Engeland.
Italië.
Bulgarije.
BINNENLAND.
Een veldslagdie in de Ebbw vallei in
Wales geleverd werd, had, hoe betreurens
waardig ook op zichzelve, in zooverre althans
een recht verblijdend verloop, dat hij ein
digde met de besliste overwinning der partij
van het recht en met de smadelijke nederlaag
der geweldenaars. De toedracht der zaak
wordt beschreven als volgt.
Woensdagavond vernamen de mannen van
Ebbw Vale, dat er uit de naburige dorpen
eene bende andere mannen in aantocht was,
om in eene vergadering onder den blooten
hemel hunne' ontevredenheid over het boven
bedoelde besluit te demonstreeren. Wel voor
ziende aan welk soort van argumenten deze
demonstratie haren nadruk zou trachten te
ontleenen, trof de bevolking van het stedeken
onverwijld de noodige voorzorgsmaatregelen.
Er werden schildwachten geposteerd en een
troep cavalerie, gerecruteerd uit de burgers
van het stadje, trok uit om het land te ver
kennen. Om vijf uur den volgenden ochtend
werd bericht gegeven, dat de vijand in aan
tocht was. Terstond hielden de aanwezige
soldaten en politie zich gereed om hun den
toegang tot de stad te beletten; doch deze
tactiek bleek overbodig, want de werkstakers
belegden hunne vergadering buiten de limieten,
op eenen naburigen heuvel. Nu viel het den
mannen van Ebbw Vale in, dat zij mede wel
aan die vergadering konden deelnemen, ten
einde tegenover de werkstakende kameraden
hun eigen goed recht op het hervatten van
den arbeid te bepleiten. Doch zie, van een
dergelijk pleidooi verklaarden de kameraden
zich niet gediend, en zij weigerden beslist,
met de mannen van Ebbw Vale over dit
teedere punt in eenigerlei gedachtenwisseling
te treden. Hadden zij het bij deze weigering
slechts gelaten 1 Zij gingen in hunnen over
moed echter nog verder en dreigden dat zij
met versterkingen zouden terugkeeren en de
stad verwoesten, zoodat er geen steen meer
op den anderen blijven zou. Dit was den
mannen van Ebbw Vale nu toch te brutaal.
Met knuppels gewapend en onder den, niet
zonder zekeren humor gekozen oorlogskreet
van „Home Rule! Home Rule!" rukten zij
uit van onder de wallen hunner stad, om de
werkstakers te tuchtigen. Het kwam tot een
verwoed gevecht, waarbij de werkstakers niet
slechts het onderspit delfden, maar al spoedig
gedwongen werden tot eene radelooze vlucht,
waarbij zij om genade schreeuwden en in
hunnen angst zich tot zelfs in de riolen tracht
ten te verstoppen. Velen werden er deerlijk
afgeranselden tien of twaalf beliepen er
ernstige verwondingen: want de grimmigheid
der mannen van Ebbw Vale was tot het
uiterste hierdoor ontstoken, dat vele werk
stakers met revolvers gewapend bleken en
daarmede van de omliggende hoogten een
geregeld vuur onderhielden, zonder evenwel
iemand te treffen.
In dier voege werd de veldslag van Ebbw
Vale geslagen. Hij had ongetwijfeld zijne
komische, maar heeft zeer zeker ook zijne
ernstige z:jde; en niet overbodig klonk Zon
dag de door de Times tot de regeering ge
richte vermaning, dat zij toch onverwijlde
en krachtige maatregelen neme tot het voor
komen van meer dergelijke botsingen, en dit
wel door met eene eerbied afdwingende ge
wapende macht de tot arbeid gewilligen te
doen beschermen. Want niet overal zijn deze
laatsten zoo goed in staat om zeiven hunne
zaak te verdedigen, als de mannen van Ebbw
Vale; en zoo er in eene ordelijke samenleving,
die aan ieder de vrijheid laat om zijn werk
van Charenton. Hij moest integendeel naar het
krankzinnigen gesticht gaan Daar zou hij op
zijne plaats zijnOf zou hij mij in zijne
strikken willen vangen Wetend, dat ik zwaar
met den nood te kampen heb, hoopt hij misschien
dat deze vorospiegeling mij in zijne armen zal-
werpenDoch zoo 't een strik is, dan is
deze al te ruw, al te in 't oog vallend. Ik zal
mij niet Jaten beet nemen. Ik ben een eerlijke
vrouwen zal dit blijven O, deze
brief beangstigde mijDoch ik had ongelijk mij
bevreesd te maken. Hij is slechts mijne verachting
waard
Terwijl zij deze woorden sprak, verfrommelde
madame Fortier den brief tusschen haz-e vingeren
en wierp hem minachtend op den grond.
George speelde thans niet meer, doch had reeds
eenige oogenblikken nieuwsgierig de gebaz*en
zijner moeder gevolgd en gezien hoe de brief,
tot een bal saamgerold, in een hoek des vertreks
was terechtgekomen.
De avond was over het aardrijk neergedaald.
//Ik ga de lantaarns ontsteken," zeide Jeanne,
terwijl zij een bougie van een kastje nam.
„Raak vooral het licht niet aan, Georges/ be
val de moeder.
„Neen, maatje/ antwoordde de jongen.
Jeanne ging uit en sloot de deur achter zich.
Zoodra het kind alleen was, ging het den brief
oprapen, dien de moeder op den grond had ge
worpen eu stopte den bal papier ook al in den
gescheurden buik van zijn paardje.
't Is nog niet vol," zegde de kleine, terwijl hij
met den blik nog naar iets anders zocht.
De presentielijsten trokken zijne aandacht, doch
hij wist dat deze des anderendaags moesten ge
bruikt worden en durfde zich daarvan niet meester
maken; de jongen moest zich daarom met een
oude vod tevreden stellen, dien hij in een hoek
vond.
Jeanne had de lantaarns ontstoken, die des nachts
de binnenplaats der fabriek verlichtten.
't Was een sombere lucht, een zwaar weer waar
door de ademhaling zeer bemoeilijkt wordt. Nu
en dan schoten reeds bliksemschichten door het
dreigend luchtruim, zonder dat men echter nog
den ratelenden donder hoorde. Dit gebeurt meer
op het einde van snikheete dagen, wanneer de
lucht met electriciteit overbezwangerd is.
«-Georges,zegde Jeanne tot denkleine, //wij
te staken, iets bescherming verdient, dan is
het wel in de eerste plaats de vrijheid van
iedereen om zijn werk te hervatten. Zoolang
de werkstaker die vrijheid niet volkomen heeft
leeren eerbiedigen, maakt hij zelf zijn 'land
punt onhoudbaar en jaagt hij de maatschappij
tegen zich in het harnas.
Uit de Maandag ontvangen telegrammen
blijkt, dat de overheid zich inderdaad haren
plicht bewust is geworden en met het uitzen
den van de noodige troepen naar Wales niet
langer heeft getalmd.
DORTMUND, 19 Augustus. Volgens de
Rheinisch-Westphalische Zeitung heeft er he
denmorgen te elf uur in de mijn Kaiserstuhl
Flitz Null van de mijnbouwmaatschappij
Westphalia eene ontploffing plaats gehad. Te
3 uur waren 18 dooden en 17 zwaar gewonden
boven gebracht.
Uit uitvoerige telegrammen van Rome ont
vangen, blijkt dat de volksmenigte Zondig
avond van de militaire muziek, evenals
Zaterdag avond bij het concer. der stedelijke
muziek, op de Piazza Colona de uitvoering
eischte van het Italiaansche koningslied en
daarna het Pruisische „Heil dir im Sieger-
kranz." De volksmenigte stemde jubelend
mede in en daartusschen weerklonken allerlei
kreten, alsLeve Duitschland Weg met
Frankrijk! Weerwraak voor onze broeders!
Studenten trokken, met Italiaansche vlaggen
voorop, het ruime plein over en de steeds
aangroeiende menigte sloot zich bij hen aan.
Op de vraagWaarheen weerklonk het
van alle zijden naar het Palazzo Farnese
Naar de Fransche ambassade Dood aan de
moordenaars onzer broeders
Toen de menigte op het ruime plein aan
kwam, waaraan het paleis Farnese ligt. was
zij wel tot 20,000 aangegroeid Steeds meer
en meer drong zij op tegen het militair
kordon, hetwelk de Fransche ambassade be
schermde, toen opeens dit doorgebroken werd
en op hetzelfde oogenblik vloog een regen
van steenen in de vensters van 't gebouw,
zoodat aan verschillende zijden de glasscher
ven rinkelend neervielen. Met een balk werd
daarop de deur van het hotel gerammeid;
terwijl de doffe slagen over het plein weer
galmden, kondigde trompetgeschal het aan
rukken van cavalerie aan. Binnen een uur
tijds was het plein schoongeveegd en in een
legerkamp herschapen.
Een andere volkshoop trachtte naar de
Fransche ambassade bij het Vaticaan door
te dringen, onder het aanheffen van vijandige
kreten tegen Frankrijk en diens bondgenoot,
de Roomsche Curie, maar de troepen ver
sperden den weg daarheen. Ook weiden in
de illa Medici, de Fransche kunstacademie,
vensters ingeworpen, maar hier was de politie
bij machte het gebouw verder te beveiligen.
Tegen middernacht waren de straten van
Rome met militairen bezet, maar de rust
geheel hersteld.
Ook in andere plaatsen, als Napels, Ca
tania, Messina, Milaan, Florence en Genua
hebben tegen Frankrijk vijandige betoogingen
plaats gehad te Napels werd het wapenbord
van het Fransche consulaat afgerukt en ver
brand; le Milaan beproefde het volk het
bureau van den Franschgezinden Secoio te
bestormen, maar te juister tijd werd de straat
ontruimd; te Genua vernielde het volk tien
tramwagens der Fransche paardentram maat
schappij aldaar, enz.
Maandag namiddag had te Rome opnieuw
eene anti-Frausche betooging plaats, welke
\krijgen een zwaar onwederLaat ons spoedig
dineeren en dan kunt gij naar bed gaan."
,/Zal 't erg weerlichten en donderen, maatje?"
vroeg de kleine.
//Ik gèfoof het wel."
„Dan ben ik bang, maatje."
„Neen, neen, wees gerust; 't zal niets ziju/
„Is dat zeker?"
„Ja zeer zeker."
"Als 't erg dondert mag ik bij u komen niet
waar man-a
//Zeker, lieveling."
Jeanne en haar zoon gebruikten hun eenvoudig
en sober maal.
Om half tien rustte Georges in zijn bedje, door
al zijn speelgoed omringd, dat hij steeds' de ge
woonte had 's avonds mede naar boven te nemen.
Tusschen tien en elf uur ging Jeanne altijd een
ronde doen in de ateliers. Werkend wachtte zij
thans dien tijd af.
Het onweder naderde meer en meer.
Op de lange, kronkelende bliksemschichten, die
thans met korte tusschenpoozen het luchtruim
doorkliefden, volgden ratelende donderslagen, die
door de echo's der bergen weerkaatst werden.
Een hevige wind was opgestaan en deed de toppen
der boomen kraken, die rondom de fabriek ston
den. 't Was een zwaar onweder met hevigen storm.
Jeanne dacht aan Jacques en hoe meer zij aan
hem dacht, des te meer vestigde zich bij haar de
overtuiging, dat de meesterknecht een hatelijke
rol speelde en trachtte haar in een net te vangen
van oneer en schande.
Eene sombere woede maakte zich van haar
meester.
't Sloeg elf uur. Jeanne stond op om hare ge
wone ronde te gaan doen.
Juist op het oogenblik, dat zij de deur opende,
weerklonk er een schetterende donderslag, terwijl
de wind het licht uitdoofde, dat zij in de hand
hield.
't Is niet doenbaar om bij dit weer uit te gaan,"
murmelde madame Fortier.
Zij keerde op hare schrede terug en sloot
de deur.
Een tweede donderslag deed het huis dreunen,
en de ruiten in dc vensters rinkelen.
„Mama, mama," riep de kleine Georges uit,
met eene stem, die van hevigen angst beefde
//mama, wat ben ik bang l„
echter door de politie uiteengejaagd werd.
Ingevolge de gebeurtenissen op het plein
Farnese, voor het hotel der Fransche am
bassade, heeft de minister van binnenlandsche
zaken in hunne functien geschorst den prefect
van Rome Calanda, den politie-directeur van
Rome Sandri en den politie-inspecteur, in
wiens kwartier de Fransche ambassade is
gelegen.
Bij een tweede ministerieel besluit is eene
commissie van enquête benoemd, om de
verantwoordelijkheid vast te stellen van elk
der burgerlijke en militaire overheden, die
zich niet aan de instructies tot handhaving
der orde binnen Rome gehouden hebben.
De president van den Franschen minister
raad heeft den ambassadeur van Italië ont
vangen, die mededeelingdeed van de beweging
in Italië gewekt ingevolge de proclamatie
van den maire van Aigues Mortes en die zijn
leedwezen betuigde over de betoogingen
tegen Frankrijk in zijn vaderland, er bij
voegende dat een onderzoek ingesteld was
en te Rome de prefect, de directeur en
inspecteur van politie geschorst zijn. Een
herstel der beleediging van het consulaat te
Messina zou niet achterwege blijven.
De heer Dupuy gaf de verzekering van
zijn leedwezen over het gebeurde te Aigues-
Mortes en verklaarde dat de orde hersteld
en de veiligheid der Italianen verzekerd was.
De gewonde Italianen ontvingen den vereisch-
ten bijstand. Een administratief zoowel als
een gerechtelijk onderzoek is geopend; de
eerste slagen evenwel zouden door Italianen
zijn toegediend De maire van Aigues-Mortes,
die aan de eischeu der onpartijdigheid zich
zwaar bezondigde door zijne proclamatie, is
geschorst.
De beruchte Bulgaarsche roover Angelo
is dezer dagen bij Drama gedood. Men vond
in zijn bezit een som van f 20,000 en een
zakboekje, waarin hij de namen had opge
schreven van de personen, die hij gedurende
29jarig rooverschap eigenhandig heett gedood.
Volgens die aanteekeningen heeft Angelo
192 inwoners van Macedonië doodgeschoten
en 40 anderen door het zwaard gedood,
„behalve de menschen, wier namen ik niet
wist," schrijft de roover, en die zijn voor het
meerendeel soldaten of gendarmen. Verschei
dene Bulgaarsche inwoners van Drama zijn
als medeplichtigen van Angelo gevangen ge
nomen en naar Kavala gebracht. In hunne
woningen zijn vele compromittante papieren
gevonden.
WAALWIJK, 23 Aug. 1893.
Door de kamer van koophandel en fabrie
ken alhier is besloten, zich bij adres te wenden
tot de provinciale staten en verdere autoritei
ten ter aanprijzing van het geprojecteerde
kanaal 's BoschGanzooien en het bouwen
van een inlaatsïuis in den dijk te Baardwijk.
Daardoor zou de Loint kunnen worden
gevoed met frisch heidewater, wat zeer ten
bate komt van de leder industrie.
Zoo de voorteekenen ons niet bedriegen,
zal het feest van het gild St. Crispijn op 10 en
II September as. zeer luisterrijk zijn. Op
de reeds gehouden vergadering der verschil
lende corporatien van Waalwijk en Bezooien
bleek het, hoezeer vele vereenigingen geneigd
zijn hare beste krachten tot het welslagen
van zoo'n zeldzaam feest aan te wenden. In
Jeanne liep haastig de trappen op. De kleine
was reeds uit zijn bedje gesprongen.
Bevend, weenenden droevige angstkreten slakend
viel Georges in de armen zijner moeder.
Madame Fortier wilde hem geruststellen, doch
haar pogen was vruchteloos. Het weder nam nog
steeds in hevigheid toe.
//Kleed mij aan, mamaatje, kleed mij mautje-
lief I" riep de ontstelde kleine uit.
Jeanne deed wat haar zoontje verlangde, in de
hoop het op die wijze tot kalmte te brengen.
Eindelijk scheen de donder van zijne kracht te
verliezen, de bliksemstralen v-erden minder ver
vaarlijk; doch de wind schudde nog met kracht
de boomen, terwijl de sluizen des hemels open
stonden en de wateren zich plassend op het aard
rijk uitstortten.
Georges werd iets rustiger; zijn kleine armpjes
waren niet meer zoo zenuwachtig om zijne moecler
geslagen.
„Kom, speel wat, lieveling/ zegde Jeanne om
het knaapje zijn angst geheel te doen vergeten.
Zij greep het touw van het kartonnen paardje en
deed het snel op zijne radertjes voortschuiven.
„Vooruit ros, vooruit!" riep de moeder, en het
paardje viel terzijde.
Georges lachte eu klapte in de handen.
Alles was vergeten.
Thans dacht hij aan geen angst meer.
Doch de regen viel nog steeds geweldig uit de
lucht.
ZESTIENDE HOOFDSTUK.
Jacques Garaucl had een gedeelte van den avond
in de restauratie doorgebracht, waar hij eiken
avond in gezelschap van andere werklieden
dineerde. Kwart voor elf uur trok hij zich terug,
doch in plaats van naar huis te gaan sloeg hij
den weg in naar Charenton.
„Wat een weer!" murmelde hij, terwijl de
bliksem vervaarlijk door de sombere lucht schoot
en de donder ratelend knalde; „doch wat geeft
dat? Zoo zij zin heeft om te komen zal het on
weer haar niet tegenhouden. Ik zal haar onmid-
delijk naar mijne woning brengen, waar zij dan
met haar kind blijven kan totdat mijne plannen
volvoerd zijn.
Jacques' oogen doorboorden de duisternis
om te zien of hij ook iemand ontwaardedoch
er was niemand als hijdie zich in dat weer
afwachting eener nadere regeling vermeenen
wij reeds te mogen melden, dat het feestop
Zaterdagavond geopend zal worden met een
volksconcertte geven door de harmonie
l'Espérance. Zondag 10 September zullen de
liedertafels Oefening en Vermaak en Cecilia
op de zaal Musis Sacrnm een concert geven,
waaronder een feestrede zal gehouden worden,
terwijl de harmonie St. Crispijn dienzelfden
avond een feestconcert zal geven op de
feestkiosk. Aan den optocht op Maandag
zullen behalve de concurreerende gezel
schappen. de volgende vereenigingen op eene
bijzondere wijze deelnemen
Gild St. Crispijn met praalwagen, l'Espé
rance Oefening en Vermaak, Cecilia, Ko
ninklijke Oranje Doelen met een groep, voor
stellende Batavieren te paard, Unitas met een
historische groepvoorstellende Frederik
Hendrik met eenige zijner voornaamste tijd-
genooten, Vlijt en Volharding met een praal
wagen, IJsclub met een praalwagen, Recht
door Zee en de vereeniging Schep vreugde
in t leven en de Vondelclub van Bezooien,
welke drie laatste on Ier zekere voorwaarden
eveneens een praalwagen zullen geven. Verder
zal de stoet voorafgegaan en gesloten worden
door gardes d'honneur. Maandagnamiddag
zullen op het terrein tusschen Pluijm en mej.
de wed. Van Di k volksspelen gehouden
worden, bestaande in mastklimmen, spriet-
loopen enz., waarvoor reeds voor een aan
zienlijke som gelds prijzen aangekocht zijn. De
schoolkinderen van Waalwijk en Bezooien
zullen hieraan deel kunnen nemen. Nog steeds
houdt de feestcommissie vergaderingen om
het feest zoo luisterrijk mogelijk te doen zijn.
Weldra zullen uitvoerige programma's naar de
omliggende plaatsen verzonden worden.
Naar men meldt, zal op 8 Sept. e. k.
te 's Bosch eene zanguitvoering plaats hebben
door het zangkoor „Excelsior" van de Ned.
Herv. kerk te Sprang, bestaande uit 35 heeren
en dames onder leiding van den directeur
den heer Frans De Cortie, van Waalwijk.
Piogramma van de feestviering ter ge
legenheid van het 50-jarig bestaan der Nieuwe
Koninklijke Harmonie te Tilburg.
Zaterdag 26 Augustus opening van het jubel-
leest. 's Avonds concert. Feestrede. Uitrei
king van herinnerings-medailles aan de op
richters. Fakkeloptocht.
Zondag 27 Augustus,'s namiddags luisterrijk
concert door de koninklijke kapel der grena
diers te Brussel.
Maandag 28 Augustus, 's namiddags groot
simphonie concert door het orkest van het
Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam.
Dinsdag 29 Augustusgroote histfliische
allegorische optocht. Gecostumeerd bal. Uit
reiking van prijzen voor de prachtigste costu
mes schoonste groepenpraalwagens, enz.
Concert.
Woensdag 30 Augustus. Simphonie-concert.
Bal-champêtre. Feestbanket aangeboden aan
de musiceerende leden der Nieuwe Koninklijke
Harmonie.
Donderdag 31 Augustus. Koninginnedag.
Plechtige matinée, -waaronder gelegenheids
cantate. Bal. Soirée musicale.
Vrijdag 1 September. Matinee .door de
dilettanten club der Nieuwe Koninkl. Har
monie. Bal, concert door de harmonie aan
geboden aan de juryleden van het concours.
Zaterdag 2 September. Groot concours voor
harmonie en fanfare korpsen 's Voormiddags:
Ontvangst der 40 deelnemende gezelschappen.
Ten 12 ure aanvang van het concours, 's Avonds
Wedstrijd lecture a vue.
Zondag 3 September. Voortzetting van het
concours. Wedstrijd voor de Belgische ver-
waagde.
Geen pen kan beschrijven wat er in zijn bin
nenste omging, toen ook op de plaats van het
gegeven rendez-vous hij in zijne verwachtingen
werd teleurgesteld. Jeanne was er niet. Er woed
de een vreeselijke storm onder zijn schedel, zoo
als een groot poëet dezer eeuw zich schilderach
tig heeft uitgedrukt.
't Sloeg elf uur.
Niemand
Krampachtig stampte de meeste: knecht met den
voet op den grond.
„Zij moest toch hier zijn!" zegde hij...,. Zou
zij weigeren mij te volgen O, zoo dat het
geval is
Zware zweetdroppelen stonden op zijn voor
hoofd.
„Zij moge komen of wegblijven! Mijn plan
zet ik doorZij bemint!Zij wil niets van
mij weten misschien des te erger voor haar! Zij
weigert de fortuin Des te erger voor de dwa
ze!Handelen doe ik toch! Mijne plannen zet
ik door
Doch eensklaps beefde eu sidderde hij. Schrik
en angst bekropen hem.
„Maar mijn brief!" murmelde de ongelukkige.
„Zoo men dien vindt 1Zoo zij dit schrijven
toontDan
Na dan weer enkele oogenblikken te hebben
nagedacht, hernam de meesterknecht
//Maar wat zou dan toch mijn briet wel kunnen
bewijzen Niets. Wie kan er aan denken mij
te beschuldigen? Wie is in staat iets tegen mij
aan te halen Niemand. Ik zal overigens
mijne voorzorgen nemen om alle verdenkingen,
die tegen mij zouden kunnen rijzen, uit den weg
te ruimenIn plaats van reeds morgen naar
den vreemde te gaan, zal ik een maand wachten,
zoo het noodig is. De tijd zal mij niet lang
schijnen, daar ik thans in mijn bezit heb, waar
naar ik zoo vurig verlangde."
Het onweer had thans zijne grootste hevigheid
bereikt. De regen viel bij stroomen uit de lucht.
Het sloeg hall' twaalf.
„Komaan," dacht Jacques, „Jeanne zal niet meer
komen. Krampachtig houdt zij zich vast aan het
huis, waaruitzij verjaagd wordt en dat weldra in
de asch zal zijn gelegdüMijne liefde beantwoordt zij
met verachting! Welnu dan sterve mijne liefde! Ik
denk thans slechts aan de fortuin. VVordt verv.
