Nummer 63. Zondag 10 Augustus 1890. 13e Jaargang.
Eerste Blad.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ANTOON TIELEN
Dit nummer bestaat uit
TWEE BLADEN.
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
UITGEVER:
Waalwijk.
4.
Naar het Hoogduitsch.
De Echo van het Zuiden,
Wualwpsclie en Langstraatsehc Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden j 1,00.
Franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden
aan den Uitgever.
Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regeJ,
groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb
land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van
Adolf Steineu, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
i i
Waarheen men het oog ook wendt, aller
wegen heerscht in de buitenlandsche politiek
een vervelende kalmte, die door niets of
niemand wordt verstoord. Zelfs sensatie-nieuw
tjes uit het Oosten kunnen geen leven in de
brouwerij brengen en alle wanhopige pogin
gen van enkele bladen om door berichten
over de wisseling van nota's betreffende Bul
garije wat wind te doen ontstaan in deze
zomerzwoelte, lijden schipbreuk.
De Pro patria-quaestie is ook afgezaagd,
Bismarck schijnt gelukkig! voor 't oogen-
blik uitgepraat en incidenten doer, zich niet
voor't gaat alles zoo'n gangetje. Duitsch-
lands keizer reist en trekt, maar vermeldens
waardige gebeurtenissen doen zich ook daar
bij niet voor en hoe men de zaak ook wendt
of keert, nieuwe gezichtspunten kan men er
niet aan ontdekken. De diplomaten houden
rust of zitten misschien in Karlsbad of waar
elders dan ook te broeien op nieuwe ideeën
en combinatiën en de nieuwsbegeerige me
nigte moet zich van interessant nieuws spe
nen. Engeland en Frankrijk zijn 't nu eens
geworden over de quaestie betreffende het
protectoraat over Zanzibar. Frankrijk's ge
zant te Londen en lord Salisbury, Engeland's
premier, hebben de overeenkomst ondertee
kend, die uit twee verklaringen bestaat.
In de eerste staat Frankrijk toe de over
eenkomst van 1862 zoodanig te wijzigen, dat
Engeland het protectoraat over het sultanaat
Zanzibar kan uitoefenen. Masca:e staal bui
ten de nieuwe overeenkomst en blijft onder
worpen aan de beschikking van 1862.
«En nu, graaf," zei de advocaat, terwijl hij zijn
champagneglas iu de hoogte hief, «op een spoedig
besluit!"
De graaf ontroerde merkbaar, doch na een
oogenblik vertoonde hij weer hetzelfde vroolijke
en onverschillige gelaat van zoo even. «Deze
vleeschpastei is bijzonder goed," zei hij lachend.
«Ik kan ze u recommandeercn."
Scharff zette met een 'oeleedigd gezicht zijn glas
neer. «Graaf," zei hij, «het geldt uw eigen be
lang; voor mij hangt veel, voor u alles van uw
antwoord af."
De graaf keek hem spottend aan. „Het is dus
een soort opoffering van uw kant?" zei hij lachend.
Hij leegde zijn glus in één teug. Hierop volgde
een tweede, toen een derde.
„Nu?" vroeg de advocaat gespannen.
Scharff, ge gelijkt meer op een duivel dan op
een mensen. Laat mij ten minste zoo lang tijd
als men het den kooper van een schilderij toe
staat. Ik zie helaas geen anderen uitweg; ware
dit het geval, ik zou zonder aarzelen neen zeggen,
want ik beken u nogmaals, dat ik uw dochter
nooit zal kunnen liefhebben, al was het alleen
omdat zij uw dochter is; bovendien behoort zij
niet tot de soort van meisjes, die mii bevallen."
«Ge zijt werkelijk meer oprecht dan beleefd
graaf. Wilt ge mij echter eene vraag beantwoor
den Hebt gij een ander meisje lief?"
De jonge graaf keek verwonderd op. «De
waarheid is, dat ik er zeer velen heb liefgehad
maar
«Ik bedoel of gij nog vrij zijt of gij om
een ander huwelijk gedacht hebt
«Tot nu toe heb ik geen tijd gehad om aan
trouwen te denken en daarom staat de gedachte
er aan mij nu zoo tegen."
«Dan is de zaak in orde. «Gij zegt ja en ik
zeg ja. Elfriede zal wel tevreden zijn meisjes
In de tweede verklaring erkent Engeland
Frankrijks protectie-rechten over Madagascar
en verklaart zijn (Engeland's) consuls aan het
exequater der Fransche legeering onderwor
pen. Bovendien wordt door Engeland erkend
de grens van Frankrijks gebied in Afrika.
Terwijl Zaterdag de overdracht van Helgo
land plaats vindt, wordt gemeld, dat Zondag
Duitschlands heerscher zal aankomen voor
een kort bezoek.
Half elf Woensdagavond is Frankrijks se
naat verdaagd en een uur later, een half uur
voor middernacht, de kamer. In de eerste
was het Fallières, minister van onderwijs en
in de tweede De Freycinet, minister van
oorlog, die het decreet van sluiting voorlas
van de gewone zitting van 1890.
Bij koninklijk besluit, gedagteekend van 3
dezer, werd ook de zitting van het Italiaansch
parlement gesloten. Dit is nu de vierde zit
ting van het vijfjarig tijdvak, waarvoor de
parlementsleden zijn gekozen.
De berichten uit de Argentijnsche republiek
leden de laatste dagen aan onjuistheid of ten
minste aan onvolledigheid.
Over Parijs kwam Woensdag de mededee-
ling, dat president Celman werkelijk zijn ont
slag had ingediend, terwijl Reuter meldde of
liever daaraan toevoegde, dat de senaat ge
weigerd had het verzoek om ontslag aan te
nemen, waarop Celman 't weer even spoe
dig zou hebben ingetrokken, als hij het had
ingediend. Dit toevoegsel beschouwde men te
Londen als een beursmanoeuvre en daar had
't dan ook wel iets van weg. Thans meldt
men uit Buenos-Ayres, dat Celman definitief
is afgetreden en dat men zelfs onmiddellijk
tot de verkiezing van een nieuwen president
is ovt-rgegaan.
Verschillende berichten uit Buenos-Ayres
bevestigen nu, dat in eene vereenigde zit
ting der beide kamers president Celman's
ontslag is aangenomen en Pelligrini tot zijnen
opvolger benoemd.
Eene algemeene herademing is hiervan het
gevolg geweest. Men is nu druk bezig,
hebben gaarne iets in de wereld te beteeken en
zij is zeer Irotscli."
De graaf bedacht zich een oogenblik. Hij ge
voelde een soort van medelijden met Elfriede.
«Hoe oud is uw dochter?" vroeg hij.
«Bijna achttien jaar."
«Hebt ge dan geen gevoel," ging de graaf op
gewonden voort, «dat ge zulk een jong meisje
kunt verkoopen aan den man, die u eerlijk be
kent, dat hij nooit de minste liefde voor haar
zal gevoelen
«Dwaasheid niets .dan dwaasheid dat komt
later van zelf," antwoordde de advocaat. „Hoeveel
later gelukkige huwelijken zijn niet met tegenzin
gesloten."
„Nu, mij goed, wanneer gij het dan zoo wilt.
Uw dochter zal gravin von Frankenstein worden,
ik zal haar aan het hof presenteeren misschien
zal zij de opmerkzaamheid van alle grooten des
lands tot zich trekken. Zij zal zich kunnen tooien
met mijn familic-juweelen en alles hebben wat
een ijdele vrouw begeeren kan ik zal haar ech
ter nooit lielhebben en wat nog sterker is
ik zal zelfs nooit den schijn aannemen van het
te doen."
De advocaat lachte. Elfriede zal ook zonder
uw liefde best kunnen leven. De zaak is dus in
orde graaf. Heden zal ik mijn dochter nog niets
zeggen, morgen zal ik zelf met liuar spreken.
Mag ik u geluk wenschen Gij zijt nu een vrij
man, graaf, en een rijk man bovendien."
„Vrij!" zei de graaf verachtelijk. „Ik zou
misschien vpel vrijer en verstandiger geweest
zijn, als ik 'mijn redding in mijn revolver ge
zucht had."
Mistruootig staarde hij "oor zich uit, terwijl
Scharff het hoofd schudde en een nieuwe fle«ch
bestelde. De graaf stond op.
„Waarheen, graaf?" vroeg de advocaat.
„Naar buiten, in de frissche lucht; het is mij
hier te benauwd."
„De vleeschpastei was werkelijk te zwaar," zei
Scharff, «en gij hebt een goed glas wijn gedron
ken maar zooals gij wilt."
Hij stond op en betaalde de rekening; zijn fooi
moet groot genoeg geweest zijn, want de kellner
boog wel drie graden dieper dan gewoonlijk.
Graaf Erich was vooruit geloopen. Scharff
nam hartelijk afscheid van hem. De graaf nam
met het samenstellen van een nieuw mi
nisterie.
Een telegram van Donderdag luidt
De verkiezing van Pellegrini werd met
groote vreugde door het publiek begroet. De
algemeene stemming is vreedzaam, en de
financieele toestand is verbeterd. De presi
dent heeft den staat van beleg opgeheven en
de vrijheid der drukpers geproclameerd. Vi-
cence Lopez is benoemd tot minister van
financien.
De Times meldt uit Buenos-Ayres, dat de
voorstanders van Celman in het parlement
trachtten Dardo en Roca er voor te spannen
tot de vorming van een kabinet, maar Ro-
ca's pogingen in die richting faalden geheel;
niemand wilde in het allerminst met zijne
combinatie iets te maken hebben.
Daarna ontstond eene reactie in het par
lement tegen Celman met duidelijke teken-
negeving aan den staatspresident, dat hij
moest aftreden binnen twee uur, anders zou
hij waarschijnlijk in staat van beschuldiging
gesteld worden na tot ontslag gedwongen te
zijndaarop restte Celman niets anders dan
toe te geven. In eene boodschap aan de ver
eenigde kamers, die permanent zitting had
den, zond hij zijne demissie, welke met 6L
stemmen tegen 22 werd aangenomen. In zijne
boodschap herinnert Celman, dat hij zijn va
derland trouw en onbaatzuchtig gediend heeft.
Na den mililairen opstand te hebben be
dwongen betoonde hij barmhartigheid door
eene amnestie en door ministerieele porte
feuilles aan leden der oppositie aan te bie
den. Thans bevindt hij, dat hij zich moet
opofferen voor de vaderlandsche rust en vrede,
daar zijn pogingen tot verzoening faalden.
De geschiedenis evenwel zal hem rechtvaar
digen.
Aan de Times wordt uit Durban gemeld,
dat de Transvaalsche volksraad het wetsont
werp tot het stichten van twee kamers be
krachtigde.
Eene depêche uit San Salvador meldt, dat
generaal Grungardy, aan het hoofd der op
standelingen van Guatamala, zich van Chi-
quinula heeft meester gemaakt.
even den lioed af en vervolgde toen langzaam
zijn weg.
„Hij wordt dus mijn schoonvader," dacht hij.
„En ik ben verkocht, voor geld verkocht, evenais
men het met koopwaren doet. De koop is ge
sloten Erich en Elfriede, een prachtig paar
Zelfs onze beginletters zijn dezelfde. Welk een
wenk van het noodlot
Graaf Erich dacht meer aan zich zelf dan aan
het meisje, dat hij tot zijn vrouw zou maken. Hij
schaamde zich over de geheele zaak, ofschoon hij
hierdoor vau den afgrond gered werd.
„Eiken keer, als ik haar aanzie, zal ik herin
nerd worden aan de lafste daad van mijn leven,"
dacht hij. „Ik verdiende nog meer achting, toen
ik de grootste verkwister van de geheele stad was.
Ik moet al mijn voorvarde#&,om vergeving bid
den, dat ik de dochter van een woekeraar in het
kasteel Frankenstein breng."
Het is waar, hij had losbandig geleefd, maar
zijn fouten waren, zooals zijn vleiers liet noem
den, die van een „gentleman* geweest. Volgens
hunne meening had hij niets gedaan dat den edel
man onwaardig was. Iiij had noch een gebroken
hart noch een verstoord familieleven op zijn ge
weten. Voor zijn doen had hij de deugd en de
onschuld altijd geëerd. Zijn misstappen waren
van een geheel andere soort. Het was zijn on
geluk geweest, dat hij van adelijke afkomst was.
De kiemen van zijn goede eigenschappen waren
verstikt geworden door den dwazen trots en hoog
moed zijner ouders, die dat ridderlijkheid en ge
voel van eer noemden. Men had zijn kwade ge
woonten aangemoedigd in plaats van ze te be
strijden. Hij was opgegroeid met de vaste over
tuiging, dat hij door zijn stand veel beter was
dan eenig mensch ter wereld en dat iedereen zich
naar zijn wil moest schikken.
Zijn vader stond hem alles toe wat hij begeerde.
Hij groeide op zonder aan iemand anders dan aan
zich zelf te denken. Plichtbesef was hem geheel
onbekend. Het was dus geen wonder dat, toen
de oude graaf stierf en hij zijn erfgenaam werd,
hij zich verbeeldde dat de geheele wereld aan zijn
voeten lag en dat hij kon doen en laten wat hij
verkoos. Hij geraakte spoedig in schulden. Ten
einde zich het geld voor zijn verkwistingen te
verschaffen, moesten de pachters steeds meer op
brengen. Toen hij eindelijk tot het besef kwam
De New-York Herald ontvangt een de
pêche uit San Salvador, waarin wordt me
degedeeld, dat de troepen van San Salvador
nog in vier gevechten de overwinning be
haalden 1800 hunner, onder aanvoering van
generaal Contreras, deden verleden Vrijdag,
op 38 mijlen van de hoofdstad, een aanval
op de artillerie der troepen van Guatemala,
onder Sanchez, en vervolgens op Nataquies
en Cucntula. De troepen van San Salvador
verloren 100 man, die van Guatemala 400
man.
De buitenlandsche gezanten in Guatamala
moeten hunne goede diensten hebben aan
geboden voor vredes-onderhandelingen, welke
zouden zijn aangenomen. Men hoopt thans
op eene schikking.
De Belgische Moniteur deelt een konink
lijk besluit mede van den 6 Augustus, waarbij
aan den luitenant generaal Van der Smissen,
bevelhebber der 2de militaire atdeeling, op
zijn verzoek eervol ontslag wordt verleend.
De generaal achtte zich gepasseerd bij de
jongste benoemingen en bevorderingen in de
Leopoldsorde.
De opbrengst der belastingen in Juli is
14,858,600 fr. boven de raming en 14,665,900
franc meer dan in Juli van het vorig jaar
geweest.
Volgens de Progrès militaire zal de
Fransch-Duitsche grens weder, evenals dit
voor den oorlog van 1870/71 het geval was,
door een kale strook grond van 2 meter
breedte worden aangeduid. Voor dit doel
heeft men nieuwe grenssteenen geplaatst en
wordt het hout aan weerszijden van de aldus
aangegeven lijn ter breedte van 1 meter
weggekapt.
In Frankrijk zullen de herfstoefeningen
van het XVIIIe legerkorps ditmaal bijzonder
van den slechten stand der zaken, verergerde zijn
toestand nog, door het aanstellen van een opzich
ter, Diiring genaamd, die den boeren nog meer
afperste en hen nog meer onderdrukte. Omringd
door de noodige vleiers cn klaploopers, werd de
graaf weldra de held van den dag. Ongelukkig
werd hij op zekeren morgen aangegrepen door
een manie voor de wedrennen. Zij die zijn
geld wilden winnen deden hem gelooven, dat
hij de beste paardenkenner van het geheele land
was, ofschoon hij er eigenlijk niet het minste
verstand van had. Toen hij eenmaal aan het
wedden begonnen was, was het met zijn rijkdom
ook spoedig gedaan. In den tijd van 'zeven jaar
was hij geruïneerd. In zijn wanhoop gaf hij zijn
zaken in handen van den advocaat Scharff, een
der advocaten der hoofdstad, die hem van het
oogenblik af aan leidde en hem weldra geheel te
gronde richtte.
Advocaat Scharff was de zoon van een koop
man, die niet gelukkig was geweest in zijn zaken,
en de zoon had zich nu in het hoofd gesteld het
verder in de wereld te brengen dan zijn vader.
Hij bestudeerde voornamelijk de zwakke of on
duidelijke punten der wetten en maakte zich
hierdoor tot een advocaat, gezocht door een bij
zondere klasse van raenschen. Hij verdiende
zoodopnde belangrijke sommen en zijn rijkdom
werd no^ vermeerderd door het uitleenen van
gelden. Daar zijn beroep van advocaat hem in
aanraking bracht zoowel mrft kapitalisten als met
bankroetiers, maakte hij van deze gelegenheid
gebruik om ongehoorde procenten te eischen.
Daarbij was hij slim genoeg zijn geldzaken onder
den naam eener andere firma te drijven en al zijn
cliënten daarheen te verwijzen, zoodat deze niet
het minste idéé hadden dat zij 'iet offer van den
advocaat-woekeraar waren. Gedreven door zijn
eerzucht, had hij vast besloten dat zijn dochter
een schitterende plaats in de wereld zou innemen,
de glans zou dan op hem terugstralen. De vader'
eener gravin, van de gravin Von Frankenstein te
worden, was sedert lang het doel van al zijn
streven; eindelijk zou hij het bereiken.
Wordt vervolgd.