Nummer 23. Zondag 19 Maart 1893. 16e Jaargang. Glück auf Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. UITGEVER: ANTOON TIELEN, Bekendmaking. Staatkundig overzicht. FEUILLETON. et Zuiden, Wulvykstfcr en Langstmtsche Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 17 regels J 0,60 daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden Smaal berekend. Advertentiën voor Duitscb- land worden alleen aangnomen door het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. VASTSTELLING VAN DE KIEZERSLIJSTEN. Burgemeester en wethouders der gemeente Waal wijk brengen ter openbare kennis, dat de lijsten, aanwijzende de personen, die bevoegd zijn tot het kiezen van leden van de tweede kamer, van de provinciale staten en van den gemeenteraad, zijn vastgesteld en van heden gedurende veertien da gen ter gemeente secretarie voor een ieder ter inzage zijn nedergelegd, terwijl een exemplaar van die lijsten op de gebruikelijke plaats is aan geplakt. Waalwijk, 11 Maart 1893. Tijd gewonnen is voor de oppositie in Engelands lagerhuis veel gewonnen de ver daging van de tweede lezing van Gladstone's home-rule-voorstel tot na Paschen ingevolge den grooten omvang der begrootingsdebatten, heeft de conservatieven tot een heftige agitatie doen besluiten. Zoo bereidt de bekende „Primrose League", 1120000 leden tellend, 'een monsterpetitie tegen home-rule voor; elk lid zal moeten trachten zooveel handteeke- ningen te krijgen als mogelijk is, terwijl het bestuur der nationale vereeniging van con servatieven in het vereenigd koninkrijk een manifest heeft openbaar gemaakt tegen het home-rule-voorstel, dat „zonder de Ieren te bevredigen, zeer gevaarlijk voor Engeland en nadeelig voor Ulster zou zijn." Terwijl over het incident van Zaterdag 11. nog immer veel wordt geschreven en gespro ken, in verband voornamelijk met Bourgeois' aanvraag om ontslag (waarop hij evenwel na lang aanhouden van zijn collega's is terugge komen), wordt 'l mogelijk zich een overzicht te vormen van het omkoopingsproces, dat zijn einde nabij is. De bekentenissen en loocheningen, door de beschuldigden uitge sproken met betrekking tot het tegen hen ingebrachte, leveren, in verband met de uit spraken der getuigen (a charge zoowel als k VAN E. WERNER. Vertaling van Hermina. (Overgedrukt met toestemming van den uitgever P. Gouda Quint, te Arnhem) 40 ooO— „Ook niet, als ik het uitdrukkelijk van je ver lang //Arthur 1* De jonge man stond met het gelaat half afge- wendj terwijl zijr. rechterhand zenuwachtig een papier in elkander frommelde, dat hij werktuiglijk van zijn schrijftafel had gegrepen; zijne met zoo veel inspanning verkregen zellbeheersching begaf hem bijna bij dien toon en dien blik. «Ik heb je reeds meer verzocht, geen edelmoe digheid tegenover mij voor te wenden," zeide hij bitter. «Ik ben er niet vatbaar voor. Plichten! Een vrouw, die haar man vrijwillig hand en hart geeft, kan het als haar plicht beschouwen, hem in het gevaar ter zijde te staan en in zijn ongeluk, misschien in zijn ondergang deelen, zooals zij in zijn geluk heeft gedeeld maar dat was ons geval niet. Wij hebben geen plichten tegenover elkander, omdat wij nooit rechten op elkaar gehad hebben. Het eenige, wat ik je in dit gedwongen huwelijk kon aanbieden, was de mogelijkheid het weer te ontbinden; het is ont bonden van het oogenblik af, dat wij tot de scheiding besloten. Dit is mijn antwoord op je aanbod." Nog altijd vestigde Eugenie de donkere oogen onafgewend op zijn gelaat. Maar die flikkering, die bezieling in de zijnen, die telkens als met bliksemsnelheid een onbekende wereld scheen te ontsluiten, thans vertoonde zij zich niet en thans juist had zij deze ten koste van eiken prijs te 'voorschijn willen roepen. Wat zij daarin ook gezien of vermoed mocht hebben en de trot- sche vrouw moest wel iets vermoed hebben, eer zij tot dat hierkomen, tot dat aanbod besloot hij gunde haar den triomf niet, die verradelijke vonk nog eens te zien of tot eenige klaarheid décharge) het volgende resultaat, dat ook den grondslag zal vormen van de uitspraak der jury. Fontane en De Lesseps hebben niet kunnen loochenen dat zij als administrateurs der Panama-maatschappij een aanzienlijke som gelds hebben gegeven aan een minister, opdat deze een wetsvoorstel zou indienen. Het feit zelf is door hen bekend, maar op grond van de „Code Pénal" hangt de schuldigheid niet af van de handeling alleen de gezworenen moeten beslissen of er is geweest omkooping of atpersingomkooping van een beambte hunnerzijdsof afpersing zijnerzijds. Den gezworenen is 't ten plicht de omstandigheden te onderz leken, onder welke de geldstorting aan minister Baïhaut heeft plaats gevonden. Met betrekking tot liet Baïhaut en zijn handlanger Blondin ten laste gelegde, achten we geen toelichting noodig: Baïhauts plechtige schuldbekentenis heeft geen twijfel gelaten over zijn misdrijf en over Blondin's daarbij gespeelde rol. Ten aanzien van Sans-Leroy zullen de gezworenen moeten onderzoeken in hoeverre 's mans uitleggingen betrekkelijk de herkomst van de veelgenoemde 200000 francs waar zijn, op gerechtelijk terrein is verdenken niet vol doende bewijzen van schuld of onschuld moeten er zijn en de aanklager moet leveren de eerste of de aangeklaagde de laatste. Wat Dugué de la FauconnerieProust Gobron en Béral aangaat (de vier parlements leden, die wissels hebben ontvangen) rijst de vraag of hun toestand eenigermate verschilt van dien van de afgevaardigden en senatoren, welke de rechter van instructie naar de kamer van aanklacht heeft verwezen, terwijl deze geweigerd heeft hen voor het hof van assises te dagen. Evenals Albert Grévy, Leon Re nault en Rouvier, hebben zij uitlegging ver strekt met betrekking tot de relation, die zij met Reinach onderhieldenin geenendeele heeft men eenig verband vermogen te con- stateeren tusschen hun stemmen en hun relatien met den bankier. Door het getuigenis van daaromtrent te geraken; hij wist zichzelf te be- heerschen en liet haar in twijfel en onzekerheid. Haar vrouwelijk instinct had zoo luid en onbe drieglijk gesproken, toen zij gisteren in het bosch Ulrich Hartmans vlammende blikken op zich gericht had gezien, en met de erkentenis van datgene, wat daarachter schuilde, was ook de schrik haar om het hart geslagen, 't Is waar, daar was zij koel en kalm gebleven te midden van het gevaar, waarmede een onzinnige harts tocht haar bedreigde; hier, waar niets te duchten viel, hier beefde haar gansche lichaam in koorts achtige opgewondenheid en juist daarom kon zij niets zien, kon ze niets onderscheiden, zag ze alles, ook die bruine oogen, door nevelen en wolken; juist daarom zweeg die inwendige stem, al had zij er haar leven voor willen laten, om thans tot zekerheid te geraken. «Gij moest mij liet blijven niet zoo moeilijk maken." Eugenie's stem verried den twijfel, die in haar binnenste heerschte; bittere trots en vrouwelijke teederheid streden hier om den voorrang. /,Ik heb veel moeten bekampen en ten onder brengen, eer ik hier lot je kwam; dat weet ge, Arthur, en das, neem dit in aanmerking." Deze woorden werden als op smeekenden toon geuit; maar Arthur was thans niet meer in een stemming om dit op te merken. In de bitterheid, waarvan zijn ziel als het ware overvloeide, mis kende hij ten eenenmale de bedoeling en ant woordde op snijdenden toon HIk twijfel er natuurlijk niet aan, dat de barones van Winaeg een ontzettend offer brengt, als zij besluit, nog drie maanden langer den gehaten burgerlijken naam te dragen, nog drie maanden langer met een zoo diep door haar verachten man te blijven samenwonen, hoewel haar reeds terstond de vrijheid wordt aangeboden. Ik heb eens moeten aanhooren, hoe beiden je stuitten, en kan hiernaar afmeten, hoeveel zulk een zelf overwinning je kost." „Gij verwijt mij ons gesprek op den avond, toen wij hier aankwamen," zeide Eugenie zacht. «Ik liad dit vergeten." Nu eindelijk kwam er een lichtstraal in zijne oogen; maar het was niet de gloed, dien zij daarin gezocht en gehoopt had; het was iets vreemds iets vijandigs, dat zich thans daarin afspiegelde. «Hebt ge inderdaad? Of ik het vergeten heb dat vraagt ge niet! Destijds heb ik het moeten aanhooren, maar dit was ook het uiterste van wat geloofwaardige personen is hun eerlijkheid gebleken en dus rijst opnieuw de vraag waarom zij vóór de jury zijn gedaagd, terwijl hun mede aangeklaagden reeds lang genieten van de gulden vrijheid. Alles te zamen genomen is dus het groote omkoopingsprocesdat een voorname en ruime plaats zal beslaan in de gerechtelijke annalen, niet in de eerste plaats geweest een politiek of parlementair proces, het is gebleken te zijn een zaak waarbij millioenen en nog eens millioenen zijn verspild in een onder neming welker welslagen als 't er ooit toe komt nog jaren in 't verschiet ligt en waaraan duizenden kleine burgertjes van Frankrijk hun spaarpenningen hebben ten offer gebracht. Verminderd is dus de schuld van bijna al de bij het omkoopingsproces betrokkenen maar het reusachtige cijfer, dat in Panama is ten onder gegaan is gebleven zooals 't was. De boo^e toeleg van allen, die 't op de republiek gemunt ha Iden, gesteund in hun streven door bladen, welke immer gaarne bereid waren tot zoogenaamde onthullingen en door sensatie uitspraken zonder ernstig fond, zooals mevrouw Cottu er Zaterdag een leverde, is eigenlijk mislukt, zelfs de titularis van justitie Bourgeois heeft 't zijn plicht ge acht terug te komen op zijn ontslag, dat, volgens officieuse verklaringen, alleen was aangeboden om zich 'onomwonden voor het hof V2n assises en voor de kamer te kunnen uitlaten. In elk geval is de titularis van jus titie niet vrij te pleiten van zenuwachtigheid en overgevoeligheid qualiteiten, die in een man als hij, nu juist geen verdiensten zijn, en het kabinet of hem in't bijzonder gunstig gezinden beweren, niet zoo geheel onjuist, dat hij öf niet had moeien heengaan öf niet had* moeten terugkomen op zijn eenmaal genomen besluit. De algemeene advocaat, die Woensdag in het omkoopingsproces aan 't woord kwam, greep Charles De Lesseps heftig aan, al 't ik verdragen kon. Denkt ge, dat een man zich zoo ongpstrai't in het stof laat treden, als gij dien avond deedt, en zich dan ook weer daaruit laat opheffenzoodra het je gelieft van raeening te veranderen? Ik was niet de ellendige weekeling, waarvoor gij mij hebt gehouden; sedert dat uur althans was ik het niet meer; dit was beslissend voor mij, maar het besliste ook over onze toe komst. Wat mij moge treffen en zal treffen.dat zal ik ook alleen dragen. Ik heb zooveel geleerd gedurende deze laatste weken; ik zal ook dit het hoofd bieden; maar" hier richtte hij zich met een fiere beweging in zijn volle lengte op „maar de vrouw, die mij den dag r.a ons huwelijk met zulk een trotsche minachting van zich stiet, zonder zells te vragen, of de echtgenoot, dien zij nu toch eens hare hand had gegeven, werkeh k dien afkeer verdiende die mijn getuigenis mijn plechtige verklaring, dat zij in een dwaling verkeerde, met de uitvluchten van een leugenaar gelijkstelde die mij op mijne vraag, of zij het dan ten minste niet de moeite waard achtte, een poging aan te wenden om dien „verloren zoon" terecht te brengen, een verachtelijk neen! voor de voeten wierp die vrouw wil ik niet aan mijne zijde hebben, als ik voor mijn toekomst kamp en worstel Ik wil alleen zijn!" Hij wendde zich heftig ai' en Eugenie bleef ont steld en verlegen vóór hem staan. Hoezeer hij in den laatsten tijd ook veranderd mocht zijn, driftig en hartstochtelijk had zij hem nog nooit gezien, en nu was hij dit in zoo hooge mate, dat zij bijna bevreesd voor hem werd. Aan den storm, die zich hier een uitweg baande, kon zij afmeten, wat hij vroeger verborg achter dat onverschillig uiterlijk, dat haar zoo diep had gegriefd, wat maanden lang in zijn binnenste had gewoeld totdat het hem eindelijk opwekte uit degrenzen- looze onverschilligheid, die hem tot een tweede natuur was geworden. Ja, dat koele, minachtende neen zij wist het best, hoeveel onrecht zij hem hiermede h d aangedaan, en thans, nu zij zag hoe diep het hem had gegriefd, nu had dit uur wellicht alles weer goed kunnen maken, wat dat andere bedorven had, als die rampzalige, laatste woorden achterwege waren gebleven. Deze kwet sten de jonge vrouw in naar hoogmoed, haar teere punt, en waar haar trots mede in het spel kwam, daar was het gedaan met alle doorzicht en overleg, zelfs dan als zij wist dat zij ongelijk had. te zijnen gunste aangevoerde wederleggend en al 't ten nadeele aangehaalde breed uit metend om tot de conclusie te komen, dat deze administrateur der Panama maatschappij behoort tot dezulken, die deelen met den dief, wien zijzelven de gelegenheid tot stelen openstellen. De advocaat-generaal meende voorts, dat Blondin door De Lesseps naar Baïhaut was gezonden, met orakoopingsop- dracht en met betrekking tot de aangeklaagde parlementsleden was hij evenmin genadig gezind, vrij van schuld heette hij geen enkele! Aan de beurs te Berlijn liep Woensdag het gerucht, dat de keizer, een conflict met de volksvertegenwoordiging willende vermij den voornemens was het militair voorstel intetrekken waaruit dan zou voortvloeien aftreding van Von Caprivi en dal praatje hoe onwaarschijnlijk dan ook, vond zooveel geloof, dat sommige papieren 2 percent stegen! Wel een bewijs,, dat men in de gegeven om standigheden letterlijk alles mogelijk acht in Germanie! In elk geval zou zulk een besluit niet pleiten voor Caprivi's handigheid, daar een meerderheid bij nieuwe rijksdagverkiezingen, hoewel niet waarschijnlijk, toch immer mo gelijk blijft en 't dan nog altijd tijdis er het bijltje hij neer te leggen als de nood dwingt. Donderdag nam de tweede lezing van de militaire wet in de leger-commissie een aan vang en nu zal blijken of nationaal-liberalen en centrum mannen inderdaad voorstellen zullen doen om een accoord mogelijk te maken. Terwijl de Servische regeering haar gezanten in 't buitenland heeft ^doen weten, dat de liberalen bij de verkiezingen de overwinning hebben behaald, beweren de radicale bladen bij voortduring, dat de regeering 't ondèrspit heeft gedolven en er alleen langs den weg van geweld in kan slagen een meerderheid te verwerven in de Skupchtina. «Gij wilt alleen blijven!" herhaalde zij. „Het zij zoo, opdringen zal ik je mijn gezelschap niet. Ik kwam hier om mijzeive te overtuigen, of gij met het plan van mijn vader insteindet. Gij keurt het goed, zooals ik zie en ik zal dus vertrekken." Zij keerde zich om. Bij de deur bleef zij nog even staan; het kwam haar voor, alsof hij op het oogenblik, dat zij de hand aan de kruk legde, zien oprichtte en een beweging maakte om haar na te snellen; maar neen, ze had zich zeker ver gist; want toen zij het hoofd omwendde, stond Arthur nog altijd bij de schrijftafel, doodsbleek, wel is waar, maar zijn gansche houding, iedere trek van zijn gelaat drukte het zelfde woord uit, waarmede zij hem eens van zich had gestooten een onbarmhartig en onherroepelijk: Noen. Eugenie raapte al haar moed bijeen tot een woord van afscheid. „Wij zullen elkander morgen niet anders dan in papa's bijzijn ontmoeten en dan misschien nogit weer, en dus vaarwel, Arthur!" «Vaarwel!" zeide hij op doffen toon. De deur viel achter haar dicht; zij was ver dwenen. Hun laatste samenzijn was ijdel geweest het laatste middel tot verzoening nutteloos ge bleken. Geen van beiden had de minste willen zijn, geen van beiden had het woord willen spre ken, dat alleen hier helpen en redden kon, dat ééne woord, dat alles in orde zou gebracht hebben, al waren er nog tienmaal erger dingen geschied de trots alleen sprak en hiermede was ook hun vonnis geveld. Grauw en somber brak de morgenstond boven de bergen aan, maar in het landhuis was alles ondanks het ongewone uur reeds vroeg op de been. Men had de afreis zoo vroeg bepaald, om het naastbijgelegen station bij tijds te kunnen bereiken, ten einde nog dien zelfden avond per spoor in de residentie aan te komen. Voorshands bevond Koeraad van Windeg zich alleen in het salon. De baron was nog op zijne kamer. Eugenie liet zich ook nog niet zien en de jonge officier scheen met blijkbaar ongeduld op iemand ofiets te wachten. Hij had het vertrek reeds verschei dene malen met groote schreden doorkruist, nu eens op het balkon gestaan en dan weer een poos op een fauteuil gezeten, waarvan hij nu eenskiaps opsprong, toen Arthur Berkow binnentrad. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1893 | | pagina 1