Nummer 67. Donderdag '24 Augustus 1893. 16e Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen, DE BlIOODDIItlGSTEIi. UITGEVER; ANTOON TIELEN, Staatkundig overzicht. FEUILLETON. BUITENLAND. Frankrijk. Spanje. De Echo van het Zuiden, Waalwijksdie to Laiigslraatscbe Courant, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00. Franco per post door het geheele rijk f 1,15 Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Waalwijk. Advertentiën 1—7 regels J 0,00 daarboven 8 cent per regeJ groote letters naar plaatsruimte. Ad verten tien 3 maal ter plaatsing opgegeven, worden 2maal berekend. Advertentiën voor Duitsch- land worden alleen aangnomen ioor het advertentiebureau van Adolf Steiner, Hamburg. Reclames 15 cent per regel. Zondag hebben zij plaats gevonden in de groote republiek, de algemeene verkiezingen, en wat er van te verwachten was, enkelen vagen bedreigingen met verschrikkelijke ont hullingen ten spijt, is geschiedzoowel te Parijs zelve als allerwegen in de departe menten, is 't kalm gebleven, voor Frankrijk wonder kalm zelfs, gedurende de gelegenheid tot stemming en de mededeelingen van inciden ten, die door de telegraaf overgebracht worden, lijken inderdaad een parodie op de gebeur tenissen van vorige malen, dat de natie werd opgeroepen om te richten over de mannen wier mandaat geëindigd is. Nu was er dan ook weinig reden tot emotie of sensatie: wat in deze nog vóór korten tijd is geprobeerdwas eigenlijk een hopeloos pogen, zonder kans op welslagen. Zoo is ook de spanning met betrekking tot den uitslag minder groot: de zege der republikeinen is immers boven allen twijfel verheven en 't is dan ook op enkele bepaalde candidaturen dat alle belangstelling zich concentreert: noch de conservatieven zooals in 1884, noch de boulangisten zooals in 1889, behoeft men te duchten en wie in deze dagen inderdaad twijfel mocht uitspreken in 't voortbes aan der republiek, zou zich inderdaad blootstellen aan spot en hoon. Strijd is er alleen tusschen de republikeinen in verschillende kleui scha keering onderling. Districten waar de can- didaten programma's hebben samengesteld bepaald tegen de republikeinsche instellingen gericht, zijn er eigenlijk niet: de zuivere mo narchistische candidaten moeten met een lantaarntje gezocht worden. Ongerept of wel versterkt zal de republiek uit de algemeene verkiezingen te voorschijn treden en zoo zal 't dan alleen interessant zijn, wie der direct of indirect in de politieke schandalen be trokkenen, door het kiezerscorps aan den dijk zullen worden gezet wat definitief eerst over twee weken zal blijken. Naar het Fransch door W. v. R. Overgenortien uit de Meierijsche Courant 15 Om zes uur was zijn geheimzinnig werk geëin digd; in eene lade, die hij onmiddellijk weer dichtsloot, legde hij de sleutels, die hij zooeven had afgewerkt, legde zijn schootsvel af en deed weer zijn blauwen kiel aan. Dan zag hij op zijn horloge. „Nog een uur moet ik hier blijven!'''' mompel de hij. „Dat is tijd genoeg om Jeanne te schrijven." Hij zette zich aan zijn bureau neder, nam een blad papier en een pen in de hand. Schier veertig minuten lang zat Garaud daar onbeweeglijk op zijn stoel, met den blik op het papier, doch eindelijk maakte hij eene beweging alsof hij eensklaps een besluit had genomen, schreef haastig enkele regelen, plaatste den datum er onder en teekende. Na zeer aandachtig dit schrijven te hebben nagelezen, vouwde hij den brief dicht en schreef er het volgende adres op «Madame Weduwe Jeanne Fortier." Zoodra het schrift opgedroogd was stak hij den brief in den zak van zijn kiel en daar 't zeven uur sloeg op de klok der fabriek, deed hij dra de schel weerklinken, wat voor de werklieden het teeken was, dat de dagtaak ten einde was geloopen. Vervolgens hield hij nog zijn gewoon onderzoek in de ledige ateliers. Jeanne stond op den drempel harer woning en zag de werklieden een voor een uitgaan. De kleine Georges maakte daarbinnen een groot leven, zijn paardje bij het touw voorttrekkend terwijl hij naast zijn ros met korte schreden voort liep. «Wilt gij stil zijn, Georges?' riep hem de we duwe toe. //Mam aatje," antwoordde de jongen, «mijn paard is stout en ik bestraf het.' Gekozen zijn, voor zoover tot dusver be kend, Lockroy, Mathé, Brisson, Ronannet Labat, Burdeau, Siegfried, Mesureur, Berger en in herstemming komen Goblet, Guyot Berry, Emile, Ferry, Lerolle (conservatief,) de radicaal Freybault en Andrieux, Floquet Lagasse en Barrès. Om 10 uur 's avonds waren 18 resultaten bekend: 5 definitieve en 13 herstemmingen; om 11 uur bekend 39 resultaten; 15 definitieve, 24 herstemmingen, (in het Seine-departement de meeste herstem mingen, Peytral gekozen, Drumont geslagen); om 12 uur 112 resultaten bekend, waarvan 46 deiinitief en 66 herstemmingen (de bou langisten Laguerre, Dalou en Üumontil kon den toen als geslagen worden beschouwd. Lafargue de bekende socialistische leider kan ook voor geslagen worden gehouden herkozen zijn daarentegen Paulin Mery Richard en Ernest Roche, allen boulangisten; Rouvier en Reijnal zijn herkozen; Clémenceau had te Draguignon om middernacht 438 stemmen, zijn tegenstander 583. Om kwaTt voor vier Maandagmorgen waren 311 resultaten bekend 196 waren definitieve en de overige 115 waren herstemmingen. Toen hadden de gematigde republikeinen 66 zetels veroverd de gerallieerden 12, de niet-radicale republi keinen 42, de radicalen 55, en de socialisten 7, terwijl de rechterzijde zich mocht verheu gen in 18 definitief veroverde zetels, bij een verlies van 11 mandaten. Voor deze verkiezingen was de stand van zaken aldus: 2060 was het getal der candi daten en 514 leden der vorige kamer stelden zich opnieuw candidaat, zoodat er een 1546 candidaten waren bijgekomen. 53 volksver tegenwoordigers stelden zich niet meer can didaat 't zij vrijwillig of door den nood gedwongen. Op t gebied der internationale politiek is er weer 't een en ander te melden door de treurige incidenten te Aiguesmortes, (zie onder 't buitenland). Volgens officieele cijfers zijn 6 Italianen gedood en 22 gewond tegen 1 doode aan de zijde der Franschen en 7 ge- De daad bij 't woord voegend, sloeg Georges het paard, thans niet meer met de zweep, maar met den stok. De slag was zoo goed toegebracht, dat het kar tonnen paardje over eene lengte van 5 centimeter werd stuk geslagen. Het kind was er zeer ontsteld over en staarde met betraande oogen de gapende wonde aan. Uit vrees echter van beknord te worden zegde hij niets, maakte ook geen leven meer, doch enkele bladen van illustraties samenrapende, die zijne moeder hem tot speelgoed had gegeven, rolde'hij deze bijeen en stak ze in den buik van 't paard, die geheel opengescheurd was. Toen hij geen papier meer vond om de wonde te heelen, her vatte hij weer zijn spel. De werklieden hadden de fabriek verlaten. Ook de heer Ricoux en David waren vertrokken. Slechts Jeanne en Jacques Garaud waren nog daar. De portierster wachtte met evenveel ongeduld als angst het vertrek des meesterknechts. De laatste, woorden door hem daags te voren ge sproken lagen haar nog versch in 't geheugen. „Morgen," zoo had hij gezegd, zal over ons beider lot beschikt zijn. De dag van morgen zal spoedig aanbreken en toch gebeuren er ooit zon derlinge en belangrijke zaken in den tijd van vierentwintig uren.' Deze woorden waren wel geschikt om de aan dacht der jonge weduwe bezig te houden. „Welk geheim kon Jacques Garaud haar wel verbergen? En hoe zou dit geheim zoo een grooten invloed op haar kunnen uitoefenen Dit vroeg Jeanne zich vruchteloos af; zij werd verteerd door de koorts der nieuwsgierigheid en niet minder door eene vreeselijke onrust; haar blik verliet niet de deur des ateliers, waardoor de meesterknecht elk oogenblik kon te voorschijn treden. Na een kwartier verscheen hij en begaf zich, met de presentielijsten in de hand, naar de loge der portierster. Madame Fortier ging eene huivering over de leden. Haar hart kromp te zamen en hare beenen wankelde; de vrouw was verplicht op den knop der deur een steun te zoeken. Jacques naderde langzaam. Hij ook scheen zeer ontsteld te zijn. Eindelijk stonden beiden tegenover elkander zonder een woord te spreken en vooral deze stilte wonden. Terwijl de regeering der republiek nog druk met haar onderzoek bezig is en als eerste resultaat van haar bemoeiingen mede deelt, dat de Franschen zijn aangevallen door de Italianen en de twist ontstaan is in dron kenschap en opgewondenheid, is 't in tal van Italiaansche gemeenten tot heftige betoogingen gekomen tegen Frankrijk, te Rome zoowel als te Napels, Turijn. Como, Bologna, Genua en Messina, waar het Duitsche volkslied even luiden bijval vond als 't Italiaansche. Met het oog op de geweldige agitatie allerwegen (dank zij den onjuisten, onvollediger, mede deelingen) heeft de regeering van Italië alle maatregelen genomen ter vermijding van ernstige incidenten en ter bescherming van 't gezantschap eti de consultaten van Frankrijk, 't Is immer gevaarlijk de hartstochten op te wekken, doch dubbel gevaarlijk is dit, waar i twee naties betreft, in zoo eigenaardige verhoudingen levend als Italië en Frankrijk men weet immers hoe spoedig 't tot geweld pleging komt en dan is gematigdheid en kalmte van weinig nut meer dan komt de politiek op 't appèl. Te Aigues-Mortesin het departement Gard, zijn onlusten ontstaan tusschen Itali aansche en Fransche arbeiders in de zout groeven veroorzaakt door de loonquaestie. Daar de Italianen tegen een minder loon werkten dan de Franschenzoo zette dit kwaad bloed bij de laatsten, die zich voor een gedeelte teruggewezen zagen. Wie de eerste aanvallers geweest zijn, is vooralsnog moeilijk uit te maken, Volgens de Fransche bladen zouden het de Italianen geweest zijn. Indien dit waar is, dan hebben de Franschen eene bloedige wraak genomen; want verreweg de meeste gedooden en gewonden het aantal dooden wordt op 30 en dat der ge kwetsten op 150 geschat zijn Italianen. woog zwaar op beider gemoed. //Brengt gij mij de presentielijsten?' klonk het eindelijk uit Jeanne's mond. „Ja," antwoordde Jacques, «en daarbij Tevens tconde hij den brief, dien hij bij deze papieren gevoegd had. ,Dit?" hernam Jeanne. «Ja,een brief." „Voor wien „Voor u; neem aan, verzoek ik u!" VIJFTIENDE HOOFDSTUK. „Waarom schrijft gij mij, daar er alle gelegenheid bestaat om mij te spreken vroeg Jeanne. „Dat heb ik u gisteren reeds gezegd,// antwoorddo Jacques. Er zijn zaken die veel gemakkelijker geschreven dan gezegd worden. „Gelooft gij wel, mijnheer Garaud, dat gij mij met al uw geheimen een grooten schrik oin 't hart jaagt?" „Neem deze brief, Jeanne, en lees, zoodra ik vertrokken ben wat ik u geschreven heb. "Lees haastig en denk er nog haastiger over na. Uw geluk, het geluk uwer kinderen, al mijn heil ligt in uwe handen." «Maar zeg mij dan toch eens „Neen, Jeanne," onderbrak haar Garaud. „Ik zal u niets uitleggen, ik kan u niets zeggeen LeesLees En haastig verliet hij de jonge weduwe. Jeanne rilde over al hare ledematen, toen zij hem zag vertrekken. „Hij wordt krankzinnig 1" stamelde zij. „Waar achtig, hij verliest het hoofd Na de deur der binnenplaats gesloten te hebben, trad zij binnnen en legde de presentielijsten op hare gewone plaatsterwijl zij nog steeds den brief in de hand hield. Zij wierp het oog op het opschriftdoch er scheen een wolk te zweven tusschen het schrift en hare oogen. „Wat mag er dan toch wel in dien brief staan?" vroeg zij zich al. „Waarom ben ik ontsteld, alsof iets verschrikkelijks op 't punt staat tot vervul ling te komen? Waarom klopt mijn hart niet meer? Waarom verstijft liet bloed in mijne aderen Mij dunkt dat deze brief de mededceling bevat van een groot ongeluk. Neen, neen, ik zal dit schrijven niet lezen! Ik wil niet weten wat er in staat Ook aan den Temps wordt uit Aigues Mortes bericht dat de eerste aanval is uitgegaan van de Italianen; maar er volgt, dat de Franschen den tweeden dag der onlusten de bevol king had gemeene zaak gemaakt met de ar beiders den Italianen, die zij allerwege vervolgden, verschrikkelijk te lijf zijn gegaan. Het moet, te oordeelen naar het bericht eene moordpartij zijn geweest. De maire te Aigues-Mortes heeft eene ken nisgeving laten aanslaan, waarin hij mededeelt dat de zoutgroevenmaatschappij alle Italianen afgedankt heeft en hij maant dus de Fransche arbeiders aan het werk rustig te hervatten daar zij voldoening hebben gekregen. Na aankomst der troepen te Aigues-Mortes hebben er geen verdere ongeregeldheden plaats gehad. De Italiaansche arbeiders, die zich verschanst hadden werden naar het station geleidvanwaar ze naar Marseille vertrokken. Men meent, dat nog verscheidene dooden en gewonden in de moerassen liggen. De troepen blijven voorloopig te Aigues-Mortes. Het wordt bevestigd, dat alle gedooden en gewonden Italianen zijn. De door de Carlisten in Catalonie in 't leven geroepen agitatie, neemt toe; de onte vredenheid is vooral groot onder de bewoners van Vittoria en Bilbao. De timmerlieden in Maureza hebben het werk gestaakt. Te Moren is men bevreesd voor nieuwe onlusten, als een gevolg van de ontevredenheid over de nieuwe belastingen. In de omstreken van Valencia arresteerde de politie een troep republikeinen. Eenige leden van het congres van ge meenteraadsleden te Madrid, die door het dagblad II Paese heftig aangevallen en van afpersing beschuldigd zijn, hebben het plan opgevat dat blad deswege een proces aan te doen. Men verwacht daardoor nogal schandaal. En een klein kacheltje naderend, waarop haar avondeten kookte, stak Jeanne de hand uit om den brief aan de vlammen prijs te geven, doch eensklaps trolc zij de hand weer terug en ging voort in hare alleenspraak „Maar waarom zou ik dan toch dien brief niet lezen? Wie weet of ik niet in staat zal zijn een ongeluk te vermijden, wanneer ik hem gelezen heb?" Haastig ontvouwde zij het schrijven en las dan met eene koortsachtige gejaagdheid wat hier volgt: «Innig Geliefde Jeanne! „Gisteren spiegelde ik u in de naaste toekomst de fortuin, voor uw geluk en dat uwer kinderen. Dat alles kan ik u thans reeds onmiddellijk ver schaffen „Morgen zal ik rijk zijn of althans de middelen in de hand hebben om mij spoedig een groote fortuin te verzekeren. Ik zal over eene uitvinding beschikken, die onberekenbare verdiensten zal ai- werpen en over een som van nagenoeg 200.000 franken om de uitvinding te exploiteeren. „Koester geen valsche schaamte, Jeanne. Denk aan uwe kinderen die de mijne zullen worden; deze gedachte zal u moed geven. „Heden avond om elf uur wacht ik u met den kleinen Georges bij de brug van Charenton cn zal u in eene veilige schuilplaats brengenvan waar wij morgen naar 't buitenland zullen ver trekken om te zamen rijk en gelukkig te zijn. „Verlaat dit huis zonder eenigen spijt: de patroon jaagt u weg. Kom tot hem, die u bemint en steeds als een verdediger, als een liefhebbend echtgenoot aan uwe zijde zal staan. „En mocht gij niet komen, Jeanne, dan weet ik waarachtig niet wat de wanhoop mij zal in geven. „Doch gij zult komen, Jeanr.e JACQUES GARAUD." „7 September 1861." „Wat heeft dat te beteekenen murmelde Jeanne op het toppunt van verbazingzoodra zij dit schrijven gelezen had. „Jacques wordt waanzinnigl Ik zegde het wel. Zijne eerzuchtige droomen neemt hij voor de werkelijkheid. Wat mag wel die uitvinding zijn, welke volgens hem ontzaglijke sommen moet opbrengen Hoe komt hij aan eene som van bij de tweehonderdduizend fran ken Heden avond wacht hij mij bij de brug

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1893 | | pagina 1