Nummer 90. Donderdag 14 November 1889. 12e Jaargang De blinde Gravin Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. LI IT G Hi V ili K Waalwijk. 3 Emilie Heinrichs. De Echo van het Zuiden, Waal wij hsche en Laiigslraatsche Conrant, >È5S Dit blad vtrscinjnt Wocusuay en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertenticn Ii rcge.a f UfiU daarlo/eo 8 cent per rr^eJ, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Men zal de samenkomst der nieuwe kamer van afgevaardigden van Frankrijk moeten afwachten, om te weten te komen naar welke zijde de meerderheid zal overhellen, of zij de republiek zal willen doen stilstaan of achteruitgaan, dan wel of zij evenals de meerderheid in de vorige kamer, tot eiken prijs zal willen concentreeren en door con - cessien den steun verwerven van de radicale fractie, welker leiders in de nederlaag bij de stembus ook al een toontje lager zijn gaan zingen. Op 't oogenblik kunnen de oppor tunisten met de heeren radicalen doen wat zij willen en de gematigden laten zich ver strikken in de netten van hen, die het bou- langisme hebben doen ontstaan en de republiek zoo nabij haar ondergang hebben gebracht. In het kamp der conservatieven heerscht schromelijke wanorde. Elk der fracties haast zich zoo spoedig mogelijk het bondgenootschap met de andere te breken. Of met de tot nog toe gevolgde gedragslijn van eeuwigdurende oppositie en obstructie zal worden gebroken, blijft de vraag. Een groote manifestalie is door de boulan- gisten te Parijs tegen de opening der Fransche kamer voorbereid en hoewel men 't in bou- langistische kringen nog maar een proeineming noemt voor een later ontworpen manifestatie, waarbij men geweld zal plegen en waaraan Boulanger in generaals-uniform zal deelnemen, zijn toch door de bevoegde autoriteiten alle maatregelen genomen rustverstoringen eti pogingen daartoe te voorkomen, al meent men dat 't zoo een vaart niet zal loopen en 't wel weer op niets zal uitloopen dan op eenig geschreeuw. Men spaart anders van boulangistische zijde niets om de aandacht te trekken en wie maar veel leven en geweld wil maken voor weinig geld (werkelooze krantenverkoopers enz.) is welkom. Doordien de republikeinsche werklieden uit Montmartre een contra-manifestatie willen houden, zou 't nog wel eens ernst kunnen worden. DOOR Het ergste in haar toestand was de vijandschap van den kamerdienaar, die haar met taai geduld sedert jaren vervolgde en in 't verderf trachtte te storten, nadat zij driemaal zijn aanzoek om hare hand met totsche verachting afgewezen en hem voor altijd de hoop benomen had. In woede ontstoken, had Jaques haar wraak gezworen en met de kamenier Laurette een ver bond gesloten, dat eindelijk, als de gehate ge zelschapsjuffrouw niet alleen uit haar dienst ont slagen maar met schande weggejaagd zou wor. den, ook tot een echtverbond tusschen hen bei den leiden zou. Dat was liet booze plan dezer beide gelijkden- kende zielen, die de haat had samengebracht en die middelen en wegen genoeg hadden, om zich voor hunne wraakzucht voldoening te verschaffen. HOOFDSTUK IV. Toen de tafelbel Mathilde dien avond bij de gravin riep zat deze, door Laurette, die haar toilet reeds gemaakt had, bediend, in haar zetel bij het geopende venster, en wachtte met gefronst voorhoofd de gezelschapschapsjuffrouw af. „Mevrouw belooft mij dus," fluisterde de ka menier. „Ik heb geen getuigen noodig," viel de gravin haar hard en trotsch in de rede, „ga heen en wacht mijne bevelen af." De kamenier verwijderde zich onhoorbaar, ter wijl zij een boosaardigen blik op de gezelschaps juffrouw wierp, die juist binnentrad. „Beveelt mevrouw dat de kaarsen aangestoken worden?" vroeg Mathilde kalm. „Neen, het is nog licht genoeg," antwoordde de blinde kortaf„voor een pijnlijk verhoor is deze schemering zeer geschikt," voegde zij er langzaam bij, terwijl zij hare van licht beroofde oogen op Mathilde vestigde. Men tracht de belangstelling op te wekken door geruchten te verspreiden aangaande Boulangers aanstaanden terugkeer in het vader land, maar zoo dwaas zal de generaal wel niet wezen. (Zie verder onder buitenland.) Bij gelegenheid van het lord-mayor-.banket, heeft de Engelsche premier Salisbury zich ook weer eens doen hooren en verzekerd, dat zijn politiek den vrede bedoeldeop grond van het bestaande; dat alle stappen tot vergrooting van grondgebied noodlottig zouden zijn, dat Groot-Brittannie geen be paalde besluiten aangaande zijn eventueele houding heeft genomen enz. Aan de samenkomsten tusschen de Oos tenrijke politici met Duitsche dito's komt geen einde om van de reizen en conferentien van Duitschlands heerscher nog niet eens te spreken. Bismarck I is een groote politieke persoonlijkheid, maar als de geschiedenis wordt gemaakt door reizen en confereeren, dan bestaat er alle grond voor het vermoeden dat zijn zoon Herbert hem de baas zal wor den. In Constantinopel heeft hij geconfereerd met den Engelschen gezant en men meent, dat het handelsverdrag tusschen Turkije en Rusland, benevens Bulgarije en zijn vorst, het onderwerp van gesprek hebben gevormd, ja men spreekt zelfs van een beraadslaging aangaande Duitschlands steun, aan Engeland te verleenen, in zake de bezetting van Egypte. In Pest en Weenen heeft graai Herbert onverpoosd geconfereerd gedéjeuneera ge dineerd enz. en dat alles in 't belang der politiek. Vrijdagmiddag bezocht hij Tisza en tal van andere staatslieden lunchte en dineerde met ministers en voorname politici, vertrok Zaterdag naar Weenenhad een lange conferentie met graaf Kalnokydi neerde bij den Duitschen gezant in gezel schap van verschillende autoriteitenvertrok om negen uur naar Berlijn, waar hij Zon dagmiddag behouden en wol aankwam, om reeds spoedig naar zijn vader te Friedrichs- ruhe te reizen. Nu zegt men wel, dat dit alles met de Onwillekeurig krorap Mathilde ineen; liet was haar, alsof de gravin werkelijk zien kon, zooals hare woorden moesten aanduiden, als of deze oogen haar als dolksteken door het hart boor den. Zij vermoedde niet, wie dit pijnlijk ver hoor moest gelden, daar zij zich van geen schuld bewust was, en toch gevoelde zij zich gedrukt als een schuldige voor den rechter. „Met bevreemding heb ik bemerkt," ging dc gravin op denzelfden toon voort, „dat gij sedert cenigen tijd eenzame wand- lingen doet, aie eene dame en vooral de gezelschapsjuffrouw der gra vin Lörach, in 't geheel niet betamen." „Mevrouw," viel Mathilde haar verontwaardigd in de rede, „deze beschuldiging moet ik beslist afwijzen." „Dus gingt gij nooit alleen wandelen, juffrouw Tomsdorf „Zonder twijfel, doch gij zijt verkeerd onder richt als mijne eenzame wandelingen, waarop mij Netje altijd vergezelt „Netje, de doofstomme O, dat is voldoende om mijn vermoeden te bevestigen. Men heeft mij dat niet verteld, ik koop geen spionnen om; mijn eigene waakzaamheid ié wel in slaat zulke geheimen, die het oog der meesteres schuwen, te ontdekken. Gij maakt gebruik van mijn park, om met een onbekenden persoon bijeenkomsten te hebben, natuurlijk slechts in gezelschap van het doofstomme kina, dat niets hooren en niets verklappen kan, en te goed door u afgericht is om u te verraden. Maar neem u in acht, mijn geduld is ten einde, noem mij den naam van den onbeschaamde, die het gewaagd heeft mijn park binnen te treden, ik zal hem waar schuwen, of anders door mijn jager als een hond laten doodschieten." Mathilde had als versteend dezen vloed van beschuldigingen aangehoordtoen de gravin zweeg, schrikte zij als uit een droom wakker en drukte beide handen tegen haar hart, als wilde zij liet tot rust en bedaring brengen. „Op zulke ongegronde beschuldigingen kan ik niets antwoorden," bracht zij'ehidelijk met moeite uit. „Gij zoudt mij toch niet gelooven, maar onder zulke omstandigheden kan ik niet langer op 't kasteel blijven, en verzoek u daarom de toestemming, om nog heden mijn dienst te mo gen verlaten." „Zooals ge wilt," antwoordde de blinde op ijs- groote politieke quaesties niets van doen heeft, dat alleen quaesties van ondergeschikt belang behandeld zijn, maar eenigszins on waarschijnlijk is dit weer, omdat ook graaf Kalnoky, de Oostenrijksche minister van buitenlandsche zaken, naar den keizer reist die te Gödölö verblijf houdt en zooals men weet te Innsbruck den Duitschen keizer zal ontmoeten. Met weetdat nieuwsgierigen niet licht te bevredigen zijn en de medecleelingen van de officieuse bladenzoo van Duitschland als Oostenrijk, dat alle conferentien tusschen kanseliers en vorsten zullen leiden tot ver sterking van den vrede, zullen dan ook wei nigen bevredigen men laat zich zoo maar niet met een kluitje in 't riet sturen als men meent dat er iets gaande is. Dezer dagen wist men te vertellen dat een scheidsgericht, gevormd door den paus en den koning van Denemarken, de Balkan- quaestie zou oplossen en dat het besluit daartoe was genomen te Berlijn in een sa menkomst van den czaar met den keizer. Men verhaalde zells dat koning Cristiaan van Denemarken reeds een specialen commissaris naar Rome had gezonden; maar dit zal even min waar zijn als onverdeeld geloof moet worden gehecht aan het bericht, dat op een conferentie tusschen Bismarck en Crispi te Berlijn de Bulgaarsche quaestie zal worden beslist en wel met den zedelijken steun van Engeland. In den Boheemschen Landdag is het de bat over de motie, aangaande de konings kroning, Zaterdag geëindigd met de verwer ping ervan met 113 tegen 37 stemmen, een beslissing, die een ernstig tumult tengevolge had, zoodat de tribune moest worden ont ruimd. Koning Milan is naar Belgrado gereisd en volgens de Temps zou zijn ex-wederhelft de plaat hebben gepoetst; zoolang manlief (zooals men weet beschouwt zij den ex-ko ning nog altijd als zoodanig, omdat zij zelve dan den titel van koningin-moeder kanvoe- kouden toon, „maar vergeet niet, dat ik ter wille mijner eigene eer, de redenen, waarom gij uw ontslag neemt, openlijk bekend moet maken." Mathilda greep wankelend naar een steun, een wolk trok haar gezicht voorbij, zij gevoelde de slavenketen waaronder zij gebukt ging en zag slechts een redmiddel den dood Donker dook deze verlosser in haar ziel op, en zweefde toen plotseling als in lichtgestalte voor hare omlloersde blikken, als een verheerlijkte engeldie haar vriendelijk troostend toewenkte en haar koorts achtig gloeiend voorhoofd verkoelde met den palmtak des vredes. De gravin scheen een antwoord te wachten toen er niets kwam, boog zij onmerkbaar als voldaan het trotsche hoofd en ging op eenigszins milder toon voort: „Ik wil, wanneer gij uw schuld bekent en be rouw hebt, genade voor recht laten gelden en u vergeven, dewijl het mij niet onverschillig is in wellce handen gij vult, na uw vertrek van hier. Gij moet inzien hoe goed ik het met u voorheb, juifrouw Tomsdorf! en laat dit waarlijk niet opwekkend thema hiermee afgedaan zijn; laat de kaarsen aansteken Mathilda wankelde naar de bel, om het bevel te geven, waarop de bediende reeds scheen ge wacht te hebben, want hij trad op 't zelfde oogen blik met den zilveren kroonkandelaar, waarop drie waskaarsen brandden, binnen. De blinde gra vin wendde hare oogen naar het schitterende licht en beval toen kortaf: „Laat niemand mij storen, Johan waarop de bediende zonder eenig gedruisch de kamer ver liet. „De brieven ging de oude dame thans op gebiedenden toon voort. Werktuigelijk greep Mathilde naar de brieven, die dien dag aangekomen waren en nog onopen- gebroken op een zilveren schotel lagen. Zij opende den eerste en begon met eentonige stem voor te lezen „Kasteel Wildenfels, 4 Aug. 18**" „Ah, van mijn nicht, de gravin Wildenfels," viel de oude mevrouw haar haastig in de rede „wil zij hier komen Met veel inspanning ging Mathilde voort: „Dier bare tante l ik moet om vergeving vragen, u zoo onbehoorlijk lang op uw even hartelijke als vereerende uitnoodiging te hebben laten wach- ren) in Belgrado is, zal zij te Nisch verblijf houden. Men heeft hoop dat de verhouding tus schen koning Alexander en zijn moeder nu definitief zal worden geregeld. De Kreta-quaestie is nog maar immer niet uit de wereld. De Engelsche premier wil een algeheele verandering van het Turksche be ambten-personeel en in de Grieksche kamer zal het ministerie heftige aanvallen te door staan. Wel beschikt het ministerie-Tricoupis over een flinke meerderheid maar iets zal de regeering moeten doenal treedt zij niet actief op. De directie der mijn te Houssu heeft op nieuw 5 pet. verhooging van loon aangeboden, doch in een vergadering te Jolimont is be sloten ook dit aanbod nog niet aan te nemen. Er is dientengevolge besloten nog 14 dagen de werkstaking voort te zetten. Van socia listische zijden zijn levensmiddelen gezonden. Van een zonderlinge schipbreuk wordt door den New-York Herald verhaald Het ijzeren stoomschip Batavia, dat den 30 October uit Antwerpen vertrok naar New- York, is gedurende een hevigen storm door de golven in tweeön geslagen. De eene helft van het schip zonk onmiddellijk, maar de andere bleef nog eenige uren drijven, zoodat de geheele bemanning door eenige visschers in hunne vaartuigen gered kon worden. Juist toen de mannen er af warenzonk het halve schip. In den Zaterdag gehouden ministerraad heeft de minister van marine Krautz, zijn ontslag ingediend. Dit aftreden vindt zijne oorzaak in een geschil met den onder-secretaris van staat ten. Als gij boos zijt, doe ik het van ganscher harte, ofschoon een geldige reden ter verontschul diging mijne schuld verkleinen of zelfs geheel uitwisschen zal. Hilda, onze kleine wildzang, draagt eigenlijk alle schuld, en verzoekt door mij nare genadige tante om eene niet al te harde straf. Zij is eene al te hartstochtelijke paardrijd- ster en zoekt ten overvloede de wildste rossen uit. Dp zekeren schoonen avond, heden juist drie weken geleden, werd ze bewusteloos t'huis ge bracht. Gij kunt u onze angst en vertwijfeling- voorstellen, dierbare tante, maar gelukkig nad zij zich niet ernstig bezeerd; een buurman voor kwam het ergste, doordat hij het vliegende ros, terwijl het met haar een heuvel wilde afsprin gen, greep en gelukkig tot staan bracht. Zoo als ik reeds zeide, was hare verwonding zonder ge vaar, ofschoon ernstig genoeg, om haar eenige weken aan het bed te kluisteren. Thans is zij hersteld en verlangt onuitspreke lijk haar geliefde tante en den schoonen Rijn terug te zien. Als het u derhalve aangenaam is, zal Hilda den 5en dezer te Lörach aankomen, en u, dierbaarste tante, in mijn naam omhelzen. Met duizend groeten, uwe gehoorzame nicht. Adelheid van Wildenfels. „Den 5den dezer," zeide de gravin, terwijl Ma thilde den brief weder toevouwde, „dat is dus reeds morgen.* „Ja, mevrouw De oude dame zweeg eenige oogenblikken op haar gelaat was een trek van ontevredenheid dui delijk zichtbaar; oogenschijnlijk was zij boos op hare nicht, die de komst harer dochter zoo on betamelijk laat berichtte. „Het is goed," zeide zij na eene pauze. „Ga voort, juffrouw Tomsdorf!" Deze brak den tweeden brief open, die on derscheiden poststempels droeg en uit Amerika kwam. „Chicago, Mei 18**.* De blinde onstelde bij het hooren van dien naam en wel zoo lievig, dat Mathilde ophield en haar verbaasd aankeek. „.De brief zal van den baron von Könnering zijn, die voor drie of vier jaren een reis naar Amerika ondernam, om daar zijne oude kennis sen op te zoeken." (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1889 | | pagina 1