Nummer 82. Donderdag 15 October 1891. 14e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. 'feuilleton. ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. BUITENLAND. Frankrijk. Portugal. Engeland. UITGEVER: Waalwijk. ▼u WaalwyMe cd Langstraatscbc ('onraiil, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën 17 regels ƒ0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De Times, het regeeringsorgaan van En geland, heelt gelukkig haar wenschen niet tot verwezenlijking zien komenhet blad had een vërgelijking gemaakt tusschen 't geen de teraardebestelling van den leider van het la gerhuis Smith, Zaterdag geweest is en 't geen Parnell's teraardebestelling die Zondag moest plaats vinden mocht doen verwach ten. Natuurlijk had men van conservatieve zijde een reeks incidenten tusschen parnel- listen en anti-parnellisten, broeders van één stamniet onaardig gevonden dergelijke zaakjes leenen zich zoo voortreffelijk tot agi tatie-middelen bij de groote massa en 't is zoo gemakkelijk eigen gebreken en tekortko mingen te doen schuilgaan achter 't min lof felijke en laakbare van anderen. Waardig inderdaad is de betooging ge weest van Parnell's aanhangers in 't alge meen en van de te Dublin wonende parnel- listen in 't bijzonder, hoewei toch ook de wijsheid der anti-parnellisten en hun leiders Dillon, O'Brien, Sexton en Healy dient te worden geprezen, een wijsheid, die hen van Dublin, het brandpunt van het parnellisme, heeft verwijderd gehouden. Waartoe zouden incidenten en rustverstoringen hebben ge diend Alleen zou de klove tusschen beide fractiën er nog door verwijd zijn en zouden de kansen op een mogelijke toenadering en wederaansluiting veel geringer zijn geworden, want immers zegt het spreekwoord terecht, dat een enkel uur van onbedachtzaamheid jarenlange smart en spijt kan doen ontstaan en bedachtzaamheid is bij politieke betoo gingen doorgaans een door zijn afwezigheid schitterend artikel. Ierland heeft Zondag de stoffelijke over blijfselen van den voorvechter voor en den verdediger van zijn rechten, van den man, die als mensch meer te beklagen dan te ver achten was van den politicus, die gevallen is als het slachtoffer van zijn driften, Ierland heeft Zondag Charles Parnell een luisterrijke 64. XXIV. DE BODE. Nooit, heer hertog, hernam de Pool, eer la" ten wij ons onder de puinhoopen der stad be graven. Maar nu zullen wij nog blijmoediger strijden, nu hebben wij hoop Hoe? vroeg een jong officier, die bij het gesprek tegenwoordig was geweest, wilt gij wagen naar de stad terug te keeren. De officier was een klein, teergebouwd man, in een bruinen overrok iret blanke, geelkoperen knoopenzijn gelaat was mager, langwerpig, geelachtig bruin, door een langen stompen neus scherp geteekend en door zwarte haren omgeven; met zijn kleine zwarte, vujige en schrandere oogen won hij alle harten, zoowel van mannen als van vrouwen. Zeker wil ik dat, antwoordde de Pool, ik heb het beloofd, en ik houd gaarne mijn woord. De jonge officier, die niemand anders was dan de later zoo beroemd geworden edele ridder prins Eugenius van Savoye, knikte welgevallig, alsof hij dien moed wist te waardeeren en te erken nen. En als het mij wil gelukken, zei de Pool, door dezen blik aangevuurd, dan speel ik den Turken nog een streelt Hij beschreet hoe hij in het Turksche leger was geslopen en welken last hij van Said had gekregen. Indien ik mij niet vergis, voegde hij er bij, dau heeft Weenen een bondgenoote in de gemalin van den groot vizier. God verblindt den ongeloovige l riep prins Eugenius. Thans begrijp ik dat de stad het nog houdt, nog houden kan. Bij een grooten, alge- meenen storm zou het niet mogelijk zijn. Kolschitzky, eenmaal aangemoedigd, verhaalde nog meer. Hij vertelde dat de gravin Eleonora Starhemberg en de prinses Maria Liechtenstein voorloopig in het Turksche leger nog wel be- schermd waren. Maria Liechtenstein? riep Eugenius lachend, en indrukwekkende uitvaart bezorgd. Om 7 uur in den morgen kwam het lijk te Dublin aan, vergezeld van den broeder en de zuster des overledenen en de overbrenging naar het stadhuis geschiedde in plechtigen optocht, waaraan deelnamen verschillende afdeelingen der nationale liga en andere genootschappen, benevens vele duizenden belangstellenden. Van 10 uur af werd den vrienden en ver eerders ten stadhuize gelegenheid geboden een laatsten blik te werpen op de kist, die het stoffelijk omhulsel van den overledene omsloot en welke laatste woning onder bloe men en kransen was begraven. Met extra- treinen werden onophoudelijk belangstellen den aangevoerd, die zich door den stroo menden regen niet hadden laten weerhouden. Om twee uur moest het bezoek eindigen, daar de stoet zich in beweging moest zetten naar het kerkhof. Indrukwekkend inderdaad was de begrafenis. Voorop de burgemeester en de corporatien van Dublin, daarna cor- poratien en gemeenteraden van Iersche ste den en dorpen, home rule-vereenigingen, tal van andere politieke vereenigingen en ein delijk een onafzienbare stoet rijtuigen, waarin de vrienden des overledenen hebben plaats genomen. De lijkwagen werd door zes zwarte paar den getrokken en Parnell's vrienden uit het parlement begeleidden hem, terwijl een zestal muziekkorpsen af wisselend treurmarschen deden hooren. Tal van huizen waren met rouwfloers behangen en rouwkleeding werd veelvuldig opgemerkt onder de menigte, die met ont bloot hoofd den stoet liet passeeren. Hoewel de politie geen voorzorgsmaatre gelen had verzuimd, is er, dank zij der af wezigheid van anti parnellisten, niets betreu renswaardigs voorgekomen. De aan den dood verschuldigde eerbied heeft alle pogingen tot rustverstoring voorkomen, hoewel de harts tochten niet zijn ingesluimerd en de resolutie van de Ieren te Chicago wel alle aandacht verdient, waarbij 't ten sterkste wordt ontra den, bij een mogelijke vereeniging tusschen beide fractien der Iersche partij, als leider ofschoon zijn gelaat anders ernstig stond, dc dame, die mij is toegedacht Als zij nog leeft, dan is het mijn ridderplicht haar te gaan be vrijden. U toegedacht? stamelde Kolschitzky, den prins bevreemd en verbaasd aanziende. Ja, dat is het planhebt gij er iets tegen? vroeg Eugenius in een vroolijken luim, alsof een protest hem juist niet zoo veel zou kunnen schelen. Ik ken iemand, die haar zal beminnen tot in den dood, en ik heb gehoord, dat zij niet van hem afkeerig is; maar hij verdient bet ook, dat het oog van een prinses op hem valt 1 riep de Pool. Hariep Eugenius lachend, daar heb ik allerlei geruchten van vernomenzeg het maar ronduit, spreekt gij soms van iemand, die het eervolle handwerk van goudsmid uitoefent? Ik spreek van een man, steeds de voorste op de schans, die zijn bloed voor Weenen heeft ge stort, dien graaf Rudiger von Starhemberg tot keizerlijk hoofdman heeft benoemd. Hij was een goudsmid, maar het schijnt, dat het weldra zal blijken dat het edelste bloed door zijn aderen vloeit. Dat is zoo, maar al ware hij de zoon vau een boer, indien graaf Rudiger zijn moed erkent dan is de lof van ltudiger een brief van adeldom, antwoordde de prins, zonder er zich om te be kommeren, dat de Lotharinger over deze verheer lijking van Starhemberg ae schouders optrok. Indien God de stad Weenen redt, en alles blijkt te zijn zooals gij zegt, dan zal ik zelf het aanzoek van mijn medeminnaar ondersteunen Kolschitzky nam gerustgesteld den terugweg naar de stad aan. Het was een roekeloos waagstuk, om in een nieuwe vermomming nogmaals het Turksche leger te bezoeken; maar hij had zich een plan gevormd, dat veel beloofde, indien het gelukte, en had zich zoo dikwijls om zijn pels- handel onder de woeste volksstammen, die geen vreemdelingen onder zich dulden, gewaagd, dat hij ter wille van hoogere doeleinaen zulk een vcrmetelen streek zeker niet vreesde. Intusschen had hij een belangrijke hulp in den neger, die met een treffende dankbaarheid hem trachtte te vergelden, dat hij hem van een ondra gelijk juk had verlost. Ithyssa bezat niet alleen scherpe zintuigen, hij kon niet alleen met de vlug tot candidaat te stellen een van Parnell's tegenstanders. Een minister die geen rooskleurige voor uitzichten opent, het treurige heden niet tracht te verbergen achter een would-be hoopvolle toekomst, is de Oostenrijksche minister van financien, Steinbach. De uitgaven zijn met 3 millioen meer gestegen dan de inkomsten zoolang de tegenwoordige politieke toestand voortduurt zullen de voor het leger benoo- digde millioentjes een groot deel van de ont vangsten in beslag nemen het budget is er niet op verbeterd en alle pogingen zullen moeten aangewend worden om deficitten te voorkomen in deze weinig hoopvolle be woordingen lichtte de minister zijn exposé toe. Dat de bladen over het geheel zoo gun stig oordeelen over 's ministers werk, is wel een bewijs, dat de waarheid, zelfs als is zij minder aangenaam om aan te hooren, toch nog wel herberg kan vinden en inderdaad wat heeft men aan schoonschijnende beschou wingen als later de werkelijkheid zoo gansch anders blijkt te zijn. Aan de manifestatien van vriendschap en sympathie schijnt voorloopig nog geen einde te zullen komen, nu zou 't weer een Duitsch eskader zijn, dat Portsmouth een bezoek zou gaan brengen en zelfs zitten de Engelsche autoriteiten reeds danig in de war, hoe zij zich uit deze moeielijkheid zullen redden; mogen de heeren een wachter voor hun mond zetten, de schijn zelfa van partijdigheid dient vermeden, wel mag men zijn hartelijkheid bij greintjes afwegen, men dient den Duitschers juitst evenveel te geven als den Franschen, doch ook geen schijntje meer of minder. w—i ■ii r— ii iiiii—fi —mum—nmnana— Vier-en dertig personen, die beschouwd wor den als de hoofdschuldigen aan de te Mar seille gehouden manifestaties tegen de minis- heid van een aap de hoogste toppen der boomen beklimmen om te bespieden, of zacht gelijk een slang zich in kruipende houding over den grond voortbewegen, hij wist ook in het. geheele Turk sche leger den weg en kende dc onderbevelheb bers en hoofdlieden, zoowel als hunne zwakke zijden. Ithyssa was, evenals vroeger te Constantinopel, ook thans in het leger een werktuig van Said geweest, waarvan de aga zich des te viijer en onbeschroomder kon bedienen, omdat hij heer over leven en dood van zijn slaaf was, en omdat volgens de Turksche wet de slaaf nooit tegen zijn meester kon getuigen. Zoo was dan ook I- thyssa met de intriges van Said tegen Gundacker bekend, en Kolschitzky kreeg van hem de ver klaring van het zonderling geluk, dat de eerste ?e ai al in van Said hem hare hulp had aangeboden, thyssa verhaalde den Pool welken last Dione aan Said had opgedragen, maar hoe de aga ook zelfs door een medelid van het Oostenrijksch ge zantschap was aangezocht om Max Gundacker öf te Stamboul terug te houden öf hem te doen ver dwijnen. Ithyssa had behoord tot de spionnen, door wie Said alle schreden van Gundacker had doen bewaken, en hem eindelijk naar het sterke slot aan den oever van den Bosporus had laten slepen. Hij verhaalde welk plan Said met geweld had willen doordrijven, maar hoe dit daardoor was mislukt, dat zijne schoone dochter, van liefde en medelijden voor Max vervuld, diens ontvluch ting had bewerkt, en hoe Said daarop in zijne woede zijn kind had vermoord. Het was des te meer verklaarbaar, dat Ayescha van dien dag af den moordenaar van haar dochter doodelijk haatte, daar Said steeds een grillig, ty rannised, opvliegend karakter had gehad, en zelfs zijn gemalin niet beter behandelde dan een slavin; Ithyssa sprak echter ook ziin overtuiging uit, dat Ayescha haar woord houden en wraak oefenen zou op Dione en de gevangen prinsessen, indien de Pool hare hoop teleurstelde. Nadat Kolschitzky had onderzoeht, in welk ge deelte van het Turksche leger hij het minst bloot stond aan het gevaar den aga der Janitzaren te ontmoeten, en waar hij dus het meest op het ge lukken van zijn plan kon hopen, schafte hij zich ecnige schoone paarden aan, en nadat hij zijn gelaat had geverfd, en de snede van zijn baard had veranderd, kwam hij als een Armenisch ters Rouvier en Constans, hebben Zaterdag reeds voor het kleine parket terecht gestaan. Drie hunner zullen door de correctioneele politie worden veroordeeld, en de overigen zullen voor de rechtbank van gewone politie verschijnen. De straffen, die hun kunnen wor den opgelegd, variëeren van 11 tot 50 francs boete en van een tot vijf dagen gevangenis straf. Bovendien zullen nog een-en-veertig anderen voor het kleine parket verschijnen. Sarah Bernhardt, die in Australië veel geld verdient, moet, naar men bericht, een som van f 720,000 uit Sydney naar Parijs gezonden hebben om te beleggen in aandee- len der gemeentelijke leening, na aftrek van f 6000, welke som een eerste bijdrage moet zijn voor een tehuis voor oude acteurs en actrices. De Times verneemt uit Lissabon, dat het transportschip India naar Madeira vertrok met eene groote hoeveelheid graan. De regeering contracteerde in Noord-Amerika voor de le vering van 100,000 vaten tarwe. De koning bekrachtigde de statuten der Mozambique- compagnie, alsook hare overeenkomst betref fende den Pungweespoorwegbouw met den aannemer van Lann. Het maatschap pelijk kapitaal bedraagt een millioen p. st., verdeeld in één ponds shares. De eerste serie omvat 400,000 stuks. De bestuursraad bestaat uit hoogstens 25 en minstens 15 leden, waar van er zeven leden der regeering moeten zijn en de meerderheid moet bestaan uit Portugeezen, in Portugal ingezeten. Eene delegatie zal den bestuursraad te Parijs ver tegenwoordigen. De onderhandelingen ;ijn weder afgespron gen, zoodat de werkstaking aan de dokken wordt voortgezet. Een oproeping is gedrukt, waarbij allen dokwerkers wordt aangeraden het werk neder te leggen. Zes en-dertig werk- peardenkooper in het Turksche leger. Ditmaal hield Kolschitzky zich ver van de tenten van St. Ulrich; hij begaf zich naar dat gedeelte van het leger, waar te midden van de tenten van Tscherkessische ruiters zich een soort van marktplaats bevond. Allerlei handelaars bo den hier tabak, koffie en opium te koop. In de kramen met levensmiddelen waren ook lederen zakken met wijn te vinden en menig pacha of aga versmaadde het niet hier heimelijk den heer lijken, bedwelmenden drank te halen, welks gebruik door de wet van den Profeet streng was verboden. Hier werden bij het genot van de koffie allerlei geroofde kostbaarheden verhandeld, paarden verkocht of geruild, hier hoorde men acn doedelzak van den Albanees of de viool van den heiden; hier verzamelde de sprookjesverteller een kring van nieuwsgierigen om zich; heen: kortom, hier heerschte het bonte gewoel van een jaarmarkt op groote schaal, want de ruiters hadden rijken buit behaald en achtten het ge roofde gering, in vergelijking van de schatten, die men in het veroverde Weenen hoopte te be machtigen. Kolschitzky was in het Turksche leger spoedig als te huis. Hij verruilde paarden, kocht buitge maakte voorwerpen en gaf voor in het bezit te zijn van zeldzame geneesmiddelen en elixers, waarmee men het leven kon verlengen, paarden vurig en onvermoeibaar maken enz. Hij specu leerde op het bijgeloof en berèikte daarmee ook weldra zijn doel; het gerucht van zijn wonder middelen verspreidde zich in het leger en reeds kort na zijne komst hadden bevelhebbers, officie ren, ja zelfs een pacha zich tot hem gewend om zijne middelen te beproeven. Het stoute zelfver trouwen, waarmede hij met zijn hoofd borg stond voor de onfeilbaarheid zijner middelen, de slimheid, waarmede hij zijn verschillende klanten wist te behandelen, verwekte een nieuwsgierig vertrouwen, dat te meer gerechtvaardigd scheen, daar men meende de macht te hebben hem te staffen, indien het bleek dat hij een bedrieger was. Kolschitzky had verscheidene vloeistoffen ge reed gemaakt, deels uit onbeduidende, onschade lijke bestanddeelen, deels ook uit aftreksels van kruiden en planten, waarvan hij in zijn jagers leven de geneeskracht had leeren kennen, zoodat hij aan het bijgeloof ook iets kon aanbieden, wat werkelijk goea was, bij de kooplieden in spece-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1891 | | pagina 1