Nummer 32 Donderdag 21 April 1892. 15e Jaargang. DIENSTDOENDE SCHUTTERIJ, Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen, Dienstjaar 1892, Aantreden op de MARKT WITLQX. FEUILLETON. Bekendmaking. Staatkundig overzicht. De Echo van het Zuiden, Waalwpselie en Langstraatsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. UITGEVER: ANTOON TITELEN Waalwijk. Advertentiën 1—7 regels y 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naarplaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, svorden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscli- lar.d worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolp Stkiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. WAALWIJK. De, KAPITEIN-KOMMANDANT maakt bekend, dat gedurende liet op de navolgende dagen OEFENINGEN zullen plaats hebben: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. Maandag 25 April. 9 Mei. 23 Mei. 13 Juni. 27 Juni. 11 Juli. 25 Juli. 8. 8 Augustus. 9. 22 Augustus. 10. 5 September 11. 19 September des namiddags ten VIJF ure precies. Spreekuren bij den koininandant op den dag der oefeningen hierboven genoemd, des voormiddags tusschen 10 en 12 uur. Indien deze oefeningen mochten worden afgelast, zal dairtoe het sein gegeven wor den, door het uitsteken der witte vlag van het raaihuis. Bij elke oefening zal streng op het onderhoud van wapenen en uitrus ting worden gelet. Nalatigheid zal volgens de wet worden gestraft. De Kapit.-Kommandant, Ecnc geschiedenis uil de Engelsche rechtspleging. 25 XII. Niemand, en toch gevoel ik dat ik dat ben. Als ik zal blijven, moet ik een anderen grond onder de voeten hebben dan dien van Engeland; het is besloten, ik ga naar Amerika. Dan ga ik met u CharlesCharlesZoudt gij dat willen doen? riep zij met een vreugdekreet en wierp zich in zijne armen. F hebt gij daaraan kunnen twijfelen vroeg /hij, en drukte haar vast aan zijn hart, maar we- i derom rukte zij zich los. Wat heb ik gedaan, ik ongelukkige! snikte zij. O, ik heb mij verradenNeen Charles, neen, gij moogt niet medegaan. Ik mag uwe ouders niet van hun eenigen zoon beroovengij zult mij vergeten en met eene andere vrouw gelukkig zijn. Laat mij rampzalige, aan mijn lot over Nooit, nooit zal ik van u afzien, want nu weet ik dat gij mij bemint I Opnieuw sloot hij haar in zijne armen en nu verzette zij zich niet meer. Zij had, zooals zij Charles deed vermoeden, uit edelmoedigheid willen weigeren, maar haar voor nemen was weggesmolten voor hare grenzelooze liefde tot hem, die zich een weg gebaand had in weerwil der palen, waarbinnen haar verstand die had beperkt. Nog lang zaten de minnenden bij elkander en bespraken de toekomst. Charles wilde zijne ou ders reeds morgen bekend maken met zijn be sluit om zijn vaderland te verlatenli'ij ver wachtte een hevigen tegenstand, maar hij was zeker dien te zullen trotseeren en alle hinderpa len te overwinnen, want zijn liefde maakte hem sterk. Indien wij maar spoedig, heel spoedig van hier weg konden komen, fluisterde zij; de grond brandt mij onder de voeten, ik heb hier te veel geleden. Hij streek haar liefkozend over de blonde ha ren en sprak toen Art. 6. de HERINNERING Elk jaar, vóór den eersten Juni zullen ngezetenen welke op den lsten Januari van het jaar hun 25ste jaar van ouderdom zullen zijn ingetreden, zonder onderscheid of zij vermeenen mochten al of niet tot de vrij gestelden of uitgeslotenen te behoorenver plicht zijn zich bij het bestuur der gemeente, in welke zij wonenvoor de schutterij te doen inschrijven. Art. 7. Zij, die in meer dan eene gemeente hiin gewoon verblijf houden, of den zetel van hun vermogen hebben gevestigdzullen tot de inschrijving verplicht zijn binnen die ge meente, alwaar eene dienstdoende schutterij aanwezig is. Bijaldien in die verschillende gemeenten alleen dienstdoende of alleen rustende schut terijen bestaan, zullen zij zich doen inschrij ven in de gemeente, alwaar zij voor de per- soneele belasting zijn aangeslagenen de ambtenaren in die gemeente, alwaar zij ambts halve verplicht zijn hun verblijf te houden. De burgemeester van Waalwijk brengt ter ken nis der ingezetenen, dat van Dinsdag 19 tot Za terdag 23 April a.s., telken dage des vóórmiddags van 912 uur, gelegenheid zal worden gegeven om ter secretarie der gemeente aanvragen te doen tot het bekomen van jacht- en vischakten ot kos- telooze vergunningen tot uitoefening der visscherij voor het dienstjaar 1892-93. Waalwijk, 15 April 1892. De burgemeester voornoemd. Een ongeluk komt zelden of nooit alleen en zoo is ook in Frankrijk de eene Jobstij ding na de andere ontvangen. De Tuat- aangelegenheid, die na een lange pauze voor 't eerst weer in September des vorigen jaars van zich deed spreken, heeft een leelijke wending genomen, de bewoners van die oasen veikeeren in formeelen opstand. De expeditie legen den machtigen Somory in Guinea, heeft een grooie catastrophe veroorzaakt: de offi- cieele bevestiging van den dood van kapitein Reeds morgen zal ik met mijn vader spre ken het geld, dat hij wilde geven om mij hier te vestigen, zal ook wel toereikend zijn voorden overtocht en voor de eerste inrichting daar ginds, zeide hij met vertrouwen men bouwt daar nog meer huizen «dan hier, en een timmerman, die zijn vak verstaat, is daar eerst recht op zijn plaats reeds gedurende de reis is er op het schip ge noeg voor mij te doen. O, waren wij maar daar, opdat ik ook voor u kon zorgen als uwe liefhebbende vrouw In verrukking over dit uitzicht trok hij haar weder tot zich, maar zij weerde hem af. Gij moet thans heengaan, Charles zeide zij, het is zeer laat; wat moet Nancy Forbes wel van mij denken De oude is immers stokdoof en hoort dus niets. Des te ergerzij ziet zoo scherp als eene kat in het donker en zal zich nu haar eigen ge dachten vormen. - Dan zal ik haar als met de bazuinen van Jericho in het oor schreeuwen, dat gij mijne bruid zijt, hernam Charles, en wendde zich naai de deur; maar zij hield hem tegen. Om Gods wil niet, Charles; buiten uwe ouders mag niemand wat van ons plan weten. Waarom niet, vroeg de eerlijke jongen verbaasd hij zou zoo gaarne zijn geluk aan de geheele wereld hebben verkondigd. Ik vrees voor William, ik vrees voor de heidens, die hun makkers op mij zouden kunnen wreken, fluisterde zijindien z'ij wisten dat gij met mij verloofd waart, kon hunne wraak op uw geliefd hoofd vallen. Charles, ik bid u, wees bedachtzaam, en bewaar het geheim van onze liefde, om uzelven niet in gevaar te brengen. Gij ziet het te donker in, zeide hij, haar geruststellende, en overgelukkig door het bewijs van liefde, dat hij in deze overdreven bezorgd heid meende te zien. Neen, neen, ik smeek, ik bezweer u, beloof mij te zwijgen, ik verga anders van angst. Lief zottinnetje, ik beloof u, daar hebt gij mijn hand er op. Zij greep die en drukte haar aan hare lippen. Dank! Duizendmaal dank! Maar ga nu heen! Zij drong hem naar de deur. Morgen zie ik u weder. Ook daarin moeten wij voorzichtig zijn. Zij liet hem uit. De maar. was ondergegaan, diepe duisternis omgaf haar. Luisterend bleef zij Meinard eri van een deel van zijn expeditie bij den aanval op een vijandelijk dorp, is niet uitgebleven. Meinard had in opdracht oen invloed der Franschen in Soedan te bevestigen en Somory, die heerscht over een uitgebreid gebied, was den Franschen nimmer gunstig gezind geweest. Zoo nu en dan deed hij eens een inval op de onder Fransch protectoraat staande landstreken en dan werd er gestolen, geroofd en gemoord dat 't zoo'n aard had, ja zelfs werden velen als slaven weggevoer 1. Eerst hadden de Franschen dat zaakje kalm opgenomen, doch toen So mory tractaten ging sluiten met de Engel- schen, ontwaakte de Fransche naijver en er werden mi'itaire maatregelen beraamd en ten uitvoer gebracht met treurig resultaat. Uit Dahomey werden in den laatsten tijd allerlei berichten ontvangen, die lang niet gunstig waren. Koning Benhanzin voert een heftige taal tegen Frankrijk zoo drukte hij o. a. in een brief aan den Franschen opper bevelhebber zijn verwondering uit over het teit, dat de Franschen hem wilden verhinde ren met een naburig land oorlog te voeren hij liet Frankrijk en Europa immers ook stil zijp gang gaanKoning Benhanzin gevoelt zich klaarblijkelijk met zijn vrouwelijke lijf wacht in zijn, door een eigenaardige ligging en even eigenaardig klimaat beschermd land, zeer veilig en langdurige koloniale debat ten zijn er in Frankrijks kamer gevoerd over de door de regeering ten behoeve van Daho mey gevraagde drie rnillioen. 't Kabinet- Loubet heelt 't aardig warm gehad en eigenlijk hebben deze ministers niets anders gedaan dan de erfenis aanvaard van hun voorgan gers, hun werk is een voortzetting van 't geen anderen zijn begonnen. En die mil- lioentjes moeten toch alleen dienen om te verdedigen 't geen men heeft, niet meer om te winnen Frankrijk kan in Dahomey nog aardig wat verdriet beleven en de berichten uit Tonkin, het land waar, naar men meende, de Fransche koloniale politiek had gezegevierd en zelfs staan tot het geluid zijner schreden wegstierf; toen loosde zij een diepen zucht. GevondenGevonden Dat is de brug, die mij overvoeren zal naar een land, waar niemand mij kent, waar niemand iets van mij weet. Zijn wij maar eerst daar ginds, dan zuilen wij ver der zien. Toen Charles den volgenden dag den uitslag van zijn onderhoud met Elisabeth aan zijn va der mededeelde, wilde meester Lyon aanvanke lijk van dit plan niets hooren. Het viel hem reeds moeilijk genoeg zich te gewennen aan de ge dachte, dat zijn zoon zijn huis zou verlaten; maar dat deze de zee wilde oversteken, scheen hem volstrekt ondenkbaar. Tot groote verbazing van Charles vond deze echter goedkeuring en hulp bij zijn moeder, die er ook zeer mede in genomen was, dat over de verloving het diepste stilzwijgen zou worden in acht genomen. Het verheugt mij, dat niemand er iets van vernemen zal, en uw vader is ook geen vriend van veel praten, zeide zijhet is tijds genoeg, indien de menschen het hooren, wanneer gij sa men op zee zwalkt. De afkeer van juffrouw Lyon tegen haar aan staande schoondochter moest wel zeer groot zijn, dat zij liever haar eenigen zoon naar Amerika zag gaan, dan zich bloot te stellen aan de mo gelijkheid zijne vrouw te ontmoeten. XIII. Vroolijk scheen de zon op een helderen Octo- bermorgen in de kleine eetzaal te Chesney Wood waar heden wat niet dikwijls gebeurde Sir Ralph Davistown met zijne beide kinderen aan de ontbijttafel zat. De baronet was voor zijn doen zeer opgeruimd. Den vorigen avond waren hem belangrijke waarnemingen gelukt, en daardoor was eens weer een van die zeldzamer wordende oogenblikken gekomen, waarin hij uit zijn denk beeldige wereld in het werkelijk leven trad en op zijne wijze daaraan deelnam. Hetty had door de ondervinding geleerd de gunstige gelegenheid w^ar te nemen, en van de oogenblikken, wanneer hij in hun midden ver scheen en men met hem spreken kon, gebruik te maken om zijn toestemming te verkrijgen tot zoodanige schikkingen, waartoe zijn gezag on misbaar was. Terwijl zij voor hem thee schonk en brood roosterde, hem de schotels toereikte, en in alle de rust werd hersteld geacht, zijn ook alles behalve gunstigvan opstanden en bloedige gevechten heeft de telegraaf gemeld. Er is in Engeland een Blauw Boek ver schenen, waarin de getuigenissen zijn verza meld, afgelegd door de commissie, door den minister van oorlog benoemd om een onder zoek in te stellen naar den toestand van het Britsche leger en daarover rapport uit te brengen. Het Blauwe Boek maakt indruk, omdat de voornaamste getuigen eenstemmig den ellendigen toestand van het leger erken nen. De adjudant-generaal Bulier verklaarde, dat geen enkel bataillon infanterie effectief marschvaardig is. Sir Evelyn Wood zeide, dat nog geen 50 pet. van zijn soldaten bekwaam zijn om in het kamp van Aldershot hun plichten te vervullen, en dat velen zelfs niet eens voor den dagdienst berekend zijn.Voor- heen kon Engeland in geval van oorlog op Aldershot rekenen, maar thans bevindt zich aldaar slechts een bataillon, dat voor den dienst in het buitenland geschikt is. De man schappen zijn welgemanierder, aangenamer in den omgang en beter ontwikkeld, maar tevens jonger, met minder weerstandsvermo gen. Onze soldaten zijn, in een woord, niet berekend voor de krijgsplichten. In Oost-Azie hebben de inlandsche soldaten ten hoogste 50 Engelsche ponden bij zich te dragen; de Engelsche soldaat daareutegen moet 60 pond medevoeren. Gedurende twee jaren, vervolgde dezelfde getuige, liet ik de soldalen te Al dershot niet geregeld marcheeren, omdat zij daartoe onbekwaam zijn. Het meest wat van hun gevergd kan worden, is een wandeltocht van 2 uren met herhaalde rust. De hertog van Cambridge, veldmaarschalk, moest bij zijn verhoor in hoofdzaak de juistheid erken nen van hetgeen door sir Evelyn Wood was aangevoerd. Onze recruten, voegde de hertog er bij, zijn tegenwoordig geheel nieuwelingen; zoo goed als geen oudgedienden komen er, terwijl de onderofficieren onbevoegd en te jong zijn. Een snelle mobilisatie van twee opzichten voor zijn gemak en genoegen zorgde bracht zij, onder den schijn van een onbeduidend' gesnap, de belangrijkste huishoudelijke aangele genheden ter sprake, en kreeg daarop een inist en afdoend antwoord. Als men den baronet eenmaal zoover had ge bracht, dat hij zich met de zaken van het dage lijks leven bemoeide, dan wist hij zich daarin uitnemend te schikkenlater kwam gewoonlijk weer de verwarring, en lang voor dat de be spreking eener zaak was ten einde gebracht, was hij weer in zicnzelven gekeerd en liet alles gaau zooals het wilde. Bij dit alles wist hij in zijne heldere oogen blikken indien men den terugkeer tot dat ge deelte van zijn huis, dat zijne kinderen bewoon den, eens zoo noemen mag zeer goed wat hij deed, en legde hij eene bijna kinderlijke dank baarheid aan den dag voor zijne dochter, die den geheelen last der huishouding op hare schouders had genomen, en met krachtige hand den scep ter voerde. Terwijl zij juist weder het gesprek bracht op een ingewikkelde financieele quaestie, die drin gend regeling vereischte, streelde hij haar langs de wangen en zeide: Ileb slechts'geduld, mijn arme kleine lletty, lang zullen deze lage zorgen u niet meer drukkennog slechts weinige maan den, dan stort ik u een vollen goudstroom in den schoot. Hetty loosde een bijna onhoorbaren zucht. Hoe dikwijls had zij dien troost aan hare moeder hooren toebrengen; deze was er bijna onder be zweken; zou ook zij daarbij te gronde gaan? Zonder goudstroom zou het huishouden ook nog wel gaan, papa, zeide zij met een onveran derd, vroolijk gelaat, terwijl zij hare mismoedig heid met geweld onderdrukte, als ik het slechts in den grond verstond. Er ontbreekt de hand van een man, gij hebt het te druk. Ik kan mij daarmee niet ophouden, ik heb hoogere plichten, viel de baronet haar in de rede maar ik meende, dat William zich die zaak aan trok. Wat voert gij dan uit, mijn zoon? Op de sterrewacht heb ik u sedert maanden ook niet meer gezien, gij moet dat thans niet verzuimen. Hij had zich bij deze woorden tot den jongen man gewend, die zwijgend aan tafel zat en het ontbijt nauwelijks had aangeroerd. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1