Nummer 63. Zondag 10 Augustus 1890. 13e Jaargang. Eerste Blad. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ANTOON TIELEN Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. UITGEVER: Waalwijk. 4. Naar het Hoogduitsch. De Echo van het Zuiden, Wualwpsclie en Langstraatsehc Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden j 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels f 0,60 daarboven 8 cent per regeJ, groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steineu, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. i i Waarheen men het oog ook wendt, aller wegen heerscht in de buitenlandsche politiek een vervelende kalmte, die door niets of niemand wordt verstoord. Zelfs sensatie-nieuw tjes uit het Oosten kunnen geen leven in de brouwerij brengen en alle wanhopige pogin gen van enkele bladen om door berichten over de wisseling van nota's betreffende Bul garije wat wind te doen ontstaan in deze zomerzwoelte, lijden schipbreuk. De Pro patria-quaestie is ook afgezaagd, Bismarck schijnt gelukkig! voor 't oogen- blik uitgepraat en incidenten doer, zich niet voor't gaat alles zoo'n gangetje. Duitsch- lands keizer reist en trekt, maar vermeldens waardige gebeurtenissen doen zich ook daar bij niet voor en hoe men de zaak ook wendt of keert, nieuwe gezichtspunten kan men er niet aan ontdekken. De diplomaten houden rust of zitten misschien in Karlsbad of waar elders dan ook te broeien op nieuwe ideeën en combinatiën en de nieuwsbegeerige me nigte moet zich van interessant nieuws spe nen. Engeland en Frankrijk zijn 't nu eens geworden over de quaestie betreffende het protectoraat over Zanzibar. Frankrijk's ge zant te Londen en lord Salisbury, Engeland's premier, hebben de overeenkomst ondertee kend, die uit twee verklaringen bestaat. In de eerste staat Frankrijk toe de over eenkomst van 1862 zoodanig te wijzigen, dat Engeland het protectoraat over het sultanaat Zanzibar kan uitoefenen. Masca:e staal bui ten de nieuwe overeenkomst en blijft onder worpen aan de beschikking van 1862. «En nu, graaf," zei de advocaat, terwijl hij zijn champagneglas iu de hoogte hief, «op een spoedig besluit!" De graaf ontroerde merkbaar, doch na een oogenblik vertoonde hij weer hetzelfde vroolijke en onverschillige gelaat van zoo even. «Deze vleeschpastei is bijzonder goed," zei hij lachend. «Ik kan ze u recommandeercn." Scharff zette met een 'oeleedigd gezicht zijn glas neer. «Graaf," zei hij, «het geldt uw eigen be lang; voor mij hangt veel, voor u alles van uw antwoord af." De graaf keek hem spottend aan. „Het is dus een soort opoffering van uw kant?" zei hij lachend. Hij leegde zijn glus in één teug. Hierop volgde een tweede, toen een derde. „Nu?" vroeg de advocaat gespannen. Scharff, ge gelijkt meer op een duivel dan op een mensen. Laat mij ten minste zoo lang tijd als men het den kooper van een schilderij toe staat. Ik zie helaas geen anderen uitweg; ware dit het geval, ik zou zonder aarzelen neen zeggen, want ik beken u nogmaals, dat ik uw dochter nooit zal kunnen liefhebben, al was het alleen omdat zij uw dochter is; bovendien behoort zij niet tot de soort van meisjes, die mii bevallen." «Ge zijt werkelijk meer oprecht dan beleefd graaf. Wilt ge mij echter eene vraag beantwoor den Hebt gij een ander meisje lief?" De jonge graaf keek verwonderd op. «De waarheid is, dat ik er zeer velen heb liefgehad maar «Ik bedoel of gij nog vrij zijt of gij om een ander huwelijk gedacht hebt «Tot nu toe heb ik geen tijd gehad om aan trouwen te denken en daarom staat de gedachte er aan mij nu zoo tegen." «Dan is de zaak in orde. «Gij zegt ja en ik zeg ja. Elfriede zal wel tevreden zijn meisjes In de tweede verklaring erkent Engeland Frankrijks protectie-rechten over Madagascar en verklaart zijn (Engeland's) consuls aan het exequater der Fransche legeering onderwor pen. Bovendien wordt door Engeland erkend de grens van Frankrijks gebied in Afrika. Terwijl Zaterdag de overdracht van Helgo land plaats vindt, wordt gemeld, dat Zondag Duitschlands heerscher zal aankomen voor een kort bezoek. Half elf Woensdagavond is Frankrijks se naat verdaagd en een uur later, een half uur voor middernacht, de kamer. In de eerste was het Fallières, minister van onderwijs en in de tweede De Freycinet, minister van oorlog, die het decreet van sluiting voorlas van de gewone zitting van 1890. Bij koninklijk besluit, gedagteekend van 3 dezer, werd ook de zitting van het Italiaansch parlement gesloten. Dit is nu de vierde zit ting van het vijfjarig tijdvak, waarvoor de parlementsleden zijn gekozen. De berichten uit de Argentijnsche republiek leden de laatste dagen aan onjuistheid of ten minste aan onvolledigheid. Over Parijs kwam Woensdag de mededee- ling, dat president Celman werkelijk zijn ont slag had ingediend, terwijl Reuter meldde of liever daaraan toevoegde, dat de senaat ge weigerd had het verzoek om ontslag aan te nemen, waarop Celman 't weer even spoe dig zou hebben ingetrokken, als hij het had ingediend. Dit toevoegsel beschouwde men te Londen als een beursmanoeuvre en daar had 't dan ook wel iets van weg. Thans meldt men uit Buenos-Ayres, dat Celman definitief is afgetreden en dat men zelfs onmiddellijk tot de verkiezing van een nieuwen president is ovt-rgegaan. Verschillende berichten uit Buenos-Ayres bevestigen nu, dat in eene vereenigde zit ting der beide kamers president Celman's ontslag is aangenomen en Pelligrini tot zijnen opvolger benoemd. Eene algemeene herademing is hiervan het gevolg geweest. Men is nu druk bezig, hebben gaarne iets in de wereld te beteeken en zij is zeer Irotscli." De graaf bedacht zich een oogenblik. Hij ge voelde een soort van medelijden met Elfriede. «Hoe oud is uw dochter?" vroeg hij. «Bijna achttien jaar." «Hebt ge dan geen gevoel," ging de graaf op gewonden voort, «dat ge zulk een jong meisje kunt verkoopen aan den man, die u eerlijk be kent, dat hij nooit de minste liefde voor haar zal gevoelen «Dwaasheid niets .dan dwaasheid dat komt later van zelf," antwoordde de advocaat. „Hoeveel later gelukkige huwelijken zijn niet met tegenzin gesloten." „Nu, mij goed, wanneer gij het dan zoo wilt. Uw dochter zal gravin von Frankenstein worden, ik zal haar aan het hof presenteeren misschien zal zij de opmerkzaamheid van alle grooten des lands tot zich trekken. Zij zal zich kunnen tooien met mijn familic-juweelen en alles hebben wat een ijdele vrouw begeeren kan ik zal haar ech ter nooit lielhebben en wat nog sterker is ik zal zelfs nooit den schijn aannemen van het te doen." De advocaat lachte. Elfriede zal ook zonder uw liefde best kunnen leven. De zaak is dus in orde graaf. Heden zal ik mijn dochter nog niets zeggen, morgen zal ik zelf met liuar spreken. Mag ik u geluk wenschen Gij zijt nu een vrij man, graaf, en een rijk man bovendien." „Vrij!" zei de graaf verachtelijk. „Ik zou misschien vpel vrijer en verstandiger geweest zijn, als ik 'mijn redding in mijn revolver ge zucht had." Mistruootig staarde hij "oor zich uit, terwijl Scharff het hoofd schudde en een nieuwe fle«ch bestelde. De graaf stond op. „Waarheen, graaf?" vroeg de advocaat. „Naar buiten, in de frissche lucht; het is mij hier te benauwd." „De vleeschpastei was werkelijk te zwaar," zei Scharff, «en gij hebt een goed glas wijn gedron ken maar zooals gij wilt." Hij stond op en betaalde de rekening; zijn fooi moet groot genoeg geweest zijn, want de kellner boog wel drie graden dieper dan gewoonlijk. Graaf Erich was vooruit geloopen. Scharff nam hartelijk afscheid van hem. De graaf nam met het samenstellen van een nieuw mi nisterie. Een telegram van Donderdag luidt De verkiezing van Pellegrini werd met groote vreugde door het publiek begroet. De algemeene stemming is vreedzaam, en de financieele toestand is verbeterd. De presi dent heeft den staat van beleg opgeheven en de vrijheid der drukpers geproclameerd. Vi- cence Lopez is benoemd tot minister van financien. De Times meldt uit Buenos-Ayres, dat de voorstanders van Celman in het parlement trachtten Dardo en Roca er voor te spannen tot de vorming van een kabinet, maar Ro- ca's pogingen in die richting faalden geheel; niemand wilde in het allerminst met zijne combinatie iets te maken hebben. Daarna ontstond eene reactie in het par lement tegen Celman met duidelijke teken- negeving aan den staatspresident, dat hij moest aftreden binnen twee uur, anders zou hij waarschijnlijk in staat van beschuldiging gesteld worden na tot ontslag gedwongen te zijndaarop restte Celman niets anders dan toe te geven. In eene boodschap aan de ver eenigde kamers, die permanent zitting had den, zond hij zijne demissie, welke met 6L stemmen tegen 22 werd aangenomen. In zijne boodschap herinnert Celman, dat hij zijn va derland trouw en onbaatzuchtig gediend heeft. Na den mililairen opstand te hebben be dwongen betoonde hij barmhartigheid door eene amnestie en door ministerieele porte feuilles aan leden der oppositie aan te bie den. Thans bevindt hij, dat hij zich moet opofferen voor de vaderlandsche rust en vrede, daar zijn pogingen tot verzoening faalden. De geschiedenis evenwel zal hem rechtvaar digen. Aan de Times wordt uit Durban gemeld, dat de Transvaalsche volksraad het wetsont werp tot het stichten van twee kamers be krachtigde. Eene depêche uit San Salvador meldt, dat generaal Grungardy, aan het hoofd der op standelingen van Guatamala, zich van Chi- quinula heeft meester gemaakt. even den lioed af en vervolgde toen langzaam zijn weg. „Hij wordt dus mijn schoonvader," dacht hij. „En ik ben verkocht, voor geld verkocht, evenais men het met koopwaren doet. De koop is ge sloten Erich en Elfriede, een prachtig paar Zelfs onze beginletters zijn dezelfde. Welk een wenk van het noodlot Graaf Erich dacht meer aan zich zelf dan aan het meisje, dat hij tot zijn vrouw zou maken. Hij schaamde zich over de geheele zaak, ofschoon hij hierdoor vau den afgrond gered werd. „Eiken keer, als ik haar aanzie, zal ik herin nerd worden aan de lafste daad van mijn leven," dacht hij. „Ik verdiende nog meer achting, toen ik de grootste verkwister van de geheele stad was. Ik moet al mijn voorvarde#&,om vergeving bid den, dat ik de dochter van een woekeraar in het kasteel Frankenstein breng." Het is waar, hij had losbandig geleefd, maar zijn fouten waren, zooals zijn vleiers liet noem den, die van een „gentleman* geweest. Volgens hunne meening had hij niets gedaan dat den edel man onwaardig was. Iiij had noch een gebroken hart noch een verstoord familieleven op zijn ge weten. Voor zijn doen had hij de deugd en de onschuld altijd geëerd. Zijn misstappen waren van een geheel andere soort. Het was zijn on geluk geweest, dat hij van adelijke afkomst was. De kiemen van zijn goede eigenschappen waren verstikt geworden door den dwazen trots en hoog moed zijner ouders, die dat ridderlijkheid en ge voel van eer noemden. Men had zijn kwade ge woonten aangemoedigd in plaats van ze te be strijden. Hij was opgegroeid met de vaste over tuiging, dat hij door zijn stand veel beter was dan eenig mensch ter wereld en dat iedereen zich naar zijn wil moest schikken. Zijn vader stond hem alles toe wat hij begeerde. Hij groeide op zonder aan iemand anders dan aan zich zelf te denken. Plichtbesef was hem geheel onbekend. Het was dus geen wonder dat, toen de oude graaf stierf en hij zijn erfgenaam werd, hij zich verbeeldde dat de geheele wereld aan zijn voeten lag en dat hij kon doen en laten wat hij verkoos. Hij geraakte spoedig in schulden. Ten einde zich het geld voor zijn verkwistingen te verschaffen, moesten de pachters steeds meer op brengen. Toen hij eindelijk tot het besef kwam De New-York Herald ontvangt een de pêche uit San Salvador, waarin wordt me degedeeld, dat de troepen van San Salvador nog in vier gevechten de overwinning be haalden 1800 hunner, onder aanvoering van generaal Contreras, deden verleden Vrijdag, op 38 mijlen van de hoofdstad, een aanval op de artillerie der troepen van Guatemala, onder Sanchez, en vervolgens op Nataquies en Cucntula. De troepen van San Salvador verloren 100 man, die van Guatemala 400 man. De buitenlandsche gezanten in Guatamala moeten hunne goede diensten hebben aan geboden voor vredes-onderhandelingen, welke zouden zijn aangenomen. Men hoopt thans op eene schikking. De Belgische Moniteur deelt een konink lijk besluit mede van den 6 Augustus, waarbij aan den luitenant generaal Van der Smissen, bevelhebber der 2de militaire atdeeling, op zijn verzoek eervol ontslag wordt verleend. De generaal achtte zich gepasseerd bij de jongste benoemingen en bevorderingen in de Leopoldsorde. De opbrengst der belastingen in Juli is 14,858,600 fr. boven de raming en 14,665,900 franc meer dan in Juli van het vorig jaar geweest. Volgens de Progrès militaire zal de Fransch-Duitsche grens weder, evenals dit voor den oorlog van 1870/71 het geval was, door een kale strook grond van 2 meter breedte worden aangeduid. Voor dit doel heeft men nieuwe grenssteenen geplaatst en wordt het hout aan weerszijden van de aldus aangegeven lijn ter breedte van 1 meter weggekapt. In Frankrijk zullen de herfstoefeningen van het XVIIIe legerkorps ditmaal bijzonder van den slechten stand der zaken, verergerde zijn toestand nog, door het aanstellen van een opzich ter, Diiring genaamd, die den boeren nog meer afperste en hen nog meer onderdrukte. Omringd door de noodige vleiers cn klaploopers, werd de graaf weldra de held van den dag. Ongelukkig werd hij op zekeren morgen aangegrepen door een manie voor de wedrennen. Zij die zijn geld wilden winnen deden hem gelooven, dat hij de beste paardenkenner van het geheele land was, ofschoon hij er eigenlijk niet het minste verstand van had. Toen hij eenmaal aan het wedden begonnen was, was het met zijn rijkdom ook spoedig gedaan. In den tijd van 'zeven jaar was hij geruïneerd. In zijn wanhoop gaf hij zijn zaken in handen van den advocaat Scharff, een der advocaten der hoofdstad, die hem van het oogenblik af aan leidde en hem weldra geheel te gronde richtte. Advocaat Scharff was de zoon van een koop man, die niet gelukkig was geweest in zijn zaken, en de zoon had zich nu in het hoofd gesteld het verder in de wereld te brengen dan zijn vader. Hij bestudeerde voornamelijk de zwakke of on duidelijke punten der wetten en maakte zich hierdoor tot een advocaat, gezocht door een bij zondere klasse van raenschen. Hij verdiende zoodopnde belangrijke sommen en zijn rijkdom werd no^ vermeerderd door het uitleenen van gelden. Daar zijn beroep van advocaat hem in aanraking bracht zoowel mrft kapitalisten als met bankroetiers, maakte hij van deze gelegenheid gebruik om ongehoorde procenten te eischen. Daarbij was hij slim genoeg zijn geldzaken onder den naam eener andere firma te drijven en al zijn cliënten daarheen te verwijzen, zoodat deze niet het minste idéé hadden dat zij 'iet offer van den advocaat-woekeraar waren. Gedreven door zijn eerzucht, had hij vast besloten dat zijn dochter een schitterende plaats in de wereld zou innemen, de glans zou dan op hem terugstralen. De vader' eener gravin, van de gravin Von Frankenstein te worden, was sedert lang het doel van al zijn streven; eindelijk zou hij het bereiken. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1890 | | pagina 1