Nammer 61. Zondag 4 Aug. 1889 12e Jaargang Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Uit ons dagboek. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. UITGEVER: Waalwijk. De Directeur van het post- en te legraafkantoor te Waalwijk brengt ter algemeene kennis, dat te rekenen van 4 Aug. e.k. het kantoor op Zon en alg. christelijke feestdagen voor het publiek zal zijn opengesteld van 8 tot 9 voor- en van 1 tot 2 ure namiddags. De directeur voorn., FLTJIJT De Echo van het Zuiden, Waalwijltsclie en Langslraalsclie Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post door het gehecle rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels 0,60 daarboven 8 cent per regel, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, voorden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steinek, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Uit de officieele gegevens aangaande den uitslag van de verkiezing van Zondag 11. in Frankrijk blijkt het volgendeaantal te ver vullen zetels 1439; definitief beslist in 1256, herstemming in 177 kantons; uitslag bekend van 1433 kantons als volgt: 616 republikeinen, herkozen, radicalen 129. De republikeinen hebben 79 zetels gewonnen en 98 verloren, dus een verschil van 19 kantons ten gunste der conservatieven. 't Schijnt ondanks de gereserveerde houding van de orleanistische Soleil, dat de band tusschen de royalisten en de boulangisten aan een draadje hangt sedert 28 Juli, ja in enkele departementen is de scheiding reeds een feit. Tal van royalisten hebben reeds lang onwillig aan 's generaals leiband geloopen en het fiasco van Zondag 11. kan hun niet anders dan aangenaam zijn. Getrouwer bondgenoo- ten toonen zich de bonapartisten, die niet alleen in dagen van voorspoed den generaal willen volgen door dik en dun, maar ook in tegenspoed aan hem vasthouden. De indruk, dien's generaals tegenspoed maakt, is groottal van halven", die ronddooien als schapen zonder herder, hebben zich onder de regeeringsbanier geschaard. Boulanger is geslagen, maar verslagen nog niet. 't Is minstens de vierdemaal, dat men Europa wil doen gelooven, dat het met den generaal uit is, dat hij een „homme perdu" Onder de vele merkwaardigheden, welke wij ons voorstelden op onze reis naar Parijs te gaan zien mag op de eerste plaats de Eitïeltoren ge noemd worden.Zeerbegrij pel ijkwas dan ook het plan van ons vroolijk gezelschap om al onze vroegere verrichtingen op het gebied der klimkunst in de schaduw te stellen floor het tot den top bestij gen van dezen ijzeren reus. Gedurende de gan- sclie reis werd nergens anders over gesproken zelfs de politiek werd er door vergeten. Met het zalig bewustzijn weldra Parijs te be reiken en daar het hoogste monument der aarde te beklimmendommelden wij inen niettegen staande onze min of meer ongewone manier van liggen, wars al het gerommel en gestommel van den voortvliedenden trein, droomden wij zacht, en was het alsof wij ons snel en luchtig tot aan den top van den Eiffel voelden opvoeren. Toen een zeer schel gefluit zich deed hooren om ons te verwittigen niet dat wij den top van den Eiffel, maar een der voorsteden van Parijs bereikt hadden, gingens wij ons gereed maken voor de douanen en haastten onsonze sigaren een veilig plaatsje te bezorgen. Weldra zijn wij het douanenkantoor gepasseerd en bevinden ons in de groote stad. Het eerste werk is onzedoor een ganschen nacht reizen verkreukte ledematen, weer in hunnen gewonen doen terug te brengen hetgeen ons door een paar uren rust volkomen gelukt. Hu gaan wij spoedig op pad; het is onnoodig den weg te vragenoveral ziet men den toren voor zich. Wat prachtige wandeling! Wij vol gen de Boulevards en kijken vreemd op naar de Danken, die daar tusschen de boomen staan, be zeten als zij zijn door tal van bedloozendie daar de nachten en ook gedeelten van den dag komen doorbrengen. Iedere voetstap brengt ons wat nieuwshier valt een omnibuspaard en wordt al liggende door zijne voorgangers vooruitgetrokken, totdat de zweep van den conducteur het uit dat „dolce far niente" opwekt en het zijne trekfunctie weer vervult. Daar zien wij voor het bureau vaneen boulangistisch dagbladeene opgewonden menig te met roode anjelieren getooidreikhalzend staan wachten naar de nieuwe partij berichten. is, maar 't zou niet te verwonderen zijn als men ons over eenige dagen verrast met de mededeeling, dat hij levender is dan ooit Daarbij komt, dat men wel kan zeggen, dat 't voor den aanvang van den werkelijken strijd niet veelbelovend is als het voor posten gevecht zoo jammerlijk afloopt, maar immer in 't oog moet houden, dat niet dan hoogst onvertrouwbare gevolgtrekkingen kun nen worden gemaakt uit de departementale verkiezingen aangaande de zooveel belang rijker algemeene. De Fortuin is grillig, ditmaal is zij den republikeinen gunstig en indien dezen nu op hun lauweren gaan rusten of er in hun ge lederen verdeeldheid komt, zou de kans nog wel eens kunnen keeren. Boulanger heeft reeds weder een manifest aan de kiezers openbaar gemaakt, waarin hij hevig opkomt tegen de wet op de can- didaturen, en beweert dat de burgers in een groot aantal kantons in massa voor hem gestemd hebben, zonder dat hij zich daar candidaat had gesteld. Zoo huldigt men schrijft de generaal den vooruitgang en de staatkundige eerlijkheid. Is mijn succes niet algemeen geweest, dit is niet te wijten aan het algemeen stemrecht, gelijk de alge meene verkiezingen bewijzen zullen. Ik heb het vertrouwen op de overwinning niet verloren. De zegepraal van de organen der regeering zal kort van duur zijn. Ik wacht zonder vrees de algemeene verkiezingen af, want Frankrijk zal uit die verkiezingen sterk en herboren te voorschijn treden. De Standard, die er in den laatsten tijd nog al eens behagen in schijnt te scheppen Frank rijk en Rusland eens ernstig door te nemen, grijpt daartoe ditmaal de gelegenheid te baat van keizer Wilhelm's bezoek aan Groot-Bri- tannie. Na eerst zeer vleiend te hebben gesproken over de persoonlijkepolitieke banden die Duitschland en Engeland ver binden, wijst het blad Frankrijk en Rusland aan als bedreigende den vrede. Beide staten zouden de kat uit den boom willen zien om Eindelijk zijn wij toch die drukte doorworsteld, en bereiken over de //Place de la concorde de jCours-la-Reine* enz. de Expositie. Wat een drukteEchter door den goed gere- gelden dienst niet de minste storing. Alleen de verkoon der entreekaartjes is niet zeer gezellig ingericht. Van alle kanten komen kerels, jongens en meisjes u vervelen met dat eeuwige aan-den- jas-getrek en steeds eentoonige //Ticket Mon sieur" Eindelijk is een der verkoopers overwinnaar en wij nemen een ticket voor 40 centiemen. Vanaf het paleis du Trocadéro leidt eene over dekte allee naar het tentoonstellingsterrein. Wij loopen deze door, steken de Pont d'Jéna over en daar staan wij nu voor den torendie zich op het Champ de Mars zoo majestueus verheft. Weldra hebben wij plaats genomen in een der 4 ascenseursdie u voor frs. 2.naar de eerste verdieping (60 M.) voeren. Deze ascenseurs zijn zeer practisch ingericht. Men gaat in een heel aardig vertrekje, zooals zich er twee boven elkaar bevinden en welke te zamen een honderdtal per sonen kunnen opnemenhierin bevinden zich eenigerijen banken, welke onmiddellijk als steun punten onzer respectieve lichamen dienst deden. Doch een oogenblikje daarop ziendedat eenige dames zich met een staanplaatsje moesten behel pen, boden wij, de spreuk indachtig: „voor da mes moet men altijd galant zijn," haar volgaarne onze plaatsen aan. Het schijnt dat de zaak vol is; een door dringend signaal en wij stijgen. Een gids in uniform is erbij;wij oordeelen ten minste zoo naar den toren, die op zijn pet is geborduurd. Hoe lang duurt de opstijging, vraagt men hem. Een beetje meer dan een kwartier, omdat men moet stoppen op de verschillende verdiepingen. Wat de menschen toch dikwijls ver beneden de waarheid blijven! zoo ook was het met onzen beambte met de geborduurde pet. Van den plat ten grond tot de eerste verdieping ging alles zeer voorspoedighier moesten wii nog al een tijdje wachten.dat echter niet onaardig was. Verbeeldt u, op 60 meter van den beganen grond, bevinden wij ons on eene oppervlakte van 4200 M2, welke ruimte geneel wordt ingenomen door café's, res taurants, winkels, enz. Men kan zich hier dus op zijn gemak restaureeren, hetgeen vooral ten goede komt aan hen die deze eerste 60 M. op de gewone wijze hebben beklommen. hun slag te slaan en hebben hun oogen ge vestigd op Rijn, Donau, Nijl en Indus (een kleinigheid Evenals Duitschland kent ook Engeland zijn plichten in verband met wapeningen enz. en opdat de vijanden van den vrede door de vrees worden weerhouden of wel gestraft, is het noodig, dat men dit aan beide zijden weet. Tot zoover het regeeringsbladdat dus ten duidelijkste aantoont, dat Groot-Brittannie gewonnen is voor de triple-alliantie. Of er geen terugtocht zal volgen In een conservatieve bijeenkomst heeft lord Churchill met het oog op een Russisch-Oos- tenrijkschen oorlog gewezen op Engelands plichten en gepleit voor de ontruiming van Egypte. Voorts sprak de politicus ten gunste van een verzoeningspolitiek ten aanzien van Ierland en de Iersche afgevaardigden. Op een feestmaal, den ministers door den lord-mayor aangeboden, zeide lord Salisbury, niet te gelooven, dat de troebelen op Creta ernstige ongerustheid behoeven te wekken. Hij verklaarde onvoorwaardelijk, dat Enge land volstrekt niet wenscht Creta te annexee- ren. Hij zeide vervolgens, dat hetgeen te genwoordig in Egypte voorvalt, bewijstdat het oogenblik niet is gekomen om dat land te verlaten. Wij hebben beloofdzeide hij, in Egypte te blijven totdat het land zich zelf kan beschermen. Het hoofddoel der Engelsche politiek is de vrede, maar zonder de eer des lands op te offeren. Salisbury deed opmerken, dat de moderne oorlog de geheele vernietiging der overwon nenen beteekent. Zoo derhalve de aanvaller niet slaagt, zou zijn land ophouden te bestaan. Dit kan men als een gewichtigen waarborg van den vrede beschouwen. Men mag nu gegronde hoop koesteren, dat de diplomatieke onderhandelingen over de zaak-Wohlgemuth tusschen Duitschland en Zwitserland geëindigd zijn alhoewel in de eergisteren te Bern van den rijkskanselier ontvangen nota, als antwoord op de laatste Na een half uur pauze nemen wij een ticket van fr. 1.voor de tweede verdieping. De opstijging eaat vrij snel en in weinige minuten hebben wij deze étage bereikt Wij zijn nu op 115 M. hoogte op eene oppervlakte van 1500 M2. Nu komt echter de keerzijde; men kan hier gerust zeggen *Pas tout en rose." Na voor fr. 2. een coupon te hebben genomen voor de 3e ver dieping, hebben wij niet meer of minder dan vier, op eeuwen lijkende uren moeten wachten. Gelukkig werd ons door een rondloopende gar- 90n de gelegenheid geopend om een broodje met ham, of op zijn Parijsch uitgedrukt een ,sand- wich* te verorberen, hetwelk wij ons, vergezeld van een gl .s ,bock,goed deden smaken en te vens den tijd hielp verkorten. Eindelijk gelukte het ons een zeer bescheiden plaatsje te kunnen innemen in de lift, die ons zou voeren naar de 3e étage. Nauwelijks zijn wij in beweging of ons wordt opgemerkt, dat wij ons 170 M. boven den aardbodem bevinden, dus op de hoogte van den grooten gedenkzuil van Washington, een toren, geheel van steen op getrokken, en voor het bestaan van onzen Eiffel, het hoogste gebouw der wereld. Wij echter heb ben nog meer dan 100 M. af te leggen. Eindelijk zijn wij erde volière of beter het kamertje wordt geopend, als wij ons gelijkvloers bevin den met het asphalten tapijt van'deze, de hoogste zaal der wereld. In een oogwenk zijn de opgestegenen verspreid over deze ruimte van 284 M2, en ieder geelt op luidruchtige wijze ziine verwondering te kennen over het schoone, het grootsche panorama, dat zich hier 30 mijlen ver aan zijne oogen ontrolt. Men toont ons de omliggende steden, als Chan- tilly, Fontainebleau, Etarapes, enz.... Met een goe den kijker leest men zelfs van hier een uithang bord te Pontoise. Wat is het hier schoonWat zuivere lucht ademt men kier met volle borst in. De damp kring schijnt hier lichter, en als met welriekende geuren bezwangerd. Men voelt zich herleven in dit heerlijk luchtbad zelfs een zieltogende zou zijne krachten herkrijgen, wa: neer hij hier slechts eenige oogenblikken kwam doorbrengen. Op alle zintuigen schijnt deze atmospheer echter niet even voordeelig te werken; het is alsof men harder moet spreken om zich te doen verstaan. Ziedaar iets wat ons gemakkelijk een denkbeeld kan doen vormen van den toren van Babel. Op van Zwitsersche zijde, met buitengewone hard nekkigheid wordt vastgehouden aan de Duit- sche lezing van artikel 2 van het bekende verdrag. De quaastie aangaande de neutraliteit wordt onaangeroerd gelatenmaar Bismarck stelt den eischdat Zwitserland gestrenge politie oefent tegen alle Duitsche onderdanen. De toon van de nota is verzoenend: de kanselier drukte de hoop uitdat een nieuw tractaat aangaande het asylrecht spoedig zal worden gesloten. Gedachtenwisselingen dienaangaande mogen verwacht worden. Hoewel de berichten over Kreta steeds uiteenloopen al naar de bronwaaruit zij geput worden zeldzaam en vrij optimis tisch als zij van Constantinopel komen tal rijk en pessimistisch als zij van Athene komen schijnt het nu toch een feit te zijn dat 't er vrij ernstig is gesteld. Bij de reeds ge noemde oorlogschepen zullen nog komen een Russisch en een Oostenrijksch vaartuig. Van gevaar ontbloot is de toestand niet meer zoodat men reeds gaat spreken van een in ternationale conferentie een middeldat nog erger zou zijn dan de kwaal zelve, adres aan den Russisch-Turkschen oorlog, die juist is ontstaan door een soort Europeeschen Areopagus voor den vrede. 't Is geboden af te wachten hoe hoog de agitatie is geklommen en of de hartstochten dreigen de grens te overschrijden, hun door de gereserveerde houding der mogendheden gesteld. De verzoening tusschen de Bulgaarsche geestelijkheid en vorst Ferdinand schijnt van korten duur geweest te zijn. De aartsbisschop Clement is, naar men berichtvoor het ge recht gedaagdomdat hij zich op den pre dikstoel vijandig heeft uitgelaten over den vorst. De hooge en zeer lastige geestelijke heer weigert echter, aan de oproeping gevolg te geven, omdat hij geen rechtbank in het land bevoegd acht, over hem te oordeelen. 300 M. afstand van de aarde kunnen wij bemerken dat de lucht dunner wordt en dus het geluid minder goed voortplant. Hoeveel hooger moet dus Babel's toren niet zijn geweest, aat men elkander in 't geheel niet meer verstond. Edoch is het ook wel mogelijk dat men daar een taal wilde spreken, als het personage in onze nabij- 'heid, geheel in een witten zijden mantel gehuld en het hoofd met een tulband bedekt zeker een Arabier die er zich op toe schijnt te leggen door niemand verstaan te worden, en steeds met zich zelf in druk gesprek is, waarbij handen en voeten ook al te pas moeten komen. Waarschijn lijk vragen en antwoorden. Men kan niet begrijpen hoe rustig hier alles is en hoe gemoedelijk de lui met elkaar staan te spreken, alsof zij niet weten dat zij zich bevinden boven op een reuzenwerk, dat echter in 2 jaren tijds is opgericht. Op het oogenblik dat wij on9 boven bevinden, waait het een frisch koeltje; men gevoelt evenwel geen schijntje van beweging. De gids vertelt ons dat zelfs bij een orkaan van zooveel en zooveel drukking, de schommeling van den toren nog geen 15 c.M. bedraagt en zoo lang zaam gaat, dat men er volstrekt niets van bemerkt. Onder den hevigsten storm kan men zonder gevaar den Eiffel tot den top bestijgen. Wat zou het schoon zijn, hooren wij eene lieve English lady zeggen, hier te zijn en beneden ons de wolken te zien drijven en den donder aan onze voeten te zien neervallen. Wij hebben daarop echter niet gewacht, want zonder storm of on weder en na een afscheidsgroet aan onze Arabische en Engelsche reisgezellen trachten wij den ascenseur te bereiken; hoe jammer dat wij door de drukte weer een uur queue moe ten maken. Na lijden komt verblijden wij zijn op de tweede verdieping. Echter wagen wij het niet. meer hier te wachten op een plaatsje in de lift, doch ziek en moe als wij waren van al dat staan en zien en wachten, spannen wij onze laatste krachten in en stormen met eene ware hardloo- perssnelhcid de trappen af. Op den beganen grond aangekomen, ontsnapte een zucht aan onzen geprangden boezem en een goed diner was het loon van deze vreemde en vermoeiende excursie. J. F.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1889 | | pagina 1