Nammer 61.
Zondag 4 Aug. 1889
12e Jaargang
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Uit ons dagboek.
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
UITGEVER:
Waalwijk.
De Directeur van het post- en te
legraafkantoor te Waalwijk brengt
ter algemeene kennis, dat te rekenen
van 4 Aug. e.k. het kantoor op Zon
en alg. christelijke feestdagen voor
het publiek zal zijn opengesteld van
8 tot 9 voor- en van 1 tot 2 ure
namiddags. De directeur voorn.,
FLTJIJT
De Echo van het Zuiden,
Waalwijltsclie en Langslraalsclie Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00.
Franco per post door het gehecle rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, voorden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
Uit de officieele gegevens aangaande den
uitslag van de verkiezing van Zondag 11. in
Frankrijk blijkt het volgendeaantal te ver
vullen zetels 1439; definitief beslist in 1256,
herstemming in 177 kantons; uitslag bekend
van 1433 kantons als volgt: 616 republikeinen,
herkozen, radicalen 129. De republikeinen
hebben 79 zetels gewonnen en 98 verloren,
dus een verschil van 19 kantons ten gunste
der conservatieven.
't Schijnt ondanks de gereserveerde houding
van de orleanistische Soleil, dat de band
tusschen de royalisten en de boulangisten aan
een draadje hangt sedert 28 Juli, ja in enkele
departementen is de scheiding reeds een
feit. Tal van royalisten hebben reeds lang
onwillig aan 's generaals leiband geloopen en
het fiasco van Zondag 11. kan hun niet anders
dan aangenaam zijn. Getrouwer bondgenoo-
ten toonen zich de bonapartisten, die niet
alleen in dagen van voorspoed den generaal
willen volgen door dik en dun, maar ook in
tegenspoed aan hem vasthouden.
De indruk, dien's generaals tegenspoed maakt,
is groottal van halven", die ronddooien
als schapen zonder herder, hebben zich onder
de regeeringsbanier geschaard.
Boulanger is geslagen, maar verslagen nog
niet. 't Is minstens de vierdemaal, dat men
Europa wil doen gelooven, dat het met den
generaal uit is, dat hij een „homme perdu"
Onder de vele merkwaardigheden, welke wij
ons voorstelden op onze reis naar Parijs te gaan
zien mag op de eerste plaats de Eitïeltoren ge
noemd worden.Zeerbegrij pel ijkwas dan ook het plan
van ons vroolijk gezelschap om al onze vroegere
verrichtingen op het gebied der klimkunst in de
schaduw te stellen floor het tot den top bestij
gen van dezen ijzeren reus. Gedurende de gan-
sclie reis werd nergens anders over gesproken
zelfs de politiek werd er door vergeten.
Met het zalig bewustzijn weldra Parijs te be
reiken en daar het hoogste monument der aarde
te beklimmendommelden wij inen niettegen
staande onze min of meer ongewone manier van
liggen, wars al het gerommel en gestommel van den
voortvliedenden trein, droomden wij zacht, en was
het alsof wij ons snel en luchtig tot aan den
top van den Eiffel voelden opvoeren.
Toen een zeer schel gefluit zich deed hooren
om ons te verwittigen niet dat wij den top van
den Eiffel, maar een der voorsteden van Parijs
bereikt hadden, gingens wij ons gereed maken
voor de douanen en haastten onsonze sigaren
een veilig plaatsje te bezorgen.
Weldra zijn wij het douanenkantoor gepasseerd
en bevinden ons in de groote stad. Het eerste
werk is onzedoor een ganschen nacht reizen
verkreukte ledematen, weer in hunnen gewonen
doen terug te brengen hetgeen ons door een paar
uren rust volkomen gelukt.
Hu gaan wij spoedig op pad; het is onnoodig
den weg te vragenoveral ziet men den toren
voor zich. Wat prachtige wandeling! Wij vol
gen de Boulevards en kijken vreemd op naar de
Danken, die daar tusschen de boomen staan, be
zeten als zij zijn door tal van bedloozendie
daar de nachten en ook gedeelten van den dag
komen doorbrengen.
Iedere voetstap brengt ons wat nieuwshier
valt een omnibuspaard en wordt al liggende
door zijne voorgangers vooruitgetrokken, totdat
de zweep van den conducteur het uit dat „dolce
far niente" opwekt en het zijne trekfunctie weer
vervult. Daar zien wij voor het bureau vaneen
boulangistisch dagbladeene opgewonden menig
te met roode anjelieren getooidreikhalzend
staan wachten naar de nieuwe partij berichten.
is, maar 't zou niet te verwonderen zijn als
men ons over eenige dagen verrast met de
mededeeling, dat hij levender is dan ooit
Daarbij komt, dat men wel kan zeggen, dat
't voor den aanvang van den werkelijken
strijd niet veelbelovend is als het voor
posten gevecht zoo jammerlijk afloopt, maar
immer in 't oog moet houden, dat niet dan
hoogst onvertrouwbare gevolgtrekkingen kun
nen worden gemaakt uit de departementale
verkiezingen aangaande de zooveel belang
rijker algemeene.
De Fortuin is grillig, ditmaal is zij den
republikeinen gunstig en indien dezen nu op
hun lauweren gaan rusten of er in hun ge
lederen verdeeldheid komt, zou de kans nog
wel eens kunnen keeren.
Boulanger heeft reeds weder een manifest
aan de kiezers openbaar gemaakt, waarin
hij hevig opkomt tegen de wet op de can-
didaturen, en beweert dat de burgers in een
groot aantal kantons in massa voor hem
gestemd hebben, zonder dat hij zich daar
candidaat had gesteld. Zoo huldigt men
schrijft de generaal den vooruitgang en
de staatkundige eerlijkheid. Is mijn succes
niet algemeen geweest, dit is niet te wijten
aan het algemeen stemrecht, gelijk de alge
meene verkiezingen bewijzen zullen.
Ik heb het vertrouwen op de overwinning
niet verloren. De zegepraal van de organen
der regeering zal kort van duur zijn. Ik
wacht zonder vrees de algemeene verkiezingen
af, want Frankrijk zal uit die verkiezingen
sterk en herboren te voorschijn treden.
De Standard, die er in den laatsten tijd nog
al eens behagen in schijnt te scheppen Frank
rijk en Rusland eens ernstig door te nemen,
grijpt daartoe ditmaal de gelegenheid te baat
van keizer Wilhelm's bezoek aan Groot-Bri-
tannie. Na eerst zeer vleiend te hebben
gesproken over de persoonlijkepolitieke
banden die Duitschland en Engeland ver
binden, wijst het blad Frankrijk en Rusland
aan als bedreigende den vrede. Beide staten
zouden de kat uit den boom willen zien om
Eindelijk zijn wij toch die drukte doorworsteld,
en bereiken over de //Place de la concorde de
jCours-la-Reine* enz. de Expositie.
Wat een drukteEchter door den goed gere-
gelden dienst niet de minste storing. Alleen de
verkoon der entreekaartjes is niet zeer gezellig
ingericht. Van alle kanten komen kerels, jongens
en meisjes u vervelen met dat eeuwige aan-den-
jas-getrek en steeds eentoonige //Ticket Mon
sieur"
Eindelijk is een der verkoopers overwinnaar
en wij nemen een ticket voor 40 centiemen.
Vanaf het paleis du Trocadéro leidt eene over
dekte allee naar het tentoonstellingsterrein. Wij
loopen deze door, steken de Pont d'Jéna over
en daar staan wij nu voor den torendie zich
op het Champ de Mars zoo majestueus verheft.
Weldra hebben wij plaats genomen in een der
4 ascenseursdie u voor frs. 2.naar de eerste
verdieping (60 M.) voeren. Deze ascenseurs zijn
zeer practisch ingericht. Men gaat in een heel
aardig vertrekje, zooals zich er twee boven elkaar
bevinden en welke te zamen een honderdtal per
sonen kunnen opnemenhierin bevinden zich
eenigerijen banken, welke onmiddellijk als steun
punten onzer respectieve lichamen dienst deden.
Doch een oogenblikje daarop ziendedat eenige
dames zich met een staanplaatsje moesten behel
pen, boden wij, de spreuk indachtig: „voor da
mes moet men altijd galant zijn," haar volgaarne
onze plaatsen aan.
Het schijnt dat de zaak vol is; een door
dringend signaal en wij stijgen. Een gids in
uniform is erbij;wij oordeelen ten minste zoo naar
den toren, die op zijn pet is geborduurd. Hoe
lang duurt de opstijging, vraagt men hem. Een
beetje meer dan een kwartier, omdat men moet
stoppen op de verschillende verdiepingen.
Wat de menschen toch dikwijls ver beneden
de waarheid blijven! zoo ook was het met onzen
beambte met de geborduurde pet. Van den plat
ten grond tot de eerste verdieping ging alles zeer
voorspoedighier moesten wii nog al een tijdje
wachten.dat echter niet onaardig was. Verbeeldt
u, op 60 meter van den beganen grond, bevinden
wij ons on eene oppervlakte van 4200 M2, welke
ruimte geneel wordt ingenomen door café's, res
taurants, winkels, enz. Men kan zich hier dus
op zijn gemak restaureeren, hetgeen vooral ten
goede komt aan hen die deze eerste 60 M.
op de gewone wijze hebben beklommen.
hun slag te slaan en hebben hun oogen ge
vestigd op Rijn, Donau, Nijl en Indus (een
kleinigheid
Evenals Duitschland kent ook Engeland
zijn plichten in verband met wapeningen
enz. en opdat de vijanden van den vrede
door de vrees worden weerhouden of wel
gestraft, is het noodig, dat men dit aan beide
zijden weet.
Tot zoover het regeeringsbladdat dus
ten duidelijkste aantoont, dat Groot-Brittannie
gewonnen is voor de triple-alliantie.
Of er geen terugtocht zal volgen
In een conservatieve bijeenkomst heeft lord
Churchill met het oog op een Russisch-Oos-
tenrijkschen oorlog gewezen op Engelands
plichten en gepleit voor de ontruiming van
Egypte. Voorts sprak de politicus ten gunste
van een verzoeningspolitiek ten aanzien van
Ierland en de Iersche afgevaardigden.
Op een feestmaal, den ministers door den
lord-mayor aangeboden, zeide lord Salisbury,
niet te gelooven, dat de troebelen op Creta
ernstige ongerustheid behoeven te wekken.
Hij verklaarde onvoorwaardelijk, dat Enge
land volstrekt niet wenscht Creta te annexee-
ren. Hij zeide vervolgens, dat hetgeen te
genwoordig in Egypte voorvalt, bewijstdat
het oogenblik niet is gekomen om dat land
te verlaten. Wij hebben beloofdzeide hij,
in Egypte te blijven totdat het land zich
zelf kan beschermen. Het hoofddoel der
Engelsche politiek is de vrede, maar zonder
de eer des lands op te offeren.
Salisbury deed opmerken, dat de moderne
oorlog de geheele vernietiging der overwon
nenen beteekent. Zoo derhalve de aanvaller
niet slaagt, zou zijn land ophouden te bestaan.
Dit kan men als een gewichtigen waarborg
van den vrede beschouwen.
Men mag nu gegronde hoop koesteren, dat
de diplomatieke onderhandelingen over de
zaak-Wohlgemuth tusschen Duitschland en
Zwitserland geëindigd zijn alhoewel in de
eergisteren te Bern van den rijkskanselier
ontvangen nota, als antwoord op de laatste
Na een half uur pauze nemen wij een ticket van
fr. 1.voor de tweede verdieping. De opstijging
eaat vrij snel en in weinige minuten hebben wij
deze étage bereikt Wij zijn nu op 115 M. hoogte
op eene oppervlakte van 1500 M2.
Nu komt echter de keerzijde; men kan hier
gerust zeggen *Pas tout en rose." Na voor fr. 2.
een coupon te hebben genomen voor de 3e ver
dieping, hebben wij niet meer of minder dan
vier, op eeuwen lijkende uren moeten wachten.
Gelukkig werd ons door een rondloopende gar-
90n de gelegenheid geopend om een broodje met
ham, of op zijn Parijsch uitgedrukt een ,sand-
wich* te verorberen, hetwelk wij ons, vergezeld
van een gl .s ,bock,goed deden smaken en te
vens den tijd hielp verkorten.
Eindelijk gelukte het ons een zeer bescheiden
plaatsje te kunnen innemen in de lift, die ons
zou voeren naar de 3e étage. Nauwelijks zijn
wij in beweging of ons wordt opgemerkt, dat
wij ons 170 M. boven den aardbodem bevinden,
dus op de hoogte van den grooten gedenkzuil
van Washington, een toren, geheel van steen op
getrokken, en voor het bestaan van onzen Eiffel,
het hoogste gebouw der wereld. Wij echter heb
ben nog meer dan 100 M. af te leggen. Eindelijk
zijn wij erde volière of beter het kamertje
wordt geopend, als wij ons gelijkvloers bevin
den met het asphalten tapijt van'deze, de hoogste
zaal der wereld.
In een oogwenk zijn de opgestegenen verspreid
over deze ruimte van 284 M2, en ieder geelt op
luidruchtige wijze ziine verwondering te kennen
over het schoone, het grootsche panorama, dat
zich hier 30 mijlen ver aan zijne oogen ontrolt.
Men toont ons de omliggende steden, als Chan-
tilly, Fontainebleau, Etarapes, enz.... Met een goe
den kijker leest men zelfs van hier een uithang
bord te Pontoise.
Wat is het hier schoonWat zuivere lucht
ademt men kier met volle borst in. De damp
kring schijnt hier lichter, en als met welriekende
geuren bezwangerd. Men voelt zich herleven in
dit heerlijk luchtbad zelfs een zieltogende zou
zijne krachten herkrijgen, wa: neer hij hier slechts
eenige oogenblikken kwam doorbrengen.
Op alle zintuigen schijnt deze atmospheer echter
niet even voordeelig te werken; het is alsof men
harder moet spreken om zich te doen verstaan.
Ziedaar iets wat ons gemakkelijk een denkbeeld
kan doen vormen van den toren van Babel. Op
van Zwitsersche zijde, met buitengewone hard
nekkigheid wordt vastgehouden aan de Duit-
sche lezing van artikel 2 van het bekende
verdrag.
De quaastie aangaande de neutraliteit wordt
onaangeroerd gelatenmaar Bismarck stelt
den eischdat Zwitserland gestrenge politie
oefent tegen alle Duitsche onderdanen. De
toon van de nota is verzoenend: de kanselier
drukte de hoop uitdat een nieuw tractaat
aangaande het asylrecht spoedig zal worden
gesloten. Gedachtenwisselingen dienaangaande
mogen verwacht worden.
Hoewel de berichten over Kreta steeds
uiteenloopen al naar de bronwaaruit zij
geput worden zeldzaam en vrij optimis
tisch als zij van Constantinopel komen tal
rijk en pessimistisch als zij van Athene komen
schijnt het nu toch een feit te zijn dat 't
er vrij ernstig is gesteld. Bij de reeds ge
noemde oorlogschepen zullen nog komen een
Russisch en een Oostenrijksch vaartuig. Van
gevaar ontbloot is de toestand niet meer
zoodat men reeds gaat spreken van een in
ternationale conferentie een middeldat
nog erger zou zijn dan de kwaal zelve, adres
aan den Russisch-Turkschen oorlog, die juist
is ontstaan door een soort Europeeschen
Areopagus voor den vrede.
't Is geboden af te wachten hoe hoog de
agitatie is geklommen en of de hartstochten
dreigen de grens te overschrijden, hun door
de gereserveerde houding der mogendheden
gesteld.
De verzoening tusschen de Bulgaarsche
geestelijkheid en vorst Ferdinand schijnt van
korten duur geweest te zijn. De aartsbisschop
Clement is, naar men berichtvoor het ge
recht gedaagdomdat hij zich op den pre
dikstoel vijandig heeft uitgelaten over den
vorst.
De hooge en zeer lastige geestelijke heer
weigert echter, aan de oproeping gevolg te
geven, omdat hij geen rechtbank in het land
bevoegd acht, over hem te oordeelen.
300 M. afstand van de aarde kunnen wij bemerken
dat de lucht dunner wordt en dus het geluid
minder goed voortplant. Hoeveel hooger moet
dus Babel's toren niet zijn geweest, aat men
elkander in 't geheel niet meer verstond. Edoch
is het ook wel mogelijk dat men daar een taal
wilde spreken, als het personage in onze nabij-
'heid, geheel in een witten zijden mantel gehuld
en het hoofd met een tulband bedekt zeker
een Arabier die er zich op toe schijnt te leggen
door niemand verstaan te worden, en steeds met
zich zelf in druk gesprek is, waarbij handen en
voeten ook al te pas moeten komen. Waarschijn
lijk vragen en antwoorden.
Men kan niet begrijpen hoe rustig hier alles is
en hoe gemoedelijk de lui met elkaar staan te
spreken, alsof zij niet weten dat zij zich bevinden
boven op een reuzenwerk, dat echter in 2 jaren
tijds is opgericht. Op het oogenblik dat wij on9
boven bevinden, waait het een frisch koeltje; men
gevoelt evenwel geen schijntje van beweging. De
gids vertelt ons dat zelfs bij een orkaan van
zooveel en zooveel drukking, de schommeling van
den toren nog geen 15 c.M. bedraagt en zoo lang
zaam gaat, dat men er volstrekt niets van bemerkt.
Onder den hevigsten storm kan men zonder gevaar
den Eiffel tot den top bestijgen.
Wat zou het schoon zijn, hooren wij eene lieve
English lady zeggen, hier te zijn en beneden ons
de wolken te zien drijven en den donder aan
onze voeten te zien neervallen.
Wij hebben daarop echter niet gewacht, want
zonder storm of on weder en na een afscheidsgroet
aan onze Arabische en Engelsche reisgezellen
trachten wij den ascenseur te bereiken; hoe jammer
dat wij door de drukte weer een uur queue moe
ten maken.
Na lijden komt verblijden wij zijn op de
tweede verdieping. Echter wagen wij het niet.
meer hier te wachten op een plaatsje in de lift,
doch ziek en moe als wij waren van al dat staan
en zien en wachten, spannen wij onze laatste
krachten in en stormen met eene ware hardloo-
perssnelhcid de trappen af.
Op den beganen grond aangekomen, ontsnapte
een zucht aan onzen geprangden boezem en een
goed diner was het loon van deze vreemde en
vermoeiende excursie.
J. F.