niet in zijn schik
over de minachtende of eigenlijk niet-ach-
tende wijze, waarop Crispi, de premier, over
de katholieken congressen van Madrid, Oporto
en Weenen heeft gesproken. Men vreest, dat
's premiers woorden een ongunstigen indruk
zullen teweeg brengen en de ijverige voor
standers van het herstel der wereldlijke macht
zullen ontmoedigen.
Als een politieke manoeuvre van de Rus-
sischgezinde partij in Servie wordt een gerucht
beschouwd, in de politieke wereld algemeen
verspreid, als zou uit een door het regent
schap onderschepten brief van koning Alex
ander aan zijn vader, blijken, dat deze van
de regenten niets wil weten voornamelijk
Protitch hem afkeer inboezemt en hij öf zijn
vader öf zijn moeder bij zich wil hebben.
Men meent dat de regenten zulk een
schrijven wel geheim zouden houden.
De Skouptchina zal zich eerstdaags bezig
te houden hebben met de vraag, oi de ex-
metropolitaan Michael al dan niet in zijn
functien moet worden hersteld.
Uit Konstantinopel wordt aan de Times
gemeld dat de Bulgaarsche uitgewekenen
met behulp van Panslavistische agenten een
comité gevormd hebben, met het doel, den
in Bulgarije bestaanden staat van zaken om
ver te werpen. Het comité moet overvloed
«Ik wilde u vaarwel zeggen
Geen antwoord geen beweging zelfs werd
vornomen-
„Moeder De stem van den jongen vorst klonk
sidderend, angstig, smeekend. «Laat mij niet zoo
van u weggaan Mag ik u al niet zien, geef mij
dan ten minste een woord, een enkel woord tot
afscheid't Is het laatste I Moeder, hoort gij
mij niet?"
Ha lag op de knieën voor de gesloten deur en
drukte het voorhoofd daartegen, als omhaar open
te duwen. Het baatte niet de deur bleef dicht
en geen geluid deed zich hooren. De moeder had
evenmin een woord van afscheid voor haar zoon
als de vorstin Baratowsky hem zijn misslag kon
vergeven.
Leo verhief zich uit zijne knielende houding.
Zijn gelaat stond weer strak evenals voorheen
en alleen vertoondé zich om zijn mond een uit
drukking van woeste, bittere smart, zooals hij
ze wellicht nog nooit in zijn leven had onder
vonden. Hij sprak geen woordzwijgend Dam
hij den mantel op, dien hij straks had afgeworpen,
wierp hem over de schouders en wendde zich
vervolgens naar de deur. Zijn broeder poogde
vergeefs hem terug te houden. Leo weerde
hem af.
„Laat mij gaanZeg aan Wanda Neen, zeg
haar nietsZe heeft mij toch niet liefom
uwentwil heeft ze mij opgegeven. Vaarwel!"
Hij snelde heen. Een paar minuten bleef Wal
demar radeloos achter. Eindelijk scheen hij tot
een besluit te zijn gpkoraen en begaf zich schielijk
door het zijvertrek naar de voorkamer der vorstin.
Hier stond Pawlick de hofmeester, met verstoord
gelaat. Terstond nadat hij de aankomst van zijn
gewonde landslieden had vernomen, was hij naar
hen toegesneld en had nog voor mijnheer Nor
deck de belangrijke tijding geweten. Toen hij
hiermede naar het kasteel terugkeerdebij zich
zelf overleggende, hoe hij ze aan de vorstin zou
mededeelen stond vorst Baratowsky zelf op eens
bij den ingang voor hem. Deze liet den ver
schrikten man geen gelegenheid .om hem het een
en ander te vertellenin het voorbijgaan vroeg
hij liem Jiaastig naar zijn broedernaar Ireule
Morynsky. en verdween daarop in de vertrekken
zijner moeder. Nog wist Pawlick niet of zijn
jonge meester reeds net voorgevallene had verno
men; maar de wijs, waarop Leo hem thans voor
van geld en vertakkingen in Bulgarije heb
ben. De Servische regeering heeft geen maat
regelen daartegen genomen.
De Porte legde bezorgdheid aan den dag
over de bedrijvigheid van Fransche zijde
in Syrië. Zij heeft den gouverneurs in Da
mascus en .Beyroet gelastdaartegen te
waken.
In particuliere brieven uit St. Petersburg
komen voortdurend berichten voor van huis
zoekingen, die allen grond geven tot het
vermoeden, dat onder de officieren van het
garnizoen een samenzwering werd gesmeed.
Hoewel in 't geheim wordt gehandeld,
weet men toch mee te deelen, dat het een
komplot van hoogverraad was en dat hoogst
compromitteerde brieven zijn gevonden bij
verscheiden officieren, en zelfs bommen.
Woensdagmorgen is de Eiffeltoren voor het
publiek opengesteld. Niettegenstaande de
vermoeienis, aan de beklimming verbonden
daar de trap naar de eerste verdieping 337
treden en die van de eerste naar de tweede
312 treden telt, stonden minstens vijftig men-
schen op de opening te wachten.
Een jonge Spanjaard was de eerste beta
lende die den toren besteegonmiddellijk
gevolgd door drie Engelschen waarvan een
geestelijke een Belgische dame en een Fran
sche student. Er had geen enkel incident
plaats. Op elke verdieping zijn vier politie
agenten die voor de veiligheid der bezoekers
waken, terwijl er niet minder dan 70 be
dienden zijn, die als controleur op de toe
gangsbiljetten dienstdoen.
Daar Perrin maar in 't wilde gescho
ten heelt, zonder het doel iemand te raken
zal hij niet voor het hof van assisen maar
voor de correctioneele politie-rechtbank te
rechtstaan.
bijstormde, liet hem niet langer in het onzekere
«Pawlick," zeide Waldemar, op hem toetre
dende, „gij moet vorst Baratowski onmiddellijk
volgen. Hij staat op het punt van een dolzinnige
daad te begaan, die hem het leven zal kosten,
als ze hem gelukt. Hii wil nu, bij helderlichten
dag, de grenzen overgaan."
„Goede God 1" riep de hofmeester ontsteld.
„Ik kan hem niet terughouden/ ging Nordeck
voort; „en ik mag mij niet openlijk aan zijne
zijde vertoonen, daar dit hem licht nog meer
zou benadeelen, en toch is het hoog noodig, dat
hij in zijn tegenwoordige stemming niet alleen
wordt gelaten. Ik weet dat gij, ondanks uwe
jaren, nog een goed ruiter zijt. ^leem een paard.
Vorst Leo is te voet. Ge moet hem nog op ons
grondgebied inhalen, want gij kent natuurlijk
de richting die hij inslaat, de plek, waar de ge
heime gemeenschap met de opstandelingen nog
bestaat. Ik vrees dat ze dicht bij de houtvesters
woning te vinden zal zijn."
Pawlick bleef het antwoord schuldighij mocht
het niet toestemmen, maar toch ontbrak hem op
dit oogenblik de moed om de waarheid te ont
kennen. Waldemar eerbiedigde zijn stilzwijgen.
„En juist daar worden de grenzen het nauw
keurigst bewaakt!" hernam hij heftig. „Ik hoorde
dit van onze officieren. Hoe dat waagstuk mijn
broeder heder. morgen gelukt is, verklaar ik niet
te begrijpen, maar ten tweeden male is het hem
onmogelijk. Snel hem dus na, Pawlick Laat hij
waar hij maar wil, beproeven door te sluipen
slechts daar nietLaat hij wachten, zich verber-
fen totdat de duisternis invalt kan 't niet an-
ers, dan in de houtvesterswoning zelve. De in
specteur Fellner is nu daar; hij behoort tot
mijne partij, maar hij zal Leo niet verraden.
Haast u
Die aansporing was onnoodig. De angst voor
het leven van zijn jongen meester stond duidelijk
genoeg op het aangezicht van den ouden man te
lezen.
„In tien minuten ben ik gereed," verzekerde
hij. „En ik zal zoo hard rijden, alsof mijn eigen
leven er mede gemoeid was."
Hij hield woord. Nog binnen tien minuten
draafde hij over het voorplein. Waldemar stond
boven aan het venster en haalde verruimd adem.
„Dat was het eenige wat nog overbleef. Mis
schien haalt hij hem in en dan is het ergste ten
De Parijsche tentoonstelling is een bui
tengewoon groot aantal bezoekers uit de
nieuwe wereld te wachten. Te New-York
hebben reeds 200,000 personen plaatsen be
sproken voor den overtocht naar Europa. En
in Zuid-Araerika zal men verplicht zijn ex
tra-booten in dienst te stellenwant tot het
eind van Augustus zijn alle plaatsen op de
booten reeds besproken.
Fransche bladen deelen mede, dat men
Dinsdagavond te Zyla in de tent van een
kermisgast een en twintig in den loop van
den dag in de buitenwijken gestolen kinde
ren bijeen vond. De kleinen waren daar
vastgebonden en sommigen schreiden erbar
melijk hetgeen de aandacht van voorbijgan
gers trokdie de politie waarschuwden. Zij
waren van 2 tot 6 jaar oud. Dertien hunner
konden hun ouders noemen en huiswaarts
gebracht worden. De overigen gingen naar
het ziekenhuis waar zij later herkend en af
gehaald werden. De kinderrooverszekere
Arrival en zijn vrouw, waren smoordronken
toen zij naar de gevangenis gebracht werden.
Men verzekert dat er te Londen binnen
kort een courant zal verschijnen, welke de
politiek van Boulanger zal verdedigen. Het
blad zal in 't Engelsch en in 't Franssh uit
gegeven worden en tot titel voeren „La Ré-
forme Frangaise." Het doel dezer uitgave is
om den Engelschen een juist denkbeeld van
de politiek van Boulanger te geven en van
de hervormingen, welke hij wil invoeren.
Een leeraar in het Fransch, die goed bekend
is, zal tot hoofdredacteur worden benoemd.
Een groot onheil heeft plaats gehad aan
de nieuwe Diep-water Dokwerken te South
hampton, waarvan de schade op niet minder
dan 30,000 wordt begroot.
Een groot stuk van den nieuwen muur
420 voet lang nabij den ingang naar de
Oost-Kade is Zaterdag ingestort, waardoor
men genoodzaakt is, van af de fundeering
minste voorkomen."
Vier, vijf uren waren verloopen en nog had
men geen nadere berichten ontvangen. Anders
als er iets aan de grenzen voorviel, verdrongen
de tijdingen elkander, Iederdie zich van daar
naar L. begaf, moest Wilicza passeeren en hield
zich licht eenige minuten beneden in het dorp
op heden scheen alle gemeenschap afgebroken.
Onrustig ging Waldemar in zijn kamer op en
neer; hij drong zich op, dat Pawlick's lang uit
blijven een goed teeken was. In elk geval had
deze Leo bereikt en bleef hij nu bij hem, zoolang
de jonge vorst zich nog op Duitsch grondgebied
bevond: misschien hielden beiden zien wel in de
houtvesterswoning schuil. Eindelijk het was
reeds laat in den namiddag verscheen de ad
ministrateur; schielijk, zonder zich te laten aan
dienen, trad hij bij zijn jongen landheer binnen.
„Mijnheer Nordeck, mag ik u verzoeken, u met
mij naar mijne woning te'begeven?' zeide hii.
„Uwe tegenwoordiggeia daar is dringend nood
zakelijk."
Waldemar zag op. „Wat is er gaande? Is er
iets met de gewonden voorgevallen
„Dat niet,' antwoordde Frank ontwijkend.
„Maar ik wilde u verzoeken zelf met mij mede
te gaan. Wij hebben tijdingen van de grenzen
gekregen. Ginds bij W. schijnt het nu werkelijk
tot een beslissing te zijn gekomen van morgen
is er een geregeld gevecht geleverd tegen het
Morynskische corps."
„Met welken afloop vroeg Nordeck in de
grootste spanning.
„De opstandelingen hebben een. geduchte ne
derlaag geleden. Men zegt dat er verraad en
overval bij in het spel zijn geweest. Ze hebben
zich wanhopiff verweerd, maar moesten toch ein
delijk het onderspit delven. De weinigen, die ia
het leven zijn gebleven, zijn verstrooid en heb
ben zich naar alle kanten door de vlucht trach
ten te redden/
„En de aanvoerder? Graaf Morvnski
De administrateur zag voor zich en zweeg.
„Is hij dood
„Neen, maar hij is zwaar gewond in handen
van den vijand gevallen."
(Wordt vervolgd.)
