Nummer 91. Zondag 13 November 1892. 15e Jaargang. Glüek auf Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. Staatkundig overzicht. o van het Zuiden, WadwtjMc en Miigsfraalsriic Courant. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden.ƒ1,00. Frauco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden »an den Uitgever. UITGEVER: ANTOON TIELEN, Waalwijk. Ad verten tiën 17 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. VERSLAG der algemeene verga dering van de afdeeling „Lang straat" der N.—Br. maatschappij van landbouwgehouden te Baardwijkden 7 November 1892, bij den heer C. van Herpt. De voorzitter opent de talrijk bezochte vergadering en verzoekt den secretaris voor lezing van de notulen der vorige, welke worden 'gearresteerd. Aan de orde is lo. Vaststellen der rekening over 1891. Deze wordt met de daarbij behoorende be wijsstukken gesteld in handen eener com missie, waartoe de voorzitter aanwijst de heeren A. de Kort en H. H. Breuer. De commissie verklaart na onderzoek een en ander in orde te hebben bevonden en «telt vóór tot vaststelling daarvan te beslui ten, met een bedrag van f201.in ont vangst en f 185,16 in uitgaaf. Conform besloten. 2o. De begrooting voor 1893 wordt ar- tikelsgewijze voorgelezen en sluit met f 295,84 in ontvangst en 285.in uitgaaf. Besloten als voren. Daarna wordt onder de zinspreuk „die niet mist, mist en die mist, mist niet" door den voorzitter het woord gegeven aan den heer Van Hoek, rijkslandbouwleeraar te 's Bosch, die tot onderwerp zijner bespreking heeft„een en ander over bemesting." Op zijne eigenaardige gemakkelijke en be vattelijke spreekwijze wordt door hem eerst eene verklaring van de samenstelling van den grond gegeven, welke hoofdzakelijk bestaat uit zand, klei, kalk en humus of teelaarde. Deze laatste, waarvan spreker het ontstaan verklaarde, is van het grootste gewicht voor den groei der gewassen en mag zelfs in de klei niet ontbreken, daar deze anders te vast zou worden. VAN E. WERNER. Vertaling van Hermina. (Overgedrukt met toestemming van den uitgever P. Gouda Quint, te Arnhem) //Dat spinrag/ zeide de oude man op minach tende toon, „dat geborduurde spinrag heeft ons ook niet veel geholpen! Geef liet aan Martha Ulrich; dan kan zij het op het huis terugbrengen." Ulrich bekeek den zakdoek, die zacht en geurig en licht als een veder in zijne hand rustte; toen Martha er echter de hare naar uitstrektehief hij hem schielijk omhoog en drukte hem tegen de wond, zoodat de fijne kanten met zijn bloed wer den gekleurd. „Wat doet ge nu?" riep zijn vader, half ver baasd en half verstoord. „Wilt ge soms een gat van een duim diep met dat ding verbinder.? Mij dunkt, we hebben hier nu genoeg andere zak doeken." „Dat wist ik niet," antwoordde Ulrich kortaf, „'t Behoeft niet, Martha, hij is nu toch bedorven," liet hij er op volgenterwijl hij het bewuste voorwerp vóór in zijn kiel stak. De handen van het meisje, die zich zoo even nog zoo flink geroerd hadden, schenen plotseling verlamden werkeloos bleef zij toezien, hoe de opzichter zijn zoon vrij onhandig een doek om het voorhoofd bond. Onafgebroken hield zij de oogen hierbij op zijn bleek gelaat gevestigd. Waarom had hij zich zoo gehaast, dien kostbaren zakdoek onbruikbaar te maken; wilde hij hem soms liever niet teruggeven De jonge mijnwerker scheen zich echter niet lang in de rol van patiënt te kunnen schikken. Hij had al vrij wat ongeduld aan de dag gelegd bij de hulpvaardigheid, die hij van alle kanten had ondervonden, en al het gezag en de overre dingskracht van zijn vader waren er bij te pas gekomen, om hem te bewegen, zich deze te laten welgevallennu stond hij op en verklaarde op vasten toon, dat het thans genoeg was en men hem Behalve deze vier bestanddeelen komen nog negen andere stoffen in den grond voor. Eene der voornaamste daarvan is het ijzer, dat noodig is om aan de bladeren hunne groene kleur te geven. Deze stof is nog ge noeg voor eeuwen achtereen in den grond aanwezig. Stikstof, phosphorzuur en kali zijn noodig, doch ze moeten in oplosbaren toe stand aanwezig zijn. De stalmest, het bewerken en bewaren daarvan en welke stoffen daarin het meest voorkomen, kwamen nu aan de beurt. Vooral raadde spreker aan, goede aarde, waarin veel kalk is, te gebruiken, of plaggen, welke lang genoeg in den stal moeten blijven, om de dure stikstof gebonden in salpeterzuur, am moniak of organische stoffen vast te houden en om humus te verkrijgen. De hulpmeststoffen, de naam duidt het reeds aan, dienen alleen, om wat aan de stalmest ontbreekt, aan te vullen. De oorsprong, de samenstelling en het ge bruik der voornaamste enkelvoudige en ge mengde hulpmeststoffen, o. a. van chilisalpe- ter, Thomas en andere phosphaatmeelsoorten, slakkenmeel, kainit en guano, voor verschil lende gronden, voor gras- en hooilanden en voor de meest voorkomende gewassen werd door spreker breedvoerig nagegaan. Het werd den landbouwers o. a. duidelijk gemaakt dat, wanneer een roggeakker in 't voorjaar niet opwil en men gewoonlijk den ploeg ter hand neemt om het gewas om te ploegen en door een zomervrucht te vervan gen, dit vaak niet noodig is, ja, dat men zelfs nog verrassende uitkomsten kan verkrij gen door het gebruik van een enkel baaltje chilisalpeter, waarin veel stikstof aanwezig is en binnen een paar weken op de stroovor- ming werkt; hetzelfde kan ook met evengoed gevolg bij traag groeiende aardappelen en andere gewassen worden aangewend. Toch mag niet te eenzijdig worden ge werkt en mag men niet uit het oog verlie zen, dat ook phosphorzuur en kali voldoende aanwezig moeten zijn, wijl men anders wel verder met rust moest laten. „Laat dien stijfkop zijn eigen gang maar gaan!" zeide de opzichter. „Daar is niets met hem aan te vangenwe zullen eens afwachten, wat de dokter zegt. Ge zijt een rare snaak, Ulrich Iets aan de eerepoort doen, die voor de nieuwe heerschappen is opgericht o foei! wie zou daar toe een hand willen uitsteken, dat vernedert een mensch; maar zich vóór de paarden werpen, die met diezelfde heerschappen op hol zijn, zonder te bedenken, dat men nog een ouden vader heeft, wiens eenig kind men is dat noemt men con sequent in je nieuwerwetsche taal, niet waar? Welaan, gij allen, die hem toch in alles schijnt te willen navolgen,'t kan werkelijk geen kwaad, dat gij ook hierin eens een voorbeeld aan hem neemt En met deze woorden, waarin, ondanks zijn voorgewende verbolgenheid op zijn zoon, de va derlijke trots en liefde maar al te duidelijk door schemerden greep hij Ulrich bij den arm en troonde hem met zich mede. De avond viel. De feestelijkheden op de land goederen der familie Berkow waren afgeloopen voor zoover de hooge gasten er aan deelnamen. Toen het noodlottig ongeval, dat het gansche feest bijna in duigen had doen vallen, geen treu- rigen gevolgen bleek te hebben, was het oor spronkelijk programma geregeld gevolgd. Thans bleet het jonge echtpaar, dat den geheelen na middag in alles had moeten deelen, eindelijk en ten laatste alleen. Zoo even had de heer Scheffer afscheid genomen die den volgenden dag naar den ouden heer Berkow in de residentie terug keerde; en thans verliet ook de bediende het vertrek, nadat hij de theetafel in orde had ge bracht. De op de tafel staande lamp wierp haar helder schijnsel op het lichtblauw damasten behangsel en de sierlijk bewerkte meubels van het kleine salon, dat, zoowel als de andere zalen en kamers geheel nieuw en smaakvol ingericht om de jonge vrouw te ontvangentot de reeks harer eigen vertrekken behoorde. De thans gesloten zware zijden gordijnen voor ramen en deuren schenen het geheel van de buitenwereld af te zonderen; bloemen geurden in tal van vazen en marmeren schalen, en op de ta!el, vóór de kleine ottomane, stond het zilveren theeservies gereed, als «en beeld veel stroo doch weinig graan zal winnen en men zou varen als iemand, die, een huis willende bouwen, wel kalk en zand in over vloed heeft, doch slechts voor 5/4 steenen. Spreker verklaarde te moeten eindigen wijl ook de laatste trein niet wacht hij hoopte het laatste woord nog niet tot de Baardwijksche hoorders te hebben gesproken. De voorzitter bracht namens het bestuur der afdeeling en de aanwezigen een warm woord van dank aan den heer Van Hoek voor de heldere uiteenzetting van dit belang rijke onderwerp. Na de vergadering werd bij den secre taris der afdeeling opgave gedaan van het aantal voederkoeken, welke men dezen win ter denkt noodig te hebben, teneinde voor gezamenlijke rekening, onder controle van het rijksproefstation, tot den aankoop over te gaan, waardoor goede waar voor den minst mogelijken prijs kan worden verkregen. De secretaris der afd. J. A. J. VAN HEIJST. 't Is op de Oude zoowel als op de Nieuwe Wereld, dat de gespannen aandacht gevestigd blijft van allen, die in de politiek belangstellen en zelfs zijn de brandpunten in de Oude Wereld zóó velerlei, dat men bijna niet weet waaraan op 't oogenblik de voorrang dient te worden gegeven. Nog zijn, de luchthartigheid der Franschen in 'l algemeen en der Parijzenaars in 't bij zonder, ten spijtde agitatiede ontzetting zoowel als de verontwaardiging over het hel- sche misdrijf van Dinsdagmorgen niet gekal meerd, nog geeft de Fransche pers een klare afspiegeling van de opgewondenheid en van de radeloosheid der eerste oogenblikken en reeds wordt elders de aandacht gevraagd voor een kabinetscrisis (in Hongarijen is 't nu definitief tot een crisis gekomen door Szapary's aftreding als premier in vereeniging van huiselijke gezelligheid, te midden van al die pracht en weelde. Wat het salon ten minste betrof de jongge huwden schenen het genot van die huiselijke omgeving voor het oogenblik nog niet te beseffen. Nog in feestgewaad getooid, stond de jonge vrouw midden in de kamer; zij hield den ruiker in de hand, dien Wilberg zelf, in plaats van Martha, haar thans had mogen overhandigen. De geur der oranjebloesems scheen hare aandacht zoozeer te boeien, dat zij ooren noch oogen had voor iets anders; zelfs niet voor haar echtgenoot, die hierop trouwens ook weinig aanspraak kon maken, daar hij, zoodra de deur zich achter den bediende had gesloten, uitgeput in een leunstoel nederviel. „Dat eeuwige ontvangen en voorstellen is wer kelijk geestdoodend Vindt ge ook niet, Eugenie? Sedert gisteren raiddag heeft meri ons nauwelijks een minuut rust gegund I Eerst liet trouwen, toen het diner, daarop den geheelen nacht en voormiddag die vermoeiende tocht met den trein en de extra-post, voorts dat tragisch incident, hier weer ontvangst en voorstelling van al de beambten, diner toen papa het programma van al die feestelijkheden ontwierp, schijnt hij zich bitter weinig om onze zenuwen bekommerd te hebben. De mijnen zijn althans, ik beken het openhartig, totaal uitgepnt." De jonge vrouw wendde liet hoofd om en sloeg een minachtenden blik op den man, die bij dit eerste vertrouwelijk samenzijn over zijn „zenu wen" begon te spreken. Zeker had Eugenie er geen hinder van; haar schoon gelaat verried al thans niet het minste spoor van vermoeienis. „Hebt ge eenig nader bericht ontvangen, of de wond van den jongen Hartmann gevaarlijk is?" vroeg zij, als eenig antwoord. Arthur zag min of meer verbaasd op, dat er zoo weinig notitie werd genomen van zijn bui tengewoon lange redeneering, waartoe hij zich als bij uitzondering had laten vervoeren. „Scheffer zegt, dat ze niet van belang is/ antwoordde hij achteloos. „De dokter is, geloof ik, bij hem ge weest. We zullen een belooning voor den iongen man moeten bedenken. Ik zal ait maar aan den directeur opdragen/ „Zoudt ge die zaak niet liever persoonlijk af doen "Ik zelf? Neen, dat zou niet gaan. Zoo-ils ik later hoorde, is hij geen gewoon werkman, maai de zoon van een opziener bij de mijnen en zelf met al zijn rcollega's); voor een oproerige beweging (in Belgie maken ettelijke honder den sociaal-democraten vrij wat lawaai schreeuwende om algemeen stemrecht en door groote luidruchtigheid in qualiteit ver goedend wat hun in quantiteit ontbreekt); voor een nieuwe niet van belang ontbloote zege der Franschen in Dahomeyvoor de zoo hoogst beduidende presidentsverkiezing in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika en voor de opening van den Landdag van Prui sen met de traditioneele troonrede, uitge sproken door den premier Eulenberg. De gedetailleerde beschrijvingen omtrent de vreeselijke gebeurtenis te Parijsworden nader aangevuld door beschouwingen over de onmiddellijke oorzaak van zooveel ellende en natuurlijk over hem of haar, die het helsche voorwerp heeft neergelegddaarwaar 't volgens de bestemming dood en verderf moest zaaien en misschien in nog heviger mate zou gezaaid hebben ook', dan nu het geval is geweest. Vele zijn natuurlijk weder de stuurluidie gerechtigd meenen te zijn tot het geven van raad om de schuldigen te straffen niet alleen, doch om dergelijke mis drijven in de toekomst te voorkomen tevens en dat te doen door gestrenge bewaking van alle oproerpredikers door opheffing van de anarchistische organen enz. Wil de regeering toonen dat zij durft, wil zij trachten het ge beurde, voor zoover dit mogelijk is, goed te makenwil zij door energieke maatregelen het bewijs leverendat zij 't goede wil en daardoor aanspraak maken op toegevendheid, zooal niet op vergeving dan dient nu ge handeld, dan dient nu door daden de goede wil kond gedaan, de gestrengsle maatregelen tegen de anarchisten zullen gebillijkt en toe gejuicht worden. Loubet c.s, kunnen er staat op maken dat zelts uitzonderingswetten, hoe zeer in beginsel afgekeurd dan ook, ingang zullen vinden bij de groote meerderheid waar zij gelden lieden, die een onafgebroken gevaar uitmaken voor den nijveren burger en zijn gezin. t— ook iets van dien aard; hoe kan ik dus weten of een geschenk in geld of iets anders hier welkom is. De directeur zal dat geval wel in orde brengen." Dit zeggende, drukte hij het hoofd nog dieper in de kussens. Eugenie antwoordde niet; zij zette zich op de sofa en liet het voorhoofd in de hand rusten. Na omstreeks een minuut stilte scheen Arthur nochtans tot inzicht te komen, dat hij zijne jonge vrouw eenige opmerkzaamheid diende te bewijzen, en dat hij niet, zoolang er thee werd gedronken, zonder een woord te spreken in zijn fauteuil kon begraven blijvenhet kostte hem wel eenige inspanning, maar hij bracht het offer en stond werkelijk op. Aan de zijde zijner echt genoot plaats nemendvatte hij hare liund en deed zelfs een poging, om zijn arm om haar heen te slaan; doch het bleef bij de poging. Schielijk trok Eugenie hare hand uit ae zijne en schoof een eind van hem af. Tevens trof hem ook weer diezelfde blik, die zijn vader, den vorigen dag in de kerk, het genot van zijne schoondochter voor den eersten keer te omhelzen zoo ten eenenmale vergald had. Er lag weer diezelfde koele, afwe rende uitdrukking in, die beter te kennen gaf, dan dik met woorden had kunnen geschieden: „Ik ben ongenaakbaar voor u en uws gelijken." Het scheen echter vrij wat gemakkelijker, den vader door deze fiere houding ontzag in te boe zemen, dan den zoon; waarschijnlijk omdat deze zich eigenlijk door niets meer liet imponeeren. Hij scheen dan ook noch ontroerd noch afgeschrikt door dit maar al te duidelijk blijk van naar on verholen afkeeralleen zag hij haar eenigszins verbaasd aan. „Is je dit onaangenaam, Eugenie?" „Ten minstf» ongewoon. Tot dusver hebt ge er mij altijd van verschoond." De jonge man was veel te phlegmatisch van aard, om liet kwetsende dezer woorden te gevoe len hij meende er een soort van verwijt in te zien. „Tot dusver? Ja, de etiquette werd in je va derlijk huis wel wat overdreven, Gedurende de twee maanden van onze verloving lieb ik geen enkelen keer het geluk gehad, je alleen te zien en te spreken en legde ae bestendige nabijheid van je vader of broeder ons een dwang op, die bij dit ons eerst, ongestoord samenzijn is opge heven." Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1892 | | pagina 1