Nummer 78, Donderdag 29 September 1892. 15e Jaargang. at Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. Eenc geschiedenis uil de Engckche rechtspleging. BUITENLAND. Fraukrijk. De Echo van het Zuiden. Waalwyfcsche en Langstraatsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco tc zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regela 0,60 daarbovea 8 cent per regeJ groote letters naarplaatsruimte. Advertentien 3 inaalter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. De eerste symptomen van herleving der politiek, van de hervatting der parlementaire beraadslagingen ze zijn er en al loopt het nog vele weken aan eer de volksvertegen woordigers weer onafgebroken het wel en het wee der naties beginnen te bespreken, met het doel het eerste te bevorderen en het laatste zooveel mogelijk tegen te houden, toch worden in de bladen reeds besprekingen gehouden over 't voornaamste wat den afge vaardigden wacht en over de kansen op een lang leven der verschillende gouvernementen tevens. Den 22 November zal, naar luid de laatste berichten, de Rijksdag van Duitschland een zitting aanvangen, die hoogst gewichtig zal zijn èn voor de regeering, èn voor de natie en 18 October reeds, dus over een drietal weken, vatten de kamers van Frankrijk den arbeid weder op en ook die zitting zal niet van belang ontbloot zijn, daar de werklieden conflicten, die natuurlijk in den breede ter sprake zullen komen, allicht aanleiding kun nen geven tot incidenten en daar tevens de protectionisten hun vaan zullen doen wapperen, elke handelsovereenkomst gispende en ont radende. En Floquet, de radicale president der kamer, die dingt naar het presidentschap der republiek, zal Loubet c. s. het leven zuur genoeg maken, den val van 't tegenwoordig bewind beoogend, 'tzij dadelijk na desamen- komst, 't zij na de stemming over het budget, om zelf premier te zijn bij de aanstaande algemeene verkiezingen, die zich voor de republiek zeer gunstig laten aanzien. Kies rechthervorming is de hoofdschotel, die den leden van den Pruisischen Landdag in de aanstaande zitting zal worden voorgezet. De wijze van toebereiding van dit der regeering door de openbare meening afgedwongen schoteltje, is vooralsnog een geheim en de vrijzinnigen zoowel als de sociaal democraten trachten, evenals voor den Rijksdag, voor den Landdag te verkrijgen rechtstreeksch en algemeen kiesrecht een eisch, die wel 66 XXVIII. Ach, al had hij haar ook door zijn afdwaling bittere smart veroorzaakt en haar bijna aan den afgrond der vertwijfeling gebracht, toch wilde zij hem zeggen, dat zij zijn edele denkwijze naar waarde wist te schatten, en aan niets anders denkende, trad zij te voorschijn en snel opWilliam toe, met de woorden: Vergeef mij "VVilliam, ik was onwillekeurig getuige van uw pleidooi voor den graaf, maar ik vind dat zoo edelmoedig van u, dat ik u moet zeggen, dat ik terecht nooit aan uw ridderlijke gevoelens heb getwijfeld, en zij stak hem met een glimlach hare hand toe. William staarde Mary aan als eene boven- aardsche verschijning; hij wist in het eerste oogenblik niet of hij zich zou verwijderen of blijven, en eerst na een geruime poos herstelde hij zich genoegzaam om haar te kunnen ant woorden. O Maryriep hij diep aangedaan uit, en vervolgde toen met een treurigen glimlach Ik was slechts een „ridder van de droevige figuur/ thans weet ik dit zonneklaar, de schillen zijn mij van de oogen gevallen, en ik heb ook even als Don Quichotte een gewone, geringe dienst maagd voor een edele donna gehouden, in dat bespottelijk zelfbedrog haar mijn hart nagedragen en in den strijd voor hare eer eveneens builen en wonden opgedaan ja, de diepste ongenees- liikste wonde, waaronder ik thane zal bezwijken, en daarbij zag hij de geliefde zijner jeugd aan met blikken, waaruit meer nog dan uit zijne woorden, zijn verscheurd en berouwvol hart sprak Zou die wond niet te genezen zijn vroeg Mary zacht en hare oogen rustten daarbij vol vriendelijke welwillendheid, ja vol teederheid op den nog 6teeds innig en vurig beminden man, van wiens hart in weerwil van alle afdwalingen en smarten zij zich niet geheel had kunnen losrukken. wat al te radicaal lijkt, daar tot nu toe de Landdag in twee trappen werd gekozen: zij, die stemden voor een lid van dit lichaam waren zelf gekozen in een verhouding van 1 op elke 250 inwoners. Daarbij komt nog minister Miquel's belasting hervormingsplan nen. waarvan hij zelf 't beste verwacht, als vindende aanhangers in alle partijen. Van zijn vrienden moet men 't maar heb ben! Terwijl elkeen Gladstone, Engelands bejaarden premier, gaarne de rust gunt, die hij op Hawarden-Castle geniet in vo irberei- ding van den moeielijken parlementairen kamp, die hem verbeidt, zijn 't telkenmale zijn aanhangers in naam werklieden en Ieren die hem 't leven moeielijk maken. Zondag hielden de uitgezette pachters te Cork een meetingwaarin boud werd gesproken. O'Connor, de secretaris van den bonddie 4000 leden telt, gewaagde zelfs van de mo gelijkheid op een burgeroorlog als het nieuwe kabinet de uitgedrevenen niet allen in hun hoeven doet terugkeeren of de „Privy Coun sel" 250000 pond sterling beschikbaar stelt in afwachting van hun terugkeer naar hun vroegere pachtgoederen. Er werd nog ge sproken over oppositie tegen Gladstone door de parnellisten en tevens werd de mogelijkheid betoogd om van de bank Munroe te Parijs het geld terug te krijgen, er door parnellisten en anti-parnellisten gedeponeerd. Tegelijker tijd hielden te Liverpool een 30000tal werk lieden van verschillende vakken een imposante betooging ten gunste van de aanneming door het parlement van de beslissingen, welke het Congres der Trade's unions te Glasgow heeft genomen en welke bedoelen: de verantwoor delijkheid der patroons; den maximum-werk tijd van 8 uur wettelijk geregeld; de beper king van de vestiging van buitenlandsrhe werklieden, de nationalisatie der mijnen en de verplichting, den staat opgelegd om zich niets in 't buitenland aan te schaffen. Zie zoo, nu weet men het: ongelukkig staat in deze het vragen wel vrij, maar 't weigeren niet zoo geheel en al, omdat Gladstone moet zorgen zijn veelkleurige meerderheid dicht Mary riep William juichend opspringende, en eene wereld van ongekend geluk doorstroomde zijne borst; hij strekte de armen naar haar uit en wilde haar aan zijn jubelend, stormachtig kloppend hart drukken; maar plotseling liet hij de armen weer zakken, en aan hare voeten neer vallende, riep hij onder tranenNeen, hier is voortaan mijne plaats. Neen, hernam Mary, met een liefderijken glimlach, en trok den berouwhebbenden en te gelijk door zijn geluk bedwelmden William tot zich op. Lang stonden zij in sprakelooze omarming, en toen zij eindelijk naar Hetty omzagen, was zij verdwenen. XXIX. Op juffrouw Lyon maakte de tijding van de daad van haar zoon een vreeselijken indruk. Het duurde lang eer zij het gelooven kon: haar eenige Charles, die geen kind kwaad gedaan zou hebben, wiens overdreven zachtzinnigheid zij dikwijls had berispt, zou een moordenaar zijn geworden, en nog wel van een der rijkste en aanzienlijkste lords van het koninkrijk Dat was toch volstrekt onmogelijk, zoover kon haar arme zoon zich niet vergeten hebbenAch, nu gevoelde zij eerst hoe dierbaar de goede jongen haar was. Hij had haar wel veel verdriet aangedaan door zijn dwazen, blinden hartstocht voor die leugenachtige, ellen dige deerne; maar nadat hare eerloosheid aan het licht gekomen en zij veroordeeld was, mocht juffrouw Lyon toch hopen, dat hij eindelijk weer verstandig worden, en berouwvol in het ouder lijk huis terugkeeren zou. Zij had immers alzoo onbeschrijfelijk; naar hem verlangd, naar hem den eenige, om wien zich nog altijd ai hare ge dachten bewogen, en voor wien zij de teederste, liefderijkste zorg in haar hart droeg, ook al deed zij zich uiterlijk koel en streng voor. Zij was immers moeder! Aan de onbestemde geruchten, die het eerst tot haar kwamen, schonk zij aanvankelijk niet het minste geloof. Dat was immers geheel onmo gelijk waarom zou haar zoon den graaf van Waversford hebben vermoord, die hem nooit eenig leed had gedaan, ja dien hij zeker niet eens persoonlijk kende? Dat moest eene vergis sing, de eene of andere persoonsverwisseling zijn, en hoe ook de goede vrienden, die haar terstond aaneengesloten te houden en elke stem meer of minder voor hem er één is, die telt. Maandag kwam de Italiaansche ministerraad bijeen ter bespreking van 't programma der regeering. Alvorens tot de behandeling der punten over te gaan, werd goedgevonden de kamer tegen 20 November bijeen te roepen en het decreet der ontbinding van deze ka mer in het begin van de volgende maand uit te vaardigen. De regeering treedt dan op tegenover de nieuwe kamer met een voorstel om het kabinet nog voor twee maanden een provisorisch krediet toe te staan; mocht de meerderheid daartoe niet bereid zijn, dan zal dit worden beschouwd als eene motie van wantrouwen. Voor de behandeling van het programma werd Martini, minister van on derwijs, uitgenoodigd de redactie saam te stellen. Verschillende punten gaven aanlei ding tot scherpe discussien. De mededeeling dat Von Caprivi den Duit schen keizer naar Oostenrijk vergezelt, heeft een minder aangenamen indruk gemaakt in par lementaire kringen, daar men nu vermoedt, dat het bezoek behalve een vriendschappelijk karakter, ten doel zal hebben de Oostenrijk- sche staatslieden op de noodzakelijkheid eener uitbreiding van het leger te wijzen. De Skupchtina van Servie komt 6 Decem ber te Belgrado bijeen ter behandeling van het handelsverdrag met Oostenrijk. Loubetde minister presidentheeft het besluit van den gemeenteraad van Roubaix ongeldig verklaard, waarbij aan de werksta kers van Carmaux 10000 francs wordt toe gestaan. Zeven personen, die bekend hebben te Courcelles nabij Lens verscheidene ruiten te hebben ingeworpen bij gelegenheid der de verschrikkelijke tijding gebracht hadden, haar verzekerden dat het de zuivere waarheid was, dat de arme Charles thans in de gevangenis zat en waarschijnlijk reeds binnen weinige dagen zijue misdaad met het leven zou boeten, zij bleef er bij Het is niet mogelijk, mijn Charles kan geen moordenaar zijn. De oude Lyon. daarentegen kon het schrikbe- richt niet zoo geheel verwerpen. Sedert die ge schiedenis met Elisabeth was de jongen immers geheel uit den band geweest, en volstrekt niet meer te herkennen. Hem scheen het niet zoo onmogelijk, dat Charles in zijn woeste wanhoop toevallig den machtigen heer ontmoet, met hem twist gekregen, en hem verslagen had. Ach, dat zou alles niet zoo gebeurd, en de arme jongen rustig zijn weg gegaan zijnals zijne moeder zich van den beginne af niet zoo sterk tegen het huwelijk van Charles met Elisabeth had verzet. Hij mocht zijne vrouw evenwel thans daarover geen verwijten meer doen, zij had nu ook al genoeg te dragen l Maar toen de menschen met hunne jobstijding en met hunne deelnemende gezichten zich verwijderd hadden, wendde hij zich tot zijne levensgezellin met de woorden: Het is ver keerd als men een koppig geworden paard den teugel niet wat laat schieten, het wordt dan steeds doller en slaat ten slotte alles kort en klein. Wat wilt gij daarmee zeggen? vroeg de vrouw verstrooidzij had slechts ten halve naar de woorden van haar man geluisterd. Dat is toch zeer eenvoudig, hernam de oude, en staarde somber voor zich. Wij hadden den jongen toen zijn zin moeten geven, dan ware al dat onheil voorkomen. Juffrouw Lyon achtte het niet de moeite waard, thans nog verder met haar man hierover te twis ten; zij was overtuigd dat het vrij wat beter zou geweest zijn, indien men haar zoon de gedachte aan Elisabeth terstond uit het hoofd had gepraat, zooals zij had gewild; maar de oude had in zijn •goedhartige onnoozelheid toenmaals tegen de on gepaste verbintenis niets weten in te brengen, en daardoor in haar zoon verwachtingen opgewekt, die het beter geweest ware in de kiem te ver stikken. Ach, al deze gebeurde zaken waren haar nu onverschillig, zij wilde slechts zekerheid heb ben, of haar arme Charles inderdaad een moor denaar was gewordenen nadat zij weer een tijdlang had zitten peinzen, sprong zij van haar Woensdag aldaar plaats gehad hebbende onlusten zijn veroordeeld tot drie vier maanden gevangenisstraf. In den nacht van Vrijdag op Zaterdag was het wederom niet rustig. Verscheidene mijnwerkers trokken de omstreken van Wingles door, onder het ge roep van: „Weg met de BelgenVerschei dene vensters van door Belgen bewoonde huizen moesten het ook nu ontgelden. Te Parijs is een anarchist bij verstek tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld omdat hij op 1 Mei jl. biljetten had doen aanplakken waarin hij de soldaten aanspoorde in opstand te komen. De graaf van Haussonville heeft Zondag aan een feestmaal, hem te Montauban aan geboden, een politieke rede gehouden. Hij zeidedat de ware monarchisten zich niet moesten laten ontmoedigen doordat vroegere medestrijders zich met de republiek verzoend hebben. Het woord van den Paus aan de royalisten, hun radend zich geheel en al, zonder eenig voorbehoud, aan de republiek te onderwerpen, .vas ernstig voor de partij. De monarchisten hadden echter begrepen dat, hoe volkomen hunne onderwerping moet wezen voor zaken betreffende den godsdienst en het gemoed er in den burger nog een gevoel heerscht dat onbereikbaar is, dat is de eer. De mo narchisten hebben begrepen, dat de Paus hen niet afvallig kan maken van de monarchisti schs beginselen, noch de hoop kan dooven eenmaal de monarchie in Frankrijk hersteld te zien. Niet zonder strijd zullen de monar chisten met cordaatheid hun eerbiedigen, doch vasten tegenstand volhouden Hij voorspelde dat 400 katholieken in de nieuwe kamer gekozen zullen worden, want alle krachten zullen ingespannen worden om het verloren terrein te herwinueu. De roya listen zullen met de katholieken samengaan, wanneer van hen geen verzaking hunner principes wordt gevraagd. De spreker eindigde met te verklaren, dat hij protesteerde tegen het denkbeeld, dat de stoel op, bond een doek om het hoofd, en snelde de kamer uitzonder met een enkel woord te kennen te geven waar zij heen ging. Odie vrouwen I mompelde de oude tim merman diep terneergeslagen en treurig in zich- zelve. Daar heb ik nu twintig jaren lang met mijn oudje in vrede geleefd, omdat ik altijd toe gegeven heb, ik, goedhartige dwaas; en nu ik eenmaal mijn wil zou doorzetten, en het geluk van den armen jongen niet dwarsboomen wilde, waren de poppen aan het dansen. Nu heeft zij het met haar drijven zoo ver gebracht, dat ons eenig dierbaar kind aan de galg komt. Hij wischte met de vereelte hand over de vochtig geworden oogen; maar hoe meer hij in zijn binnenste zijne zwakheid verwenschte, des te overvloediger vloei den zijne tranen, des te donkerder werd het voor zijne oogen. Juffrouw Lyon snelde haastig voort; zij wilde Hetty Davistown bezoeken, die haar ongetwijteld met zekerheid zou kunnen zeggen, of hetvreese- lijk gerucht waarheid behelsde of niet. Ademloos kwam zij daar aan; zij vroeg naar de genadige jonkvrouw; juist kwam deze het slot uit. Op het gezicht van juffrouw Lyon greep Hetty hare beide handen en drukte die sprakeloos en vol deelne ming, terwijl hare oogen met des te meer uit drukking en medelijden op de ongelukkige moe der rustten. De houding van Hetty zeide haar alles. Dus is het toch waar? bracht zij met moeite uit, en kon zich nauwelijks meer op de been houden. Hetty antwoordde slechts met een hoofdknik en toen juffrouw Lyon bewegingloos voor haar bleef staan, en de opgeheven armen als geheel vernie tigd langs zich neder liet zakken, begon de eerste vertroostend: Schep moed! Ik heb reeds aan sir Crispe geschrevenen hem verzocht alles te beproeven, wat ten minste het lot van den armen jongen zooveel mogelijk kan verzachten. Wat heeft hem tot die gruweldaad aange spoord? vroeg de ongelukkige vrouw met bevende lippenzij had moeite nog langer staande te blijven, en Hetty, die haar toestand zag, noodigde haar vriendelijk uit binnen te komen, om zich een weinig te herstellen en verder met haar te kunnen spreken. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1