N unimer 97, Zondag 8 December 1889. 12e Jaargang.
De blinde Gravin
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TI ELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
'^BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per .'1 maanden J 1,00.
Franco per pos: door lier gcheele rijk f 1,15
Bricvtn, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regel» J 0,60 daarboven 8 cent per regeJ,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
.opgegeven, worden 2maal berekend. Adrertentiën voor Duitsch-
land worden alleen aangnomen loor het advertentiebureau van
Adolf Steintsr, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
In de Belgische kamer heeft de opzien
barende interpellatie plaats gevonden van
minister le Jeune aangaande de ter beschik
king stelling van den administrateur der
openbare veiligheid Gauthier de Rasse en
wel door den afgevaardigde Bara. Le Jeune
nam een defensieve houding aan en de
interpellant liet het aan aanvallen op de
regeering naar aanleiding van het systeem
der agentc-provocateurs niet ontbreken; be
leefd doch dringend verzocht hij de heeren
ministers heen te gaan.
Bij de kamer was eene groote menigte
volks op de been, welke schreeuwde, dat het
ministerie aftreden moet. De politie had
groote moeite om haar in bedwang te hou
den. Na afloop der zitting liepen eenige
kleine troepen door de stad, maar werden
door de politic uiteengedreven.
De voorloopige Fransche begrootings-com-
missie van 33 leden bestaat hoofdzakelijk
uit leden der regeeringspartij. Ondubbelzinnig
uitte zich dit bij de verkiezing van een pre
sident eti twee vice - presidenten, waartoe
Jules Roche en Félix Faure en Riot benoemd
werden. Zoo lang als de republiek bestaat,
is dit de eerste maal, dat ook de rechterzijde
door eenige leden in deze commissie ver
tegenwoordigd is.
Gladstone heeft te Manchester een formeele
politieke redevoering gehouden en hij heeft
gesproken over alles en nog wat, maar
niet of ten minste weinig over home rule
voor Ierland. Op grond van het beginsel der
liberalen, dat Engeland moet tusschenbeiden
komen waar het geldt de bescherming van
onderdrukte volkeren, herinnerde de ex-pre
mier er aan, dat de regeering Turkije in het
oog moet houden in verband met de toe
standen in Armenie en op Kreta. De grand
old man was vol hoop op de toekomst, die
hij meent dat aan zijn partij behoort, zooals
de laatste verkiezingen duidelijk aanwijzen.
DOOR
8 Emilie Heinrichs.
„Mejuffrouw Tomsdorff mag op hare kamer
dineeren," sprak de laatste plotseling, en ruimer
ademhalende verwijderde Maihildc zich, verheugd,
dat zij van den lastigcn dwang voor korten tijd
verlost was.
Met verlangende blikken staarde gravin Hilda
haar na. Het liel'st zoude zij met de beminnelijke
gezelschapsjuffrouw meegegaan zijn, om naai-har
telust te kunnen keuvelen en den schoonen avond
te genieten. Zij onderdrukte een zucht en benijdde
haardie toc.i Uagelijksals zij slechts wilde
hare ketenen konde verbreken zij begreep niet
hoe Mathilda Tomsdorf den schoonen tijd van
haur leven op dit kasteel had laten voorbijgaan
Zij vermoedde niet hoe hare tante door een on
zichtbare tooverliand een keten onverbreekbaar
konde maken, als het, zoo als hier het geval was,
uit eigenbelang voortsproot.
üp eens hooide men lichte, rassche schreden
op het kiezelpad, dat. op de orunjeri uitliep. De
gravin richtte zich in al haar majesteit overeind
en scheen, haar scherp gehoor volgende, den na
derenden gast met haar van licht beroofde oogen
te kunnen zien, hetgeen op vreemdelingen, zoo
als zij zich wel bewust was, een zonderling ver
mogen uitoefende. Ook graaf Weilburg was, toen
hij deze oogen, als die van een zien Je, op zich
gevestigd zag, niet in staat zich van een zekeren
angst te bevrijden, doch hij herstelde zich spoe
dig, en voor de beide dames buigende, zeidc hij,
op de gravin toetredende, terwijl hij hare hem
aangeboden hand eerbiedig aan zijn lippen bracht
„Vergeving, genadigste gravin, dat ik het waagde,
op de aanbeveling van een vriend aan uwe vrien
delijke uitnoodiging gehoor te leenen en van de
gastvrijheid van het kasteel Lörach gebruik te
maken, om op die wijze de banden, waarmede
mijn geslacht eens met Duitschland's hoogen adel
verbonden was, op de schitterendste wijze we
der te kuunen aanknoopen. Indien het mij ge-
Daarna gaf de staatsman een opsomming
van al het goede, dat de liberale (Gladsto-
niaansche) partij zal ten uitvoer brengen,
bestaande in hervormingen en verbeteringen
van ingrijpenden aard.
Of 't uit wanhoop is omdat men ziet, dat
er toch geen mogelijkheid is om klaar te
komen, weten wij niet, maar een feit is het,
dat de heeren leden van den Duitschen rijks
dag nu reeds den tijd van scheiden (voorloopig
nog maar) op 15 December hebben gesteld,
om 8 Januari weer te komen. Vóór Kerstmis
wordt de bankwet in 3e lezing genomen be
nevens de behandeling aangevangen van de
initiatief-voorstellen en de 2e lezing der be-
grooting. Na Kerstmis komt dan de militaire
begiooting in 2 e lezing, de geheele begroo
ting in 3e tn de socialisten-wet in 2e en 3e
lezing.
Of 't dus vrede zal zijn in aller gemoe
deren als het „vrede op aarde" weerklinkt,
is aan twijfel onderhevig.
Onderwijlen trachten eenige afgevaardigden
den heeren ministers vrees aan fe jagen door
mededeelingen aangaande het mijndistrict in
Essen, waar men volgens melding tegen
Zondag a. s. ernstige dingen vree. t, tenzij
de directeuren der mijnen de ontslagenen
terugnemen; enkele leden der oppositie
drongen reeds aan op tusschenkomst der
regeering.
De interpellatie, in de Zwitsersche bonds
raad naar aanleiding van hetgeen Herbert
Bismarck heeft gezegd over Zwitserlands
optreden tegen de social sten, is kalm afge-
loopen. Droz verklaarde het stenografisch
verslag van Bismarck's woorden niet voor
tweeerlei uitlegging vatbaar en deelde mede
dat Zwitserland sinds Juli over het vestigings-
tractaat niet meer heeft gecorrespondeerd
en den loop der dingen kalm zal afwachten.
Met Duitschland is geen overeenkomst ge
sloten om gemeenschappelijk tegen de sociaal
democratie op te treden.
De Italiaansche minister van financiën
heeft in zijn rapport, behoorende bij het voor-
lukken mocht de gunst der gravin von Lörach
tc verwerven om, door haar beschermd, de nieuwe
loopbaan in het oude Duitsche vaderland te be-
treaen, dan zoude het doel mijner stoutste ver
wachtingen bereikt zijn De blinde gravin boog
dankende het hoofd, terwijl een bijna onmerk
baar lachje o;> haar nog altijd schoon gelaat zicht
baar werd.
„II? heet u hartelijk welkom op het kasteel Lö
rach, heer graaf,1 antwoordde zij vriendelijk; „ik
hoop dat onze wenschen en bedoelingen harmo
nieeren zullen en u nog lang in mijne nabijheid
zullen doen vertoeven."
Daarna wendde zij zich met eene statige bc-
weging harer hand tot hare nicht en sprak haar
voorstellende: „Gravin Hildegard von Wildenfels
mijn achternicht Graaf Felix von Weilburg,"
waarna zij hem met een buiging en een tweede
beweging harer hand uitnoodigde aan har- rech
terzijde plaats te nemen, aan welke uitnoodiging
door den graaf werd voldaan.
Een snel onderzoekende blik van den graaf
overtuigde hem dadelijk van de afwezigheid der
gezelschapsjuffrouw, hetgeen hem merkbaar ge
noegen deed en een gedwongen onderhoud be
spaarde. Hij verstond de kunst om boeiend te
vertellen en vond in zijn Amerikaansch leven
genoegzame slof om een gezelschap een geheel
jaar bezig te houden. Nadat hij in 't bijzondc
door de gravin uitgenodigd wasom zich door
spijs en drank te verkwikken, wist hij zich spoe
dig van 't gesprek meester te maken en zijne
beide toehoorderessen in hooge mate te boeien
dat bij de bündegravin bijna ongehoord genoemd
konde worden. Ook de j<»nge gravin was niet
in staat zich aan de betoovering van zijn onder
houd te onttrekken; met. zichtbare belangstelling
hoorde zij de levendige verhalen van zijn eigen
ontmoetingen aan en verwonderde zich, toen de
graaf er eindelijk met een fïijn 1 chje zelf aan
herinnerde, dat het tijd werd van tafel op te staan.
„Gij hebt mij voor den eersten keer in mijn
leven den tijd doen vergeten, waarde graaf!" sprak
de blinde gravin, zich beleefd voor hem buigende;
beschouw altijd dit resultaat van uw eerste debut
als een gunstig voorteeken voor uw toekomst in
Duitschland."
„Hoe zeer verheugt mij dit woord uit uwen
mond, mevrouw, sedert mijn kindsheid ben ik
gewoon geweest de gravin van Lörach als een
stel tot afschaffing der differentieele rechten
ten aanzien van Frankrijk, de verklaring af
gelegd, dat die maatregel, als wapen tegen
Frankrijk, niets goeds heeft uitgewerkt, in
tegendeel heeft de handel van Italië met
Frankrijk er deerlijk schade bij geleden, zoodat
de minister afschaffing van die tarieven voor
stelt, waardoor de schatkist niet rijker is
geworden en de bevolking niet minder heeft
betaald.
't Schijnt dus dat de regeering zelve in
den put is gevallen, dien zij voor Frankrijk
had gegraven en nu alle moeite doet er uit
te krabbelen onder den schijn van beharti
ging van de belangen zoo van Frankrijk als
Italië. Men meent, dat Frankrijk en Italië
wederkeerig de tarieven in gelijke verhouding
zullen verlagen.
De Boheemsche kroningsquastie zal eerst
daags in den Oostenrijkschen rijksraad ter
sprake komen, naar aanleiding van een inter
pellatie aangaande de houding door de
regeering tegenover de eischen der Bohemers
ingenomen.
Het vermaarde kasteel Beauraing (in Na
men) aan alle reizigers in de Ardennen wel
bekend is door een hevigen brand geheel
vernield. Alleen de toren en de kapel zijri
blijven staan.
De brandspuiten van het dorp vermochten
niet veel tegen de vlammen, en toen er be
tere hulp kwam, was het te laat. De schade
bedraagt aan meubelen en kunstvoorwerpen
vier millioen francs en aan het gebouw 580000
francs. Althans voor die sommen was een
en ander verzekerd.
Hoe de brand ontstond, is nog onbekend,
maar vermoedelijk heelt het vuur twee of
drie dagen gesmeuld onder een ouden houten
vloer. Er loopt een gerucht, dat de brand
moedwillig zou zijn aangestoken.
voorbeeld van adelijke manieren te hooren prijzen
zoodat ik inderdaad niet in staat was een zekeren
angst, bij het zien van dit kasteel, te onderdruk
ken.'
De gravin was door deze toespeling van den
graaf een weinig door schrik bevangen geworden,
terwijl een blos op dut oogenblik haar anders
zoo bleek gelaat bedekte.
„Ik hoop, dat graaf Weilburg in de zooveel
verstrooiing aanbiedende atmosferen der Araeri-
kaansche republiek zich zijne Duitsche afkomst
steeds bewust, en in zijn eigen belang een voor
stander van adelijke manieren zal geweest zijn,"
zeide de g avin ernstig,
„Mijn edele vader was mij daarin steeds tot een
schitterend voorbeeld, mevrouw de gravin, en
zoude zeker, ware het hem door den hemel ver
gund, over mijn toekomst onbezorgd zijn.'
Dit zeggende kuste hij nog eenmaal de hand
der blinde vrouw, boog diep en met eerbied voor
de jonge gravinen verzocht vervolgens zich te
mogen verwijderen, hetwelk hem dour de gravin
welwillend werd toegestaan.
„Een echte cavalier," sprak deze laatste, toen
de voetstappen van den graaf niet meer op het
kiezelzand gehoord werden; „dubbel eervol voor
hem, die sedert lang slechts republikeinsche lucht
heeft ingeademd.'
„Een zeer interessant irensch," antwoorde Hil
degard, hoewel zijn persoon mij een onverklaar
bare afschuw inboezemt.'
„Grillen, kind, niets dan meisjesgrillen," zeide
de gravin lachende; „uw ijdelhüd voelt zich be
leedigd bij de opmerking, dat een jonge man
schoonheid en jeugd schijnt over 't hoofd te zien
om den ouderdom zijne nulde te brengen; op mij
heeft hij een zeer gunstigen indruk gemaakt, die
naar mijn overtuigingbij een langer verblijf,
nog aanmerkelijk toenemen zal."
„Of integendeel eene andere werding nemen,
lieve tante,* viel Hilda schalks lachende in.
„Dat vrees ik in 't geheel niet, mijn kind, daar
entegen moet ik het u in uw eigenbelang op 't
gemoed drukken, om graaf von Weilburg als mijn
bizondere protégé met die voorkomendheid te be
handelen, die hij ils den afstammeling van een
oud ridderlijk geslacht en den drager van een
beroemden naam verdient. Thans echter genoeg
hierover, kindlief. Ik ga mijn kamer opzoeken,
waar ge zoo goed zult zijn, mij juffrouw Toms-
Het kasteel Beauraing, reeds een be
langrijk leengoed in 1445, toen de troepen
van Philips van Bourgondie het belegerden
werd in den loop der tijden twee of drie
malen door brand vernield, het laatst in 1793,
toen het, als eigendom van den hertog d'Os-
suna, door de revolurionnairen werd verwoest.
De hertog herbouwde het in 1808, grooter en
prachtiger dan het geweest was.
De tegenwoordige hertog van Ossuna heeft
voor eenigen tijd het kasteel moeten verkoo-
pen. Zijn voornaamste schuldeischereen
Keulsche actiën-maatschappij werd toen
eigenares er van.
De ministers van oorlog en onderwijs heb
ben geconfereerd over de regeling van het
onderwijs op de hooge scholen, daar deze
zooals zij thans bestaat, in strijd is met de
nieuwe wet op den krijgdienst van 15 Juli
1889. Deze nieuwe regeling van het hooger
onderw'js staat den leerlingen der hoogescholen
toe, een jaar voordat zij van het hooger
onderwijs gaan gebruik maken, hun dienst
plicht te vervullen, waarna zij dan onafgebro-
kon hunne studiën kunnen voleinden.
De minister van binnenlandsche zaken,
Constans, heeft een verplaatsing der prefecten
aan den president, Carnot, voorgesteld. Ook
zijn diplomatieke en consulaire verplaatsingen
aan het ministerie van buitenlandsche zaken
in bewerking. De diplomatieke verplaatsin
gen vinden haar ontstaan in de benoeming
van den Franschen minister te Haiti, ter ver
vanging van De Sesmaisonsterwijl de con
sulaire verplaatsingen noodzakelijk zijn ge
worden, wegens de benoeming van een Fransch
consul-generaal te Amsterdamter vervan
ging van Dalloz, die onlangs ter beschikking
van den minister van buitenlandsche zaken
is gesteld.
Dinsdagavond woonden de officieren en
manschappen van het Russische fregat „Wla-
dimir Monomach," dat voor Cherbourg ge-
dorf te zenden."
Zij stond op en nam den arm der gravin, om
zich door haar naar hare vertrekken terug te la
ten brengen.
A propos, lieve Hilda, daar ik juist ran
ijn gezelschapsjuffrouw sprak," ging de blinde
mij
dame levendig voort, „moet ik u verzoeken, die
persoon niet al te gemeenzaam te behandelen.
Zoo iets past in 't algemeen niet voor een gra
vin von Wildenfels, laat staan dan voor de ach
ternicht der gravin van Lörach.'
„Maar, beste tante," viel Hildegard misnoegd
in, „juffrouw Tomsdorf is toch uiterst beschaafd,
en wat haar karakter betreft...."
„Zoo kan dit evenmin als hare buitengewone
beschaving bij haar stand in aanmerking komen
mijn beste,* viel de blinde gravin haar scherp in
de rede; „haar betrekking van gezelschapsjuffrouw
verwijst haar ten eenenmale tot de klasse der
dienstbaren, en dan betaamt het haren gebiedsters
niet haar een hooger plaats door zulke blijken
van onderscheiding in te ruimen. Zulke perso
nen overschrijden veel te gaarne de hun aange
wezen grenzen.
De jonge gravin zweeg, om de verontwaardi
ging der blinde gravin door voor Mathilde partij
te trekken niet gaande te maken, doch zij was
misnoegd en tegelijk vervuld met een onverklaar
bare onrust bij de gedachte aan den Amerikaan-
schen ga-thet was bij haar alsof deze man op
de een of andere wijze een stoornis in haar le
vensgeluk te weeg moest brengen, tot welk voor
gevoel de geheime plannen der gravin haar ook
genoegzaam recht gaven.
HOOFSTUK VII.
Terwijl de Amerikaansche gast zijn eerste debut
aan de tafel der blinde gravin zoo gelukkig ge
maakt had, was Mathilde Tomsdorf bezig geweest
de doofstomme uit het arrest van den kamerdie
naar te bevrijden.
„Laat mij, voor dat ge iets anders met het on
gelukkige kind onderneemt, tot haar £aon," vroeg
zij den laatste; „ik alleen kan Netje begrijpen
en mijn getuigenis zal en moet daarbij in aan
merking genomen worden"
(Wordt vervolgd.)
