Nummer 78, Donderdag 29 September 1892. 15e Jaargang.
at
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
UITGEVER:
ANTOON TIELEN,
Staatkundig overzicht.
FEUILLETON.
Eenc geschiedenis uil de Engckche rechtspleging.
BUITENLAND.
Fraukrijk.
De Echo van het Zuiden.
Waalwyfcsche en Langstraatsche Courant,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00.
franco per post door het geheele rijk f 1,15
Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco tc zenden
aan den Uitgever.
Waalwijk.
Advertentiën 17 regela 0,60 daarbovea 8 cent per regeJ
groote letters naarplaatsruimte. Advertentien 3 inaalter plaatsing
opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb-
land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van
Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel.
De eerste symptomen van herleving der
politiek, van de hervatting der parlementaire
beraadslagingen ze zijn er en al loopt het
nog vele weken aan eer de volksvertegen
woordigers weer onafgebroken het wel en
het wee der naties beginnen te bespreken,
met het doel het eerste te bevorderen en het
laatste zooveel mogelijk tegen te houden,
toch worden in de bladen reeds besprekingen
gehouden over 't voornaamste wat den afge
vaardigden wacht en over de kansen op een
lang leven der verschillende gouvernementen
tevens.
Den 22 November zal, naar luid de laatste
berichten, de Rijksdag van Duitschland een
zitting aanvangen, die hoogst gewichtig zal
zijn èn voor de regeering, èn voor de natie
en 18 October reeds, dus over een drietal
weken, vatten de kamers van Frankrijk den
arbeid weder op en ook die zitting zal niet
van belang ontbloot zijn, daar de werklieden
conflicten, die natuurlijk in den breede ter
sprake zullen komen, allicht aanleiding kun
nen geven tot incidenten en daar tevens de
protectionisten hun vaan zullen doen wapperen,
elke handelsovereenkomst gispende en ont
radende. En Floquet, de radicale president
der kamer, die dingt naar het presidentschap
der republiek, zal Loubet c. s. het leven zuur
genoeg maken, den val van 't tegenwoordig
bewind beoogend, 'tzij dadelijk na desamen-
komst, 't zij na de stemming over het budget,
om zelf premier te zijn bij de aanstaande
algemeene verkiezingen, die zich voor de
republiek zeer gunstig laten aanzien. Kies
rechthervorming is de hoofdschotel, die den
leden van den Pruisischen Landdag in de
aanstaande zitting zal worden voorgezet. De
wijze van toebereiding van dit der regeering
door de openbare meening afgedwongen
schoteltje, is vooralsnog een geheim en de
vrijzinnigen zoowel als de sociaal democraten
trachten, evenals voor den Rijksdag, voor
den Landdag te verkrijgen rechtstreeksch en
algemeen kiesrecht een eisch, die wel
66
XXVIII.
Ach, al had hij haar ook door zijn afdwaling
bittere smart veroorzaakt en haar bijna aan den
afgrond der vertwijfeling gebracht, toch wilde
zij hem zeggen, dat zij zijn edele denkwijze naar
waarde wist te schatten, en aan niets anders
denkende, trad zij te voorschijn en snel opWilliam
toe, met de woorden: Vergeef mij "VVilliam, ik
was onwillekeurig getuige van uw pleidooi voor
den graaf, maar ik vind dat zoo edelmoedig van
u, dat ik u moet zeggen, dat ik terecht nooit aan
uw ridderlijke gevoelens heb getwijfeld, en zij
stak hem met een glimlach hare hand toe.
William staarde Mary aan als eene boven-
aardsche verschijning; hij wist in het eerste
oogenblik niet of hij zich zou verwijderen of
blijven, en eerst na een geruime poos herstelde
hij zich genoegzaam om haar te kunnen ant
woorden.
O Maryriep hij diep aangedaan uit, en
vervolgde toen met een treurigen glimlach Ik
was slechts een „ridder van de droevige figuur/
thans weet ik dit zonneklaar, de schillen zijn
mij van de oogen gevallen, en ik heb ook even
als Don Quichotte een gewone, geringe dienst
maagd voor een edele donna gehouden, in dat
bespottelijk zelfbedrog haar mijn hart nagedragen
en in den strijd voor hare eer eveneens builen
en wonden opgedaan ja, de diepste ongenees-
liikste wonde, waaronder ik thane zal bezwijken,
en daarbij zag hij de geliefde zijner jeugd aan
met blikken, waaruit meer nog dan uit zijne
woorden, zijn verscheurd en berouwvol hart
sprak
Zou die wond niet te genezen zijn vroeg
Mary zacht en hare oogen rustten daarbij vol
vriendelijke welwillendheid, ja vol teederheid
op den nog 6teeds innig en vurig beminden man,
van wiens hart in weerwil van alle afdwalingen en
smarten zij zich niet geheel had kunnen losrukken.
wat al te radicaal lijkt, daar tot nu toe de
Landdag in twee trappen werd gekozen: zij,
die stemden voor een lid van dit lichaam
waren zelf gekozen in een verhouding van
1 op elke 250 inwoners. Daarbij komt nog
minister Miquel's belasting hervormingsplan
nen. waarvan hij zelf 't beste verwacht, als
vindende aanhangers in alle partijen.
Van zijn vrienden moet men 't maar heb
ben! Terwijl elkeen Gladstone, Engelands
bejaarden premier, gaarne de rust gunt, die
hij op Hawarden-Castle geniet in vo irberei-
ding van den moeielijken parlementairen
kamp, die hem verbeidt, zijn 't telkenmale
zijn aanhangers in naam werklieden en
Ieren die hem 't leven moeielijk maken.
Zondag hielden de uitgezette pachters te Cork
een meetingwaarin boud werd gesproken.
O'Connor, de secretaris van den bonddie
4000 leden telt, gewaagde zelfs van de mo
gelijkheid op een burgeroorlog als het nieuwe
kabinet de uitgedrevenen niet allen in hun
hoeven doet terugkeeren of de „Privy Coun
sel" 250000 pond sterling beschikbaar stelt
in afwachting van hun terugkeer naar hun
vroegere pachtgoederen. Er werd nog ge
sproken over oppositie tegen Gladstone door
de parnellisten en tevens werd de mogelijkheid
betoogd om van de bank Munroe te Parijs
het geld terug te krijgen, er door parnellisten
en anti-parnellisten gedeponeerd. Tegelijker
tijd hielden te Liverpool een 30000tal werk
lieden van verschillende vakken een imposante
betooging ten gunste van de aanneming door
het parlement van de beslissingen, welke het
Congres der Trade's unions te Glasgow heeft
genomen en welke bedoelen: de verantwoor
delijkheid der patroons; den maximum-werk
tijd van 8 uur wettelijk geregeld; de beper
king van de vestiging van buitenlandsrhe
werklieden, de nationalisatie der mijnen en
de verplichting, den staat opgelegd om zich
niets in 't buitenland aan te schaffen.
Zie zoo, nu weet men het: ongelukkig staat
in deze het vragen wel vrij, maar 't weigeren
niet zoo geheel en al, omdat Gladstone moet
zorgen zijn veelkleurige meerderheid dicht
Mary riep William juichend opspringende,
en eene wereld van ongekend geluk doorstroomde
zijne borst; hij strekte de armen naar haar uit
en wilde haar aan zijn jubelend, stormachtig
kloppend hart drukken; maar plotseling liet hij
de armen weer zakken, en aan hare voeten neer
vallende, riep hij onder tranenNeen, hier is
voortaan mijne plaats.
Neen, hernam Mary, met een liefderijken
glimlach, en trok den berouwhebbenden en te
gelijk door zijn geluk bedwelmden William
tot zich op.
Lang stonden zij in sprakelooze omarming,
en toen zij eindelijk naar Hetty omzagen, was
zij verdwenen.
XXIX.
Op juffrouw Lyon maakte de tijding van de
daad van haar zoon een vreeselijken indruk. Het
duurde lang eer zij het gelooven kon: haar eenige
Charles, die geen kind kwaad gedaan zou hebben,
wiens overdreven zachtzinnigheid zij dikwijls
had berispt, zou een moordenaar zijn geworden,
en nog wel van een der rijkste en aanzienlijkste
lords van het koninkrijk Dat was toch volstrekt
onmogelijk, zoover kon haar arme zoon zich niet
vergeten hebbenAch, nu gevoelde zij eerst hoe
dierbaar de goede jongen haar was. Hij had haar
wel veel verdriet aangedaan door zijn dwazen,
blinden hartstocht voor die leugenachtige, ellen
dige deerne; maar nadat hare eerloosheid aan het
licht gekomen en zij veroordeeld was, mocht
juffrouw Lyon toch hopen, dat hij eindelijk weer
verstandig worden, en berouwvol in het ouder
lijk huis terugkeeren zou. Zij had immers alzoo
onbeschrijfelijk; naar hem verlangd, naar hem
den eenige, om wien zich nog altijd ai hare ge
dachten bewogen, en voor wien zij de teederste,
liefderijkste zorg in haar hart droeg, ook al deed
zij zich uiterlijk koel en streng voor. Zij was
immers moeder!
Aan de onbestemde geruchten, die het eerst
tot haar kwamen, schonk zij aanvankelijk niet
het minste geloof. Dat was immers geheel onmo
gelijk waarom zou haar zoon den graaf van
Waversford hebben vermoord, die hem nooit
eenig leed had gedaan, ja dien hij zeker niet
eens persoonlijk kende? Dat moest eene vergis
sing, de eene of andere persoonsverwisseling zijn,
en hoe ook de goede vrienden, die haar terstond
aaneengesloten te houden en elke stem meer
of minder voor hem er één is, die telt.
Maandag kwam de Italiaansche ministerraad
bijeen ter bespreking van 't programma der
regeering. Alvorens tot de behandeling der
punten over te gaan, werd goedgevonden de
kamer tegen 20 November bijeen te roepen
en het decreet der ontbinding van deze ka
mer in het begin van de volgende maand
uit te vaardigen. De regeering treedt dan op
tegenover de nieuwe kamer met een voorstel
om het kabinet nog voor twee maanden een
provisorisch krediet toe te staan; mocht de
meerderheid daartoe niet bereid zijn, dan
zal dit worden beschouwd als eene motie
van wantrouwen. Voor de behandeling van het
programma werd Martini, minister van on
derwijs, uitgenoodigd de redactie saam te
stellen. Verschillende punten gaven aanlei
ding tot scherpe discussien.
De mededeeling dat Von Caprivi den Duit
schen keizer naar Oostenrijk vergezelt, heeft een
minder aangenamen indruk gemaakt in par
lementaire kringen, daar men nu vermoedt,
dat het bezoek behalve een vriendschappelijk
karakter, ten doel zal hebben de Oostenrijk-
sche staatslieden op de noodzakelijkheid eener
uitbreiding van het leger te wijzen.
De Skupchtina van Servie komt 6 Decem
ber te Belgrado bijeen ter behandeling van
het handelsverdrag met Oostenrijk.
Loubetde minister presidentheeft het
besluit van den gemeenteraad van Roubaix
ongeldig verklaard, waarbij aan de werksta
kers van Carmaux 10000 francs wordt toe
gestaan.
Zeven personen, die bekend hebben te
Courcelles nabij Lens verscheidene ruiten te
hebben ingeworpen bij gelegenheid der
de verschrikkelijke tijding gebracht hadden, haar
verzekerden dat het de zuivere waarheid was,
dat de arme Charles thans in de gevangenis zat
en waarschijnlijk reeds binnen weinige dagen
zijue misdaad met het leven zou boeten, zij bleef
er bij Het is niet mogelijk, mijn Charles kan
geen moordenaar zijn.
De oude Lyon. daarentegen kon het schrikbe-
richt niet zoo geheel verwerpen. Sedert die ge
schiedenis met Elisabeth was de jongen immers
geheel uit den band geweest, en volstrekt niet
meer te herkennen. Hem scheen het niet zoo
onmogelijk, dat Charles in zijn woeste wanhoop
toevallig den machtigen heer ontmoet, met hem
twist gekregen, en hem verslagen had. Ach, dat
zou alles niet zoo gebeurd, en de arme jongen
rustig zijn weg gegaan zijnals zijne moeder
zich van den beginne af niet zoo sterk tegen het
huwelijk van Charles met Elisabeth had verzet. Hij
mocht zijne vrouw evenwel thans daarover geen
verwijten meer doen, zij had nu ook al genoeg
te dragen l Maar toen de menschen met hunne
jobstijding en met hunne deelnemende gezichten
zich verwijderd hadden, wendde hij zich tot zijne
levensgezellin met de woorden: Het is ver
keerd als men een koppig geworden paard den
teugel niet wat laat schieten, het wordt dan steeds
doller en slaat ten slotte alles kort en klein.
Wat wilt gij daarmee zeggen? vroeg de vrouw
verstrooidzij had slechts ten halve naar de
woorden van haar man geluisterd.
Dat is toch zeer eenvoudig, hernam de oude,
en staarde somber voor zich. Wij hadden den
jongen toen zijn zin moeten geven, dan ware al
dat onheil voorkomen.
Juffrouw Lyon achtte het niet de moeite waard,
thans nog verder met haar man hierover te twis
ten; zij was overtuigd dat het vrij wat beter zou
geweest zijn, indien men haar zoon de gedachte
aan Elisabeth terstond uit het hoofd had gepraat,
zooals zij had gewild; maar de oude had in zijn
•goedhartige onnoozelheid toenmaals tegen de on
gepaste verbintenis niets weten in te brengen, en
daardoor in haar zoon verwachtingen opgewekt,
die het beter geweest ware in de kiem te ver
stikken. Ach, al deze gebeurde zaken waren haar
nu onverschillig, zij wilde slechts zekerheid heb
ben, of haar arme Charles inderdaad een moor
denaar was gewordenen nadat zij weer een
tijdlang had zitten peinzen, sprong zij van haar
Woensdag aldaar plaats gehad hebbende
onlusten zijn veroordeeld tot drie vier
maanden gevangenisstraf. In den nacht van
Vrijdag op Zaterdag was het wederom niet
rustig. Verscheidene mijnwerkers trokken de
omstreken van Wingles door, onder het ge
roep van: „Weg met de BelgenVerschei
dene vensters van door Belgen bewoonde
huizen moesten het ook nu ontgelden.
Te Parijs is een anarchist bij verstek
tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld
omdat hij op 1 Mei jl. biljetten had doen
aanplakken waarin hij de soldaten aanspoorde
in opstand te komen.
De graaf van Haussonville heeft Zondag
aan een feestmaal, hem te Montauban aan
geboden, een politieke rede gehouden. Hij
zeidedat de ware monarchisten zich niet
moesten laten ontmoedigen doordat vroegere
medestrijders zich met de republiek verzoend
hebben.
Het woord van den Paus aan de royalisten,
hun radend zich geheel en al, zonder eenig
voorbehoud, aan de republiek te onderwerpen,
.vas ernstig voor de partij. De monarchisten
hadden echter begrepen dat, hoe volkomen
hunne onderwerping moet wezen voor zaken
betreffende den godsdienst en het gemoed
er in den burger nog een gevoel heerscht
dat onbereikbaar is, dat is de eer. De mo
narchisten hebben begrepen, dat de Paus hen
niet afvallig kan maken van de monarchisti
schs beginselen, noch de hoop kan dooven
eenmaal de monarchie in Frankrijk hersteld
te zien. Niet zonder strijd zullen de monar
chisten met cordaatheid hun eerbiedigen, doch
vasten tegenstand volhouden
Hij voorspelde dat 400 katholieken in de
nieuwe kamer gekozen zullen worden, want
alle krachten zullen ingespannen worden om
het verloren terrein te herwinueu. De roya
listen zullen met de katholieken samengaan,
wanneer van hen geen verzaking hunner
principes wordt gevraagd.
De spreker eindigde met te verklaren, dat
hij protesteerde tegen het denkbeeld, dat de
stoel op, bond een doek om het hoofd, en snelde
de kamer uitzonder met een enkel woord te
kennen te geven waar zij heen ging.
Odie vrouwen I mompelde de oude tim
merman diep terneergeslagen en treurig in zich-
zelve. Daar heb ik nu twintig jaren lang met
mijn oudje in vrede geleefd, omdat ik altijd toe
gegeven heb, ik, goedhartige dwaas; en nu ik
eenmaal mijn wil zou doorzetten, en het geluk
van den armen jongen niet dwarsboomen wilde,
waren de poppen aan het dansen. Nu heeft zij
het met haar drijven zoo ver gebracht, dat ons
eenig dierbaar kind aan de galg komt. Hij wischte
met de vereelte hand over de vochtig geworden
oogen; maar hoe meer hij in zijn binnenste zijne
zwakheid verwenschte, des te overvloediger vloei
den zijne tranen, des te donkerder werd het voor
zijne oogen.
Juffrouw Lyon snelde haastig voort; zij wilde
Hetty Davistown bezoeken, die haar ongetwijteld
met zekerheid zou kunnen zeggen, of hetvreese-
lijk gerucht waarheid behelsde of niet. Ademloos
kwam zij daar aan; zij vroeg naar de genadige
jonkvrouw; juist kwam deze het slot uit. Op het
gezicht van juffrouw Lyon greep Hetty hare beide
handen en drukte die sprakeloos en vol deelne
ming, terwijl hare oogen met des te meer uit
drukking en medelijden op de ongelukkige moe
der rustten.
De houding van Hetty zeide haar alles. Dus
is het toch waar? bracht zij met moeite uit, en
kon zich nauwelijks meer op de been houden.
Hetty antwoordde slechts met een hoofdknik en
toen juffrouw Lyon bewegingloos voor haar bleef
staan, en de opgeheven armen als geheel vernie
tigd langs zich neder liet zakken, begon de eerste
vertroostend: Schep moed! Ik heb reeds aan
sir Crispe geschrevenen hem verzocht alles te
beproeven, wat ten minste het lot van den armen
jongen zooveel mogelijk kan verzachten.
Wat heeft hem tot die gruweldaad aange
spoord? vroeg de ongelukkige vrouw met bevende
lippenzij had moeite nog langer staande te
blijven, en Hetty, die haar toestand zag, noodigde
haar vriendelijk uit binnen te komen, om zich
een weinig te herstellen en verder met haar te
kunnen spreken.
Wordt vervolgd.